Μια εξαιρετικά καλή είδηση και μια μεγάλη δωρεά ιατροτεχνικού και νοσοκομειακού εξοπλισμού για το νοσοκομείο Διδυμοτείχου από τη Σουηδία μέσω της Ρόδου και του Συλλόγου καρκινοπαθών και Σπάνιων Παθήσεων Έβρου “Μαζί για ζωή”-“ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ” της Ελένης Τοπαλούδη
Σε μια υψηλού συναισθηματικού φορτίου εκδήλωση «ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ» της Ελένης Τοπαλούδη εξελίχθηκε η εκδήλωση για τον ¨Καρκίνο στην παιδική ηλικία», που διοργάνωσε ο Σύλλογος Καρκινοπαθών και Σπάνιων Παθήσεων Βόρειου Έβρου «Μαζί για ζωή», αφού, όπως τόνισε στην ομιλία της η πρόεδρος του Εύη Ορφανού, η σημαντική δωρεά προς το Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου θα γίνει στη μνήμη της! Ιδιαίτερης συναισθηματικής φόρτισης πρωτοβουλία και υψηλού ανθρωπιστικού περιεχομένου από τους εκπροσώπους της κοινωνίας της Ρόδου, που εκπέμπουν τα σωστά μηνύματα σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης και κοινωνικής αλληλεγγύης!

Στην ομιλία της η Εύη Ορφανού επισήμανε τα ακόλουθα: «Ο Σύλλογος Καρκινοπαθών και Σπάνιων Παθήσεων «Μαζί για ζωή», στα χρόνια της κρίσης που πέρασαν, παρατήρησε διάφορες ανάγκες στο Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου. Στην προσπάθεια να συμβάλλουμε κι εμείς αποφασιστικά στη βελτίωση των συνθηκών υγείας στην περιοχή μας, ενώσαμε τις δυνάμεις μας με το Σύλλογο Στήριξης Καρκινοπαθών Ρόδου «Μαζί με δύναμη για ζωή» και επικοινωνήσαμε με την πρόεδρο του Φιλανθρωπικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Παραδεισίου «ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ», κυρία Αναστασία Σταυριανού.

»Ο Σύλλογος «ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ» είναι γνωστός για το πλούσιο και φιλανθρωπικό έργο του και τις δωρεές που συγκεντρώνει σε ιατροτεχνικό εξοπλισμό και αναλώσιμο νοσοκομειακό υλικό μεγάλης αξίας από τη Σουηδία.

»Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, αιτηθήκαμε κι εμείς για το Γενικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου ιατροτεχνικό εξοπλισμό. Το αίτημα μας έγινε αμέσως δεκτό. Η συγκεκριμένη αυτή δωρεά αποκτά επιπλέον βαρύνουσα σημασία, εάν ληφθεί υπόψη ότι γίνεται σε μια εποχή πολυποίκιλης κρίσης, διευρύνοντας τις δυνατότητες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του νοσοκομείου μας στην περιοχή του Βόρειου Έβρου. Τα έξοδα μεταφοράς από Σουηδία για Διδυμότειχου θα καταβληθούν την άλλη εβδομάδα από τον σύλλογο μας, ύψους 3.000 ευρώ. Το φορτίο αναμένεται να φτάσει προς τα τέλη του Φλεβάρη με νταλίκα μέσω του οδικού δικτύου, με βάρος 13-15 τόνους και αξία εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

»Όταν επικοινωνήσαμε για πρώτη φορά με τον Φιλανθρωπικό Σύλλογο «ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ» στη Ρόδο από τον Βόρειο Έβρο, ξύπνησαν αμέσως οι μνήμες της αδικοχαμένης Ελένης Τοπαλούδη, η οποία ως φοιτήτρια εκεί, έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή της. Ο χρόνος είναι λίγος και ο πόνος μεγάλος για τους γονείς! Η Ελένη δεν θα σβήσει ποτέ, γιατί θα είναι πάντα μέσα σε όλους μας, ένα κερί αναμμένο. Οι άνθρωποι μας πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε.

»Ο εξοπλισμός αυτός αποτελεί μια αφιέρωση αγάπης και γιατρειάς πληγών συνανθρώπων μας. Για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε και οι σύλλογοι αυτή η σημαντική δωρεά να γίνει «ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ» Ελένης Τοπαλούδη στη γενέτειρα της».

Την εκδήλωση, που έγινε το Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου, στο ξενοδοχείο ΗΛΕΚΤΡΑ στη Νέα Ορεστιάδας, χαιρέτισαν ο δήμαρχος Ορεστιάδας και πρόεδρος της ΠΕΔ Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης Βασίλης Μαυρίδης και ο νέος διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου Χρήστος Καπετανίδης. Παρέστη και ο πρώην δήμαρχος Διδυμοτείχου Παρασκευάς Πατσουρίδης.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο διευθυντής Παιδιατρικής και πρώην διοικητής του ΠΓΝ Αλεξανδρούπολης Δρ. Δημήτρης Αδαμίδης, που ανέπτυξε το θέμα ο “Καρκίνος στην παιδική ηλικία”.

Στο τέλος και μέσα σε μια ατμόσφαιρα διάχυτης συγκίνησης από τον πανοσιολογιότατο πατέρα Ιάκωβο τελέστηκε τρισάγιο στη μνήμη της Ελένης Τοπαλούδη και της Βάσως Θεοδωρίδου, μέλος του συλλόγου, που έφυγε πριν λίγες μέρες από τη ζωή.

Σταύρος Παπαθανάκης

πηγή voreasmagazin.blogspot.com

Αν η Ρόδος είχε σήμερα όσα είχε κάποτε, δεν θα χρειαζόταν, τηρουμένων των εποχών, τίποτα άλλο! «Δοσμένο» που θα έλεγε και η Μαλβίνα!

Σήμερα που βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τις αδειοδοτήσεις και τη λειτουργία υδροπλάνων που θα συνδέουν γρήγορα και εύκολα τις δικές μας οδούς που είναι οι θάλασσες, θα θυμηθούμε τι συνέβαινε όταν ο σταθμός των υδροπλάνων στη Ρόδο ήταν στο Μανδράκι από το 1920, ο Ντε Βέκκι είχε το δικό του και η πιο γνωστή φωτογραφία ήταν αυτή με το υδροπλάνο στην ακτή, μπροστά από το ξενοδοχείο των Ρόδων.

Ο Στάμος Παπασταματίου, για μία ακόμα φορά ανατρέχοντας στα Ιταλικά αρχεία και τα διεθνή περιοδικά, καταθέτει πολύτιμες πληροφορίες οι οποίες μαζί με τις φωτογραφίες του, αποτελούν ντοκουμέντα και αφορμές για προβληματισμούς.

Την εποχή του Μεσοπολέμου (1914-1940) η αεροπορία επεκτάθηκε ευρύτατα. Η Δωδεκάνησος από τότε που άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως τα αεροπλάνα είχε τόσο αεροδρόμια όσο και υδατοδρόμια. Και στην περιοχή μας προηγήθηκαν τα υδροπλάνα,  τα οποία κυριαρχούσαν την περίοδο 1920-1945.

Ειδικότερα, στη Ρόδο λειτουργούσε το υδατοδρόμιο Μανδρακίου, ενώ υδατοδρόμιο λειτουργούσε επίσης στο Καστελόριζο και στη Λέρο που ήταν από τα  μεγαλύτερα στη Μεσόγειο και πιο οργανωμένα.

Την ίδια περίοδο λοιπόν λειτουργούσε στη Ρόδο:
το αεροδρόμιο Μαριτσών, που ονομαζόταν G. Parvis, στη μνήμη του πρώτου Ιταλού αεροπόρου που έπεσε από ατύχημα στη θάλασσα του Αιγαίου. Κωδικός του αεροδρομίου την περίοδο του πολέμου 806.
το αεροδρόμιο Γαδουρά (κωδικός 806)
το αεροδρόμιο Κατταβιάς (κωδικός 805)
το αεροδρόμιο Αντιμάχειας στην Κω (κωδικός 804)
και το αεροδρόμιο Καρπάθου (κωδικός 807).

Τώρα τι έχει η Ρόδος;

Έχει ένα αεροδρόμιο, άντε ενάμισι, λόγω Μαριτσών το οποίο είναι σε χρήση από την Πολεμική Αεροπορία.

Πολλές αεροπορικές εταιρείες άρχισαν τη λειτουργία τους εκείνη την περίοδο: Air France, Lufthansa, K.L.M και άλλες. Οι πρώτες εταιρείες αντί για αεροπλάνα χρησιμοποιούσαν αερόπλοια. Μετά την καταστροφή του Χίντενμπουργκ, σταμάτησαν τα αερόπλοια και κυριάρχησαν τα υδροπλάνα τα οποία κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα.

Τα υδροπλάνα κυριάρχησαν διότι μπορούσαν να επιχειρήσουν σε κάθε επιφάνεια καθαρού, ήρεμου νερού. Την ίδια περίοδο είχαν ξεκινήσει δυναμικά και τα αεροπλάνα, αλλά δεν υπήρχαν οργανωμένες πίστες. Η χρήση υδροπλάνου ήταν ευκολότερη.

Το υδατοδρόμιο Μανδρακίου 

Η επίσημη ονομασία του ήταν Mandraki (a.k.a Rhodes harbor, Rhodos (36 26 57 N- 28 13 33 E). Επρόκειτο για σταθμό υδροπλάνων στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού. Υπήρξε από την προπολεμική περίοδο και συγκεκριμένα από το 1920 και χρησιμοποιήθηκε και από πολιτικά και από πολεμικά υδροπλάνα.

Οι Ιταλοί χρησιμοποίησαν το Μανδράκι ως μόνιμη βάση πολιτικών και κατά τη διάρκεια του πολέμου πολεμικών υδροπλάνων (έρευνας, διάσωσης και δίωξης) μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου 1943. Την επόμενη περίοδο και έως το 1945 χρησιμοποιήθηκε, όχι σε μόνιμη βάση, από τη «Luftwaffe» (Γερμανική Πολεμική Αεροπορία).

Τα υδροπλάνα έρευνας και διάσωσης που βρίσκονταν στο Μανδράκι έφεραν το σήμα του Ερυθρού Σταυρού, είχαν γιατρό και ιατρικό εξοπλισμό και η δράση τους ήταν σημαντική, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του πολέμου. Για παράδειγμα, στο ναυάγιο του «Φιούμε», έξω από τη Σύμη, υδροπλάνα πήγαν για τη διάσωση.

Τα υδροπλάνα έδεναν σε πλήθος πλωτών αγκυροβολίων που υπήρχαν μέσα στο λιμάνι. Οι επιβάτες έβγαιναν στη στεριά, με λάντζες. Το λιμάνι Μανδρακίου, ήταν εξοπλισμένο με τρεις αεροπορικούς προβολείς για να διευκολύνονται οι νυχτερινές επιχειρήσεις. Υπήρχαν επίσης ως εξοπλισμός, δεξαμενές καυσίμων, αλλά και ένα μικρό υπόστεγο.

Ο σταθμός ήταν εξοπλισμένος επιπλέον με τρεις γερανούς. Το προσωπικό που χρησίμευε για τη συντήρηση και τη λειτουργία, διανυκτέρευε στην πόλη. Κατά τη διάρκεια του πολέμου είχε τέσσερα έως οκτώ αντιαεροπορικά πολυβόλα και πολυάριθμα ελαφρότερα αντιαεροπορικά πυροβόλα, γύρω από το λιμάνι. Δυστυχήματα δεν σημειώθηκαν εκτός από την 28η Ιουλίου 1944 όπου ένα  Do 24Τ-3 προσέκρουσε την ώρα που προσνηωνόταν.

Οι εταιρείες που χρησιμοποιούσαν υδροπλάνα  ήταν οι εξής:
Η Α.Ε.Ι (Aero Espresso Italiana) με το δρομολόγιο: Μπρίντιζι-Αθήνα-Σύρος –Ρόδος, και επιστροφή
Μπρίντιζι-Πάτρα-Αθήνα-Σύρος-Ρόδος
Και Ρόδος-Αθήνα-Μπρίντιζι-Βενετία.

Από το 1933 η εταιρεία συγχωνεύτηκε και μετονομάστηκε σε S.A.M.
Η εταιρεία χρησιμοποιούσε υδροπλάνα τύπου: Dornier  Do J Wal, Cant 22, S55 και S59 B15 και  S66
Το 1937 ξεκίνησε τη λειτουργία της η ALA LITTORIA  (η σημερινή Al Italia) με δρομολόγιο το Τεργέστη-Ρόδος-Χάιφα και Μπρίντιζι-Αθήνα-Ρόδος-Χάιφα, τρεις φορές την εβδομάδα, λόγω της στόχευσης των Ιταλών να διεισδύσουν στη Μέση Ανατολή.

Τα υδροπλάνα μετέφεραν επιβάτες και αλληλογραφία, και ήταν 12 θέσεων, 18 ή 24 θέσεων. Τα πολιτικά αεροπλάνα ήταν αυτά που εκτελούσαν τα τακτικά δρομολόγια.

Το 1932 χρησιμοποιούσε το λιμάνι του Μανδρακίου η Imperial Airways (σημερινή British Airways) η οποία έκανε το δρομολόγιο Λονδίνο (στις 18:00 η ώρα του Σαββάτου) μέσω Παρισιού-Μπρίντιζι-Αθήνας, έφτανε στη Ρόδο στις 11:00 της Τρίτης (με διανυκτερεύσεις) και τελικό προορισμό το Karachi της Ινδίας όπου έφτανε το απόγευμα της Παρασκευής.

Μία εβδομάδα στον αέρα, για το λεγόμενο αυτοκρατορικό δρομολόγιο. Οι διανυκτερεύσεις στη Ρόδο γίνονταν στο ξενοδοχείο των Ρόδων όπου μετέφερε τους επιβάτες μικρό λεωφορείο από το Μανδράκι.

Το Μανδράκι, επελέγη λόγω των ήρεμων νερών του συνήθως αφού τα υδροπλάνα πετάνε στον αέρα, αλλά απογειώνονται από το νερό και προσγειώνονται στο νερό.

Εκτός από τα τακτικά δρομολόγια υπήρχαν και έκτακτα που έκαναν το Ρόδος-Λέρος  ή έκαναν το Ρόδος-Σύμη, Ρόδος-Πάτμος, και Ρόδος-Κάλυμνος.

Η αδειοδότηση των υδατοδρομίων σήμερα βρίσκεται στην τελική φάση και η περιοχή μας είναι από αυτές που θα έχουν το προνόμιο να τα λειτουργήσουν πρώτες. Αναμένουμε.

ΠΗΓΗ: www.rodiaki.gr

Follow us: @money_tourism on Twitter | xrimatourismos on Facebook - Πηγή: https://money-tourism.gr/ | ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ money-tourism.gr

Σοβαρά προβλήματα προκάλεσε στη Ρόδο σφοδρή βροχόπτωση που έπληξε το νησί. Ανοιξαν οι ουρανοί, οι δρόμοι πλημμύρισαν και έπεσαν πάνω από 100 χιλιοστά βροχής.

Πιο συγκεκριμένα, 104 χιλιοστά καταγράφηκαν στη Λίνδο και 100 χιλιοστά στον Έμπωνα Ρόδου. Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται οι 8 σταθμοί του δικτύου αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών / meteo.gr που κατέγραψαν τα μεγαλύτερα ύψη βροχής έως τις πρώτες βραδινές ώρες του Σαββάτου 15/02.

Το σύστημα καταγραφής κεραυνών «ΖΕΥΣ» του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατέγραψε περίπου 2000 κεραυνούς, όπως φαίνεται στο σχετικό χάρτη.

Στη Λάρδο, κάτοικος του χωριού, επιστράτευσε την ευρηματικότητά του και ένα κανό (!) για να μπορέσει να μετακινηθεί στους πλημμυρισμένους δρόμους!

“Ποτάμια” οι δρόμοι και στον Αρχάγγελο! Αρκετοί χείμαρροι πλημμύρισαν με αποτέλεσμα οι δρόμοι να μετατραπούν σε “ποτάμια”, ενώ σε αρκετούς οικισμούς σημειώθηκε διακοπή της ηλεκτροδότησης.

Χαρακτηριστικό είναι το βίντεο από την περιοχή του Αρχαγγέλου, όπου τα ορμητικά νερά έχουν… εισβάλλει σε δρόμους του οικισμού:

Σοβαρά προβλήματα υπήρξαν και στην Ικαρία με τον χώρο έξω από το αεροδρόμιο του νησιού να γεμίζει χώματα και μεγάλες ποσότητες νερού. Στο εσωτερικό του αεροδρομίου επίσης μπήκε νερό, ενώ πολλές ζημιές σημειώθηκαν αρκετά αυτοκίνητα.

Πληροφορίες: meteo, rodiaki.gr

Στα ανοιχτά της Ρόδου παρέμενε περίπου από τις 10 το πρωί μέχρι τις 6.30 το απόγευμα το πλοίο «Blue Star 2», λόγω των ισχυρών ανέμων.

Το πλοίο έφτασε στο νησί το πρωί αλλά στάθηκε αδύνατο να δέσει στο λιμάνι, λόγω των ανέμων που πνέουν στο νησί.

Από εκείνη την ώρα έπλεε στα ανοιχτά της Ρόδου περιμένοντας να πέσουν λίγο οι άνεμοι για να μπορέσει να μπει στο λιμάνι.

To «BLUE STAR 2», εκτελούσε προγραμματισμένο δρομολόγιο από Πειραιά – Σύρο – Πάτμο – Λέρο – Κάλυμνο – Κω – Ρόδο, και προορισμό τη Ρόδο είχαν διακόσιοι σαράντα εννέα (249) επιβάτες, εβδομήντα (70) Ι/Χ, εβδομήντα πέντε (75) Φ/Γ και επτά (07) Δ/Κ .

Πηγή: kalymnos-news.gr

Ο Γιάννης Χατζηγρηγορίου, είναι ο εμπνευστής της Λέσχης Ελλήνων Κρεοτεχνών, ένας από τους 9 διαπιστευμένους Bovillage Ambassadors στην Ελλάδα και ο εκπρόσωπος της χώρας μας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κρεοπωλών που θα διεξαχθεί τον επόμενο μήνα στην Αυστραλία.!
Με όπλα, την αγάπη του για το καλό κρέας, τις άριστες γνώσεις του και την αδυναμία στα Δωδεκάνησα, προετοιμάζεται πυρετωδώς να χαρίσει το πρώτο βραβείο στην Ελλάδα και να προβάλει τα Δωδεκάνησα, μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα, σε όλο τον κόσμο!

• Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξη από την ίδρυση της Λέσχης Ελλήνων Κρεοτεχνών, που ήταν και δική σας ιδέα. Πώς προέκυψε;
Από το 2013 στην Ελλάδα ξεκίνησαν να διεξάγονται διαγωνισμοί κρεοπωλών, κάτι που γινόταν στο εξωτερικό για αρκετά χρόνια. Πολλοί συνάδελφοι παρακολουθούσαμε τους διαγωνισμούς αυτούς και τρόπον τινά ζηλεύαμε, που δεν είχαμε κάτι αντίστοιχο στη χώρα μας. Στους ελληνικούς διαγωνισμούς συμμετείχα κι εγώ και εκεί γνωριστήκαμε με άλλους συναδέλφους. Η επικοινωνία μας αρχικά ήταν μέσω του facebook, όπου ανταλλάσσαμε απόψεις και γνώσεις. Ετσι προέκυψε η ανάγκη να δημιουργηθούν πιο ισχυροί δεσμοί μεταξύ μας, για να κάνουμε πράγματα οργανωμένα, μέσω μιας ομάδας. Μαζευτήκαμε οι πρώτοι που είχαμε μια πιο στενή επικοινωνία και έτσι ξεκίνησε η ομάδα. Ξεκινήσαμε ως Hellenic Meat Artists και στην πορεία εξελίχθηκε σε Ομάδα Ελλήνων Κρεοτεχνών, ορίζοντας τον όρο “κρεοτέχνης” που μέχρι τότε δεν υπήρχε στην ελληνική ορολογία. Από εκεί και πέρα είδαμε ότι υπήρχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, η ομάδα άρχισε να μεγαλώνει κι άλλο και φτάσαμε αισίως να είμαστε 150 επιλεγμένοι κρεοτέχνες από όλη την Ελλάδα. Μέσω της ομάδας προάγουμε σεμινάρια, εκπαίδευση, επίσημες παρουσιάσεις κ.ά. Το 2018 δώσαμε στην ομάδα μας και νομική υπόσταση κι έτσι δημιουργήθηκε η Λέσχη Ελλήνων Κρεοτεχνών.
• Πόσα μέλη είστε στην Ομάδα;
Εγγεγραμμένα στην ομάδα είναι 155 μέλη και στη Λέσχη, που πριν από λίγες ημέρες ξεκίνησαν οι εγγραφές, είναι 25.
• Η βάση είναι της Λέσχης είναι στη Λέρο;
Ναι σωστά, αυτό έγινε τιμής ένεκεν από τα υπόλοιπα ιδρυτικά μέλη επειδή εγώ είχα την ιδέα και «έτρεξα» τις διαδικασίες.
• Εσείς δραστηριοποιείστε επαγγελματικά στη Λέρο;
Ναι, είναι η έδρα της οικογενειακής μας επιχείρησης εδώ. Οι γονείς μου άνοιξαν το μαγαζί το 1989. Εγώ ουσιαστικά, με εξαίρεση κάποια χρόνια που έφυγα για σπουδές, δεν έχω λείψει από το μαγαζί.
• Οι σπουδές σας έχουν σχέση με το επάγγελμα;
Εχω τελειώσει διοίκηση επιχειρήσεων αλλά με κέρδισε το κρέας, με κέρδισε το φαγητό! Εχω πάρει το πτυχίο του κρεοπώλη από το 1997.

• Ο κρεοτέχνης τι διαφορά έχει από τον κρεοπώλη;
Ο κρεοτέχνης έχει εξελίξει κάθε κομμάτι της κρεοπωλικής τέχνης, όπως είναι ο τρόπος που κατατμίζουμε το κρέας. Κάθε χώρα, κάθε περιοχή, κάθε ήπειρος, έχει διαφορετικό τρόπο διαχείρισης του κρέατος, είτε είναι μοσχάρι, είτε χοιρινό, είτε κοτόπουλο. Υπάρχει διαφορετική τεχνική που επηρεάζεται πάρα πολύ από την μαγειρική κουλτούρα. Οφείλουμε να προσαρμοζόμαστε στις τάσεις της εποχής, στις εξελίξεις.
Αρα δεν είμαστε απλά κρεοπώλες που κόβουμε ένα κομμάτι κρέας και το δίνουμε στον πελάτη. Οταν έρχεται ένας επαγγελματίας μάγειρας και ζητάει κρέας για μια συγκεκριμένη παρασκευή, πρέπει να έχουμε βαθύτερη γνώση για να μπορέσουμε να τον καθοδηγήσουμε σωστά. Οπότε εκεί απαιτείται μια επιπλέον δεξιότητα από τον παραδοσιακό κρεοπώλη.
Πέρα από αυτό, στα τελευταία χρόνια στις βιτρίνες των κρεοπωλείων βλέπετε όλο και πιο συχνά διάφορα κρεατοπαρασκευάσματα, όπως μπιφτέκια, σνίτσελ, τηγανιές, ρολά… Αυτά επειδή παράγονται σε μεγαλύτερες ποσότητες τα ονομάζουμε παραγωγικά κρεατοπαρασκευάσματα και υπάρχουν και τα δημιουργικά, όπως είναι οι κορώνες, τα πιο ιδιαίτερα ρολά, οι ποπιέτες κ.α. που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να γίνουν. Σε ένα κατάστημα μαζικής πώλησης κρέατος, όπως πχ ένα σούπερ μάρκετ ή ένα κρεοπωλείο που πουλάει μαζικά κρέας σε χαμηλή τιμή, δεν έχει την πολυτέλεια χρόνου ο υπάλληλος να ασχοληθεί με αυτό, αλλά ο παραδοσιακός συνοικιακός κρεοπώλης μπορεί. Αρα έχουμε μια ακόμα δεξιότητα.
Το γεγονός ότι πρέπει να έχεις και γνώσεις μαγειρικής για να μπορείς να καθοδηγήσεις τον πελάτη σου, είτε την νοικοκυρά είτε τον επαγγελματία που αναζητούν ποιότητα και το κατάλληλο κομμάτι κρέατος, είναι μια επιπλέον δεξιότητα σε σχέση με τον παραδοσιακό κρεοπώλη.

• Ο κόσμος είναι εξοικειωμένος με αυτό;
Ο κόσμος που ξέρει τι θέλει να φάει έχει αγκαλιάσει αυτή την προσπάθεια. Σαφώς υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη μερίδα του καταναλωτικού κοινού η οποία λόγω της οικονομικής δυσχέρειας δεν ασχολείται με την ποιότητα αλλά με την ποσότητα, όμως υπάρχουν κι εκείνοι οι καταναλωτές που θέλουν να ξέρουν τι θα φάνε και το επιλέγουν πολύ προσεκτικά.
• Στην Ελλάδα ξέρουμε να επιλέγουμε κρέας;
Στην Ελλάδα τα συνοικιακά κρεοπωλεία, τα περισσότερα τουλάχιστον, είναι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στον κόσμο, οπότε η ειδοποιός διαφορά που δημιουργείται είναι ότι ο άνθρωπος ο οποίος διαχειρίζεται το κρέας είναι ο γείτονάς σου άρα θέλει να συνεχίσει να κρατάει τη δουλειά του σε πολύ καλό επίπεδο, άρα δεν έχει περιθώρια να κάνει λάθος και πολύ περισσότερο σε μικρές κοινωνίες όπως εδώ στη Λέρο που είναι μια μικρή αγορά.
Εμείς φροντίζουμε να έχουμε την καλύτερη δυνατή ποιότητα για να ικανοποιηθεί ο πελάτης και να ξαναέρθει και για τις γνώσεις και για το πολύ καλό κρέας που θα αγοράσει.
• Στη Λέσχη Ελλήνων Κρεοτεχνών συμμετέχουν γυναίκες;
Βεβαίως και τρομερές γυναίκες μάλιστα, παρ΄οτι πρόκειται για ένα επάγγελμα που θεωρείται ανδροκρατούμενο. Υπάρχουν κυρίες που έχουν λατρέψει το επάγγελμα, μπήκαν πολύ δυναμικά στον τομέα του δημιουργικού παρασκευάσματος και είναι όλες ξεχωριστές και πολύ καλές στη δουλειά τους
• Να περάσουμε τώρα στον παγκόσμιο διαγωνισμό που θα λάβετε μέρος εκπροσωπώντας όχι μόνο τα Δωδεκάνησα, αλλά όλη την Ελλάδα.
Ο διαγωνισμός της Μελβούρνης προέκυψε πάλι από μια παρέα συναδέλφων, με αφορμή το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κρεοπωλών.

• Διεξάγεται Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κρεοπωλών;
Βεβαίως! Η κάθε χώρα συμμετέχει με έξι μέλη και η ομάδα έχει τρεις ώρες στη διάθεσή της και έναν αρκετά μεγάλο όγκο κρέατος για να διαχειριστεί.
Η Ελλάδα εμφανίστηκε σε αυτόν τον διαγωνισμό το 2018 για πρώτη φορά, με αρχηγό τον Λεωνίδα Μαθιουλάκη από τον Πλατανιά Χανίων Κρήτης, που μάλιστα κέρδισε το πρώτο βραβείο για το το καλύτερο Burger στον κόσμο! Τον Σεπτέμβριο του 2020, η Εθνική μας Ομάδα θα λάβει μέρος για δεύτερη φορά στο Σακραμέντο της Καλιφόρνιας. Εχοντας λοιπόν τον ομαδικό διαγωνισμό ως βάση, κάθε μια από αυτές τις χώρες ήθελε να δημιουργήσει ένα σύστημα προκριματικών διαγωνισμών προκειμένου να επιλεγούν οι καλύτεροι κρεοπώλες για να στελεχώσουν την εθνική τους ομάδα, ξεκινώντας από την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδια. Από τη διαδικασία προέκυψε έντονο ενδιαφέρον γενικότερα, ανεξαρτήτως αν οι νικητές συμπεριλαβάνονταν στην εθνική ομάδα ή όχι. Ετσι λοιπόν, τον Φεβρουάριο του 2017 στο Οκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, γίνεται το πρώτο Butchers Wars, το δεύτερο έγινε τον Μάρτιο του 2017 στην Μελβούρνη και το τρίτο έγινε στο Σίδνεϋ τον Μάιο του 2017 με πολύ μεγάλη απήχηση. Οι διοργανωτές αποφάσισαν να θέσουν τον διαγωνισμό σε μια πιο σταθερή βάση. Παράλληλα με αυτό, η εταιρεία που ανέλαβε να διοργανώσει το event, είδε ότι υπήρχε ενδιαφέρον και για άλλους τομείς κι έτσι προέκυψε ένα μεγάλο Φεστιβάλ το οποίο το ονόμασαν “Meat Stock Festival” και μέσα σε αυτό ενέταξαν και το Butchers Wars, το οποίο διοργανώνεται κάθε χρόνο από το 2017.
• Εσείς συμμετέχετε για πρώτη φορά στον διαγωνισμό;
Εγώ πηγαίνω για πρώτη φορά στον ατομικό διαγωνισμό και η Ελλάδα πηγαίνει για πρώτη φορά!

• Πώς προέκυψε η συμμετοχή σας;
Προέκυψε μέσω του Worlds Butchers Alliance. Πρόκειται για μια συμμαχία κρεοτεχνών, μια ομάδα, η οποία επίσης στήθηκε πάνω στην πλατφόρμα του facebook με παγκόσμια εμβέλεια όπου ουσιαστικά παρουσιάζουμε τη δουλειά μας και τη δράση μας. Οι διαχειριστές παρακολουθούν τη δράση κάθε χώρας και των συναδέλφων μεμονωμένα και η κινητικότητά μου υπέπεσε στην αντιλήψή τους, είδαν το βιογραφικό μου και από το 2018 μου έχουν απευθύνει τρεις προσκλήσεις για να συμμετέχω στον διαγωνισμό. Η τελευταία ήρθε τον Μάρτιο του 2019 που άρχισα να το σκέφτομαι και να το συζητάω με την οικογένεια. Πλέον δεν έχω δυνατότητα να συμμετέχω διαγωνιστικά στην Ελλάδα γιατί έχω συμμετάσχει σε όλους τους διαγωνισμούς, κατακτώντας πάντα μια από τις τρεις πρώτες θέσεις και ως πνεύμα ανήσυχο, ήθελα να συνεχίσω να δοκιμάζω τον εαυτό μου. Ο πρώτος χορηγός της μεγάλης αυτής προσπάθειας, είναι η οικογενειακή μας επιχείρηση, ο δεύτερος χορηγός είναι ο ιδιοκτήτης μιας εταιρείας που διαθέτει στην Αυστραλία μονάδα εκτροφής ζώων, έχει 100.000 μοσχάρια και 300.000 αιγοπρόβατα. Οταν έγινε γνωστή η συμμετοχή μου, με πλησίασαν κι άλλοι χορηγοί κι έτσι ήρθε και η χορηγία και του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου και της έκθεσης Meat Days, χάρις στους οποίους πραγματοποιείται το ταξίδι και πλέον το όνειρο γίνεται πραγματικότητα.
• Πότε αναχωρείτε για την Αυστραλία;
Σε 27 μέρες από σήμερα!
• Εκεί σε τι θα διαγωνιστείτε;
Ο διαγωνισμός είναι πολύ συγκεκριμένος και πολύ απαιτητικός και ο πιο δύσκολος παγκοσμίως σε αυτό τον τομέα γι αυτό και δεν μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε. Ολα πρέπει να γίνουν μέσα σε μισή ώρα, πρέπει να διαχειριστείς μια ποσότητα κρέατος γύρω στα 22 με 25 κιλά το οποίο είναι μισό αρνί και μέρος από μισό χοιρινό. Είναι αρκετά μεγάλη η ποσότητα κρέατος και πρέπει τεχνικά να καλυφθεί το κομμάτι της αποστέωσης-τεμαχισμού- διαχωρισμού των κομματιών, τα οποία στη συνέχεια πρέπει να γίνουν παρασκευάσματα και να παρουσιαστούν σαν να είναι στη βιτρίνα του καταστήματός σου, ωστόσο πιο δημιουργικά, άρα ουσιαστικά μιλάμε για παρουσίαση σε μπουφέ, χωρίς βέβαια να μαγειρευτεί το προϊόν. Το μόνο που είναι εκτός της προθεσμίας της μισής ώρας, είναι η αξιολόγηση από τους κριτές, της τελικής παρουσίασης. Όταν τελειώσει όλο αυτό, πρέπει να γίνει η παρουσίαση και στη συνέχεια η βαθμολογία.

• Θα πάτε μόνος σας στην Αυστραλία ή θα σας συνοδεύσει κάποιο μέλος της οικογένειας;
Μόνος μου, αλλά έχω συγγενείς εκεί. Γεννήθηκα στην Αυστραλία από γονείς μετανάστες και υπάρχει ήδη κοινό εκεί! Οταν κλείδωσε η ημερομηνία συμμετοχής μου στο διαγωνισμό, έγινε μαζική αγορά εισιτηρίων από Ελληνες συγγενείς μου!
• Η Ομάδα Ελλήνων Κρεοτεχνών θα συμμετάσχει στον παγκόσμιο διαγωνισμό;
Συμμετέχει εμμέσως, μιας και αρκετά μέλη της εθνικής αποστολής είναι ενεργά μέλη της ομάδας!
• Για πείτε μας και την έκπληξη όσον αφορά στα μπαχαρικά που θα πάρετε μαζί σας.
Τα μπαχαρικά μου τα επιμελείται μια εταιρεία που είναι και χορηγός μου. Τα μείγματά μου τα επιμελείται ο chef Λάζαρος Ράπτης από τη Θεσσαλονίκη, είναι ο πατέρας των παιδιών που έχουν τα μπαχαρικά και είναι χρόνια στον τομέα του κρεατοπαρασκευάσματος. Η ιδέα που είχαμε ήταν να αναδείξουμε στον διαγωνισμό με διαφορετικό τρόπο τα Δωδεκάνησα και την Ελλάδα.  Οπότε αποφασίσαμε να πάρουμε τα ιδιαίτερα μυρωδικά από 13 νησιά της Δωδεκανήσου, και κάναμε για κάθε νησί από ένα διαφορετικό μείγμα με βασικό συστατικό το χαρακτηριστικό μυρωδικό κάθε νησιού. Κάθε ένα από τα μείγματα φέρει το όνομα ενός νησιού. Την επόμενη εβδομάδα θα έχω τα πρώτα στα χέρια μου και είμαι πάρα πολύ ενθουσιασμένος διότι πρόκειται για κάτι που δεν έχει ξαναγίνει.
• Πείτε μας, κλείνοντας, και μια συμβουλή για να αγοράζουμε καλό κρέας.
Να επιλέξετε τον σωστό κρεοπώλη!

 Πηγή:www.dimokratiki.gr