Μία προνομιακή έκταση και προσεχώς night club διεθνών προδιαγραφών με ειδυλλιακή θέα στον κόλπο της Λίνδου, η εκμετάλλευση της τεράστιας παραλίας της Τσαμπίκας με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, σπα, ξαπλώστρες, sunbeds, εστιατόρια, beach bar και πριβέ καμπάνες είναι τα μόλις πρόσφατα αποκτήματα του Ροδίτη αεικίνητου επιχειρηματία που κάνει το όραμά του πραγματικότητα.

Ενώ κάποια ακόμα μεγαλεπήβολα πρότζεκτ βρίσκονται σε εξέλιξη, ο ιδιοκτήτης ήδη τριών επιχειρήσεων στον χώρο της εστίασης και της διασκέδασης, (του εμβληματικού all day καφέ-εστιατορίου ΑΚΤΑΙΟΝ στο κέντρο της Ρόδου, του beach bar restaurant AMALFI COAST στην Ιαλυσό και του cocktail sushi bar SINATRA μέσα στη μεσαιωνική πόλη), δεν έχει καιρό για χάσιμο -ούτε για ύπνο.

Aντιθέτως έχει μεγάλη όρεξη για μπίζνες στο νησί όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και έζησε ξέφρενα τα εφηβικά του χρόνια και το οποίο εγκατέλειψε στα 23 του χρόνια με όνειρο να γνωρίσει τον μεγάλο κόσμο εκεί έξω σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μέχρι που πριν λίγα χρόνια επανήλθε στη Ρόδο δριμύτερος σαρώνοντας σαν χιονοστιβάδα τη μία επιχείρηση μετά την άλλη, με τεράστιες επενδύσεις.

Υπέρμαχος της επιθετικής πολιτικής, τόσο λόγω ταμπεραμέντου όσο και επιχειρηματικής αντίληψης, η φετινή δραστική μείωση του τουρισμού ελέω πανδημίας, κάθε άλλο παρά αποθάρρυνε τον δαιμόνιο επιχειρηματία που θεωρεί ότι μέσα στον κυκεώνα της τουριστικής κρίσης παρουσιάζονται αξιόλογες επενδυτικές ευκαιρίες αφού εκ των πραγμάτων η ψυχολογία της αγοράς βρίσκεται στα τάρταρα και σε θέση αναμονής, με πολλά συμβόλαια να παραμένουν ορθάνοιχτα να τον υποδεχτούν.

Το μπαράζ επενδύσεων και το παράδειγμα της Μυκόνου

Το σουπερμάρκετ και τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα στην περιοχή της Καλλιθέας της Ρόδου όπου μεγάλωσε εξασφάλιζαν σταθερά εισοδήματα στα μέλη της που σήμερα διατηρούν και μία πολυκατοικία. Στα 23 του βέβαια, ο Κώστας Αποστολίδης κάθε άλλο παρά σκόπευε να παραμείνει στη Ρόδο για να αναλάβει τις οικογενειακές επιχειρήσεις. Αντιθέτως, η γνωριμία και η στενή φιλία του με Αθηναίους που έκαναν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στο νησί το καλοκαίρι, τού άνοιξαν νέους ορίζοντες με το νησί των Δωδεκανήσων να φαντάζει σταγόνα στον ωκεανό των ονείρων του. Ηθελε να γνωρίσει τον κόσμο και αυτό έκανε. Αρχικός σταθμός η Αθήνα όπου μέσω των γνωριμιών του κατάφερε σύντομα να στήσει την πρώτη του επιχείρηση.

Το παρασκευαστήριο φούρνος-εστιατόριο Sweeties κατά τα Σουηδικά πρότυπα απέναντι από τον Ερυθρό Σταυρό ήταν η αρχή. Ακολούθησε η εταιρεία αγοραπωλησιών πολυτελών αυτοκινήτων G&G Luxury Car, αργότερα η εισαγωγική εταιρεία used επίπλων από την Ολλανδία ενώ ο ίδιος κατείχε και μετοχικό ποσοστό σε γνωστό σήμερα cafe-bar στην Τσακάλωφ, στο Κολωνάκι.

Το πρωί επιχειρήσεις με τους συνεταίρους του, το βράδυ διασκέδαση μαζί τους σε όλα τα γνωστά εστιατόρια και κοσμικά στέκια των 90’ς αφού έχοντας αποκτήσει έναν ευρύ κύκλο γνωριμιών ήθελε να είναι πάντα μέσα σε όλα. Μέχρι που η διαρκής ένταση και οι ασταμάτητοι ρυθμοί από το πρωί μέχρι το βράδυ τον έφερε στα όρια της κατάρρευσης αναγκάζοντάς τον να βάλει φρένο.

Επρεπε να κάνει ένα διάλειμμα από όλα, να βρει τον εαυτό του που φαινόταν να είχε χαθεί μέσα στους ξέφρενους ρυθμούς της non stop έντασης. Τα πούλησε όλα και για τρία περίπου χρόνια απείχε από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα υιοθετώντας διαφορετικό τρόπο ζωής, βάζοντας στη ζωή του τα σπορ και τα ταξίδια.

Σε όλη την Ευρώπη αρχικά, αργότερα στην Αμερική, στην Ασία, στην Αυστραλία, παρατηρώντας τον τρόπο λειτουργίας κορυφαίων επιχειρήσεων για να παίρνει ιδέες, να παρακολουθεί τις σύγχρονες τάσεις στην εστίαση και στη διασκέδαση, στη διαχείριση του προσωπικού, στο μενού, σε όλα.

Ηταν άλλωστε τομείς που ενδιέφεραν και τον ίδιο από προσωπική επιλογή, όχι μόνο από επαγγελματική αφού όπως λέει σήμερα ο ίδιος ανέκαθεν επιζητούσε την ποιότητα και τις υψηλές υπηρεσίες, είτε πήγαινε για φαγητό και κλάμπινγκ είτε για διακοπές στο άλλο του αγαπημένο ελληνικό νησί, εκτός της Ρόδου, τη Μύκονο.

Το κορυφαίο κλαμπ Cavo Paradiso, ένα από τα καλύτερα του κόσμου, με guest dj’s ΄τους πιο διάσημους της house σκηνής σε ένα από τα πιο ονειρικά σημεία της Μυκόνου για τους ξενύχτηδες clubbers που χορεύουν μέχρι την Ανατολή, του χτύπησε το πρώτο καμπανάκι. Το δεύτερο καμπανάκι χτύπησε όταν πρωτοπήγε στο beach club SCORPIOS, βλέποντας τον ωραιότερο κόσμο του πλανήτη να διασκεδάζει σε ένα κοσμοπολίτικο μποέμ περιβάλλον, με υψηλό σέρβις, με ψαγμένες μουσικές, με καλό φαγητό και ποτό, με άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό, όλα φροντισμένα στην εντέλεια.

Του έκανε τρομερή εντύπωση αρχικά ως πελάτης αλλά κάποια ευαίσθητη χορδή στο επιχειρηματικό του δαιμόνιο είχε κινητοποιηθεί, αν και ακόμα δεν είχε κατασταλάξει ποιο θα ήταν το επόμενο βήμα του. Ενα οικογενειακό του θέμα με κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας της αδερφής του που ζούσε στη Ρόδο τον έκαναν να πάρει την απόφαση να έρθει πάλι πίσω στο νησί του, να της συμπαρασταθεί, να τη στηρίξει. Οι γονείς του μεγάλωναν. Χρειάζονταν κι εκείνοι βοήθεια.

Στην αρχή επένδυσε σε ένα μικρό ξενοδοχείο για να έχει κάτι να ασχολείται, έχοντας συγχρόνως στη διάθεσή του και κάποια εισοδήματα από την πολυκατοικία ιδιοκτησίας του. Παράλληλα προσπαθεί να βρει τα πατήματά του στο νησί, γυρίζει, παρατηρεί, έχει τις κεραίες του όρθιες.

Διαπιστώνει ότι έχουν αλλάξει πολλά από τις χρυσές εποχές του τουρισμού στη Ρόδο, τότε που το νησί φημιζόταν για την ποιότητα της διασκέδασης, με σύγχρονα κλαμπ και πολύ καλά εστιατόρια, ικανά να προσελκύσουν απαιτητικούς τουρίστες υψηλών εισοδημάτων. «Ενώ η Ρόδος σήμερα έχει καταπληκτικά ξενοδοχεία, υψηλών προδιαγραφών, τεράστια και μικρότερα, συμβατά με τις σύγχρονες ξενοδοχειακές τάσεις, δεν ισχύει το ίδιο ούτε στην εστίαση ούτε στην διασκέδαση», λέει ο Κώστας Αποστολίδης σήμερα. «Υπάρχουν χιλιάδες τουρίστες που μόλις βγαίνουν από τα πεντάστερα ξενοδοχεία όπου διαμένουν πληρώνοντας σεβαστά ποσά για τις διακοπές τους, δεν μπορούν να βρουν αντίστοιχα ποιοτικές επιχειρήσεις για να διασκεδάσουν. Είτε σε club, είτε σε beach bar είτε ακόμα και σε εστιατόριο. Η Ρόδος σήμερα έχει ένα κενό στην εστίαση και στη διασκέδαση γι αυτό το είδος του τουρισμού. Θυμάμαι στην εφηβεία μου το νησί να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες πιο ψαγμένων τουριστών που έβρισκαν τότε εδώ και τα σουπερ κλαμπ και τα ωραία εστιατόρια. Αλλά κολλήσαμε στον μαζικό τουρισμό. Φυσικά και υπάρχουν κάποιες αξιόλογες προσπάθειες επιχειρηματιών αλλά λίγες. Σε γενικές γραμμές η ποιότητα δεν είναι αυτή που αρμόζει στο νησί. Αυτό έγινε γιατί οι επιχειρηματίες δεν κοίταξαν το αύριο, δεν συμβάδισαν με την εποχή, δεν εξελίχθηκαν, έμειναν πίσω. Αντίθετα στη Μύκονο βλέπεις ότι η πλειοψηφία των επιχειρήσεων λειτουργεί με πολύ εντατικούς ρυθμούς, με άρτιες προδιαγραφές, με αισθητική, με τους κορυφαίους σε όλα, αρχιτέκτονες, προσωπικό, σεφ, dj’s, άρα και πελάτες. Αυτό είναι το όραμά μου. Να κάνω τη Ρόδο ξανά κοσμοπολίτικο προορισμό. Να προσφέρουμε τα καλύτερα για τους καλύτερους».

Η έρευνα στο νησί κράτησε για ένα χρόνο. Με ένα team από κολλητούς φίλους τριάντα χρόνων πίσω, η πρώτη επένδυση έρχεται με το ΑΚΤΑΙΟΝ, ένα από τα πλέον ιστορικά κτίρια της Ρόδου, παλάτι από την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που πέρασε στα χέρια των Ιταλών μετά τον πόλεμο, για το οποίο χρειάστηκε να επενδύσει 1.300.000 ευρώ για την πλήρη ανακαίνισή του.

Ενας πύργος εσωτερικά, με αυστηρές γραμμές εξωτερικά, ψηλοτάβανο, με μια υπέροχη βεράντα με θέα όλο το λιμάνι και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τον φίκο μπέντζαμιν που δεσπόζει στην ευρύχωρη δροσερή αυλή. Είναι το all day στέκι των κατοίκων, το στρατηγείο της Ρόδου όπως το λέει ο ίδιος, με ποιοτικό πλούσιο πρωϊνό και branch το πρωϊ, προσεγμένο μενού το βράδυ, κλασικό και ποιοτικό.

Από την βεράντα του έχουν μιλήσει όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, έχουν γυριστεί ταινίες, με την Αλίκη και τον Κωνσταντάρα. Μετά ήρθε το Amalfi Coast στην Ιαλυσό, ένα χαλαρό beach club με μποέμ υψηλής αισθητικής περιβάλλον, με δημιουργική υπέροχη κουζίνα και κάθε λεπτομέρεια προσεγμένη στην εντέλεια. Για το πρώην ερειπωμένο, εγκαταλελειμμένο κτίριο για το οποίο χρειάστηκε να επενδύσει 1.400.000 ευρώ για την άρδην ανακατασκευή του, κυριολεκτικά από το μηδέν, η μεταμόρφωση είναι εντυπωσιακή.

Και για να ολοκληρωθεί το τρίπτυχο της επιθετικής πρακτικής, ακολούθησε το cocktail sushi bar Sinatra, μέσα στην μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, ένα από τα πιο γνωστά στέκια του νησιού. Φυσικά οι επενδύσεις δεν έμειναν απαρατήρητες αλλά ούτε και στο απυρόβλητο από τους ανταγωνιστές επιχειρηματίες που έβλεπαν έναν «ξένο» μέχρι πρότινος γι αυτούς αντίπαλο να χώνεται στα χωράφια τους, «Στην Αθήνα ήμουν ο Ροδίτης και στη Ρόδο ο Αθηναίος», λέει ο Κώστας Αποστολίδης που όμως δεν φαίνεται να βάζει φρένο.

Μόλις πρόσφατα απέκτησε έκταση σε προνομιακό σημείο της Λίνδου με σκοπό να κατασκευάσει club 3.500 τμ, με θέα στη θάλασσα, αμφιθεατρικό και με χώρο πρόβλεψης πάρκινγκ 300 αυτοκινήτων σε μια περιοχή που δεν υπάρχει ούτε ένα. Μόλις πριν μία εβδομάδα πήρε επίσης την εκμετάλλευση της παραλίας Τσαμπίκα, μία τεράστια αμμουδιά στην οποία εκτός από τις 1500 ξαπλώστρες δικαιοδοσίας του, προγραμματίζει να διαμορφώσει χώρους για υπηρεσίες σπα, για εστιατόρια, για πριβέ σουίτες και beach bars.

Στο νότο η επένδυση της Λίνδου, στο μέσο η επένδυση της Τσαμπίκας και στον Βορρά οι ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις: κάθε σημείο του ορίζοντα κι ένα στοίχημα για τον επιχειρηματία που θέλει να προσδώσει κοσμοπολίτικο προφίλ στο νησί του ενώ στο μεταξύ έπονται κι άλλα πρότζεκτ που είναι τώρα στο τελικό στάδιο πριν τις υπογραφές. «Σε ένα χρόνο, θα έχουν ολοκληρωθεί όλα, ήδη έχουμε ξεκινήσει».

Για τον 47χρονο Ροδίτη, παντρεμένο με καλλονή ιδιοκτήτρια όπερας στο Κίεβο, πατέρα ενός 4χρονου γιου και κηδεμόνα της ανιψιάς του από την πλευρά της αδερφής του που έχασε πρόωρα τη μάχη με τη ζωή και μιας ακόμα ανιψιάς από την πλευρά της συζύγου του που επίσης έχασε τη δική της αδερφή την ίδια περίοδο, τίποτα δεν φαίνεται τόσο μεγάλο ώστε να τον σταματήσει. Τα όνειρά του είναι μεγαλύτερα. Sky is the limit.