Ο πνευμονιόκοκκος είναι ένα βακτήριο που ενοχοποιείται για επικίνδυνες για την υγεία ασθένειες.

Βρίσκεται στους βλεννογόνους της μύτης και του φάρυγγα πολλών ανθρώπων σε ποσοστό ως και 60%, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα νοσήσουν, είναι δηλαδή μόνο φορείς.

Ο πνευμονιόκοκκος μεταφέρεται μέσω μολυσμένων σταγονιδίων, όπως με το βήχα και το φτάρνισμα και μπορεί να προκαλέσει τις εξής λοιμώξεις:

Πνευμονία

Η πνευμονία είναι φλεγμονή του ιστού των πνευμόνων που μπορεί να προκληθεί από βακτήρια, ιούς, μύκητες, εισπνεόμενα χημικά ή ξένα σώματα.

Η κύρια αιτία της βακτηριακής πνευμονίας 2 είναι ο streptococcus pneumonia. Κατά την εκδήλωση της νόσου αναπτύσσεται φλεγμονή και συσσωρεύεται υγρό στους πνεύμονες προκαλώντας συμπτώματα όπως παραγωγικό βήχα, θωρακικό πόνο, δύσπνοια ή ταχύπνοια, πυρετό, ρίγη και γενική καταβολή. Μερικές φορές τα συμπτώματα μοιάζουν πολύ μ’ εκείνα που εμφανίζονται με το κοινό κρυολόγημα και μπορεί να δυσκολέψουν τη διάγνωση.

Η πνευμονία εμφανίζεται κυρίως σε βρέφη, μικρά παιδιά, και ενήλικα άατομα με αδύναμο ανοσολογικό σύστημα. Στα παιδιά κάτω των πέντε ετών ο πνευμονιόκοκκος ευθύνεται για τα δύο τρίτα των βακτηριακών πνευμονιών.

Η βακτηριαιμική πνευμονία, η συχνότερη μορφή διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής νόσου, είναι θανατηφόρος σε αναλογία έως και 1 στους 5 ενήλικες που την εμφανίζουν.

Μηνιγγίτιδα

Η μηνιγγίτιδα είναι φλεγμονή των μηνίγγων που καλύπτουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Οι πιο ευπαθείς ομάδες είναι τα μικρά παιδιά και οι έφηβοι. Η μηνιγγίτιδα εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό, έντονους πονοκεφάλους και ανησυχία, αυχενική δυσκαμψία, ζάλη, ναυτία, έμετο, απώλεια προσανατολισμού και φωτοφοβία. Τα βρέφη και τα μικρά παιδιά παρουσιάζουν λιγότερο τυπικά συμπτώματα όπως υπνηλία, απάθεια, ανορεξία και κακοδιαθεσία.

H θνητότητα της πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας είναι μεγαλύτερη από όλα τα αίτια μηνιγγίτιδας και μπορεί να φθάσει εως 25% ανάλογα με το υλικό, την ηλικία και τη χώρα της μελέτης.
Οι ασθενείς με μηνιγγίτιδα από πνευμονιόκοκκο παρουσιάζουν συχνά (10-50%) νευρολογικές επιπλοκές, με κυριότερες την απώλεια ακοής, την επιληψία και τη διανοητική καθυστέρηση.

Οξεία μέση ωτίτιδα

Η οξεία μέση ωτίτιδα είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου του μέσου ωτός, η οποία προκαλείται από βακτήρια ή ιούς και εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά και εφήβους. Η μέση ωτίτιδα είναι μια από τις συχνότερες λοιμώξεις της παιδικής ηλικίας. Η ευπαθέστερη ηλικιακή ομάδα είναι από 3 μηνών έως 3 ετών. Περίπου το 40% όλων των περιστατικών βακτηριακής μέσης ωτίτιδας οφείλεται στον πνευμονιόκοκκο.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως ξαφνικά και περιλαμβάνουν έντονο πόνο στο ένα ή και στα δύο αυτιά, αίσθημα παλμών στο αυτί, πυρετό, γενικό αίσθημα αδιαθεσίας, μείωση της ακοής και πονοκέφαλο. Τα βρέφη είναι ανήσυχα, ανόρεκτα, κλαίνε και πιάνουν συχνά το αυτί τους. Κάποιες φορές παρατηρείται ρήξη του τυμπάνου και έξοδος του πύου, γεγονός που ανακουφίζει από τους έντονους πόνους.

Αν η μέση ωτίτιδα δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές. Χωρίς επαρκή θεραπεία, η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί στις μήνιγγες ή τον εγκέφαλο. Οι επανειλημμένες φλεγμονές του μέσου ωτός μπορούν να οδηγήσουν σε βαρηκοΐα.

Σήψη

H σήψη είναι μια σοβαρή κατάσταση που προκαλείται από την αντίδραση του οργανισμού σε μια λοίμωξη και μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία πολλαπλών οργάνων και το θάνατο.

Οι μικροοργανισμοί και τα βακτήρια περνούν στο αίμα διαπερνώντας το δέρμα ή τους βλεννογόνους και από εκεί προσβάλλουν διάφορα όργανα. Η συνεχής ή περιοδική μετάδοση μικροοργανισμών και βακτηρίων μέσω του αίματος (βακτηριαιμία) που οδηγεί σε σήψη ονομάζεται σηψαιμία.

Η σηψαιμία μπορεί να οδηγήσει σε εξάπλωση της φλεγμονής και σε θρόμβωση. Η θρόμβωση κατά τη διάρκεια της σήψης προκαλεί μείωση της ροής του αίματος στα άκρα και σε ζωτικής σημασίας όργανα και μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια των οργάνων.

Τα μικρά παιδιά και οι ενήλικες και τα μεγάλης ηλικίας άτομα διατρέχουν υψηλό κίνδυνο λόγω του αδυνάμου ανοσολογικού τους συστήματος. Αυτό καθιστά αυτές τις ομάδες ευπαθείς σε πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις, οι οποίες συχνά οδηγούν σε βακτηριαιμία. Όσον αφορά στα παιδιά, το 85% των βακτηριαιμιών οφείλεται στον πνευμονιόκοκκο.

Στα τυπικά συμπτώματα της μόλυνσης του αίματος περιλαμβάνονται υψηλός πυρετός, έντονη αδιαθεσία, ανορεξία, εμφανής κατάπτωση, ταχυπαλμία, ταχύπνοια και συχνά χαμηλή αρτηριακή πίεση.

iator.gr

Ο ρευματικός πυρετός είναι μια σοβαρή επιπλοκή του στρεπτόκοκκου που προσβάλλει τον φάρυγγα και τις αμυγδαλές.

Μεταδίδεται με άμεση επαφή με τις εκκρίσεις του αναπνευστικού του πάσχοντος από στρεπτοκοκκική λοίμωξη του αναπνευστικού.
Ο ρευματικός πυρετός προσβάλλει πιο συχνά τα παιδιά και γενικά τα άτομα ηλικίας 5-45 ετών.

Αίτια
Ο ρευματικός πυρετός οφείλεται σε μία ανοσολογική διαδικασία που προκαλεί ο στρεπτόκοκκος, η οποία οδηγεί σε μία ανώμαλη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος με παραγωγή αντισωμάτων που επιτίθενται στους ίδιους ιστούς του οργανισμού.
Τα ευρήματα αυξημένης επίπτωσης στα μέλη της ίδιας οικογένειας και σε μονοζυγωτικούς διδύμους καταδεικνύουν μία αυξημένη πιθανώς κληρονομούμενη επιρρέπεια σε άτομα της ίδιας οικογένειας.

Συμπτώματα
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα τυπικά συμπτώματα είναι πονόλαιμος με πυρετό, σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει μόνο πονόλαιμος ενώ σε άλλες, η προσβολή του στρεπτόκοκκου είναι ασυμπτωματική και προκαλεί μόνο μία αύξηση των στρεπτοκοκκικών αντισωμάτων (ASTO).
Μία με πέντε εβδομάδες μετά τον πονόλαιμο από κοινή αμυγδαλίτιδα από στρεπτόκοκκο ή την ασυμπτωματική προσβολή, εμφανίζεται ο ρευματικός πυρετός ο οποίος προκαλεί:
-Πυρετό, συνήθως υψηλό (άνω του 39) και σπανιότερα δέκατα.
-Καρδιακή νόσο, στο 60% των πασχόντων. Η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια.
-Ρευματική νόσο με αρθρίτιδα στο 60-70% των περιπτώσεων, με έντονο τοπικό πόνο πρήξιμο ερυθρότητα.
-Χορεία, ένα σύνολο ακούσιων παθολογικών κινήσεων ιδιαίτερα της κεφαλής και των άνω άκρων.
-Σπάνια δερματικό εξάνθημα κυρίως με τη μορφή διαλείποντος δακτυλιοειδούς ερυθήματος κορμού και σπανιότερα άκρων.
-Σπάνια υποδόρια οζίδια κυρίως με τη μορφή ανώδυνων μικρών κινητών ύβων κάτω από το δέρμα σε οστικές προεξοχές.
Τα συμπτώματα ενδέχεται να μην εμφανιστούν ταυτόχρονα αλλά διαδοχικά μετά από παρατεταμένη λανθάνουσα περίοδο που διαρκεί έως και έξι μήνες.
Η άμεση διάγνωση και χορήγηση της ενδεικνυόμενης θεραπείας είναι απαραίτητη για την άμεση αποκατάσταση της νόσου.
Το σημαντικότερο πρόβλημα του ρευματικού πυρετού είναι η προοδευτική ανάπτυξη ρευματικής καρδιακής νόσου και οι υποτροπές παρά τα μικρά ποσοστά άμεσης θνητότητας. Στους ασθενείς χορηγείται επί μακρόν θεραπεία, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί και σε όλη την διάρκεια ζωής του ασθενούς.

Πρόληψη
Η πρόληψη περιλαμβάνει όλα τα μέτρα που αποτρέπουν τη νόσηση από στρεπτόκοκκο και την άμεση εκρίζωση του στρεπτόκοκκου σε κοινές λοιμώξεις.
Συγκεκριμένα πρέπει να τηρούνται τα μέτρα προφύλαξης από αναπνευστικές λοιμώξεις:
-Αποφύγετε τον συγχρωτισμό
-Πλένετε συχνά και με επιμέλεια τα χέρια
-Αερίζετε τακτικά τους χώρους
-Φροντίζετε το ανοσοποιητικό σας με καλή διατροφή, αποφυγή του καπνίσματος, κατάχρηση αλκοόλ και καθιστική ζωή.

Ο σοβαρός πονόλαιμος πρέπει πάντα να αξιολογείται ιατρικώς για να χορηγείται άμεσα η κατάλληλη αντιβίωση σε περιπτώσεις που έχει ως αιτία τον στρεπτόκοκκο και δεν είναι ιογενούς αιτιολογίας.

onmed.gr

Μάλιστα τα τρία τέταρτα των κρουσμάτων του στοματικού καρκίνου θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν οι ασθενείς σταματούσαν το κάπνισμα και το αλκοόλ!

Αυτό αναφέρουν επιστημονικές μελέτες για τον στοματικό καρκίνο που πλήττει παγκοσμίως κάθε χρόνο περισσότερο από 310.000 άτομα (220.000 άνδρες και 90.000 γυναίκες).
«Η παγκόσμια κοινότητα πληρώνει σε ετήσια βάση βαρύ φόρο σε ανθρώπινο δυναμικό από τον καρκίνο του στόματος» τονίζει ο καθηγητής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής Ε.Κ.Π.Α και διευθυντής στον «Ευαγγελισμό» κ Νικόλαος Παπαδογεωργάκης, με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα( 27 Ιουλίου) κατά του καρκίνου του στόματος.
Σύμφωνα με τον κ Παπαδογεωργάκη «η πρώιμη διάγνωση του στοματικού καρκίνου σε αρχικά στάδια είναι καθοριστική για την επιβίωση του ασθενούς. Ο καρκίνος του στόματος σε αρχικά στάδια μπορεί να εξαιρεθεί εύκολα και ριζικά και η πενταετής επιβίωση των ασθενών είναι άνω του 90%. Αντίθετα σε προχωρημένα στάδια με μεταστάσεις στους λεμφαδένες η πενταετής επιβίωση κυμαίνεται σε 10 - 15% των ασθενών».
ΜΟΡΦΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας έχει περίπου 30 διαφορετικές μορφές. Η μορφή που απαντάται στο 90% των περιπτώσεων είναι το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Ο στοματικός καρκίνος εμφανίζεται συνήθως ως:
 Ένα ανώδυνο έλκος (πληγή)
 Μία άφθα που δεν επουλώνεται με την πάροδο του χρόνου, αντίθετα μεγαλώνει δημιουργώντας προβλήματα στη μάσηση, την ομιλία ή την κατάποση
 Μια λευκή πλάκα ή μια κόκκινη περιοχή.

Εντοπίζεται σε συχνά:
 Στο κάτω χείλος,
 Στη γλώσσα,
 Στο έδαφος του στόματος,
 Στις παρειές,
 Στα ούλα και
 Στην υπερώα
Ο καρκίνος αυτός προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, τα τελευταία όμως χρόνια έχει παρατηρηθεί μια αύξηση 6% σε άτομα ηλικίας κάτω των 45χρόνων. Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες, η αναλογία όμως αυτή τείνει να ανατραπεί.

ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΛΚΟΟΛ Η ΣΥΧΝΟΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η αιτιοπαθογένεια του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος είναι πολυπαραγοντική και σχετίζεται κυρίως με διαιτητικές και κοινωνικές συνήθειες.
Επίσης και με την κακή στοματική υγιεινή, όπως χαλασμένα ή αιχμηρά δόντια, παλιές οδοντοστοιχίες ή γέφυρες που τραυματίζουν τα ούλα, τη γλώσσα ή την παρειά.
Ο συνδυασμός όμως αλκοόλ και καπνού αποτελεί τη συχνότερη αιτία πρόκλησης του στοματικού καρκίνου. Ειδικά στην περίπτωση του καρκίνου του κάτω χείλους, η κύρια αιτία είναι η χρόνια έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Ο πιθανός ρόλος άλλων παραγόντων που έχουν ενοχοποιηθεί για τον καρκίνο του στόματος και του στοματοφάρυγγα, όπως των ιών HPV και ιδίως του τύπουHPV 16 βρίσκεται ακόμα υπό διερεύνηση.
«Όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και είναι βαρείς καπνιστές, έχουν 38 φορές περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου από εκείνους που απέχουν από το αλκοόλ και τον καπνό» εξηγεί ο κ Παπαδογεωργάκης και προσθέτει «Αντίθετα, όπως αναφέρεται σε πολλές επιστημονικές μελέτες, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών συμβάλλει στην ελάττωση της εμφάνισης του στοματικού καρκίνου».

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ο γενικός οδοντίατρος παίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη και την πρώιμη διάγνωση του στοματικού καρκίνου καθότι εκείνος είναι που έρχεται σε επαφή με τη στοματική κοιλότητα του ασθενούς. Ο οδοντίατρος είναι επίσης εκείνος που θα καθοδηγήσει τον ασθενή του για μια σωστή αντιμετώπιση και θα τον παρακολουθεί και θα τον φροντίζει πριν και μετά τη θεραπεία. Η διάγνωση τίθεται πάντα με τη λήψη βιοψίας και την ιστολογική εξέταση της βλάβης.
Η θεραπεία του στοματικού καρκίνου είναι κυρίως η χειρουργική αφαίρεση της βλάβης επί υγειών ορίων και συνήθως συνοδεύεται από αφαίρεση των λεμφαδένων στον τράχηλο ανάλογα πάντα με την περίπτωση.
Ο πλέον κατάλληλος για να αντιμετωπίσει το στοματικό καρκίνο είναι ο ειδικά εκπαιδευμένος Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός. Εξαιρετικά σημαντικός είναι και ο ρόλος του ογκολογικού συμβουλίου, το οποίο αποφασίζει το είδος της θεραπείας που θα πρέπει να ακολουθηθεί και το αν ο ασθενής θα χρειασθεί μετεγχειρητική ακτινοβολία ή και χημειοθεραπεία.
«Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η πρώιμη διάγνωση και ιδίως η πρόληψη του καρκίνου του στόματος με την αποφυγή των παραγόντων που τον προκαλούν αποτελούν μέχρι και σήμερα την καλύτερη θεραπεία του» καταλήγει ο κ Παπαδεογεωργάκης.

ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΗΠΕΙΡΩΝ
Η επίπτωση του καρκίνου του στόματος εμφανίζει σημαντικές διακυμάνσεις μεταξύ διαφορετικών ηπείρων και χωρών, γεγονός που αποδίδεται κυρίως σε διαφορετικές συνήθειες έκθεσης σε γνωστούς προδιαθεσικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, σε χώρες της Ασίας, όπως η Ινδία και το Πακιστάν παρατηρούνται υψηλά ποσοστά ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του στόματος που οφείλονται στις διαδεδομένες συνήθειες χρήσης προϊόντων καπνού (betel-quid). Στις ΗΠΑ, μόνο για το 2008, καταγράφηκαν 15.250 νέα περιστατικά καρκίνου του στόματος στους άνδρες και 7.650 στις γυναίκες. Στην Ευρώπη επικρατεί ιδιαίτερα έντονη ετερογένεια στην επίπτωση του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του στόματος, με τα υψηλότερα ποσοστά να έχουν καταγραφεί στη βόρεια Γαλλία (49,4 νέες περιπτώσεις ανά 100.000 άνδρες ετησίως), καθώς και στην Ουγγαρία, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά αναφέρονται στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αν και τα διαθέσιμα επιδημιολογικά στοιχεία στην Ελλάδα είναι περιορισμένα, έχει παρατηρηθεί μια αυξητική τάση στη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του στόματος, κυρίως στο γυναικείο πληθυσμό, αλλά και σε άτομα νεαρής ηλικίας.

Πηγή: cosmos επικοινωνία