Σε νέα μείωση της έκτακτης ρευστότητας (ELA) που παρέχει στις ελληνικές τράπεζες προχώρησε η ΕΚΤ.

Όπως ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος, μετά από αίτημα της Αθήνας η ΕΚΤ μείωσε το πλαφόν της έκτακτης βοήθειας προς τα ελληνικά ιδρύματα κατά 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το όριο του ELA διαμορφώνεται πλέον στα 69,9 δισεκ. ευρώ.

Η ΤτΕ σημειώνει στην ανακοίνωσή της ότι η συνεχιζόμενη μείωση του πλαφόν του ELA «αντανακλά τη βελτίωση της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών», στο πλαίσιο «της υποχώρησης της αβεβαιότητας και της σταθεροποίησης των ροών καταθέσεων του ιδιωτικού τομέα».

Στο απόγειο της κρίσης στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους-πιστωτές το καλοκαίρι του 2015, το επίπεδο του ELA είχε υπερβεί τα 90 δισεκ. ευρώ.

skai.gr

Στα καταστήματα αντί στις τράπεζες σπεύδουν να «σπάσουν» τα 500ευρα οι πολίτες.

Αιτία, η δυσαρέσκεια που προκάλεσε η είσπραξη προμήθειας από τις τράπεζες για την ανταλλαγή των χαρτονομισμάτων με άλλα μικρότερης αξίας, των 50 ή 20 ευρώ.

Επιπλέον, καταλυτικά στην ψυχολογία των κατόχων 500ευρων λειτούργησε η ανησυχία που προκλήθηκε για την αναλυτική καταγραφή των συγκεκριμένων συναλλαγών από τις τράπεζες κατ΄εντολήν της Τράπεζας της Ελλάδος. Αρκετοί είναι αυτοί που πίσω από την αυτή την καταγραφή φοβούνται ενδεχόμενη φορολόγηση, ακόμη και πρόκειται για χρήμα που μπορεί να δικαιολογηθεί από τα εισοδήματα τους.

Έτσι, ολοένα και περισσότεροι αγοράζουν προϊόντα με 500ευρα, προκαλώντας πονοκέφαλο στους καταστηματάρχες.

Πηγή εφημερίδα "Καθημερινή"

Νέα σημαντικά δεδομένα υπέρ εκατοντάδων χιλιάδων δανειοληπτών που είχαν πάρει στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο, αλλά μετά το 2008 άρχισαν να βλέπουν τις μηνιαίες δόσεις τους προς τις τράπεζες να αυξάνονται δραματικά λόγω της αλλαγής στην ισοτιμία ευρώ - ελβετικού φράγκου, δρομολογούν δύο σημαντικές δικαστικές αποφάσεις που αποτελούν την πρώτη ισχυρή νομική ασπίδα προστασίας για όσους είχαν επιλέξει το συγκεκριμένο καθεστώς δανειοδότησης.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις, οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να υπολογίζουν τις δόσεις των στεγαστικών δανείων που χορήγησαν σε ελβετικό φράγκο στους πελάτες τους με βάση την ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων (ελβετικού φράγκου και ευρώ) όπως αυτή ίσχυε κατά την ημέρα που υπέγραψαν τη δανειακή σύμβαση με τους δανειολήπτες και όχι με βάση αυτήν που διαμορφώθηκε μετέπειτα. Οταν, δηλαδή, μειώθηκε η ισοτιμία μεταξύ ελβετικού φράγκου και ευρώ, σε βάρος του ευρώ, με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες να καλούνται να καταβάλλουν κατά πολύ αυξημένες μηνιαίες δόσεις και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική συγκυρία, αφού η οικονομική κρίση είχε επέλθει για τα καλά στη χώρα και είχε ήδη πλήξει τα εισοδήματά τους. 

Οπως σημειώνουν οι δικαστές, οι δύο αποφάσεις είναι πρωτοποριακές στο είδος τους και αποτελούν ένα ασφαλές καταφύγιο στη ζούγκλα του τραπεζικού δανεισμού. Και αυτό διότι ανάβουν το πράσινο φως σε μια μεγάλη κατηγορία των δανειοληπτών να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να αξιώσουν την καταβολή των δόσεών τους με την ισοτιμία που υπήρχε όταν πήραν το δάνειο και όχι με αυτήν που διαμορφώθηκε όταν η ισοτιμία άρχισε να αλλάζει σε βάρος του ευρωπαϊκού νομίσματος.  Η πρώτη απόφαση, που εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, αφορά την περίπτωση δύο δανειοληπτών που δικαιώθηκαν, καθώς το δικαστήριο, με το παραπάνω σκεπτικό έκανε δεκτή αίτηση ανακοπής που κατέθεσαν κατά διαταγής πληρωμής που είχε εκδοθεί σε βάρος τους. Οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες τον Μάρτιο του 2007 πήραν δάνειο 296.694,11 ελβετικών φράγκων ή 183.893,71 ευρώ. Η ισοτιμία ευρώ - ελβετικού φράγκου κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου ήταν στο 1,6134, ενώ μετά από καταβολές ύψους 182.976,14 ελβετικών φράγκων και κατά τον χρόνο καταγγελίας της σύμβασης, το έτος 2012, η ισοτιμία ήταν 1,20677. Η δε οφειλή ανερχόταν σε 148.285,30 ελβετικά φράγκα ή 178.946,25 ευρώ, αντί για 113.717,97 ελβετικά φράγκα, διαφορά που σύμφωνα με την απόφαση «οφείλεται αποκλειστικά στη σοβαρή διακύμανση της ισοτιμίας σε βάρος του ευρώ». 

Η δεύτερη απόφαση, που εκδόθηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, αφορά και πάλι ζευγάρι δανειοληπτών οι οποίοι κατά τα έτη 2006 και 2007 πήραν τρία ξεχωριστά δάνεια συνολικού ύψους 180.287,87 ευρώ. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 2014 η οφειλή τους προς την τράπεζα εκτοξεύθηκε, καθώς χρωστούσαν 185.725,42 ευρώ, δηλαδή 5.437,55 ευρώ περισσότερα από εκείνα που είχαν δανειστεί. Οι δανειολήπτες βλέποντας την αύξηση του ποσού του δανείου τους προσέτρεξαν στους υπαλλήλους της τράπεζας, αλλά εκείνοι τους διαβεβαίωναν ότι η αύξηση των δόσεών τους με την αλλαγή της ισοτιμίας ήταν κάτι το παροδικό. 

«Καλλιεργούσαν προσδοκίες»

Στις αποφάσεις που εκδόθηκαν για τις δύο αυτές περιπτώσεις, οι δικαστές επισημαίνουν καταρχάς ότι οι τράπεζες δεν μπορούν να εφαρμόζουν «συναλλαγματική ισοτιμία διαφορετική από εκείνη που ίσχυε κατά την αποδέσμευση των δανείων». Παράλληλα, κατακεραυνώνουν τα τραπεζικά στελέχη για την παραπλανητική τακτική που ακολουθούσαν προσπαθώντας να πείσουν τους πελάτες τους ότι η ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων θα παραμείνει σταθερή και παραλείποντας τεχνηέντως να τους ενημερώσουν για τους κινδύνους που συνεπάγεται η σύναψη στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο, δηλαδή για το ενδεχόμενο μιας σοβαρής υποτίμησης του ευρώ και, κατά συνέπεια, αύξησης του επιτοκίου του ελβετικού φράγκου. 
«[...] Το σύνολο των τραπεζών τότε, καλλιεργούσε σε αυτούς (στους καταναλωτές) την προσδοκία για εξακολούθηση της σταθερότητας της διακύμανσης ισοτιμίας ευρώ - ελβετικού φράγκου που είχε παρατηρηθεί τα προηγούμενα χρόνια και υπερτόνιζε, παράλληλα, το πλεονέκτημα της επιτοκιακής διαφοράς EURIBOR και LIBOR CHF», αναφέρεται χαρακτηριστικά στη μία από τις δύο αποφάσεις. 

Μάλιστα, οι δικαστές δεν παραλείπουν να σταθούν και στις πανάκριβες διαφημιστικές καμπάνιες που πλήρωναν οι τράπεζες πριν από μία περίπου δεκαετία ώστε να πείσουν όσο γίνεται περισσότερους καταναλωτές να επιλέξουν στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο για το χαμηλό ανταγωνιστικό επιτόκιο που εξασφάλιζαν, αυτό του libor. 

«Ακυρος και καταχρηστικός» 

Με το σκεπτικό αυτό οι δικαστές κρίνουν «άκυρο και καταχρηστικό» τον όρο που εμπεριέχεται στις δανειακές συμβάσεις σε ελβετικό φράγκο, στον οποίο -όπως αναφέρουν- δεν διατυπώνεται ξεκάθαρα και με σαφήνεια από την τράπεζα ο κίνδυνος που θα μπορούσε να επέλθει για τον καταναλωτή από τη σύναψη ενός τέτοιου δανείου. Σύμφωνα με το δικαστήριο, με τον συγκεκριμένο όρο, που υπάρχει στο σύνολο σχεδόν των συγκεκριμένων δανειακών συμβάσεων, «δεν παρουσιάζονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των συμβαλλομένων στη σύμβαση, αφού δεν διατυπώνεται ευκρινώς ο τρόπος λειτουργίας της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η μέθοδος και οι ιδιαιτερότητες του μηχανισμού μετατροπής του εγχώριου νομίσματος σε ξένο νόμισμα, καθώς επίσης και η σχέση μεταξύ του μηχανισμού αυτού και των τυχόν άλλων που προβλέπουν έτερες ρήτρες σχετικά με την αποδέσμευση και την αποπληρωμή του δανείου, ούτως ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει εκ των προτέρων τις συμβατικές δεσμεύσεις που ανέλαβε».

protothema.gr

Στην επιβολή φόρου στις επιταγές που θα βαφτιστεί «ειδικό τέλος» κατά τα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών που έχουν μπει σε «πρόγραμμα» προσανατολίζεται η κυβέρνηση.

Θα αποτελέσει αντίμετρο στην απόρριψη της πρότασης για επιβολή φόρου επί των τραπεζικών συναλλαγών το οποίο απερρίφθη πρώτα από το εσωτερικό (αντίδραση ΕΣΕΕ, ΕΒΕΑ, τραπεζών κ.α) και στη συνέχεια από τους εκπροσώπους των δανειστών.

Αν συμφωνηθεί το συγκεκριμένο μέτρο, θα πλήξει κυρίως τις οικονομικά εύρωστες επιχειρήσεις οι οποίες έχουν τα εχέγγυα να εκδίδουν μπλοκ επιταγών με αποτέλεσμα τα βάρη να πληρώσουν και πάλι τις υγιείς εταιρείες.

Αντίστοιχο φόρο-τέλος πληρώνουν οι εταιρίες που εκδίδουν επιταγές στην Ιρλανδία (15 σεντς ανά επιταγή ανάλογα με τον αριθμό) στην Ιταλία (74 ευρώ εφόσον υπάρχει λογαριασμός σε Ιταλική τράπεζα), στην Πορτογαλία (5 σέντς ανά επιταγή) κλπ.

Σχεδόν τριάντα γερμανικές τράπεζες, ανάμεσά τους η Deutsche Bank και η Commerzbank, χρησιμοποίησαν τις υπηρεσίες της εταιρείας δικηγόρων Μοσάκ Φονσέκα του Παναμά, η οποία βρίσκεται στην καρδιά ενός τεράστιου σκανδάλου φοροαποφυγής, αποκάλυψε απόψε η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

«Τουλάχιστον 28 γερμανικές τράπεζες κατέφυγαν τα τελευταία χρόνια στις υπηρεσίες της εταιρείας Μοσάκ Φονσέκα», σημειώνει η εφημερίδα του Μονάχου, μέλος της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ), η οποία αξιοποιεί τα 11,5 εκατομμύρια έγγραφα που προέρχονται από την εταιρεία του Παναμά και φέρει στο φως την χρήση φορολογικών παραδείσων από πολλές προσωπικότητες.

Τα έγγραφα, τα οποία περιήλθαν στην κατοχή της Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ στις αρχές του 2015 και η εφημερίδα κατόπιν τα έθεσε μέσω ICIJ στη διάθεση 370 δημοσιογράφων σε πάνω από 70 χώρες.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι γερμανικές τράπεζες «δημιούργησαν ή διαχειρίστηκαν μέσω (της Μοσάκ Φονσέκα) πάνω από 1.200 εταιρείες βιτρίνες για τους πελάτες τους».
Τριάντα γερμανικές τράπεζες και η Siemens εμπλέκονται στο τεράστιο σκάνδαλο της φοροδιαφυγής μέσω... Παναμά

Μόνο η Ντόιτσε Μπανκ, η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, είχε χρησιμοποιήσει «ως το 2007 πάνω από 400 εξωχώριες επιχειρήσεις», σύμφωνα με τη Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ, η οποία υπογραμμίζει πως «πολλές χιλιάδες Γερμανοί χρησιμοποίησαν τις εταιρείες-βιτρίνες της Μοσάκ Φονσέκα».

Ανάμεσα σε άλλες γερμανικές τράπεζες που αξιοποίησαν τις υπηρεσίες της Μοσάκ Φονσέκα ξεχωρίζουν η Κόμερτσμπανκ, η Dresdner Bank, αλλά και η BayernLB.
Αλλά και κρατιδιακές και περιφερειακές γερμανικές τράπεζες χρησιμοποίησαν τις υπηρεσίες της δικηγορικής εταιρείας του Παναμά, συνεχίζει η Ζιντόιτσε, χωρίς να τις κατονομάζει.
Οι τράπεζες που ενέχονται στην υπόθεση διαβεβαίωσαν πάντως ότι «άλλαξαν την πολιτική τους τα τελευταία χρόνια», σημειώνει η εφημερίδα. Η Κόμερτσμπανκ επίσης διαβεβαίωσε ότι «άλλαξε πορεία», με «αξιόπιστο τρόπο», από το 2008.
Στη Ντόιτσε Μπανκ, «αναγνωρίζουμε πλήρως τη σημασία του προβλήματος αυτού» και «βελτιώσαμε τις διαδικασίες υποδοχής πελατών και επαλήθευσης των στοιχείων των προσώπων με τα οποία συνδιαλλασσόμαστε», ανέφερε η τράπεζα.

Η Siemens, που είχε βρεθεί στην καρδιά ενός τεράστιου σκανδάλου δωροδοκιών τη δεκαετία του 2000, αναφέρεται επίσης στα Panama Papers.

Σύμφωνα με τη Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ, ποσά που είχαν τοποθετηθεί από στελέχη της Ζίμενς σε «μαύρα» ταμεία στη Νότια Αμερική δεν επεστράφησαν στην εταιρεία. «Περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ» μεταφέρθηκαν σε ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία και στις Μπαχάμες, σύμφωνα με την εφημερίδα.

Το πρωί, ο όμιλος ανέφερε ότι δεν έχει ακόμη ενημερωθεί σχετικά με τα έγγραφα, αλλά θεωρεί ότι αφορούν «παλαιότερες, γνωστές υποθέσεις», όπως δήλωσε εκπρόσωπος της Ζίμενς στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Το Βερολίνο ευελπιστεί ότι οι αποκαλύψεις των «εγγράφων του Παναμά» θα δώσουν έναυσμα για την κλιμάκωση του αγώνα εναντίον του ξεπλύματος χρήματος και της φορολογικής απάτης.

«Ελπίζουμε ότι η σημερινή συζήτηση θα συμβάλει στο να αυξηθεί η πίεση», δήλωσε κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων στο Βερολίνο ο Μάρτιν Γέγκερ, εκπρόσωπος του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

imerisia.gr