Σύμφωνα με την απόφαση – η οποία είναι άμεσα εφαρμοστέα – η επίσχεση εργασίας των 13 εργαζομένων του ΔΗΡΑΣ θεωρείται καθ’ όλα νόμιμη και καλείται η επιχείρηση να καταβάλει άμεσα τους μισθούς τους (από πέρσι τον Απρίλιο που ξεκίνησε η επίσχεση εργασίας μέχρι σήμερα) και να επιστρέψουν άμεσα στην εργασία τους (στη νέα έδρα της επιχείρησης στο νέο στάδιο) με τους όρους εργασίας και τους μισθούς που έπαιρναν και πριν.

Συνολικά 5.000 άτομα θα φύγουν μέσα στο επόμενο διάστημα από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες μέσω εθελουσίας εξόδου. Οι τράπεζες σχεδιάζουν δελεαστικά πακέτα με στόχο να μειώσουν σημαντικά τον αριθμό των εργαζομένων τους.

Η τράπεζα Πειραιώς στοχεύει σε εξοικονόμηση 52 εκατομμυρίων ευρώ με την αποχώρηση για φέτος 1.400 ατόμων και 1.100 το 2017. Πρόκειται, σύμφωνα με της “Εφημερίδα των Συντακτών” κυρίως για άτομα άνω των 40 ετών και άτομα που υπηρετούν σε υποκαταστήματα εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης που πρόκειται να κλείσουν.

Το κόστος της εθελουσίας εξόδου υπολογίζεται από την τράπεζα στα 110 εκατομμύρια ευρώ και αναμένεται να καλυφθούν μέσα σε μια διετία.

Οι εργαζόμενοι θα έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στην καταβολή εφάπαξ ποσού ή της διετούς άδειας μετ' αποδοχών με αποχώρηση μετά την πάροδο των δύο αυτών ετών.
Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών για έναν υπάλληλο 42 ετών με 2.000 ευρώ ονομαστικό μισθό προβλέπεται ποσό 70.000 ευρώ. Εάν επιλέξει την άδεια των δύο ετών θα λάβει 64.000 ευρώ.

Υπάλληλος 55 ετών με μισθό 2.000 ευρώ θα πάρει 58 μισθούς, δηλαδή 116.000 ευρώ. Εάν επιλέξει τη μακροχρόνια άδεια θα πάρει και αυτός 64.000 ευρώ. Αντίστοιχα υπάλληλος 58 ετών με μισθό 2.500 ευρώ θα λάβει 66 μισθούς ή 165.000 ευρώ αν αποχωρήσει άμεσα ή 80.000 εάν επιλέξει τη μακροχρόνια άδεια.

Αλλάζει άρδην ο χάρτης των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, με δύο αποφάσεις-βόμβα του Αρείου Πάγου που ανατρέπουν πολλά από τα έως σήμερα νομικά κεκτημένα των ιδιωτικών υπαλλήλων.

Πλέον η ζυγαριά της Δικαιοσύνης γέρνει επικίνδυνα κατά των εργαζομένων, καθώς η σχετική νομολογία των δικαστηρίων που μέχρι τώρα τους προστάτευε σε περιπτώσεις εργατικών ατυχημάτων, σκληραίνει επικίνδυνα με τη βούλα του Αρείου Πάγου.

Και αυτό γιατί για πρώτη φορά με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ανοίγει ο δρόμος ώστε οι εργοδότες να διεκδικούν πλήρη αποζημίωση από τους εργαζομένους τους για ζημιές που μπορεί να λάβουν χώρα εν ώρα εργασίας. Παράλληλα, με άλλη δικαστική απόφαση του Αρείου Πάγου αναγνωρίζεται υψηλό ποσοστό συνυπαιτιότητας σε εργαζόμενο ο οποίος έχασε τη ζωή του και πάλι εν ώρα εργασίας, για τον θάνατό του! Οι δύο αποφάσεις προκαλούν ήδη τον σφοδρό αντίλογο καταξιωμένων νομικών, οι οποίοι με δημόσιες τοποθετήσεις τους τις χαρακτηρίζουν βαθιά αντεργατικές, αντικοινωνικές και αντίθετες με το αίσθημα δικαίου.

Ειδικότερα, η πρώτη απόφαση που εκδόθηκε από τον Αρειο Πάγο αφορά σε ατύχημα που είχε λάβει χώρα στην Ιταλία το καλοκαίρι του 2011 όταν οδηγός μεγάλης νταλίκας που μετέφερε (σε ψυγείο) γαλακτοκομικά προϊόντα, έχασε τον έλεγχο του οχήματός του, με αποτέλεσμα αυτό να εκτραπεί της πορείας του και να προσκρούσει στο στηθαίο ασφαλείας του αυτοκινητοδρόμου. Το όχημα, ιδιοκτησίας ελληνικής εταιρείας, κινούνταν με ταχύτητα 90 χιλιομέτρων την ώρα στο εθνικό δίκτυο Μπολόνιας - Ανγκόνας. Από τη σύγκρουση το μεγαλύτερο μέρος της νταλίκας καταστράφηκε όπως και το φορτίο που μετέφερε, ενώ την τελευταία στιγμή ο οδηγός της κατάφερε να βγει από το φλεγόμενο όχημα και να σωθεί.

Η υπόθεση έφτασε στα αστικά δικαστήρια αλλά και στον Αρειο Πάγο, ο οποίος, υιοθετώντας πλήρως τη σχετική απόφαση που είχε λάβει προηγουμένως το Εφετείο, έκρινε ότι ο οδηγός της νταλίκας δεν εκτέλεσε την εργασία του με επιμέλεια ως όφειλε και γι’ αυτό ευθύνεται για τη ζημιά που προκάλεσε στον εργοδότη του, δηλαδή την καταστροφή του οχήματος αλλά και του εμπορεύματος. Το ποσοστό δε συνυπαιτιότητάς του στο ατύχημα είναι 99% και ως εκ τούτου ο εργοδότης μπορεί να αξιώσει αποζημίωση από τον υπάλληλό του.

Ο Αρειος Πάγος και συγκεκριμένα το Β2 Τμήμα του που εξέδωσε την απόφαση στηρίζει την κρίση του αυτή στο εξής σκεπτικό: «Υπαίτιος του ατυχήματος και των συνεπειών που προκλήθηκαν από αυτό είναι ο οδηγός του οχήματος, καθόσον αυτός παρότι έμπειρος και ικανός ασχολούμενος επαγγελματικά με την οδήγηση φορτηγών, επέδειξε αμέλεια κατά την εκτέλεση ελιγμού προς τα αριστερά και δεν συγκράτησε το όχημα που οδηγούσε, κατά τρόπο ώστε αυτό να παραμείνει κινούμενο εντός της αριστερής λωρίδας κυκλοφορίας, αλλά έχασε τον έλεγχο αυτού, τον οποίο δεν ανέκτησε, με τις περαιτέρω συνέπειες...».

Η μειοψηφία

Κατά πλειοψηφία οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί απέρριψαν τον ισχυρισμό του οδηγού ότι ο ίδιος δεν φέρει ευθύνη γι’ αυτό που συνέβη και ότι η ζημιά πρέπει να βαρύνει τον εργοδότη του και όχι τον ίδιο «ως εμπίπτουσα στη σφαίρα του επιχειρηματικού κινδύνου». Παράλληλα, οι αρεοπαγίτες απέρριψαν και το βασικό επιχείρημα του οδηγού ότι τα λάστιχα που είχαν τοποθετηθεί στην νταλίκα ήταν προβληματικά εξαρχής και εξ αυτού του λόγου έχασε τον έλεγχο του οχήματός του.

Αντίθετα, ένα μέλος του δικαστηρίου που μειοψήφησε εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτη συνυπαιτιότητα του εργαζομένου σε εργατικό ατύχημα με το εξής σκεπτικό: «Ο εργοδότης με την αντιπαροχή του αμείβει την εργασία και όχι την ανάληψη κινδύνου. Ο μισθός που λαμβάνει ο εργαζόμενος δεν αντισταθμίζει τους κινδύνους ζημιών στους οποίους αυτός εκτίθεται κατά την εκτέλεση της εργασίας του, μέσα σε συνθήκες ή καταστάσεις πίεσης τις οποίες αποκλειστικά διαμορφώνει και επηρεάζει ο εργοδότης. Ακόμη και για τον πιο επιμελή και ευσυνείδητο εργαζόμενο ενδέχεται να καταστεί αναπόφευκτη μια στιγμιαία χαλάρωση της προσοχής με εντελώς δυσανάλογες συνέπειες».

Συνυπαίτιος για τον θάνατό του!

Η δεύτερη υπόθεση που απασχόλησε τον Αρειο Πάγο ήταν ιδιαίτερα σοβαρή, καθώς εν ώρα εργασίας έχασε τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος, οδηγός βυτιοφόρου. Το τραγικό συμβάν έλαβε χώρα ενώ ο 41χρονος οδηγός εκτελούσε δρομολόγιο από το Ζάκρο Καρδίτσας στον Ταύρο Αττικής μεταφέροντας γάλα. Το όχημά του εξετράπη της πορείας του και έπεσε σε γκρεμό με αποτέλεσμα ο οδηγός του, που μόλις είχε προσληφθεί στη συγκεκριμένη εταιρεία με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, να βρει ακαριαία τραγικό θάνατο αφού το τεράστιο όχημα τον καταπλάκωσε.

Οι γονείς του 41χρονου και τα αδέλφια του προσέφυγαν στα αστικά δικαστήρια διεκδικώντας αποζημίωση για ψυχική οδύνη υποστηρίζοντας ότι ο θάνατος του γιου και αδελφού τους οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη. Και αυτό διότι, όπως υποστήριξαν στο δικαστήριο, η εργοδότρια εταιρεία τον ανάγκαζε να εκτελεί συνεχή δρομολόγια πέραν του νόμιμου ωραρίου εργασίας του, επί οκτώ ώρες κάθε ημέρα και χωρίς ξεκούραση. Μάλιστα, όπως υποστήριξαν οι συγγενείς του, ο 41χρονος, φοβούμενος μη χάσει τη δουλειά του, εργάζονταν νυχθημερόν αδιαμαρτύρητα.

Από την πλευρά τoυς οι νομικοί παραστάτες της εργοδότριας εταιρείας προέβαλλαν στο δικαστήριο ως βασικό επιχείρημα ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το δυστύχημα έφερε και ο 41χρονος οδηγός, καθώς, όπως υποστήριξαν, κατά το μοιραίο δρομολόγιο δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, κάτι που ενδεχομένως και να του έσωζε τη ζωή. Η παράλειψη αυτή, σύμφωνα με τον ισχυρισμό που προέβαλε η εργοδότρια εταιρεία, θεμελιώνει συνυπαιτιότητα του θανόντος κατά 40% στην πρόσκληση του δυστυχήματος και η τυχόν αποζημίωση που θα επιδικάσει το δικαστήριο στους συγγενείς του θα πρέπει να είναι σε άμεση συνάφεια με το γεγονός αυτό.

Εξετάζοντας τα στοιχεία του φακέλου της τραγικής αυτής υπόθεσης -ανάμεσά τους και εξετάσεις που δεν ανίχνευσαν στο αίμα του θανόντος οινόπνευμα ή άλλες ουσίες- οι εφέτες έκαναν εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό της οικογένειας του 41χρονου. Αφενός έκριναν ότι η εργοδότρια εταιρεία ευθύνεται μόνο κατά ποσοστό 60% για το τραγικό δυστύχημα (συνυπαιτιότητα) επειδή ανάγκαζε τον υπάλληλό της να εργάζεται κατά παράβαση του ωραρίου εργασίας και αφετέρου απεφάνθησαν ότι υπάρχει και ευθύνη σε ποσοστό 40% του άτυχου 41χρονου. Και αυτό επειδή δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας όπως ήταν υποχρέωσή του, με αποτέλεσμα να συμβάλει στο δυστύχημα και στον θάνατό του! Ετσι, με βάση την απόφαση του Εφετείου η εργοδότρια εταιρεία ευθύνεται σε αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν οι συγγενείς του άτυχου οδηγού κατά 60% και μέχρι εκεί οφείλουν να αποζημιώσουν την οικογένειά του.

Καμία ευθύνη, ήταν ξεκούραστος

Ωστόσο, εντελώς διαφορετική ήταν η κρίση του Αρείου Πάγου, ο οποίος ανέτρεψε άρδην την εφετειακή απόφαση, εντοπίζοντας κενά και αντιφάσεις στην αιτιολόγησή της. Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, το Εφετείο δεν παρέθεσε στην απόφασή του «τα πραγματικά περιστατικά που να δικαιολογούν την κόπωση του θανόντος και την εξασθένηση των δυνάμεων των αντανακλαστικών του».

Κατά το Ανώτατο Δικαστήριο, ο άτυχος 41χρονος πράγματι εργάστηκε καθ’ υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου εργασίας του, ωστόσο μόνο κατά 3,5 ώρες και κατά την ημέρα που έλαβε χώρα το τραγικό συμβάν! Αυτό, όμως, σύμφωνα με την αρεοπαγίτικη απόφαση -«δεν επάγεται, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, λόγω και της ολιγόωρης απασχόλησης του θανόντος κατά τις δύο προηγούμενες ημέρες του δυστυχήματος αλλά και της μη απασχόλησής του τέσσερις ημέρες πριν τον θάνατό του, τέτοιο αποτέλεσμα», δηλαδή την πρόκληση του δυστυχήματος!

Με το σκεπτικό αυτό ο Αρειος Πάγος ανέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο Εφετείο και παράλληλα οι συγγενείς του άτυχου άνδρα έχασαν κάθε ελπίδα να δικαιωθούν σε αστικό επίπεδο για την απώλεια που βιώνουν.

Πηγή: protothema.gr

Με αφορμή τα όσα δημοσιεύθηκαν στην τοπική εφημερίδα «Δημοκρατική» από τον τέως πρόεδρο των εκπροσώπων των εργαζομένων της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου, δηλώνουμε τα ακόλουθα:

Είμαστε το κομμάτι των υπαλλήλων της Τράπεζας που έχει υποστεί τις οδυνηρές συνέπειες της απόλυσης, δεν έχουμε ευεργετηθεί από την εκκαθάριση και ενωμένοι αγωνιζόμαστε για την απορρόφησηή μας από τις συστημικές Τράπεζες.

Διερευνούμε φανερά, εγγράφως και συλλογικά, με επιστολή προς τους αρμόδιους φορείς (Ειδικό Εκκαθαριστή και Τράπεζα της Ελλάδος) που φέρει την υπογραφή 62 απολυμένων υπαλλήλων, συγκεκριμένη διαχειριστική πράξη της εκκαθάρισης που αφορά την παροχή πρόσθετης αμοιβής ποσού € 30.000 ετησίως σε ήδη έμμισθο υπάλληλο, εκπρόσωπο των εργαζομένων. Δεν είναι λάσπη είναι γεγονός. Γεγονός επίσης είναι ότι στην προσπάθειά μας αυτή γίναμε αποδέκτες χυδαίας εξύβρισης και λόγω άρνησης παραλαβής της επιστολής υποχρεωθήκαμε σε θυροκόλληση.

Οι για το θεαθήναι αναφορές στο δημοσίευμα περί συλλογικότητας απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Ουδεμία ενημέρωση δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα προς τους απολυμένους υπαλλήλους. Αντιθέτως υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα αποδοκιμασίας συναδέλφων που έχουν υπογράψει την προαναφερόμενη επιστολή. Και κυρίως, ουδέποτε ενημερωθήκαμε για υπηρεσιακές ανάγκες που προέκυψαν κατά την διάρκεια της εκκαθάρισης.

Εκπροσώπηση και συλλογικότητα δεν είναι να καλύπτουν τις ανάγκες αυτές ήδη έμμισθοι υπάλληλοι και να απολαμβάνουν πρόσθετα επιδόματα και αμοιβές. Είναι λοιπόν προκλητικά ειρωνική η τοποθέτηση «δεν σταματήσαμε πότε να διεκδικούμε την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων υπαλλήλων».

Η αλήθεια για τις διεκδικήσεις μας τις πλέον κρίσιμες στιγμές (ανάκληση αδείας της Τράπεζας και διαβούλευση για ομαδικές απολύσεις) μπορεί εύκολα να αναζητηθεί. Στις διαβεβαιώσεις για ύπαρξη συμφωνίας με την Alpha Τράπεζα για την απορρόφηση του συνόλου των υπαλλήλων και στις επισημάνσεις για αποφυγή ενεργειών που θα έθεταν σε κίνδυνο την συμφωνία αυτή, που αδρανοποίησαν το προσωπικό. Στην ταχύτατη ολοκλήρωση της διαβούλευσης και στην συναίνεση για παραμονή στην εκκαθάριση ελάχιστου αριθμού υπαλλήλων ανεξαρτήτως κοινωνικό – οικονομικών κριτηρίων, με ενδεικτικό παράδειγμα, την απόλυση πολύτεκνων και ετοιμόγεννων συναδέλφων αλλά την παραμονή συνταξιούχου.

Ευδιάκριτη είναι η αυτοπροβολή που επιχειρείται με το δημοσίευμα. Έχουμε ήδη βιώσει την εκμετάλλευση της υποτιθέμενης εκπροσώπησής μας και έχουμε την εμπειρία να μην επιτρέψουμε να επαναληφθεί.

Οι Απολυμένοι υπάλληλοι της υπό εκκαθάριση Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου

Υπεύθυνοι επικοινωνίας :
1. Ρόμπας Αθανάσιος, Πειραιώς 20-Ρόδος 85132, ath.rompas@gmail.com, 6974 600511
2. Δήμας Παντελής , Γρηγορίου Ε΄1-Ρόδος 85132, dimaspan@hotmail.com, 6974 600520

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Κύριε Δήμαρχε., κα Πρόεδρε, βρισκόμαστε στο δρόμο ένα χρόνο τώρα, χωρίς απολαβές, με δική σας μονομερή απόφαση, σεβαστείτε τουλάχιστον το ανθρώπινο δράμα που βιώνουμε ως οικογένειες και πάψτε τουλάχιστον να λασπολογείτε. Κύριε Κυρίτση, αποτολμήστε επιτέλους να αποποιηθείτε το ρόλο του κοινού δημαγωγού!

Εμείς οι 13 εργαζόμενοι του ΔΗΡΑΣ που έχουμε υποστεί τη βίαιη αποπομπή μας από την επιχείρηση και κατ’ επέκταση της εργασία μας με εντολή Δημάρχου και απόφαση της εγκάθετης Διοίκησης (προηγούμενης και σημερινής), δεχόμαστε την καθ’ έξη και κατ’ εξακολούθηση επιθετική και προσβλητική στάση του Δημάρχου Κω Γ. Κυρίτση για τη σχέση συνεργασίας μας, καθεστώς ομηρίας για μας,12 σχεδόν μήνες τώρα.

Εξακολουθεί ο Δήμαρχος Κω Γ. Κυρίτσης, την επικίνδυνη  οδό της διασποράς ψευδών και προσβλητικών αναφορών του επί των 13 νόμιμων εργαζομένων του ΔΗΡΑΣ από το δημόσιο βήμα του Δημοτικού Συμβουλίου.

Επανέλαβε σε εκείνη τη συνεδρίαση (4-3-2016)τρία τεράστια ψέματα που υπερβάλλουν σε μέγεθος το πολιτικό του θράσος. 

1.  Ψέμα πρώτο

-  ότι εργαζόμενοι του ΔΗΡΑΣ του ζήτησαν να επανέλθουν με τους νέους όρους που επέβαλε η Διοίκηση. Πρόκειται περί κακοηθέστατου κατασκευασμένου από τον ίδιο το Δήμαρχο ψέματος. Ουδείς εκ των 13 πλησίασε ποτέ τον κ. Κυρίτση και του εξέφρασε παρόμοιο αίτημα ή πρόθεση, ο υ δ ε ί ς ! Οι υπογραφές διάψευσης όλων μας, ακολουθούν και τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα.



2.  Ψέμα δεύτερο  (το αγαπημένο του)

-  ότι καμία από τις προσφυγές κατά της Διοίκησης δεν ήταν υπέρ των 13 εργαζομένων (άρα κατά τον κ. Δήμαρχο δικαίωσαν τη διοίκηση).

Εμείς, σας καταθέτουμε αυτούσια τη μία και μοναδική απόφαση που έχει εκδώσει η Δικαιοσύνη και αφορά στην πρωτόδικη προσωρινή απόφαση του Δικαστηρίου.

           ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ

(ΑΡΘΡΟ 691 ΠΑΡ. 2. Κ Π Δ )

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΩ

«Αφού έλαβε υπόψιν το περιεχόμενο της αιτήσεως, όσα οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων εξέθεσαν καθώς και το αποδεικτικό υλικό ( …) χορηγεί προσωρινή διαταγή και υποχρεώνει το καθ’ ου ( Διοίκηση του ΔΗΡΑΣ), η αίτηση να αποδέχεται προσωρινά τις υπηρεσίες καθενός των αιτούντων με τους όρους της σύμβασης εργασίας του, που ίσχυε μέχρι την 1η-7-2015 και με την καταβολή των νόμιμων αποδοχών του, στον τόπο εργασίας, όπου βρίσκονται τα γραφεία και οι εγκαταστάσεις του δημοτικού ραδιοφώνου και της δημοτικής τηλεόρασης, στην Κω, επί της οδού Μιαούλη. »   (ημερομηνία 16-7-2015)

Αυτή είναι η μία, η μόνη και σαφής Δικαστική απόφαση, αρέσει δεν αρέσει στη Δημοτική κουστωδία της Δύναμης Αλλαγής. Αντί της συμμόρφωσης προς το Νόμο τον οποίο αδιάλειπτα επικαλείται η σημερινή Δημοτική Αρχή, την αγνόησαν επιδεικτικά - περιφρονητικά προς την Ελληνική Δικαιοσύνη και με περίσσιο πολιτικό θράσος. Η στάση αυτή βαραίνει ηθικά και πολιτικά όλη την παράταξη Κυρίτση.

Για την αποκατάσταση λοιπόν της αλήθειας και στο δεύτερο ψέμα, καλούμε τον κ. Κυρίτση και τη Διοίκηση του ΔΗΡΑΣ να ξεφύγουν έστω και για λίγο από τις πρακτικές Γκαίμπελ και να καταθέσουν δημόσια κάθε επίσημο έγγραφο που διαθέτουν με το οποίο μας θεωρούν και μας τοποθετούν εκτός εργασίας. Αν δεν το πράξουν άμεσα, είναι υπόλογοι όχι πλέον απέναντι σε μας αλλά στον Κωακό λαό τον οποίο κατά το δοκούν επικαλούνται.

3.  ψέμα τρίτο,

-  ότι επιλέξαμε το δρόμο των εξώδικων.

Ποιο άλλο δρόμο θα ακολουθούσαν εργαζόμενοι, σε μια Διοίκηση που προσέρχεται σε ‘’διάλογο’’ μόνο για να ανακοινώσει τις αποφάσεις της οι οποίες επιβάλλουν μονομερή κατάργηση εθνικών συλλογικών συμβάσεων; που καταργούν προσλήψεις με το Νόμο Παυλόπουλου; που επιστρέφουν τον εργασιακό Μεσαίωνα στο Δημόσιο με συνεπακόλουθο να ανοίξει ορέξεις και για τον υπόλοιπο Δήμο; ποιο άλλο δρόμο μας άφησαν από τη διεκδίκηση των νόμιμων δικαιωμάτων μας δια της Δικαιοσύνης;

Δεν είμαστε λοιπόν ούτε δικολάγνοι ούτε επιτιθέμενοι κ. Δήμαρχε, εμείς είμαστε οι αμυνόμενοι κι όχι εσείς. Η κεκτημένη ταχύτης σας στο ψέμα, μετετράπη σε εθισμό.

Όσο Δήμαρχος και Διοίκηση εξακολουθούν να μας προκαλούν, θα τους φέρουμε αντιμέτωπους με την αλήθεια. Θα τους αποκαλύπτουμε προκλητικά.

Σε εκείνους τώρα που ετοιμάζονται να εργασθούν με συμβόλαια ως εξωτερικοί συνεργάτες στο μόρφωμα ΔΗΡΑΣ  Κυρίτση – Παντελίκιζη, συνιστούμε να προσέξουν διότι έχουν να κάνουν με αναξιόπιστους εργοδότες, αυτοί που σήμερα τους καλοπιάνουν να υπογράψουν συμβάσεις - συμβόλαια, θα είναι οι ίδιοι που θα τους τις ακυρώσουν μονομερώς και σε βάρος τους μάλιστα μόλις συντρέξουν οι λόγοι… αν αυτό θα τους θυμίζει τότε κάτι ή κάποιους … πρώην.

Καλόν θα είναι και οι συνάδελφοι των εν ενεργεία Μέσων να απαιτήσουν κάποια στιγμή τα πειστήρια (επίσημα έγγραφα) και από τον κ. Κυρίτση πάνω στα οποία στηρίζει τα ψευδή κατηγορώ του εναντίον μιας μερίδας εργαζομένων (και όχι συναδέλφων, δεν επιθυμούμε ιδιαίτερη μεταχείριση).

ΟΙ 13 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΔΗΡΑΣ