Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο κάτοικος της Λιθουανίας έχει μέσο προσδόκιμο επιβίωσης τα 74,1 έτη, δηλαδή οκτώ χρόνια λιγότερα σε σχέση με τον Ισπανό.

Στη Σουηδία η πιθανότητα για κάποιον να εκτεθεί σε παθητικό κάπνισμα είναι μικρή, αφού μόλις το 13% του πληθυσμού καπνίζει. Αντίθετα στην Ελλάδα τέσσερις στους δέκα καπνίζουν συστηματικά. Ο Αυστριακός καταναλώνει διπλάσια ποσότητα αλκοολούχων ποτών κατά τη διάρκεια ενός έτους σε σχέση με τον Ιταλό. Και στο Ηνωμένο Βασίλειο ένας παχύσαρκος είναι πιθανόν να αισθάνεται πιο άνετα με τον εαυτό του αφού ανήκει στο ένα τέταρτο του πληθυσμού που πάσχει από παχυσαρκία, σε σχέση με τον Ρουμάνο παχύσαρκο που είναι «σαν τη μύγα μες στο γάλα».

Τις μεγάλες ανισότητες στις συνθήκες υγιεινής διαβίωσης, την κατάσταση της υγείας τους αλλά και τις παροχές υγείας μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. καταδεικνύει η έκθεση του ΟΟΣΑ «Η Υγεία με μία ματιά: Eυρώπη 2014» (Health at a glance-Europe 2014). Οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι συντάκτες της, σήμερα οι Ευρωπαίοι απολαμβάνουν πολύ μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης από την προηγούμενη γενιά, ωστόσο μεγάλες ανισότητες παραμένουν μεταξύ των χωρών-μελών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το προσδόκιμο επιβίωσης κατά τη γέννηση στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. αυξήθηκε περισσότερο από πέντε χρόνια κατά μέσο όρο από το 1990 έως το 2012, ωστόσο η διαφορά μεταξύ των χωρών με το υψηλότερο προσδόκιμο και το χαμηλότερο παραμένει σταθερά στα 8 έτη. Στην «πρώτη θέση» είναι η Ισπανία, με 82,5 έτη προσδόκιμο ζωής, ενώ ακολουθούν η Ιταλία (82,4) και η Γαλλία (82,1). Στον αντίποδα είναι η Λιθουανία και η Λεττονία (74,1 έτη) και η Βουλγαρία (74,4). Η Ελλάδα βρίσκεται στη 13η θέση με προσδόκιμο επιβίωσης τα 80,7 έτη, ωστόσο την τελευταία 20ετία την έχουν ξεπεράσει χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο, η Γερμανία και η Αυστρία.

Το ένα πέμπτο των ενηλίκων Ευρωπαίων (22,8%) συνεχίζει να καπνίζει συστηματικά. Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια σε αυτόν τον τομέα, καθώς το 38,9% των κατοίκων της καπνίζει. Από κοντά είναι οι Κροάτες και οι Βούλγαροι. Στον αντίποδα είναι οι Σουηδοί, καθώς μόλις το 13,1% καπνίζει, οι Δανοί και οι Φινλανδοί (17%). Μάλιστα οι Δανοί κατάφεραν σε 12 χρόνια (από το 2000 έως το 2012) να περιορίσουν το κάπνισμα κατά 39%! Η κατανάλωση αλκοόλ παραμένει υψηλή σε όλη την Ευρώπη (μ.ό. 10,1 λίτρα ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση) αλλά με μεγάλες αποκλίσεις: oι Ιταλοί καταναλώνουν μόλις 6,1 λίτρα ετησίως έκαστος κατά μέσο όρο, οι Ελληνες επίσης είναι στις τελευταίες θέσεις (7,9 λίτρα), ενώ αντίθετα, στη Λιθουανία, την Εσθονία και την Αυστρία, η κατά κεφαλήν ετήσια κατανάλωση είναι 12 λίτρα. Το 2012 σχεδόν ένας στους έξι ενηλίκους στην Ευρώπη ήταν παχύσαρκος. Οι πιο αδύνατοι είναι οι Ρουμάνοι, Ιταλοί και Βούλγαροι, έναντι των Ούγγρων, Αγγλων και Ιρλανδών. Οι Ελληνες είναι 7οι στη λίστα με ποσοστό παχυσαρκίας στους ενηλίκους 19,6%.

«Ανάκαμψη»

Oι δαπάνες υγείας μειώθηκαν ή επιβραδύνθηκαν μετά την οικονομική κρίση. Κατά μέσο όρο το διάστημα 2009-2011 η μείωση ήταν 0,6% ετησίως. Το 2012 σε αρκετές χώρες υπήρξε μία «ανάκαμψη» σε αυτόν τον τομέα (π.χ. σε Αυστρία, Γερμανία και Πολωνία αυξήθηκαν λίγο), ωστόσο συνέχισαν να μειώνονται οι δαπάνες υγείας σε Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Τσεχική Δημοκρατία και Ουγγαρία.

Οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε. έχουν διατηρήσει την καθολική (ή σχεδόν καθολική) κάλυψη για ένα πακέτο βασικών παροχών υγείας, με εξαίρεση όμως την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Κύπρο όπου ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού δεν είναι ασφαλισμένο.

kathimerini.gr

Α.Έχουμε ήδη αναφέρει ότι  υπάρχει σε εξέλιξη η διαδικασία του ευρωπαϊκού ταμείου με α.π.4.29190/οικ.4.156/κωδικος πρόσκλησης 6/15-102014 για την λειτουργία Περιφερειακών Μηχανισμών Υποστήριξης της κοινωνικής οικονομίας για την δημιουργία 2.000 κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων και πάνω από 12.000 νέων θέσεων απασχόλησης με χρηματοδότη 19.466.000,00€ και να ωφεληθούν 12.000 ωφελούμενοι/ες που ανήκουν στις «Ευάλωτες» και «Ειδικές» ομάδες του πληθυσμού, όπως αυτές προσδιορίζονται στο Νόμο 4019/2011 «Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και λοιπές διατάξεις», εκ των οποίων 6.489 θα είναι υποψήφιοι/δυνητικοί κοινωνικοί επιχειρηματίες  και 6.000 θα είναι υφιστάμενοι κοινωνικοί επιχειρηματίες..

Β.Καλέσαμε τηλεφωνικά όλες τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. που το γραφείο προγραμματισμού του Δήμου είχε τα τηλέφωνα τους σε συνάντηση που έγινε στην Εβραϊκή Συναγωγή χθες. Παρευρεθήκαν εκπρόσωποι από 8 κοινσεπ. Από αυτές ενεργές με τρέχοντα  κύκλο εργασιών δήλωσαν ότι είναι η «ΑΜΒΡΟΣΙΑ»-ΑΙΓΛΗ,  ο «ΟΡΦΕΑΣ»-κινηματογράφος, ο «ΑΣΤΕΡΙΑΣ»-καθαριότηταα και η «ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ» ΜΑΡΜΑΡΙ-παραδοσιακό καφενείο. Η «ΕΣΤΙΑ»- «ΧΑΝΙ» δήλωσε ότι έχει κάνει παύση εργασιών, ενώ οι υπόλοιπες 4 δήλωσαν ότι είναι ενεργές ως επιχειρήσεις αλλά δεν έχουν κύκλο εργασιών. Από τις απούσες η  «ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ & ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ» ΣΦΑΓΕΙΑ είναι ενεργή επιχείρηση ενώ οι υπόλοιπες του καταλόγου των 13 (ή περισσότερων) φαίνεται να έχουν αδρανοποιηθεί.
Ανοικτά ζητήματα για την δημοτική αρχή είναι: αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου ανεκτέλεστες που πρέπει να ανακληθούν, προγραμματικές συμβάσεις μη εγκεκριμένες  ή ανεκτέλεστες που πρέπει να ανακληθούν ή να αναθεωρηθούν ώστε να είναι συμβατές με το ισχύων θεσμικό καθεστώς για να μπορέσουν να υλοποιηθούν. Υπηρεσίες των κοινσεπ που έχουν προσφερθεί στον δήμο ή σε δημοτικές επιχειρήσεις και δεν έχουν πληρωθεί και πρέπει να επιδιωχτεί η πληρωμή τους. Παραχωρήσεις δημοτικών ακινήτων που πρέπει να ανακληθούν στις περιπτώσεις που οι συμβαλλόμενες κοινσεπ δεν λειτουργούν, για να μπορέσει να προχωρήσει μια νέα ιδέα αξιοποίησης. Ας μην ξεχνάμε ότι  ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής ζήτησε τον Μάιο από τον πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και τον εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος να ελέγξει τη νομιμότητα των συμβάσεων Δήμων-κοινσεπ γιατί παραβίαζαν τον νόμο του ανταγωνισμού της αγοράς. Γι αυτό ο τότε δήμαρχος κ. Νικηταράς υποχρεώθηκε και έστειλε ενημερωτικό σημείωμα όπου αναφέρονται οι 13 από τις κοινσεπ με τις οποίες ο Δήμος Κω είχε έγγραφες αποφάσεις παραχωρήσεων και ενισχύσεων. Φυσική ενέργεια είναι το ξανακοίταγμα των παραχωρήσεων ακινήτων που προκάλεσαν κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις και να βρεθεί συμβιβασμός αποφεύγοντας την δικαστική οδό που δεν ταιριάζει σε οργανισμούς που έχουν βαθύτατο κοινωνικό χαρακτήρα όπως οι κοινσεπ και ο Δήμος.

Γ.Το τοπίο με τις τοπικές κοινσεπ είναι τραυματισμένο κυρίως λογω της πολιτικής εκμετάλλευσης του θεσμού την 4-ετια που πέρασε. Οι κοινσεπ που επιβίωσαν και λειτουργούν ικανοποιητικά είναι αυτές που τους έγινε παραχώρηση κτηρίων και εγκαταστάσεων ή αυτές που είχαν χρηματοδότηση μέσω συμβάσεων έργου με τον δήμο και τις επιχειρήσεις του. Οσες είναι ανενεργείς πρέπει να φροντίσουν τις φορολογικές τους υποχρεωσεις γιατί προκύπτουν ζητήματα ‘’μελων επιχειρήσεων’’.

Δ.Ο Δήμος μας όμως δεν μπορεί να συνεχίσει μια πολιτική εκτός του θεσμικού πλαισίου της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα και στην Ε.Ε.  
Μπορεί και πρέπει να δει την συνεργασία του με την περιφέρεια Ν. Αιγαίου που είναι ο διαχειριστής του προγράμματος που προαναφέραμε και να διεκδικήσει την συμμετοχή του στις αναπτυξιακές συμπράξεις και μέσω αυτών να συνεργαστεί και να στηρίξει οικονομικά όποιες από τις κοινσεπ μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες που το πρόγραμμα χρηματοδοτεί.
Μπορεί και πρέπει αντί της ιδιωτικοποίησης δημοτικών υπηρεσιών  να δει την συνεργασία με υφιστάμενες ή νέες κοινσεπ στην βάση  συμβάσεων μετά όμως από δημόσιο διαγωνισμό.

Οι υπάρχουσες κοινσεπ μπορούν να επιβιώσουν ως παραγωγοί υπηρεσιών και προϊόντων στην βάση της ελεύθερης αγοράς, παρακολουθώντας και τις διαδοχικές προκηρύξεις έργων της κοινωνικής οικονομίας και εκμεταλλευόμενες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του νόμου σε σχέση με ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές τους. Η κοινωνία τις έχει ανάγκη  ως πρωτοπόρες λαϊκού χαρακτήρα παραγωγικές συνιστώσες  που καλύπτουν τα κενά της αγοράς με νέα προϊόντα και καινοτόμες σχέσεις παραγωγής και όχι ως Δημοδίαιτους μηχανισμούς.

Νίκος Μυλωνάς