Το σύνδρομο δυσαπορρόφησης αναφέρεται σε μια σειρά από διαταραχές, στις οποίες το έντερο δεν μπορεί να απορροφήσει επαρκώς ορισμένες θρεπτικές ουσίες στην κυκλοφορία του αίματος.

Μπορεί να εμποδίζεται η απορρόφηση του μακροθρεπτικών στοιχείων (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λίπη), ιχνοστοιχείων (βιταμίνες και ανόργανα άλατα), ή και τα δύο.

Πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη και τα περισσότερα υγρά απορροφώνται στο λεπτό έντερο. Το σύνδρομο δυσαπορρόφησης συμβαίνει όταν κάτι εμποδίζει την απορρόφηση αυτών των σημαντικών θρεπτικών συστατικών και υγρών από το έντερο. Το πρόβλημα μπορεί να προκαλείται από φλεγμονή, εγγενή ασθένεια ή τραυματισμό στην εσωτερική επένδυση του εντέρου. Μερικές φορές, η κατάσταση μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της αποτυχίας του οργανισμού να παράγει ένζυμα που απαιτούνται για να αφομοιώσει ορισμένες τροφές, ή να αναμίξει επαρκώς τις τροφές με τα ένζυμα και το οξύ, που παράγεται από το στομάχι.

Παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την πέψη των τροφών και να οδηγήσουν σε σύνδρομο δυσαπορρόφησης περιλαμβάνουν:

Παρατεταμένη χρήση αντιβιοτικών
Άλλες παθήσεις, όπως η κοιλιοκάκη, η νόσος του Crohn, η χρόνια παγκρεατίτιδα και η κυστική ίνωση
Ανεπάρκεια λακτάσης, ή δυσανεξία στη λακτόζη, η οποία συμβαίνει όταν ο οργανισμός στερείται το ένζυμο που απαιτείται για την πέψη της λακτόζης, ενός σακχάρου που υπάρχει με φυσικό τρόπο στο γάλα
Συγγενή (εκ γενετής) ελαττώματα, όπως η χολική ατρησία, η οποία συμβαίνει όταν οι αγωγοί της χολής δεν αναπτύσσονται κανονικά και μπορεί να μπλοκαριστούν και να αποτρέπεται έτσι η ροή της χολής από το ήπαρ
Ασθένειες της χοληδόχου κύστης, του ήπατος, ή του παγκρέατος
Βλάβη στο έντερο (από λοίμωξη, φλεγμονή, τραύμα, ή χειρουργική επέμβαση)
Παρασιτικές ασθένειες
Ακτινοθεραπεία (η οποία μπορεί να τραυματίσει την βλεννογόνο επένδυση του εντέρου)
Αναγνωρίζοντας τα σημάδια και τα συμπτώματα του συνδρόμου δυσαπορρόφησης

Τα συμπτώματα προκαλούνται από το πέρασμα μη-απορροφηθέντων θρεπτικών συστατικών μέσω της πεπτικής οδού. Κάθε φορά, αυτά τα συμπτώματα, μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τη συγκεκριμένη θρεπτική ή θρεπτικές ουσίες που δεν έχουν απορροφηθεί σωστά. Άλλα συμπτώματα θα εκδηλωθούν αργότερα ως αποτέλεσμα της ανεπάρκειας της εν λόγω θρεπτικής ουσίας στο σώμα:

Αν έχετε μια ανεπάρκεια λίπους, μπορεί να έχετε ανοιχτόχρωμα, δυσώδη κόπρανα που είναι μαλακά και ογκώδη και τα οποία μπορεί να είναι δύσκολο να “κατέβουν” όταν τραβάτε το καζανάκι, επειδή επιπλέουν ή προσκολλώνται στα τοιχώματα της λεκάνης της τουαλέτας.
Αν έχετε μια ανεπάρκεια σε πρωτεΐνη, ενδέχεται να εκδηλώσετε κατακράτηση υγρών (οίδημα), ξηρά μαλλιά, ή απώλεια μαλλιών.
Αν έχετε ανεπάρκεια σακχάρων, μπορεί να έχετε φούσκωμα, μετεωρισμό (αέρια), ή διάρροια
Αν έχετε μια ανεπάρκεια σε βιταμίνες, μπορεί να έχετε αναιμία, χαμηλή αρτηριακή πίεση, απώλεια βάρους και απώλεια μυϊκής μάζας
Τα παιδιά με σύνδρομο δυσαπορρόφησης μπορεί να πρέπει να αποφεύγουν ορισμένες τροφές. Μπορεί, επίσης, να μην αναπτυχθούν σωστά. Το βάρος τους, ή ο ρυθμός αύξησης του βάρους τους μπορεί να είναι σημαντικά χαμηλότερα από τα αντίστοιχα των άλλων παιδιών της ίδιας ηλικίας και φύλου, που δεν έχουν σύνδρομο δυσαπορρόφησης.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο

Οι παράγοντες κινδύνου για το σύνδρομο δυσαπορρόφησης περιλαμβάνουν:

Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
Οικογενειακό ιστορικό κυστικής ίνωσης ή δυσαπορρόφησης
Εντερική χειρουργική επέμβαση
Χρήση ορισμένων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων καθαρτικών ή με ορυκτέλαια
Όσοι κατοικούν ή ταξιδεύουν συχνά στη Νοτιοανατολική Ασία, την Καραϊβική και την Ινδία
http://www.healthline.com

Όταν το θέμα είναι η υγεία των ματιών, οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τα διορθωτικά γυαλιά, τα κολλύρια και τις μολύνσεις από τα άπλυτα χέρια ή την λανθασμένη χρήση του μέικ απ. Το ενδεχόμενο σοβαρής διαταραχής της όρασης ή τύφλωσης, όμως, ούτε που τους περνάει από το μυαλό.

Ωστόσο είναι ένα ενδεχόμενο απολύτως αληθινό και πολύ κοντά στον καθένα μας, δεδομένου ότι παγκοσμίως το 4,25% των ανθρώπων κάθε ηλικίας, δηλαδή πάνω από 285 εκατομμύρια άνθρωποι, έχουν σοβαρό πρόβλημα με τα μάτια τους, με τα 39 εκατομμύρια να είναι ήδη τυφλοί, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Οι δύο κυριότερες αιτίες τύφλωσης στον κόσμο είναι ο καταρράκτης και το γλαύκωμα. Και αν η χειρουργική διόρθωση του καταρράκτη συνήθως μπορεί να αποκαταστήσει την όραση, οι βλάβες του γλαυκώματος δυστυχώς είναι μη αναστρέψιμες.

Επειδή, λοιπόν, έχει πολύ μεγάλη σημασία να ανιχνεύεται νωρίς η αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό του ματιού που οδηγεί στο γλαύκωμα, ο ομότιμος καθηγητής Οφθαλμολογίας Ιωάννης Βέργαδος, από το Οφθαλμολογικό Ινστιτούτο Γλαυκώματος Αθηνών, εξηγεί όσα πρέπει να ξέρουμε γι’ αυτό.

Μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι έχει γλαύκωμα;

Η αύξηση της πίεσης στα μάτια δεν προκαλεί κανένα απολύτως σύμπτωμα στην αρχή. Συνήθως χρειάζονται 3-4 χρόνια χωρίς θεραπεία για να αρχίσουν οι αλλοιώσεις στο νεύρο του ματιού που τελικά θα επηρεάσουν την όραση. Ωστόσο, έως ότου γίνουν αντιληπτές οι αλλοιώσεις αυτές, ο ασθενής μπορεί να έχει ήδη χάσει σημαντικό ποσοστό της όρασής του.

Γι’ αυτό και έχει ζωτική σημασία να ελέγχεται η πίεση των ματιών σε κάθε επίσκεψη στον οφθαλμίατρο μετά την ηλικία των 40 ετών. Η φυσιολογική πίεση των ματιών είναι 12-20 mmHg. Όσο πιο υψηλή είναι και όσο πιο μεγάλος σε ηλικία ο ασθενής, τόσο ταχύτερα θα υποστεί βλάβη το οπτικό νεύρο.

Είναι κληρονομικό;

Η κληρονομικότητα, ιδίως από την πλευρά της μητέρας, είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας, αλλά όχι η αιτία. Η αιτία του παραμένει άγνωστη, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να το καταπολεμήσουμε ριζικά. Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η υψηλή μυωπία (από 6 βαθμούς και πάνω), κάθε τι που πλήττει την υγεία των αγγείων (λ.χ. ηλικία, υπέρταση, διαβήτης, αυξημένη χοληστερόλη, νεφροπάθειες), η μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών (κορτιζόνης) κάθε μορφής και για οποιοδήποτε λόγο, οι τραυματισμοί των ματιών και η μαύρη φυλή.

Όσοι ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες θα πρέπει να ελέγχουν τουλάχιστον 1 φορά τον χρόνο την ενδοφθάλμια πίεσή τους, εφ’ όρου ζωής.

Αληθεύει ότι είναι ασθένεια των ηλικιωμένων;

Όχι. Στο περίπου 80% των περιπτώσεων η διάγνωση γίνεται σε ηλικία 45-55 ετών (γι’ αυτό λέμε πως απαιτείται συστηματικός έλεγχος εφ’ όρου ζωής από τα 40 και μετά). Στις υπόλοιπες γίνεται αργότερα ή (σπανιότερα) σε νεότερα άτομα ηλικίας 25-30 ετών.

Υπάρχει επίσης το συγγενές γλαύκωμα που εκδηλώνεται στην βρεφική ηλικία αλλά γίνεται αμέσως αντιληπτό διότι προκαλεί χαρακτηριστικά συμπτώματα, δηλαδή μεγάλα μάτια (αποκαλούνται βούφθαλμος ή μάτι βοός) και φωτοφοβία (δεν αντέχει το μωρό το φως, δακρύζει), καθώς και νεανικά γλαυκώματα που όμως είναι πάρα πολύ σπάνια.

Είναι αναπόφευκτη η τύφλωση;

Όχι. Όσο πιο εγκαίρως γίνει αντιληπτό, τόσο πιο σίγουρο είναι ότι θα διαφυλαχθεί η όραση, αρκεί να γίνεται σωστά η θεραπεία και ο τακτικός επανέλεγχος. Δυστυχώς όμως από τους 300.000 Έλληνες που υπολογίζουμε ότι έχουν γλαύκωμα, το 35-40% δεν το ξέρουν, επομένως κινδυνεύουν να υποστούν ανήκεστη βλάβη της όρασής τους.

Υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες;

Ασφαλώς και υπάρχουν. Η συχνότερη αντιμετώπιση είναι φαρμακευτική (με ειδικά κολλύρια) η οποία εξατομικεύεται, διότι υπάρχουν πολλές και διαφορετικές οικογένειες φαρμάκων. Αν τα φάρμακα αποτύχουν, δηλαδή δεν αντιμετωπίσουν την αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση, τότε θα καταφύγουμε είτε στο λέιζερ είτε στο χειρουργείο, αναλόγως με το είδος του γλαυκώματος, τη σοβαρότητά του και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Τα τελευταία 5-10 χρόνια, πάντως, με την έγκαιρη διάγνωση, την επάρκεια των φαρμάκων και την σωστή παρακολούθηση έχει μειωθεί ο αριθμός των ασθενών που χρειάζονται επεμβατική θεραπεία. Συνήθως χειρουργούνται τα πιο παραμελημένα περιστατικά, που υπολογίζεται ότι αποτελούν το περίπου 10% του συνόλου.

Ας σημειωθεί ότι το ενδεχόμενο έναρξης της οφθαλμικής υπερτονίας (δηλαδή της αυξημένης πίεσης) εγείρεται όταν η πίεση του ματιού είναι από 20 και πάνω, οπότε και αρχίζουν λεπτομερείς εξετάσεις, και αναλόγως με τα ευρήματά τους καθορίζεται η τυχόν θεραπεία.

Χρειάζονται οι ασθενείς αλλαγές του τρόπου ζωής;

Δεν υπάρχουν περιορισμοί στον τρόπο ζωής για το γλαύκωμα καθ’ εαυτό, πλην βεβαίως της αποφυγής της οδήγησης στα τελικά στάδιά του όταν υπάρχει σοβαρή μείωση της όρασης. Είναι μύθος ότι όποιος έχει γλαύκωμα δεν κάνει λ.χ. να σκύβει και να τρώει αλάτι ή ότι πρέπει να παίρνει ειδικά διατροφικά συμπληρώματα και να μην γυμνάζεται. Επειδή, ωστόσο, η υπέρταση, το αυξημένο σάκχαρο κ.λπ. αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες, καλό είναι να ρυθμίζονται.

Αριθμοί

• 3,54% των ατόμων ηλικίας 40-80 ετών σε όλο τον κόσμο έχουν γλαύκωμα

• 64,3 εκατομμύρια ο αριθμός των ασθενών σε όλο τον κόσμο

• 76 εκατομμύρια θα πάσχουν το 2020

• 111,8 εκατομμύρια θα πάσχουν το 2040

• 300.000 Έλληνες έχουν γλαύκωμα

• 35-40% των ασθενών δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από τη νόσο

• 2η αιτία τυφλώσεως στον κόσμο είναι το γλαύκωμα (πρώτη είναι ο καταρράκτης)

Πηγή: tanea.gr

Smartphones, tablets και e-readers θα έπρεπε να έχουν ένα αυτόματο «bed/bedtime mode» που τα εμποδίζει να προκαλούν προβλήματα/ διαταραχές στον ύπνο των ανθρώπων, υποστηρίζει διακεκριμένος γιατρός.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του BBC, ο καθηγητής Πολ Γκρίνγκρας υποστήριξε πως η εν λόγω επιλογή θα μπορούσε να φιλτράρει το μπλε φως που προκαλεί προβλήματα στο «σωματικό ρολόι» και εμποδίζει τον ύπνο.

Όπως επεσήμανε ο γιατρός, από το Evelina Children’s Hospital στο Λονδίνο, κάθε νέο μοντέλο είναι «πιο μπλε και πιο φωτεινό», και οι κατασκευαστές πρέπει να δείξουν υπευθυνότητα.

Καθώς πέφτει η νύχτα, το σώμα αρχίζει να παράγει την ορμόνη ύπνου μελατονίνη, που βοηθά τον άνθρωπο να κοιμηθεί. Κάποια μήκη κύματος φωτός, προς το μπλε/πράσινο μέρος του φάσματος, μπορούν να διαταράξουν αυτή τη διαδικασία.

Το εν λόγω θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Public Health, για την ανάλυση του φωτός που εκπέμπεται από συσκευές.

Το συμπέρασμα ήταν ότι υπάρχει μια ξεκάθαρη τάση οι νέες συσκευές να είναι μεγαλύτερες, φωτεινότερες, με υψηλότερα επίπεδα κοντράστ και εκπομπή περισσότερου μπλε φωτός.

Ήδη, όπως επεσήμανε ο Γκρίνγκρας, υπάρχουν κάποιες εφαρμογές οι οποίες είναι σχεδιασμένες να μειώνουν αυτές τις εκπομπές φωτός, ενώ θα ήταν επιθυμητό ένα ειδικό mode που θα φίλτραρε αυτόματα το μπλε φως, όπως κάνει ήδη λογισμικό σαν το f.lux.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr

Μερικές δεκάδες άνθρωποι στον κόσμο πάσχουν από μία σπάνια διαταραχή, που τους επιτρέπει να θυμούνται κάθε λεπτομέρεια, ακόμα και την πιο μικρή κι ασήμαντη, από τη ζωή τους.

Αν και αυτό μοιάζει πάρα πολύ καλό, στην πραγματικότητα είναι πάρα πολύ άσχημο διότι ένα άλλο χαρακτηριστικό της πάθησης είναι ότι οι ασθενείς δεν μπορούν να πάψουν να σκέφτονται όσα έχουν ήδη συμβεί.

Ενώ, λοιπόν, οι κοινοί θνητοί δεν μπορούν να θυμηθούν τι έκαναν την ίδια ώρα της ίδιας μέρας της περασμένης εβδομάδας και της προπερασμένης κ.ο.κ., οι περίπου 80 πάσχοντες από υπερθυμησία θυμούνται λεπτομερέστατα τι έτρωγαν, τι φορούσαν, με ποιον μιλούσαν, τι έλεγαν και τι ακριβώς έκαναν στο μεσοδιάστημα.

Για τη ζωή με υπερθυμησία μίλησε στον βρετανικό Τύπο μία 25χρονη από το Μπρίσμπεϊν, στην Αυστραλία, η οποία έχει τόσο καλή μνήμη ώστε μπορεί - μεταξύ άλλων - να απαγγείλει λέξη-λέξη και τα επτά βιβλία του Χάρι Πότερ που διάβασε ως έφηβη.

Όπως εξήγησε η Ρεμπέκα Σάροκ, η υπερθυμησία της (επιστημονικά αποκαλείται ανώτατη αυτοβιογραφική μνήμη - HSAM) την κάνει να θυμάται όλα όσα έχει ζήσει από τα 12 της χρόνια έως σήμερα, σαν να συνέβησαν πριν από λίγα λεπτά.

Θυμάται επίσης σχεδόν κάθε όνειρο που έχει δει ποτέ και όλα της τα γενέθλια (εκτός από την μέρα που γεννήθηκε), ενώ οι αναμνήσεις της είναι τόσο ζωντανές ώστε στ’ αλήθεια νιώθει πόνο κάθε φορά που θυμάται τους τραυματισμούς της παιδικής ηλικίας της (π.χ. ένα χτύπημα στο γόνατο) και ενθουσιάζεται όταν θυμάται τις χριστουγεννιάτικες γιορτές.

Επειδή, όμως, το μυαλό της διαρκώς κλωθογυρίζει στα γεγονότα του παρελθόντος, αναγκάζεται να κοιμάται με το ραδιόφωνο και ένα απαλό φως ανοιχτά, διότι «αν είναι πολύ ήσυχα ή πολύ σκοτεινά, το μυαλό μου αρχίζει να επιστρέφει στα παλιά και δεν μπορώ να κοιμηθώ» είπε.

Επιπλέον, δεν έχει κανένα έλεγχο στο αν ξαφνικά θα θυμηθεί κάτι αρνητικό ή θετικό - και ειδικά οι αρνητικές αναμνήσεις είναι τόσο έντονες, ώστε διαγνώσθηκε (και) με σύνδρομο μετατραυματικού στρες.

Η Ρεμπέκα έμαθε ότι έπασχε από υπερθυμησία το 2011, όταν η μητέρα της Τζάνετ Μπαρνς είδε ένα ντοκιμαντέρ για τη νόσο, βασισμένο σε μία υπό διενέργεια αμερικανική μελέτη.

«Όπως το έβλεπα, συνειδητοποίησα ότι από αυτό πάσχει η κόρη μου: οι αναμνήσεις της είναι τόσο ζωντανές, ώστε μερικές φορές απαντάει σε μία ερώτηση που δεν της έχω κάνει, επειδή αναβιώνει μία συζήτηση που είχαμε κάνει χρόνια νωρίτερα», είπε.

«Η Ρεμπέκα είχε διαγνωστεί με αυτισμό και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή στην εφηβεία και νομίζαμε ότι οι έντονες αναμνήσεις της οφείλονταν σε αυτά».

Μετά το ντοκιμαντέρ, η Ρεμπέκα πήγε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και αφού πέρασε ένα ειδικό, ψηφιακό τεστ, έγινε δεκτή στη μελέτη. Οι περισσότεροι άλλοι εθελοντές σε αυτήν είχαν ηλικία άνω των 40 ετών και η ένταξη της σε αυτήν παρέχει πολύτιμα στοιχεία για τη νόσο σε νεότερες ηλικίες.

Πηγή: tanea.gr