Ο 29χρονος Kayden Coleman είναι ένας αρρενωπός άντρας, αλλά έχει ένα μυστικό: πριν από 10 χρόνια έπρεπε να αφαιρέσει τα γεvvητικά του όργανα και από τότε παίρνει ορμόνες. Επειδή ο Kayden στην πραγματικότητα…

Καθηγητής, ειδικός σε θέματα σεξ, ανέλυσε το σημείο G των ανδρών, τον προστάτη αδένα, περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο ο ερεθισμός της συγκεκριμένης περιοχής, συμβάλλει τα μέγιστα στον ανδρικό οργασμό

Δεν έχουν μόνο οι γυναίκες ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο στα γεννητικά τους όργανα . Και οι άνδρες διαθέτουν το δικό τους σημείο G , μόνο που είναι...κρυφό και σε αδιάκριτο σημείο. Πρόκειται για τον προστάτη αδένα ο οποίος είναι ευρύτερα γνωστός για το ρόλο του στην διαδικασία της αναπαραγωγής. Ο προστάτης απελευθερώνει υγρά τα οποία δίνουν ώθηση στα σπερματοζωάρια και παράλληλα τα προστατεύουν ενώ αυτά "κολυμπούν" προς το ωάριο. Ο προστάτης περιβάλλει τη βάση της ουρήθρας και εφάπτεται στο κάτω μέρος της ουροδόχου κύστης, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Γιάκομπ Παστότερ, ειδικός σε θέματα σεξ, στην γερμανική εφημερίδα Bild.

Αν και ο Γερμανός καθηγητής δεν διευκρινίζει ότι, για να διεγείρει κανείς τον προστάτη αδένα, θα πρέπει να έχει ιδιαίτερη άνεση με τον σύντροφό του, οι συνάδελφοί του έχουν δηλώσει ήδη πως, η πρόσβαση στον προστάτη και η διέγερση του συγκεκριμένου αδένα είναι δυνατή μόνο μέσω του πρωκτού. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι ο ερεθισμός της περιοχής γύρω από τον πρωκτό (γνωστή και ως περίνεο) με τη βοήθεια ενός μασάζ, προκαλεί έντονη διέγερση. Για τους ειδικούς, ο περίφημος "αποκλειστικά αντρικός" αδένας είναι, εκτός των άλλων, υπεύθυνος για την παρασκευή των υγρών κατά την εκσπερμάτιση.

Κι ενώ οι επιστήμονες βρήκαν το σημείο G των αρσενικών, έχουν ήδη καταρρίψει τον μεγαλύτερο μύθο για το σεξ που αφορά το γυναικείο σημείο G . Έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2014 στο επιστημονικό περιοδικό "Nature Revieus Urology" έδειξε ότι, δεν υπάρχει κάποιο "κουμπί" στο γυναικείο σώμα που να εγγυάται αυτομάτως οργασμό. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, το γυναικείο σημείο G δεν είναι στην πραγματικότητα ένα μεμονωμένο σημείο αλλά ένα σύμπλεγμα που περιλαμβάνει την κλειτορίδα, την ουρήθρα και το πρόσθιο κολπικό τοίχωμα.

Πηγή protothema.gr

Τα κονδυλώματα είναι τοπικές αυξήσεις του δέρματος που προκαλούνται από ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικοί τύποι HPV.

Ορισμένοι τύποι HPV μολύνουν τους γεννητικούς και στοματικούς βλεννογόνους αδένες και δημιουργούν μάζες από ιστούς, μερικές από τις οποίες μπορεί να γίνουν καρκινικές. Άλλοι τύποι του HPV είναι υπεύθυνοι για τα κοινά κονδυλώματα του δέρματος και δεν συνδέονται με τον καρκίνο.

Παρά το γεγονός ότι τα κονδυλώματα θεωρούνται ότι είναι μεταδοτικά, δεν είναι ασυνήθιστο για ένα και μόνο μέλος μιας οικογένειας να έχει κονδυλώματα σε κάποιο σημείο το δέρματός του (όπως τα χέρια ή τα πόδια), αλλά μπορεί να εξαπλωθούν και σε άλλες περιοχές αν ο ασθενής αρχίσει να τα πειράζει/ξύνει.

Ποια είναι τα συμπτώματα και τα σημάδια από τα διάφορα είδη των κονδυλωμάτων;

Υπάρχει ο γνωστός τύπος του θολωτού κονδυλώματος που εμφανίζεται στα δάκτυλα, τα πόδια και τα γόνατα.
Πελματιαία: Εμφανίζονται αποκλειστικά στην επιφάνεια του ποδιού.
Επίπεδα: Μπορούν να εμφανιστούν στο πρόσωπο, στα πόδια, και σε άλλα μέρη του σώματος, συχνά σε μεγάλους αριθμούς.
Γύρω ή κάτω από το νύχι.
Νηματοειδή: Εμφανίζονται συνήθως στο πρόσωπο.
κονδυλώματα

Πώς αντιμετωπίζονται

Τα κοινά κονδυλώματα υποχωρούν αυθόρμητα μέσα σε περίπου 18 μήνες στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι ακόλουθες πληροφορίες αφορούν τη θεραπεία των κοινών κονδυλωμάτων και δεν ισχύουν για τα αφροδίσια ή τα γεννητικά κονδυλώματα.

Φαρμακευτικά σκευάσματα με σαλικυλικό οξύ: Αυτά είναι διαθέσιμα ως σταγόνες, τζελ, μαξιλαράκια και έμπλαστρα. Έχουν σχεδιαστεί για εφαρμογή σε πολλούς τύπους κονδυλωμάτων, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Το σαλικυλικό οξύ είναι ένα κερατολυτικό φάρμακο, το οποίο σημαίνει ότι διαλύει την πρωτεΐνη (κερατίνη), η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος τόσο των κονδυλωμάτων όσο και του παχέος στρώματος των νεκρών κυττάρων του δέρματος που συχνά περιβάλλει τα κονδυλώματα.
Μέθοδοι κατάψυξης: Οι θεραπείες κονδυλωμάτων με αεροζόλ που είναι διαθέσιμες στα φαρμακεία παγώνουν τα κονδυλώματα σε θερμοκρασία μείον -57°C. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με το υγρό άζωτο που χρησιμοποιείται από τους περισσότερους δερματολόγους, το οποίο είναι σημαντικά πιο κρύο (-196°C).

Κολλητική ταινία: Έχει αναφερθεί ότι τα κονδυλώματα μπορεί να αντιμετωπιστούν με την κάλυψή τους με κολλητική ταινία ή άλλη μη-πορώδη ταινία. Αυτή η θεραπεία προϋποθέτει ότι η ταινία πρέπει να παραμείνει στη θέση της όλη την ημέρα και να αφαιρείται μόνο λίγες ώρες μία φορά την εβδομάδα. Η ταινία θα πρέπει να αντικαθίσταται συχνά. Έρευνες, ωστόσο, έχουν δείξει ότι αυτή είναι μια αδόκιμη λύση που έχει περισσότερο την έννοια του “εικονικού φαρμάκου”.

http://www.medicinenet.com/