Σε εικονική προσβολή της φρεγάτας “Barbaros” F-244 κλάσης ΜΕΚΟ 200 Track II-A προχώρησε χθες η Πολεμική Αεροπορία και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.

Γιατί η τόσο βίαιη αντίδραση από πλευράς Αεροπορίας (ή καλύτερα γιατί η απόφαση για τόσο βίαιη αντίδραση από το ΓΕΕΘΑ που έδωσε την σχετική εντολή); Γιατί η τουρκική κίνηση δεν είχε μόνο αόριστο χαρακτήρα αμφισβήτησης των ελληνικών χωρικών υδάτων, αλλά είχαν συγκεκριμένο σκοπό και στόχο.

Η περιοχή μεταξύ Κίναρου και Αμουργού δεν είναι τυχαία όπως θα δούμε.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Προερχόμενη από το ναύσταθμο του Ακσάζ, η φρεγάτα έφτασε στην περ ιοχή της Αμοργού εντός των Εθνικών Χωρικών Υδάτων, έχοντας απογειώσει στο μεγαξύ το οργανικό ανθυποβρυχιακό ελικόπτερό της S-70-B, το οποίο προχώρησε σε συγκεκριμένες ενέργειες κατά την μία ώρα που πετούσε εντός του Εθνικού Εναέριου Χώρου: Κατέγραφε την κατατομή του βυθού της περιοχής, μια θαλάσσια περιοχή (Νάξος-Κίναρος) η οποία αποτελεί το βασικό πέρασμα των τουρκικών υποβρυχίων από τα Δαρδανέλια προς το κεντρικό και νότιο Αιγαίο.

Εκεί συνήθως στήνουν ενέδρες τα ελληνικά υποβρύχια στα τουρκικά καθώς δυτικά της Αμοργού το περιβάλλον είναι "επιβαρυμένο" με πιο ρηχά νερά με πολλλά νησιά (Μικρές δυτικές Κυκλάδες, τη Νάξο κλπ) και για αυτό το λόγο επιλέγουν να περάσουν ανατολικά της Αμοργού μεταξύ του όμορφου και ιστορικού νησιού και της Κίναρου.

Η περιοχή έχει και πολλές βυθομετρικές εναλλαγές που κάνουν αρκετά δύσκολη την ζωή των χειριστών σόναρ. Ηταν μια μοναδική ευκαιρία για τους Τούρκους να σηκώσουν ένα ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο και να καταγράψει δεδομένα της περιοχής υπερπολύτιμα  για τα τουρκικά υποβρύχια, αλλά και για τα τουρκικά ανθυποβρυχιακά μέσα, γενικά.

Να πούμε ότι η ελληνική αντίδραση άργησε; Να το πούμε. Υπήρξε σαφής αιφνιδιασμός από την τουρκική κίνηση και αυτό γινόταν αντιληπτό χθες σε όλα τα επίπεδα...

Και για τον λόγο αυτό άργησε να φύγει και η εντολή αναχαίτισης του ελικοπτέρου.

Τελικά τα ελληνικά μαχητικά έλαβαν εντολή απογείωσης 35' μετά την απονήωση του ελικοπτέρου και το πρόλαβαν ενώ επέστρεφε, ενημερωμένο προφανώς από την φρεγάτα ότι το πλησίαζαν ελληνικά μαχητικά.

Έγιναν οι εγκλωβισμοί και οι διελεύσεις σε απόσταση 150 ποδών (μόλις 50 μέτρων) που το "τάραξαν" αρκετά και το μήνυμα που εστάλη, αν και καθυστερήμένο ήταν σαφές.

Η τρίτη διέλευση είχε στόχο την φρεγάτα και πέρασαν και τα δύο μαχητικά σε απόσταση περίπου 70 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρακτικά η “Barbaros” πρέπει να έχει επάνω της τώρα την σκόνη από τα καυσαέρια των ελληνικών F-16 Block 52+.

Η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν ασύμμετρα ισχυρή, όπως σημειώσαμε, καθώς άργησε να έρθει. Θα μπορούσε να έρθει και πολύ ενωρίτερα με την απογείωση του ελικοπτέρου.

Δυστυχώς το γενικό κλίμα και οι γενικές εντολές είναι να αποφεύγονται οι κινήσεις που μπορούν να θεωρηθούν "προκλητικές" από την Άγκυρα αφού ελλοχεύει ο κίνδυνος προβοκάτσιας.

Αλλά χθες φτάσαμε πολύ κοντά σε "ατύχημα". Οι μαρτυρίες που έχουμε αναφέρουν ένα ελικόπτερο "χαμένο" στη δίνη των κινητήρων των ελληνικών μαχητικών.

Εκτιμούμε ότι ένας πολυβολισμός παράλληλα προς το ελικόπτερο θα ήταν πιο ηχηρό και πιο "ασφαλές" για το ελικόπτερο μήνυμα. Και το λέμε αυτό γιατί γνωίζουμε τους Έλληνες πολιτικούς και τι αποτελέσματα (ολέθρια) είχε στην εθνική πολιτική αντιμετώπισης των παραβιάσεων στο Αιγαίο, η τραγωδία με τον Ηλιάκη...

Όσο πιο έγκαιρα ισχυρή είναι μια απάντηση σε μια πρόκληση, τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσει ένα επεισόδιο. Το έδειξαν και τα Ίμια...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τα Δωδεκάνησα, για την ακρίβεια είναι 14, ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων δεμένα με τις τύχες του Ελληνισμού. Εν τούτοις, μόλις το 1947 ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος.

Τα Δωδεκάνησα, εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης, δέχθηκαν καταστρεπτικές επιδρομές από τους Πέρσες, τους Σαρακηνούς, τους Βενετούς, τους Γενουάτες, τους Σταυροφόρους και τους Τούρκους (Σελτζούκους και Οθωμανούς).

Από το 1309 περιήλθαν στην εξουσία των Ιωαννιτών Ιπποτών και έμειναν υπό την κυριαρχία τους έως το 1522, οπότε καταλήφθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, τα Δωδεκάνησα επαναστάτησαν, αλλά το 1830 επιστράφηκαν μαζί με τη Σάμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αντάλλαγμα την Εύβοια, η οποία ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.

Η κατάληψη των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς το 1912 αναπτέρωσε τις ελπίδες των κατοίκων τους ότι σύντομα τα νησιά θα ενταχθούν στον εθνικό κορμό. Πράγματι, με τη συνθήκη των Σεβρών στις 10 Αυγούστου 1920 τα Δωδεκάνησα παραχωρούνταν στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη Ρόδο, που θα παρέμενε για ένα διάστημα υπό ιταλική διοίκηση. Όμως, η ατυχής έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να υπαναχωρήσουν και με την άνοδο του Μουσολίνι προσπάθησαν να τα «εξιταλίσουν». Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών το 1943, κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Γερμανοί και μετά την παράδοση της Χιτλερικής Γερμανίας τον Μάιο του 1945, η Μεγάλη Βρετανία.

Ήταν η χρυσή ευκαιρία για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στο ελληνικό κράτος, την οποία η ελληνική διπλωματία δεν έπρεπε να αφήσει να πάει χαμένη. Ήταν απαίτηση του ελληνικού λαού και είχε χυθεί άφθονο ελληνικό αίμα για την εκδίωξη των Γερμανών από τα Δωδεκάνησα. Το θέμα θα λυνόταν οριστικά από τη Διάσκεψη Ειρήνης των νικητριών δυνάμεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που θα συνερχόταν στο Παρίσι.

Η Ελλάδα, δια του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, διαμήνυσε ότι θα έθετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως εθνικές διεκδικήσεις την πρόσκτηση της Βορείου Ηπείρου και των Δωδεκανήσων, τη διευθέτηση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ενώ σκόπευε να θέσει και το ζήτημα της Κύπρου στη Μεγάλη Βρετανία. Από τις τέσσερις αυτές εθνικές διεκδικήσεις, μόνο το θέμα των Δωδεκανήσων ευοδώθηκε, χωρίς δυσκολίες και περιπλοκές.

Είναι γνωστό ότι ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσπάθησαν να δελεάσουν την Τουρκία, προσφέροντάς της ορισμένα παράκτια νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να την πείσουν να βγει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων ή τουλάχιστον να παραμείνει αυστηρά ουδέτερη. Επιπροσθέτως, ο Στάλιν είχε συνδέσει το θέμα των Δωδεκανήσων με την Τριπολίτιδα (σημερινή Λιβύη), για την οποία η Σοβιετική Ένωση είχε διατυπώσει το αίτημα να της ανατεθεί η εντολή.

Όμως, σε μια απρόσμενη στροφή της πολιτικής της, η Σοβιετική Ένωση συγκατατέθηκε να αποδοθούν τα Δωδεκάνησα στη Ελλάδα, στη συνεδρίαση των Υπουργών Εξωτερικών που προετοίμαζε τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων.

Η δήλωση έγινε στις 27 Ιουνίου 1946 από τον Υπουργό Εξωτερικών Βιατσεσλάβ Σκριάμπιν, γνωστότερο ως Μολότωφ, με μοναδικό όρο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Έτσι, προτού καν συνέλθει η Διάσκεψη Ειρήνης, το θέμα των Δωδεκανήσων είχε λάβει ευνοϊκή τροπή για την Ελλάδα.

Η είδηση για την απόδοση των Δωδεκανήσων στη Ελλάδα χαιρετίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, σε μια περίοδο που η χώρα βρισκόταν στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου.

Η Διάσκεψη της Ειρήνης συνήλθε στο Παρίσι από τις 29 Ιουλίου έως τις 11 Οκτωβρίου 1946, όπου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς και τα θέματα της Βορείου Ηπείρου και της διευθέτησης των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, χωρίς επιτυχία, αφού οι ΗΠΑ δεν θέλησαν να δυσαρεστήσουν τη σύμμαχό τους Σοβιετική Ένωση και τους δορυφόρους της Αλβανία και Βουλγαρία. Η προσπάθεια της Τουρκίας να διεκδικήσει το Καστελόριζο και τη Σύμη έπεσαν στο κενό.

Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία, σύμφωνα με την οποία, τα Δωδεκάνησα αποδίδονταν στην Ελλάδα, ενώ η Ιταλία υποχρεωνόταν σε αποζημίωση ύψους 105 εκατομμυρίων δολαρίων προς τη χώρα μας.

Με επιμονή της σοβιετικής πλευράς, οριζόταν στο κείμενο ότι τα νησιά θα παρέμεναν αποστρατιωτικοποιημένα, πρόβλεψη που θα επικαλεστεί η Τουρκία κατά τρόπο καταχρηστικό μετά το 1974.

Από την τουρκική ερμηνεία του κειμένου της ελληνοϊταλικής συνθήκης του 1947, σε συνδυασμό με τις ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932, θα προκύψει και το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών», που έθεσε η Άγκυρα μετά την Κρίση των Ιμίων το 1996.

Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947 στη Ρόδο μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα.

Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου 1948 και το 1955 τα Δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

enikos.gr

Απόβαση επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν σήμερα το πρωί στα Ίμια, 15 παράνομοι μετανάστες οι οποίο επέβαιναν σε ξύλινη βάρκα.

Το αρμόδιο κέντρο του Υπουργείου, ενημερώθηκε για τους παράνομους μετανάστες και στην περιοχή έσπευσε παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σκάφος του Λιμενικού Σώματος.

Η έρευνα που έκαναν οι λιμενικοί, έδειξε ότι στη θαλάσσια περιοχή της βραχονησίδας ανατολική Ίμια, είχαν ήδη καταπλεύσει, δύο σκάφη της Τουρκικής Ακτοφυλακής, τα οποία παρέλαβαν τους παράνομους μετανάστες και τους επέστρεψαν στις τουρκικές ακτές από τις οποίες προέρχονταν.

Πηγή: lerosnews.gr

Αθήνα.
Σκληρή γλώσσα για τη στάση που τηρεί η ΠΓΔΜ στο ζήτημα της ονομασίας χρησιμοποίησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Ευ.Βενιζέλος, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Π.Καμμένου στη Βουλή.

Όπως χαρακτηριστικά είπε, η θέση της Ελλάδας «δεν γίνεται δεκτή διότι αναμφίβολα η άλλη πλευρά δεν έχει καμία διάθεση καλόπιστης συμμετοχής στο διάλογο, δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο και δεν σέβεται και τη μετριοπάθεια και τη δημιουργική και υπεύθυνη θέση της ελληνικής πλευράς».

Ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε ότι με σεβασμό στους κανόνες του διεθνούς δικαίου, «η Ελλάδα είναι έτοιμη να δεχθεί μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό στον όρο Μακεδονία που θα διαφοροποιεί σαφέστατα το κράτος αυτό από την ελληνική Μακεδονία και βεβαίως θέλουμε ένα τέτοιο όνομα, erga omnes. Δηλαδή ένα όνομα για κάθε χρήση εσωτερική και διεθνή, διμερή και πολυμερή».

Όπως ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών, «αυτή τη θέση διατυπώνουμε σε όλες τις συναντήσεις μας με τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αυτή τη θέση διατυπώνουμε σε όλα τα διεθνή φόρα, αυτή τη θέση διατυπώνουμε στις συναντήσεις μας με τον ειδικό απεσταλμένο Μάθιου Νίμιτς. Αυτή τη θέση διατυπώνουμε και απευθείας στους γείτονες μας».

Όπως όμως ενημέρωσε τη Βουλή, «δεν γίνεται δεκτή η θέση αυτή και δεν γίνεται δεκτή διότι αναμφίβολα η άλλη πλευρά δεν έχει καμία διάθεση καλόπιστης συμμετοχής στο διάλογο, δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο και δεν σέβεται και τη μετριοπάθεια και τη δημιουργική και υπεύθυνη θέση της ελληνικής πλευράς».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος είπε ότι ο γεωγραφικός προσδιορισμός καταλήγει σε εθνικό προσδιορισμό και ουσιαστικά η Ελλάδα υποχωρεί από πάγιες θέσεις της. Υποστήριξε, επίσης, πως είτε η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει καταγγείλει την ενδιάμεση Συμφωνία είτε να προσφύγει στη Χάγη διότι παραβιάστηκε από την άλλη πλευρά. Κάλεσε, δε, την κυβέρνηση να προχωρήσει σε δημοψήφισμα.

Να σημειωθεί πως το πρωί η Βουλή τήρησε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των πεσόντων στα Ίμια.

Πηγή: news.in.gr