Οι άνθρωποι που κατά καιρούς έχουν ασυγκράτητα ξεσπάσματα οργής ακόμη και για ασήμαντες αφορμές, πιθανώς να έχουν μολυνθεί με το παράσιτο τοξόπλασμα, το οποίο -παρεμβαίνοντας στο νευρικό σύστημά τους- τούς ωθεί σε τέτοιες εκρήξεις, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σικάγο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικής ψυχιατρικής "Journal of Clinical Psychiatry", εξέτασαν 358 ενήλικες.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι πάσχουν από τη λεγόμενη «διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή» (γνωστή και ως «σύνδρομο θυμού και εξαιρετικά επιθετικής συμπεριφοράς»), έχουν υπερδιπλάσια πιθανότητα να έχουν μολυνθεί από τοξόπλασμα.

Επίσης όσοι είχαν το παράσιτο, εμφάνιζαν γενικότερα σαφώς μεγαλύτερες τάσεις επιθετικότητας, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Το εν λόγω παράσιτο (Toxoplasma gondii), που μεταφέρεται από τις γάτες, είναι γνωστό ότι μπορεί να μεταβάλει τη συμπεριφορά των οργανισμών που μολύνει, π..χ. κάνει τα τρωκτικά πιο τολμηρά και απερίσκεπτα (έτσι ώστε να τα τρώνε οι γάτες πιο εύκολα!).

Το τοξόπλασμα μολύνει και τους ανθρώπους μέσω επαφής με τα περιττώματα που αφήνουν οι γάτες, μέσω μολυσμένων κρεάτων και λαχανικών ωμών ή που δεν μαγειρετυθεί καλά, μέσω μολυσμένου νερού κ.ά.

Η μόλυνση δεν κάνει κάποιον να νιώθει άρρωστος, όμως σχηματίζει κύστες στον εγκέφαλό του, πράγμα που επιτρέπει στο παράσιτο να ζει εκεί εφ' όρου ζωής.

Οι επιστήμονες έχουν ήδη συσχετίσει τη μόλυνση από τοξόπλσμα με διάφορες ψυχικές παθήσεις, όπως σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη) και αυτοκτονική συμπεριφορά.

Οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί, εμφανίζουν επίσης πιο αργές αντιδράσεις και έτσι εμπλέκονται συχνότερα σε τροχαία. Στις εγκύους αυξάνεται ο κίνδυνος αποβολής και γέννησης μωρών με προβλήματα υγείας.

Η νέα μελέτη ενισχύει τις υποψίες ότι το τοξόπλασμα μπορεί να ευθύνεται επίσης για την περιστασιακή και αδικαιολόγητη εκδήλωση επιθετικότητας (π.χ. μεταξύ οδηγών στο δρόμο).

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το παράσιτο μπορεί να απορρυθμίσει τη δράση των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, είτε προκαλώντας υπερβολική ενεργοποίηση της περιοχής της αμυγδαλής (που ρυθμίζει τα συναισθήματα), είτε καταστέλλοντας τη δράση του εγκεφαλικού κέντρου του αυτοελέγγχου.

Προς το παρόν πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν έχει αποδειχθεί ότι όντως το παράσιτο φταίει για τη «διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή», απλώς έχει διαπιστωθεί μια σαφής συσχέτιση.

Ένας τρόπος για να διερευνηθεί καλύτερα το ζήτημα, θα είναι να θεραπευθεί η μόλυνση από το τοξόπλασμα και να διαπιστωθεί κατά πόσο αυτό έχει θεραπεύσει τα ξεσπάσματα οργής.

Το κακό είναι όμως ότι η θεραπεία του τοξοπλάσματος είναι αρκετά δύσκολη και χρονοβόρα.

Σημειωτέον ότι έως το ένα τρίτο του πληθυσμού μπορεί να έχει μολυνθεί κάποια στιγμή από το εν λόγω παράσιτο, αν και στην πλειονότητα των ανθρώπων αυτό συνήθως παραμένει αβλαβές - ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον.

Πάντως, κατά τους επιστήμονες, είναι μάλλον υπερβολικό να ξεφορτωθεί κανείς τη γάτα του, αλλά ας έχει και τον νου του..

Η μέρα ήδη έχει αρχίσει να μεγαλώνει και ετοιμαζόμαστε σιγά - σιγά όλοι να γυρίσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά.

Πότε αλλάζει η ώρα σε θερινή; Τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Μαρτίου και συγκεκριμένα στις 03:00 θα γυρίσουμε το ρολόι μας μία ώρα μπροστά (δηλαδή η ώρα θα δείχνει 04:00). Η ώρα αλλάζει πάντα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου (μία ώρα μπροστά) και την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου (μία ώρα πίσω).

Το φαινόμενο

Το φαινόμενο αυτό επιμένει ακόμη κι αφού ληφθούν υπόψη οι εποχικοί παράγοντες, διευκρινίζουν οι ερευνητές, οι οποίοι παρουσίασαν τις εργασίες τους, που δημοσιεύονται ηλεκτρονικά από την επιθεώρηση «Open Heart», στο συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας στην Ουάσινγκτον. Αντιθέτως την Τρίτη που ακολουθεί το πέρασμα στη χειμερινή ώρα, αφού έχουμε κερδίσει μια ώρα ύπνου τη νύκτα του προηγούμενου Σαββάτου προς την Κυριακή, ο αριθμός των καρδιακών προσβολών πέφτει κατά 21%, επισημαίνεται επίσης στη μελέτη.

«Το ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι ο συνολικός αριθμός των καρδιακών προσβολών δεν αλλάζει την εβδομάδα μετά το πέρασμα στη θερινή ώρα» υπογραμμίζει ο Δρ Αμνίτ Σαντού, καρδιολόγος του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Ντένβερ, ο οποίος είναι ο βασικός συντάκτης της μελέτης. «Όμως αυτά τα επεισόδια είναι πολύ πιο συχνά τη Δευτέρα μετά το Σαββατοκύριακο της αλλαγής της ώρας και μειώνονται στη διάρκεια των επομένων ημερών» προσθέτει. Αυτό μπορεί να σημαίνει πως τα πρόσωπα που είναι ήδη ευάλωτα σε καρδιακές νόσους έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο έπειτα από μια ξαφνική αλλαγή της ώρας, υποθέτει αυτός ο καρδιολόγος, ο οποίος υπογραμμίζει πως ιστορικά οι καρδιακές προσβολές σημειώνονται το πρωί της Δευτέρας.

Τα στοιχεία

Ο ερευνητής αυτός διευκρινίζει πως ήλεγξε τα στοιχεία για τις άλλες Δευτέρες για να διαπιστώσει αν την εν λόγω Δευτέρα μετά την αλλαγή της ώρας την άνοιξη υπάρχουν άλλοι παράγοντες ή αξιοσημείωτα γεγονότα που θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτό το φαινόμενο. Η ανάλυση των δεδομένων εισαγωγής ασθενών στα επείγοντα περιστατικά των μη ομοσπονδιακών νοσοκομείων του τη συγκεκριμένη Δευτέρα δείχνει μια αύξηση κατά 34% των καρδιακών προσβολών στη διάρκεια τεσσάρων διαδοχικών ετών από την εβδομάδα πριν από το πέρασμα στη θερινή ώρα μέχρι την επόμενη Δευτέρα (93 καρδιακές προσβολές έναντι 125).

Οι ερευνητές αυτοί δεν μπορούν να εξηγήσουν την αύξηση αυτή, αλλά προτείνουν μια υπόθεση: «Πρόκειται ίσως για ένα συνδυασμό παραγόντων, μεταξύ των οποίων το στρες που προκαλείται από το γεγονός ότι αρχίζει μια καινούρια εβδομάδα εργασίας σε συνδυασμό με αλλαγές στον κύκλο του ύπνου» λέει ο Δρ Σαντού.

www.dikaiologitika.gr

Έρευνα αποκαλύπτει ποιοι άνθρωποι μπορούν να αυτο-γαργαληθούν

Έχετε ποτέ προσπαθήσει να γαργαλήσετε τον εαυτό σας; Η ερώτηση φαντάζει απλή όμως οι σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι η πλειονότητα των ανθρώπων δεν μπορεί να αυτογαργαληθεί. Την απάντηση δίνει ο Christian Jarrett από την Βρετανική Ψυχολογική Εταιρεία που εξηγεί ότι ο εγκέφαλος προβλέπει τις αισθητικές συνέπειες των πράξεών μας και τις ακυρώνει επειδή ακολουθεί μια «τακτική επιβίωσης» που έχει στόχο να επικεντρώνεται στα εξωτερικά ερεθίσματα.

Υπάρχει ωστόσο μία κατηγορία ανθρώπων που μπορεί να αυτογαργαληθεί: Ομάδα ψυχολόγων από τη Γαλλία διεξήγαγε ένα πείραμα και κατέδειξε τη σχέση των ατόμων με σημάδια σχιζοφρένειας και την δυνατότητα να μπορεί κάποιος να γαργαλήσει τον εαυτό του. Οι Γάλλοι επιστήμονες έδωσαν σε 397 φοιτητές ένα ερωτηματολόγιο προσωπικότητας το οποίο ανιχνεύει σημάδια σχιζοφρένειας.

Από το σύνολο των συμμετεχόντων στην έρευνα οι 27 είχαν πολύ υψηλά σκορ και άλλοι 27 πολύ χαμηλά αποτελέσματα. Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι τα άτομα με σχιζοφρενικές τάσεις ένιωσαν πολύ πιο έντονα το γαργαλητό που έκαναν στον εαυτό τους από τα άτομα που σημείωσαν χαμηλά επίπεδα σκορ στο σχετικό ερωτηματολόγιο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άνθρωποι με τάσεις και σημάδια σχιζοφρένειας λόγω των παραισθήσεων και των ψευδαισθήσεων που βιώνουν αισθάνονται το γαργαλητό πιο έντονα από τα υπόλοιπα άτομα.

Οι επιστήμονες υποστήριξαν ότι τα αποτελέσματα της έρευνάς τους δεν είναι ακόμα οριστικά, αλλά συμβάλουν στην κατανόηση της σχιζοφρένειας, μιας ασθένειας που ακόμα προβληματίζει τους ψυχολόγους.

Η 33χρονη Δωροθέα Πινότση από την Καισαριανή, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ, άνοιξε τον δρόμο για την πρόληψη

Μία (ακόμη) ελληνική υπογραφή προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των επιστημόνων που με επιμονή και υπομονή φωτίζουν τα σκοτεινά πεδία των νευροεκφυλιστικών παθήσεων.

Ανήκει στην 33χρονη Δωροθέα Πινότση, την επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε από το Τμήμα Χημικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ και η οποία κατέγραψε πώς εκδηλώνεται η νόσος Πάρκινσον – πρόκειται για μια σοβαρή νευροεκφυλιστική ασθένεια που «κλέβει» ποιότητα αλλά και χρόνια ζωής από τουλάχιστον 8 εκατ. εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο προκαλώντας τρέμουλο (συνήθως στα χέρια), ακαμψία, δυσκολία βάδισης και, σε κατοπινό στάδιο, άνοια.

Η ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύτηκε την περασμένη Τρίτη στην έγκριτη επιθεώρηση «PNAS», ανοίγει σημαντική δίοδο στην ιατρική κοινότητα σε ό,τι αφορά τα «πως» και «γιατί» εκδηλώνεται η συγκεκριμένη νευροεκφυλιστική πάθηση αλλά και στην αναζήτηση και τη χορήγηση νέων θεραπειών.

«Φωτίζοντας τους μηχανισμούς πίσω από την εξέλιξη σοβαρών ασθενειών όπως αυτές του εγκεφάλου, στοχεύουμε στην εξέλιξη νέων μεθόδων τόσο για την έγκαιρη διάγνωσή τους όσο και για την αντιμετώπισή τους. Αυτό είναι και το πάθος και ο στόχος μου. Να συμβάλλω στην εξέλιξη τεχνικών που μπορούν να φωτίσουν ασθένειες» λέει στο «ΘΕΜΑ» η κυρία Πινότση. Η δική της ερευνητική διαδρομή για την αποκωδικοποίηση των ασθενειών του εγκεφάλου ξεκίνησε το 2006. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές της στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, έφυγε για την Ελβετία με υποτροφία από το ίδρυμα Ωνάση για να κάνει Διδακτορικό στην εφαρμοσμένη Φυσική στο τμήμα Φυσικής στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ΕΤΗ).

«Ασχολήθηκα με τη μελέτη κβαντικών φωτονικών φαινομένων και τις αλληλεπιδράσεις φωτονίων με την ύλη, με την προοπτική εξέλιξης των λεγόμενων κβαντικών υπολογιστών. Ασχολήθηκα επίσης εκτενώς με διάφορες οπτικές τεχνικές με τις οποίες μπορούσαμε να μελετήσουμε νανοδομές και τις αλληλεπιδρασεις τους με το φως» περιγράφει με όσο πιο…απλά λόγια γίνεται την απαρχή της διαδρομής της, δηλαδή το αντικείμενο του διδακτορικού της η κυρία Πινότση.

Η ολοκλήρωση του διδακτορικού – και πιθανότατα η οικογενειακή επιρροή καθώς η μητέρα της είναι γιατρός, ο πατέρας της καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο αδελφός της ερευνητής Νευροεπιστημών στο ΜΙΤ της Βοστώνης- την οδήγησαν από τη φυσική σε μια άλλη επιστήμη, την ιατρική: «άρχισα να μελετώ τις ιδιότητες βιολογικών συστημάτων και οργανισμών αλλά και κάποιες λειτουργίες ή δυσλειτουργίες που συσχετίζονται με παθήσεις όπως οι νευροεκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου. Γνωρίζουμε τόσο λίγα για τους μηχανισμούς αυτών των παθήσεων: πώς εμπλέκονται στη ''γέννηση'' της ασθένειας, ποια είναι τα ενδιάμεσα στάδια και τι σκοτώνει τελικά τους νευρώνες. Αυτή η περιορισμένη γνώση εμποδίζει όμως την εξέλιξη τρόπων αντιμετώπισης και έγκαιρης διάγνωσης».

Η επιθυμία της να βαδίσει στο δύσβατο δρόμο Βιοφυσικής, της επιστήμης δηλαδή που αξιοποιεί τις φυσικές μεθόδους για την ιατρική επιστήμη, έγινε πραγματικότητα το 2012, οπότε η Ελληνίδα ερευνήτρια έλαβε υποτροφία από τον Εθνικό Οργανισμό Έρευνας της Ελβετίας (Swiss National Science Foundation, SNF)) για να συμμετάσχει σε επιστημονική ομάδα του βρετανικού πανεπιστημίου Cambridge με αντικείμενο τις νευροεκφυλιστικές νόσους, Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ, μέσα από την εξέλιξη νέων τεχνικών οπτικής μικροσκοπίας. «Έτσι, με τις γνώσεις που είχα αποκτήσει και τις τεχνικές που είχα αναπτύξει στο Διδακτορικό μου, άρχισα να μελετώ βασικές φωτοφυσικές ιδιότητες βιολογικών συστημάτων, και τους μοριακούς μηχανισμούς σε επίπεδο πρωτεϊνών που σχετίζονται με τα πρωταρχικά στάδια εξέλιξης της νόσου Πάρκινσον» εξηγεί.
Η νόσος Πάρκινσον προκαλείται, όταν πρωτεΐνες παίρνουν αφύσικα σχήματα και, προσκολλώμενες μεταξύ τους, σχηματίζουν τελικά ινίδια αμυλοειδούς, γνωστά και ως σωμάτια Lewy, το «σήμα κατατεθέν» της πάθησης.

Χρησιμοποιώντας ένα οπτικό μικροσκόπιο υπερ-υψηλής ανάλυσης, η ομάδα κατάφερε να μελετήσει σε πραγματικό χρόνο σε νευρώνες αρουραίων τη συμπεριφορά των διαφορετικών μορφών μιας πρωτεϊνης, της άλφα-συνουκλεΐνης, η οποία έχει καταλυτικό ρόλο στην νόσο Πάρκινσον. Από την παρατήρηση σε νανοκλίμακα διαπιστώθηκε ότι η πρωτεΐνη, η άλφα-συνουκλεΐνη, ανάλογα με την τρισδιάστατη δομή που παίρνει κάθε φορά, μπορεί να λειτουργεί είτε προστατευτικά είτε τοξικά στα κύτταρα.

«Τα ευρήματά μας αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τη νόσο, επειδή δείχνουν ότι η ζημιά στους νευρώνες μπορεί να συμβεί, όταν απλώς υπάρχει έξτρα αφύσικη πρωτεΐνη άλφα-συνουκλεϊνη στο κύτταρο. Είναι αυτή η πρόσθετη ποσότητα της εν λόγω πρωτεϊνης που φαίνεται να προκαλεί τις τοξικές επιδράσεις, που έχουν ως συνέπεια τον θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων» εξηγεί η ερευνήτρια, και προσθέτει ότι «με αυτές τις οπτικές τεχνικές μπορούμε πραγματικά να δούμε λεπτομέρειες που δεν ήμασταν σε θέση να δούμε πριν, έτσι πιθανώς θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε την τοξική δράση σε πρώιμο στάδιο».

Όσο ενθουσιασμένη είναι για την όχι μακρινή προοπτική της έγκαιρης διάγνωσης ή και αντιμετώπισης της νόσου Πάρκινσον η 33χρονη φυσικός από την Καισαριανή, τόσο συγκρατημένη γίνεται όταν η συζήτηση περιστρέφεται στην Ελλάδα και στην σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι συνομήλικοι και οι συνάδελφοί της. «Με λύπη βλέπω τη σημερινή κρίση στην Ελλάδα και το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού δυναμικού μας και κυρίως των νέων επιστημόνων ωθείται στο εξωτερικό» λέει. Άλλωστε και η ίδια το 2006 που έφυγε για την Ελβετία πίστευε ότι η διαμονή της θα ήταν προσωρινή και βραχεία στην αλλοδαπή. Πλέον θεωρεί ότι βρίσκεται σε δρόμο χωρίς (άμεση) επιστροφή: «τώρα όμως αισθάνομαι ότι οι προοπτικές επιστροφής είναι πολύ δύσκολες. Και είναι κρίμα γιατί αξίζει η χώρα μας να συμβαδίσει με τις άλλες χώρες στις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις που συντελούνται. 'Έχουμε το δυναμικό, έχουμε τους νέους με ενθουσιασμό, όνειρα, παιδεία και βάσεις. Δεν έχουμε όμως την ευκαιρία να έρθουμε πίσω και να δημιουργήσουμε κάτι νέο, κάτι σημαντικό».

protothema.gr

Ερευνητές στην Ελβετία ανέπτυξαν μια καινοτόμα μέθοδο εγγραφής και αποθήκευσης πληροφοριών στο DNA, τα οποία θα μπορούσαν, έτσι, να αντέχουν επί χιλιάδες χρόνια, χωρίς να καταστραφούν.

Η διατήρηση των ψηφιακών δεδομένων σε βάθος χρόνου αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για τις σύγχρονες κοινωνίες, καθώς οι σκληροί δίσκοι και τα άλλα μέσα αποθήκευσης πληροφοριών έχουν ημερομηνία λήξης και χρειάζονται συνεχή συντήρηση.

Οι επιστήμονες του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, με επικεφαλής τον δρα Ρόμπερτ Γκρας του Τμήματος Χημείας και Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, στράφηκαν στον κόσμο της βιολογίας για να βρουν ένα μέσο αποθήκευσης με πολύ μεγαλύτερη ανθεκτικότητα. Έτσι, με την ίδια λογική που το DNA ενός φυσικού απολιθώματος μπορεί να αναλυθεί χιλιάδες χρόνια μετά, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα συνθετικό απολίθωμα από DNA και μέσα σε αυτό να αποθηκεύσουν δεδομένα.

«Το DNA, ένα μέσο πολύ παλαιότερο από οτιδήποτε άλλο γνωρίζει η ανθρωπότητα, είναι ένα πολύ σταθερό υλικό, που μπορεί να αντέξει στη φύση ή στο περιβάλλον για πολύ καιρό» δήλωσε ο Γκρας.

Οι ερευνητές, αφού έγραψαν τα δεδομένα στο DNA, το προφύλαξαν μέσα σε ένα συνθετικό κέλυφος από νανοσωματίδια πυριτίας, με τρόπο που θυμίζει απολιθωμένα οστά. Ήδη οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την μέθοδό τους για να αποθηκεύσουν σε DNA ένα έργο του Αρχιμήδη. Η αποκωδικοποίηση των πληροφοριών που βρίσκονται στο DNA, γίνεται με τη βοήθεια ενός ενσωματωμένου στο «απολίθωμα» μηχανισμού. Ειδικοί αλγόριθμοι διασφαλίζουν ότι η ανάκτηση των στοιχείων θα γίνει χωρίς σφάλματα.

Ο Γκρας εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι η αποθήκευση της συλλογικής γνώσης της ανθρωπότητας σε συνθετικό DNA θα εξασφαλίσει το ασφαλές πέρασμα αυτών των πολύτιμων πληροφοριών στις επόμενες γενιές. Όπως είπε, «ένα κουταλάκι γεμάτο DNA θα μπορούσε να περιέχει όλες μαζί της πληροφορίες του Facebook, της Wikipedia και του Twitter. Σε αυτό το κουταλάκι έχουμε κάτι πολύ σταθερό σε πολύ μικρό χώρο και με εγγυημένη σταθερότητα για πολύ - πολύ καιρό».

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ