Τα λιπώματα είναι μικρά εξογκώματα που δημιουργούνται κάτω από το δέρμα και θεωρούνται οι συχνότεροι καλοήθεις όγκοι.

Εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες και ειδικά στις ηλικίες μεταξύ 30 και 60 ετών.

Αν και πιστεύεται ότι η κληρονομική προδιάθεση παίζει κάποιο ρόλο στη δημιουργία ενός λιπώματος, ο τρόπος που δημιουργούνται δεν είναι απολύτως γνωστός.

Επειδή βρίσκονται κάτω από το δέρμα, μπορεί κάποιος να τα ψηλαφίσει εύκολα. Είναι μαλακά και μόνο αν έχουν μεγάλο μέγεθος ή πιέζουν ευαίσθητα σημεία μπορεί να προκαλούν πόνο.

Τα σημεία στα οποία εμφανίζονται συχνότερα είναι η πλάτη, το στήθος, ο λαιμός και στα χέρια.

Παρόλο που τα λιπώματα θεωρούνται καλοήθη, πρέπει να τα εξετάσει γιατρός, προκειμένου να διαγνώσει ότι πρόκειται όντως για λίπωμα και όχι για κάποιο άλλο όγκο του δέρματος, όπως το λιποσάρκωμα, που είναι κακοήθες και ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Πότε πρέπει να αφαιρούνται

Η αφαίρεση των λιπωμάτων γίνεται πάντα σε συνεννόηση με τον χειρουργό σας είτε για λόγους αισθητικούς όταν αυτά είναι σε εμφανή σημεία του σώματος είτε για λόγους καθαρά λειτουργικούς (πολύ μεγάλα σε μέγεθος, που εμποδίζουν τις κινήσεις και προκαλούν πόνο).

Η αφαίρεση των λιπωμάτων γίνεται με τοπική αναισθησία, στο ιατρείο συνήθως του χειρουργού και αποτελεί μια απλή και ασφαλή χειρουργική επέμβαση.

Όταν αφαιρεθούν σωστά και σε υγιή όρια δεν ξαναεμφανίζονται. Πάντοτε είναι απαραίτητο να στέλνονται για βιοψία.

Ένα σχεδόν σπαρακτικό βίντεο που ήρθε στη δημοσιότητα από την Metro της Μ. Βρετανίας, δείχνει τις συνέπειες για το μωρό, όταν η μητέρα κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η χρήση ναρκωτικών έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις σε κάθε εθισμένο άτομο, πόσο μάλλον σε μία έγκυο γυναίκα. Το μωρό στο βίντεο, του οποίου τα πόδια όπως θα δείτε κινούνται ανεξέλεγκτα, έχει γεννηθεί με εθισμό στα ναρκωτικά. Αυτό συμβαίνει επειδή η μητέρα έκανε χρήση οπιούχων (όπως η ηρωίνη), ενώ ήταν έγκυος.

Η δρ Lauren Jansson, παιδίατρος, δήλωσε: “Είναι μια κρίση και επιδημία. Η κρίση οπιοειδών στη χώρα (σ.σ. Μ. Βρετανία) αυτή συνεχίζει να επεκτείνεται με γεωμετρική πρόοδο”.

Η ιστορία ενός μωρού, που ονομάζεται Braxton και γεννήθηκε εθισμένο στη μεθαδόνη, αναδείχτηκε και από ειδική έρευνα του διεθνούς πρακοτρείου ειδήσεων, Reuters. Ο μεγαλύτερος αδελφός του, γεννήθηκε εθισμένος στην ηρωίνη.

Η Clorissa Jones, η μητέρα των δύο παιδιών είπε κλαίγοντας κατά τη συνέντευξη: “Ήμουν στο τοκετό, στο μπάνιο του σπιτιού μου και έκανα χρήση ηρωίνης ακόμα και τη στιγμή που γεννούσα το παιδί μου”.

Τώρα πια η ίδια έχει απεξαρτηθεί και ευτυχώς και η μικρή Braxton βελτιώνεται καθημερινά.

Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο.

http://metro.co.uk

Αν και είναι ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση πως η δυστυχία και το στρες αρρωσταίνουν κάποιον και τον οδηγούν πρόωρα στον θάνατο, μια νέα μεγάλη βρετανο-αυστραλιανή επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ούτε η δυστυχία, ούτε η ευτυχία έχουν τελικά άμεση επίπτωση στη θνησιμότητα.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Νέας Νότιας Ουαλίας, με επικεφαλής τον καθηγητή σερ Ρίτσαρντ Πέτο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", μελέτησαν στοιχεία για περίπου 700.000 γυναίκες με μέση ηλικία 59 ετών, από τις οποίες οι 30.000 πέθαναν στη διάρκεια μιας δεκαετίας.

Η ανάλυση έδειξε ότι δεν υπήρχε διαφορά στο ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ όσων προηγουμένως είχαν δηλώσει σε σχετικά ερωτηματολόγια ότι ένιωθαν ευτυχισμένες και όσων είχαν δηλώσει δυστυχισμένες. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι προηγούμενες μελέτες είχαν αντιστρέψει τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Στην πραγματικότητα, αυτό που συνήθως συμβαίνει, δεν είναι ότι οι πιο δυστυχισμένοι αρρωσταίνουν περισσότερο, αλλά το αντίθετο, δηλαδή οι πιο άρρωστοι νιώθουν πιο δυστυχισμένοι και αγχωμένοι.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η κακή υγεία προκαλεί δυστυχία, γι' αυτό η δυστυχία έχει συσχετιστεί με την αυξημένη θνησιμότητα. Όμως η ίδια η δυστυχία από μόνη της δεν φαίνεται να φέρνει πρόωρο θάνατο από καρκίνο, καρδιοπάθεια ή άλλη αιτία.

«Η αρρώστια σε κάνει δυστυχισμένο, αλλά η ίδια η δυστυχία δεν σε αρρωσταίνει. Στη δεκαετή μελέτη μας, δεν βρήκαμε άμεση επίπτωση της δυστυχίας ή του στρες πάνω στη θνησιμότητα», δήλωσε η ερευνήτρια δρ Μπέτε Λίου.

«Πολλοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το στρες ή η δυστυχία μπορούν άμεσα να προκαλέσουν αρρώστια, όμως απλούστατα μπερδεύουν το αίτιο με το αποτέλεσμα. Φυσικά οι άνθρωποι που είναι άρρωστοι, τείνουν να είναι πιο δυστυχισμένοι σε σχέση με τους υγιείς, όμως η έρευνά μας δείχνει ότι ούτε η ευτυχία, ούτε η δυστυχία από μόνες τους έχουν οποιαδήποτε άμεση επίπτωση στο ποσοστό των θανάτων», πρόσθεσε ο Πέτο.

Όπως έδειξε και η νέα μελέτη, η δυστυχία για μια γυναίκα σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με την μοναξιά, την έλλειψη σωματικής άσκησης, το κάπνισμα κ.α. (οι καπνιστές γενικά δηλώνουν πιο δυστυχείς σε σχέση με τους μη καπνιστές).

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ