Και συμπλήρωσε ‘’δεν είναι ο δανεισμός από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα επενδύσεων αλλά οι στόχοι που θαμπούν και θα εξυπηρετηθούν’’ και σαν παράδειγμα έκανε κριτική στην εξαγγελία της περιφέρειας ότι θα χρηματοδοτηθεί ο συνέχεια του ηλεκτροφωτισμού του επαρχιακού δρόμου Κω-Κεφάλου. Το θεμα είπε: ‘’ το πρόβλημα δεν είναι τόσο να ηλεκτροδοτήσουμε τον δρόμο όσο να τον φτιάξουμε έτσι ώστε να αποκτήσει σαφή και σύγχρονα τεχνικά χαρακτηριστικά. Η δημιουργία ενός ποδηλατοδρόμου θα έδινε μια άλλη διάσταση στο οδικό δίκτυο’’.
Αυτά προκάλεσαν την απάντηση του κ. Περιφερειάρχη λέγοντας: ‘’ο λαϊκισμός περισσεύει και η μόνο η απουσία τεχνικών γνώσεων δικαιολογεί την άποψη ότι δεν χρειάζεται ο ηλεκτροφωτισμός στον επαρχιακό’’!
Β. Είναι μεγάλη πληγή η κατάσταση στον Επαρχιακό δρόμο. Την ζούμε εδώ και χρόνια. Δεν είναι μόνο το κατεστραμμένο οδόστρωμα που το μπαλώνουμε κάθε τρεις και λίγο! Ούτε η έλλειψη διαγράμμισης που θα την συντηρήσουμε όπως-όπως. Και φυσικά ούτε ο ηλεκτροφωτισμός του από άκρη σε άκρη!
Οι πληγές του είναι: το κακό υπόστρωμα του δρόμου και υφίσταται καθιζήσεις καταστρέφοντας την ασφαλτόστρωση, οι λαθεμένες κλίσεις που προκαλούν ατυχήματα, το τυχαίο πλάτος του που προκαλεί σύγχυση στην οδήγηση, οι κακές και επικίνδυνες συναρμογές στην συμβολές με δευτερεύοντες δρόμους (πχ η συμβολή προς Ασφενδιού, Μαρμαρι, Μαστιχάρι), ιδιοκτησιακό κλπ. Είναι εν τέλει ο σχεδιασμός και η αισθητική του επαρχιακού δρόμου που πρωτίστως πάσχει και δεν προσεγγίζεται ως πρόβλημα!
Γ. Επισκεπτόμαστε ηλεκτρονικά την Μάλτα και βλέπουμε τον κεντρικό της δρόμο. Έχει την δομή της φωτογραφίας: 2 διπλές λωρίδες κυκλοφορίας, νησίδα πρασίνου στην μέση και πεζοδρόμια και λιθόκτιστη οριοθέτηση. Η σκέψη μας γύρισε στο 1990, όταν η τότε δημοτική αρχή φιλοξένησε την τεχνική υπηρεσία ενός Δήμου ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ για να μας πει την γνώμη της στο φτιάξιμο του επαρχιακού που χρηματοδοτούνταν από το τότε πρόγραμμα με το μεγάλο ποσό για την εποχή του 1 εκ. Μας πρότειναν την λύση της Μάλτας με μια όμως λωρίδα ανά κατεύθυνση! Τελικά φτιάχτηκε η υπάρχουσα κατάσταση του δρόμου και η πολιτική δικαιολογία της εποχής για την υποχώρηση της πράξης σε κατώτερο επίπεδο από τον σχεδιασμό που μας προτάθηκε ήταν: αυτό είναι το εφικτό! Δεν ήταν όμως το εφικτό ως προς το χρηματικό κόστος που ήταν το ίδια όσο για το ΠΟΛΙΤΙΚΟ κόστος!!! Να γίνει το έργο γρήγορα χωρίς να θίξουμε τους ιδιοκτήτες γης! Ενός κακού όμως υπαρχει και συνέχεια!
Δ. Αντί της μεγάλης Μάλτας (έκταση 316 τ.χλμ. 430.000 κάτοικοι, Κως 299 τ.χλμ. ) πάμε σε ένα υπερπόντιο νησί του Ατλαντικού: την ΛΑΣ ΠΑΜΑΣ (έκταση 100 τ.χλμ. 380.000 κάτοικοι). Ο κεντρικός τους δρόμος έχει σαφή χαρακτηριστικά χαμηλότερων απαιτήσεων, οικονομικότερης κατασκευής του προηγούμενου. Όμως ο δικός μας μπροστά του υστερεί! Ας μην κάνουμε τον κόπο να πάμε στην γειτονική χερσόνησο της Αλικαρνασσού να δούμε το νέο οδικό δίκτυο γιατί η σύγκριση θα μας γεμίσει θλίψη.
Ε. Αλήθεια έχει άποψη η περιφερειακή αρχή για τον χαρακτήρα του επαρχιακού δρόμου Κω-Κεφάλου ή η άποψη της είναι ‘’μπαλώνουμε και πάμε και όπου βγει’’; Η ζωή μας λέει πως: Η αποσπασματική και εμβαλωματική περιφερειακή πολιτική είναι το πρόβλημα! Γι αυτό και η περιφερειακή αρχή Χατζημάρκου συνεχίζει την πολιτική της προηγούμενης! Την χωρίς νόημα παράκαμψη της Κεφάλου πριν το club med διαδέχτηκε ο ηλεκτροφωτισμός της περιόδου Μαχαιρίδη κόστους περίπου 2 εκ. και τώρα η νέα ηλεκτροδότηση χωρίς προσδιορισμό κόστους αλλά με υπόσχεση ότι τα χρήματα υπάρχουν!
Το να θέτουμε σε προτεραιότητα ποιοτικές απαιτήσεις και εφαρμογή σύγχρονων προδιαγραφών είναι λαϊκισμός! Το να θέλεις ο μοναδικός κεντρικός δρόμος του τόπου σου, (κατά τα άλλα 4ου τουριστικού προορισμού!!!) να ακολουθεί τα τεκταινόμενα γύρω μας είναι τεχνική άγνοια!!!
Ν Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)

Σπουδαίο ταλέντο για την εποχή, αλλά πάνω από όλα καλός άνθρωπος και πολύ αγαπητός, όχι μόνο στο χώρο του αθλητισμού, αλλά και σε όσους τον γνώριζαν. Άνθρωπος με χιούμορ και πάντα χαμογελαστός, σε κέρδιζε πολύ γρήγορα, με τον χαρακτήρα και την πληθωρική προσωπικότητά του. Για τους μικρότερους, που είχαν την ευκαιρία να τον απολαύσουν σε πολλά παιχνίδια, θυμόμαστε πως μόνος του κατάφερνε να κερδίζει την εξέδρα και όντας πανύψηλος, ειδικά για την εποχή εκείνη, "γέμιζε" με την παρουσία του τον αγωνιστικό χώρο. Γεννημένος το 1966, δυστυχώς έφυγε πολύ γρήγορα, ενώ είχε τόσα πολλά να προσφέρει. Σπουδαίος αθλητής, αποτελούσε πάντα το μήλον της έρριδος, αφού μεγάλες αθηναϊκές ομάδες, ενδιαφέρονταν να τον αποκτήσουν.

Η ομάδα της καρδιάς του ήταν ο Α.Σ. Ιπποκράτης Κω και η φανέλα, που φορούσε πάντα είχε το Νο. 7... Για πολλά χρόνια τιμής ένεκεν, τη φανέλα του δεν την φορούσε κανείς, ενώ μερικά χρόνια αργότερα η φανέλα και το δελτίο του τοποθετήθηκαν σε κάδρο στα γραφεία του συλλόγου. Δεν σε ξεχνάμε Βασίλη!

1931 | 117' | Γερμανία | σκηνοθεσία: Fritz Lang

με τους: Peter Lorre, Ellen Widmann, Inge Landgut

«Ο δολοφόνος είναι ανάμεσά μας...» Στις αρχές του 1930, η τοπική κοινωνία του Βερολίνου αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός τρομακτικού μανιακού δολοφόνου που σκοτώνει μόνο παιδιά. Ο «δράκος» αυτός, καταφέρνει και ξεφεύγει συνέχεια. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος μπορεί να είναι, αλλά ο δολοφόνος έχει ένα χαρακτηριστικό: σφυρίζει πάντα έναν συγκεκριμένο σκοπό από ένα κομμάτι κλασικής μουσικής...

Η ταινία του Lang είναι τόσο καινοτόμος, πολυεπίπεδη και πρωτοπόρος για την εποχή της που πραγματικά εντυπωσιάζει ακόμη και σήμερα. Είναι μια ταινία-μύθος του κλασικού γερμανικού κινηματογράφου και όχι μόνο. Ήταν η πρώτη ταινία που αναφέρεται σ' έναν μανιακό, κατά συρροή δολοφόνο, η πρώτη ταινία που εισήγαγε το θέμα της εγκληματικής παθολογίας και ασχολήθηκε με τις εγκληματολογικές διαδικασίες ανεύρεσης του εγκληματία. Είναι «μητέρα» και πρόδρομος όλων των μεταγενέστερων φιλμ νουάρ, ένα άψογο φιλμ, υπόδειγμα ψυχολογικού σασπένς.

Το τρειλερ της ταινιας εδω