«Μαξιλάρι» σε μια ενδεχόμενη ταμειακή στενότητα του δημοσίου το πρώτο τρίμηνο του χρόνου, αναμένεται να είναι και φέτος τα ταμειακά διαθέσιμα των δημόσιων οργανισμών ύψους 15 δισ. ευρώ, ειδικά για το πρώτο τρίμηνο του χρόνου, όταν θα πρέπει να αποπληρωθούν υποχρεώσεις ύψους περίπου 4 δισ. ευρώ.

Το πρόβλημα εμφανίζεται όμως και για το 2016 στο πρώτο τρίμηνο του χρόνου και δεν αφορά τόσο τις πηγές, όσο τον χρόνο χρηματοδότησης της οικονομίας.

Οι υποχρεώσεις για το πρώτο τρίμηνο του χρόνου φτάνουν τα 4 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 1,57 δισ. ευρώ αφορούν χρεολύσια και ξεκινούν τον τρέχοντα μήνα με 457 εκ. ευρώ που θα πρέπει να αποπληρωθούν στο ΔΝΤ. Άλλα 238 εκ. ευρώ (100 εκ. ευρώ για την αποπληρωμή ομολόγων και 138 εκ. ευρώ προς το ΔΝΤ) θα πρέπει να δοθούν τον Φεβρουάριο και 876 εκ. ευρώ τον Μάρτιο.

Τα υπόλοιπα 2,43 δισ. ευρώ αφορούν την αποπληρωμή τόκων και επιμερίζονται σε 110 εκ. ευρώ για τον Ιανουάριο, 1,57 δισ. ευρώ για το Φεβρουάριο και 750 εκ. ευρώ για τον Μάρτιο.

Όλα θα εξαρτηθούν από το χρόνο ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος και την δόση των περίπου 6 δισ. ευρώ που θα την συνοδεύσει.

Αν η διαπραγμάτευση ολοκληρωθεί μέσα στον Φεβρουάριο τότε όλα θα πάνε καλά, αφού θα υπάρξουν τα χρήματα για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις.

Αν πάλι η διαπραγμάτευση χρειαστεί περισσότερο χρόνο, όπως αφήνουν να εννοηθεί πολλοί κοινοτικοί αξιωματούχοι, λόγω των πολλών και σημαντικών θεμάτων που θα πρέπει να οριστικοποιηθούν, τότε ενδέχεται ο χρόνος να γυρίσει πίσω στο πρώτο εξάμηνο του 2015.

Τότε η Κυβέρνηση μην έχοντας άλλη δυνατότητα, στράφηκε στον εσωτερικό δανεισμό από τα αποθεματικά καταθέσεων των δημοσίων οργανισμών. Μάλιστα, φέτος θα είναι σαφώς πιο έτοιμη από πέρσι.

Αξίζει να θυμίσουμε ότι ήδη σε πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, όπου ρυθμίζονταν συνταξιοδοτικά θέματα του δημοσίου, υπήρχε διάταξη με την οποία παρατείνονταν μέχρι και το τέλος του 2016 η δυνατότητα χρήσης των ταμειακών διαθέσιμων του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

Επίσης, με νόμο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι οριστικοποιήθηκε η υποχρέωση για τους οργανισμούς του δημοσίου να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους από τις εμπορικές τράπεζες σε κοινό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας, ώστε να μπορεί το δημόσιο να δανειστεί με τη γνωστή πια μέθοδο των συμφωνιών επαναγοράς (repo).

Ο «ανοιχτός» αυτός λογαριασμός με τους οργανισμούς του δημοσίου μπορεί να χρησιμεύσει και τους επόμενους μήνες του χρόνου ανάλογα με την πορεία υλοποίησης του ελληνικού προγράμματος και μαζί την καταβολή των δόσεων του δανείου.

Ο πιο κρίσιμος μήνας του χρόνου θα είναι ο Ιούλιος, αφού τον δεύτερο μήνα του καλοκαιριού το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να πληρώσει υποχρεώσεις συνολικού ύψους 3,7 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 2,3 δισ. ευρώ είναι ένα ομόλογο της ΕΚΤ, άλλα 457 εκ. ευρώ μια δόση προς το ΔΝΤ και περίπου 900 εκ. ευρώ για τόκους.

Πάντως, σε γενικές γραμμές οι δανειακές ανάγκες του δημοσίου για το σύνολο του 2016 είναι περίπου λίγο παραπάνω από τις μισές από αυτές του 2015. Συγκεκριμένα οι υποχρεώσεις για την αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων δεν ξεπερνούν φέτος τα 13,7 δισ. ευρώ, ενώ πέρσι έφτασαν τα 25,5 δισ. ευρώ.

enikonomia.gr

Την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, επαναφέρει το Forbes, καθώς σε άρθρο του επισημαίνει ότι από την αρχή αυτής της υπόθεσης, η χρεοκοπία και το Grexit ήταν η καλύτερη λύση. «Εννοείται πως δεν τελείωσε η ελληνική κρίση», είναι μάλιστα ο τίτλος του.

«Η ιδέα ότι η αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην Τρόικα το καλοκαίρι θα αποτελούσε το τέλος της ελληνικής οικονομικής κρίσης ήταν κάτι ανάμεσα στην ελπίδα και την παραπλάνηση», γράφει χαρακτηριστικά ο Τιμ Γουόρσταλ. Το μέλος του Ινστιτούτου Ανταμ Σμιθ του Λονδίνου, αναλύοντας τη συμφωνία μεταξύ Αθήνας και δανειστών σχολιάζει ότι αυτό που πραγματικά συνέβη ήταν ότι το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η ΕΕ είπαν ότι «αν είστε πολύ καλά αγόρια και κορίτσια και κάνετε ότι λέμε, θα σας δώσουμε με το σταγονόμετρο τα χρήματα που χρειάζεστε».

Σχολιάζοντας το θέμα του ασφαλιστικού και το γεγονός ότι η κυβέρνηση υποσχέθηκε να μην κάνει μειώσεις στις συντάξεις, ο Γουόρσταλ σημειώνει ότι δεν πρόκειται για κάτι νέο. «Το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα ήταν ανέκαθεν το μήλον της έριδος σε αυτές τις συζητήσεις. Ηταν ένα από τα βασικά εμπόδια τέτοια εποχή πέρυσι, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, ήταν και ένα από τα βασικά ζητήματα στην πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης που οδήγησαν σε εκείνες τις εκλογές.

Οποια κι αν είναι τα σωστά και τα λάθη που έχει αυτό το συνταξιοδοτικό σύστημα (και, για να είμαστε δίκαιοι, είναι υπερβολικά γενναιόδωρο με μεγάλο κόστος στα κρατικά ταμεία) ήταν πάντα το κύριο μήλον της έριδος. Και είμαστε εδώ τώρα, τον Ιανουάριο του 2016, να το συζητάμε ξανά, όπως κάναμε το φθινόπωρο του 2014. Κάτι που δείχνει ότι η συμφωνία του καλοκαιριού του 2015 απλά δεν ήταν το τέλος του έπους του ελληνικού χρέους», γράφει ο αρθρογράφος του Forbes.  

Κατά την άποψή του, ήταν πάντα αλήθεια ότι η ελληνική χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ θα ήταν η καλύτερη λύση. «Και το γεγονός ότι αυτό δεν έγινε είναι ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά τώρα. Και έτσι, παρατείνεται ο ελληνικός οικονομικός πόνος, καθώς συνεχώς αναγκάζονται να υποτάσσονται στις απαιτήσεις της Τρόικας για τις δαπάνες», σημειώνει.

Στην οικονομική πολιτική, όπως και στην οδοντιατρική, καταλήγει ο Γουόρσταλ, είναι συχνά καλύτερο το σοκ του δυνατού πόνου τώρα, για να το ξεπεράσεις, παρά να προσπαθήσεις να παρατείνεις τα πράγματα. «Με το δεύτερο τρόπο, ο πόνος στο τέλος επιστρέφει ούτως ή άλλως και συνήθως χειρότερος».

imerisia.gr

Η κυβέρνηση με αναλυτικό σημείωμά της απαντά αναλυτικά σε επικρίσεις και δημοσιεύματα για το ασφαλιστικό και μεταξύ άλλων διαψεύδει δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για μείωση συντάξεων κατά 20% - 30%, επισημαίνοντας ότι «αυτά τα μεγέθη δεν προκύπτουν από πουθενά.

«Όσοι τα υποστηρίζουν οφείλουν τουλάχιστον να εξηγήσουν πού "ανακάλυψαν" αυτά τα νούμερα», αναφέρει.

Επίσης, επικαλείται σειρά νόμων που είχαν ψηφιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τις μειώσεις των συντάξεων και τις προβλέψεις του νέου ασφαλιστικού, ενώ υπογραμμίζει ότι «δεν πληρώνουν οι νέοι τους παλιούς, αλλά όλη χώρα πληρώνει την εγκληματική διαχείριση του ασφαλιστικού συστήματος από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ».

Ειδικότερα η κυβέρνηση επισημαίνει:

1. Αμέσως μόλις το σχέδιο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης είδε το φως της δημοσιότητας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έσπευσαν, παραπειστικά και εντελώς προσχηματικά, να ισχυριστούν ότι δήθεν η εφαρμογή του ν. 3863/2010 προστάτευε τους συνταξιούχους περισσότερο από ότι η σημερινή νομοθετική πρόταση της κυβέρνησης. Καταρχάς, τους υπενθυμίζουμε ότι τα όσα προέβλεπε ο ν. 3863/2010 ουδέποτε εφαρμόστηκαν, καθώς τα ίδια αυτά κόμματα, όσο ήταν κυβέρνηση, προέβησαν σε 12 διαδοχικές μειώσεις των χορηγούμενων συντάξεων. Δεύτερον, ο ν. 3863/2010 όταν συντάχθηκε έλαβε υπόψη τα οικονομικά δεδομένα που ίσχυαν στη χώρα το έτος αυτό, τα οποία ουσιωδώς διαφέρουν από το οικονομικό περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε για πρώτη φορά την διακυβέρνηση της χώρας. Χαρακτηριστικά το ΑΕΠ του 2010 -οπότε και ψηφίστηκε ο ν. 3863/2010 από το ΠΑΣΟΚ- ανερχόταν σε 227 δισ. ευρώ, ενώ το ΑΕΠ του 2014 σε 178 δισ. ευρώ.

2. Η βασική σύνταξη, επομένως, που προέβλεπε ο νόμος αυτός, σήμερα δεν θα ανερχόταν στο ποσό των 360 ευρώ -όπως παραπειστικά ισχυρίζονται τώρα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Διότι πρώτον το ποσό αυτό, όπως ρητά προκύπτει από το κείμενο του νόμου, αφορούσε μόνο το 2010, και όχι τις συντάξεις του 2015 ή των επόμενων ετών. Δεύτερον στο νόμο του 2010 προβλεπόταν ότι το ποσό αυτό θα αναπροσαρμοζόταν ακόμα και αρνητικά, στη βάση συντελεστή που διαμορφώνεται κατά 50% από τη μεταβολή του ΑΕΠ και κατά 50% από τη μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή του προηγούμενου έτους με την πρόσθετη πρόβλεψη ότι δεν θα υπερβαίνει την ετήσια μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Επομένως, εάν εφαρμοζόταν ο ν. 3863/2010 σήμερα, το ποσό της βασικής σύνταξης για το έτος 2014 θα ανερχόταν πλέον στο ποσό των 343 ευρώ και όχι στο ποσό των 384 ευρώ, όπως είναι η πρόταση της κυβέρνησης.

3. Υπενθυμίζουμε, ακόμη, ότι ο ν. 3863/2010 ρητά προέβλεπε ότι το συνολικό ύψος των δαπανών για τις συντάξεις, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009. Και αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι η εφαρμογή του νόμου αυτού σήμερα θα απαιτούσε νέα οριζόντια περικοπή των κύριων συντάξεων. Επισημαίνουμε, λοιπόν, στους όψιμους προστάτες των συμφερόντων των συνταξιούχων ότι η εφαρμογή του νόμου που συνέταξαν το 2010, σήμερα όχι μόνο θα οδηγούσε σε οριζόντιες μειώσεις των συντάξεων, αλλά δεν θα διασφάλιζε ούτε στο ελάχιστο τη βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Αντιθέτως, θα διατηρούσε τον πολυκερματισμό τους συστήματος, την άνιση μεταχείριση των ασφαλισμένων και τον άκριτο διαχωρισμό τους ανάλογα με το τυχαίο γεγονός του χρόνου υπαγωγής τους στην ασφάλιση. Θα διατηρούσε τις ευνοϊκές για λίγους ρυθμίσεις του παρελθόντος, εις βάρος του συνόλου του ασφαλιζόμενου πληθυσμού και των συνταξιούχων.

4. Δημοσιεύματα κάνουν λόγο για μείωση συντάξεων κατά 20% - 30%. Αυτά τα μεγέθη δεν προκύπτουν από πουθενά. Όσοι τα υποστηρίζουν οφείλουν τουλάχιστον να εξηγήσουν πού «ανακάλυψαν» αυτά τα νούμερα. Για τους σημερινούς συνταξιούχους, μέσω του «εργαλείου» της προσωπικής διαφοράς, δεν θα προκύψει καμία μείωση στις συντάξεις τους. Η πρόταση της κυβέρνησης κάνει σαφές ότι τα ποσοστά αναπλήρωσης για όσους συνταξιοδοτηθούν είναι τέτοια, ώστε να προστατεύουν πλήρως τις χαμηλές και μεσαίες συντάξεις, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις θα υπάρξουν ακόμα και αυξήσεις. Με τη σύνδεση, εξάλλου, της εθνικής σύνταξης με το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ για πρώτη φορά, μετά από την πενταετία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, υπάρχει ορατή προοπτική αύξησης των συντάξεων μετά το 2018.

5. Στο σύνηθες ερώτημα αν «πληρώνουν οι νέοι τους παλιούς» σημειώνεται ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε συνταξιοδοτική δαπάνη με ποσοστό 17,5% του ΑΕΠ. Την ίδια στιγμή στην ΕΕ - 28 το ποσοστό αυτό βρίσκεται περίπου στο 11,5%. Είναι φανερό, ότι αυτή η κατάσταση, αν αφεθεί ως έχει, θα οδηγήσει σε συνολική κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Με την μεταρρύθμιση που προτείνει η κυβέρνηση όχι μόνο εξασφαλίζεται η μακροχρόνια βιωσιμότητα του συστήματος, αλλά δίνεται και προοπτική αύξησης των συντάξεων μετά το 2018. Ακόμα δεν πληρώνουν οι νέοι τους παλιούς, αλλά όλη χώρα πληρώνει την εγκληματική διαχείριση του ασφαλιστικού συστήματος από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ:

- την κακοδιαχείριση των αποθεματικών,

- το εγκληματικό PSI + που στοίχισε 13 δισ. ευρώ στα αποθεματικά των ταμείων,

- τις πελατειακές σχέσεις,

- την εκτόξευση της ανεργίας καθώς και

- την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία που οργίασε στα χρόνια της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου που στήριζαν με φανατισμό ο κ. Πλακιωτάκης και η κ. Γεννηματά.

6. Έργα και ημέρες ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Η μέση σύνταξη το 2010 ήταν 1.480 ευρώ. Τον Ιανουάριο του 2015 όταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ευτυχώς παρέδωσαν την εξουσία, η μέση σύνταξη είχε φτάσει τα 863 ευρώ. Η μεσοσταθμική μείωση έφτασε, δηλαδή, το 41%! Δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε καν τι θα γινόταν αν συνέχιζαν να είναι στην κυβέρνηση. Μερικά παραδείγματα για το πόσο έπεσαν οι συντάξεις από το 2010 στο 2013:

- από 2.300 ευρώ σε 1.648 ευρώ [-28%],

- από 2.000 ευρώ σε 1.425 ευρώ [-28%],

- από 1.500 ευρώ σε 1.288 ευρώ [-14%],

- από 1.200 ευρώ σε 1.000 ευρώ [-16%].

7. Από την αντιπολίτευση και από έγκριτους, δήθεν, αναλυτές γίνονται αναφορές ότι μετά το μνημόνιο σταματάει η προσωπική διαφορά. Με βάση τις προβολές για την αύξηση του ΑΕΠ μετά το 2018, οι νέες συντάξεις θα εξισωθούν με τις παλιές και άρα θα εκλείψει ο λόγος ύπαρξης της προσωπικής διαφοράς. Ωστόσο αν, παρ’ ελπίδα, δεν συμβεί αυτό, προβλέπεται ότι η προσωπική διαφορά θα διατηρηθεί και μετά το 2018. Οι συντάξεις, πάντως, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, από το 2018 και μετά, με δεδομένη την αναπτυξιακή πορεία της χώρας, θα ξεκινήσουν και πάλι να αυξάνονται. Καμία τέτοια προοπτική δεν υπήρχε με βάση το παλιό ασφαλιστικό σύστημα που έφτιαξαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το μόνο το οποίο θα έβλεπαν οι συνταξιούχοι θα ήταν οι περαιτέρω περικοπές.

imerisia.gr