Τα τελευταία στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΔ για την απασχόληση και την ανεργία αντίστοιχα, αποδεικνύουν ότι η όποια ανάπτυξη ευαγγελίζονται οι υπερασπιστές του Κεφαλαίου και των πολυεθνικών σημαίνει μόνιμη εξαθλίωση και μοίρασμα της φτώχειας για τους εργάτες, ζωή με τα ψίχουλα για το λαό.

Σύμφωνα με το ΙΚΑ τον Μάη του 2014 αν και φαίνεται πως αυξάνεται ο αριθμός των ασφαλισμένων, την ίδια στιγμή τα στοιχεία του ΟΑΕΔ για την αμέσως μεταγενέστερη περίοδο δείχνουν εκ νέου αύξηση των ανέργων, δείγμα της ελαστικής σχέσης που έχουν αποκτήσει οι εργαζόμενοι με τα προγράμματα απασχόλησης κυρίως στον κλάδου του τουρισμού.

Αναδεικνύεται στην πράξη με βάση τα στοιχεία που παρουσιάζονται ανά μήνα πως τα προγράμματα απασχόλησης δεν αντιμετωπίζουν την ανεργία, δε δημιουργούν σταθερές θέσεις εργασίας αλλά ξεγελούν την ανεργία, μοιράζουν τη φτώχεια. Η ανεργία είναι παγιωμένη σε υψηλά επίπεδα, τα μεροκάματα σε χαμηλά και οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις πλέον κυριαρχούν.

Παράλληλα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ, το μέσο ημερομίσθιο μειώνεται κατά 7,9%, ενώ ταυτόχρονα, συνεχίζεται η αύξηση της μερικής απασχόλησης, αυξανόμενη κατά 30,5%! Ακόμη, είναι χαρακτηριστικό ότι στις κοινές επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση το μέσο ημερομίσθιο μειώθηκε κατά 6,18%, ενώ ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 7,47%.

Επιδίωξη του Κεφαλαίου και της ΕΕ, είναι ανεξαρτήτως του ποιας απόχρωσης θα είναι η Κυβέρνηση που θα υλοποιήσει τις κατευθύνσεις τους, να συνεχιστεί η επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Να κυριαρχήσουν παντού και να μονιμοποιηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η μισοανεργία, ο μισθός να φτάσει σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να αξιοποιήσουν την πείρα τους, τα παραδείγματα των εργαζομένων σε κλάδους και τόπους δουλειάς. όπου με τους αγώνες επιβλήθηκαν αυξήσεις και κατακτήσεις. Αυτός είναι ο δρόμος! Ακολουθώντας τέτοια αγωνιστικά παραδείγματα, απομονώνοντας τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που καλλιεργούν την αναμονή και την μοιρολατρία, οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Με μαζικά αγωνιστικά, ταξικά προσανατολισμένα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι να ισχυροποιήσουν τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Να απαιτήσουν και να επιβάλλουν την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, ουσιαστικά και άμεσα μέτρα προστασίας για τους ανέργους και τις οικογένειες τους.

Την απόφαση του να μην συμμετάσχει στις εκλογές το κόμμα του, «Δημιουργία Ξανά», εξήγησε ο Θάνος Τζήμερος.

Στον προσωπικό του λογαριασμό στο Fb δημοσίευσε άρθρο με τίτλο : Η δημιουργία ξανά! ΔΕΝ μετέχει στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 εξηγώντας τους λόγους που έχουν - επί το πλείστον - σχέση με τα χρήματα, αφού όπως εξηγεί δεν... υπάρχουν.

Αναλυτικά αναφέρει :

"Αγαπητοί φίλοι και μέλη της Δημιουργίας, σε διάστημα μικρότερο από 3 χρόνια πήραμε μέρος σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις. Για ένα κόμμα εθελοντών, χωρίς επαγγελματικά κομματικά στελέχη, και μόνο αυτή η συμμετοχή είναι άθλος.

Κάθε εκλογή, εκτός από την πολιτική της "βιτρίνα", έχει και μια τεχνική πλευρά που δεν την ξέρει κανείς, παρά μόνο οι άνθρωποι που δουλεύουν για την διεκπεραίωση αυτών των θεμάτων. Λίγοι έχουν μάθει, για παράδειγμα, ότι στις εκλογές του Μαΐου του 2012 παρ' ολίγον δεν θα παίρναμε μέρος διότι το Υπουργείο Εσωτερικών μάς έβαλε μία πρόστυχη τρικλοποδιά την τελευταία στιγμή, λέγοντας ότι είχε το τελειώσει το χαρτί για την εκτύπωση ψηφοδελτίων στις διαστάσεις που μας είχε πει αρχικά, και θα μας έδινε χαρτί άλλων διαστάσεων, πράγμα που έριχνε έξω όλη την οργάνωση παραγωγής που είχαμε στήσει.

Θυμάμαι τον αξέχαστο Μορίς Μαυρίκο να μου τηλεφωνάει σε απόγνωση κι εγώ να παίρνω το Υπουργείο Εσωτερικών και να απειλώ θεούς και δαίμονες. Τελικά, ως εκ θαύματος, το χαρτί βρέθηκε αφού όμως με όλη αυτή την ιστορία είχαμε χάσει ήδη μία από τις δύο όλες κι όλες μέρες παραγωγής.

Αυτά τα λέω για να καταλάβετε αφ' ενός πόσο βρώμικα παίζει το σύστημα όπου και όπως μπορεί και επίσης πόσες χιλιάδες λεπτομέρειες πρέπει να είναι άψογες σε μια γραφειοκρατία που ψάχνει αφορμές για να αποκλείσει.

Σ' αυτές τις εκλογές, η απόφαση της Ε.Ε. ήταν αυτόνομη κάθοδος. Ήταν περίπου μονόδρομος μετά την απόφαση του προέδρου της Δράσης να αθετήσει κάθε μεταξύ μας συμφωνία, να αγνοήσει την ίδια την Κ.Ε. του κόμματός του και να επιδιώξει συνέχιση της πολιτικής του καριέρας στα εντελώς θολά πλέον ποταμίσια νερά.
Παράλληλα οι συζητήσεις με τα άλλα κόμματα του χώρου στις οποίες ενθέρμως συμμετείχαμε χρειάστηκαν 6 μήνες περίπου σε θέματα ιδεολογικών συγκλίσεων και έφτασαν στο "και πέντε", μετά δηλαδή και την προκήρυξη των εκλογών να έχουν αποσαφηνίσει ορισμένα μόνο από τα πρακτικά θέματα που θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Κατανοούμε την πικρία τους, αλλά ήταν απολύτως αδύνατο να δημιουργηθούν κοινές ομάδες, κοινά ψηφοδέλτια και να γνωστοποιηθεί στο ευρύ κοινό ένα νέο όνομα που θα ξεκινούσε με 0% αναγνωρισιμότητα και θα έφτανε τη μέρα των εκλογών στο 1% (αναγνωρισιμότητα, όχι ψήφοι).

Δεν θέλαμε να επαναληφθεί το “κάζο” των Γεφυρών. Ελπίζουμε οι φίλοι των άλλων κομμάτων να το αντιληφθούν και να συνεχίσουν να επενδύουν στις πολύ καλές σχέσεις που δημιουργήσαμε αυτό το διάστημα, γνωρίζοντας πλέον όλοι καλύτερα, πόσο πολύτιμος, και αμείλικτος επίσης, είναι ο πολιτικός χρόνος.

Πάμε όμως στο προκείμενο. Οι εθελοντές της Δημιουργίας, για να υλοποιήσουν την απόφαση της ΕΕ, η οποία σημειωτέο λήφθηκε με την αίρεση της εκπλήρωσης ελαχίστων προϋποθέσεων, έδωσαν ρεσιτάλ αυταπάρνησης και ξενυχτιού.

Την Τετάρτη το μεσημέρι οι υποψήφιοι είχαν ξεπεράσει τους 100. Όμως, και εδώ βρίσκεται το πρώτο μεγάλο πρόβλημα, δεν υπήρχε ομαλή γεωγραφική κατανομή. Θα έπρεπε ένας κάτοικος Αθηνών να είναι υποψήφιος π.χ. στην Καστοριά. Αυτό, δημιουργεί κατ’ αρχήν πρόβλημα αναγνωρισιμότητας: θα ρωτούσε ο ψηφοφόρος της Καστοριάς "ποιος είναι αυτός; τον ξέρει κανένας;" Ταυτόχρονα ο κοινωνικός κύκλος του υποψηφίου στην Αθήνα δεν θα μπορούσε να τον ψηφίσει. Με δύο σμπάρους κανένα τρυγόνι!

Επίσης θα έκανε επίφοβη και ταυτόχρονα πολύ δαπανηρή τη γραφειοκρατική πλευρά της υποψηφιότητας. Θα έπρεπε δηλαδή να βρούμε δικαστικό επιμελητή σ΄ εκείνον τον νομό, ο οποίος να παραλάβει με κούριερ τα "χαρτιά" του υποψηφίου και να τα καταθέσει στο πρωτοδικείο του νομού, αμειβόμενος αδρά (κάτι τέτοιες ευκαιρίες περιμένουν και αυτοί να βγάλουν το παντεσπάνι τους).

Αυτό πολλαπλασιάστε το επί τους περισσότερους νομούς της χώρας και βάλτε το στο ασφυκτικό πλαίσιο των τριών ημερών που θα έπρεπε να καλύψει το σύνολο της νησιωτικής και ηπειρωτικής χώρας και μάλιστα εν μέσω κακοκαιρίας. Αντιλαμβανόμαστε γιατί το σύστημα έχει αλλεργία με τις ηλεκτρονικές διαδικασίες. Το χαρτοβασίλειο είναι ένα ακόμα όπλο του.

Στη συνέχεια έπρεπε να ξεπεράσουμε τον σκόπελο της εκτύπωσης των ψηφοδελτίων, της κατανομής ανά νομό και της αποστολής τους σε άγνωστη διεύθυνση καθώς μέχρι και σήμερα το Υπουργείο Εσωτερικών δεν έχει ορίσει ποια υπηρεσία είναι αρμόδια για την παραλαβή τους. Από εκεί (;;;) θα έπρεπε να διανεμηθούν στο τελευταίο εκλογικό τμήμα της χώρας, από τον Έβρο μέχρι τη Γαύδο και να είμαστε σίγουροι (με επίβλεψη ποιου;) ότι θα φτάσουν και θα επιδοθούν στον ψηφοφόρο. Θυμίζω ότι τον Ιούνιο του 2012 είχαμε πάρα πολλές επώνυμες καταγγελίες ψηφοφόρων μας που δεν είχαν βρει ψηφοδέλτια στα εκλογικά τους τμήματα.

Όλα αυτά θα σήμαιναν υπερβολικό χρηματικό κόστος το οποίο η Δημιουργία αυτή την στιγμή δεν μπορεί να αντέξει. Ξεκάθαρα. Ούτε ως κόμμα, ούτε ως σύνολο ανθρώπων που προσπαθούν να διασωθούν επαγγελματικά μέσα σ΄αυτόν τον τυφώνα της ύφεσης. Και χωρίς να υπολογίσουμε το κόστος μιας στοιχειώδους επικοινωνιακής παρουσίας ή έστω της εκτύπωσης φυλλαδίων των υποψηφίων.

Μα, θα πείτε, δεν το ξέρατε αυτό όταν παίρνατε την απόφαση για κάθοδο στις εκλογές. Όχι, δεν ξέραμε το τελικό ποσό. Γι αυτό και στην Εθνική Επιτροπή η δημιουργία δεσμεύτηκε για την κάλυψη μόνο του κόστους εκτύπωσης των ψηφοδελτίων. Ας πούμε, το Υπ. Εσ. δεν αναλαμβάνει το ίδιο, έστω και ζητώντας κάποιο παράβολο – αντίτιμο να διοργανώσει την αποστολή των ψηφοδελτίων ΟΛΩΝ των κομμάτων που συμμετέχουν στην εκλογές στον νομό Λέσβου. Πρέπει κάθε κόμμα ξεχωριστά να στείλει την δική του αποστολή. 15 κόμματα θα πάρουν μέρος; 15 κούριερ – μεταφορικές θα πάνε στη Λέσβο. Ενώ δηλαδή διατηρεί ακόμα χιλιάδες άχρηστους Δημόσιους Οργανισμούς, την κατ’ εξοχήν δημόσια λειτουργία, την διενέργεια των εκλογών την έχει αναθέσει αποκλειστικά σε ιδιώτες! Δεν ξέραμε την τρέχουσα “ταρίφα” των μεταφορικών ούτε το ποσοστό γεωγραφικής διασποράς των υποψηφίων, ούτε τα χρονικά περιθώρια που θα έβαζε το Υπ. Εσ. το οποίο ακόμα δεν έχει διευκρινίσει πολλές από τις τεχνικές κοστογόνες παραμέτρους αυτής της διαδικασίας.

Είμαστε όλοι βαθιά ευγνώμονες σε όσους εκδήλωσαν την διάθεση να ξεπεράσουν τις προσωπικές τους δυσκολίες και να εκτεθούν με τη Δημιουργία σ’ αυτές τις εκλογές και επίσης σε όσους εργάζονται εθελοντικά διαθέτοντας και χρόνο και χρήμα στην ευόδωση του κοινού μας σκοπού. Ξέρουμε όλοι ότι το κάνουν χωρίς να περιμένουν κανένα όφελος, ούτε πολιτικό ούτε προσωπικό, με μοναδικό κίνητρο να ζήσουμε κάποια στιγμή, εμείς και κυρίως τα παιδιά μας, σε μια αξιοπρεπή παραγωγική χώρα. Τους ευχαριστώ εκ βάθους ψυχής.

Σ΄αυτό το σημείωμα δεν θα κάνω κανένα πολιτικό σχόλιο. Είναι εμφανές σε όλους ότι το 2015 δεν θα μας αφήσει να πλήξουμε κι ότι αυτές οι εκλογές θα είναι η αρχή μιας πολύ μεγάλης και επώδυνης περιπέτειας για τη χώρα, όποιος και να πάρει την πρωτιά. Θα κάνω όμως ένα σχόλιο για την μελλοντική πορεία της Δημιουργίας. Προφανώς δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα, καθώς είμαστε το μοναδικό καθαρά αντισυστημικό μεταρρυθμιστικό κόμμα με προσήλωση στους θεσμούς και στην ευρωπαϊκή προοπτική. Και επιπλέον, οι μόνοι που λέμε τα σύκα – σύκα προς όλες τις πλευρές.

Ας το κάνουμε λοιπόν και για τον εαυτό μας και μάλιστα σε δημόσιο χώρο: ένα κόμμα που θέλει να επιβιώσει στο τοξικό ελληνικό πολιτικό οικοσύστημα, πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμο. Ανά πάσα στιγμή, δηλαδή, να έχει μόνιμη κατάσταση υποψηφίων βουλευτών σε κάθε νομό που να προέρχονται από την τοπική κοινωνία. Χρειάζεται λιγότερα σχόλια και περισσότερη δράση. Λιγότερη κριτική στις πράξεις των άλλων και περισσότερη αυτοκριτική στο τι κάνουμε και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε. Λιγότερη θεωρία και περισσότερη “πιάτσα” - έστω και διαδικτυακή. Και πολλές εφεδρείες – ο εθελοντής σήμερα μπορεί, αύριο δεν μπορεί. Χρειάζεται επίσης σταθερούς χρηματοδότες έστω και με ένα μικρό μηνιαίο ποσοστό για την απρόσκοπτη λειτουργία της εσωτερικής οργάνωσης, της γραμματείας και των γραφείων μας.

Μπορούμε αυτά να το θεωρήσουμε ζητούμενα μείζονος σημασίας; Αν ναι, η προσπάθειά μας θα δικαιωθεί, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι φανταζόμαστε. Κάθε εμπόδιο για καλό. Ας είναι αυτή η αποχή έναρξη μιας νέας περιόδου συμμετοχής και παραγωγής έργου. Στα όργανα της Δημιουργίας θα συζητήσουμε και θα καταστρώσουμε, τις αμέσως επόμενες μέρες, την πορεία μας.

Θάνος Τζήμερος real.gr

Οι πρόωρες εκλογές ήταν πρώτο θέμα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Channel 4, το οποίο αναφέρθηκε σε «ανεπιθύμητο πρωτοχρονιάτικο δώρο για την ευρωζώνη» και σε «φόβο διάδοσης μιας νεότερης κρίσης».

Για επιστροφή της κρίσης στην Ελλάδα και για φόβους περί νέας κρίσης στην ευρωζώνη κάνουν λόγο τα περισσότερα βρετανικά μέσα ενημέρωσης μετά τις πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα.

Οι πρόωρες εκλογές ήταν πρώτο θέμα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Channel 4, το οποίο αναφέρθηκε σε «ανεπιθύμητο πρωτοχρονιάτικο δώρο για την ευρωζώνη» και σε «φόβο διάδοσης μιας νεότερης κρίσης».

Το ρεπορτάζ του καναλιού σχολίασε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός και η πολιτική λιτότητας παλεύουν για την επιβίωσή τους μετά την οριστική καταφυγή στις κάλπες. Σε ό,τι αφορά την αντίδραση των αγορών, σχολιάστηκε ότι η αντίδραση ήταν αρνητική, αλλά χωρίς ενδείξεις πανικού.

Σε ανάρτησή του στο προσωπικό του ιστολόγιο στην ιστοσελίδα του καναλιού ο οικονομικός συντάκτης του Channel 4 και γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας Πολ Μέισον επισημαίνει ότι πρόκειται για κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα, για την Ευρώπη και ενδεχομένως για την παγκόσμια οικονομία.

Σημειώνει ότι περνάμε από την πολιτική ρουτίνας στην ασυνήθιστη πολιτική, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μαλακώσει τη ρητορική του, υιοθετώντας μία πιο ορθόδοξη κεϊνσιανή πολιτική. «Το ερώτημα είναι αν μπορεί να την ανεχθεί το ευρωπαϊκό κατεστημένο που τάσσεται υπέρ της λιτότητας», διερωτάται ο κ. Μέισον και προσθέτει ότι το ακόμα πιο άμεσο ζητούμενο είναι «αν το σύστημα διακυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας μπορεί να ανεχθεί μία αριστερή κυβέρνηση ή αν θα αντιδράσει σαν οργανισμός που απορρίπτει το μόσχευμα».

Το SkyNews σχολίασε ότι όσο δεν η ευρωζώνη δεν εξελίσσεται σε πλήρη δημοσιονομική ένωση, η ανάδειξη μιας κυβέρνησης που αντιτίθεται στην κεντρική πολιτική της λιτότητας θα μπορεί να προκαλεί κρίσεις. Πάντως, πρόσθεσε, οι αγορές στοιχηματίζουν ότι μια νέα ελληνική κρίση μπορεί να περιοριστεί εντός των εθνικών συνόρων.

Το BBC επισήμανε την αύξηση της απόδοσης των ελληνικών ομολόγων. Έκανε λόγο για πισωγύρισμα για τον Έλληνα πρωθυπουργό και για τους εταίρους της ευρωζώνης που εργάστηκαν σκληρά για να επαναφέρουν τη Ελλάδα από το χείλος της κατάρρευσης το 2010. Σε ανάλυση στην ιστοσελίδα του το BBC τονίζει ότι επανέρχεται το φάσμα του Grexit, ενώ γίνεται λόγος για δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει επιστροφή στη δραχμή.

Η εφημερίδα Guardian γράφει ότι η Ελλάδα βυθίζεται σε νέα κρίση, ενώ επισημαίνονται οι δηλώσεις Σόιμπλε, Μοσκοβισί, Ρέντσι, Ράις και ΕΚΤ. Η εφημερίδα φιλοξενεί επίσης άρθρο του οικονομολόγου Κώστα Λαπαβίτσα που αναφέρει ότι οι εκλογές είναι κρίσιμες για την Ελλάδα και σημαντικές για την Ευρώπη. Ο αριστερός οικονομολόγος σχολιάζει ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ πρεσβεύει την κοινή λογική και δεν είναι επαναστατική, εκτιμώντας ότι θα ανοίξει τον δρόμο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Όπως αναφέρει φιλοδοξία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αλλάξουν την ΕΕ από μέσα.

Οι Financial Times αναφέρουν ότι η αβεβαιότητα που ήταν στον ορίζοντα έφτασε στην Ελλάδα, καθώς η αποτυχία του Αντώνη Σαμαρά αναστάτωσε τις αγορές, απειλεί την ανάκαμψη της χώρας και ενέτεινε την πίεση σε μια ήδη ασθενική οικονομία.

Η εφημερίδα σχολιάζει ότι η προεκλογική περίοδος θα είναι μία όλο και πιο πολύ πικρόχολη υπόθεση με τους ψηφοφόρους διχασμένους μεταξύ του θυμού για τις περικοπές της κυβέρνησης Σαμαρά και τους φόβους για πιθανή χρεοκοπία και ένα κυπριακού τύπου bail-in υπό μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. «Οδεύουμε προς ενδεχομένως την πιο πολωμένη προεκλογική εκστρατεία που θυμόμαστε», δηλώνει ο Πέτρος Τατσόπουλος.

Σε ό,τι αφορά τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, η ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας σχολιάζει ότι ακόμα και πριν τις εκλογές το 2015 έμοιαζε να επιφυλάσσει οικονομικές προκλήσεις για την Ελλάδα. Οικονομολόγος των Αθηνών που δεν κατονομάζεται σχολιάζει πως μια κυβέρνηση Τσίπρα δε θα έχει μεγάλο περιθώριο παρέκκλισης από τις ισχύουσες κυβερνητικές πολιτικές αν θέλει να αποφύγει ένα πιστωτικό γεγονός όπως μια χρεοκοπία.

Σημειώνεται δε ότι η ηπιότερη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε τους αναλυτές της Rabobank στην εκτίμηση ότι η προοπτική ανάδειξης του κόμματος στην εξουσία ίσως να μην είναι
τόσο επιζήμια για την Ελλάδα και τους επενδυτές όσο είχε αρχικά εκτιμηθεί.

Αναλυτής εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν εκλαμβάνεται πλέον ως συστημικός κίνδυνος που θα επηρεάσει την Ισπανία και την Ιταλία, ενώ δεύτερος αναλυτής προβλέπει μήνες αβεβαιότητας με πιθανή διάχυσή της στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Επομένως, κατά την άποψή του είναι απαραίτητη η ποσοτική χαλάρωση από την ΕΚΤ.

Η ανταπόκριση της εφημερίδας προσθέτει ότι οι σύμβουλοι του κ. Σαμαρά προετοιμάζονται για μια εκστρατεία φόβου σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ παρόμοια με αυτήν των εκλογών του 2012. Επισημαίνεται παράλληλα η μείωση του δημοσκοπικού προβαδίσματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Daily Telegraph γράφει για αναστάτωση στις αγορές και πιθανή επιστροφή στην κρίση για την ευρωζώνη. Παρατίθεται και δήλωση του ευρωσκεπτικιστή ηγέτη του UKIP Νάιτζελ Φάρατζ που αναφέρει πως «έχοντας στερηθεί το νόμισμά του και βυθισμένος στη φτώχεια από τον έλεγχο των Βρυξελλών, ο ελληνικός λαός έχει τώρα την ευκαιρία να ανακτήσει τον δημοκρατικό έλεγχο».

Οι Times αναφέρουν πως οι πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα ανοίγουν την πόρτα για την αριστερά, ότι τίθεται υπό απειλή η διάσωση της χώρας και ότι οι αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων έπεσαν σε χαμηλό ρεκόρ.

Η Daily Mail κάνει λόγο για νέους φόβους για κρίση στην ευρωζώνη και η Independent αναφέρει πως η συμφωνία διάσωσης είναι σε κίνδυνο και ότι πολλοί επενδυτές πωλούν τα ελληνικά ομόλογά τους προκαλώντας πανικό στους χρηματοοικονομικούς κύκλους.

skai.gr

Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο κάτοικος της Λιθουανίας έχει μέσο προσδόκιμο επιβίωσης τα 74,1 έτη, δηλαδή οκτώ χρόνια λιγότερα σε σχέση με τον Ισπανό.

Στη Σουηδία η πιθανότητα για κάποιον να εκτεθεί σε παθητικό κάπνισμα είναι μικρή, αφού μόλις το 13% του πληθυσμού καπνίζει. Αντίθετα στην Ελλάδα τέσσερις στους δέκα καπνίζουν συστηματικά. Ο Αυστριακός καταναλώνει διπλάσια ποσότητα αλκοολούχων ποτών κατά τη διάρκεια ενός έτους σε σχέση με τον Ιταλό. Και στο Ηνωμένο Βασίλειο ένας παχύσαρκος είναι πιθανόν να αισθάνεται πιο άνετα με τον εαυτό του αφού ανήκει στο ένα τέταρτο του πληθυσμού που πάσχει από παχυσαρκία, σε σχέση με τον Ρουμάνο παχύσαρκο που είναι «σαν τη μύγα μες στο γάλα».

Τις μεγάλες ανισότητες στις συνθήκες υγιεινής διαβίωσης, την κατάσταση της υγείας τους αλλά και τις παροχές υγείας μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. καταδεικνύει η έκθεση του ΟΟΣΑ «Η Υγεία με μία ματιά: Eυρώπη 2014» (Health at a glance-Europe 2014). Οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι συντάκτες της, σήμερα οι Ευρωπαίοι απολαμβάνουν πολύ μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης από την προηγούμενη γενιά, ωστόσο μεγάλες ανισότητες παραμένουν μεταξύ των χωρών-μελών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το προσδόκιμο επιβίωσης κατά τη γέννηση στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. αυξήθηκε περισσότερο από πέντε χρόνια κατά μέσο όρο από το 1990 έως το 2012, ωστόσο η διαφορά μεταξύ των χωρών με το υψηλότερο προσδόκιμο και το χαμηλότερο παραμένει σταθερά στα 8 έτη. Στην «πρώτη θέση» είναι η Ισπανία, με 82,5 έτη προσδόκιμο ζωής, ενώ ακολουθούν η Ιταλία (82,4) και η Γαλλία (82,1). Στον αντίποδα είναι η Λιθουανία και η Λεττονία (74,1 έτη) και η Βουλγαρία (74,4). Η Ελλάδα βρίσκεται στη 13η θέση με προσδόκιμο επιβίωσης τα 80,7 έτη, ωστόσο την τελευταία 20ετία την έχουν ξεπεράσει χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο, η Γερμανία και η Αυστρία.

Το ένα πέμπτο των ενηλίκων Ευρωπαίων (22,8%) συνεχίζει να καπνίζει συστηματικά. Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια σε αυτόν τον τομέα, καθώς το 38,9% των κατοίκων της καπνίζει. Από κοντά είναι οι Κροάτες και οι Βούλγαροι. Στον αντίποδα είναι οι Σουηδοί, καθώς μόλις το 13,1% καπνίζει, οι Δανοί και οι Φινλανδοί (17%). Μάλιστα οι Δανοί κατάφεραν σε 12 χρόνια (από το 2000 έως το 2012) να περιορίσουν το κάπνισμα κατά 39%! Η κατανάλωση αλκοόλ παραμένει υψηλή σε όλη την Ευρώπη (μ.ό. 10,1 λίτρα ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση) αλλά με μεγάλες αποκλίσεις: oι Ιταλοί καταναλώνουν μόλις 6,1 λίτρα ετησίως έκαστος κατά μέσο όρο, οι Ελληνες επίσης είναι στις τελευταίες θέσεις (7,9 λίτρα), ενώ αντίθετα, στη Λιθουανία, την Εσθονία και την Αυστρία, η κατά κεφαλήν ετήσια κατανάλωση είναι 12 λίτρα. Το 2012 σχεδόν ένας στους έξι ενηλίκους στην Ευρώπη ήταν παχύσαρκος. Οι πιο αδύνατοι είναι οι Ρουμάνοι, Ιταλοί και Βούλγαροι, έναντι των Ούγγρων, Αγγλων και Ιρλανδών. Οι Ελληνες είναι 7οι στη λίστα με ποσοστό παχυσαρκίας στους ενηλίκους 19,6%.

«Ανάκαμψη»

Oι δαπάνες υγείας μειώθηκαν ή επιβραδύνθηκαν μετά την οικονομική κρίση. Κατά μέσο όρο το διάστημα 2009-2011 η μείωση ήταν 0,6% ετησίως. Το 2012 σε αρκετές χώρες υπήρξε μία «ανάκαμψη» σε αυτόν τον τομέα (π.χ. σε Αυστρία, Γερμανία και Πολωνία αυξήθηκαν λίγο), ωστόσο συνέχισαν να μειώνονται οι δαπάνες υγείας σε Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Τσεχική Δημοκρατία και Ουγγαρία.

Οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε. έχουν διατηρήσει την καθολική (ή σχεδόν καθολική) κάλυψη για ένα πακέτο βασικών παροχών υγείας, με εξαίρεση όμως την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Κύπρο όπου ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού δεν είναι ασφαλισμένο.

kathimerini.gr