Αγγίζει την αυτοδυναμία η αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς διευρύνει συνεχώς το προβάδισμά της έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, προσελκύοντας ψηφοφόρους από κάθε κατεύθυνση, γεγονός που φαίνεται να οδηγεί στο double score το οποίο καταγράφουν η μία μετά την άλλη όλες οι τελευταίες μετρήσεις των διαθέσεων της κοινής γνώμης.

Με ώθηση που δίνεται από τη βαθιά απογοήτευση η οποία επικρατεί στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών για τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής και την πορεία της χώρας, η Νέα Δημοκρατία και ο αρχηγός της Κυριάκος Μητσοτάκης υπερτερούν σε όλους τους δείκτες της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. και του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, η απήχηση των οποίων εμφανίζεται να κατρακυλά σε πρωτόγνωρα επίπεδα για παράταξη που ασκεί εξουσία. Οπως προκύπτει από μεγάλη δημοσκόπηση που διεξήγαγε για λογαριασμό του «ΘΕΜΑτος» η εταιρεία Marc, περισσότεροι από οκτώ στους δέκα Ελληνες αξιολογούν αρνητικά την κυβέρνηση και ανάμεσά τους περιλαμβάνεται η μεγάλη πλειοψηφία (66,9%) όσων επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Το ακόμη δυσμενέστερο για την κυβέρνηση εύρημα είναι η υψηλή απαισιοδοξία για το μέλλον που εκφράζεται από τους περισσότερους συμμετέχοντες στην έρευνα, καθώς επτά στους δέκα -και μεταξύ αυτών το 59,4% των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ- εκτιμούν ότι και τον επόμενο χρόνο τα πράγματα στη χώρα θα εξελιχθούν προς το χειρότερο. Με αυτές τις συνθήκες καθίσταται σαφές ότι το κυβερνητικό αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο «τα δύσκολα είναι πίσω μας» και «η ανάκαμψη έχει αρχίσει», δεν βρίσκει ακροατήριο ούτε μεταξύ εκείνων που πριν από 15 μήνες έδωσαν «μια δεύτερη ευκαιρία» στον ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Τσίπρα. Αλλωστε, στο σύνολο των ψηφοφόρων μόνο ένα ισχνό ποσοστό της τάξης του 8,6% αισιοδοξεί για θετικές εξελίξεις μέσα στο 2017, ποσοστό που μόλις και μετά βίας φτάνει στο 12,9% για τους ψηφοφόρους του μεγαλύτερου κυβερνητικού κόμματος.

Η ελληνική κοινωνία -αν και πλειοψηφικά εξακολουθεί να προκρίνει την παραμονή στο ευρώ (μόλις το 27,7% δηλώνει προτίμηση στη δραχμή)- δείχνει σημάδια μεγάλης κόπωσης από την παράταση της μνημονιακής πολιτικής και τα αδιάκοπα σκληρά μέτρα. Γι’ αυτό και, σύμφωνα με την έρευνα της Marc, εκφράζει έντονη δυσανεξία στην προοπτική νέων μέτρων τασσόμενο υπέρ της προσφυγής στις κάλπες. Στο δίλημμα «μέτρα ή κάλπες» το 60,5% καλεί την κυβέρνηση να αρνηθεί τα μέτρα και να πάει σε εκλογές.

Το «γαλάζιο» double score

Στην πρόθεση ψήφου, η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει υπερδιπλάσιο ποσοστό από εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φτάνει στο 27,2% και το κυβερνών υποχωρεί στο 13,4%. Στην τρίτη θέση ισοβαθμούν η Χρυσή Αυγή με το ΚΚΕ, που συγκεντρώνουν από 6%, και έπεται η Δημοκρατική Συμπαράταξη με 4,7%. Ακολουθούν, στο μεταίχμιο της εισόδου στην επόμενη Βουλή, η Ενωση Κεντρώων με 2,5%, οι ΑΝ.ΕΛ. και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωvσταντοπούλου με 2,3%, ενώ πιο κάτω κινούνται το Ποτάμι με 1,6% και η Λαϊκή Ενότητα με 1,1%. Προτίμηση σε άλλο κόμμα εκφράζει το 4,9%, ενώ στο ίδιο ποσοστό φτάνουν όσοι επιλέγουν λευκή ή άκυρη ψήφο. Στο 6% ανέρχονται όσοι δηλώνουν πρόθεση αποχής και ακόμη ψηλότερα, στο 17%, βρίσκεται το ποσοστό όσων δηλώνουν αναποφάσιστοι.

Με αναγωγή επί των εγκύρων, δηλαδή χωρίς άκυρα, λευκά και αποχή, οι αναλυτές της Marc υπολογίζουν τη δύναμη της Ν.Δ. στο 30,5% και του ΣΥΡΙΖΑ στο 15,1%. Ενώ στην εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος, με αναλογική κατανομή των αναποφάσιστων, θεωρούν ότι η Ν.Δ. θα κινηθεί περί το 37,7%, με κατώτερο όριο το 34,7% και ανώτερο το 40,7%. Αντιστοίχως, ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται ότι κινείται μεταξύ του 16,2% και του 21%, που έχει ως κεντρική τιμή το 18,6%. Η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ εκτιμάται ότι θα κινηθούν πέριξ του 8% και γύρω στο 6,5% η Δημοκρατική Συμπαράταξη που συμπληρώνει την πεντάδα των πολιτικών δυνάμεων που, με βάση τα ευρήματα της έρευνας, μπορεί να θεωρηθεί αναμφίβολη η εκπροσώπησή τους στην προσεχή κοινοβουλευτική σύνθεση. Λιγότερες ή περισσότερες ελπίδες να υπερβούν το όριο του 3% και να πάρουν το εισιτήριο για είσοδο στην επόμενη Βουλή έχουν τόσο η Ενωση Κεντρώων, με 3,5%, οι ΑΝ.ΕΛ. και η Πλεύση Ελευθερίας με 3,3%, όσο και το Ποτάμι που μπορεί να βρεθεί στο 3,1% εφόσον προσεγγίσει το ανώτερο σημείο της εκτιμώμενης εκλογικής δύναμης.

Η Νέα Δημοκρατία οικοδομεί το ισχυρό και μάλλον αδιαμφισβήτητο προβάδισμά της τόσο λόγω της υψηλότατης -πρωτοφανούς για μη προεκλογική περίοδο- συσπείρωσης των παλαιών οπαδών της όσο και με την προσέλκυση ψηφοφόρων που είχαν άλλες προτιμήσεις στις εκλογές του 2015. Ειδικότερα, η Ν.Δ. συσπειρώνει το 83,4% των οπαδών της, αλλά και έναν στους τέσσερις από όσους ψήφισαν πέρυσι το Ποτάμι ή τους ΑΝ.ΕΛ., έναν στους 10 που είχαν προτιμήσει τη Χρυσή Αυγή, το 15,6% της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και το 16,1% της Ενωσης Κεντρώων. Τα σημαντικότερα «γαλάζια» κέρδη, ωστόσο, προέρχονται από την προτίμηση που δείχνει, πλέον, προς τη ΝΔ το 10,8% των παλαιών Συριζαίων που αντιπροσωπεύουν το ήμισυ της απόστασης που χώριζε στις τελευταίες εκλογές τα δύο μεγαλύτερα κόμματα. Και τα οποία, μόνον εξ αυτού, εκκινούν από την ίδια αφετηρία. 
Την ίδια ώρα, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ μοιράζονται στα τρία, καθώς μόνον το 33,4% εμφανίζεται έτοιμο να επαναλάβει την προηγούμενη ψήφο του, ενώ αντίστοιχο ποσοστό εκφράζει πρόθεση μετακίνησης προς διαφορετικές κατευθύνσεις, με κυριότερη τη Ν.Δ., και οι υπόλοιποι φαίνεται να τηρούν στάση αναμονής, εκδηλώνοντας τάση για αποχή (17,7%) ή δηλώνοντας αναποφάσιστοι (16,7%). Συνολικά, πάντως, επτά στους δέκα (71,9%) που δηλώνουν διάθεση για άκυρο, λευκό ή αποχή προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το 35,9% όσων εμφανίζονται να μην έχουν αποφασίσει. Σε σχέση με τους τελευταίους, πάντως, οι πιθανότητες επανάκαμψής τους είναι μάλλον μικρές, αν κρίνει κανείς από τις απαντήσεις που οι ίδιοι δίνουν. Ειδικότερα, στο ερώτημα αν υπάρχει μικρή έστω πιθανότητα να ψηφίσουν και πάλι ΣΥΡΙΖΑ, θετικά απάντησε μόνον το 40,7%, ενώ το 59,3% απέκλεισε εντελώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δείχνοντας ότι έχουν διαρραγεί οι δεσμοί με την κυβερνητική παράταξη. Με αυτές τις συνθήκες, η αξιωματική αντιπολίτευση είναι πολύ πιθανό να κατακτήσει την αυτοδυναμία, καθώς η κοινοβουλευτική της δύναμη, με βάση τις πρόνοιες του εκλογικού νόμου, αναμένεται να κυμανθεί από 144 έως 160 έδρες, με πιο πιθανή την εκλογή 154 βουλευτών, αριθμός που θα εξαρτηθεί τόσο από το ποσοστό που θα κατακτήσει η ίδια η Ν.Δ. όσο και από τις επιδόσεις των άλλων δυνάμεων και κυρίως όσων κινούνται στο όριο του 3%. 

Αντιστοίχως, ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να εκλέξει περί τους 52 βουλευτές, η Χ.Α. και το ΚΚΕ από 22, η Δημοκρατική Συμπαράταξη 15, η Ενωση Κεντρώων, οι ΑΝ.ΕΛ. και η Πλεύση Ελευθερίας από 9 και το Ποτάμι, εφόσον περάσει τελικά το πλαφόν εισόδου, θα έχει 8 έδρες. Από την επίδοση που θα έχουν το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη και τα υπόλοιπα που είναι στο όριο του 3%, θα εξαρτηθεί τόσο η σύνθεση της επόμενης Βουλής -αν στα έδρανα της θα εκπροσωπούνται πέντε ή δέκα κόμματα- όσο και το εύρος της «γαλάζιας» αυτοδυναμίας. 
















Ενας στους δύο θέλει «γαλάζια» κυβέρνηση 

Ανεξάρτητα, πάντως, από την ψήφο που είναι διατεθειμένοι να δώσουν, οι πολίτες φαίνεται ότι εναποθέτουν πολλές ελπίδες στην επικράτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού ένας στους δύο προτιμά τον σχηματισμό κυβέρνησης από τη Ν.Δ., ποσοστό που είναι διπλάσιο από εκείνο που συγκεντρώνει η προτίμηση σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. 
Από τις απαντήσεις προκύπτει ότι υπερτερούν όσοι τάσσονται υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας (35,4% με κορμό τη Ν.Δ. και 20% με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ), ενώ είναι σαφώς μειοψηφική η προτίμηση στην αυτοδυναμία: 14,2% θέλουν αυτοδύναμη Ν.Δ. και μόλις 4,2% αυτοδύναμο ΣΥΡΙΖΑ, που στην πραγματικότητα πρόκειται για μόλις έναν στους δέκα από όσους ψήφισαν το μεγαλύτερο κυβερνητικό κόμμα πριν από 15 μήνες. Χαρακτηριστικό της μεταστροφής της κοινής γνώμης είναι ότι ένας στους τέσσερις Συριζαίους του περυσινού φθινοπώρου θέλει πλέον τον σχηματισμό «γαλάζιας» κυβέρνησης. Αξιοσημείωτο είναι, εξάλλου, ότι συγκροτούν πλέον σχετική έστω πλειοψηφία όσοι πιστεύουν ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα (34,8%) αν ήταν η Ν.Δ. στην κυβέρνηση, πεποίθηση που ενστερνίζεται και το 12,1% όσων ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ και το 33,8% όσων είχαν προτιμήσει άλλα κόμματα. «Περίπου τα ίδια» εκτιμά ότι θα ήταν τα πράγματα το 32,2% και «χειρότερα» το 30,4% στο οποίο αντιπροσωπεύεται το 54% των Συριζαίων και το 26,3% όσων ψήφισαν άλλο -εννοείται πλην Ν.Δ.- κόμμα. 

Ποιοι πάνε στον Κυριάκο, ποιοι μένουν στον Αλέξη 

Σαφής είναι η υπεροχή που αποσπά ο αρχηγός της Ν.Δ. στη σύγκριση με τον πρωθυπουργό. Στο ερώτημα «οι απόψεις τίνος είναι πιο κοντά στις δικές σας», το 36% απαντά του Κυριάκου Μητσοτάκη και μόλις το 20,5% δηλώνει το ίδιο για τον Αλέξη Τσίπρα, αν και η πλειοψηφία, σε ποσοστό 43,7%, απαντά «κανενός ιδιαίτερα».
Ο κ. Μητσοτάκης προσελκύει το 87% των ψηφοφόρων της Ν.Δ., το 29,1% όσων ψήφισαν άλλο κόμμα και το 13,6% που εμπιστεύθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την πλευρά του, ο κ. Τσίπρας βρίσκει απήχηση μόλις στο 41,9% των παλαιών ψηφοφόρων του κόμματός του, καθώς και στο 12,7% όσων ψήφισαν πέρυσι άλλο κόμμα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπερτερεί σχεδόν σε όλες τις ηλικιακές ομάδες με εξαίρεση την κατηγορία των 18-34 ετών που ισοψηφεί με τον πρωθυπουργό στο χαμηλό 24,7%. Οσο, πάντως, ανεβαίνουν τα ηλικια­κά όρια, τόσο διευρύνεται το προβάδισμά του, καθώς έχει μαζί του το 47,3% των άνω των 65 ετών.
Είναι εντυπωσιακό, πάντως, ότι προτίμηση στον πρόεδρο της Ν.Δ. δείχνουν πλειοψηφικά ακόμη και οι δημόσιοι υπάλληλοι που σε ποσοστό 30,5% ταυτίζονται μαζί του, έναντι του 25,7% που δηλώνει το ίδιο για τον κ. Τσίπρα. Ο νυν πρωθυπουργός υπερτερεί μόνο στους φοιτητές, συγκεντρώνοντας ποσοστό 36,8%, ενώ σε όλες τις άλλες επαγγελματικές κατηγορίες προηγείται ο πρόεδρος της Ν.Δ. που έχει την υψηλότερη απήχηση στους ελεύθερους επαγγελματίες με 44,3% και στους συνταξιούχους με 43,5%. 

Ανησυχία για τα Ελληνοτουρκικά, διαφωνία για το ταξίδι στην Κούβα

Το αρνητικό πολιτικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό αποτυπώνεται τόσο με τη διαφωνία που εκφράζουν οι πολίτες στο ταξίδι που πραγματοποίησε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας στην Αβάνα όσο και στην υψηλή ανησυχία για την τροπή των ελληνοτουρκικών σχέσεων. 
Οκτώ στους δέκα δηλώνουν ανήσυχοι από το ενδεχόμενο να προκαλέσει η Τουρκία μια σοβαρή προσφυγική κρίση στη χώρα μας μέσα στο 2017. Ενώ πλειοψηφία της τάξης του 54% αποτελούν και όσοι ανησυχούν για πιθανό θερμό επεισόδιο μέσα στον επόμενο χρόνο.
Σε ό,τι αφορά το πρωθυπουργικό ταξίδι και το ερώτημα αν έπρεπε να γίνει, το 65% των συμμετεχόντων στην έρευνα της Marc απαντά αρνητικά, άποψη την οποία συμμερίζονται και τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.

imerisia.gr

Ας δούμε τα πράγματα ψύχραιμα και καθαρά για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι σημαίνουν οι δύο εξαγγελίες Τσίπρα.

Όσον αφορά στα 617 εκατομμύρια που διανεμήθηκαν στους χαμηλοσυνταξιούχους, η υπόθεση δεν έχει σε πρώτο επίπεδο καμία συγκρουσιακή υφή με τους Θεσμούς, παρότι ενδέχεται να εκληφθεί ως τέτοια.

Κι΄ αυτό γιατί πολύ απλά, η συμφωνία προβλέπει πως όταν υπάρχει υπεραπόδοση και ξεπερνιούνται οι στόχοι, ένα μέρος του πλεονάσματος μπορεί να διατεθεί για κοινωνικούς σκοπούς.

Επίσης, η τωρινή διανομή των 617 εκατομμυρίων θα έπρεπε να γίνει το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, γιατί αλλιώς τα χρήματα θα πήγαιναν στο χρέος, δηλαδή στους πιστωτές.

Η υπόθεση του ΦΠΑ στα νησιά είναι διαφορετικής φύσης ζήτημα. Πρόκειται για άρνηση εφαρμογής συμφωνημένων και είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί πρόβλημα και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την απαίτηση των Θεσμών για ισοδύναμα μέτρα.

Η ενέργεια του πρωθυπουργού βεβαίως, κρύβει μηνύματα τόσο προς το εσωτερικό, όσο και προς το εξωτερικό.

Στο εσωτερικό της χώρας, σε πρώτο επίπεδο, επιχειρείται να σταλεί ένα μήνυμα το οποίο ταιριάζει με την κυβερνητική ρητορική, η οποία εντάθηκε τις τελευταίες ημέρες και σύμφωνα με την οποία εκείνοι που θα επωφεληθούν πρώτοι από τα θετικά αποτελέσματα της οικονομίας, όποτε αυτά έλθουν, θα είναι όσοι έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες συνέπειες της κρίσης και είναι οι πλέον αδύναμοι πολίτες.

Αν σκεφτεί κανείς ότι το μήνυμα το λαμβάνουν και ...υλικά 1.600.000 συνταξιούχοι, γίνεται αντιληπτό ότι απευθύνεται σε πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, άρα έχει και μία πολιτική διάσταση, η οποία σε δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, ενδέχεται να φτάνει μέχρι και να χαρακτηριστεί ακόμα και προεκλογικό μέτρο, διότι αν δεν κλείσει η αξιολόγηση, η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές, αφού η κυβέρνηση δεν αντέχει τέταρτο μνημόνιο.

Το “πάγωμα” της αύξησης του ΦΠΑ είναι μία ενέργεια που απευθύνεται κυρίως προς τους Θεσμούς στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να γίνουν δεκτά μέτρα, που θεωρούνται παράλογα, όπως τα πλεονάσματα 3,5%, πράγμα που σημαίνει περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης της κυβέρνησης. Σκοπός αυτής, λένε στου Μαξίμου, είναι η αξιοποίηση της αβεβαιότητας που υπάρχει στην Ευρώπη μετά το ιταλικό δημοψήφισμα και η κλιμάκωση της επιχείρησης απομόνωσης του Σόιμπλε και του Τόμσεν από εκείνους τους Ευρωπαίους (στο τελευταίο Eurogroup ήταν περισσότεροι οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών που διαφώνησαν με τον Σόιμπλε), που εκτιμούν ότι τυχόν εκλογές στην Ελλάδα, θα προκαλέσουν περαιτέρω αστάθεια στην Ευρώπη. Μάλιστα ορισμένοι εξ΄ αυτών, με δεδομένες τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις στη γηραιά ήπειρο, θεωρούν πιθανό το ενδεχόμενο αναζωπύρωσης της κρίσης .

Από την εξαγγελία Τσίπρα, την επίθεση Αχτσιόγλου στην αρμόδια για τα εργασιακά επίτροπο κατά τη χτεσινή συνεδρίαση του συμβουλίου υπουργών Εργασίας, τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις Τζανακόπουλου για άρνηση λήψης πρόσθετων μέτρων και τις δηλώσεις Τσακαλώτου για τα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μετά το 2018, γίνεται αντιληπτό πως η ελληνική πλευρά κλιμακώνει τη ρητορική της αντίθεσης με τους Θεσμούς και ιδίως το ΔΝΤ.

Κι΄ αυτό, γιατί, εκτός των άλλων, εκτιμάται ότι υπάρχει μία μερίδα του εκλογικού σώματος η οποία βλέπει με καλό μάτι την τήρηση σκληρής στάσης, ενώ ο συνδυασμός με την παροχή στους χαμηλοσυνταξιούχους, κρίνεται ως ένα καλό χαρτί, για την περίπτωση που δεν κλείσει η αξιολόγηση και πάμε σε εκλογές.

newsit.gr

«Παγωμένοι» εμφανίζονται οι θεσμοί μετά τις χθεσινοβραδινές εξαγγελίες Τσίπρα, πριν ακόμα αποκρυσταλλωθούν οι αποφάσεις και τα συμπεράσματα του Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου ενώ σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς οι εξαγγελίες αυτές θα κοστίσουν περί τα 700 εκατ. ευρώ στον Προϋπολογισμό του 2016.

Ήδη από τις 21 Νοεμβρίου όταν και κατέθεσε η κυβέρνηση στην Βουλή τον Προϋπολογισμό 2017 είχε καταστήσει σαφή την πρόθεσή της για χορήγηση κοινωνικού μερίσματος, εφόσον επιβεβαιωνόταν η εκτίμησή της ότι το πρωτογενές πλεόνασμα εφέτος θα φτάσει στο 1,09% του ΑΕΠ.

«Λόγω της υπέρβασης του στόχου θα εξεταστεί άμεσα η δυνατότητα εφάπαξ διάθεσης μέρους της υπέρβασης σε δράσεις για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και προστασίας», σημειώνει χαρακτηριστικά για το θέμα ο προϋπολογισμός που αναμένεται να ψηφιστεί αύριο από την Βουλή.

Κατά την τελευταία επίσκεψη των θεσμών στην Αθήνα, η οποία συνέπεσε με την κατάθεση του τελικού σχεδίου του προϋπολογισμού στη Βουλή, οι επικεφαλής των κλιμακίων των ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ και ESM είχαν ενημερωθεί για την πρόθεση της κυβέρνησης να δώσει εντός του 2016, μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2016 ως εφάπαξ κοινωνική παροχή.

Οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί είχαν τότε καταστήσει σαφές πως θα προτιμούσαν το κοινωνικό μέρισμα να δινόταν εφόσον τεκμηριων όταν επισήμως πως η υπεραπόδοση στον προϋπολογισμό είναι «διατηρήσιμη και μόνιμου χαρακτήρα». Αλλά αυτό θα απαιτούσε να παρέλθει ο Απρίλιος του 2017, κάτι που η κυβέρνηση δεν δέχθηκε, καθώς η παροχή θα περνούσε στο επόμενο έτος που ο στόχος για το πλεόνασμα είναι πολύ υψηλότερος και η κάθε δαπάνη έχει βαρύνουσα σημασία.

Όπως μεταφέρουν αρμόδιες πηγές η εντύπωση που είχε δοθεί στους θεσμούς ήταν πως το κοινωνικό μέρισμα θα ήταν της τάξης των 300 εκατ. ευρώ, ωστόσο τελικά ξεπερνά τα 700 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται πως το κοινωνικό μέρισμα που θα καταβληθεί ως 13η σύνταξη σε 1,6 εκατομμύρια συνταξιούχους που λαμβάνουν μηνιαία σύνταξη χαμηλότερη των 850 ευρώ θα κοστίσει 617 εκατ. ευρώ, ενώ η αναστολή της αύξησης 30% του ΦΠΑ σε Λέσβο , Χίο, Σάμο ,Κως και τα νησιά της άγονης γραμμής θα κοστίσει περίπου 80 εκατ. ευρώ.

Αλλά η 13η σύνταξη και το πάγωμα της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά της άγονης γραμμής δεν είναι οι μοναδικές παροχές που θα βαρύνουν τον εφετινό Προϋπολογισμό. Συγκεκριμένα έχουν προβλεφθεί πιστώσεις για τα έτη 2016 και 2017 με σκοπό την εφαρμογή των παρακάτω αντισταθμιστικών μέτρων προς τους δικαιούχους:

– Πλήρης απαλλαγή από τη φαρμακευτική δαπάνη σε όσους δικαιούχους απώλεσαν την παροχή.

-Έκτακτη μηνιαία οικονομική ενίσχυση ισόποση με την παροχή που καταργήθηκε σε πρώην δικαιούχους με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80%.

-Έκτακτη μηνιαία οικονομική ενίσχυση στο/στη σύζυγο με το μικρότερο ατομικό εισόδημα σε περίπτωση απώλειας του ΕΚΑΣ και από τους δύο συζύγους.

– Απαλλαγή από την καταβολή εισφοράς υγειονομικής περίθαλψης σε όσους απώλεσαν παροχή ΕΚΑΣ άνω των 30 ευρώ μηνιαίως.

– Χορήγηση μηνιαίας προπληρωμένης κάρτας σε συνταξιούχους που απώλεσαν παροχή ποσού 115 ευρώ μηνιαίως και άνω ισόποσης με το ποσό που αντιστοιχεί στο 30% της απώλειας.

Πηγή insider.gr

Στους τρόπους που θα εφαρμοσθούν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους αναφέρεται ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) σε δημοσίευμά του με τη μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων.

Ειδικότερα, ο ESM αναφέρει πώς θα γίνει η ανταλλαγή των ομολόγων κυμαινόμενου επιτοκίου, που έχουν οι ελληνικές τράπεζες με ομόλογα σταθερού επιτοκίου, ενώ σημειώνει ότι από την ανταλλαγή αυτή αναμένεται να μην υπάρχει κόστος για τις ελληνικές τράπεζες («το σχέδιο αναμένεται να είναι ουδέτερο») και ότι χρειάζεται η συμφωνία τους για αυτή. Τα ομόλογα των τραπεζών, ύψους 42,7 δισ. ευρώ, είχε λάβει η Ελλάδα από τον EFSF/ESM με τη μορφή δανείων για την ανακεφαλαιοποίηση τους.

«Επειδή τα νέα ομόλογα θα είναι σταθερού επιτοκίου, η Ελλάδα δεν θα φέρει πλέον τον κίνδυνο αύξησης των επιτοκίων τους», σημειώνει ο ESM. Θα απαγορεύεται στις τράπεζες να πωλούν τα ομόλογα κυμαινόμενου επιτοκίου και τα ομόλογα σταθερού επιτοκίου στην αγορά , αλλά θα μπορούν να τα πωλούν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Τα ομόλογα που έχουν πουλήσει οι τράπεζες, εξαιρούνται από την ανταλλαγή.

Μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, «ο EFSF/ESM θα αγοράζει τα ομόλογα σταθερού επιτοκίου, που κατέχουν ακόμη οι τράπεζες, για να μη φέρουν αυτές τον κίνδυνο των επιτοκίων. Αυτό θα γίνει με κεφάλαια που θα αντληθούν από την αγορά. Για να διασφαλισθεί μία ομαλή υλοποίηση, η διαδικασία αυτή θα πραγματοποιηθεί σε αρκετές φάσεις σε μία μεγαλύτερη χρονική περίοδο».

Το δεύτερο σχέδιο μείωσης του κινδύνου των επιτοκίων αφορά τις συμφωνίες ανταλλαγής (Swap), οι οποίες είναι χρηματοπιστωτικά συμβόλαια που επιτρέπουν σε δύο μέρη να ανταλλάξουν, για παράδειγμα, πληρωμές κυμαινόμενου επιτοκίου με πληρωμές σταθερού επιτοκίου. «Το σχέδιο αυτό θα σταθεροποιούσε το συνολικό κόστος χρηματοδότησης του ESM και θα μείωνε τον κίνδυνο να πρέπει η Ελλάδα να πληρώσει υψηλότερο επιτόκιο για τα δάνειά της, όταν τα επιτόκια θα αρχίσουν να αυξάνονται στο μέλλον».

Το τρίτο σχέδιο για τη μείωση του κινδύνου αφορά τη λεγόμενη αντικριζόμενη χρηματοδότηση (matched funding) και προβλέπει ότι ο ESM θα ορίζει σταθερό επιτόκιο σε μέρος των μελλοντικών δανείων που θα δώσει στην Ελλάδα.
Η επιμήκυνση των περιόδων αποπληρωμής

Αναφορικά με την επιμήκυνση των περιόδων αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, ο ESM σημειώνει τα εξής: «Η εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής αφορά στο δεύτερο ελληνικό πρόγραμμα, με (χρηματοδότηση από) τον EFSF. Η σταθμισμένη μέση διάρκεια των δανείων στο πρόγραμμα αυτό είχε συμφωνηθεί αρχικά στα 32,5 έτη. Λόγω μίας σειράς παραγόντων, αυτή μειώθηκε έκτοτε σε περίπου 28 έτη. Η διάρκεια θα επανέλθει τώρα στα 32,5 έτη, ώστε μία σειρά αυξημένων αποπληρωμών στη δεκαετία του 2030 και του 2040 να μπορεί να διαχυθεί σε περισσότερα χρόνια».

Η άρση του αυξημένου περιθωρίου επιτοκίου

Η άρση του αυξημένου περιθωρίου επιτοκίου αφορά στο δάνειο των 11,3 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα του EFSF (δεύτερο πρόγραμμα), που χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση της εξαγοράς ομολόγων που είχαν ιδιώτες από το ελληνικό δημόσιο. Για το δάνειο αυτό προβλέπεται περιθώριο επιτοκίου 2% από το επόμενο έτος, «το οποίο θα καταργηθεί τώρα το 2017».

Πότε θα αρχίσει η εφαρμογή των μέτρων;

Η εξομάλυνση του προφίλ των περιόδων αποπληρωμής αναμένεται να εφαρμοσθεί στις αρχές του 2017. Τα τρία σχέδια για τη μείωση του κινδύνου του επιτοκίου θα εφαρμοσθούν κατά τον δυνατό βαθμό, δεδομένων των συνθηκών της αγοράς και της δυνατότητας εφαρμογής τους. Η απόφαση για την άρση του αυξημένου περιθωρίου επιτοκίου το 2017 προβλέπεται πριν το τέλος του έτους αυτού.

Ποια εξοικονόμηση θα φέρουν τα μέτρα αυτά για την Ελλάδα;

Με ένα βασικό σενάριο, η επίδραση των μέτρων αυτών είναι ευμεγέθης και θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τόσο τον λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ όσο και τις Ακαθάριστες Χρηματοδοτικές Ανάγκες για την περίοδο 2017-2060, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ESM. Το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης προκύπτει από την ανταλλαγή ομολόγων και τα swaps επιτοκίων . Δευτερογενή αποτελέσματα στα επιτόκια αναχρηματοδότησης της Ελλάδας θα αποτελούσαν ένα επιπλέον όφελος. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα θα βελτιώσουν τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. «Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή. Η επίδραση ορισμένων από τα μέτρα εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες που είναι πέραν του ελέγχου μας. Μεταξύ αυτών είναι οι επικρατούσες συνθήκες αναφορικά με το περιβάλλον των επιτοκίων και η διαθεσιμότητα άλλων παραγόντων της αγοράς για τη σύναψη ορισμένων συναλλαγών».

Υπάρχει κάποιο κόστος από τα μέτρα;

Η προσαρμογή του προφίλ των περιόδων αποπληρωμών δεν αναμένεται να έχει κάποιο κόστος. Το κόστος από την κατάργηση του αυξημένου περιθωρίου επιτοκίου αφορά στο κέρδος που θα χάσουν τα κράτη - μέλη. Το όποιο κόστος από τα τρία σχέδια για τη μείωση του κινδύνου επιτοκίου θα το φέρει η Ελλάδα. Αυτό ισχύει ειδικότερα για την ανταλλαγή των ομολόγων και τα swaps επιτοκίων. Ένα τέτοιο βραχυπρόθεσμο κόστος θα υπεραντισταθμισθεί από τα μακροχρόνια οφέλη που θα υπάρξουν για την Ελλάδα από τη διαδικασία αυτή.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ