‘’Η καλή διαχείριση σκουπιδιών και νερού στον Δήμο αλλάζει μέσω πολιτικής και όχι μέσω διαξιφισμών Δήμου-Περιφέρειας και αφορισμών του δημοτικού συμβουλίου’’

Α. Μα γιατί ασχολείσαι με τα σκουπίδια; Βλέπεις να ασχολείται κάνεις με σοβαρότητα με το θεμα από τότε που ξεκίνησε να λειτουργεί μέχρι και σήμερα; Είναι τυχαίο ότι κάηκε 4 φορές και καταστράφηκαν οι βασικές του υποδομές; Ότι δεν έγινε έλεγχος, επιμερισμός ευθυνών και επιβολή ποινών σε κάποιον υπεύθυνο;

Β. Στο πρόσφατο ΦΕΚ 2703Β/09.06.2024 περιγράφεται η ΝΤΡΟΠΗ των εγκαταστάσεων του ΧΥΤΑ Κω.

Στο κείμενο της 09.08.2024 του ΦοΔΣΑ Ν. Αιγαίου: ‘’14 αλήθειες για τον ΧΥΤΑ της Κω…’’ που διαβάζεται ως απολογισμός στην ένοχη σιωπή των ετών 2021-24 της Περιφέρειας, μας περιγράφουν τις εγκληματικές παραλείψεις του Δήμου Κω! Κρατάμε τις επισημάνσεις για τις εγκληματικές πρακτικές που επικρατούσαν στο ΧΥΤΑ από την έναρξη λειτουργίας του μέχρι και σήμερα.  Όμως το ερώτημα που οι πολίτες θέσουν αυτή την ώρα είναι: ποιο το σχεδιο, ποιο το χρονοδιάγραμμα  και με ποια η χρηματοδότηση για να λειτουργήσει ο ΧΥΤΑ Κω, σαν ένας σύγχρονος μηχανισμός διαχειρισης.  Αντί αυτού έχουμε ένα παιγνίδι καταλογισμού δευτερευουσών ευθυνών και μάλιστα για ένα ανύπαρκτο θεμα, αφού ‘’η μεταφορά σκουπιδιών από την Κάλυμνο’’ αφορά την μετα την αποκατάσταση του ΧΥΤΑ εποχή! Την ψευδο-αντιπαράθεση Δήμου-Περιφέρειάς συμπληρώνει  η ‘’αγωνιώδης’’ επίκληση πρώην Δημάρχων στο δημοτικό συμβούλιο να αρνηθεί την παραχώρηση του ΧΥΤΑ στην περιφέρεια!  

Γ. Η ευθύνη των δημοτικών αρχών Κω είναι κυρίαρχη για την κακο-διαχείριση του ΧΥΤΑ.  Η εγκατάσταση αυτή είναι προϊόν της επιστημονικής τεχνικής στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ε.Ε. (Ευρωπαϊκής Ένωσης). Χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκούς πόρους και θα έπρεπε να εφαρμόζει τους κανόνες που αναγράφονται. στις μελέτες της κατασκευής και τις συμβάσεις χρηματοδότησης του έργου:

1. τεχνική αρτιότητα της εγκατάστασης  2.οικονομική επιβάρυνση από την λειτουργία του ΧΥΤΑ των καταναλωτών. Η μελέτη της Κω προέβλεπε πρόσθετη επιβάρυνση 16 ευρώ τον τόνο δηλ. ετήσιο έσοδο 480.000 ευρώ (με ανακοστολόγηση της υπηρεσίας επιβαρύνοντας αποκλειστικά τα μεγάλα ξενοδοχεία πρόκυπτε η επιβάρυνση τους κατά 11 ευρώ ανά τόνο) με τα οποία θα χρηματοδοτούσαμε 1. Τα έξοδα λειτουργίας 2. τις πιθανές επισκευές 3. την  αυτοχρηματοδότηση των επεκτάσεων του (επόμενα 2 βήματα της 30-ετους ζωής του). Όμως ο Δήμος ενέταξε τον ΧΥΤΑ στην υπηρεσία καθαριότητας με ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ όλων μας! Το δεύτερο κύτταρο του ΧΥΤΑ απορρόφησε ευρωπαϊκά χρήματα για να γίνει λογω αδυναμίας του Δημου Κω! Όμως αυτά τα χρήματα θα έπρεπε να διοχετευτούν  σε άλλες πράσινες δημοτικές πολιτικές οι οποίες είναι ανύπαρκτες λόγω οικονομικών αδυναμιών του Δημου δηλαδή λόγω κοντόφθαλμης διαχειρισης. Είναι διαχρονικές οι ευθύνες της τοπικής πολιτικής στα σκουπίδια. Το ίδιο ισχύει  και για το νερό! Στην ΔΕΥΑΚ ακολουθείται η ίδια λογική και φυσικά θα έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα.

Δ. Οι ΧΥΤΑ σχεδόν όλοι ΣΤΗΝ Χώρα μας, έχουν καταστραφεί από την κακοδιαχείριση και την ανοησία των δημοτικών αρχών που αντί να εφαρμόσουν τις δεσμεύσεις των υπογραφών τους ακολούθησαν πολιτική λαϊκισμού και πελατειακών πρακτικών! Η ευθύνη της Ελληνικής πολιτείας είναι ότι ‘’δεν άσκησε ελέγχους και δεν επέβαλε ποινές στους υπευθύνους!’’

Το πρόβλημα με τα σκουπίδια και τα νερά είναι πρωτίστως τεχνοκρατικό. Μετά γίνεται οικονομικό και τελικά είναι πολιτικό ζήτημα! Ο πολιτικός παίρνει την ευθύνη της τήρησης των κανόνων της επιστήμης και του επιμερισμού της οικονομικής επιβάρυνσης στις κοινωνικές τάξεις, αλλά εδώ γίνεται το αντίθετο! Το νερό και τα απορρίμματα  γίνονται αντικείμενο διαχείρισης με καθαρά πολιτικούς όρους (βλέπε πελατειακές λογικές) και εξαναγκάζοντας την τεχνική και την οικονομική υπηρεσία να προσαρμοστούν στην πολιτική. Έτσι τα τέλη παγώνουν! Ακολουθεί αυτό που ζούμε σήμερα! Αδιέξοδα και γκρίνια! Δήμος εναντίον Περιφέρειας! Παλιοί δήμαρχοι εναντίον νέων!  Επικλήσεις για ‘ανυπακοή’ και πάει λέγοντας!

Ε. Η εφημερίδα της κυβέρνησης ‘’Καθημερινή’’ της 11.8.23 στην 3^η σελίδα. περιγράφει το πέρασμα της διαχειρισης των νερών και της Δωδεκανήσου σε Νομαρχιακή ΔΕΥΑ με την ίδια (περί σκουπιδιών) αιτιολογία:  1. Διαπιστωμένη κακή διαχείριση 2. Κοστολόγηση των υπηρεσιών ύδρευσης με αποκλίσεις πάνω από 200% μεταξύ των Δήμων 3. Την λειψυδρία 4. Την χρηματοδότηση από το πρόγραμμα ΕΛΛΑΔΑ 2.0 έργων 150 εκ. για αφαλατώσεις, (οι οποίες δεν επαρκούν αφού τα αιτήματα των ΔΕΥΑ τις ανεβάζουν στα 6 εκ).

Οι Δήμοι όμως τι έχουν να αντιπροτείνουν; ΤΙΠΟΤΑ! Κρέμονται από την Κυβέρνηση που και αυτή αδυνατεί και κάνει πολιτική διαχείριση της κρίσης! Και καταφεύγει σε ιδεολογήματα.  Δημιουργεί μεγάλους φορείς που θα αναθέσουν τα έργα του φτωχού ταμείου ανάκαμψης με ΣΔΙΤ φορτώνοντας νέα βάρη στους πολίτες! Η κυβέρνηση έχει σαφή νεοφιλελεύθερη πολιτική η οποία ανατρέπεται με πολιτικούς αγώνες και όχι με αψιμαχίες Νικηταρά-Χατζημάρκου και φωνές του τύπου ‘’δεν παραχωρούμε ΧΥΤΑ και ΔΕΥΑΚ’’!

Ν. Μυλωνάς

Α. ΟΙ ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ:
ΔΗΜΟΣ ΚΩ: Το εκλογικό αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών στον Δήμο της Κω είναι θρίαμβος του κ. Νικηταρά που πήρε 9737 ψήφους το ’23 έναντι 7.660 το ’19! Είναι ήττα του Γ. Κυρίτση που πήρε 5752 ψήφους το ’23 έναντι 6.363 το ’19! Είναι πολύ μικρή βελτίωση της κ. Μακρή που από 536 σε βρέθηκε 787 ψήφους παραμένοντας σε πολύ χαμηλά ποσοστά.
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ: Το αντίστοιχο αποτέλεσμα για τον Περιφερειάρχη (Χατζημάρκος) που απο 10866 ψήφους από Κω το 2019 πήρε 11763 το 2023! Ο πολιτικός χώρος ΠΑΣΟΚ+ΣΥΡΙΖΑ πήρε 4251 ψ. το ‘19 και τώρα χωρισμένος σε 2 παρατάξεις το μεν ΠΑΣΟΚ πήρε 2093ψ. και ΣΥΡΙΖΑ 1716ψ. ήτοι σύνολο 3819ψ δηλαδη μειώθηκαν με το ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίζει (ανόητα)!!!. Η παράταξη του ΚΚΕ από 888ψ ΤΟ ’19 ανέβηκε στους 1174ψ εκφράζοντας και αυτό την ικανοποίηση του.
Τα συμπέρασμα είναι ότι οι παρατάξεις που είχαν την τοπική εξουσία επικράτησαν αυξάνοντας την δύναμη τους! Οι αντιπολιτευόμενες υποχώρησαν ενω το ΚΚΕ απέτυχε να εκφράσει την τοπική δυσαρέσκεια. Τα άκυρα λευκά και η αποχή σε τοπικό επίπεδο ηταν η ίδια μεταξύ των 2 διαδοχικών εκλογών
Αρα το μεγάλο συμπέρασμα είναι ότι ‘’δεν υπήρχε αντιπολίτευση’’ αυτά τα χρόνια στην τοπική μας Δημοκρατία! και αν υπήρχε αυτή δεν έλαβε μέρος στις εκλογές. Το αποτέλεσμα επομένως είναι αιτιολογημένο και αναμενόμενο!
Ειδικά η παράταξη του κ. Κυρίτση που κατηγορούσε ωμέ ‘’κοψιμιό’’ τον κ. Νικηταρά, ηταν απούσα την 4-ετία που πέρασε, πιστεύοντας ότι η ανικανότητα και η απραξία Νικηταρά θα την επαναφέρει στην εξουσία ως αναγκαίο και ώριμο φρούτο! Η προσωπική απογοήτευση της ήττας του 2019 του κ. Κυρίτση ηταν δεδομένη. Αυτό αντί να τους οδηγήσει σε πολιτικές διεργασίες ανανέωσης και έντασης πολιτικής δουλειάς τους οδήγησε στην αφασία της αποχής και της υποτίμησης της (πράγματι αδύναμης και μεγαλόστομης παρουσίας) της ομάδας Νικηταρά στα τοπικά ζητήματα. Δεν είναι το μεγάλο έργο 2019-23 που οδήγησε στον θρίαμβο του 66% τον κ. Νικηταρά, άλλα η απουσία καλά δομημένης αξιωματικής αντιπολίτευσης στον Δήμο μας.
Τα ίδια ισχύουν και για τον κ. Χατζημάρκο: ’’Έπαιζε μπάλα μόνος του’’! Εδωσε μια παράσταση ανούσια και αφελή, δεν άγγιξε τα κακώς κείμενα, μόνο λόγια και διαφήμιση και είναι άδικο που η εκλογική μας συμπεριφορά τον επιβράβευσε με 70%! Ο περίφημος ηλεκτροφωτισμός Κεφάλου-Κω 2 θητείες τώρα, ακόμη να τελειώσει! Και πριν τελειώσει η μισή διαδρομή δεν φωτίζεται γιατί έχουν καεί οι ..λάμπες!! Φταίει ο Δήμος θα πουν. Δεν το λένε όμως γιατί Δήμος και Περιφέρεια είναι στον ίδιο πολιτικό αστερισμό της ΝΔ.
Για τις τοπικές δυνάμεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι πολιτική τους ατολμία και η μυωπία τους που τους οδήγησε στην μίζερη απλή καταγραφή των πολιτικών τους δυνάμεων, αφού δεν είδαν τις εκλογές ως βήμα για την εξουσία και την αλλαγή, άλλα ως βήμα κομματικής επικράτησης και επιβίωσης.
Αυτές οι εκλογές ήταν μια ευκαιρία και για το ΚΚΕ. Το αποτέλεσμα δεν δημιουργεί αισιοδοξία. Ηταν για άλλη μια φορά στις συγκυρίες που η αδυναμία του να δει τις εκλογές ως μορφή πάλης ενάντια στην συντηρητική πολιτική και ως βήμα συσπείρωσης πλατιού κοινωνικού μετώπου δίνοντας την διέξοδο στους πολίτες που αναζητούν μια διαφορετική τοπική πολιτική που δεν ταυτίζονται με την κομματική τους σκοπιά να συστρατευτούν.
Β. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ: Από το 2000 και πριν το 2019 οι Δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες (-νομάρχες) άλλαζαν σε κάθε 4-ετία. Αρκούσαν 4 χρόνια διαχείρισης με πολύ μικρό έργο από την πλευρά των διαχειριστών της τοπικής εξουσίας λόγω κυρίως των περικοπών στο εθνικό πρόγραμμα δημοσίων έργων (που οδήγησε στην μείωση κρατικών πόρων στους Δήμους) και τους περιορισμούς στους στόχους των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων ΕΣΠΑ κλπ στην περιφερειακή αρχή (που κατευθύνονται πιά σε άυλες δράσεις κυρίως και όχι τεχνικά έργα υποδομών) για να σχηματιστεί η εικόνα της απραξίας στην Τ.Α. Αυτό οδηγούσε στην αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων και η αλλαγή προσώπων (και όχι προγραμμάτων) ήταν η εύκολη διέξοδος! Μετα τον συμβιβασμό του ΣΥΡΙΖΑ του 2015, το 3ο μνημόνιο με την πώληση της εθνικής περιουσίας (αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηρόδρομοι, ΔΕΗ κλπ) ήρθε ο θρίαμβος της Ν.Δ.! Σε πολιτικό επίπεδο κυριαρχεί η αποδοχή του μονόδρομου στην πολιτική όπως αυτή εφαρμόζεται από την συντηρητική παράταξη Μητσοτάκη.
Τα εκλογικό αποτέλεσμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών είναι συνέχεια του πολιτικού και εκλογικού συντηρητικού ανέμου των εθνικών εκλογών του Ιούνιου 2023. Θριάμβευσαν οι τοπικές δυνάμεις που έχουν αναφορά στην πολιτική της ΝΔ. Αυτό το συμπέρασμα οδηγεί σε νέες πολιτικές και εκλογικές στρατηγικές όλους μας. Αυτοί που ηττήθηκαν θα σβήσουν. Αυτά που θα δημιουργηθούν πρέπει να εχουν πρόγραμμα και στόχους για να μπορέσουν να αλλάξουν την προβληματική κατάσταση που ζούμε. Στην κοινωνία μας υπαρχει πολύ σκουρόχρωμη έως κακή αίσθηση για την ικανότητα του Δήμου μας να κάνει έργα πνοής. Αναζητείται μια θεραπεία ΣΟΚ σε μια κατάσταση παρακμής και υποβάθμισης που οι εκλογές απέδειξαν ότι έχουμε αποδεχτεί!
Ν. Μυλωνάς

ΘΕΜΑ: ΣΥΡΙΖΑ: Η ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ

Α. Στις εσωκομματικές εκλογές ΠΑΣΟΚ 2007 (Γ. Παπανδρέου-Βενιζέλος-Σκανδαλίδης), όντας αντιπολίτευση μετα από την εκλογική ήττα από ΝΔ ψήφισαν 740.000! Πρόσφατα 2021 με το ΠΑΣΟΚ στο 8,10% (Ανδρουλάκης-κλπ) 270.000! Ο περιορισμός τους σε 140.000 για τον Σύριζα (με εκλογικό ποσοστό 18%) είναι ενδεικτικός του ενδιαφέροντος και της απήχησης των 2 κομμάτων του κοινοβουλευτικού σχηματισμού μας. Το γιατί όμως στα ΜΜΕ κυριαρχεί το θέμα εκλογών ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ερώτημα. Το γιατί δεν αποσιωπάτε όπως τόσα και τόσα (πολλά εκ των οποίων σε βάρος του Σύριζα και υπέρ της ΝΔ) είναι ένα δεύτερο ερώτημα. Κάτι σημαντικό κρύβεται στην σημερινή εσωκομματική εκλογική διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ. Καταλαβαίνουμε ότι είναι η μορφή του δικομματισμού που μέλλεται να έχουμε στην κυβερνητική εξουσία. Δεν είναι το περιεχόμενο του δικομματισμού και του κυβερνητικού προγράμματος αφού αυτό έχει κριθεί το 2015!

Β. Για να μιλήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα πρέπει να δεις την μακριά πορεία της Αριστεράς από το 1974 μέχρι σήμερα. Πρώτη στάση στο 1990 με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και η εκθεμελίωση της Αριστεράς από την Σοσιαλδημοκρατία των Μιτεράν, Μπραντ, Πάλμε και Α. Παπανδρέου, μέχρι και την κομουνιστική αριστερά των Μαρσέ, Μπερλιγκουέρ, Καρίγιο, και Φλωράκη. Πέρασε μια 20-ετία ‘’φθοράς και αφθαρσίας’’ ‘πρωτοβουλιών με στόχο την συγκρότηση πολιτικής πρότασης διακριτής από την σοσιαλδημοκρατία που προσχώρησε στον φιλελευθερισμό της αγοράς και την αμερικανοκρατίας και της Κομουνιστικής Αριστεράς που ηταν προσκολλημένη στο ‘’παρελθόν’’ της ΕΣΣΔ-υπαρκτού σοσιαλισμού. Στην Ευρώπη η κεφαλαιοκρατική οικονομική κρίση με αιχμή τα χρέη των τραπεζών του 2008 ήταν η αίτια της ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ από ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς σε μοχλό διακυβέρνησης της χώρας, με ιδεολογική και προγραμματική εμβέλεια παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Η εξαγγελία του ηταν: 1.κουρεμα του χρέους και 2.παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας εντός της Ε.Ε.. Έτσι φθάσαμε στο 2015. Στον αρχικό συμβιβασμό της 20 Φλεβάρη 2015. ( Μ. Γλέζος, 22 Φεβ 2015: Ζητώ συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για αυτά που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Κρίμα και πάλι κρίμα!). Τελική άτακτη υποχώρηση (κολοτούμπα 2015) και η μετατόπιση του στις καθεστωτικές διαμένεις του μνημονιακού τόξου. Πέρασαν μόλις 8,5 χρόνια από τότε. Η αλά ΣΥΡΙΖΑ+ΤΡΟΙΚΑ κυβερνητική διαχείριση 2015-19 εμπέδωσε την κοινωνική αποδοχή της μνημονιακής πολιτικής δημιουργώντας το έδαφος της δυναμικής ανάκαμψης της Ν.Δ.–παραδοσιακής δεξιάς στο 40% και την υποχώρηση του Σύριζα από το 36% στο 18%.

Γ. Σήμερα αυτό που καλούνται να ψηφίσουν μέλη και φίλοι είναι ανάμεσα στον σημερινό καθεστωτικό μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική της μετάλλαξης του στην σύγχρονη κεντροαριστερό του μνημονιακού Δικομματισμού που έχει ορίζοντα το 2060! Όλα αυτά γνωστά και τετριμμένα! Μερικοί φίλοι από την κοινή μας πορεία στον χώρο της Αριστεράς, που είχαν απομακρυνθεί ή που κριτικά είναι ακόμη στον χώρο αισθάνονται την ανάγκη να αμυνθούν απέναντι στην προδιαγεγραμμένη μετατόπιση στην αμερικανικού τύπου πολιτική-εκλογική αντιπαράθεση που υπόσχεται ο ‘’αλεξιπτωτιστής Κας.’’ με την συμμετοχή τους στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία. Είναι καλυτέρα να ‘’υπαρχει Τσακαλωτος στον Σύριζα από το να μην υπάρχει!’’ Οποιο και να είναι το αποτέλεσμα η μάχη έχει κριθεί και ο Σύριζα θα υπερβεί τον αριστερό φράκτη! Η δυναμική Κασελάκη έχει προδιαγράψει την πορεία του κόμματος. Οι τοπικές εκλογές και οι επόμενες για το ευρωκοινοβούλιο θα κρίνουν αν ο ΣΥΡΙΖΑ η το ΠΑΣΟΚ ή και οι 2 μαζί θα πάρουν την θέση του αστικού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσής που έχει ανάγκη ο ΄΄αμερικανικού τύπου’’ δικομματισμός στην χώρα μας.

Δ. Ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ζήσαμε έχει 2 σοβαρές αρρώστιες: 1.της αγάπης στην εξουσία και 2.της ανανέωσης προσώπων χωρίς όρους καλύπτοντας την απουσία πολιτικής. Αυτό επιβεβαιώνεται περίτρανα σήμερα. Θα ρίξουμε μια ματιά στην τοπική πολιτική ιστορία της Αριστεράς. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και ΚΚΕ μετα το 1990 τότε έχοντας τοπικό εκλογικό ποσοστό 3-5% δυσκολευόταν να εχουν εκλογική παρουσία με τον εκλογικό νόμο να θέτει ως όριο εκλογής το 6,5%. Στον ΣΥΝ οι μισοί προωθούσαν την σύμπραξη με τις Δημοτικές και νομαρχιακές-περιφερειακές ομάδες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σχηματίζοντας πλειοψηφίες για την κατάκτηση της εξουσίας με αντάλλαγμα κάποιες καρέκλες. Άλλοι επεδίωκαν την αυτόνομη παρουσία και μερικοί την σύγκλιση με το ΚΚΕ. Το 2002 στην συγκυρία του συνδυασμού ‘’Συμπαράταξη Δήμου Αθηναίων’’ του Λ. Αυδή και της αζήτητης συνεισφοράς του 2-3% στον τοπικό διπολισμό δημιουργήθηκε η Συμπαράταξη Ελπίδας ως συνεργασία ΚΚΕ-ΣΥΝ-ανένταχτων-οικολογίας που γρήγορα διασπάστηκε από τις σκοπιμότητες της ομάδας του ΣΥΝ που μεθόδευε την σύμπλευση με (ομάδα Καΐσερλη) του τοπικού διπολισμού (Καΐσερλη-Κυρίτση). Η συμπαράταξη ελπίδας Κω πορεύτηκε αυτόνομα για μια 12-ετία. Πολλοί την κατέτασσαν στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2014 ο σύριζα προ της εξουσίας πια προτείνει την αντικατάσταση της συμπαράταξης με νέα παράταξη και νέο πρόσωπο υποψήφιου δήμαρχου χωρίς όρους. Τότε 2 μέλη της Κ.Ε μας ζητούν στα κομματικά γραφεία να αφήσουμε το κόμμα τα κάνει την πολιτική του με τους νέους! Αυτό έγινε τότε! τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει το ίδιο με τον αρχηγό του! Θα θερίσει ότι έσπειρε. Ήδη στο τοπικό επίπεδο έχει την πιστοποιημένη ανυπαρξία του.

Όταν λείπει το πρόγραμμα, τακτική και στρατηγική στην πολιτική, η ανανέωση προσώπων οδηγεί στον θάνατο.

Ε. Η ιστορική αριστερά της μαρξιστικής σοσιαλδημοκρατίας και του κομμουνισμού θα ανακάμψει. Στην Γαλλία έχουμε το πείραμα Μελανσόν. Στην Γερμανία με αφορμή την συμμετοχή της στον πόλεμο της Ουκρανίας με την στήριξη του κόμματος της Αριστεράς και των πράσινων έχουμε την δημιουργία νέου κόμματος. Όλα είναι θέμα χρόνου.

Ν. Μυλωνάς

ΝΙΚΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ : «Με τον Γιώργο Κυρίτση για την Κω και τους ανθρώπους της που αγωνίζονται στη ζωή.»

Άνθρωπος του αγώνα, της δουλειάς, του σεβασμού στην κοινωνία και με πάθος για τους απλούς ανθρώπους που αγωνίζονται στη ζωή να ζήσουν με αξιοπρέπεια την οικογένεια τους, δημοτικός σύμβουλος την περίοδο 2014-2019 που έδωσε, ανιδιοτελή, αγώνα για τον πρωτογενή τομέα και πέτυχε πολλά.

«Ένα πράγμα με δίδαξε η οικογένεια μου, ο παπά Βαγγέλης και η μάνα μου, όπως το ίδιο δίδαξαν στη γυναίκα μου Κοντή οι γονείς της και εμείς με τη σειρά μας περνάμε στα παιδιά μας.

Η τίμια δουλειά είναι αυτή που κάνει τον άνθρωπο και ο σεβασμός στον κάθε συμπολίτη μας δείχνει τη ψυχή μας.

Έμαθα από μικρό παιδί να δουλεύω σκληρά. Μια και δυο και όποτε χρειάστηκε και τρεις δουλειές, με το μέτωπο μου καθαρό και πάντα ψηλά.

Σαν εμένα είναι πολλοί οι άνθρωποι που αγωνίζονται στη ζωή τους,.

Αυτούς τους ανθρώπους θέλω να υπηρετήσω με καθαρά λόγια και την υπόσχεση πως θαμαι πάντα δίπλα τους.»

ΝΙΚΟ ΜΥΛΩΝΑ, ΜΑΖΙ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ.

ΘΕΜΑ: Δημοτικές εκλογές Κω: μια (αναμενόμενα) πολύ συντηρητική πολιτική αναμέτρηση

Α. Οι πρώτες και δεύτερες δημοτικές εκλογές (2010, 2014) του ενιαίου Δημου νήσου Κω, έγιναν με 5 παρατάξεις, οι τρίτες (2019) με 4, που τώρα (2023) περιορίζονται σε 3. Οι δυσκολίες συμπλήρωσης των ψηφοδελτίων δεδομένες γιατί ‘’με αυτά και εκείνα’’ η πολιτική δεν πείθει και εν τέλει απωθεί Περιορίζονται οι πολιτικές προτάσεις και οι εκλογικές πλατφόρμες που τίθενται στην κρίση μας. Η πρόσφατη αποχώρηση-υποστολή-απουσία της παράταξης ΟΡΑΜΑ-ΔΡΑΣΗ είναι χαρακτηριστική του πολιτικού κλίματος των τοπικών εκλογών του Οκτώβρη. Η κ. Ρούφα δεν τα πήγε άσχημα την περίοδο 2019-23. Επι της ουσίας και για όποιον παρακολούθησε από κοντά τα τοπικά πολιτικά γεγονότα της 4-ετίας Νικηταρά, έχει την εντύπωση ότι ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση! Ηταν μειοψηφία που τόλμησε σε μερικά σημεία να συγκλίνει με την πλειοψηφία για να βοηθήσει στην παραγωγή αποτελέσματος! Δεν ηταν η σκόπιμη συνεχής άρνηση της πλειοψηφούσης παράταξης της μειοψηφίας Δύναμη Αλλαγής! Ο κ. Κυρίτσης επέλεξε την απουσία και την πλήρη απόρριψη του κ. Νικηταρά ακολουθώντας πολιτική φθοράς και επανάκαμψης του ως ώριμου φρούτου ή ως μοναδικής εναλλακτικής λύσης. Η απουσία της κ. Ρούφα τον βοηθά! Κάτι ανάλογο έκανε ο κ. Νικηταράς το 2014-19. Ηταν εκτός παιγνιδιού μέχρι τελευταίας στιγμής. Με κινήσεις ματ και την προωθητική δύναμη των προσωπικών μηχανισμών π. Δημάρχου και π. Βουλευτού παρουσιάστηκε ως η εναλλακτική λύση στο πρόβλημα ‘’ποιος πρέπει να είναι ο επόμενος Δήμαρχος’’, παρακάμπτοντας το κρίσιμο ερώτημα ‘’ποια πολιτική πρέπει να έχει η νέα δημοτική αρχή’’!

Β. Τα πράγματα δεν διαφέρουν σήμερα. Το θέμα μας είναι πάλι το πρόσωπο του Δημάρχου και γι αυτό διαβάζουμε κάθε μέρα ‘’με τον Θεοδόση ο Χ’’ και ‘’με τον Γιώργο ο Ψ’’! Η απουσία της κ. Ρούφα είναι αρνητικό γεγονός. Σημαίνει απουσία αξιολόγησης της πολιτικής της περιόδου 2019-23 από την πολιτική κοινωνία μας. Σημαίνει επιβίωση των μηχανισμών εξουσίας και των δικτύων πελατειακών εξυπηρετήσεων πρώην και νυν δημάρχων. Σημαίνει επιβεβαίωση του τοπικού παραγοντισμού και κομματισμού όπως αυτός έχει ενσωματωθεί στις παρατάξεις Νικηταρά-Κυρίτση. Σημαίνει επιβεβαίωση και επιβράβευση της παράταξη ’’Λαϊκή Συσπείρωση’’ που επιβιώνει στηριζόμενη στον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ. Σημαίνει την πλήρη αδυναμία σύνταξης και προώθησης τρίτης (ή τέταρτης) εναλλακτικής πολιτικής πρότασης από τους από κάτω! Σημαίνει την ΑΠΟΥΣΊΑ όσων αναζητούν νέα πολιτική που να ξεπερνά την συντηρητική διαχειριστική λογική στα δημοτικά προβλήματα. Σημαίνει ήττα της πολιτικής για αλλαγή στο περιεχόμενο και τις πρακτικές της χρόνιας υποτέλειας του Δημου στους τοπικούς οικονομικούς παράγοντες. Είναι η καθήλωση του στην συνήθεια του ‘’μην θίγεις τα κακώς κείμενα’’ και της συνέχιση της ατομικής εξυπηρέτησης συμφερόντων. Η δημοτική πολιτική αντιπαράθεση 2023 γίνεται σε ένα πολύ συντηρητικό πλαίσιο, επικυρωμένο με την συντηρητική στροφή του τοπικού εκλογικού σώματος που κατέγραψε στις 25.6.23 κυριαρχία Ν.Δ., μεγάλη πτωτική πορεία ΣΥΡΙΖΑ, αναιμική άνοδο του ΠΑΣΟΚ.

Δ. Στο ερώτημα ποιο είναι το κύριο στο πολιτικό πρόβλημα Δημου Κω θα απαντήσουμε μελετώντας τα πραγματικά δεδομένα των προϋπολογισμών, του προγράμματος εκτελεστέων έργων, των ισολογισμών του Δήμου και των επιχειρήσεων και οργανισμών του. Τα παρακολουθούμε χρόνια (μαζί με φίλους) και δημοσιεύουμε παρατηρήσεις. Στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο θα συζητηθεί η πρώτη 3-μηνιαια έκθεση υλοποίησης του προϋπολογισμού του 2023. Εκεί βλέπουμε ( όπως κάθε φορά) ότι τα έσοδα α! 3-μηνου αντί να είναι περίπου 25% που προβλέπονται είναι: από ενοίκια μόλις 11%, από τα ανταποδοτικά τέλη 1,10%! από λοιπά τέλη και δικαιώματα 2%! από επιχορηγήσεις για επενδύσεις 0,58%! και εισπράξεις από χρέη παρελθόντων ετών (19 εκ. ευρώ) 0,48%! Τι πάει καλά; Μόνο οι μισθολογικές δαπάνες του Δημου μας που είναι στο 48%! Από την άλλη για έργα οι πληρωμές είναι μόλις 2,36%! Από αυτά τα ενδεικτικά στοιχεια προκύπτει κάθε φορά ότι το πρώτο πρόβλημα στον Δήμο μας είναι Η ΚΑΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ! Έχουμε χρόνια τώρα χαμηλή παραγωγικότητα και χαμηλή εισπραξοιμότητα! Η αιτία είναι η απουσία παρεμβάσεων εκσυγχρονισμού του Δήμου και οι πελατειακές σχέσεις. Το αποτέλεσμα είναι: στασιμότητα, γήρανση υποδομών, λίγα έργα, παρακμή και απουσία ελπίδας. Η απογοήτευση εκφράστηκε χαρακτηριστικά και από την κίνηση των 4 πρώην δημάρχων που βλέπουν την παλιο-κατάσταση άλλα για την ώρα δεν έχουν λύση να μας προτείνουν. Δεν ήταν καθόλου απόμακροι από τις εκλογικές διαδικασίες των χρόνων που πέρασαν! Τώρα οι επιλογές τους εξαντλήθηκαν. Δεν πείθουν ούτε τους ίδιους! Οι εκλεκτοί μονομάχοι τους αφήνονται μόνοι στη αρένα του Οκτώβρη! Εκεί θα δώσουν την τελική τους μάχη!

Ε. Η πρόταση των 4 π.δ. κινείται στα πλαίσια της καθιερωμένης πολιτικής τους: συνέχεια της ‘’επεκτατικής ποσοτικής ανάπτυξης’’ που αποτέλεσε και αποτελεί την πηγή των σημερινών τεράστιων προβλημάτων μας (νερό, κυκλοφορία, ενέργεια, κοινωνική αποδιάρθρωση κλπ.). Δεν μιλούν για τις αιτίες στα κακώς κείμενα, και επιμένουν στην μεγέθυνση του τουρισμού. Δεν ανοίγουν πεδία πολιτικού διαλόγου άλλα μας παραπέμπουν σε ένα ατελέσφορο διεκδικητισμό, την στιγμή που’’ κράτος+κυβέρνηση’’ μεταβιβάζουν αρμοδιότητες χωρίς πόρους στην αυτοδιοίκηση. Επι πλέον δείχνουν να αγνοούν η παραβλέπουν το πλαίσια της προωθούμενης ‘’συστημικής’’ πολιτικής των ΕΕ, κυβέρνησης, ΝΑ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, για την χρηματοδοτούμενη από ταμείο συνοχής : 1. Ψηφιακή μετάβαση 2. Αντιμετώπιση κλιματικής αλλαγής.

Ζ. Έχουμε ανάγκη από διεκδικητική τοπική πολιτική. Με τον χαρακτήρα όμως και τον στόχο της ‘’ενδογενούς ισχυρής τοπικής ανάπτυξης’’. Να επιμείνουμε πρώτα σε ‘’τοπικές αλλαγές’’! Πρόσφατα δημοσιεύσαμε κείμενο που αποδείκνυε ότι ο Δήμος Κω την περίοδο 2010-2022 χάνει έσοδα της τάξεως των 9 εκ ευρώ κατ’ έτος, σε σχέση με την πριν τα μνημόνια περίοδο. Αυτά πρέπει να αναπληρωθούν με πολιτικές που οδηγούν σε νέα πεδία δημοτικής πολιτικής (νερό, απόβλητα, ενέργεια, …), την καθιέρωση νέων πεδίων δημοτικών εσόδων (τέλος τουρισμού, τέλος δεύτερης κατοικίας, ανακοστολόγηση δημοτικών υπηρεσιών) και σε νέα πολιτική δημοτικών επενδύσεων και νέους στόχους (ήπιας φιλο-περιβαλλοντικού σχεδιασμού).

Ν. Μυλωνάς