Ο Άγιος Αλέξανδρος ήταν, όπως λέγουν, «ἀποστολικοῖς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος». Σαν πρεσβύτερος ακόμα, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητα του.

Στην Α’ Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ο τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπο του. Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ο Άρειος, ο Αλέξανδρος, αν και γέροντας 70 χρονών, δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαίας. Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή, ο πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε. Όρισε όμως διάδοχο του τον Αλέξανδρο, διότι, παρά το γήρας του, είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διακυβέρνηση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας.

Πράγματι, σαν Πατριάρχης ο Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών. Τότε ο Άρειος είχε εξαπατήσει το βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά.

Και ο βασιλιάς διέταξε τον Αλέξανδρο να αφήσει τον Άρειο να μετέχει της Θείας Κοινωνίας. Ο Άγιος Αλέξανδρος, λυπημένος, προσευχήθηκε στο Θεό και ζήτησε τη βοήθεια Του. Η δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε. Και το πρωί που ο Άρειος με πομπή θα πήγαινε στην εκκλησία, βρέθηκε το σώμα του σχισμένο και σκωληκόβρωτο! Ο Άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 337 μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.
Μύσται οὐράνιοι ἀποδεικνύμενοι, θεῖοι ἐκφάντορες τῷ κόσμῳ ὤφθητε, τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ποιμάναντες θεαρέστως, ἱερὲ Ἀλέξανδρε, τῆς Τριάδος ὁ πρόμαχος, Ἰωάννη ἔνδοξε, ὁ τῆς χάριτος τρόφιμος, καὶ Παῦλε Ἱερέων ἀκρότης, ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.

Για πρώτη φορά μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον μαρτυρικό θάνατο του τελευταίου μητροπολίτη της Σμύρνης -του εθνοϊερομάρτυρα Σμύρνης Χρυσoστόμου, ο οποίος κατακρεουργήθηκε από τον όχλο κατά την ανακατάληψη της πόλης από τον τουρκικό στρατό- το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης εξέλεξε ως μητροπολίτη Σμύρνης τον μέχρι τώρα αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου, αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο Σαμαρά.

Η ιστορική εκλογή έγινε ομόφωνα από τα μέλη της Ιεράς Συνόδου έπειτα από εισήγηση και πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Να σημειωθεί ότι η εκλογή έγινε δύο ημέρες μετά την επέτειο του μαρτυρικού θανάτου του μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου (27 Αυγούστου 1922 με το παλαιό ημερολόγιο) και 94 χρόνια από τότε.

Μετά την εκλογή ακολούθησε στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι η τελετή του Μεγάλου Μηνύματος του Εψηφισμένου Μητροπολίτη, όπως αποκαλείται, κατά την οποία, παρουσία όλων των συνοδικών αρχιερέων, ο κ. Βαρθολομαίος υπέγραψε την πράξη της εκλογής.

Η πορεία του
Ο κ. Βαρθολομαίος Σαμαράς (κατά κόσμον Μιχαήλ) γεννήθηκε στα Ανω Λεχώνια Βόλου το 1972. Αποφοίτησε από το Πρότυπο Κλασικό Λύκειο Βόλου το 1990. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής και του τμήματος Φιλολογίας (με ειδικότητα στην Κλασική Φιλολογία) του ΑΠΘ. Από το 2002 βρέθηκε στο Φανάρι ασκώντας καθήκοντα στην αρχιγραμματεία της Ιεράς Συνόδου, αλλά και ως γραμματέας διαφόρων συνοδικών επιτροπών.

Εκτός από την εκλογή του μητροπολίτη Σμύρνης η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προχώρησε επίσης και στην εκλογή επισκόπου Ερυθρών, για πρώτη φορά στην περιοχή της Ιωνίας. Στη θέση αυτή εξελέγη ο μέχρι τώρα ιερατικός προϊστάμενος της Ορθόδοξης Κοινότητας Σμύρνης, αρχιμανδρίτης Κύριλλος Συκής. Η συγκεκριμένη Επισκοπή περιλαμβάνει τις ιστορικές περιοχές του Τσεσμέ, των Αλατσάτων, της Αγριλιάς, των Αρχαίων Ερυθρών, του Καραμπουρνού και του Λιθίου.

Να σημειωθεί ότι η ανασύσταση της μητρόπολης Σμύρνης ήταν ένας διακαής πόθος των Μικρασιατών και η αρχή έγινε με την τοποθέτηση πριν από μερικά χρόνια του αρχιμανδρίτη Κυρίλλου στην Αγία Φωτεινή Σμύρνης ως πνευματικού προϊσταμένου της ορθόδοξης κοινότητας. Μέχρι τώρα τον τίτλο του υπερτίμου και εξάρχου Πάσης Ιωνίας έφερε ο εκάστοτε μητροπολίτης Χίου.

Οπως ανακοίνωσε το Πατριαρχείο, η ημερομηνία της τελετής ενθρόνισης του νέου μητροπολίτη Σμύρνης θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.

Ιερομάρτυρας
Ο τελευταίος μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος (κατά κόσμον Χρυσόστομος Καλαφάτης) γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1867 στην Τρίγλια της Μικράς Ασίας, ήταν απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και είχε εκλεγεί στη μητρόπολη Σμύρνης το 1910. Προηγουμένως είχε διατελέσει μητροπολίτης Δράμας από το 1902 έως το 1910, συμμετέχοντας ενεργά στον Μακεδονικό Αγώνα.

Επειτα από εισήγηση και πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχη ο αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Σαμαράς εξελέγη ομόφωνα μητροπολίτης Σμύρνης από τα μέλη της Ιεράς Συνόδου του Φαναρίου

Από το 1919 έως το 1922, όταν η περιοχή της Σμύρνης βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση, ο Χρυσόστομος αναδείχθηκε ως εθνάρχης του μικρασιατικού ελληνισμού και είχε ταχθεί υπέρ της λεγόμενης «μικρασιατικής άμυνας» για τη δημιουργία αυτόνομου κράτους σε περίπτωση ήττας του ελληνικού στρατού. Είχε ταχθεί επίσης με διαδοχικά αιτήματα στην τότε ελληνική κυβέρνηση, μπροστά στην επερχόμενη ήττα και καταστροφή, υπέρ της απομάκρυνσης του ελληνικού στοιχείου από τη Μικρά Ασία.

Αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Σμύρνη όταν εισήλθε ο τουρκικός στρατός, με αποτέλεσμα να συλληφθεί. Ενας Τούρκος αξιωματικός μαζί με δύο στρατιώτες πήγαν στα γραφεία της μητρόπολης και τον συνέλαβαν για να τον οδηγήσουν μπροστά στον Τούρκο αρχιστράτηγο Νουρεδίν Πασά. Ο τελευταίος τον παρέδωσε στον όχλο, με αποτέλεσμα να κατακρεουργηθεί και να βρει μαρτυρικό θάνατο στις 27 Αυγούστου 1922 (10 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο).

ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ

ethnos.gr

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Εορτάζουν πολλά εξωκλήσια, μονές και ναοί σε όλη την χώρα. Μοναδικό εκκλησάκι η Παναγία του Χάρου. Μια απεικόνιση μοναδική, ένα θαύμα επαναλαμβανόμενο και ένα όνομα που δεν συναντά κανείς εύκολα.

Η συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας του Χάρου, βρίσκεται στην Ελλάδα, σε ένα ταπεινό βυζαντινό εκκλησάκι που έχτισαν στους Λειψούς το 1600 μοναχοί από την Πάτμο. Το ονόμασαν «Παναγία του Χάρου» εξαιτίας του κειμηλίου που φιλοξενούσε. Μια εικόνα της Παναγίας που δεν κρατά τον Χριστό στην αγκαλιά της όπως συνηθίζεται, αλλά τον Σταυρό με τον Ιησού επάνω του. Είναι μια μοναδική απεικόνιση που δείχνει τον θρήνο της μητέρας και το μαρτύριο που πέρασε παραλαμβάνοντας το παιδί της νεκρό ύστερα από ένα απίστευτα σκληρό και ατιμωτικό μαρτύριο.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΑΝΘΙΖΟΥΝ

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, τον Απρίλιο του 1943 μια νεαρή κοπέλα, τοποθέτησε στην εικόνα της Παναγίας λευκούς κρίνους ως προσφορά στην Παναγία. Κανείς δεν γνωρίζει τι ήθελε να ζητήσει εκείνη την ταραγμένη περίοδο από την Παναγία. Με το πέρασμα των ημερών, όπως ήταν φυσικό οι κρίνοι μαράθηκαν. Τρεις μήνες μετά, τον Ιούλιο του 1943 κάποιοι επισκέπτες διαπίστωσαν πως οι μαραμένοι κρίνοι είχαν αρχίσει να πρασινίζουν και ουσιαστικά να ξαναζωντανεύουν. Στις 23 Αυγούστου, οπότε και γιορτάζει ο συγκεκριμένος Ναός οι κρίνοι είχαν νέα μπουμπούκια. Άνθρωποι που επισκέπτονται το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας για να προσκυνήσουν και να θαυμάσουν την ξεχωριστή αυτή εικόνα της Παναγίας, λένε πως το θαύμα αυτό επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την ίδια περίοδο.

dogma.gr