Σε πλήρη επιφυλακή βρίσκεται η ΕΛ.ΑΣ από το πρωί της Δευτέρας με αφορμή τις τριήμερες εκδηλώσεις μνήμης για την επέτειο του Πολυτεχνείου οι οποίες κορυφώνονται την Τετάρτη 17 Νοεμβρίου.

Αυτή είναι η πρώτη χρονιά που οι εορτασμοί θα γίνουν χωρίς τους περιορισμούς του κορωνοϊού στις συγκεντρώσεις και όπως τονίζουν αρμόδιοι αξιωματικοί, στόχος είναι να ολοκληρωθεί το τριήμερο χωρίς επεισόδια. Το τεταμένο κλίμα ωστόσο των προηγούμενων ημερών μετά την αιματηρή καταδίωξη στο Πέραμα, την υποχρεωτική λήψη DNA και την ψήφιση του νομοσχεδίου για την πανεπιστημιακή αστυνομία, προκαλούν ανησυχία στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ με αποτέλεσμα θα προχωρά σε αυξημένα μέτρα ασφαλείας στα οποία θα συμμετέχουν περισσότεροι από 5.000 αστυνομικοί.

 

Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει αστυνομικούς των ΜΑΤ, της ΔΙ.ΑΣ., της ΔΡΑΣΗ, των ΟΠΚΕ, της Ασφάλεια, αλλά και της Αντιτρομοκρατικής, οι οποίοι θα διατεθούν για την αποφυγή εντάσεων και επεισοδίων.

Σημειώνεται ότι ήδη το Πολυτεχνείο έχει μετατραπεί σε «φρούριο», με συχνές περιπολίες της αστυνομίας, ενώ υπό επιτήρηση βρίσκονται όλα τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας, ώστε να αποτραπούν καταλήψεις, αλλά και για να μην δημιουργηθούν επικίνδυνα «ορμητήρια». Ήδη πάντως αναρχικές συλλογικότητες πραγματοποίησαν χθες κατάληψη στο κτήριο «Γκίνη» του ΕΜΠ ώστε να αποφασίσουν πως θα κινηθούν τις επόμενες ημέρες.

Στο πλαίσιο των μέτρων, σε καθεστώς φύλαξης θα τεθούν και κυβερνητικά κτίρια, πρεσβείες και αστυνομικά τμήματα, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο να γίνουν στόχος καταδρομικών επιθέσεων. Για την αποτροπή τέτοιων ενεργειών, θα ενεργοποιηθεί και δίκτυο πληροφόρησης, που θα καταγράψει τα «επίφοβα» σημεία. Υπενθυμίζεται πάντως ότι τα ξημερώματα της Κυριακής σημειώθηκε επίθεση στην Τροχαία Πειραιά, με τις αρχές στη συνέχεια να συλλαμβάνουν δύο νεαρούς, στα σπίτια των οποίων εντοπίστηκαν σύνεργα για βόμβες μολότοφ.

 

Ο σχεδιασμός της ΕΛ.ΑΣ συνεχίζεται και από αέρος καθώς ελικόπτερα και drone θα μεταφέρουν εικόνα στο Κέντρο Επιχειρήσεων, ενώ αντίστοιχη εικόνα θα καταγράφουν και επίγειες κάμερες. Στην περίπτωση που σημειωθούν επεισόδια και κριθεί σκόπιμο, τις δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ θα ενισχύσουν οι «Αίαντες»που θα είναι βρίσκονται κοντά στο Πολυτεχνείο.

«Πρέπει να είναι μια γιορτή της Δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ενότητας και γι’ αυτό ο εορτασμός θα πρέπει να είναι ειρηνικός», είχε δηλώσει σχετικά με την επέτειο του Πολυτεχνείου ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος μιλώντας στον ΣΚΑΪ. Πρόσθεσε ότι «η δουλειά της Ελληνικής Αστυνομίας είναι να συμβάλλει με τα μέτρα ασφαλείας, στο να υπάρχει τάξη, ασφάλεια κι ηρεμία στους δρόμους της Αθήνας. Να διαφυλαχθεί η ασφάλεια και των πολιτών οι οποίοι θα εργάζονται και θα κινούνται κανονικά στους δρόμους και η περιουσία των πολιτών».<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/ellada/epeteios-polytehneioy-ola-ta-metra-tis-elas">Επέτειος Πολυτεχνείου: «Φρούρια» τα ΑΕΙ, 5.000 αστυνομικοί στους δρόμους, ελικόπτερα και «Αίαντες» -Ολα τα μέτρα της ΕΛ.ΑΣ. </a></p>

Επέτειος 25ης Μαρτίου: H φρουρά του Επιτηρητικού Φυλακίου 1 στις Καστανιές φυλακίου απέδωσε τιμές προς την ελληνική σημαία με ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου
Με μία λιτή, αλλά συμβολική τελετή και στις Καστανιές Έβρου, ο ελληνισμός τίμησε την επέτειο της εθνικής επετείου του 1821, κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού αλλά και των συνεχιζόμενων προκλήσεων της Άγκυρας.

Στις 11:30 το πρωί, η φρουρά του Επιτηρητικού Φυλακίου 1 στις Καστανιές φυλακίου απέδωσε τιμές προς την ελληνική σημαία με ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου. Την ίδια ώρα ζεύγος μαχητικών F 16 της Πολεμικής Αεροπορίας πέταξε πάνω τις Καστανιές, σκορπώντας ενθουσιασμό στους κατοίκους και στις δυνάμεις στρατού και σωμάτων ασφαλείας που επιτηρούν στην περιοχή.

Στη συνέχεια το ζεύγος κινήθηκε προς Αλεξανδρούπολη, Καβάλα, Λήμνο, Λέσβο και Χίο.

Μετά την έπαρση της ελληνικής σημαίας και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, το άγημα αποχώρησε συντεταγμένα υπό τους ήχους εμβατηρίου της στρατιωτικής μπάντας.

Οι Καστανιές είναι σημαιοστολισμένες στα εθνικά χρώματα και έξω από κάθε σπίτι κυματίζει η γαλανόλευκη, μαρτυρία του υψηλού εθνικού φρονήματος των κατοίκων παρά τις συνεχιζόμενες προκλήσεις των Τούρκων.

https://www.protothema.gr/

«Τίποτα δεν μπορεί να δαμάσει το ηθικό μας και την αγάπη μας για την πατρίδα μας»!

Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση για τη χώρα μας, αλλά και για όλο τον κόσμο, τιμάμε την Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Τιμάμε την ομοψυχία των Ελλήνων αγωνιστών, την αποφασιστικότητα τους, τον κοινό αγώνα τους για τις αξίες του Ελληνισμού.

Η Επέτειος της Εθνικής Παλιγγενεσίας μας βρίσκει σήμερα με την ίδια ομοψυχία, την ίδια αποφασιστικότητα και τον ίδιο αγώνα για την προάσπιση των ίδιων αυτών αξιών.

Τιμάμε σήμερα τους αγωνιστές και πρωτοπόρους της εξέγερσης του 1821 μένοντας σπίτι, χωρίς παρελάσεις και εκδηλώσεις.

Όμως, τίποτα δεν μπορεί να περιορίσει την ευγνωμοσύνη μας προς τους προγόνους μας και τίποτα δεν μπορεί να δαμάσει το ηθικό μας και την αγάπη μας για την πατρίδα μας.

Σε αυτές τις στιγμές, η σκέψη μας είναι στους ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης, ενάντια σε αυτήν την πανδημία.

Σε αυτές τις στιγμές, το βλέμμα μας είναι στα στελέχη των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων, που αντιμετωπίζουν με απαράμιλλο θάρρος και ψυχραιμία τις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις.

Σε αυτές τις στιγμές, όλες και όλοι μαζί κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για να αντιμετωπίσουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση με πολλαπλές παρενέργειες και επιπτώσεις.

Είμαι βέβαιη, όμως, ότι θα τις ξεπεράσουμε.

Γιατί, αν και βρισκόμαστε τώρα σε απόσταση, η καρδιά και ο νους μας βρίσκεται πιο κοντά σε όλους τους ανθρώπους που αγαπάμε, σε όλους τους ανθρώπους που η παρουσία τους στον κόσμο έχει νόημα για εμάς.

Χρόνια πολλά σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, σε όλον τον κόσμο!

 

 

Το πρωινό της 26ης Σεπτεμβρίου 1989, πριν από ακριβώς τρεις δεκαετίες, ο καιρός είχε ψυχράνει ασυνήθιστα για την εποχή. Η μετάβαση από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο δεν ήταν τόσο ομαλή αν και η κλιματική αλλαγή δεν είχε μπει ακόμα στην ατζέντα της επικαιρότητας

Εκείνο το πρωινό ήταν ένα από τα σημαντικότερα της νεότερης ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Σίγουρα όχι για την πρωινή ψύχρα, που ήταν πρώιμη για την εποχή, αλλά για τη μεγάλη και απότομη παγωμάρα στα πρόσωπα και τα σώματα όλων όσοι έτυχε να βλέπουν ειδήσεις στη τηλεόραση που τότε ήταν ακόμα μόνο «κρατική» ή να ακούν ραδιόφωνο. Δύο λεπτά πριν από τις οκτώ το πρωί η Ιστορία κατέγραψε μία από τις σημαντικότερες πολιτικές δολοφονίες στην Ελλάδα που άλλαξε πολλά. Και κυρίως τη στάση του ελληνικού πολιτικού κόσμου απέναντι στο φαινόμενο της πολιτικής τρομοκρατίας αλλά και την ίδια τη «17 Νοέμβρη», τη μεγαλύτερη ελληνική τρομοκρατική οργάνωση που έδρασε ποτέ σε αυτήν τη γωνιά των Βαλκανίων, με την πιο μακρόχρονη δράση από όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις της Ευρώπης. 

Bakogiannis4

Διαβάστε όλες τις Ειδήσεις απο το Dikaiologitika News

Ο Παύλος Μπακογιάννης, 54 ετών, πατέρας του σημερινού Δημάρχου της Αθήνας, ήταν τότε ένας νέος πολιτικός και έμπειρος δημοσιογράφος, σύζυγος της Ντόρας Μπακογιάννη, στενά συνδεδεμένος με την εκδοτική επιχείρηση, του Γώργου Κοσκωτά. Η παραπομπή του τελευταίου στη Δικαιοσύνη για διάφορα σκάνδαλα γύρω από τις δραστηριότητές του, κυριαρχούσε τότε στην επικαιρότητα. Δύο λεπτά πριν από τις οκτώ το πρωί, τρία μέλη της «17 Νοέμβρη» τον ακολούθησαν την ώρα που έμπαινε στο πολιτικό του γραφείο στην οδό Ομήρου, στο κέντρο της Αθήνας. Τον σημάδεψαν με δύο 45άρια πιστόλια. Τέσσερις σφαίρες. Και εκεί έπεσε για να ξεψυχήσει λίγη ώρα αργότερα στον «Ευαγγελισμό». Ενδεικτική της στάσης ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας ήταν και η αμηχανία των μέσων μαζικής ενημέρωσης . Θα περνούσαν πολλά χρόνια, θα ερχόταν η εξάρθρωση της πιο δραστήριας και μακρόζωης τρομοκρατικής οργάνωσης της Ευρώπης και στην Ελλάδα δεν είχε γίνει ακόμα σαφές αν η «17 Νοέμβρη» έκανε «εκτελέσεις» ή «δολοφονίες».

Δολοφονία - ορόσημο

Ήταν η δολοφονία που λειτούργησε ως ορόσημο για την πορεία της «17 Νοέμβρη», καθώς όλες οι μετέπειτα πληροφορίες έκαναν λόγο για «σημαντικές αλλαγές που επέφερε η δολοφονία Μπακογιάννη στο εσωτερικό της οργάνωσης». Ο Παύλος Μπακογιάννης το καλοκαίρι του ’89 είχε αναλάβει ένα σπουδαίο κατ’ αυτόν έργο, ξένο όμως για την πολιτική κουλτούρα της εποχής. Είχε παίξει καταλυτικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις ΝΔ- ΣΥΝασπισμού για τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τζανετάκη, το γνωστό «βρώμικο ’89». Και λίγες ημέρες πριν από τη δολοφονία του είχε εισηγηθεί, ως βουλευτής της ΝΔ, νομοσχέδιο για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου.

Bakogiannis5

Τρεις ημέρες μετά τη δολοφονία του και ενώ η ελληνική κοινωνία αλλά και η κεντρική πολιτική σκηνή βρίσκονταν ακόμα σε κατάσταση σοκ, ο Παύλος Μπακογιάννης κηδεύτηκε στο Καρπενήσι. Στις 9 Οκτωβρίου 1989 η «17Ν» έστειλε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» τη σχετική προκήρυξη, και ως συνήθως προσπαθούσε μέσα σε λίγες σελίδες, δώδεκα στη συγκεκριμένη περίπτωση, να χωρέσει ολόκληρη την επιχειρηματολογία της για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, ίσως το πιο πολύπλοκο φαινόμενο της μεταπολιτευτικής περιόδου: «Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε τον απατεώνα και ληστή του λαού Μπακογιάννη. Ο κύριος αυτός είναι υπεύθυνος όχι μόνο γιατί έκλεψε τα πρώτα 60 εκατομμύρια του ιδρυτικού κεφαλαίου της Γραμμής αλλά και για τις εκατοντάδες εκατομμύρια που είτε έκλεψε μαζί με τον συνεργάτη του Κοσκωτά για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου Γραμμής, αλλά και για την αγορά μέσω της Γραμμής της Τράπεζας Κρήτης», ανέφερε.

Η περιγραφή από τον Δημήτρη Κουφοντίνα

Πώς περιέγραφε ο ίδιος ο Δημήτρης Κουφοντίνας στο βιβλίο του «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» (εκδ. Λιβάνης), τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη;

«Εκείνο το πρωινό στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, από το αυτοκίνητο του Μπακογιάννη κατέβηκε πρώτα η κοπέλα, φορούσε ένα κόκκινο πουλόβερ. Πίσω της, μερικά βήματα, προχωρούσε ο Μπακογιάννης. Ο οδηγός αυτή τη φορά δεν περίμενε καθόλου. Έστριψε βιαστικός με το αυτοκίνητο αριστερά στην Ομήρου. Ο θυρωρός γνώριζε την κοπέλα. Δεν τη σταμάτησε όπως έκανε με όλους όσοι έμπαιναν. Οι δύο της 17Ν ακολούθησαν ολόκληρο σχέδιο: Ντυμένοι με κουστούμια, κρατώντας ένα μεγάλο φάκελο, μπήκαν στην είσοδο της διπλανής πολυκατοικίας, την ώρα ακριβώς που σταματούσε το αυτοκίνητο του Μπακογιάννη στη γωνία. Ο θυρωρός, σε πλήρη επιφυλακή, τους ακολούθησε μέχρι τη διπλανή είσοδο, πήγε να τους ακολουθήσει μέσα, μετά είδε την κοπέλα και τον Μπακογιάννη, σταμάτησε, τους χαιρέτισε, εξυπηρετικός. Την ώρα που έμπαινε βιαστικός ο Μπακογιάννης στην πολυκατοικία του γραφείου, οι δύο τον ακολούθησαν γρήγορα. Η κοπέλα είχε ανοίξει την πόρτα του ασανσέρ στον Μπακογιάννη, του χαμογελούσε. ‘Ο κ. Μπακογιάννης;’. Γύρισε, καταπρόσωπο, ενοχλημένος. Η κοπέλα έμεινε ακίνητη. Ύστερα άφησε την πόρτα του ασανσέρ να κλείσει».

Bakogiannis3

Σε κάθε περίπτωση οι αντιδράσεις της ελληνικής κοινής γνώμης αλλά και συνολικά της πολιτικής σκηνής ήταν εντονότατες. Μία από τις κορυφαίες κοινοβουλευτικές στιγμές εκείνων των ημερών κατεγράφη όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πήρε τον λόγο στη Βουλή και ευχήθηκε «το αίμα του Παύλου Μπακογιάννη να είναι το τελευταίο». Η «17Ν» απέστειλε και δεύτερη προκήρυξη, λίγο αργότερα, που επιχειρηματολογούσε υπέρ της δολοφονίας με πιο σκληρά και πιο κυνικά επιχειρήματα προσπαθώντας να χτίσει ακόμα περισσότερο το προφίλ του «λαϊκού» και «αμόλυντου» δικαστή ο οποίος διατηρεί για τον εαυτό του το δικαίωμα να αφαιρεί ανθρώπινες ζωές στο όνομα ενός συστήματος δικαιοσύνης που καταργεί κάθε έννοια ελευθερίας και πολιτισμού. Αλλά αυτά, για εκείνη την εποχή τουλάχιστον, ήταν πολύ ψιλά γράμματα…

Ποιος ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης;

Ο Παύλος Μπακογιάννης γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα – Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη. Γυμνάσιο πήγε στο Θέρμο Τριχωνίδας, για ένα χρόνο στο Καρπενήσι (1950) και το τελείωσε στην Πάτρα στο Β’ Γυμνάσιο Πατρών. Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τύμπιγκεν και Κωνσταντίας (Konstanz), στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και για 10 περίπου χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.

Bakogiannis2

Ηταν διευθυντής του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Από τη θέση αυτή αντιτάχθηκε στο δικτατορικό καθεστώς και έκανε εκπομπές με σχόλια και ειδήσεις που αναμεταδίδονταν και από την Deutsche Welle και πολύ γρήγορα έγιναν σημείο αναφοράς του αντιδικτατορικού αγώνα.

Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης και την οποία και παντρεύτηκε το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.
Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα. Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης – διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» ως το Φεβρουάριο του 1985. Από το Νοέμβριο του 1985 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Μητσοτάκη. Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας. Ακολούθησε η Κυβέρνηση Τζαννετάκη, στο σχηματισμό της οποίας έλαβε ενεργό ρόλο, ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του Συνασπισμού.

Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ευρυτανίας. Το πρώτο του μάλιστα βιβλίο είχε τίτλο: «Η Ευρυτανία και οι οικονομικές της δυνατότητες» (Αθήνα, 1960). Κατήρτησε ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής, το οποίο υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως πολιτικός θεωρούνταν ήπιος και συναινετικός. Θεωρούσε επιβεβλημένη την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού και την Εθνική Συμφιλίωση. Στα πλαίσια αυτής του της πεποίθησης εργάστηκε για την επιτυχία του πρωτοποριακού, για την εποχή, εγχειρήματος συγκυβέρνησης Αριστεράς και Δεξιάς. Για τους ίδιους λόγους ήταν εισηγητής, εκ μέρους της Ν.Δ., του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε Νόμος το καλοκαίρι του 1989

Ήταν 28η Οκτωβρίου 1940: Η ημέρα που η Ελλάδα είπε ΟΧΙ στην υποταγή, στέλνοντας το μήνυμα πως όταν παλεύει κανείς με την ψυχή του, όταν αγωνίζεται για την ελευθερία του, όσο μεγάλα και αν είναι τα εμπόδια, όσες θυσίες και αν απαιτηθούν, στο τέλος θα βγει νικητής.

Από τότε η Ελλάδα κάθε τέτοια ημέρα γιορτάζει την επέτειο εισόδου της στον πόλεμο του '40, ενώ οι περισσότερες χώρες συνηθίζουν να γιορτάζουν την λήξη ενός πολέμου, και την έλευση της ειρήνης.

1940 kathimerini 28 708 500x280 1

Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις , το ΟΧΙ στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι, που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. 

Η Ελλάδα υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία της εναντίον των φασιστικών ιταλικών δυνάμεων και μετά την εισβολή των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων, την άνοιξη του 1941, οργανώνει ένα από τα μαζικότερα αντιστασιακά κινήματα στον κόσμο που οδήγησε στην απελευθέρωσή του, τον Οκτώβριο του 1944.

c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b 51

Τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1940

Λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940, η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Metaxas 1940 OXI Doksa 564x564

Ο τότε Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς απάντησε στον Μουσολίνι με έναμεγαλοπρεπέστατο «ΟΧΙ», το οποίο αντανακλούσε και την θέληση του μεγαλύτερου μέρους του λαού, ήταν κάτι σαν λαϊκή απαίτηση.

3310 1

Τα ακριβή λόγια του Μεταξά ήταν: «Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο», όμως οι εφημερίδες της εποχής δεν άργησαν να γράψουν για το περίφημο «ΟΧΙ» του Πρωθυπουργού στους Ιταλούς. Η κίνηση αυτή του Μεταξά σηματοδότησε την είσοδο της, ουδέτερης μέχρι τότε, χώρας μας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Ο Μουσολίνι με 100. 000 στρατιώτες που είχε συγκεντρωμένους στην Αλβανία, πίστευε πως θα κατακτούσε την Ελλάδα με ευκολία. Ενώ όμως στην αρχή οι Έλληνες αποτραβήχτηκαν από τα σύνορα και οι Ιταλοί κατέλαβαν μικρές ελληνικές περιοχές, στις 14 Νοεμβρίου αρχίζει η αντεπίθεση και τα ελληνικά στρατεύματα γνωρίζουν μεγάλες επιτυχίες, όπως στη μάχη της Πίνδου, στην Ήπειρο και στη δυτική Μακεδονία, απελευθερώνοντας όλη σχεδόν την Βόρεια Ήπειρο: Άγιοι Σαράντα, Πόγραδετς, Αργυρόκαστρο, Χειμάρρα. Μια επίθεση που έκαναν οι Ιταλοί την άνοιξη, δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Οι Έλληνες πολεμούσαν σαν λιοντάρια.

Όταν ο Μουσολίνι αντιλήφθηκε πως δεν υπήρχε για το στρατό του σωτηρία, ζήτησε τη βοήθεια του συμμάχου του, Χίτλερ. Έτσι τον Απρίλιο του 1941 η ναζιστική Γερμανία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Και στη δεύτερη αυτή εισβολή η Έλληνες απάντησαν και πάλι «ΟΧΙ», γράφοντας αυτή τη φορά την εποποιία των Οχυρών του Μεταξά κατά μήκος των συνόρων στη Μακεδονία. Οι Γερμανοί έσπασαν τις γραμμές άμυνας των Σέρβων, έφτασαν στην Αθήνα και τότε μόνο, περικυκλωμένοι και εντεταλμένοι από τη Διοίκηση του διαλυόμενου πλέον Ελληνικού Στρατού, οι μαχητές των οχυρών παραδόθηκαν (δεν κατακτήθηκαν στη μάχη) με ψηλά το κεφάλι. Έτσι άρχισαν τα μαύρα χρόνια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ελλάδας.

Για τέσσερα σχεδόν χρόνια οι Έλληνες υπέφεραν από την πείνα τις στερήσεις αλλά και από τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις. Πολύ σύντομα όμως οι Έλληνες ξαναβρήκαν τη δύναμη να επαναστατήσουν εναντίον του εισβολέα. Οργάνωσαν αντάρτικες ομάδες στα βουνά, τύπωναν παράνομες εφημερίδες ενώ πολλοί διέφυγαν στην Αίγυπτο όπου δημιουργήθηκε ένας νέος ελληνικός στρατός, που πολέμησε μαζί με τους άλλους συμμάχους μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Το «ΟΧΙ» είναι το μέγιστο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας των Ελλήνων. Είναι σταθμός με βαθύ νόημα γιατί θα συμβολίζει αιώνια την πάλη του δίκαιου με το άδικο, την πάλη για την αρετή και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει πάντα μια ζωντανή δύναμη κι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους.

ceb9cf89ceaccebdcebdceb7cf82 cebcceb5cf84ceb1cebeceaccf82 001

Πότε ξεκίνησε να γιορτάζεται η 28η Οκτωβρίου

Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξάνα συναινέσει. 

12 13 7 2 thumb large

19401 1

Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941.Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ.

ioannis metaxas2

Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.

Metaxas 1940 10 28

Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, σε πολλές χώρες του κόσμου, ελληνικές κοινότητες γιορτάζουν την Επέτειο του «ΌΧΙ».

Κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.

Σελίδα 1 από 8

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot