Τέλος στους αναδρομικούς φορο – ελεγχους που παράτυπα έφταναν ακόμα και σε βάθος 20ετίας βάζει η Ελληνική Δικαιοσύνη η οποία εκδίδει πλέον την μια δικαστική απόφαση μετά την άλλη θεωρώντας απαράδεκτες συνταγματικά και νομικά τις παρατάσεις παραγραφής που δίνει νομοθετικά η πολιτεία αδυνατώντας να ελέγξει εντός του εύλογου και νόμιμου χρονικού διαστήματος τις υποθέσεις φοροδιαφυγής.

Όπως κατέγραψε το Capital.gr tο μήνυμα που έχει εκπέμψει εδώ και καιρό το Συμβούλιο Επικρατείας (με απόφαση του Β’ Τμήματος αλλά και της 7μελούς σύνθεσης στη συνέχεια για την υπόθεση του καθηγητή Αλ. Μητρόπουλου) είναι πως η παράταση των προθεσμιών παραγραφής που επήλθαν με νόμους του Υπουργείου Οικονομικών, αντιβαίνει στις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης που επιβάλλουν τη σαφή διατύπωση των κανόνων δικαίου. Με το θέμα είχαμε ασχοληθεί και τον Ιούλιο με αφορμή σχετική δικαστική απόφαση. Εν ολίγοις θα πρέπει να ξεχάσουμε τις έρευνες για την παρελθούσα φοροδιαφυγή πέραν της 10ετίας (όταν υπάρχει βέβαια εντολή εισαγγελέα αρα και ερευνώμενο ποινικό αδίκημα), κάτι που σημαίνει απώλεια εκατομμυρίων για το Δημόσιο. Με αυτό τον ξεκάθαρο τρόπο, χιλιάδες (αλλά όχι όλες) φορολογικές υποθέσεις πλούσιων φυσικών προσώπων προερχόμενες από τις γνωστές πλέον «λίστες «καθώς και πολλές άλλες υποθέσεις μεγάλης φοροδιαφυγής που βρίσκονται σε εκκρεμότητα οδεύουν πλέον προς παραγραφή. Το χρονικό περιθώριο που έχει το Δημόσιο να ολοκληρώσει τους ελέγχους στις υποθέσεις αυτές λήγει στις 31-12-2016 και από ότι φαίνεται δεν υπάρχει δυνατότητα να δοθεί νέα παράταση στην προθεσμία παραγραφής, όπως έχει γίνει ηδη δυο φορές.

Το ΣτΕ Είναι χαρακτηριστική η απόφαση ΣτΕ 1623/2016 (7μελής Συνθεση) η οποία διατυπώνει την εξής άποψη: «Η παραγραφή αυτή πρέπει επίσης, να έχει, συνολικά, εύλογη διάρκεια, δηλαδή να συνάδει προς την αρχή της αναλογικότητας, ώστε, […] να μην αφήνει τους μεν φορολογουμένους έκθετους σε μακρά περίοδο ανασφάλειας δικαίου -που αποτελεί παράγοντα αποτρεπτικό για την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων με δυσμενείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη, γενικότερα, και της εθνικής οικονομίας- και στον κίνδυνο να μην είναι πλέον σε θέση, μετά την παρέλευση μακρού χρόνου από το γεγονός που γεννά τη φορολογική υποχρέωση και την κτήση του διαφυγόντος τη φορολογία περιουσιακού οφέλους, να αμυνθούν προσηκόντως έναντι σχετικού ελέγχου, το δε Δημόσιο έκθετο στον κίνδυνο αδυναμίας είσπραξης τυχόν βεβαιουμένων ποσών προστίμων». Νέα απόφαση και 5ετία Αυτό έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις από τα Διοικητικά δικαστήρια με χαρακτηριστική επίσης του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, σύμφωνα με την οποία στις υποθέσεις που έχει εκδοθεί εισαγγελική παραγγελία εντός του 2014 η παραγραφή επήλθε στις 31-12-2013. Δηλαδή η εντολή του 2014 έχει εκδοθεί για παραγεγραμμένες υποθέσεις.

Όμως ανάλογη απόφαση με ιδιαίτερη δυναμική εκδόθηκε και στις αρχές Δεκεμβρίου από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες θεωρεί ότι είναι άκυρες οι εισαγγελικές εντολές ελέγχου (άρα και τη διακοπή της παραγραφής) για τις περισσότερες – αν όχι όλες – λίστες, επειδή εκδόθηκαν μαζικά και αναφέρονται συλλήβδην σε ολόκληρο το περιεχόμενο κάποιων CD και όχι ονομαστικά κατά περίπτωση, σε κάθε έναν ξεχωριστά από τους συνολικά 1,3 εκατομμύρια ελεγχόμενους.

Τι σημαίνει Για να γίνει κατανοητό αυτό πρέπει να γίνει ένας βασικός διαχωρισμός για τον τρόπο που ξεκινά μια έρευνα:

– Αν ξεκινήσει με εντολή ελέγχου από τον επικεφαλής μιας ΔΟΥ για διοικητική και όχι ποινική παράβαση, τότε η παραγραφή ρητά και με βούλα όλων των δικαστηρίων) είναι πενταετής.

– Αν ξεκινήσει με εντολή εισαγγελέα (και για) για ποινικό αδίκημα , όπως φοροδιαφυγή, ξέπλυμα κλπ τότε η παραγραφή φτάνει ακόμα και από 10-20 χρόνια. Τι είπε το Δικαστήριο; Εφόσον θεωρεί άκυρες τις μαζικές εισαγγελικές εντολές, τότε η παραγραφή πέφτει στα 5 χρόνια! Πληροφορίες αναφέρουν πως τα στοιχεία που επικαλείται η Εφορία ως «νεότερα» ή «συμπληρωματικά» (οπτικός δίσκος – CD) το δικαστήριο τα θεωρεί «παλιά» (υπόλοιπα τραπεζικών καταθέσεων) και άρα, αφού δεν τα αξιοποίησε τόσα χρόνια και δεν εξέδωσε ποτέ πιο πριν εντολή ατομικού ελέγχου, ισχύει και για τους ελεγχόμενους της «λίστας Λαγκάρντ» το δικαίωμα 5ετούς παραγραφής (2008 και πριν), όπως και για όλους τους υπόλοιπους φορολογούμενους που δεν έχουν υποστεί έως τώρα κανέναν φορολογικό έλεγχο.

money-tourism.gr

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (και τα κατώτερα Διοικητικά Δικαστήρια) αποφάνθηκε, ότι από τα έσοδα των εταιρειών εκπίπτουν τα ποσά που διατίθενται για τη συντήρηση των αυτοκίνητων της επιχείρησης και των υπαλλήλων της, την αγορά καυσίμων για τα εν λόγω αυτοκίνητα και τις δαπάνες για αγορά ειδών καθαριότητας, καφέδων, αναψυκτικών, κά.

Κατόπιν αυτού, το ΣτΕ διέγραψε 87.990 ευρώ που είχαν καταλογιστεί σε εταιρεία από τον προϊστάμενο του Εθνικού Ελεγκτικού Κέντρου, ως λογιστικές διαφορές.
Όπως αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις, ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος προβλέπει, ότι από το καθαρό εισόδημα των επιχειρήσεων αφαιρούνται οι δαπάνες «για τη συντήρηση και επισκευή των επαγγελματικών γενικά εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και αυτοκινήτων οχημάτων. Ειδικότερα, για τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης μέχρι 1.600 κυβικά εκατοστά, εκπίπτουν οι δαπάνες συντήρησης, επισκευής, κυκλοφορίας και αποσβέσεων και τα μισθώματα που καταβάλλονται σε εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) ή σε οποιονδήποτε άλλον τρίτο, σε ποσοστό 70% του ύψους αυτών, εφόσον τα αυτοκίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της επιχείρησης. Για αυτοκίνητα μεγαλύτερου κυβισμού, εκπίπτει ποσοστό 35% των δαπανών.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση κατά το φορολογικό έλεγχο σε εταιρεία, ποσό 63.117 ευρώ που αφορούσε τις δαπάνες συντήρησης κλπ αυτοκινήτων κάτω των 1.600 κυβικών της επιχείρησης, δεν αναγνωρίστηκε ως δαπάνη και καταλογίστηκε ως λογιστική διαφορά, με το αιτιολογικό ότι τα αυτοκίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για τις προσωπικές ανάγκες των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας και των πωλητών της.
Τα Διοικητικά Δικαστήρια διέγραψαν τη λογιστική αυτή διαφορά, καθώς η φορολογική αρχή δεν απέδειξε ότι τα αυτοκίνητα της επιχείρησης τα χρησιμοποιούσαν για τις προσωπικές τους ανάγκες τα μέλη του ΔΣ και οι υπάλληλοί της.

Ακόμη, η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε και προσέθεσε ως λογιστική διαφορά στα καθαρά κέρδη της επιχείρησης, το ποσό των 19.972 ευρώ από τον λογαριασμό στον οποίο καταχωρίζονται οι δαπάνες αγοράς καυσίμων, τόσο των ιδιόκτητων αυτοκινήτων της εταιρείας, όσο και των μισθωμένων, καθώς και των αυτοκινήτων των υπαλλήλων της. Και αφαιρέθηκε το ποσό αυτό από το Εθνικό Ελεγκτικό Κέντρο, με το αιτιολογικό ότι με το ποσό αυτό καλύφθηκαν προσωπικές ανάγκες των υπαλλήλων της επιχείρησης και δεν πρόκειται για παραγωγική δαπάνη.

Το εν λόγω ποσό διαγράφηκε από τη Δικαιοσύνη ως λογιστική διαφορά, καθώς η φορολογική αρχή δεν απέδειξε, με συγκεκριμένα στοιχεία, το αντίθετο.
Επίσης, μεταξύ των λογιστικών διαφορών που προστέθηκαν από τη φορολογική αρχή στα καθαρά κέρδη της επιχείρησης, ήταν και κονδύλιο 4.900 ευρώ. Το ποσό αυτό δαπανήθηκε για αγορά ειδών καθαριότητας, αναψυκτικών, καφέδων κλπ για το προσωπικό και τους πελάτες της εταιρείας.

Τα Διοικητικά Δικαστήρια διέγραψαν αυτή τη λογιστική διαφορά, καθώς αποφάνθηκαν ότι είναι εκπεστέα, καθώς αποτελεί παραγωγική δαπάνη.

Οι περίεργοι ήχοι από το δωμάτιο τίναξαν στον αέρα την οικογενειακή συγκέντρωση. Οι αποκαλύψεις άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη...

Σε κάθειρξη 8 ετών καταδικάστηκε χθες ερήμην από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρόδου, 35χρονος Καλύμνιος, κατηγορούμενος για αποπλάνηση ενός κοριτσιού που δεν είχε συμπληρώσει τα 14 χρόνια του! Αν και ενώπιον του δικαστηρίου ο κατηγορούμενος δεν εμφανίστηκε, η υπόθεση εκδικάστηκε κανονικά και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 8 ετών με την έφεση να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη. Το περιστατικό είχε σημειωθεί, σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κω με το οποίο η υπόθεση παραπέμφθηκε σε δίκη, τον Γενάρη του 2012 στην Κάλυμνο σε συγγενικό σπίτι του 35χρονου. Εκεί ο φερόμενος ως δράστης συνερεύθηκε ερωτικά με την ανήλικη, η οποία το συγκεκριμένο διάστημα δεν είχε συμπληρώσει τα 14 χρόνια της!

Σε βάρος του 35χρονου ακολούθησε καταγγελία και η άσκηση ποινικής δίωξης σε βαθμό κακουργήματος. Μετά την απολογία του ο κατηγορούμενος είχε αφεθεί ελεύθερος με τους όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισής του μία φορά το μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του.

Πηγή: rodiaki.gr

Σε ποινή φυλάκισης 5 ετών μετατρέψιμη προς 20 ευρώ ημερησίως καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου ένας κάτοικος της Κω, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε και στη Ρόδο με χονδρικό εμπόριο κουφωμάτων και παραθύρων, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για οφειλές «μαμούθ» προς το Ελληνικό Δημόσιο.

Ο κατηγορούμενος, που δικάστηκε ερήμην από το δικαστήριο, φέρεται να οφείλει συνολικά στο Ελληνικό Δημόσιο σε φόρους και προσαυξήσεις το χρηματικό ποσό των 24.681.981,26 ευρώ!!
Το ίδιο δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλάκισης 3 ετών μετατρέψιμη προς 10 ευρώ ημερησίως σε Ροδίτη, πρώην φαρμακοποιό, που κρίθηκε ένοχος του ίδιου αδικήματος με ελαφρυντικά. Μετά από έλεγχο που διενεργήθηκε σε φαρμακείο ιδιοκτησίας του από το ΣΔΟΕ διαπιστώθηκαν σοβαρές φορολογικές παραβάσεις και του επιβλήθηκαν πρόστιμα τα οποία δεν κατόρθωσε να ακυρώσει με τις προσφυγές του ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων. Χθες κρίθηκε συγκεκριμένα ένοχος για οφειλές ύψους 1,15 εκατ. ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο, ενώ το ύψος των οφειλών του, ανέρχεται στα 4,8 εκατ. ευρώ. Ο συνήγορος υπεράσπισης του, δικηγόρος κ. Φώτης Ρωμαίος, εξέθεσε στο δικαστήριο ότι για την ίδια γενεσιουργό αιτία του ελέγχου στον οποίο υποβλήθηκε από το ΣΔΟΕ και των αποτελεσμάτων αυτού έχει καταδικαστεί ακόμη δύο φορές και υπέβαλε ένσταση δεδικασμένου, η οποία απορρίφθηκε.
Στο φαρμακείο του κατηγορούμενου διαπιστώθηκαν φορολογικές παραβάσεις που σχετίζονται με την δραστηριότητα παρεμπορίας αναβολικών, τον Σεπτέμβριο του 2003 από κλιμάκιο του ΣΔOE Aττικής.

Dimokratiki.gr