Ο Ιδεοψυχαναγκασμος, ανήκει στις αγχώδεις διαταραχές και είναι μια κατάσταση που μερικές φορές μπορεί να είναι αρκετά σοβαρή και να επιμένει για χρόνια. Το άτομο που πάσχει από ιδεοψυχαναγκασμό παγιδεύεται από μια σειρά επαναληπτικών σκέψεων (ιδεοληψίες ή επιστημονικά «ψυχαναγκασμοί»), που αν και δίχως νόημα ακόμη και για τον ίδιο τον πάσχοντα, προκαλούν μεγάλη δυσφορία και είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστούν.
Πόσες φορές δεν ακούσαμε κάποιο δυσάρεστο γεγονός και κάναμε την συνηθισμένη κίνηση να «χτυπήσουμε ξύλο». Το ότι έχουμε συνηθίσει την κίνηση αυτή, δεν είναι όμως ο βασικός λόγος που την κάνουμε, ως αντίδραση σε κάτι στενόχωρο. Αν σκεφθούμε λίγο βαθύτερα, θα προσέξουμε ότι την κίνηση αυτή την κάνουμε όταν φοβηθούμε για κάτι (για παράδειγμα κάτι δυσάρεστο που συνέβη σε κάποιον), όταν δηλαδή μία σκέψη, μας δημιουργήσει το συναίσθημα του φόβου. Αφού «χτυπήσουμε ξύλο», νιώθουμε ένα συναίσθημα σαν «να διώξαμε το κακό μακριά μας». Μία συγκεκριμένη σκέψη δηλαδή μπορεί να μας δημιουργήσει φόβο, άγχος ή και δυσφορία, και μία πράξη δική μας, το ότι «χτυπήσαμε ξύλο» μπορεί να μας διώξει το άγχος, παρότι με την λογική μας καταλαβαίνουμε ότι η κακή τύχη δεν ξορκίζεται χτυπώντας οποιοδήποτε υλικό, ξύλο ή μέταλλο, πιο συγκεκριμένα δεν την ελέγχουμε ούτε την επηρεάζουμε καθόλου. Είναι όμως εντυπωσιακό αυτό που φαίνεται σε μία τέτοια δοξασία, η οποία μαθαίνεται από γενιά σε γενιά επί αιώνες. Μία συμβολική μας κίνηση του χεριού, μπορεί να ανακουφίσει το συναίσθημα μας, του φόβου στην προκειμένη περίπτωση, που νιώσαμε από κάποια σκέψη που κάναμε. Παρόμοια η κινησιολογία του καπνίσματος και του φαγητού λειτουργούν έντονα αγχολυτικά σε πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι για τον λόγο αυτό κυρίως, δυσκολεύονται να τα περιορίσουν.
Όταν τέτοιου είδους σκέψεις, ιδέες, παρορμήσεις ή εικόνες μας έρχονται συχνότερα και επίμονα στο μυαλό, προκαλώντας μας έντονο άγχος και δυσφορία, επιστημονικά τις αποκαλούμε ψυχαναγκασμούς. Το αν οι ψυχαναγκασμοί απαιτούν την βοήθεια ειδικού εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες. Το παράδειγμα που αναφέραμε της κίνησης «χτύπα ξύλο» είναι ένας πολύ φυσιολογικός ψυχαναγκασμός που συμβαίνει στους περισσότερους ανθρώπους.
Ποιοι είναι οι λόγοι που προκαλούν τους ψυχαναγκασμούς ;
Πρόκειται για έναν σημαντικό μηχανισμό, έμφυτο στο ανθρώπινο μυαλό, ο οποίος μας βοηθάει να «εκτονώνουμε» το άγχος, μεταθέτοντας το από άγχος για την πραγματική αιτία που μας το προκαλεί, σε άγχος για κάποιο άλλο, ακόμα και εντελώς άσχεο θέμα ή αντικείμενο. Έτσι για παράδειγμα το άγχος μας για τα οικονομικά της οικογένειας μπορεί να εκδηλώνεται σε μια συνεχή ανησυχία αν κλειδώσαμε την πόρτα φεύγοντας από το σπίτι ή αν κλείσαμε τον θερμοσίφωνα. Όσο εντυπωσιακό και αν ακούγεται, ο μηχανισμός αυτός υπάρχει και λειτουργεί σε όλους τους ανθρώπους. Με αυτό τον τρόπο το άγχος για κάποιο θέμα το οποίο δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα, «μεταφέρεται» σε κάποιο αντικείμενο για το οποίο μπορούμε να κάνουμε κάτι, ή τουλάχιστον έτσι νιώθουμε και νομίζουμε, ανακουφίζοντας κάπως το άγχος. Αυτή την πράξη μας, την ονομάζουμε Καταναγκασμό. Μία σκέψη λοιπόν ανησυχίας, το αν κλειδώσαμε (ψυχαναγκασμός) συχνά οδηγεί, όχι απαραίτητα πάντοτε, σε μία άλλη σκέψη ή πράξη (καταναγκασμός) το να ελέγξουμε αν κλειδώσαμε πχ. η οποία έχει σκοπό να ανακουφίσει το άγχος και την δυσφορία που προκάλεσε ο ψυχαναγκασμός. Βεβαίως το παραπάνω παράδειγμα που αναφέραμε είναι πολύ συχνό και φυσιολογικό και δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε παθολογικό, εκτός αν συμβαίνει πολύ συχνά και επίμονα σε σημείο που μας κουράζει, και προκαλεί δυσφορία, καθώς και αν αδυνατούμε να το περιορίσουμε και να το ελέγξουμε.
Πότε λοιπόν αναφερόμαστε σε ιδεοψυχαναγκασμούς οι οποίοι απαιτούν την βοήθεια του ειδικού για να αντιμετωπιστούν?
Οι πιο κοινοί ψυχαναγκασμοί είναι επαναλαμβανόμενες σκέψεις μόλυνσης (πχ μήπως το άτομο μολυνθεί κάνοντας χειραψία), αμφιβολίας (αν κλείδωσε την πόρτα), τάξης και τακτοποίησης (πχ το άτομο νιώθει δυσφορία αν κάποια αντικείμενα δεν είναι συμμετρικά τακτοποιημένα) παρορμήσεις επιθετικότητας ή βίας ή σεξουαλικοί. Κριτήριο βασικό είναι ότι οι σκέψεις αυτές είναι τόσο επίμονες ώστε προκαλούν δυσφορία στο άτομο και επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινή του λειτουργικότητα.
Έτσι για παράδειγμα το άτομο μπορεί να φοβάται να βγει από το σπίτι του από φόβο μήπως ακουμπήσει κάποιο αντικείμενο και μολυνθεί, ή μπορεί να πλένει επίμονα τα χέρια του σε σημείο να τα γδάρει (καταναγκασμός). Οι καταναγκασμοί «έρχονται ως απάντηση» στους ψυχαναγκασμούς, τις επίμονες αυτές ιδέες σκέψεις, και μάλιστα έρχονται ως κανόνες που πρέπει να τηρηθούν αυστηρά. Αν για παράδειγμα το άτομο ακουμπήσει κάποιο αντικείμενο που μπορεί να θεωρεί εστία μικροβίων, ακόμα και αν λογικά καταλαβαίνει ότι το αντικείμενο αυτό δεν αποτελεί κάτι τέτοιο, μπορεί για παράδειγμα να νιώσει έντονα την ανάγκη να πλύνει τα χέρια του. Αν το εμποδίσει κάποιος συγγενής να πλύνει τα χέρια του, η δυσφορία του και το άγχος του αυξάνονται ραγδαία τη στιγμή εκείνη. Πρόκειται για ένα θέμα που απαιτεί την καθοδήγηση ειδικού, προς το άτομο και την οικογένεια του επίσης. Η πράξη του πλυσίματος (ο καταναγκασμός) δεν γίνεται για ευχαρίστηση αλλά για ανακούφιση του άγχους και του φόβου που νιώθει.
Πρέπει να τονίσουμε ότι ο καταναγκασμός, δεν είναι απαραίτητο ότι θα είναι μία πράξη, το πλύσιμο των χεριών, μπορεί να είναι και μια σκέψη με τη μορφή τελετουργικού. Μπορεί το άτομο για παράδειγμα να ακουμπήσει κάποιο «βρώμικο» αντικείμενο και από μέσα του να μετρήσει πχ. έως το 10, για να διώξει την ανησυχία. Πολύ συχνοί σε θύματα βιασμού είναι οι ψυχαναγκασμοί όπου το άτομο νιώθει «βρώμικο» και όταν κάνει μπάνιο, συχνά τρίβει τόσο έντονα το σώμα του με το σφουγγάρι σε σημείο να το γδέρνει.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι οι σκέψεις/πράξεις αυτές είναι συνήθως ξένες προς την προσωπικότητα του ατόμου (προκαλούν με άλλα λόγια κατάπληξη ακόμη και στον ίδιο - πώς μπορώ εγώ να σκέφτομαι κάτι τέτοιο;), έχουν δυσάρεστο περιεχόμενο, και πάντα προκαλούν δυσφορία. Ωστόσο το άτομο, πάντα τις αναγνωρίζει ως προϊόν της δικιάς του σκέψης, ακόμη και αν δεν συμφωνεί μαζί τους. Τέλος, το άτομο προσπαθεί να αντισταθεί σ'αυτές τις σκέψεις και να τις διώξει από το μυαλό του, χωρίς όμως επιτυχία πάντα.
Τα άτομα συχνά προσπαθούν να αποκρύψουν αυτό που τους συμβαίνει αντί να αναζητήσουν θεραπεία. Αρκετές φορές έτσι κατορθώνουν με επιτυχία να κρύψουν τα συμπτώματά τους από την οικογένειά τους, τους φίλους τους ή τους συναδέλφους τους. Μια ατυχής συνέπεια αυτής της μυστικότητας είναι και το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς δεν παίρνουν την κατάλληλη ιατρική βοήθεια παρά αφού περάσουν πολλά χρόνια από την έναρξη της διαταραχής. Μέχρι τότε μπορεί να έχουν προσαρμόσει την ζωή τους έτσι ώστε να είναι συμβατή με την αρρώστια τους, πληρώνοντας όμως το τίμημα της χαμηλής ποιότητας και των περιορισμών.
Πώς θα καταλάβει κάποιος εάν έχει Ιδεοψυχαναγκασμό;
Ένα άτομο με ιδεοψυχαναγκασμό εμφανίζει ιδεοληψίες και καταναγκασμούς σε τέτοια έκταση που να επηρεάζεται πλέον η καθημερινή λειτουργικότητά του. Τα άτομα αυτά δεν θα πρέπει να συγχέονται με άτομα που μερικές φορές τα ονομάζουμε 'ψυχαναγκαστικά' στην καθημερινή ζωή. Ο όρος αυτός αναφέρεται σε ανθρώπους τελειομανείς με πολύ υψηλά στάνταρντς, τόσο στην εργασία τους όσο και εκτός εργασίας. Μερικές φορές αυτή η 'ψυχαναγκαστικότητα' μπορεί να βοηθάει την επίτευξη ενός στόχου και να ανεβάζει την αυτο-εκτίμηση ενός ατόμου, διαφέρει όμως από τα συμπτώματα των ασθενών με ιδεοψυχαναγκασμό.
Γιατί απαιτείται να αντιμετωπιστεί μία τέτοια κατάσταση ;
Για δυο κυρίως λόγους:
Διότι υπάρχει θεραπεία με επιστημονικά τεκμηριωμένο επιτυχημένο αποτέλεσμα.
Διότι η πιθανότητα να περάσει από μόνη της η διαταραχή είναι πολύ μικρή.
Κλείνοντας πρέπει να τονίσουμε έναν ακόμα παράγοντα, τον βαθμό ευαισθησίας του ατόμου, τον βαθμό δηλαδή στον οποίο το άτομο καταλαβαίνει ότι οι ψυχαναγκασμοί και οι καταναγκασμοί του, είναι παράλογοι. Ακόμα και όταν το καταλαβαίνει όμως αυτό, δεν πρέπει να το αδικούμε και να το κατηγορούμε που δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει και να τους σταματήσει από μόνο του, αλλά να του δώσουμε την δυνατότητα να το αντιμετωπίσει με την βοήθεια ειδικού.
Νικόλαος Βακόνδιος
Ψυχολόγος
Αυτό το κείμενο είναι για τα κορίτσια που έχουν Δείκτη Μάζας Σώματος 18.5 - 23.5 χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια. Δικό σας, με πόνο ψυχής.
Έχω ύψος 1.78 και ζυγίζω 60 κιλά. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκα με τον στίβο και τον χορό. Γενικά η γυμναστική είναι μέρος της ζωής μου σε normal βαθμό. Όσο με θυμάμαι, δεν ήμουν ποτέ υπέρβαρη και το σώμα μου ήταν αδύνατο.
Στο Λύκειο, εκεί στις Πανελλήνιες, βλέπω κάτι φωτογραφίες που είμαι λίγο πιο γεμάτη έως πολύ, αλλά δεν θυμάμαι να είχα ασχοληθεί.
Γενικά δεν ασχολούμαι. Δεν έχω ζυγαριά σπίτι μου, το νούμερο που ανέφερα στην αρχή το' χω δει σε φίλης μου.
Τρώω όσο θέλω και ό,τι θέλω και μάλλον υποσυνείδητα σταματάω πριν πάρω πολλά κιλά. Κυρίως γιατί φουσκώνω, δε μπορώ να περπατήσω, δε νιώθω καλά κλπ. Τελοσπάντων, μην τα πολυλογώ, για όλα αυτά υπάρχει κόσμος που με μισεί.
Κοπέλες που δε μπορούν να χάσουν γραμμάριο λόγω μεταβολισμού, κληρονομικότητας, αγάπης στις σοκολάτες κλπ κλπ. με τραμπουκίζουν για το γεγονός ότι είμαι αδύνατη. Τις συμπονώ, τις αγαπώ (αρκετές από αυτές) ΑΛΛΑ. Επίσης, κόσμος γύρω μου, συχνά ανησυχεί (παρά το ότι έχω κανονικό βάρος) μήπως δεν είμαι πολύ καλά. Οι άντρες δε μένουν εκτός παιχνιδιού.
Υπάρχουν μερικές φράσεις, ειδικά, που αν είχα ένα σύστημα καταμέτρησης, θα έβαζα στοίχημα πως τις έχω ακούσει πάνω από 10.000 φορές στη ζωή μου, ίσως λέω και λίγες. Ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη, αδύνατη μου φίλη. Πάμε να δώσουμε πόνο μαζί. Μπας και κάποιος αντιληφθεί πόσο κλισέ και εκνευριστικό είναι το επόμενο Top 10.
1. "Δεν έχεις παχύνει"
Είναι εκείνες οι εποχές, που μπορεί να έχω πάρει 1 άντε 2 κιλά. Πιάνω την κοιλιά μου και το καταλαβαίνω τελοσπάντων. Τι το θέλω να μιλήσω; Όπου και να πάω να ανοίξω το εν λόγω θέμα, με διακόπτουν με παρατεταμένο χέρι, αμφισβητώντας όσα λέω. "Δεν έχεις παχύνει", "τι λες μωρέ", "ναι ναι τα πήρες στα αυτιά" είναι πιθανές φράσεις, σε σχετικές υστερικές αντιδράσεις. Όχι ότι το έλεγα για να μου βρουν μια λύση, απλά κουβέντα κάνουμε παιδιά, ήρεμα. Άνθρωποι είμαστε, έτσι; Εγώ γιατί το σέβομαι όταν λέτε ότι χάσατε 300 γραμμάρια;
2. "Που το βάζεις το φαΐ;"
Κλασική ερώτηση, μπορεί να είναι η κορυφαία της λίστας. Μισό λεπτάκι να αποκαλύψω επιτέλους τι παίζει, να τελειώνουμε. Όταν πάω να φάω, κάτω από το τραπέζι έχω ένα κεσεδάκι. Αντί να βάλω το φαΐ στο στόμα, το πετάω εκεί. Εκεί το βάζω το φαΐ. Εκεί βάζουν το φαΐ που κάνουν πως τρώνε και όλες οι αδύνατες. Όλο το αδύνατο σύμπαν ένας μεγάλος κεσές. Ξέρω ήταν κακό, αλλά και αυτό που ακούμε δεν είναι καλύτερο.
3. "Πάλι τρως;"
"Mα καλά, πάλι είσαι με τη σφολιάτα στο στόμα; Tιιι θα γίνει με την κατάσταση σου πια". Κι αν δεν είναι σφολιάτα, είναι κάτι άλλο, γιατί κακά τα ψέματα, τον αδύνατο τον άνθρωπο στον στόμα τον κοιτάνε. ΑΚΟΥΣ ΜΑΡΙΟΝ; Μια φορά τη μέρα να τρως, ε αυτή τη φορά κάποιος θα βρεθεί να τη σχολιάσει και να τη σχετίσει με τα κιλά σου, κάνοντας λόγο για "κατάφωρη αδικία" ακόμα και αν η ποσότητα είναι λίγη, ακόμα και αν σκίζεσαι στα γυμναστήρια.
4. "Μη μιλάς εσύ για κιλά"
Και τώρα που είπα κιλά, ΠΩΣ ΤΟΛΜΗΣΑ; Δεν έχω δικαίωμα εγώ να μιλάω για κιλά. Εγώ και εσύ, εσύ που είσαι αδύνατη. Σιγά μη μιλήσουμε για οτιδήποτε έχει να κάνει με βάρος, δίαιτα, καλό σώμα, σοκολάτες, θερμίδες κλπ. Είμαστε εκτός παιχνιδιού πως το λένε, ας σταματήσουμε πια, τους κουράζουμε.
5. "Σιγά που έχεις κυτταρίτιδα"
Επίσης, δε μπορείς να μιλάς επουδενί και για την όψη φλοιού πορτοκαλιού. Διότι σιγά μην έχεις εσύ, η αδύνατη, κυτταρίτιδα. Τι κι αν οι συνομιλητές γνωρίζουν ότι παίζουν ρόλο και άλλα πράγματα εκτός του υπερβολικού βάρους, καμία σημασία. Δεν έχεις κυτταρίτιδα και το δίκιο σου δε θα το βρεις ακόμα κι αν είσαι σαν πορτοκάλι ολόκληρη και χρησιμοποιήσεις μεγεθυντικό φακό μετά από στριπτίζ.
6. "Λες και χρειάζεσαι γυμναστική"
Μπαίνεις σε μια συζήτηση για γυμναστήρια και γυμναστικές και τολμάς να πεις ότι τα έχεις παρατήσει τελευταία. Μέγα λάθος. Μόλις αρθρώνεις τη λέξη, κάποιος θα βρεθεί να σε συνεφέρει. Τι λες καλέ που θες και γυμναστική, δε σου φτάνει που έχεις καλά γονίδια. Άιντε πια.
7. "Στους άντρες αρέσουν τα πιασίματα"
Μια φράση που χρησιμοποιείται συχνά για να σε πείσουν να φας ή για πικάρισμα. Εγώ μαζί τους είμαι, βλέπω ωραία σώματα που ζυγίζουν πιο πολλά κιλά από εμένα. Αλλά, υπάρχουν άντρες που τους αρέσουν και οι αδύνατες. Πραγματικά. Μη μας αναγκάσουν να τους μαζέψουμε όλους και να κάνουμε θέμα.
8. "Ότι και να βάλεις ωραία θα είσαι"
Αλήθεια; Άμα βάλω κελεμπία, διχτυωτό καλσόν με μπαλαρίνες, μπορντοροδοκόκκινη μπουχάρα σε έκδοση φορέματος και υιοθετήσω στιλ λατέρνας, θα είμαι ωραία;
9. "Γιατί δεν έγινες μοντέλο;"
Καλή η πρόθεση, δε μπορώ να πω, αλλά το ότι είσαι αδύνατη δε σημαίνει ότι ήθελες σόνι και καλά να περπατήσεις σε πασαρέλες, να διαφημίζεις ρούχα κλπ κλπ. Γελάς από ευγένεια, ξεροκαταπίνεις και εξηγείς ότι όνειρο σου ήταν να γίνεις αστροναύτης. Ναι ναι, ακόμα και αυτό να πεις, κανείς δε θα σου δώσει σημασία. Σημασία είχε να κάνουν την ερώτηση.
10. "Φάε λίγο"
Εκτός από τους ανθρώπους που μονίμως σε μισούν ή κάνουν πως σε μισούν, γιατί είσαι αδύνατη χωρίς καμιά προσπάθεια, υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν πως το φυσιολογικό είναι να έχεις Δείκτη Μάζας Σώματος πάνω από 23.5. Έτσι, όταν σε βλέπουν, ειδικά το καλοκαίρι που διαγράφονται και τα κόκαλα - Ω ΝΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΚΑΛΑ- αρχίζουν τα κλασικά. Φάε λίγο, μήπως είσαι άρρωστη, σου πηγαίνουν τα λίγο παραπάνω κιλά και τέτοιες μπούρδες.
Και πριν παρεξηγηθώ, γιατί βλέπω τα πληκτρολόγια ετοιμάζονται: χαίρομαι που είμαι αδύνατη, αλλά δε θεωρώ ότι έχω κάτι καλύτερο από μια κοπέλα που είναι πιο γεμάτη, από εμένα. Γενικά, απλά θα ήθελα να μην ασχολούνται οι γύρω μου πιο πολύ από ότι εγώ με τη ζυγαριά μου. Έστω αν το κάνουν για καλό, να βρίσκουν πιο πρωτότυπους τρόπους. Όχι άλλη κλισεδούρα, λυπηθείτε εμένα και κάθε αδύνατο κορίτσι εκεί έξω.
Λυ-πη-θεί-τε μας! ("ναι ναι σιγά μη σας λυπηθούμε κιόλας", ακούω; ΝΙΚΗ; Σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσς)
Πηγή ladylike.gr
Όσο η χρονιά ολοκληρώνεται τόσο ανανεώνουμε τους στόχους για την επόμενη που έρχεται.
Το Business Insider διαμόρφωσε την δική του λίστα με πράγματα που πρέπει να κάνεις ή να δοκιμάσεις τουλάχιστον μια φορά πριν κλείσεις τα 40 σου. (*συμπεριλαμβάνονται αρκετά ακριβές επιλογές, μερικές υπερβολές και αμερικανιές, αλλά η λίστα είναι αρκετά μεγάλη για όλα τα γούστα)
1. Να γιορτάσεις την Πρωτοχρονιά σε μία ξένη πόλη.
2. Να προσπαθήσεις κάτι που σου φαίνεται ακατόρθωτο, όπως το να ανέβεις στο Έβερεστ ή να τρέξεις σε Μαραθώνιο.
3. Να φας σε ένα εστιατόριο βραβευμένο με 3 αστέρια Michelin.
4. Να γίνεις εθελοντής και να προσφέρεις λίγο από το χρόνο σου για να βοηθήσεις όσους το έχουν ανάγκη.
5. Να δεις μία παράσταση σε μία από τις διασημότερες όπερες του κόσμου, όπως η Met της Νέας Υόρκης ή η La Scala του Μιλάνου.
6. Να γνωρίσεις έναν ήρωα.
7. Να βρεθείς σε ένα σαφάρι στην Αφρική.
8. Να απολαύσεις ένα εκπληκτικό πανάκριβο κρασί, αδιαφορώντας για το ταμπελάκι της τιμής.
9. Να παίξεις έναν αγώνα γκολφ σε ένα από τα καλύτερα γήπεδα της Αμερικής, όπως το Pebble Beach Golf Links στην Καλιφόρνια.
10. Να κολυμπήσεις γυμνός
11. Να γυρίσεις την Ευρώπη με το πολυτελές τ Venice Simplon-Orient-Express.
12. Να καθίσεις στην πρώτη σειρά σε έναν αγώνα μπάσκετ και να φωνάξεις για την ομάδα σου.
13. Να παραιτηθείς από μια δουλειά που δεν σου αρέσει.
14. Να αγοράσεις ένα έργο τέχνης.
15. Να κάνεις ένα εκπληκτικό road trip και να οδηγήσεις στη λεωφόρο Pacific Coast της Καλιφόρνια ή στο δρόμο Great Ocean της Αυστραλίας.
16. Να κάνεις κάτι καλό για κάποιον που δε σε ξέρει.
17. Να δεις live την Madonna, τον Bob Dylan, τον Stevie Wonder ή κάποιον άλλο θρυλικό καλλιτέχνη.
18. Να διαβάσεις όλα τα βιβλία του/της αγαπημένου σου συγγραφέα.
19. Να βγάλεις τους γονείς σου έξω για δείπνο.
20. Να κάνεις ένα πνευματικό ταξίδι στην Ινδία, είτε στην Ιερουσαλήμ, είτε στον Άγιο Πέτρο του Βατικανού.
21. Να γίνεις ο μέντορας κάποιου.
22. Να κάνεις διακοπές στο Four Seasons ή σε κάποιο άλλο υπερ-πολυτελές ξενοδοχείο.
23. Να δωρίζεις το 5% των εισοδημάτων σε κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό κάθε χρόνο.
24. Να κάνεις bungee jumping, sky diving, white water rafting ή οτιδήποτε άλλο θα ανεβάσει την αδρεναλίνη σου στα ύψη.
25. Να χαρίσεις στον εαυτό σου ένα πολύ ακριβό αξεσουάρ, όπως ένα Rolex ή μία τσάντα Chanel.
26. Να παίξεις σε ένα καζίνο του Las Vegas.
27. Να τελειοποιήσεις τουλάχιστον μία συνταγή, ακόμα και αν δεν είσαι επαγγελματίας μάγειρας.
28. Να κάνεις σκι στις Γαλλικές Άλπεις ή σε κάποιο άλλο απομακρυσμένο μέρος.
29. Να μάθεις πέντε (τουλάχιστον) σωστούς συνδυασμούς κρασιών με τυριά.
30. Να κοιμηθείς στη φύση αλλά χωρίς να θυσιάσεις την άνεσή σου κάνοντας glamping (glamorous + camping) σε ένα μέρος όπως αυτό το θέρετρο στην Μοντάνα.
31. Να πας μία βόλτα με yacht στο Μονακό ή στο St-Tropez της Γαλλίας.
32. Να μάθεις κάτι καινούριο, από το να πιλοτάρεις αεροπλάνο μέχρι μια νέα γλώσσα.
33. Να αγοράσεις ένα υπερβολικά ακριβό δώρο σε κάποιον.
34. Να κάνεις μία δραστική αλλαγή στην εμφάνισή σου.
35. Να είσαι σε τέλεια φόρμα για μία περίοδο της ζωής σου.
36. Να φας μπριζόλα σε αργεντίνικο μπάρμπεκιου
37. Να ταξιδέψεις μόνος σου.
38. Να αναλάβεις μία ηγετική θέση.
39. Να κόψεις μία κακιά συνήθεια.
40. Να πας σε ένα event γευσιγνωσίας κρασιών στην Τοσκάνη της Ιταλίας ή σε κάποιο άλλο μέρος που φημίζεται για τα κρασιά του.
Πηγή: www.lifo.gr
Όταν έχεις τάξει κάτι σε κάποιον και του το ακυρώνεις τελευταία στιγμή οφείλεις να περιμένεις μια σφόδρα αρνητική αντίδραση. Πολύ περισσότερο όταν αυτός ο κάποιος είναι η γυναίκα σου. Τότε να περιμένεις ακόμα χειρότερα. Όπως η αντίδραση της γυναίκας στο βίντεο που θα δείτε, η οποία ξεπέρασε την έννοια του υπερβολικού!
Ένας Βρετανός ονόματι Τζέιμς Γουίνγκιατ αποφάσισε να παίξει με τη φωτιά και τα όρια του ζην επικινδύνως αναφέρει στο koolnews.gr. Έτσι μπήκε στο αμάξι με τη γυναίκα του την Γουίτνι και ξεκίνησε το αυτοκίνητο. Μετά από μερικά μέτρα της είπε ότι η βόλτα που της είχε υποσχεθεί να πάνε δεν θα γίνει γιατί λέει θέλει να αλλάξει το λάστιχο - μην την εκνευρίζεις άνθρωπε μου! Αυτό που ακολούθησε δεν το περίμενε ούτε η ίδια η Γουίτνι.
Βασικά ήταν μια αντίδραση παιδιού 7-8 χρονών που του λένε ότι δεν πρόκειται να του πάρουν κάποιο παιχνίδι. Ακατάπαυστο κλάμα που σε κάνει να θες να στουκάρεις το αμάξι ή να πετάξεις τα μυαλά σου στο τζάμι. Όλα αυτά συνέβησαν πριν από ενάμιση χρόνο. Ο Τζέιμς είχε βιντεοσκοπήσει την όλη φάση και σήμερα το βίντεο έχει φτάσει το 1.5 εκατομμύριο views.
Το λογικό κι επόμενο ήταν ο γάμος να μην κρατήσει και πριν από μερικούς μήνες το ζευγάρι χώρισε. Η Γουίτνι μιλώντας στην Mirror παραδέχτηκε ότι η αντίδραση της ήταν κατά τι υπερβολική και ντρέπεται που αυτό το βίντεο κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.
Είναι και διαφημίσεις σαν αυτές που οι μοναχικοί άνθρωποι όταν τις παρακολουθήσουν δεν σταματούν να ελπίζουν.
Μια διαφημιστική εταιρία θέλοντας να προβάλει το Scrabble, ετοίμασε ένα βίντεο και το συνδύασε με την αγάπη. Μέσα από τον αναγραμματισμό των λέξεων, προκύπτει ότι ένας άνδρας και μία γυναίκα έχουν πολλά κοινά αλλά δεν το γνωρίζουν. Ο ένας είναι το άλλο μισό του άλλου. Μένουν πολύ μακριά. Θα συναντηθούν ποτέ;
Δείτε στο βίντεο, τη μαγεία που κρύβεται πίσω από τα απλά γράμματα και τις λέξεις.... και μην σταματήσετε και εσείς να ελπίζεται ποτέ... γιατί δεν ξέρετε πόσο κοντά και πόσο μακριά είναι το άλλο σας μισό...!