Το μεγαλύτερο φεγγάρι που είχαν ποτέ την ευκαιρία να δουν οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι σήμερα ζωντανοί, θα υπάρξει κατά την πανσέληνο της 14ης Νοεμβρίου.

Τη μέρα εκείνη η Σελήνη θα πλησιάσει στη Γη περισσότερο από κάθε άλλη φορά και έτσι θα φαίνεται η μεγαλύτερη που έχει υπάρξει μετά το 1948, δηλαδή εδώ και σχεδόν 70 χρόνια. Η επόμενη φορά που το φεγγάρι θα βρεθεί πάλι τόσο κοντά και θα φάινεται τόσο μεγάλο και φωτεινό, θα είναι το Νοέμβριο του 2034, σύμφωνα με τη NASA. Στις 14 Νοεμβρίου φέτος η Σελήνη θα φαίνεται έως 7% μεγαλύτερη και 16% φωτεινότερη σε σχέση με την μέση πανσέληνο.

Η σούπερ-πανσέληνος θα φθάσει στο μέγιστό της στις 15:52 ώρα Ελλάδος στις 14 Νοεμβρίου. Στην πραγματικότητα και τα δύο συνεχόμενα βράδια της 13ης και της 14ης Νοεμβρίου, η πανσέληνος θα είναι εντυπωσιακή.

Εννοείται ότι ο ίδιος ο δορυφόρος δεν αλλάζει μέγεθος, αλλά μεταβάλλεται η απόστασή του από εμάς. Η Σελήνη ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Έτσι, τόσο το κοντινότερο σημείο της (περίγειο), όσο και το πιο μακρινό (απόγειο), εμφανίζουν αυξομειώσεις από μήνα σε μήνα. Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης είναι 384.400 χιλιόμετρα, αλλά αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.

Εντυπωσιακή ήταν επίσης η πανσέληνος της 16ης Οκτωβρίου, ενώ θεαματική θα είναι και η επόμενη της 14ης Δεκεμβρίου, αν και όχι όπως αυτή στα μέσα Νοεμβρίου. Ο όρος υπέρ-Σελήνη ή σούπερ-Σελήνη (όταν η πανσέληνος συμπίπτει με το περίγειο) δεν είναι επιστημονικός, αλλά δημιουργήθηκε το 1979 από τον αστρολόγο Ρίτσαρντ Νόλε.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το τέλος του κόσμου είναι (για άλλη μια φορά) κοντά και σύντομα –δηλαδή σε δύο ημέρες- ο πλανήτης μας θα καταστραφεί και οι άνθρωποι θα βρεθούν αντιμέτωποι με την Κρίση του Θεού. 

Αυτή τη φορά η Αποκάλυψη έρχεται λόγω του… Μαύρου Φεγγαριού, ενός φαινομένου που αναμένεται την Παρασκευή και έχει συνδεθεί με σχετικές προφητείες.
Εδώ και αρκετές ημέρες, σχετικές ιστοσελίδες έχουν πάρει… φωτιά και δεκάδες άνθρωποι ανά τον κόσμο προετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν την οργή του Θεού.

Ερευνητές από όλο τον κόσμο, όμως, δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα…

Μάλιστα, διαβεβαιώνουν ότι η ημέρα θα ξημερώσει κανονικά το Σάββατο και ότι η ανθρωπότητα δεν θα βρεθεί αντιμέτωπη με καμία καταστροφή.
«Μαύρο Φεγγάρι» ονομάζεται το δεύτερο νέο φεγγάρι μέσα σε ένα μήνα, ένα φαινόμενο που εμφανίζεται περίπου κάθε 32 μήνες.

Σύμφωνα με τους αστρονόμους, «νέο φεγγάρι» είναι όταν βλέπουμε τη σκοτεινή πλευρά της σελήνης και ο δορυφόρος μας μοιάζει λες και είναι καλυμμένος από σκιές.
Εκείνη την ώρα, η σελήνη είναι ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο και έτσι η φωτεινή πλευρά του Φεγγαριού «κοιτάει» προς τα έξω.

Και τι είναι τόσο… ιδιαίτερο με τη Μαύρη Σελήνη του 2016; Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, τίποτα το ιδιαίτερο.

Οι… συνωμοσιολόγοι, όμως, έχουν διαφορετική άποψη και θεωρούν ότι η καταστροφή έρχεται, επειδή στις αρχές του μήνα παρουσιάστηκε ένα ακόμη φαινόμενο, το «δαχτυλίδι της φωτιάς».
Ουσιαστικά πρόκειται για μια ηλιακή έκλειψη, με το φεγγάρι να καλύπτει τη Γη και τον ήλιο πάνω από την Αφρική με αποτέλεσμα να φαίνεται πως ο ήλιος έχει σκοτεινιάσει.

ethnos.gr

Τελικά έχουμε να μάθουμε ακόμη πολλά για το φεγγάρι μας. Το κινεζικό ρόβερ «Γιουτού» ανακάλυψε ένα νέο είδος πετρώματος, άγνωστο έως τώρα, πάνω στη σεληνιακή επιφάνεια.

Η ανακάλυψη δείχνει ότι ο δορυφόρος της Γης έχει πιο πολύπλοκη γεωλογική σύσταση από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες.

Το μικρό ρόβερ αποτελεί μέρος της μη επανδρωμένης αποστολής «Τσανγκ'ε» της Κίνας, που προσεληνώθηκε το Δεκέμβριο του 2013 (η πρώτη μετά από 40 περίπου χρόνια). Το ρομποτικό όχημα κινήθηκε στην «Μάρε Ίμπριουμ», μια μεγάλη περιοχή του βορείου σεληνιακού ημισφαιρίου, η οποία πιστεύεται ότι σχηματίσθηκε πριν από περίπου τρία δισεκατομμύρια χρόνια, όταν λάβα πλημμύρισε έναν γιγάντιο κρατήρα.

Μία πρόσφατη πρόσκρουση έφερε στην επιφάνεια το αρχαίο βασαλτικό πέτρωμα, που είχε σχηματισθεί όταν η λάβα κρύωσε, και έτσι επέτρεψε στο «Γιουτού» (που στα κινεζικά σημαίνει «σμαραγδένιος λαγός») να «κοιτάξει» πίσω στον χρόνο, αναλύοντας γεωλογικά δείγματα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ζονγκτσένγκ Λινγκ του Πανεπιστημίου Σαντόνγκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", ανέλυσαν τα δείγματα του σεληνιακού βασάλτη και βρήκαν ότι περιέχουν συγκεντρώσεις ορυκτών διαφορετικές από εκείνες που περιέχουν τα πρώτα δείγματα, τα οποία είχαν συλλέξει οι αμερικανικές αποστολές «Απόλλων» και οι ρωσικές «Λούνα» στις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70.

Όπως είπε ο Λινγκ, αυτό σημαίνει ότι το κινεζικό ρόβερ έπεσε πάνω σε ένα διαφορετικό είδος σεληνιακού πετρώματος. Το «Γιουτού», παρόλο που πλέον δεν μπορεί να κινηθεί, συνεχίζει τις γεωχημικές αναλύσεις του και ελπίζεται να κάνει κι άλλες ανακαλύψεις.

Το «μητρικό» σκάφος «Τσανγκ'ε» (που σημαίνει «πορφυρό παλάτι») επίσης συνεχίζει να λειτουργεί, μελετώντας τη σεληνιακή επιφάνεια με το μόνο τηλεσκόπιο που αυτή τη στιγμή βρίσκεται πάνω στο φεγγάρι.

Ποια θα ήταν η κατάληξη της Γης εάν έπεφτε πάνω της η Σελήνη; Αυτό το ερώτημα είναι φανταστικό, και κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, ωστόσο, στο ακόλουθο βίντεο θα δείτε ποια θα ήταν η τύχη του πλανήτη μας.

Η ιδέα της δημιουργίας του βίντεο ανήκει στον χρήστη του Youtube, Max Mayer, ο οποίος χρησιμοποίησε μια διαδραστική βάση προσομοίωσης (Universe Sandox 2) προκειμένου να καταγράψει τις επιπτώσεις μιας σφοδρής πρόσκρουσης της Σελήνης πάνω στη Γη. Με την χρήση του λογισμικού, μπορεί κανείς, επίσης, να «σκηνοθετήσει» την κίνηση από τους διάφορους γαλαξίες του ηλιακού μας συστήματος καθώς και τα άλλα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στο πεδίο της βαρύτητας του.

Όπως θα δείτε και εσείς, μετά την σύγκρουση, η Γη μετατρέπεται σε μια διάπυρη μάζα από πετρώματα, όπως ακριβώς η λάβα του ηφαιστείου. Κάθε δευτερόλεπτο στο βίντεο αντιστοιχεί σε 60 λεπτά σε πραγματικό χρόνο, γεγονός που αποδεικνύει ότι θα ήταν θέμα λίγων ωρών, μέχρις ότου σβήσει όλη η ζωή πάνω στη Γη.

Σημειώνεται, πάντως, ότι πρόκειται απλώς για ένα σύστημα προσομοίωσης με την χρήση των τεχνολογικών μέσων, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι απολύτως ακριβείς οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος.

Δείτε το βίντεο:

Newsit.gr

Μαγικές φωτογραφίες από όλο τον κόσμο χάρισε το σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο που είχε να συμβεί από το 1982 και έγινε ορατό από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, την Αφρική, την Αμερική και τη δυτική Ασία.

Το φαινόμενο, το οποίο θα επιστρέψει και πάλι το 2033, δεν κατάφερε να γίνει ιδιαίτερα ορατό στην χώρα μας λόγω της πυκνής συννεφιάς.

Οι φάσεις του φαινομένου όπως έγινε ορατό στην Ελλάδα:
Έναρξη έκλειψης παρασκιάς: 3:11 πμ
Έναρξη μερικής έκλειψης: 4:07 πμ
Έναρξη ολικότητας: 5:11 πμ
Μέγιστο έκλειψης: 5:47 πμ
Τέλος ολικότητας: 6:23 πμ
Τέλος μερικής έκλειψης 7:27 πμ
Τέλος έκλειψης παρασκιάς 8:22 πμ (η Σελήνη θα έχει ήδη δύσει)

Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου ήταν η τέταρτη και τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη της τελευταίας διετίας. Οι προηγούμενες ολικές εκλείψεις έλαβαν χώρα στις 15 Απριλίου 2014, στις 8 Οκτωβρίου 2014 και στις 4 Απριλίου 2015.
Παρά την ολική έκλειψη, το φεγγάρι δεν έγινε τελείως σκοτεινό, αλλά πήρε μια κοκκινωπή απόχρωση, η οποία οφείλεται σε ηλιακό φως που φτάνει στο φεγγάρι αφού ανακλαστεί από τη Γη.

Στο φαινόμενο της υπερπανσεληνιακής ολικής έκλειψης η πανσέληνος δείχνει αρκετά μεγαλύτερη και λαμπρότερη από το συνηθισμένο. Οι «υπερπανσέληνοι» δημιουργούνται επειδή η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη είναι ελλειπτική και όχι κυκλική. Ενώ η μέση απόσταση της Σελήνης από τον πλανήτη μας είναι περίπου 384.600 χιλιόμετρα, ο φυσικός δορυφόρος κινείται στα 405.600 χλμ στο «απόγειο» και πλησιάζει στα 226.000 χλμ στο «περίγειο».

Υπερπανσελήνους έχουμε όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειότης και τα φεγγάρια εμφανίζονται περίπου 14% μεγαλύτερα και 30 φορές λαμπρότερα από το απόγειο των πανσελήνων, που είναι γνωστά ως «minimoons».

Οι εκλείψεις των υπερπανσελήνων είναι ιδιαίτερες. Έχουν γίνει πέντε φορές από το 1900 (το 1910, 1928, 1946, 1964 και 1982), τονίζει η NASA.

Οι «κανονικές» σεληνιακές εκλείψεις είναι πολύ πιο συνηθισμένες. Ενας, δηλαδή, παρατηρητής σε οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη μπορεί να δει μία ολική σεληνιακή έκλειψη μία φορά στα 2.5 χρόνια κατά μέσο όρο.

Αργεντινή
Βαγδάτη
Λευκορωσία
Βολιβία
Κάιρο - Αίγυπτος
Χιλή
Κολομβία
Κύπρος
Δαμασκός - Συρία
Εκουαδόρ
Αγγλία
Γερμανία
Ισραήλ
Γαλλία
ΗΠΑ
Μεξικό
Πράγα
Παραγουάη
Παναμάς
Ρωσία
Νότια Αφρική
Σαλβαδόρ
Βενεζουέλα


Φωτογραφίες: Reuters, EPA / ΑΠΕ - ΜΠΕ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot