Ζούμε επί ενάμιση χρόνο, το τσίρκο της διακυβέρνησης της χώρας από δύο κόμματα με εκ διαμέτρου αντίθετη ιδεολογία.

Μια διακυβέρνηση, που έχει καταρρακώσει την αξιοπρέπεια και την ελπίδα του ελληνικού λαού. Μια διακυβέρνηση, που διεκδικεί το ρεκόρ Guinness όσον αφορά τα ψέματα και την εξαπάτηση των πολιτών.

Δεν πρόκειται να ισχυριστώ ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έκαναν λάθη. Εξάλλου όλα τα κόμματα που έλαβαν μέρος στη διακυβέρνηση της χώρας έχουν παραδεχθεί το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Προσπάθησαν όμως και με τις θυσίες του ελληνικού λαού άρχισαν να δημιουργούν κάποια ισορροπία και μια μικρή ελπίδα στον κόσμο, ώσπου ήρθε στην εξουσία η αριστερά της διάλυσης, με δεκανίκι ένα κόμμα που οι μόνες του αρχές είναι να έχει τον Πρόεδρό του σε υπουργική θέση.
Και τώρα τι κάνουμε; Υπάρχει ελπίδα ή θα φύγουν όλα τα παιδιά μας στο εξωτερικό και θα αφήσουμε τους ανίκανους να κυβερνούν τους μετανάστες. Φυσικά και όχι. Οι πολίτες άρχισαν να ξυπνούν, η αγανάκτηση άρχισε να φουντώνει, τα ψέματα ξεσκεπάζονται το ένα μετά το άλλο και η ανικανότητά τους είναι προφανής και στα μικρά παιδιά.
Κλείσαμε ένα χρόνο με κλειστές τράπεζες και με την ευκαιρία της θλιβερής αυτής επετείου, όλοι μας κάνουμε ένα απολογισμό του τι έγινε τον ενάμισι αυτό χρόνο.
1. Ένα κόμμα του οποίου τα στελέχη οργάνωναν πορείες, συλλαλητήρια, έκλειναν το κέντρο των μεγαλουπόλεων υποσχόμενοι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αύξηση αφορολογήτου, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ανάκληση των ιδιωτικοποιήσεων, κρατικοποίηση των τραπεζών και πολλές άλλες ανεύθυνες υποσχέσεις, που κατατέθηκαν στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης και έκαναν πολλούς έλληνες υπό την πίεση της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας να τους πιστέψουν. Αυτό το κόμμα κυβερνά τη χώρα επί ενάμισι χρόνο με συνεχείς παλινωδίες.
2. Υπάρχει ελπίδα να ισορροπήσει η Κυβέρνηση υπό το βάρος των ευθυνών που έχει αναλάβει; Δυστυχώς όχι. Μια Κυβέρνηση αποτελούμενη από ένα συνονθύλευμα κομμάτων από την εξτρεμιστική μέχρι την μετριοπαθή αριστερά, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να κυβερνήσουν τη χώρα. Το βέβαιο είναι ότι ο Τσίπρας γνώριζε πολύ καλά ότι αυτά που έλεγε είναι ανεφάρμοστα, δεν πίστευε όμως ότι θα αναλάμβανε την εξουσία. Για κακή τύχη της χώρας, στις 25 Ιανουαρίου 2015, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι όμως δυνατό να κυβερνήσει ο Τσίπρας όταν άλλοι από τους εταίρους του ήθελαν να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες άλλοι να ανακληθούν οι ιδιωτικοποιήσεις άλλοι να πάμε στη δραχμή άλλοι να κτυπήσουν το μεγάλο κεφάλαιο και τις ιδιωτικές εταιρείες και ότι άλλο κατέβαινε στο κεφάλι του καθενός χωρίς κανένα συντονισμό; Κάποια στιγμή είχε επικρατήσει η γραμμή Λαφαζάνη και η Σχολή Βαρουφάκη. Σχεδίαζαν να καταλάβουν το Νομισματοκοπείο και να μας πάνε στη δραχμή. Άραγε ο Πρωθυπουργός δεν γνώριζε τι σχεδίαζαν ή ήταν και αποκλειστικά δικός τους σχεδιασμός; Όποια και να είναι η πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός αποδείχθηκε ανεπαρκής και επικίνδυνος.
3. Ποιος είναι τελικά ο ρόλος του Πρωθυπουργού; Μέχρι την τελευταία στιγμή δήλωνε υποστηρικτής και σύντροφος με όλους όσους τελικά απομάκρυνε από το κόμμα και την Κυβέρνηση. Με τον ένα έτρεχε στη Ρωσία, δήλωνε ότι θα πάρει από τη Γερμανία το κατοχικό δάνειο με τον άλλο κατέστρωνε την περήφανη οικονομική πολιτική με την Πρόεδρο της Βουλής γελοιοποίησαν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Άρχισε να παίζει τα νταούλια όπως είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό, μόνο που αυτή τη φορά χόρευαν οι έλληνες βλέποντας το διεθνή εξευτελισμό της χώρας, το κλείσιμο των τραπεζών, την οικονομία να διαλύεται, τα παιδιά τους να ξενιτεύονται.
4. Συνειδητοποιώντας ο Πρωθυπουργός τους κινδύνους στους οποίους οδήγησε τη χώρα, μάλλον θέλησε να αποδράσει. Προκήρυξε το δημοψήφισμα για να καταψηφιστεί το πρόγραμμα των δανειστών και να διαγράψει το επαχθές δημόσιο χρέος. Έλα όμως, που ο ελληνικός λαός τον πίστεψε για ακόμη μια φορά και ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία το όχι. Μη έχοντας άλλη διέξοδο, εξαπάτησε και τους συντρόφους του και μετέτρεψε το όχι σε ναι, φέρνοντας στη Βουλή το πιο ταπεινωτικό μνημόνιο. Δυστυχώς δεν είχαμε άλλη επιλογή. Η άλλη επιλογή ήταν η Σχολή Λαφαζάνη και Βαρουφάκη, να αρχίσουν να κόβουν δραχμές.
5. Και αφού τον στήριξαν τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου για να σωθεί η χώρα, τότε ο μεγάλος ηγέτης, πριν αρχίσει να εφαρμόζει το μνημόνιο, προκηρύσσει ξανά εκλογές το Σεπτέμβριο του 2015, για να απαλλαγεί από τους επιστήθιους φίλους του, της συνιστώσας της δραχμής. Δεν έλαβε απόλυτη πλειοψηφία αλλά εξαργύρωσε τη στήριξη της Κυβέρνησης του με υπουργείο στον Αρχηγό των ΑΝΕΛ.
6. Άρχισαν μετά οι συνομιλίες με τους Θεσμούς (επειδή υποσχέθηκε να διώξει την Τρόικα, τη βάφτισε «Θεσμούς»), λέγοντας ότι θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση μέχρι το τέλος Οκτωβρίου. Κόκκινες γραμμές και από τους δύο Κυβερνητικούς εταίρους, με υποσχέσεις ότι δε θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Μας έλεγαν ότι παλεύανε να μη μειωθούν ούτε οι επικουρικές. Και όλα αυτά δια στόματος του Υπουργού Εργασίας, ο οποίος πριν γίνει υπουργός διατηρούσε γραφείο και οικονομούσε από μισθωτούς και συνταξιούχους, στους οποίους υποσχόταν να τους δικαιώσει γιατί οι Νόμοι που τους μείωσαν μισθούς και συντάξεις ήταν άδικοι και αντισυνταγματικοί. Αυτές τις ημέρες, όταν οι συνταξιούχοι είδαν τα εκκαθαριστικά τους, θα κατάλαβαν το πόσο αναξιόπιστοι και ανίκανοι μας κυβερνούν.
7. Θα έλεγε κάποιος, -Καλά, λόγω οικονομικής κρίσης μειώθηκαν οι συντάξεις, θα ξανανέβουν μόλις βελτιωθεί η κατάσταση. Πιθανόν, όχι όμως με αυτή την Κυβέρνηση. Μπορεί να έφυγε από το ΣΥΡΙΖΑ η συνιστώσα της δραχμής, υπάρχουν όμως πολλές άλλες συνιστώσες, που κρατούν τα χέρια του Τσίπρα δεμένα. Η μανία κατά των ιδιωτικοποιήσεων, το κυνήγι των επιχειρήσεων και των ελευθέρων επαγγελματιών, το μίσος κατά της ιδιωτικής εκπαίδευσης, κατέστρεψαν την οικονομία και δεν αφήνουν περιθώρια ανάπτυξης. Ας πάνε στην Κύπρο να δουν πόσα ιδιωτικά πανεπιστήμια λειτουργούν και πόσο συνάλλαγμα εισρέει. Γιατί να μην γίνει η Ελλάδα Πανεπιστημιακό κέντρο των Βαλκανίων και όχι μόνο. Αλλά είναι δυνατό ο Υπουργός Παιδείας να στηρίξει τη μόρφωση; Με τι προσόντα; Το όραμά του ήταν η επανεγγραφή των αιώνιων φοιτητών.
8. Τώρα όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, που μας ενδιαφέρει άμεσα. Όταν ακουγόταν απλά η φήμη για εξίσωση των συντελεστών ΦΠΑ και οι δύο εταίροι δήλωναν έτοιμοι για ανένδοτο αγώνα. Έβαλαν κόκκινες γραμμές, υποσχέθηκαν τα πάντα και τελικά όχι μόνο εξίσωσαν τους συντελεστές, αλλά και με τη γενικότερη πολιτική τους έπληξαν την τουριστική βιομηχανία, χωρίς ούτε ένας Δωδεκανήσιος βουλευτής του Κυβερνώντος κόμματος να παραιτηθεί για λόγους συνείδησης.
9. Αλλά μπορούμε να ξεχάσουμε τη στάση τους στις Εθνικές Επετείους; Τον προπηλακισμό των επισήμων, ακόμη και του Προέδρου της Δημοκρατίας; Γιατί δεν γίνονται σήμερα αυτά τα έκτροπα. Μήπως επειδή ο εταίρος τους είναι υπέρμαχος των παρελάσεων ή μήπως οι υποκινητές ήταν δικά τους παιδιά;.
10. Παρέμεινα όμως συνεπείς και σε κάτι. Στην κατά πλειοψηφία απέχθεια στη γραβάτα και στον αθεϊσμό.

Αν η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν κυβέρνηση της Ιαπωνίας, οι μισοί υπουργοί και βουλευτές θα είχαν αυτοκτονήσει. Προς θεού δεν το συνιστώ, θα ήθελα όμως κάποιοι βουλευτές για λόγους συνείδησης να παραιτηθούν (ένα – δύο το έκαναν καμουφλαρισμένα). Πως κοιμούνται τα στελέχη του παλαιού ΠΑΣΟΚ, που έγιναν υπέρμαχοι των απόψεων Τσίπρα για να σχίσουν το μνημόνιο, να σταματήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις, να καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ και ένα σωρό άλλες εξαγγελίες, που ξέφτισαν στο πέρασμα του χρόνου; Μήπως τα κίνητρα ήταν η διατήρησή τους στην εξουσία; Η ιστορία θα ασχοληθεί με το φαινόμενο.
Όταν κάνεις ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποσχόσουν για να βγεις βουλευτής, πως θα κοιτάξεις στα μάτια τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς τους μικρομεσαίους, τους επιχειρηματίες, που σε ψήφισαν; Τι ήθος θα διδάξεις στα παιδιά σου;
Παραιτηθείτε είστε ανίκανοι.

Το καινοτόμο στην πρόταση των «6» είναι η οικονομική αυτονόμηση των δήμων και των περιφερειών: οι μεν δημοσιονομικοί τους πόροι θα περιέρχονται απευθείας σε αυτούς, οι δε προϋπολογισμοί τους δεν θα μπορούν να είναι ελλειμματικοί.

Αν χρειαζόταν να επιλέξει κανείς τις τρεις πιο καινοτόμες προτάσεις της ομάδας των «6» για το νέο Σύνταγμα, τότε σίγουρα, μεταξύ αυτών, θα περιλάμβανε εκείνη για την αποκέντρωση και την αυτοδιοίκηση της χώρας. Η ιδέα δεν είναι, ασφαλώς, καινούργια. Εχουν προηγηθεί τα προγράμματα «Καποδίστριας» και «Καλλικράτης». Το καινοτόμο, ωστόσο, στην πρόταση των «6» είναι η οικονομική αυτονόμηση των δήμων και των περιφερειών: οι μεν δημοσιονομικοί τους πόροι θα περιέρχονται απευθείας σε αυτούς, οι δε προϋπολογισμοί τους δεν θα μπορεί να είναι ελλειμματικοί. Παράλληλα, καθιερώνονται ουσιαστικές μορφές ανεξάρτητης και πιστοποιημένης λογοδοσίας και ελέγχου και συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση των οικονομικών των δήμων και των περιφερειών τους. Απώτερος σκοπός των προτεινόμενων ρυθμίσεων είναι η άσκηση των αυτοδιοικητικών αρμοδιοτήτων όσο το δυνατόν εγγύτερα στον πολίτη.

Ειδικότερα, αναφορικά με τις περιφέρειες, προτείνεται να ασκούν τουλάχιστον τις ακόλουθες αρμοδιότητες: τον σχεδιασμό, την έγκριση και την παρακολούθηση των σχεδίων των ενδοπεριφερειακών συγκοινωνιών, την εκτέλεση έργων και μελετών υπερτοπικού ενδιαφέροντος, τη μέριμνα και τη διαχείριση του ορυκτού πλούτου, την παροχή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας, τη μέριμνα των υποδομών και τη συμπλήρωση του αναλυτικού προγράμματος σπουδών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην περιφέρεια. Θα έχουν ίδιους πόρους που συνίστανται σε ανταποδοτικά τέλη τα οποία αντιστοιχούν στις προσφερόμενες υπηρεσίες και ίδιο εύλογο φόρο εντός των ορίων του νόμου (ιδίως τέλος επιτηδεύματος και τέλος κυκλοφορίας οχημάτων).

Αναφορικά με τους δήμους, προτείνεται να έχουν τουλάχιστον τις ακόλουθες αρμοδιότητες: την προστασία, αξιοποίηση και εκμετάλλευση τοπικών φυσικών πόρων, τη μελέτη, κατασκευή, συντήρηση και διαχείριση τοπικών υποδομών (οδοποιίας, αφαλάτωσης, άρδευσης, αντιπλημμυρικών και εγγειοβελτιωτικών έργων, ηλεκτροφωτισμού κοινόχρηστων χώρων, αγορών), την προστασία και διαχείριση των υδάτινων πόρων, την καθαριότητα τοπικών κοινόχρηστων χώρων και τη διαχείριση των αποβλήτων, τη λειτουργία και διαχείριση κοιμητηρίων, την τοπική δημόσια συγκοινωνία, την άσκηση αστυνομικών καθηκόντων που προσιδιάζουν στις αρμοδιότητές τους, τον καθορισμό όρων αδειοδότησης καταστημάτων και την πολιτική προστασία. Θα έχουν ίδιους πόρους που συνίστανται σε ανταποδοτικά τέλη τα οποία αντιστοιχούν στις προσφερόμενες υπηρεσίες και ίδιο εύλογο φόρο (ιδίως τέλος καταστημάτων, τέλος καθαριότητας και φωτισμού, τέλος κοινόχρηστων χώρων και φόρος ακίνητης περιουσίας).

kathimerini.gr

Mια σειρά διορθώσεων που προσγειώνουν το κόμμα στην κυβερνητική πραγματικότητα περιέχουν οι προτεινόμενες αλλαγές στο καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ , ενόψει του προσυνεδριακού διαλόγου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αλλαγές-διαγραφές φράσεων του καταστατικού που αφορούν την κοινωνική καταστροφή των μνημονίων αλλά και την κινηματική και παρεμβατική μορφή του κόμματος.

Ενδεικτικά, στο προτεινόμενο κατασταστικό διαγράφεται η ακόλουθη φράση: «Ο κεντρικός στόχος που θέτει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανατροπή της κυριαρχίας των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων και των δυνάμεων της κοινωνικής καταστροφής είναι η ανάδειξη μιας κυβέρνησης της συμπαραταγμένης Αριστεράς στηριγμένης σε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία». 

Δείτε το προτεινόμενο καταστατικό εδώ

Δείτε το κείμενο θέσεων εδώ

Οι εξελίξεις στην ΕΕ μετά το Brexit έχουν βγάλει προς το παρόν από το οπτικό πεδίο την ελληνική κρίση, αλλά πολλοί αναλυτές, Έλληνες και ξένοι, προδιαγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα την περίοδο μετά το ερχόμενο φθινόπωρο για την ελληνική οικονομία. Οι λόγοι είναι πολλοί, με πιο σημαντικό ίσως την έλλειψη εμπιστοσύνης στο «αξιόπλοο» της κυβέρνησης Τσίπρα.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου για τη ΝΔ, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να προηγείται σταθερά στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός. "΄Άρωμα" νέων εκλογών στην Ελλάδα;

«Με τον Τσίπρα μας χωρίζει άβυσσος»

Συναντήσαμε τον πρόεδρο της ΝΔ για τη συνέντευξη στην Φραγκφούρτη. Αμέσως μετά θα πήγαινε στην Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα στο ραντεβού του με τον Μάριο Ντράγκι. Λόγω των τελευταίων δημοσκοπήσεων νιώθει μεγάλη ικανοποίηση για την αναγνώριση των προσπαθειών του, από την άλλη πιστεύει ότι όσο παραμένει αυτή η κυβέρνηση στην εξουσία, τόσο περισσότερο το κόστος για τη χώρα αυξάνεται.

«Δεν ξέρω αν θα γίνουν εκλογές το φθινόπωρο ή την άνοιξη στην Ελλάδα, όποτε και να γίνουν θα είναι μια καλή και όχι κακή εξέλιξη για τη χώρα» δηλώνει στην ελληνική εκπομπή της Deutsche Welle. «Το κόστος μιας προεκλογικής περιόδου θα είναι μικρότερο από το όφελος για την Ελλάδα. Η απάντηση στον λαϊκισμό δεν είναι περισσότερος λαϊκισμός, αλλά ορθός πολιτικός λόγος». Διευκρινίζει πάντως ότι δεν μπορεί να επιβάλει εκλογές, αλλά εάν ο πρωθυπουργός χάσει την κυβερνητική πλειοψηφία, δεν πρόκειται να τον στηρίξει.

«Εγώ δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσω να συγκυβερνήσω με τον κ. Τσίπρα, γιατί μας χωρίζει άβυσσος. Και θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους όσοι ενδεχομένως φαντασιώνονται ένα τέτοιο σενάριο, ότι εάν αυτό συνέβαινε θα είχαμε αξιωματική αντιπολίτευση τη Χρυσή Αυγή». Ως κορυφαίο μνημείο λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος της ΝΔ θεωρεί το δημοψήφισμα πριν από ένα χρόνο, το οποίο οδήγησε την Ελλάδα «στα απόλυτα όριά της».

Μάλιστα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις «ανατριχιαστικές λεπτομέρειες» από το βιβλίο του Γκάλμπρέιθ: «Παρουσιάζει ένα σχέδιο, το οποίο περίπου προσομοιάζει με ένα πραξικόπημα που έχει εκπονηθεί από κάποιους χωρίς να έχουν ακόμη δοθεί απαντήσεις. Γι' αυτό και εμείς ζητάμε τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός, τι ακριβώς έγινε αυτούς τους πρώτους 6 μήνες του 2015».

«Η υπερφορολόγηση τσακίζει»

Στις επαφές με ξένους πολιτικούς και στελέχη των αγορών που έχει κάνει το εξάμηνο της προεδρίας του στο κόμμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εισπράττει κλίμα δυσφορίας και προσπαθεί να κερδίσει τη χαμένη αξιοπιστία προς την Ελλάδα και τους πολιτικούς της. Είναι ένας δρόμος μακρύς, οι σχέσεις χρειάζονται χρόνο για να σφυρηλατηθούν, λέει. «Είμαι πολιτικός με διαδρομή, έχω αποδείξει ότι δεν φοβάμαι το πολιτικό κόστος, δεν είμαι λαϊκιστής».

Εκείνο που καλείται να κάνει κατανοητό είναι ότι οι προτάσεις διακυβέρνησης που έχει παρουσιάσει δεν είναι άλλη μια προσπάθεια εξαπάτησης, αλλά ο ενδεδειγμένος δρόμος που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε ακόμη κι εάν δεν υπήρχε μνημόνιο:«Εμείς ψηφίσαμε ένα πλαίσιο, το οποίο συμπεριλαμβάνει διαρθρωτικές αλλαγές που υποστηρίζουμε όχι γιατί είναι στο μνημόνιο, όχι γιατί μας τις επέβαλαν οι Γερμανοί ή οι Βρυξέλλες, αλλά γιατί είναι σωστές για τη χώρα. Αυτή είναι η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαφωνεί κάθετα με τα μέσα που επέλεξε ο πρωθυπουργός για να υλοποιήσει τους δημοσιονομικούς στόχους. «Έχουμε τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές από πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης. Η υπερφορολόγηση δεν προσφέρει έσοδα στον προϋπολογισμό, αλλά το ανάποδο. Τσακίζει την επιχειρηματικότητα, διώχνει επενδυτές, οδηγεί πάρα πολλούς απασχολούμενους στη μαύρη οικονομία, τσακίζει την φορολογική συμμόρφωση» τονίζει.

Εκείνο που προτείνει είναι μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% στο 2% σε συνδυασμό με ένα πλαίσιο «επιθετικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ελληνικής οικονομίας». Ισχυρό όπλο και οι ιδιωτικοποιήσεις: «Εμείς πιστεύουμε στις ιδιωτικοποιήσεις όχι γιατί μας τις επέβαλε κάποιος. Θέλουμε να προσελκύσουμε επενδυτές. Η κυβέρνηση Τσίπρα, ούτε ξέρει, ούτε θέλει, ούτε μπορεί». Και επιμένει ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μια διαφορετική κυβέρνηση.

«Είμαι κατά της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων»

Αλλά πώς ακούγονται όλα αυτά από τους κομματικούς συντρόφους του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ή από την ίδια την καγκελάριο Μέρκελ στις σύντομες συνομιλίες μαζί της;«Χτίζω κλίμα εμπιστοσύνης. Θέλω να γνωρίζουν οι ευρωπαίοι εταίροι ότι μπορούν να με εμπιστευτούν. Δεν είμαι εγώ ο άνθρωπος που θα κάνει δημοψηφίσματα και μετά θα κάνω το όχι, ναι. Θέλω να ξέρουν ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μια κυβέρνηση που θα έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από τον λαϊκισμό». Και ο λαϊκισμός περισσεύει στην ΕΕ σε αυτή την μετά το Brexit εποχή.

«Εγώ ενθάρρυνα το δικό μου κόμμα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ότι θα πρέπει να είμαστε στην πρώτη γραμμή, για να καταλάβει ο Έλληνας στα Γιάννενα που βλέπει τις Βρυξέλλες από μεγάλη απόσταση τι σημαίνει ΕΕ, να δώσουμε προτεραιότητα σε συγκεκριμένα πρότζεκτ που θα δείξουν ότι η συμμετοχή στο ευρωπαϊκό εγχείρημα έχει τελικά όφελος για την πλειοψηφία. Αυτό σημαίνει ότι η εμβάθυνση της ΕΕ πρέπει να είναι πιο στοχευμένη».

Αλλά εκεί ακριβώς είναι και ο προβληματισμός. Αντέχει η ΕΕ περισσότερη εμβάθυνση; Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θεωρεί ότι εν ανάγκη μπορεί να λειτουργήσει και το διακυβερνητικό μοντέλο λήψης αποφάσεων, όπως έγινε στην ελληνική κρίση. Οδεύουμε λοιπόν σε μιαν Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων; Και σε ποια ταχύτητα θα τρέχει η ασθενής οικονομικά Ελλάδα;

«Δεν πιστεύω στην Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων» απαντά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.«Καταρχήν υπάρχει αυτήν τη στιγμή μια Ευρώπη των δύο ταχυτήτων. Του ευρώ και των 27 πλέον μελών. Το πρώτο που πρέπει να δούμε είναι πώς θα κάνουμε τη ζώνη του ευρώ να δουλεύει ουσιαστικά και αποτελεσματικά χωρίς τις δυσλειτουργίες του παρελθόντος. Από εκεί και μετά, για μένα η συζήτηση για μιαν Ευρώπη της μεταβλητής γεωμετρίας, ειδικά μετά το Brexit, θα υπονομεύσει τη συνοχή της Ευρώπης, δεν θα την υποστηρίξει».

Πηγή: DW