Ο λάρυγγας ενώνει το πίσω μέρος του λαιμού με την τραχεία. Οι φωνητικές χορδές βρίσκονται στο λάρυγγα. Λαρυγγίτιδα είναι η φλεγμονή του λάρυγγα. Είναι μια πάθηση που συνήθως οφείλεται σε κάποια ιογενή λοίμωξη (ιογενής λαρυγγίτιδα).

Αν έχετε λαρυγγίτιδα, δείτε τι μπορείτε να κάνετε με απλά υλικά που έχετε στο σπίτι, για να μειώσετε τα συμπτώματα και να την ξεπεράσετε πιο γρήγορα:

1. Αλάτι: Μια γαργάρα με αλμυρό νερό θα βοηθήσει στην επούλωση των μολυσμένων και με φλεγμονή φωνητικών χορδών και θα μειώσει τον πονόλαιμο. Προσθέστε 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό και κάντε γαργάρα αρκετές φορές την ημέρα. Να είστε προσεκτικοί με την ποσότητα του αλατιού. Οι γαργάρες με ένα διάλυμα πάρα πολύ αλμυρό (όπως το θαλασσινό) μπορεί να έχει αντίθετο αποτέλεσμα και να αυξήσει τον ερεθισμό.
2. Ξύδι: Οι ιοί και τα βακτήρια δεν ευδοκιμούν σε όξινο περιβάλλον, οπότε γιατί να μην κάνετε το στόμα σας ένα μεγάλο “ντους” με ήπιο/ασθενές οξύ, όπως το ξύδι; Οι γαργάρες με ένα ασθενές οξύ θα σας βοηθήσουν να απομακρύνετε τους περισσότερους μολυσματικούς μικροοργανισμούς. Βάλτε ίση ποσότητα ξυδιού και νερού σε ένα φλιτζάνι, ανακατέψτε και κάντε γαργάρες δύο έως τέσσερις φορές την ημέρα. Μπορείτε επίσης να κάνετε γαργάρες με σκέτο ξύδι, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι πολύ ισχυρό και δεν το αντέχουν.
3. Λεμόνι και αλάτι: Το λεμόνι είναι φυσικά όξινο και βοηθά στην τόνωση της ροής του σάλιου. Το αλάτι αυξάνει την οξύτητα του λεμονιού, το οποίο με τη σειρά του βοηθά να σκοτώσει πολλούς μικροοργανισμούς που είναι επιρρεπείς σε ασθενή οξέα. Για να κάνετε γαργάρα με λεμόνι, προσθέστε ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι στον χυμό από ένα λεμόνι. Ανακατέψτε καλά. Προσθέστε 1 κουταλάκι αυτού του μείγματος σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό. Κάντε γαργάρα τρεις έως τέσσερις φορές την ημέρα. Επίσης, δοκιμάστε ζεστό τσάι με λεμόνι, ή ακόμη και σταγόνες λεμονιού, για να κρατήσετε τον λαιμό σας ενυδατωμένο.

http://health.howstuffworks.com/

Το ερυσίπελας είναι μια λοίμωξη του δέρματος και των ιστών που βρίσκονται κάτω από αυτό και ονομάζονται υποδόριοι, που παρατηρείται στο πρόσωπο και προκαλείται από βακτήρια που ονομάζονται στρεπτόκοκκοι.

Επάνω στο δέρμα ζουν σε φυσιολογικές συνθήκες πολλοί μικροοργανισμοί ανάμεσα στους οποίους είναι και οι στρεπτόκοκκοι. Όταν στο δέρμα παρουσιάζονται μικρές ρωγμές και βλάβες, οι μικροοργανισμοί βρίσκουν την ευκαιρία να εισβάλουν στο δέρμα και να προκαλέσουν τη λοίμωξη.

Συμπτώματα
-Έντονη φλεγμονή του δέρματος και των υποδόριων ιστών
-Υψηλός πυρετός, ο οποίος είναι κατά κανόνα πολύ υψηλός και συνοδεύεται από ρίγη και εφιδρώσεις.
-Έντονα κόκκινο εξάνθημα κατά κανόνα στο πρόσωπο και τα μάγουλα και σπανιότερα σε άλλες περιοχές. Μπορεί μάλιστα να είναι ιδιαίτερα εκτεταμένο και να συνοδεύεται από σημαντικό πρήξιμο του προσώπου.

Διάγνωση
Συνήθως η κλινική εικόνα της λοίμωξης είναι χαρακτηριστική και αρκεί στο γιατρό ώστε να διαγνώσει την πάθηση. Σε περιπτώσεις που υπάρχει αμφιβολία, μπορεί να χρειαστούν εξετάσεις αίματος.

Αντιμετώπιση
Σε μερικές περιπτώσεις η λοίμωξη είναι βαθιά και δυνητικά θανατηφόρα. Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις συμβαίνουν σε 18-30% και μπορεί να προκαλέσουν πάχυνση δέρματος και απόφραξη λεμφαγγείων.
Επειδή η λοίμωξη μπορεί να απειλήσει σοβαρά την υγεία, πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντα με αντιβιοτικά. Ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται ψυχρά επιθέματα στην περιοχή του εξανθήματος και αναλγητικά-αντιπυρετικά για να ανακουφίσουν τον πόνο και τον πυρετό.

onmed.gr

Ο κοκκύτης είναι οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού που χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια παροξυσμικού σπασμωδικού βήχα και καταλήγει σε εισπνευστικό συριγμό και συχνά σε εμετό.

Ο κοκκύτης οφείλεται σε ένα βακτήριο το οποίο προσβάλλει τα επιθηλιακά κύτταρα των βρόγχων και των βρογχιολίων προκαλώντας φλεγμονή και στένωση των αυλών. Μεγάλο κίνδυνο διατρέχουν τα παιδιά που είναι κάτω του έτους. Όταν το παιδί είναι άρρωστο από κοκκύτη οι αναπνοές του είναι επιπόλαιες (δεν είναι ρυθμικές) και βήχει συνέχεια.

Αίτια - Πώς μεταδίδεται ο κοκκύτης

Ο κοκκύτης είναι μια παιδική αρρώστια που πλέον εμφανίζεται σπάνια, με δεδομένο ότι υπάρχει το τριπλό εμβόλιο κατά του κοκκύτη. Οφείλεται στον αιμόφιλο του κοκκύτη (Bordetella pertussis), ο οποίος είναι ένα βακτηρίδιο, που παράγει τοξίνες, οι οποίες θεωρούνται υπεύθυνες για τα συμπτώματα της νόσου

Ο κοκκύτης μεταδίδεται κυρίως με τα σταγονίδια που εκπέμπονται με το βήχα από τους ασθενείς και (πολύ σπάνια) έμμεσα με πρόσφατα μολυσμένα αντικείμενα.

Πώς εκδηλώνεται ο κοκκύτης - Συμπτώματα

Ο κοκκύτης ξεκινάει με καταρροή, συμφόρηση (μπούκωμα), φτέρνισμα και ήπιο βήχα ή πυρετό, που μερικές φορές απουσιάζει τελείως. Μέσα σε 1-2 εβδομάδες ξεκινάει πολύ έντονος βήχας. Τα βρέφη μπορεί να βήχουν βίαια και να έχουν δυσκολία στην αναπνοή τους.

Τα συμπτώματα διαρκούν συνολικά 6 – 8 εβδομάδες και η πάθηση περιλαμβάνει τρία στάδια:

Καταρροϊκό στάδιο

Διαρκεί 1 – 2 εβδομάδες. Παρατηρείται ρινική καταρροή με διαυγές ή βλεννώδες έκκριμα, δακρύρροια, ήπιος βήχας, συρίττουσα αναπνοή (αναπνοή που «σφυρίζει») και χαμηλός πυρετός. Συνήθως, στο στάδιο αυτό τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά των μη ειδικών (συνηθισμένων) λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού, με αποτέλεσμα να διαφεύγει η διάγνωση του κοκκύτη.

Παροξυσμικό στάδιο

Διαρκεί 2 – 4 εβδομάδες ή και περισσότερο. Η σοβαρότητα και συχνότητα των κρίσεων του βήχα αυξάνονται. Χαρακτηριστικά ο ασθενής εμφανίζει επαναλαμβανόμενες κρίσεις βήχα κατά την εκπνοή, οι οποίες ακολουθούνται από αιφνίδια, έντονη και δύσκολη εισπνοή που παράγει εισπνευστικό συριγμό («σφύριγμα»). Οι κρίσεις συνοδεύονται από ερυθρότητα του προσώπου και πετέχειες (μικρές κόκκινες αιμορραγικές κηλίδες κάτω από το δέρμα), διόγκωση των φλεβών και κυάνωση. Οι κρίσεις του βήχα εκλύονται, συνήθως, μετά από χασμουρητό, φτέρνισμα, λήψη τροφής και σωματική προσπάθεια. Η επανάληψη των κρίσεων, οδηγεί σε εξάντληση, την οποία επιδεινώνει η απώλεια βάρους λόγω δυσχερούς σίτισης.

Προσοχή:Η εμφάνιση εμέτου μετά το βήχα αρκεί για να δημιουργήσει την υποψία κοκκύτη.

Στάδιο ανάρρωσης

Διαρκεί 1 – 2 εβδομάδες. Παρατηρείται ελάττωση της βαρύτητας και της συχνότητας των παροξυσμών του βήχα. Στο στάδιο αυτό ο βήχας μπορεί να μεταπέσει σε χρονιότητα και να διαρκέσει μήνες. Άλλοτε πάλι μπορεί να εμφανιστούν υποτροπές βήχα, που οφείλονται σε ευκαιριακές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού.

Κοκκύτης: Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές

Οι επιπλοκές είναι πολλές με την σοβαρότητά τους να είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ηλικία του ασθενούς. Είναι συχνότερες στα βρέφη και τα παιδιά με εξασθενημένο οργανισμό και αφορούν κυρίως το αναπνευστικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Αναπνευστικό σύστημα

Η πνευμονία αποτελεί τη συχνότερη επιπλοκή, στην οποία οφείλεται το 90% των θανάτων από κοκκύτη σε παιδιά ηλικίας μικρότερης των 3 ετών. Η πνευμονία οφείλεται είτε στον ίδιο τον αιμόφιλο του κοκκύτη είτε συχνότερα, σε δευτεροπαθείς επιμολύνσεις με άλλα μικρόβια (π.χ. αιμοφιλο της γριππης, πνευμονιόκοκκο). μπορεί να προκαλέσει μεσοπνευμόνιο ή υποδόριο εμφύσημα ή και πνευμοθώρακα.

Άλλες επιπλοκές της νόσου από το αναπνευστικό σύστημα είναι:

-Η ατελεκτασία που είναι αποτέλεσμα της απόφραξης των βρόγχων από βύσματα παχείας βλέννης.
-Η βρογχεκτασία, η οποία και παραμένει.
-Το μεσοπνευμόνιο, το υποδόριο εμφύσημα και ο πνευμοθώρακας, που είναι αποτέλεσμα ρήξης των κυψελίδων κατά τη διάρκεια του παροξυσμού απόφραξης

Κεντρικό νευρικό σύστημα

Η πιο συνηθισμένη, αλλά και βαρύτερη επιπλοκή είναι η κοκκυτική εγκεφαλοπάθεια, που προσβάλλει κυρίως βρέφη και εκδηλώνεται με σπασμούς, αταξία, εστιακά νευρολογικά ευρήματα και κώμα.

Οφείλεται σε:

-Εγκεφαλική αιμορραγία, από αύξηση της ενδοκράνιας φλεβικής πίεσης κατά τον παροξυσμό του βήχα,
-Εγκεφαλική ανοξία, αποτέλεσμα της άπνοιας του κοκκυτικού βήχα και
-Βλάβη του εγκεφάλου από άμεση δράση της κοκκυτικής τοξίνης

Η κοκκυτική εγκεφαλοπάθεια πρέπει να διαφοροδιαγιγνώσκεται από τους πυρετικούς σπασμούς και τους σπασμούς από μεταβολικές διαταραχές που συνοδεύουν τη νόσο, όπως είναι:

-Η υπογλυκαιμία από τη δράση της κοκκυτικής τοξίνης
-Η τετανία από τη μεταβολική αλκάλωση (συχνοί εμετοί) και
-Η υπονατριαιμία από παράδοξη έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης.

Αλλη επιπλοκή από το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η ενδοκοιλιακή ή η υπαραχνοειδής αιμορραγία, που είναι αποτέλεσμα ρήξης εγκεφαλικών αγγείων κατά τη διάρκεια του παροξυσμού.

Μετά την αποδρομή της νόσου μπορεί να παραμείνουν μόνιμα νευρολογικά προβλήματα, όπως διαταραχές της ακοής, του λόγου, καθώς και διανοητική καθυστέρηση.

Άλλες επιπλοκές του κοκκύτη είναι:

-Η υπογλυκαιμία που αποτελεί επίσης σοβαρή επιπλοκή της νόσου
-Οι ρινικές επιστάξεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του παροξυσμού
-Τα αιματώματα του σκληρού και κάτω από το βολβικό επιπεφυκότα στους οφθαλμούς
-Η ρήξη ή ο τραυματισμός του χαλινού της γλώσσας
-Οι κήλες
-Η πρόπτωση του ορθού
-Οι διαταραχές της θρέψης.

iatropedia.gr

Εγκεφαλίτιδα είναι η φλεγμονή του εγκεφάλου. Οι ιογενείς λοιμώξεις είναι η πιο κοινή αιτία της πάθησης.

Η εγκεφαλίτιδα μπορεί να προκαλέσει γριππώδη συμπτώματα, όπως πυρετό ή πονοκέφαλο. Μπορεί επίσης να προκαλέσει σύγχυση σκέψης, επιληπτικές κρίσεις, ή προβλήματα με τις αισθήσεις και την κίνηση. Ωστόσο, πολλές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας καταλήγουν μόνο με ήπια γριππώδη συμπτώματα ή ακόμα και καθόλου συμπτώματα, γι' αυτό και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή.

Οι σοβαρές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας, αν και σχετικά σπάνιες, μπορεί να αποδειχτούν απειλητικές για τη ζωή των ασθενών. Επειδή η εξέλιξη της κάθε μίας περίπτωσης εγκεφαλίτιδας μπορεί να είναι απρόβλεπτη, είναι σημαντικό να πάρετε μια έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

Πού οφείλεται η νόσος - Αίτια και παράγοντες που την πυροδοτούν

-Συνήθως προκαλείται από ιούς, βακτήρια, παράσιτα.

-Η πρωτογενής μορφή της εγκεφαλίτιδας, είναι αυτή που ο ιός εισέρχεται απευθείας στον εγκέφαλο. Είναι σοβαρότερη από την δευτερογενή.

-Στη δευτερογενή ο ιός μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο από την συστηματική κυκλοφορία και εξελίσσεται ηπιότερα.

Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα

-Έντονος πονοκέφαλος
-Πυρετός
-Υπνηλία
-Ναυτία
-Έμετος
-Σπασμοί

Διάγνωση της νόσου - Εξετάσεις

Οι εξετάσεις που βοηθούν στην διάγνωση της νόσου είναι:

-Η εξέταση του Εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) που θα δείξει ύπαρξη φλεγμονής
-Η Αξονική τομογραφία
-Η Μαγνητική τομογραφία

Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές

-Αναπνευστική ανακοπή
-Κώμα
-Απώλεια μνήμης
-Δυσκολία στην ομιλία
-Απώλεια όρασης
-Θάνατος

Θεραπεία - Μέθοδοι αντιμετώπισης

Η θεραπεία επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει:

-Αντιϊκά
-Κορτικοστεροειδή
-Αντιεπιληπτικά
-Ηρεμιστικά
-Παυσίπονα
-Αντιπυρετικά

Η καλύτερη θεραπεία σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα είναι η λήψη άφθονων υγρών και η ανάπαυση.