Οι απρόσμενοι λόγοι που έχετε δυσκοιλιότητα
Τι είναι αυτό ακριβώς που προκαλεί τη δυσκοιλιότητα; Οι “συνήθεις ένοχοι” είναι η διατροφή με μικρή περιεκτικότητα σε ίνες, η περιορισμένη κατανάλωση νερού και η τάση που έχουν πολλοί άνθρωποι να “κρατιούνται” για ώρες και να μην πηγαίνουν τακτικά στην τουαλέτα ακόμα και όταν ο οργανισμός τους “χτυπάει καμπανάκι”.
Αλλά η δυσκοιλιότητα είναι ένα πιο περίπλοκο ζήτημα και μπορεί να οφείλεται και σε άλλους παράγοντες. Δείτε ποιοι μπορεί να είναι αυτοί:
Υποθυρεοειδισμός
Ο υποθυρεοειδισμός, ή η υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, επιβραδύνει τις μεταβολικές διαδικασίες σε όλο το σώμα, ακόμα και στο έντερο. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι με υποθυρεοειδισμό έχουν δυσκοιλιότητα, ούτε όλες οι περιπτώσεις δυσκοιλιότητας δείχνουν απαραίτητα πρόβλημα στον θυρεοειδή. Είναι όμως μία από τις πιο συχνές, αν και άγνωστες αιτίες, δυσκοιλιότητας.
Σοκολάτα
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η σοκολάτα μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα, αν και μερικές μελέτες δείχνουν ότι για κάποιους λίγους ανθρώπους, μπορεί και να τους βοηθάει. Έρευνα του 2005 έδειξε ότι τα άτομα με χρόνια δυσκοιλιότητα ή σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ήταν πιο πιθανό από ό,τι τα άτομα χωρίς αυτά τα προβλήματα να εκδηλώσουν προβλήματα δυσκοιλιότητας (το ίδιο συνέβη και με τις μπανάνες και το μαύρο τσάι).
Βιταμίνες
Σε γενικές γραμμές οι βιταμίνες δεν θα προκαλέσουν δυσκοιλιότητα, αλλά ορισμένα από τα συστατικά τους, όπως το ασβέστιο και ο σίδηρος, μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα. Αν γνωρίζετε ότι έχετε πρόβλημα δυσκοιλιότητας, προσπαθήστε να περιορίσετε την λήψη αυτών των δύο συστατικών.
Υπερβολική χρήση καθαρτικών
Πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στα καθαρτικά για να αντιμετωπίσουν στην πράξη το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας. Αλλά πρέπει πάντοτε να ακολουθούν τις οδηγίες που αναγράφονται σε αυτά τα σκευάσματα και να μην υπερβάλλουν στην χρήση τους. Αν συμβεί αυτό, τότε τα καθαρτικά μπορεί να κάνουν τον οργανισμό να βασίζεται στη χρήση τους και να αδυνατεί να λειτουργήσει σωστά χωρίς αυτά. Σε κάθε περίπτωση είναι σώφρον να ενημερώνετε πάντοτε τον προσωπικό σας γιατρό σχετικά.
Καταναλώνετε πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα
Μια διατροφή που έχει πολύ τυρί, γιαούρτι, γάλα κλπ, αλλά και τροφές με υψηλά λιπαρά και λίγες ίνες (αυγά, κρέας) έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του ρυθμού πέψης. Μειώστε την κατανάλωση σε αυτές τις τροφές και φροντίστε να παίρνετε τουλάχιστον 25-35 γραμμάρια ινών την ημέρα.
http://www.health.com/
Βήχας - Όσα πρέπει να ξέρεις
Μάιος 11, 2015Τι είναι ο Βήχας και τι δηλώνει για την κατάσταση της υγείας μας;
Ο Βήχας είναι ένα αντανακλαστικό, που, αντιδρώντας στον ερεθισμό των αεραγωγών, έχει σα σκοπό να απομακρύνει μηχανικά αλλά και να αδρανοποιήσει, μέσω της παραγόμενης βλέννας, ξένα σώματα (σκόνη, καπνό, μικρόβια) από τους πνεύμονες ή από το ανώτερο αναπνευστικό. Ο βήχας δεν είναι παρά μόνο ένα σύμπτωμα που δεν παραπέμπει, μάλιστα, σε μια και μοναδική ασθένεια και συχνά η σημασία του μπορεί να προσδιοριστεί μόνο όταν αξιολογηθεί η βαρύτητα, η χρονιότητα και τα συνοδά του συμπτώματα.
Ποια είδη βήχα υπάρχουν και σε ποια νόσο αντιστοιχεί συχνότερα το καθένα;
Ο βήχας κλασσικά διακρίνεται σε παραγωγικό και μη παραγωγικό.
Ο παραγωγικός βήχας παράγει φλέγμα ή βλέννα (πτύελα). Η βλέννα μπορεί να εντοπίζεται στο πίσω μέρος του λαιμού, συνήθως προερχόμενη από τη μύτη ή τα ιγμόρεια, ή μπορεί να έχει ανεβεί προς τα έξω από τους πνεύμονες και την τραχεία. Υπάρχουν πολλές αιτίες παραγωγικού βήχα όπως:
Ιογενείς λοιμώξεις. Στο κοινό κρυολόγημα ή τη γρίπη προκαλείται συνήθως από λευκή έως κίτρινη βλέννα που κυλά προς τα κάτω στο φάρυγγα.
Μικροβιακές λοιμώξεις. Μπορεί να είναι σύμπτωμα πνευμονίας, βρογχίτιδας, ιγμορίτιδας, ή φυματίωσης, με τη βλέννα να είναι συνήθως πιο σκούρα (πράσινη ή καφέ).
Χρόνια πνευμονοπάθεια. Μπορεί να σημαίνει επιδείνωση μιας γνωστής χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ), ή μια λοίμωξη ως επιπλοκή της.
Οξεία ή χρόνια οπισθορρινική καταρροή. Λοιμώδους ή αλλεργικής ή αγγειοκινητικής αρχής, προκαλεί επίσης την αίσθηση ότι χρειάζεται συνεχώς να καθαρίσουμε το λαιμό μας.
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ). Όξινο περιεχόμενο του στομάχου, ιδίως όταν ξαπλώνουμε σύντομα μετά από ένα γεύμα, επιστρέφει στον οισοφάγο, προκαλώντας άλλοτε συνειδητές καυσαλγίες (καούρες) και ερυγές (ρεψίματα) και άλλοτε μόνο βήχα. Αυτό συμβαίνει συχνότερα κατά τη διάρκεια της νύκτας και μπορεί να μας ξυπνήσει.
Κάπνισμα. Παραγωγικός βήχας σε καπνιστή είναι συχνά σημάδι χρόνιας βρογχίτιδας ή/και ερεθισμού του φάρυγγα ή του οισοφάγου.
Ιογενείς ασθένειες (μεταλοιμώδης βήχας). Μετά από κοινό κρυολόγημα ή γρίπη, ένας ξηρός βήχας μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες ενώ συχνά χειροτερεύει τη νύχτα.
Βρογχόσπασμος. Μπορεί να σημαίνει σπασμό των βρόγχων, που προκαλείται από βρογχικό ερεθισμό, ιδιαίτερα τη νύχτα (σε οξεία βρογχίτιδα).
Έκθεση σε σκόνη ή αναθυμιάσεις, καθώς και επαγγελματική έκθεση σε πτητικές-ερεθιστικές χημικές ουσίες στο εργασιακό περιβάλλον .
Φάρμακα. Συχνότερα βήχα μπορούν να προκαλέσουν από τα φάρμακα οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου, που χορηγούνται σε υψηλή αρτηριακή πίεση, όπως καπτοπρίλη (πχ. Capoten), εναλαπρίλη (πχ. Renitec ), λισινοπρίλη (πχ. Prinivil, Zestril, ή Zestoretic ) .
Απόφραξη των αεραγωγών με ένα εισπνεόμενο αντικείμενο, όπως κομμάτια τροφών ή φαρμάκων. Αυτό συμβαίνει συχνότερα στις ακραίες ηλικίες (παιδιά και ηλικιωμένους).
Αλλεργίες . Συχνό φτέρνισμα με ξηρό βήχα μπορεί να είναι ένδειξη αλλεργικής ρινίτιδας.
Άσθμα. Ένας χρόνιος ξηρός βήχας μπορεί να είναι σύμπτωμα άσθματος, με συνοδά άλλα συμπτώματα δύσπνοια, συριγμό, ή αίσθημα σφιξίματος στο στήθος.
Ο μη παραγωγικός βήχας είναι ξηρός, χωρίς εκκρίσεις. Ένας τέτοιου τύπου βήχας μπορεί να αναπτυχθεί μετά από οξεία ή χρόνια έκθεση σε ερεθιστικούς ή λοιμώδεις παράγοντες, όπως:
Μπορούμε από τον τύπο του βήχα να καταλάβουμε πώς θα τον αντιμετωπίσουμε;
Ιδιαίτερη βαρύτητα για την αντιμετώπισή του, ωστόσο, έχουν και δύο άλλες ταξινομήσεις του βήχα:
A. Ανάλογα με τη διάρκειά του, ο βήχας διακρίνεται σε:
Οξύ (διάρκειας μικρότερης των 3 εβδομάδων),
Υποξύ (διάρκειας μεγαλύτερης των 3 εβδομάδων και μικρότερης των 2 μηνών)
Χρόνιο (διάρκειας μεγαλύτερης των 2 μηνών).
Σε ποσοστό 80% - 90% ο οξύς βήχας είναι ιογενής και δεν πρέπει να χορηγούνται γι’ αυτόν αντιβιοτικά, αλλά μόνο συμπτωματική αγωγή, ενώ αν διαρκεί περισσότερο από τρείς εβδομάδες τα αίτιά του μπορεί να ποικίλλουν σε βαρύτητα και χρειάζεται σίγουρα εκτίμηση από το γιατρό μας και περαιτέρω έλεγχο.
B. Ανάλογα, τέλος, με την προέλευσή του, ο βήχας διακρίνεται σε:
Βήχα προερχόμενο από το ανώτερο αναπνευστικό
Βήχα προερχόμενο από το κατώτερο αναπνευστικό
Με βάση τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες του ACCP (American College of Chest Physicians) η συμπτωματική αντιμετώπιση του βήχα διαφοροποιείται ανάλογα με την κατάταξη αυτή, ως εξής:
Στις οξείες ιογενείς λοιμώξεις αμιγώς του ανωτέρου αναπνευστικού (πχ. κοινό κρυολόγημα) συνιστώνται:
Συνδυασμός αποσυμφορητικών και 1ης γενιάς αντϊσταμινικών (πχ. Comtrex cold).
Ανασταλτικά των προσταγλανδινών, όπως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (πχ. Nurofen).
Αντιχολινεργικά φάρμακα, όπως το ιπρατρόπιο (πχ. Atrovent).
Κεντρικά ή περιφερικά αντιβηχικά (αν υπάρχει έντονος βήχας που πρέπει να κατασταλεί).
Στις περιπτώσεις αυτές δεν συνιστώνται: βλεννολυτικά, αντιβιοτικά (εκτός εξαιρέσεων πιθανού κοκκύτη), εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή, αντιϊσταμινικά νεότερης γενιάς (χωρίς αντιχολινεργική δράση), αποσυμφορητικά χωρίς συνδυασμό με 1ης γενιάς αντιϊσταμινικό.
Στις οξείες λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού (οξείες βρογχίτιδες) συνιστώνται:
Κεντρικά (και περιφερικά) αντιβηχικά φάρμακα (πχ. Sinecod ή Levotuss).
Βρογχοδιασταλτικά, όπως σαλβουταμόλη (πχ. Aerolin), μόνο αν υπάρχει βρογχόσπασμος.
Δεν συνιστώνται, σε αυτή την περίπτωση: αντιβιοτικά (εκτός εξαιρέσεων με πυώδη -καφέ ή γκριζοπράσινη-, απόχρεμψη), βλεννολυτικά (εκτός της ΧΑΠ), εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή, αντιϊσταμινικά ή αποσυμφορητικά.
boro.gr- www.euroclinic.gr
Χαμηλή πίεση της καρδιάς - Τι σημαίνει ακριβώς;
Μάιος 10, 2015H πίεση του αίματος στο φυσιολογικό άτομο, διατηρείται σε στενά όρια, υπακούοντας σε πολλά συστήματα ρύθμισης.
Πολύπλοκοι νευρικοί και ορμονικοί υποδοχείς αντιδρούν ταχέως και σε βάθος χρόνου σε μικρές μεταβολές της πίεσης του αίματος. Σημαντικό ρόλο έχει ο νεφρικός ηθμός, ο οποίος μέσω έκκρισης ορμονών και ελέγχου των υγρών του σώματος, συντελεί στην φυσιολογική διατήρηση της αρτηριακής πίεσης.
Η μέτρηση της πίεσης περιλαμβάνει ένα συστολικό στοιχείο («μεγάλη» πίεση) και ένα διαστολικό στοιχείο («μικρή» πίεση). Η διαστολική πίεση συχνά αποκαλείται από το κοινό, πίεση της καρδιάς, λόγω της λανθασμένης αντίληψης, ότι επηρεάζει περισσότερο την καρδιά συγκριτικά τόσο με άλλα οργανικά συστήματα όσο και με τη συστολική πίεση αυτή καθαυτή. Όταν η διαστολική πίεση ευρίσκεται σε επίπεδα κάτω από 70 mmHg, τότε η διαστολική πίεση είναι χαμηλή.
Τα άτομα αυτά μπορεί να έχουν επιπρόσθετα και χαμηλές συστολικές πιέσεις ή να έχουν φυσιολογική ή αυξημένη συστολική πίεση. Η χαμηλή διαστολική αρτηριακή πίεση δεν προκαλεί συμπτώματα σε αρκετά άτομα. Τα συμπτώματα, όταν υπάρχουν, περιλαμβάνουν, ζάλη, αδιαθεσία, λιποθυμία, έλλειψη συγκέντρωσης, σύνδρομο κόπωσης, θολή όραση, ναυτία, ωχρότητα, ταχεία αναπνοή, ατονία, κατάθλιψη, δύσπνοια, αίσθημα παλμών, ταχυκαρδίες.
Αίτια
Ορισμένα άτομα έχουν ιδιοσυγκρασιακώς χαμηλές διαστολικές πιέσεις, φαινόμενο που δεν δύναται να χαρακτηριστεί ως νόσημα. Ωστόσο υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι οι χαμηλές διαστολικές πιέσεις σε υγιή άτομα με φυσιολογική συστολική πίεση συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο αγγειακών, καρδιακών, εγκεφαλικών επεισοδίων στυτικής δυσλειτουργίας και εγκεφαλικής ατροφίας.
Ορισμένες παθολογικές καταστάσεις που χρήζουν άμεσης θεραπείας προκαλούν πτώση των διαστολικών πιέσεων. Τέτοιες καταστάσεις είναι η αναιμία, η αιμορραγία, η αφυδάτωση, ορισμένες καρδιακές παθήσεις, ορισμένες ενδοκρινολογικές ανωμαλίες, πνευμονικές παθήσεις, τοξική δράση φαρμάκων, νευροπάθεια, η διατροφική ανεπάρκεια, η υπογλυκαιμία, ο διαβήτης, η υπερκόπωση.
Η αιφνίδια πτώση της πίεσης η οποία οφείλεται σε υπογκαιμικό, καρδιογενές, νευρογενές, αλλεργικό, σηπτικό ή shock, είναι επείγουσα κατάσταση που απαιτεί ειδική ενδονοσοκομειακή αγωγή και επιβάλλει νοσηλεία. Διουρητικά, αντικαταθλιπτικά, φάρμακα στυτικής δυσλειτουργίας, β αναστολείς, α αναστολείς είναι μερικές από τις πιο δημοφιλείς κατηγορίες φαρμάκων που προκαλούν πτώση διαστολικής πίεσης. Συχνά η μεμονωμένη παθολογική πτώση της διαστολικής πίεσης με συστολική υπέρταση ή φυσιολογική συστολική πίεση είναι σύμπτωμα καρδιακού νοσήματος, αγγειοπάθειας, ή αρτηριοσκλήρυνσης.
Η σημασία της σωστής παθολογικής εξέτασης και η θεραπεία
Η ιατρική εξέταση στο ιατρείο περιλαμβάνει την μέτρηση της πίεσης με ειδικά πιεσόμετρα ακριβείας σε ύπτια, καθιστή και όρθια θέση. Πραγματοποιούνται αδρές δοκιμασίες καρδιακής, πνευμονικής και εγκεφαλικής λειτουργίας. Αξιολογείται ο βαθμός της περιφερικής αιμάτωσης, εξετάζεται ο σφυγμός περιφερικών αρτηριών και αξιολογείται η επίδραση τυχόν λαμβανόμενων φαρμάκων. Σε ορισμένες περιπτώσεις κρίνονται επιβεβλημένες ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις.
Τα ανωτέρω είναι σημαντικά για να διερευνηθεί το αίτιο της χαμηλής πίεσης καθώς και το είδος της θεραπευτικής παρέμβασης. Εάν πρόκειται για ιδιοσυγκρασιακή μεμονωμένη χαμηλή διαστολική πίεση είναι σημαντικό να διερευνηθούν και να αποκατασταθούν σοβαροί παράγοντες κινδύνου για στυτική δυσλειτουργία, αγγειακά καρδιακά ή εγκεφαλικά επεισόδια (π.χ. διαβήτης, κάπνισμα, μεταβολικό σύνδρομο).
enallaktikidrasi
Ο καταρράκτης, η θόλωση δηλαδή του κρυσταλλοειδούς φακού του οφθαλμού, εμφανίζεται με ποικιλία συμπτωμάτων:
• δυσκολία στη νυχτερινή όραση, όπου διαπιστώνει κανείς ιδιαίτερη ενόχληση με τους προβολείς των αυτοκινήτων,
• σταδιακή θόλωση της όρασής τους είτε για μακριά είτε για κοντά,
• συχνή αλλαγή του βαθμού διάθλασης των οφθαλμών, η αλλαγή δηλαδή της συνταγής των γυαλιών ακόμη και κάθε τρίμηνο, που εμφανίζεται κατά την εξέλιξη του καταρράκτη.
Αυτά τα συμπτώματα καλό είναι να αξιολογούνται μετά από οφθαλμολογική εξέταση, όπου ο εξειδικευμένος οφθαλμίατρος μπορεί να βεβαιώσει την παρουσία ή μη καταρράκτη, καθώς και την αναγκαιότητα για επέμβαση.
Όταν «ωριμάζει» ο καταρράκτης
Εάν κανείς αμελήσει την εξέταση, ο καταρράκτης επιδεινώνεται, η όραση χειροτερεύει άλλοτε σταδιακά και άλλοτε ταχύτατα. Όταν ο καταρράκτης γίνει τελικού σταδίου, η επέμβαση είναι τεχνικά πιο δύσκολη κι εργώδης. Με τις σύγχρονες μεθόδους διόρθωσης δεν χρειάζεται να περιμένει ο ασθενής να «ωριμάσει» ο καταρράκτης, όπως απαιτούνταν σε παλαιότερες εποχές και με παλαιότερες μεθόδους διόρθωση καταρράκτη, υπομένοντας μια ανεπαρκή όραση και διακινδυνεύοντας εξ αυτής ένα ατύχημα.
Πηγή: lasermiopias.gr
Έλενα Κεφάλα, MICOpth
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
Αθανασιάδη 3-5 – Αθήνα (στάση metro Αμπελόκηποι)
τηλ. 210 645 89 59
email: info@lasermiopias.gr
Καρκίνος στο συκώτι: Ενδείξεις και συμπτώματα
Μάιος 07, 2015Το συκώτι είναι ένα σημαντικότατο όργανο, καθώς φιλτράρει το αίμα που κυκλοφορεί στο ανθρώπινο σώμα, μετατρέποντας θρεπτικά συστατικά και φάρμακα που απορροφά ο γαστρεντερικός σωλήνας σε χημικές ουσίες που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο οργανισμός μας.
Το συκώτι απομακρύνει επίσης βλαβερές τοξίνες και άλλα υπολείμματα από το αίμα.
Επειδή όλο το αίμα που υπάρχει στο σώμα περνά από το συκώτι, το όργανο αυτό είναι εύκολα προσβάσιμο από τα καρκινικά κύτταρα που μεταφέρονται με το αίμα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο καρκίνος του ήπατος είναι δευτεροπαθής (μεταστατικός), δηλαδή ο καρκίνος ξεκινά από κάποιο άλλο μέρος του σώματος και πλήττει δευτερευόντως το συκώτι.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία (ACS), τα τυπικά σημάδια και συμπτώματα του καρκίνου στο συκώτι συνήθως εμφανίζονται όταν πια η νόσος έχει φτάσει σε προχωρημένο στάδιο:
- ανεξήγητη απώλεια βάρους (χωρίς δίαιτα)
- μειωμένη όρεξη
- αίσθημα πληρότητας/κορεσμού μετά από μικρό γεύμα
- ναυτία ή τάση προς έμετο
- διόγκωση του ήπατος, αισθητή ως ψηλαφητή μάζα κάτω από τα πλευρά στη δεξιά πλευρά του θώρακα
- διόγκωση του σπλήνα, αισθητή ως ψηλαφητή μάζα κάτω από τα πλευρά στη δεξιά
- πόνος στην κοιλιά ή στην πλάτη (κοντά στη δεξιά ωμοπλάτη)
- οίδημα ή συσσώρευση υγρού στην κοιλιά
- φαγούρα
- κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών (ίκτερος)
Επίσης, πιθανά συμπτώματα είναι ο πυρετός, η διόγκωση των φλεβών της κοιλιάς, οι μώλωπες και οι αιμορραγίες.
onmed.gr
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS