Για τους κατοίκους όμως του νησιού, το θέμα δεν είναι η δόξα ή η αναγνώριση αλλά βασικές αρχές ανθρωπισμού. Όπως δήλωσε ένας από αυτούς στο CNN, «Θα ήμασταν τέρατα αν δεν κάναμε κάτι – γιατί θα πρέπει να μας δώσουν βραβείου απλά επειδή είμαστε άνθρωποι;».

Η Αιμιλία Καμβύση είναι 83 ετών. Το σπίτι της βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία όπου καταφθάνουν οι πρόσφυγες στη Λέσβο.

Όταν οι πρόσφυγες άρχισαν να έρχονται έκανε ότι μπορούσε για να τους βοηθήσει. Στην παραλία, υποδεχόταν τους μετανάστες και τους βοηθούσε να ταΐσουν τα βρέφη και τα παιδιά τους. Τώρα, βλέποντας την αντίδραση από τις ευρωπαϊκές χώρες, είναι αναστατωμένη.

«Βλέπω τηλεόραση και ξέρω» λέει. «Δεν έχουν ανθρώπινα συναισθήματα; Δεν έχουν καρδιά;».

Ο Θωμάς Ζουρζουβίλης είναι ψαράς. Στη θάλασσα της Λέσβου ποτέ δεν ξέρει τι θα του φέρει η μέρα.
Μερικές φορές εγκαταλείπει τα δίχτυα του για να βοηθήσει μια βάρκα προσφύγων που βρίσκονται σε κίνδυνο, άλλες φορές τραβά ανθρώπους έξω από το νερό. Βλέποντας τους ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση, δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνει παρά να βοηθήσει, λέει ο ίδιος στο CNN.

Η Μαρία Ανδρουλάκη, έχει μεταφέρει πρόσφυγες που ξεβράζονται σε απομακρυσμένες παραλίες βόρεια του νησιού στο κέντρο της πόλης. Αν δεν ήταν αυτή και πολλοί άλλοι, οι μετανάστες θα έπρεπε να περπατήσουν περισσότερα από 70 χιλιόμετρα στα σημεία όπου γίνεται η καταγραφή τους.

Σύμφωνα με το νόμο, η Μαρία θα μπορούσε να είχε συλληφθεί για τη μεταφορά προσφύγων. Δεν την νοιάζει, η ανθρωπιά της της λέει να βοηθήσει τους ανθρώπους.

Ο Στρατής Βαλάμιος εξακολουθεί να θυμάται την 28η Οκτωβρίου 2015. Ο καιρός ήταν κακός εκείνη την ημέρα, και λέει πως δεν μπορούσε να πλησιάσει μια βάρκα γεμάτη μετανάστες. Οι εικόνες εκείνες τον στοιχειώνουν ακόμη.

Όταν ξεκίνησε να δουλεύει ως ψαράς πότε του δεν σκέφτηκε ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μέρος της δουλειάς του. Τώρα πλέον είναι μέρος της ζωής του και προέκταση της φιλοξενίας που διακρίνει τους κατοίκους του νησιού. Δεν είναι επιλογή να βοηθήσει ή όχι, είναι απλά να είσαι άνθρωπος.

Η Μαρίτσα Μαυραπίδου ζει στο βόρειο τμήμα της Λέσβου, όπου οι βάρκες με πρόσφυγες καταφτάνουν καθημερινά.

Ήθελε να παρηγορεί και να υποδέχεται τους μετανάστες την ώρα που φτάνουν, γι’ αυτό στέκεται στην παραλία και κρατά μωρά, χαμογελώντας και προσπαθώντας να τους κάνει να νιώσουν άνετα. Κοιτώντας  τους ανθρώπους βρεγμένους και τρομαγμένους, βλέπει την ιστορία να επαναλαμβάνεται, ενθυμούμενη τους δικούς της γονείς που προσπάθησαν να ξεφύγουν από την Τουρκία για τις ακτές της Λέσβου.

Ο Λευτέρης Στυλιανός είναι ιδιοκτήτης εστιατορίου στο βόρειο τμήμα της Λέσβου τον κύριο κόμβο όπου οι εθελοντές περιμένουν το επόμενο κύμα μεταναστών.

Προτού οι ΜΚΟ χτίσουν ένα αυτοσχέδιο ιατρείο, το εστιατόριο χρησιμοποιούνταν ως ο χώρος όπου προσφέρονταν οι πρώτες βοήθειες. Τώρα που οι ΜΚΟ έχουν φτάσει στο νησί, ο ίδιος αισθάνεται ότι κάνει δύο δουλειές: η μία για να βοηθά τους πρόσφυγες και η άλλη να βοηθά τους εθελοντές να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις του νησιού.

Η Δέσποινα Ζουρζουβίλη, είδε τους πρόσφυγες να περνούν μέσα από την αυλή του σπιτιού της το περασμένο καλοκαίρι.

Ενθυμούμενη την ιστορία της δικής της οικογένειας, όταν έφυγαν από την Τουρκία για τις ακτές της Λέσβου, αυτή και ο αποθανών πλέον σύζυγός της, έκαναν ότι μπορούσαν.

Έφτιαξε σάντουιτς για να μοιράσει σε εκείνους που έφταναν και προσπαθούσε να δίνει τρεχούμενο νερό στους πρόσφυγες για να δροσιστούν πριν το μεγάλο ταξίδι μέχρι το κέντρο της πόλης.

ethnos.gr

Η Γκουλκάν Ντουρντού είναι 47 ετών και ζει με τον άντρα της στην παραλία του Αϊβατσίκ, στα τουρκικά παράλια κοντά στα Δαρδανέλια. Πολύ κοντά στην ακτή χθες τα ξημερώματα βυθίστηκε μια λέμβος γεμάτη πρόσφυγες, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 39 άνθρωποι, μεταξύ αυτών και πολλά μικρά παιδιά, να αφήσουν την τελευταία τους πνοή...

Η γυναίκα ήταν αυτόπτης μάρτυρας μιας από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην περιοχή. Όπως διηγείται στον Telegraph, ξύπνησε τα χαράματα ακούγοντας τις κραυγές των ανθρώπων που πνίγονταν. Κι εκείνη κι ο άντρας της έτρεξαν να σώσουν όσους μπορούσαν και μάλιστα πήραν στο σπίτι τους ένα μικρό αγόρι για να το συνεφέρουν. 

Η Γκουλκάν ξεσπά σε δάκρυα όταν θυμάται πως το παιδί δεν είχε τις αισθήσεις του κι εκείνη προσπαθούσε να του στεγνώσει τα μαλλιά για να το συνεφέρει...

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις κραυγές αυτών των ανθρώπων», λέει συγκλονισμένη.

αλλά φρουρούμενα, θα είναι τα στρατόπεδα σε Σίνδο και Σχιστό που παραχωρεί ο στρατός για την δημιουργία κέντρων μετεγκατάστασης συνολικής χωρητικότητας 8 χιλιάδων ατόμων, όπως δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας.

Μιλώντας στον ΣΚΑΙ ανέφερε ότι με τη συνδρομή του στρατού επιταχύνονται εν τω μεταξύ τα hot spots σε Σάμο, Λέσβο, Χίο, Κω και Λέρο, όπως αποφασίστηκε την Κυριακή σε διυπουργική σύσκεψη.

Ο κ. Μουζάλας εξήγησε ότι εκεί θα γίνεται ο διαχωρισμός προσφύγων και μεταναστών, θα παραμένουν στα κέντρα αυτά από 24 - 48 ώρες και στη συνέχεια θα προωθούνται στην ενδοχώρα.
Επιπλέον  δήλωσε ότι μέχρι και το Νοέμβριο οι πρόσφυγες ήταν το 75 - 80% των ατόμων που εισέρχονταν στη χώρα μας, αλλά από το Δεκέμβριο το μεταναστευτικό ρεύμα έχει αλλάξει και οι πρόσφυγες αποτελούν το 45-55%.

Είπε μάλιστα ότι από όσους έχουν έρθει τον τελευταίο χρόνο, που αγγίζουν σχεδόν το ένα εκατομμύριο, στη χώρα μας έχουν παραμείνει περίπου οι 15.000.

Ο κ. Μουζάλας θα συναντηθεί σήμερα στις 11.30 με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.