Πώς ερμηνεύει τις δηλώσεις ο πρώην Υπουργός.

Την δική του ερμηνεία στις δηλώσεις του Βόλφγκανκ Σόιμπλε περί νέου πακέτου στήριξης έδωσε ο Ευάγγελος Αντώναρος. Ο πρώην Υπουργός εμφανίζεται απαισιόδοξος για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, ερμηνεύοντας τα λεγόμενα του Γερμανού ΥΠΟΙΚ ως "οιωνό" συνέχισης της λιτότητας και επαναφοράς του "Grexit" στη συζήτηση.

Αναλυτικά όσα έγραψε ο Ευάγγελος Αντώναρος στο Facebook:

Σε ακριβη μετάφραση από τα γερμανικά ο Σόιμπλε είπε: «Ο ελληνικός λαός πρέπει να περάσει μέσα από την διαδικασία των μεταρρυθμίσεων, αν η χώρα θέλει να μεινει στο χώρο του ευρώ.» Επίσης ο Σόιμπλε είπε ότι είναι πιθανόν να χρειασθεί η Ελλάδα νέα οικονομική βοήθεια που – επι λέξει – δεν θα ξεπερνά το »μονοψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων ευρώ». Και ότι για να πάρει αυτή τη βοήθεια αναγκαία προυποθεση είναι να εφαρμόσει τους όρους της τρόικας..

Οι δηλώσεις αυτές μπορεί να είναι προκλητικές, απαράδεκτες, εκτός τόπου και χρόνου και οτιδήποτε άλλο έκριναν ότι ήθελαν να πούν διάφοροι επαιοντες και μη. Οι κρίσεις αυτές, όσο σωστές η λαθεμένες κι αν είναι, είναι για εσωτερική κατανάλωση. Πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει γιατι τώρα και – κυρίως -- με ποια στόχευση -- έκανε ο Σόιμπλε αυτές τις δηλώσεις.

Τρείς επισήμάνσεις:

1.Είναι η πρώτη φορά, μετα από αρκετό καιρό, που από επίσημα γερμανικά χείλη διατυπώνεται το ενδεχόμενο του Grexit,δηλαδή της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη.

2. Γίνεται σαφές ότι η τρόικα θα εξακολουθήσει να είναι παρούσα και να θέτει το πλαίσιο της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων αλλα και να παρακολουθεί στενά τι γινεται. Δηλαδή ο ρόλος της δεν τελειώνει εδώ.

3. Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι οι επισημάνσεις αυτές γίνονται από τον Σόιμπλε λίγες μόλις μέρες μετά τίς εκλογές και εν όψει του επερχόμενου ανασχηματισμού.

Για όποιον ξέρει καλά γερμανικά, είναι εύκολο να αποκρυπτογραφήσει ανάμεσα στις γραμμές καί κάτι άλλο: Ότι ο Σόιμπλε απευθύνεται στην ουσία απευθείας στην ελληνική πολιτική ηγεσία (κατά κύριο λόγο βεβαίως στη κυβέρνηση, αλλά και στην αντιπολιτευση) και τους λέει ξεκάθαρα: «Μη διανοηθείτε να αλλάξετε γραμμή. Δεν θα το δεχθούμε.»

Αυτός είναι φαντάζομαι και ο λόγος που η ελληνική κυβέρνηση παίρνει προφανώς πολύ σοβαρά αυτές τις τοποθετήσεις και απαντά—και μάλιστα με γραπτή δήλωση – σε μια δημοσιογραφική συνέντευξη. Πρόκειται για μια προσπάθεια να αντικρούσει η κυβέρνηση όσα διατυπώνει ο Σόιμπλε. Αποδέκτης της ανακοίνωσης είναι φυσικά οι ‘Ελληνες πολιτες που έχουν ακούσει άλλα κατά τη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου.

Είναι γνωστό όμως ότι τα κείμενα αυτά διαβάζονται φυσικά μ εμεγάλη προσοχή και στο Βερολίνο.. Και γι αυτό δεν θα με εξέπληττε καθόλου αν στο προσεχές διάστημα – όχι αναγκαστικά αύριο η μεθαύριο – υπήρχε μια γερμανική απάντηση σ αυτή τη κυβερνητική ανακοίνωση. Με ποιό στόχο; Μα για να γίνει ακόμη πιο σαφές (αν δεν έγινε ήδη) αυτό πού εγώ – δυστυχώς – φοβάμαι. Ότι οι Γερμανοί δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν ούτε ρούπι πίσω στη πολιτική που θέλουν να εφαρμόσουν στην ευρωζώνη – και φυσικά και στην Ελλάδα. Με ο,τι σημαίνει αυτό.

parapolitika.gr

"Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης χαρακτήριζαν καταστροφικό το μνημόνιο και με αποκαλούσαν προδότη"..

Αναδρομή στα δραματικά γεγονότα του 2011 που οδήγησαν στη διπλή παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου από τα αξιώματα του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί σήμερα με ολοσέλιδο άρθρο της η Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Ο Μίχαελ Μάρτενς, που υπογράφει το άρθρο, προσφεύγει στον ίδιο τον πρωταγωνιστή εκείνων των δύσκολων ημερών που είχαν ως αφετηρία το νέο πακέτο βοήθειας ύψους 130 δισ. ευρώ με τα αυστηρά μέτρα λιτότητας και που οδήγησαν στα γνωστά γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου του 2011, με τη ματαίωση της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη και την αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.

«Η κατάσταση ήταν εξαιρετικά δύσκολη», θυμάται σήμερα ο Γ. Παπανδρέου σε συνομιλία του με τον γερμανό δημοσιογράφο.

«Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης χαρακτήριζαν καταστροφικό το μνημόνιο και με αποκαλούσαν προδότη. Επιπλέον επικρατούσε μεγάλος φόβος ανάμεσα στους ολιγάρχες της χώρας, επειδή το τραπεζικό σύστημα λόγω της ανακεφαλαιοποίησης ετέθη υπό αυστηρό έλεγχο. Τους είχα όλους εναντίον μου. Ακόμη και στο κόμμα μου, που έπρεπε να σηκώσει όλο το βάρος, βρισκόμουν σε δύσκολη θέση».

Οι αγορές, ο μεγαλύτερος αντίπαλος

Ο γερμανός αρθρογράφος περιγράφει τους τότε αντιπάλους του Γ. Παπανδρέου στο εσωτερικό, όπως τα συνδικάτα, τα άλλα κόμματα, τους υπαλλήλους, ακόμη και βουλευτές από το δικό του κόμμα. Όμως ο μεγαλύτερος εχθρός του ήταν οι αγορές, τις οποίες και δεν πολυκαταλάβαινε. Τα σπρεντς, τα κρατικά ομόλογα και οι οίκοι αξιολόγησης δεν ήταν ο τομέας του.

Γι' αυτόν η οικονομία ήταν ένας τρόπος χρηματοδότησης της εξωτερικής πολιτικής. Αλλά τον Οκτώβριο του 2011 ο Γ. Παπανδρέου ήταν μόνος στη μια πλευρά του «ρινγκ» και στην άλλη ήταν οι αγορές, στις οποίες θα έπρεπε να αντιπαραταχθεί, αλλά τα χέρια του ήταν δεμένα. Και υπό το κράτος των σκηνών έντασης από την παρέλαση της Θεσσαλονίκης πήρε μια δύσκολη απόφαση. «Κατάλαβα», λέει ο Γ. Παπανδρέου στον γερμανό αρθρογράφο, «ότι η κατάσταση δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί έτσι. Είχα δύο δυνατότητες, είτε να σχηματίσω κυβέρνηση συνασπισμού είτε να κάνω δημοψήφισμα».

Ο αρθρογράφος θυμίζει ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης τότε, δεν ήθελε να μοιραστεί την ευθύνη και ζητούσε προσφυγή στις κάλπες για να κυβερνήσει μόνος του.

Δημοψήφισμα, η ωρολογιακή βόμβα

Κάλυπτε ο Μπαρόζο τον Βενιζέλο στις διεργασίες που οδήγησαν στην παραίτηση Παπανδρέου;

Στις 31 Οκτωβρίου του 2011, στις 8 το βράδυ ο Γ. Παπανδρέου εξαγγέλλει στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ την πρόταση για διενέργεια δημοψηφίσματος για το δεύτερο πακέτο βοήθεια, βάζοντας μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της ευρωζώνης, συνεχίζει στο ίδιο άρθρο η γερμανική εφημερίδα.

Ακολούθησε τεράστια αναταραχή στις διεθνείς αγορές και η οργή της Μέρκελ και του Σαρκοζί. «Ήσασταν σίγουρος, κύριε Παπανδρέου, ότι θα μπορούσατε να κερδίσετε το δημοψήφισμα», ρωτά τον πρώην πρωθυπουργό ο Μίχαελ Μάρτενς. «Ήμουν βέβαιος ότι δεν θα μπορούσα να περάσω τις μεταρρυθμίσεις χωρίς να πάρω το ρίσκο και να ρωτήσω τους Έλληνες. Δεν είναι κουτοί, θα ζύγιζαν τα συμφέροντά τους. Εξάλλου οι εκλογές του 2012 έδειξαν ότι ήθελαν να παραμείνουν στην ευρωζώνη».

Αλλά εκείνη την εποχή τίποτα δεν ήταν σίγουρο, συνεχίζει η εφημερίδα, η κρίση ήταν τόσο πολύπλοκη, που κανένας σοβαρός πολιτικός ή οικονομολόγος δεν μπορούσε να προβλέψει με βεβαιότητα ποια απόφαση θα είχε ποιες συνέπειες.

Ακολούθησαν οι γνωστές εξελίξεις στις Κάννες και την ώρα που Μέρκελ και Ολάντ έδιναν συνεντεύξεις τύπου, στην Αθήνα προετοιμαζόταν παρασκηνιακά η πτώση του Παπανδρέου με κύριο πρωταγωνιστή τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που λέγεται, όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, ότι είχε την κάλυψη του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο. Και ο γερμανός δημοσιογράφος καταλήγει: Ο Γ. Παπανδρέου τράβηξε τη λάθος κλωστή. Στην άλλη άκρη της δεν ήταν το κέρδος, αλλά το τέλος της καριέρας του. Ή μήπως ήταν η λάθος κλωστή για τον Παπανδρέου, αλλά η σωστή για την Ευρώπη, επειδή μια πλειοψηφία των Ελλήνων αντιλήφθηκε εκείνες τις μέρες την κρισιμότητα της κατάστασης; Υπάρχουν ακόμη πολλά νήματα, που κανείς δεν ξέρει τι έχουν στην άκρη τους.

Πηγή: DW

Ντάισελμπλουμ: Το πρωτογενές πλεόνασμα δεν λέει τίποτα στον Έλληνα που αγωνίζεται να επιβιώσει..

Σαφές μήνυμα ότι η έξοδος της Ελλάδας από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν σημαίνει ότι αυτομάτως θα τερματιστεί η λιτότητα και οι θυσίες, ούτε ότι δεν θα ζητούνται πια μεταρρυθμίσεις από τους Ευρωπαίους ταγούς, έστειλε απόψε από το Βερολίνο ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

«Οι χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής έχουν τις υψηλότερες επιδόσεις σε ό,τι αφορά στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων του ΟΟΣΑ» σημείωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, αλλά προειδοποίησε τις χώρες που ολοκληρώνουν τα προγράμματα να μην επαναπαυτούν και να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις.

«Θα ήταν καταστροφικό να πούμε ότι έχουμε ξεπεράσει τον κίνδυνο, παρά την πρόοδο που έχουμε επιτύχει. Οι χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ολοκλήρωση του προγράμματος δεν σημαίνει το τέλος των μεταρρυθμίσεων» δήλωσε ο κ. Σόιμπλε μιλώντας νωρίτερα την Τρίτη σε συνέδριο για την Ευρώπη που διοργάνωσε η "Hertie School of Governance" στο Βερολίνο και στο οποίο συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ και ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι.

Ο Γερμανός υπουργός χαρακτήρισε «ανοησίες» τις εικασίες περί «γερμανικής Ευρώπης» και ανέδειξε την ανάγκη μεγαλύτερης συνοχής και ανάπτυξης της ΕΕ. Τάχθηκε υπέρ του ανοίγματος των διατλαντικών αγορών και των στοχευμένων επενδύσεων στην καινοτομία, και τόνισε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από τη νομισματική πολιτική, η οποία, όπως είπε, «δεν αποτελεί υποκατάστατο μεταρρυθμίσεων» και μπορεί να υπονομεύσει την πρόθεση των πολιτικών να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις.

Ο κ. Σόιμπλε προειδοποίησε ακόμη για τον κίνδυνο να δημιουργηθούν νέες «φούσκες» στην προσπάθεια «να προωθήσουμε τη ρευστότητα και την παροχή πιστώσεων» και αναφέρθηκε στα υψηλά επίπεδα ρευστότητας, τα οποία εκτίμησε ότι δημιουργούν λανθασμένα κίνητρα και καταστρέφουν τη δομή των τιμών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει, όπως εξήγησε, σε ανεύθυνες και επιπόλαιες αποφάσεις για επενδύσεις. «Φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μεγάλος κίνδυνος», δήλωσε και επισήμανε ότι η ρευστότητα είναι μεγάλη, όχι μόνο στη Γερμανία και στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, για να προσθέσει ότι, εάν δεν υπήρχε η ανεξαρτησία και τα όρια της εντολής της ΕΚΤ, θα έπρεπε να τα εφεύρουμε. «Ζούμε σε ιδιαίτερες εποχές, σε ό,τι αφορά τη νομισματική πολιτική», είπε χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος στην κρίση στην Ουκρανία, επισήμανε πως κατέστη σαφές ότι το θέμα δεν είναι μόνο η οικονομία. «Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της Ευρώπης πρέπει να γίνει πιο ισχυρή και, το πιο σημαντικό, η πολιτική της Ευρώπης πρέπει να γίνει πιο ευδιάκριτη. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να βασιζόμαστε στα οικονομικά και διπλωματικά εργαλεία τα οποία πιστεύουμε ότι θα είναι επιτυχημένα και μακροπρόθεσμα, είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ισχυροί», ανέφερε.

Μιλώντας για τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές, τόνισε ότι χρειάζεται μια πιο αποτελεσματική Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων. «Θα ήταν επιπλέον εφικτό να χρησιμοποιήσουμε τον προϋπολογισμό ως εργαλείο προκειμένου να θέσουμε προτεραιότητες σε συγκεκριμένα κράτη-μέλη και να στηρίξουμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», πρόσθεσε κι έκανε λόγο για την ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερες αποφάσεις να λαμβάνονται με αποκεντρωμένο τρόπο. «Θα μπορούσα, ωστόσο, να δω έναν Επίτροπο Προϋπολογισμού, ο οποίος θα είχε την εξουσία να απορρίπτει εθνικούς προϋπολογισμούς, εφόσον δεν ανταποκρίνονται στους κανόνες στους οποίους έχουμε όλοι συμφωνήσει. Αντίστοιχα, θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος της συμμόρφωσης των κρατών-μελών προς τους όρους που έχουν συμφωνήσει σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό. Χρειαζόμαστε καλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Έχω κατ' επανάληψη προτείνει την απευθείας εκλογή του Προέδρου της Κομισιόν, κάτι που θα άλλαζε την επικοινωνία στην Ευρώπη με πολύ αποτελεσματικό τρόπο», συνέχισε, αλλά εμφανίστηκε επιφυλακτικός σε ό,τι αφορά την πολιτική ένωση.

«Ο όρος "πολιτική ένωση" είναι πολύ θολός. Όπως και το "Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης". Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε ήδη, αλλά και πάλι η έκφραση είναι πολύ ασαφής για να περιγράψει με ακρίβεια τον ειδικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις. Αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβείς, μιλούμε για μια πολυεπίπεδη δημοκρατία. Έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε υπερήφανοι για την Ευρώπη. Εξακολουθούμε να διαθέτουμε τη μεγαλύτερη "ήπια ισχύ" στον κόσμο, αλλά η Ευρώπη διατρέχει τον κίνδυνο να μείνει πίσω σε ό,τι αφορά τον διεθνή ανταγωνισμό. Σε αυτόν τον διεθνή ανταγωνισμό η Ευρώπη έχει πιθανότητες να επιβιώσει μόνο εάν ενεργεί ως σύνολο και εάν εργάζεται διαρκώς για τη βελτίωσή της, για την πολιτική δομή και για την ανταγωνιστικότητά της. Για χάρη των μοναδικών χαρακτηριστικών μας, η Ευρώπη πρέπει πάντα να είναι λίγο καλύτερη, λίγο πιο σταθερή και λίγο πιο ελκυστική από άλλες περιοχές του κόσμου», υπογράμμισε.

Απαντώντας σε ερώτηση του Μάριο Μόντι σχετικώς με το πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί καλύτερη λειτουργία της κοινής αγοράς, τόσο εντός της Ευρωζώνης όσο και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κ. Σόιμπλε τόνισε ότι ο ίδιος θα ήθελε η Βρετανία όχι απλώς να μείνει στην ΕΕ, αλλά να ενταχθεί και στην Ευρωζώνη. Πρόσθεσε ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται μεγαλύτερη συνοχή, προκειμένου το κοινό νόμισμα να παραμείνει σταθερό. «Πολλές φορές ενδιαφερόμαστε περισσότερο για τη ρύθμιση των αγορών, παρά για την ελεύθερη αγορά, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίστροφο», σημείωσε.

Αναφερόμενος στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών εκτίμησε ότι έδωσαν κίνητρα για να σκεφτούμε όλοι τι πρέπει να κάνουμε καλύτερα. «Στην Ιταλία είχαμε ένα θετικό αποτέλεσμα-έκπληξη, στη Γερμανία τα πράγματα είναι σχετικά καλά, στη Γαλλία. . . ωχ! Όλοι μας στην Ευρώπη, όχι μόνο για τη Γαλλία, πρέπει να σκεφτούμε τι λάθη έχουμε κάνει και ένα τέταρτο των ψηφοφόρων ψήφισε όχι για ένα δεξιό κόμμα, αλλά για ένα φασιστικό, ακραίο κόμμα», δήλωσε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε σε πρόσφατη δημοσκόπηση που έδειχνε ότι μόλις το 39% των Γάλλων επιθυμεί την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση – ένα ποσοστό πιθανότατα χαμηλότερο από το ποσοστό στην Βρετανία, σχολίασε. Κατέληξε, μάλιστα, τονίζοντας ότι «χωρίς την Ιταλία, όπως και χωρίς τη Γαλλία, δεν είναι δυνατόν (να προχωρήσουμε), πρέπει να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα, όχι να πούμε "εντάξει, ο κόσμος δεν θέλει" και να τα παρατήσουμε».

Ντάισελμπλουμ: Το πρωτογενές πλεόνασμα δεν λέει τίποτα στον Έλληνα που αγωνίζεται να επιβιώσει

«Δοκιμάστε να πείτε σε έναν Έλληνα που αγωνίζεται να επιβιώσει ότι η Ελλάδα έχει τώρα πρωτογενές πλεόνασμα, κάτι που για μας στο Eurogroup αποτελεί σημαντικό δείκτη. Τι λέει όμως αυτό σε έναν πολίτη στην Ελλάδα;» διερωτήθηκε ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ και επισήμανε ότι μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές «η Ευρώπη δεν είναι πλέον κάτι που δεν αμφισβητείται».

Όλοι γνωρίζουμε ότι το μέγιστο δημοκρατικό δικαίωμα κάθε πολίτη είναι η ψήφος του.
Μ' αυτήν καθορίζει αυτούς που θέλει να τον κυβερνήσουν σε κάθε τόπο. Ο λαός παραμένει κριτής και γι' αυτό κάθε εκλογική διαδικασία είναι η μέγιστη πολιτική πράξη αφού η ψήφος είναι η 'περιουσία' του.
Αν ο πολίτης δεν πιστεύει στο σύστημα απλά δεν πάει να ψηφίσει. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά του, να μην προσέλθει στην κάλπη, ή να ψηφίσει λευκό ή άκυρο και να αφήσει τους άλλους να αποφασίσουν γι' αυτόν.
Η αυριανή εκλογική αναμέτρηση της Ευρωκάλπης, είναι πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα. Όχι επειδή υπάρχουν 'εκβιαστικά' διλήμματα όπως θέλουν να το θέτουν κάποιοι, όχι επειδή θα βγούμε από την Ευρώπη σε μια μέρα ή επειδή κινδυνεύουμε να βγούμε από τη ζώνη του ευρώ αλλά επειδή είναι ώρες ευθύνης για την πολιτική στεθρότητα της χώρας.
Και όταν λέμε πολιτική σταθερότητα, εννοούμε ότι μια χώρα που αντιμετώπισε βαθιά κρίση, λιτότητα, φτώχεια, ύφεση, ανεργία και έλλειψη ρευστότητας, βρίσκεται στη διαδικασία εξόδου από όλη αυτή την κρίσιμη κατάσταση και στην διαδικασία εξόδου από το 'Μνημόνιο' που θα οριστικοποιηθεί τον χειμώνα δεν μπορεί κανένας από τους κινδυνολόγους και λαοπλάνους όπως η αξιωματική αντιπολίτευση και τα κόμματα της ανευθυνότητας, να ζητούν να πέσει η κυβέρνηση.
Αυτή την ακραία και επικίνδυνη συμπεριφορά ο ελληνικός λαός είναι ο μόνος που μπορεί να την αποτρέψει με μία μόνο κίνηση: να ψηφίσει. Να επιλέξει την κυβερνητική συνοχή, την κυβερνητική σταθερότητα, την υπεύθυνη στάση αυτής της κυβέρνησης, τις άοκνες προσπάθειες του Αντώνη Σαμαρά που μας καλεί για συμπαράταξη σε αυτό τον αγώνα. Αύριο είναι η ώρα ΕΥΘΥΝΗΣ.
Είναι η ώρα να στείλουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες το δικό τους μήνυμα ότι θέλουν μια πατρίδα ενωμένη, δυνατή και αυτάρκη.
Πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί ένα μάθημα σε εκείνους που φανατίζουν σ' αυτούς που λαϊκίζουν, σ' αυτούς που κινδυνολογούν ανέξοδα διότι δεν έχουν να πληρώσουν κανένα πολιτικό κόστος.
Όταν πηγαίνεις στην Ευρώπη και ξέρεις ότι δεν έχεις δύναμη διαπραγμάτευσης αφού ανήκεις σε 'περιθωριακό' συνασπιμό κομμάτων, χωρίς υπόσταση και πολιτική βαρύτητα δεν ανησυχείς για να κάνεις ανέξοδη επίθεση και κριτική στους ευρωπαίους ηγέτες.
Δεν σε ενδιαφέρει να πεις 'go back κυρία Μέρκελ' και να το κάνεις σημαία, αφού ούτως ή άλλως το πολιτικό σου μήνυμα μόνο στα δικά σου αφτιά θα ηχήσει.
Η ψήφος του λαού κρίνεται απαραίτητη στην Ευρωκάλπη, προκειμένου να συνεχιστεί η πολιτική και οικονομική σταθερότητα και να ξεκινήσει ο τελευταίος γύρος των διαπραγματεύσεων για το χρέος και να ανοίξει -επιτέλους- ο δρόμος για ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Ο κ. Τσίπρας μιλάει για ανατροπή ενώ υπογράφει πέτσινες επιταγές με υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.
Η ψήφος λοιπόν της Οργής δε σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει Όπλο στα χέρια των καταστροφέων της χώρας.
Η οικονομία της Ελλάδας, δεν μπορεί να παίζεται σε μια παρτίδα πόκερ. Αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφή ατζέντα και τα έχει βρει με τους Ευρωπαίους οφείλουμε να το μάθουμε. Διότι μέχρι τώρα, δεν μας έχει δείξει κάτι τέτοιο.
Ψηφίζοντας Σύριζα, ποντάρουμε στην οικονομική κατάρρευση, στην χρεοκοπία, στην άμεση έξοδο από το ευρώ ίσως και σε κούρεμα καταθέσεων.
Γι' αυτό όλοι μας πρέπει να σκεφτούμε πολύ στην ΕΥΡΩΚΑΛΠΗ
Πρέπει «να μάθουμε να αγαπάμε την ευθύνη» όπως έγραφε και ο Ν. Καζαντζάκης.
Να αγαπάμε τις επιλογές μας και να τις στηρίζουμε μέχρι τέλους.
Πρώτα, όμως, μαθαίνουμε να ξέρουμε τι θέλουμε και τι πρέπει να θέλουμε για το καλό της χώρας μας.
Είναι στο χέρι μας όλα.
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΚΩΜΑΤΑ.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Παππάς Κ.Ιωαννης
τ.Βουλευτης Δωδεκανησου ,
μέλος Πολιτικής Επιτροπης ΝΔ, Οικονομολογος

Ιδιαίτερα θετικά διακείμενα ως προς το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα εμφανίζονται υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εντούτοις, στα ισχυρότερα κράτη-μέλη ο ενθουσιασμός για την επιδίωξη βαθύτερης ενοποίησης δείχνει να εξανεμίζεται. Η Grant Thornton διεξήγαγε τη σχετική έρευνα με τη συμμετοχή 3.100 διευθυνόντων συμβούλων, διευθυντών και προέδρων σε εισηγμένες και μη εισηγμένες εταιρείες. Οι τρεις στους τέσσερις που ερωτήθηκαν απάντησαν ότι το να ανήκουν στην Ευρωζώνη ωφέλησε την εταιρεία τους. Ειδικά, όμως, στη Γαλλία και τη Γερμανία τα διοικητικά στελέχη δεν έδειξαν τόση θέρμη όσο το 2013 στην προοπτική περαιτέρω ενοποίησης των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Στη Γερμανία μόνο το 55% των εταιρειών απάντησε θετικά έναντι του 75% το 2013, και στη Γαλλία το ποσοστό υποχώρησε από το 69% στο 57% φέτος.

Στη δε Βρετανία, η οποία βρίσκεται εκτός Ευρωζώνης, το 57% των συμμετεχόντων διοικητικών στελεχών απάντησε πως δεν επιθυμεί περαιτέρω σύγκλιση σε επίπεδο ευρωπαϊκής οικονομίας. Προς επίρρωσιν της εικόνας αυτής έρχονται τα πορίσματα από έρευνα του Ινστιτούτου Διευθυντών στη Βρετανία, σύμφωνα με την οποία το 60% των μελών του θεωρούν πως η στήριξή τους για συνεχιζόμενη συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. θα εξαρτηθεί από επιτυχείς μεταρρυθμίσεις σε νευραλγικούς τομείς, όπως αναφέρουν οι Financial Times. Ως τέτοιους αναφέρουν τις γονικές άδειες, τις ώρες εργασίας και το καθεστώς των εποχικών υπαλλήλων. Χαρακτηριστικό της τάσης ευρωσκεπτικισμού στη Γηραιά Αλβιώνα είναι το γεγονός ότι μόνον το 11% επί του συνόλου των 1.400 μελών του Ινστιτούτου Διευθυντών, που συμμετείχαν στην έρευνα, συμφωνούν στο ότι η Ε.Ε. αποτελεί ένα βιώσιμο κοινωνικοοικονομικό μοντέλο.

Αντιθέτως, σε άλλες χώρες το αίτημα για περαιτέρω οικονομική ενοποίηση στην Ε.Ε. διατυπώνεται εντονότερα φέτος σε σύγκριση με το 2013. Στην Ιρλανδία το 77% των στελεχών απαντά θετικά έναντι του 50% πέρυσι, στην Πολωνία το 67% από το 54% και στην Ιταλία το 61% από το 56%.

Πηγή: kathimerini.gr