Ο Βασίλης Σπανούλης ανακοίνωσε μετά από τέλος του αγώνα με την Λετονία την αποχώρησή του από την Εθνική ομάδα.

Συγκεκριμένα ο Βασίλης Σπανούλης σχολίασε στην τηλεοπτική κάμερα πως: «Ήρθε η ώρα να σταματήσω. Πιστεύω πως πως προσέφερα, Είμαι στις Εθνικές ομάδες από 17 χρονών. Μια καριέρα γεμάτη. Καταφέραμε να φέρουμε τρία μετάλλια. Άλλες φορές πετύχαμε και άλλες αποτύχαμε. Αυτά έχει η ζωή. Πιστεύω πως είναι η κατάλληλη στιγμή να σταματήσω και να παίξουν τα υπόλοιπα παιδιά για εμάς. Είμαι πολύ συγκινημένος», είπε αρχικά ο εμφανώς φορτισμένος συναισθηματικά 33χρονος γκαρντ.

Και συμπλήρωσε: «Καταφέραμε μέσα σε αυτά τα χρόνια να φέρουμε στην πατρίδα μας τρία μετάλλια. Άλλες φορές φέραμε επιτυχίες, άλλες φορές δεν τα καταφέραμε.

Είμαι περήφανος για τα όσα πετύχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πολλά τα χρόνια, το ξαναλέω βρίσκομαι από 17 χρονών παιδί στις Εθνικές, αλλά ήρθε η ώρα να αποχωρήσω. Ήρθε η ώρα να σταματήσω, ήρθε η ώρα να παίξουν και τα νέα παιδιά που έρχονται τα επόμενα χρόνια. Να παίξουν και για εμάς. Έχουμε ταλέντο, υπάρχει ποιότητα. Υπάρχει ταλέντο και θα είμαστε μαζί τους. Το λέω ξανά, είμαι περήφανος. Έδειξα προσήλωση στην Εθνική και κρατάω όλες τις στιγμές, τις καλές και τις άσχημες. Είναι τεράστια τιμή να εκπροσωπείς την πατρίδα σου. Όπως εγώ, έτσι και τα άλλα παιδιά θυσιάσαμε πολλά καλοκαιριά για να υπηρετήσουμε την ομάδα και ζήσαμε τεράστιες επιτυχίες. Εύχομαι στο μέλλον να έρθουν κι άλλες. Είμαι πολύ φορτισμένος συναισθηματικά αυτή την στιγμή, σας ευχαριστώ πολύ...».

Ερωτηθείς για το χρονικό σημείο που πήρε την μεγάλη απόφαση, απάντησε: «Το είχα πάρει απόφαση από πριν. Με βαριά καρδιά, αλλά πρέπει να καταλαβαίνεις πότε θα σταματήσεις. Δεν είναι εύκολο να ανταπεξέλθει πλέον το κορμί, διότι το προολυμπιακό θα γίνει λίγες μέρες αφότου τελείωσε η σεζόν. Λυπάμαι που δεν μπήκαμε στα μετάλλια φέτος».

Ο V-Span αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο (που πλέον κλείνει) για την επίσημη αγαπημένη, κάτι που φαίνεται και από τους αριθμούς του, τόσο των μεταλλίων, όσο και τους ατομικούς του…

Το 2000 κατέκτησε με την Εθνική Εφήβων το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ και δύο χρόνια αργότερα έφτασε με την Εθνική Νέων στην κορυφή της Ευρώπης. Με την Εθνική Ανδρών (για τον Βασίλη Σπανούλη) ο «χορός» των μεταλλίων άνοιξε το 2005, όταν στέφθηκε στο Βελιγράδι πρωταθλητής Ευρώπης. Στο Μουντομπάσκετ του 2006 πέρασε στον λαιμό του το ασημένιο μετάλλιο, ενώ το 2009 στην Πολωνία ανέβηκε στο βάθρο, πανηγυρίζοντας την κατάκτηση της τρίτης θέσης.

Τα συνολικά του στατιστικά…

Κατηγορία Συμμ. Πόντοι ΜΟ/αγώνα
ΑΝΔΡΩΝ 144 1470 10.21
Β! ΑΝΔΡΩΝ 1 11 11.00
ΔΙΑΦΟΡΑ 8 113 14.13
ΕΦΗΒΩΝ 31 337 10.87
ΝΕΩΝ ΑΝΔΡΩΝ 25 359 14.36

imerisia.gr

Σήμερα στον δακτύλιο κυκλοφορούν αυτοί που θα ξεπατώσουν τον Φώτη Κατσικάρη.

Που θα θυμηθούν μετά την ήττα και τον αποκλεισμό από την Ισπανία ότι είναι «λίγος» για να διαχειριστεί ένα τόσο πλούσιο ρόστερ, ότι έχει πολύ συγκεκριμένο ταβάνι στην καριέρα του, ότι κοουτσάρισε κόντρα στους Ισπανούς σαν μαθητευόμενος προπονητής και όχι σαν head-coach, ότι ξέχασε παίκτες στον πάγκο όπως ξέχασε παίκτες πίσω στην Ελλάδα όταν επέλεξε τη 12άδα και άλλα τέτοια.

Αφήνω την κριτική προς τον Φώτη Κατσικάρη στους «μπασκετικούς» που ξέρουν καλύτερα και περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να δω τι θα γράψουν ειδικά αυτοί που του χάρισαν τόσο μεγάλη αβάντα εδώ και χρόνια, πλασάροντάς τον ως ένα κράμα Στιβ Κερ και Ντούσαν Ίβκοβιτς. Εγώ επέλεξα να ασχοληθώ αυτή τη στιγμή με κάτι που θεωρώ πολύ πιο σημαντικό: με μια μεγάλη «συγγνώμη» που χρωστάω, που χρωστάμε, που χρωστάει το ελληνικό μπάσκετ στον Παναγιώτη Γιαννάκη.

Είναι η μεγαλύτερη φυσιογνωμία του ελληνικού μπάσκετ, συνολικά μιλώντας. Ναι, ο Γκάλης «είναι το μπάσκετ», αλλά αν ο Νικ είναι ο «Τζόρνταν», ο Παναγιώτης είναι ο «Πίπεν». Το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του '87 και το ασημένιο του '89, οι επιτυχίες που μας έβαλαν στον χάρτη του μπάσκετ με κεφαλαία γράμματα, έχουν (και) την υπογραφή του. Κι όταν ο Νικ αποτραβήχτηκε στην Χαλκιδική, μακριά από τα εγκόσμια, ο Παναγιώτης ήταν πάντα δίπλα στο μπάσκετ, όποτε τον είχαμε ανάγκη, όποτε τον χρειαστήκαμε, όποτε τον φωνάξαμε. Το 1997, ο Παναγιώτης Γιάννακης ανέλαβε το ρίσκο να γίνει προπονητής της Εθνικής Ανδρών χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία. Είχε όμως την καρδιά και την ψυχή, μπορούσε να εμπνεύσει ακόμα και τις... μπάλες και οδήγησε την Εθνική Ελλάδος στην 4η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας 1997 και επίσης στην 4η θέση στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας το 1998 - στον ημιτελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος της Αθήνας η πρόκριση για τον τελικό χάθηκε στην παράταση. Ακούς Φώτη; Τέταρτη θέση σε δυο διοργανώσεις ως ρούκι προπονητής. Και κανείς δεν πανηγύρισε, ούτε θεώρησε ότι είναι και καμιά φοβερή επιτυχία η τετράδα...

Ό,τι καλό, ό,τι πιο υγιές, ό,τι πιο πετυχημένο έχουμε να θυμόμαστε από το ελληνικό μπάσκετ, έχει τον ίδιο στο κάδρο, όχι στο background, αλλά στο πρώτο πλάνο: ως παίκτης τα είπαμε, χρυσό και ασημένιο το ΄87 και το ΄89. Αλλά και η πρώτη ελληνική Ευρωλίγκα με τη φανέλα του Παναθηναϊκού το 1996 έχει και τη δική του υπογραφή, δίπλα στου Βράνκοβιτς και του Ντομινίκ (πόσο κρίμα που δεν σήκωσε έστω ένα ευρωπαϊκό με τον μεγάλο Άρη...).

Και ως προπονητής, χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2005, ασημένιο στο παγκόσμιο του 2006, έχοντας πετύχει τη μεγαλύτερη νίκη που έχει πετύχει το ελληνικό μπάσκετ, με κατοστάρα στις ΗΠΑ. Τις ΗΠΑ όχι τίποτα τυχάρπαστων κολλεγιόπαιδων και μπασκετικών «πουθενάδων», αλλά του Λεμπρόν, του Ντουέιν Γουέιντ, του Κρις Πολ, του Κρις Μπος, του Ντουάιτ Χάουαρντ, του Καρμέλο...

Αυτόν τον Παναγιώτη, τον τεράστιο Παναγιώτη, τον «Δράκο», τον άνθρωπο που αποθεώνεται σε όποιο γήπεδο μπαίνει, που του κάνει κοντινό η κάμερα και τον χειροκροτούν ακόμα και οι μπασκέτες, που τον βλέπει ο Σιζέφσκι να περνάει δίπλα του και παρατάει τους δημοσιογράφους σύξυλους για να τρέξει να του σφίξει το χέρι, εμείς τον λέμε «Μπαναώτη». Τον κοροϊδεύουμε «διότι είναι κλαψιάρης», του έχουμε βγάλει περιπαικτικά στιχάκια, τον απαξιώσαμε όταν έκανε το «λάθος» να καθίσει στον πάγκο του Ολυμπιακού. Τον κράξαμε οι Παναθηναϊκοί, διότι έπαψε να είναι ο Παναγιώτης Γιαννάκης όλων των Ελλήνων και έγινε «ο Μπαναώτης του Ολυμπιακού», τον έκραξαν μετά και οι Ολυμπιακοί διότι δεν κατάφερε να πάρει τίτλους.

Σου χρωστάω (χρωστάμε) μια μεγάλη συγγνώμη Παναγιώτη. Που σε λέγαμε «Μπαναώτη», που σε κράξαμε, που γελάγαμε όταν ήσουν σχεδόν δακρυσμένος στον πάγκο του «εχθρού». Που κατέβασε ο Παναθηναϊκός τη φανέλα σου από την οροφή του ΟΑΚΑ όταν πήγες προπονητής στον Ολυμπιακό σε μια προσπάθεια να σε σβήσει από την ιστορία της ομάδας και δεν χαλάσαμε τον κόσμο για να το αποτρέψουμε.

Συγγνώμη που λησμονήσαμε πόσο σπουδαίος ήσουν και είσαι για το ελληνικό μπάσκετ, που σε αντιμετωπίσαμε κάποιες στιγμές σαν γραφικό, αντί να σε αντιμετωπίζουμε εσαεί ως τη μεγαλύτερη φυσιογνωμία του ελληνικού μπάσκετ και μια από τις μεγαλύτερες του ελληνικού αθλητισμού. Αν είχαμε στην Ελλάδα Hall of Fame, όπως έχουν οι Αμερικανοί, θα ήσουν τόσο ψηλά, που θα ζαλιζόσουν. Συγγνώμη τέλος που μια ζωή, ως κλασσικοί μαλάκες Έλληνες, αποθεώνουμε τις χρυσές μετριότητες, τους χαϊδεμένους των ΜΜΕ, τους δημοσιοσχεσίτες και τους κολλητούς των κολλητών, που παραμυθιαζόμαστε με χάντρες και καθρεφτάκια σαν ιθαγενείς και γυρνάμε την πλάτη μας στους πραγματικά σπουδαίους, σημαντικούς και σοβαρούς ανθρώπους.

Υ.Γ. Παναγιώτη, συλληπητήρια για τον χαμό της μητέρας σου. Αλλά ο καλός Θεός, που σε αγαπάει πιο πολύ από εμάς, σου έστειλε λίγες μέρες νωρίτερα ένα ακόμα εγγόνι. Ώστε να βλέπεις και να θυμάσαι πάντα μέσα από τα μάτια του τη μητέρα σου...

koolnews.gr

Δεν τα κατάφερε η Εθνική

Σεπτέμβριος 16, 2015

Η Ελλάδα είχε το ματς στα χέρια της, όμως δεν το κράτησε όσο γερά έπρεπε να άφησε τους Ισπανούς να φύγουν πάλι θριαμβευτές. Η φούρια ρόχα νίκησε με 73-71, όμως η εικόνα του τρίτου δεκαλέπτου ήταν τόσο διαφορετική, που αφήνει πάρα πολύ πικρή γεύση.

Αποστολή στη Λιλ: Σπύρος Καβαλιεράτος

Η Εθνική έλεγχε το ματς, ήταν έτοιμη να ρίξει στο καναβάτσο τους αντιπάλους και τελικά τους άφησε να γίνουν πάλι κυρίαρχοι. Οταν ξύπνησε ήταν πια αργά και το τρίποντο του Γιάννη από το κέντρο στο τελευταίο δευτερόλεπτο, δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει ένα νέο θαύμα του ελληνικού μπάσκετ…

ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ: Ο Γιουλ και ο Γκασόλ έβαλαν από την αρχή σε μπελάδες την Εθνική, αλλά η αντίδραση ήρθε άμεσα χάρη στον Σπανούλη και τον Κουφό. Η εξαιρετική παρουσία του Αντετοκούνμπο και στις δύο πλευρές του γηπέδου (είχε 7 πόντους και 9 ριμπάουντ στο πρώτο ημίχρονο), βοήθησε την ελληνική ομάδα να ισοφαρίσει σε 14-14 στο δεκάλεπτο και να προηγηθεί με 17-18 λίγο μετά.

Εκεί, ξύπνησε για τα καλά ο Μίροτιτς, που με συνεχόμενους πόντους έβαλε και πάλι μπροστά την Ισπανία. Ο Γκασόλ συνέχισε τα δικά του, ο Σέρχι ακολούθησε και η φούρια ρόχα έφτασε ακόμα και να προηγείται με 39-30… Κι αν δεν υπήρχε ο Πρίντεζης να δώσει λύσεις τις ώρα του ξεσπάσματος των Ισπανών, η διαφορά θα ήταν μεγαλύτερη. Εν τέλει ο Μπουρούσης μείωσε σε 39-32, σε ένα πρώτο μέρος που κύλησε όπως ακριβώς ήθελε η Ισπανία. Η ελληνική ομάδα δεν έπαιξε καλά άμυνα, δεν ήταν επιθετική και γι αυτό κυνηγούσε πάντα στο σκορ.

Η Εθνική μπήκε πιο δυνατά στο δεύτερο ημίχρονο και με τους Σπανούλη, Γιάννη να κάνουν σπουδαία δουλειά, η Εθνική ισοφάρισε σε 42-42 στο 23′. Στο 25′ προηγήθηκε και με 42-46, αλλά ο Γκασόλ το πήρε προσωπικά και ισοφάρισε σε 47-47. Ουσιαστικά μόνος του κράτησε την Ισπανία στο παιχνίδι, αφού στο τρίτο δεκάλεπτο είχε τους 11 από τους 15 πόντους της ομάδας του και δεν άφησε τηνΕλλάδα να ξεφύγει περισσότερο (55-57 τρίτο δεκάλεπτο).

Οι Ισπανοί έπαιξαν με τον Ρέγες στο “5” και κτύπησαν μέσα στη ρακέτα την Εθνική, φτάνοντας το σερί τους στο 9-0 (62-57) στο 33′. Στο 37′ το σκορ έγινε 66-60 υπέρ της Ισπανία και το μόνο πράγμα που κρατούσε την Εθνική ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ του Γιάννη, που όμως περνούσαν ανεκμετάλλευτα.

Η Ισπανία έκανε το 68-61 μόλις 1:13 πριν από το τέλος, η Εθνική με δύο κλεψίματα μείωσε σε 69-65 στα 27” και σε 70-68 στα 15” με τρίποντο του Καλάθη. Ο Σέρχι με 2/2 βολές έκανε το 72-68 στα 13”, ο Σλούκας μείωσε σε 72-71 στ 4”, ο Γκασόλ με 1/2 βολές έκανε το 73-71 και ο Γιάννης από το κέντρο δεν μπόρεσε να κάνει το… θαύμα.

Sportit.gr 

Με σόου του Πάου Γκασόλ (30 πόντοι με 5/7 δίποντα και 6/7 τρίποντα και 7 ριμπάουντ) και απόλυτη κυριαρχία στο τελευταίο δεκάλεπτο η Ισπανία νίκησε την Πολωνία με 80-66 και θα είναι η αντίπαλος της Εθνικής την προσεχή Τρίτη (15/9) στον πρώτο προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ.
Οι «Φούριας Ρόχας» τα... βρήκαν σκούρα από τους μαχητικούς Πολωνούς στα πρώτα τρία δεκάλεπτα, αλλά στο τελευταίο «μίλησε» η ποιότητα των Ισπανών και η κλάση του Γκασόλ.
Οι δύο ομάδες μπήκαν στην τέταρτη περίοδο ισόπαλες (55-55), αλλά η Ισπανία με σερί 7-0 που ολοκληρώθηκε με τρίποντο του Σέρχι Ροντρίγκεθ ξέφυγε με 62-55 με 7' και 19'' να απομένουν για την λήξη της συνάντησης. Με νέο σερί 7-0, που άρχισε με τρίποντο του Γκασόλ, οι «Φούριας Ρόχας» προηγήθηκαν για πρώτη φορά στον αγώνα με διψήφια διαφορά (69-57) 5' και 31'' πριν την λήξη του ματς.
Η Ισπανία είχε βρει ρυθμό και είχε καθηλώσει την Πολωνία που είχε μείνει από δυνάμεις και λύσεις. Το σόου του Γκασόλ ολοκληρώθηκε με δύο σερί τρίποντα, με τα οποία η διαφορά «εκτοξεύτηκε» στους 18 (77-59) με 3' και 17'' να απομένουν για το τέλος της αναμέτρησης. Τα δεκάλεπτα: 25-20, 41-39, 55-55, 80-66.
ΙΣΠΑΝΙΑ (Σκαριόλο): Γκασόλ 30 (6), Ροντρίγκεθ 8 (1), Ερνανγκόμεθ 1, Ρίμπας 5 (1), Ρέγιες 4, Κλαβέρ 5 (1), Σαν Εμετέριο, Γιουλ 12 (1), Αγκιλάρ, Μίροτιτς 15 (1), Βίβες.
ΠΟΛΩΝΙΑ (Τέιλορ): Τσιζ 2, Σελ 5 (1), Σλότερ 9 (1), Κούλιγκ 10 (1), Πονίτκα 9 (1), Βατσίνσκι 9, Γκορτάτ 9, Κοζάρεκ, Ζαμοΐσκι 5 (1), Καρνόφσκι 6, Γκρουζέφσκι, Σκιμπνιέφσκι 2.
pamesports.gr
Η εντυπωσιακή πάσα του Καλάθη και το φοβερό κάρφωμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ματς του Ευρωμπάσκετ κόντρα στο Βέλγιο, φιγουράρει στην κορυφή του Top-5 της φάσης των «16»…

Δείτε το βίντεο:

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot