Ακόμα μια παράταση έως τις 15 Ιουνίου αυτή την φορά για το «πάγωμα» των μεταβιβάσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων σε funds, δίνει η κυβέρνηση με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή.

Η τροπολογία ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Της τροπολογίας του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ στο σχέδιο νόμου «Κύρωση της Συνολικής Συμφωνίας - Πλαίσιο Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της, αφενός, και της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Βιετνάμ, αφετέρου, με τις αναπόσπαστες σ' αυτήν Δηλώσεις» του Υπουργείου Εξωτερικών.

Με την προτεινόμενη διάταξη παρατείνεται η περίοδος της εξαίρεσης από την πώληση σε Εταιρείες Μεταβίβασης Απαιτήσεων από Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια (Ε.Μ.Α.Μ.Ε.Δ.) συγκεκριμένων κατηγοριών δανείων, μέχρι τη θέσπιση του κατάλληλου ρυθμιστικού πλαισίου.

Ειδικότερα, παρατείνεται η διάρκεια της αναστολής της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 3 του Ν. 4354/2015 για ένα (1) ακόμα μήνα προκειμένου να καθοριστεί ορθά το εφαρμοστικό πλαίσιο της μεταβίβασης των απαιτήσεων από καταναλωτικές δανειακές συμβάσεις, συμβάσεις με υποθήκη ή με προσημείωση υποθήκης πρώτης κατοικίας, δάνεια και πιστώσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, όπως αυτές ορίζονται από τη σύσταση 2003/361/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 6ης Μάίου 2003 (Επίσημη Εφημερίδα Λ124/20.5.2003), καθώς και από δάνεια με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με το μη τροποποιούμενο δεύτερο εδάφιο της ίδιας παραγράφου.

Συμφωνία για το ενδιάμεσο καθεστώς προστασίας των «κόκκινων» δανείων, η οποία καλύπτει το 94% του συνόλου στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, έχει επιτευχθεί με τους δανειστές.

Όπως αναφέρουν πηγές του υπουργείου Οικονομίας, η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές στο σκέλος, το οποίο αφορά στα «κόκκινα» δάνεια έχει καταλήξει στους εξής άξονες:

• ανεξαρτήτως κατηγορίας, δηλαδή όχι μόνο τα στεγαστικά αλλά και τα καταναλωτικά δάνεια, τα επισκευαστικά, τα δάνεια ελεύθερων επαγγελματιών, εμπόρων, αγροτών, καθώς και τα δάνεια μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που έχουν διασφάλιση σε πρώτη κατοικία,

• με αντικειμενική αξία έως 140.000 ευρώ (και χωρίς κάποιο εισοδηματικό κριτήριο, που θα απέκλειε σημαντικό αριθμό δανειοληπτών),

• έως το 2018.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το όριο των 140.000 ευρώ αντικειμενικής αξίας, και καθώς δεν υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια, καλύπτει το 94% του συνόλου στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας (στοιχεία 2013 - τα τελευταία διαθέσιμα).

Σε αυτά προστίθενται επισκευαστικά, καταναλωτικά και επαγγελματικά δάνεια, καθώς και εκείνα των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που συνδέονται με πρώτη κατοικία αντικειμενικής αξίας έως 140.000 ευρώ.

Εξάλλου, με την πρόσφατη αναμόρφωση του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος «Κατσέλη»), έχει εξασφαλιστεί η ένταξη στις προστατευτικές ρυθμίσεις του πλαισίου για περίπου 2 στους 3 δανειολήπτες.

Μάλιστα, για το 25% που αντιστοιχεί στους πιο αδύναμους, προβλέπεται η ενίσχυσή τους από το κράτος, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις δόσεις. Η προστασία παραμένει η ίδια και δεν επηρεάζεται καθόλου από ενδεχόμενη μεταβίβαση του δανείου σε μη τραπεζική εταιρεία.

Πλαίσιο προστασίας

Για τους δανειολήπτες που τα δάνειά τους θα μεταβιβαστούν σε μη τραπεζικές εταιρείες, όπως σημειώνουν οι ίδιοι κύκλοι, επετεύχθη να μην υπάρξει καμία ουσιαστική διαφορά, καθώς το πλαίσιο προστασίας είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που ισχύει για τις τράπεζες, ενώ δεν θα μπορούν σε καμία περίπτωση να επιδεινώνονται οι όροι του δανείου. Υπάρχει, επίσης, ειδική πρόνοια για συμβάσεις με μεταβλητό επιτόκιο.

Οι μη τραπεζικές εταιρείες στις οποίες θα μπορούν να μεταβιβάζονται δάνεια, υποχρεώνονται να χρησιμοποιούν εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων με έδρα την Ελλάδα, που θα αδειοδοτούνται και θα εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος, με βάση ένα αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο.

Αυτό θα προβλέπει διαφάνεια στην ταυτότητα των μετόχων, υποβολή των βασικών αρχών της στρατηγικής τους, του επιχειρησιακού πλάνου και της μεθοδολογίας διεκδίκησης των δανείων (με έμφαση στην αναδιάρθρωση) κ.ά.

Επιτροπή των υπουργείων, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο, θα γνωμοδοτεί επί των αιτήσεων αδειοδότησης και το μητρώο των αδειοδοτούμενων θα δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της ΤτΕ.

Όλοι οι κανόνες προστασίας καταναλωτή, ο Κώδικας Δεοντολογίας των τραπεζών, οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης για τον καθορισμό των δόσεων με βάση την πραγματική δυνατότητα αποπληρωμής, ο αναμορφωμένος νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά κ.λπ. που ισχύουν για τις τράπεζες, θα εφαρμοστεί και γι' αυτές τις εταιρείες.

Ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια (π.χ. αυξημένο ελάχιστο όριο μετοχικού κεφαλαίου) θα διέπουν το πλαίσιο λειτουργίας μη τραπεζικών ιδρυμάτων, που θα αναχρηματοδοτούν τα δάνεια μετά την αναδιάρθρωσή τους.

Πριν από τη μεταβίβαση μη εξυπηρετούμενων δανείων οι τράπεζες οφείλουν να έχουν κάνει πρόσφατη εμπεριστατωμένη και ουσιαστική πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες, ενώ οφείλουν να επιδεικνύουν αυξημένη ευαισθησία για τις ευπαθείς ομάδες.

Ο Κώδικας Δεοντολογίας των τραπεζών

Μετά τη μεταβίβαση των δανείων, οι μη τραπεζικές εταιρείες θα πρέπει να ακολουθήσουν εκ νέου τη διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας και να κάνουν πρόταση ρύθμισης, με βάση τη δυνατότητα αποπληρωμής και λαμβάνοντας υπ' όψιν τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης.

Εως τα τέλη Ιουνίου θα υπάρξει βελτίωση του Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών, για να αντιμετωπιστούν κενά και αδυναμίες, ώστε να καταστεί προσιτός και λειτουργικός, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της προστασίας που προσφέρει σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη.

Όλα τα παραπάνω, κατά το υπουργείο, συνθέτουν ένα πρωτοφανές θεσμικό πλαίσιο, που συμπυκνώνει τις πρόνοιες ευρωπαϊκών συστημάτων. Αποτελεί απόσταγμα της μελέτης και διαβούλευσης επί των αστοχιών σε εφαρμοσμένες ευρωπαϊκές περιπτώσεις, όπου πρόσφατα εκδηλώθηκαν συσσωρευμένα προβλήματα από τις πρακτικές των μη τραπεζικών ιδρυμάτων (π.χ. Ιρλανδία).

Θεσμοί υποστήριξης

Επιπλέον, ιδρύεται και τίθεται σε λειτουργία Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, που θα επεξεργάζεται τα δεδομένα και θα προτείνει βελτιωτικές παρεμβάσεις προς το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, το οποίο επανενεργοποιείται με ουσιαστικές αρμοδιότητες.

Αναπτύσσεται ένα ευρύ Δίκτυο Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών με 30 Κέντρα σ' όλη τη χώρα. Η ενημέρωση και νομική/οικονομική συμβουλευτική υποστήριξη των δανειοληπτών (νοικοκυριών, επαγγελματιών και μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων) για ζητήματα χρεών και γενικότερα χρηματοοικονομικής διαχείρισης αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική υπηρεσία για τους ασθενέστερους, που συνήθως έχουν ελλιπή ενημέρωση και αδυναμία πρόσβασης σε εξειδικευμένες υπηρεσίες. Κατά συνέπεια, ο συγκεκριμένος πυλώνας της στρατηγικής στο χρηματοοικονομικό σύστημα αποτελεί και εργαλείο άσκησης κοινωνικής πολιτικής.

Ενισχύονται και τα δικαστήρια και βελτιώνονται οι σχετικές διαδικασίες, ώστε να επιταχυνθεί η εκδίκαση υποθέσεων υπερχρεωμένων νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Με τον τρόπο αυτό θα προστατεύεται η μεγάλη πλειοψηφία όσων το έχουν πραγματικά ανάγκη και όχι οι λίγοι στρατηγικοί κακοπληρωτές.

Ακόμη, ενεργοποιείται το επάγγελμα των διαχειριστών αφερρεγυότητας, κάτω από ένα αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας, που θα συνδράμουν και θα μεσολαβούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων υπερχρέωσης, ενώ θα δημιουργηθεί και Φορέας Πιστοποίησης Φερεγγυότητας, που θα διασφαλίζει τη δίκαιη και αντικειμενική πιστοληπτική αξιολόγηση και θα διευκολύνει την πρόσβαση σε νέο δανεισμό.

Αναδιάρθρωση επιχειρηματικών δανείων

Σημειώνεται, ακόμη, ότι έχει συμφωνηθεί να υπάρξει κατάλληλο πλαίσιο εξωδικαστικών επιλύσεων για υπερχρεωμένες μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, που θα αντιμετωπίζει συνολικά τα χρέη προς τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, εξασφαλίζοντας παράλληλα την ίση και δίκαιη μεταχείριση μικρών και μεγάλων οφειλετών.

Με τον τρόπο αυτό, εκτιμά το υπ. Οικονομίας, θα υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση (κούρεμα τέτοιο ώστε να επιτυγχάνεται σύγκλιση με το εξειδικευμένο πρόγραμμα αποπληρωμής που θα υποβάλλει η κάθε επιχείρηση) και θα διασωθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση αναφέρει ότι θα εγγυηθεί για τις βασικές αρχές του ελέγχου βιωσιμότητας και για τα εργαλεία αναδιάρθρωσης, με γνώμονα την εξυγίανση των επιχειρήσεων και την αξιοπρεπή διαβίωση των ελεύθερων επαγγελματιών.

Ο μηχανισμός αναδιάρθρωσης είναι κατάλληλα δομημένος ώστε να αποκλείει επιχειρήσεις που δεν αποπληρώνουν χρέη κατ' επιλογή τους (κακοπληρωτές) και να επικεντρώνεται στη διάσωση κατά τα άλλα υγιών επιχειρήσεων, ενώ θα υπάρξει πρόβλεψη για την ελάφρυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τη φορολόγηση της ωφέλειας που προκύπτει από τις διαγραφές τραπεζικών χρεών.

Πηγή: real.gr

Σε ρύθμιση στεγαστικών δανείων με ευνοϊκούς όρους για 145.000 δημοσίους υπαλλήλους εντός του Μαΐου θα προχωρήσει το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, σύμφωνα με απόφαση του Κυβερνητικού Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής.

Οπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής «ανέθεσε στη Διοίκηση του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων να ετοιμάσει αναλυτική εισήγηση που να περιλαμβάνει: σχέδιο για τη ρύθμιση, εντός του 2016, των στεγαστικών και επισκευαστικών δανείων που έχει χορηγήσει σε 145.000 δημόσιους και δημοτικούς υπαλλήλους, και προτάσεις για την ενίσχυση του αναπτυξιακού του ρόλου στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η σχετική εισήγηση θα συζητηθεί εντός του Μαΐου».

Νέα σημαντικά δεδομένα υπέρ εκατοντάδων χιλιάδων δανειοληπτών που είχαν πάρει στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο, αλλά μετά το 2008 άρχισαν να βλέπουν τις μηνιαίες δόσεις τους προς τις τράπεζες να αυξάνονται δραματικά λόγω της αλλαγής στην ισοτιμία ευρώ - ελβετικού φράγκου, δρομολογούν δύο σημαντικές δικαστικές αποφάσεις που αποτελούν την πρώτη ισχυρή νομική ασπίδα προστασίας για όσους είχαν επιλέξει το συγκεκριμένο καθεστώς δανειοδότησης.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις, οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να υπολογίζουν τις δόσεις των στεγαστικών δανείων που χορήγησαν σε ελβετικό φράγκο στους πελάτες τους με βάση την ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων (ελβετικού φράγκου και ευρώ) όπως αυτή ίσχυε κατά την ημέρα που υπέγραψαν τη δανειακή σύμβαση με τους δανειολήπτες και όχι με βάση αυτήν που διαμορφώθηκε μετέπειτα. Οταν, δηλαδή, μειώθηκε η ισοτιμία μεταξύ ελβετικού φράγκου και ευρώ, σε βάρος του ευρώ, με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες να καλούνται να καταβάλλουν κατά πολύ αυξημένες μηνιαίες δόσεις και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική συγκυρία, αφού η οικονομική κρίση είχε επέλθει για τα καλά στη χώρα και είχε ήδη πλήξει τα εισοδήματά τους. 

Οπως σημειώνουν οι δικαστές, οι δύο αποφάσεις είναι πρωτοποριακές στο είδος τους και αποτελούν ένα ασφαλές καταφύγιο στη ζούγκλα του τραπεζικού δανεισμού. Και αυτό διότι ανάβουν το πράσινο φως σε μια μεγάλη κατηγορία των δανειοληπτών να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να αξιώσουν την καταβολή των δόσεών τους με την ισοτιμία που υπήρχε όταν πήραν το δάνειο και όχι με αυτήν που διαμορφώθηκε όταν η ισοτιμία άρχισε να αλλάζει σε βάρος του ευρωπαϊκού νομίσματος.  Η πρώτη απόφαση, που εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, αφορά την περίπτωση δύο δανειοληπτών που δικαιώθηκαν, καθώς το δικαστήριο, με το παραπάνω σκεπτικό έκανε δεκτή αίτηση ανακοπής που κατέθεσαν κατά διαταγής πληρωμής που είχε εκδοθεί σε βάρος τους. Οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες τον Μάρτιο του 2007 πήραν δάνειο 296.694,11 ελβετικών φράγκων ή 183.893,71 ευρώ. Η ισοτιμία ευρώ - ελβετικού φράγκου κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου ήταν στο 1,6134, ενώ μετά από καταβολές ύψους 182.976,14 ελβετικών φράγκων και κατά τον χρόνο καταγγελίας της σύμβασης, το έτος 2012, η ισοτιμία ήταν 1,20677. Η δε οφειλή ανερχόταν σε 148.285,30 ελβετικά φράγκα ή 178.946,25 ευρώ, αντί για 113.717,97 ελβετικά φράγκα, διαφορά που σύμφωνα με την απόφαση «οφείλεται αποκλειστικά στη σοβαρή διακύμανση της ισοτιμίας σε βάρος του ευρώ». 

Η δεύτερη απόφαση, που εκδόθηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, αφορά και πάλι ζευγάρι δανειοληπτών οι οποίοι κατά τα έτη 2006 και 2007 πήραν τρία ξεχωριστά δάνεια συνολικού ύψους 180.287,87 ευρώ. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 2014 η οφειλή τους προς την τράπεζα εκτοξεύθηκε, καθώς χρωστούσαν 185.725,42 ευρώ, δηλαδή 5.437,55 ευρώ περισσότερα από εκείνα που είχαν δανειστεί. Οι δανειολήπτες βλέποντας την αύξηση του ποσού του δανείου τους προσέτρεξαν στους υπαλλήλους της τράπεζας, αλλά εκείνοι τους διαβεβαίωναν ότι η αύξηση των δόσεών τους με την αλλαγή της ισοτιμίας ήταν κάτι το παροδικό. 

«Καλλιεργούσαν προσδοκίες»

Στις αποφάσεις που εκδόθηκαν για τις δύο αυτές περιπτώσεις, οι δικαστές επισημαίνουν καταρχάς ότι οι τράπεζες δεν μπορούν να εφαρμόζουν «συναλλαγματική ισοτιμία διαφορετική από εκείνη που ίσχυε κατά την αποδέσμευση των δανείων». Παράλληλα, κατακεραυνώνουν τα τραπεζικά στελέχη για την παραπλανητική τακτική που ακολουθούσαν προσπαθώντας να πείσουν τους πελάτες τους ότι η ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων θα παραμείνει σταθερή και παραλείποντας τεχνηέντως να τους ενημερώσουν για τους κινδύνους που συνεπάγεται η σύναψη στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο, δηλαδή για το ενδεχόμενο μιας σοβαρής υποτίμησης του ευρώ και, κατά συνέπεια, αύξησης του επιτοκίου του ελβετικού φράγκου. 
«[...] Το σύνολο των τραπεζών τότε, καλλιεργούσε σε αυτούς (στους καταναλωτές) την προσδοκία για εξακολούθηση της σταθερότητας της διακύμανσης ισοτιμίας ευρώ - ελβετικού φράγκου που είχε παρατηρηθεί τα προηγούμενα χρόνια και υπερτόνιζε, παράλληλα, το πλεονέκτημα της επιτοκιακής διαφοράς EURIBOR και LIBOR CHF», αναφέρεται χαρακτηριστικά στη μία από τις δύο αποφάσεις. 

Μάλιστα, οι δικαστές δεν παραλείπουν να σταθούν και στις πανάκριβες διαφημιστικές καμπάνιες που πλήρωναν οι τράπεζες πριν από μία περίπου δεκαετία ώστε να πείσουν όσο γίνεται περισσότερους καταναλωτές να επιλέξουν στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο για το χαμηλό ανταγωνιστικό επιτόκιο που εξασφάλιζαν, αυτό του libor. 

«Ακυρος και καταχρηστικός» 

Με το σκεπτικό αυτό οι δικαστές κρίνουν «άκυρο και καταχρηστικό» τον όρο που εμπεριέχεται στις δανειακές συμβάσεις σε ελβετικό φράγκο, στον οποίο -όπως αναφέρουν- δεν διατυπώνεται ξεκάθαρα και με σαφήνεια από την τράπεζα ο κίνδυνος που θα μπορούσε να επέλθει για τον καταναλωτή από τη σύναψη ενός τέτοιου δανείου. Σύμφωνα με το δικαστήριο, με τον συγκεκριμένο όρο, που υπάρχει στο σύνολο σχεδόν των συγκεκριμένων δανειακών συμβάσεων, «δεν παρουσιάζονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των συμβαλλομένων στη σύμβαση, αφού δεν διατυπώνεται ευκρινώς ο τρόπος λειτουργίας της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η μέθοδος και οι ιδιαιτερότητες του μηχανισμού μετατροπής του εγχώριου νομίσματος σε ξένο νόμισμα, καθώς επίσης και η σχέση μεταξύ του μηχανισμού αυτού και των τυχόν άλλων που προβλέπουν έτερες ρήτρες σχετικά με την αποδέσμευση και την αποπληρωμή του δανείου, ούτως ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει εκ των προτέρων τις συμβατικές δεσμεύσεις που ανέλαβε».

protothema.gr