Για πρώτη φορά οι επιστήμονες ανακάλυψαν δύο τέτοιες ασυνήθιστες περιπτώσεις γυναικών στη Βρετανία, μιας 22χρονης και μιας 40χρονης, που είχαν τη συνήθεια να "τσεκάρουν" κάθε και λιγάκι το κινητό τους, ενόσω ήταν ξαπλωμένες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον οφθαλμίατρο Γκόρντον Πλαντ του Νοσοκομείου Μούρφιλντ του Λονδίνου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine, δήλωσαν ότι και οι δύο γυναίκες παραπονιούνταν για επαναλαμβανόμενα επεισόδια παροδικής απώλειας όρασης, που διαρκούσαν έως 15 λεπτά και εμφανίζονταν το βράδυ ή νωρίς το πρωί.

Παρά τις πολλαπλές ιατρικές εξετάσεις, οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν κάποιο πρόβλημα. Όμως στην πορεία συνειδητοποίησαν ότι "ένοχο" ήταν το smartphone. Οι γυναίκες είχαν τη συνήθεια να ξαπλώνουν στο πλευρό και να βλέπουν μέσα στο σκοτάδι την έντονα φωτισμένη οθόνη του κινητού τους με το ένα μάτι, ενώ το άλλο ήταν σκεπασμένο από το μαξιλάρι.

Σύμφωνα με το newsbomb.gr όπως είπε ο Πλαντ, «αυτό έχει ως συνέπεια το ένα μάτι, που κοιτάζει το τηλέφωνο, να προσαρμόζεται στο φως, ενώ το άλλο μάτι προσαρμόζεται στο σκοτάδι, με συνέπεια να προκαλείται παροδική απώλεια όρασης από το πρώτο μάτι, όταν κλείνει η συσκευή, εωσότου και αυτό το μάτι προσαρμοσθεί στο σκοτάδι».

Πάντως η τύφλωση λόγω κινητού είναι αβλαβής και δεν προκαλεί κάποια μόνιμη ζημιά. Οι επιστήμονες τόνισαν ότι όταν κανείς ασχολείται με το κινητό του μέσα στο σκοτάδι, πρέπει να έχει και τα δύο μάτια του ανοιχτά. Παραμένει πάντως ασαφές πόσοι «μονόφθαλμοι» χρήστες κινητού μέσα στο σκοτάδι μπορούν να πάθουν τέτοια πρόσκαιρη απώλεια όρασης και κατά πόσο τέτοια περιστατικά είναι μεμονωμένα.

Η νευροπάθεια είναι η βλάβη στα νεύρα, και διαβητική νευροπάθεια είναι η βλάβη των νεύρων που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του διαβήτη. Ο διαβήτης βλάπτει τα νεύρα, ως αποτέλεσμα των παρατεταμένων αυξημένων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

Η διαβητική νευροπάθεια μπορεί να επηρεάσει διάφορα μέρη του σώματος και τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά. Η διαβητική νευροπάθεια είναι η πιο συχνή επιπλοκή του διαβήτη.

Ποια είναι τα είδη της διαβητικής νευροπάθειας;

Υπάρχουν διάφοροι τύποι διαβητικής νευροπάθειας. Η διάκριση εξαρτάται από τα είδη και την τοποθεσία των νεύρων που επηρεάζονται κάθε φορά:

Διαβητική περιφερική νευροπάθεια: Είναι η βλάβη των περιφερικών νεύρων, συνηθέστερα εκείνων στα πόδια και τα πέλματα.
Διαβητική εγγύς νευροπάθεια: Επηρεάζει τα νεύρα στους μηρούς, τους γοφούς ή τους γλουτούς.
Διαβητική αυτόνομη νευροπάθεια: Επηρεάζει το αυτόνομο νευρικό σύστημα, δηλαδή τα νεύρα που ελέγχουν τις λειτουργίες του σώματος. Για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσει τα νεύρα του γαστρεντερικού, του ουροποιητικού, των γεννητικών οργάνων, ή του αγγειακού συστήματος.
Διαβητική εστιακή νευροπάθεια: Επηρεάζει ένα συγκεκριμένο νεύρο ή περιοχή σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της διαβητικής νευροπάθειας εξαρτώνται από τον τύπο της νευροπάθειας. Τα σημάδια μπορεί επίσης να ποικίλουν σε σοβαρότητα μεταξύ των ατόμων που έχουν προσβληθεί.

Διαβητική περιφερική νευροπάθεια:

Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα πόδια και τα κάτω άκρα
Πόνο ή αίσθημα “καψίματος”
Απώλεια της αίσθησης στα πόδια ή τα κάτω άκρα
Μερικές φορές, αλλά λιγότερο συχνά, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να
εμφανιστούν στα χέρια ή τους βραχίονες.
Διαβητική εγγύς νευροπάθεια:

Πόνος, συνήθως στη μία πλευρά, στα ισχία, τους γλουτούς, ή τους μηρούς
Αδυναμία των ποδιών
Διαβητική αυτόνομη νευροπάθεια:
(Τα συμπτώματα εδώ εξαρτώνται από τα όργανα που επηρεάζονται)
Ναυτία ή/και εμετός
Διάρροια
Δυσκοιλιότητα
Ζάλη
Λιποθυμία
Αίσθημα κορεσμού μετά την κατανάλωση μικρής ποσότητας φαγητού
Στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες
Ακράτεια ούρων
Αδυναμία να αδειάσετε την κύστη εντελώς
Μείωση στην λίπανση του κόλπου στις γυναίκες
Έντονη εφίδρωση, για παράδειγμα όταν τρώτε, ή κατά τη νύχτα
Φούσκωμα
Δυσκολία στην κατάποση
Χαμηλή αρτηριακή πίεση κατά την ορθοστασία (ορθοστατική υπόταση)
Διαβητική εστιακή νευροπάθεια:

Τα συμπτώματα εδώ εξαρτώνται επίσης από τη θέση του προσβεβλημένου νεύρου. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά. Συνήθως δεν προκαλούν μακροχρόνιο πρόβλημα και τα συμπτώματα συχνά βελτιώνονται με την πάροδο εβδομάδων έως μηνών.

Πόνος στο στήθος
Πόνος στο μάτι
Αλλαγές στην όραση
Παράλυση Bell (παράλυση στη μία πλευρά του προσώπου)
Πόνος σε μια εντοπισμένη περιοχή του σώματος
http://www.medicinenet.com

Η ευεργετική δράση της ασπιρίνης στις καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά είναι ευρέως γνωστή και, για το λόγο αυτό, πολλοί άνθρωποι τη λαμβάνουν προληπτικά χωρίς ιατρικές συστάσεις και οδηγίες.

Πρόκειται ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, για μία πρακτική που μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επικίνδυνη σε ανθρώπους που πάσχουν από έλκος ή έχουν ευαίσθητο στομάχι.

Η προληπτική λήψη της ασπιρίνης για την αποφυγή των καρδιοπαθειών μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, κυρίως σε όσους ανήκουν στις ομάδες κινδύνου, όπως οι γυναίκες πριν από την εμμηνόπαυση. Στα προβλήματα αυτά περιλαμβάνονται οι ακατάσχετες αιμορραγίες σε περιπτώσεις τραυματισμού ή χειρουργικών επεμβάσεων.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Βρετανοί ερευνητές από το Royal Hallamshire Hospital στο Σέφιλντ, ύστερα από έρευνα παγκόσμιας εμβέλειας και αφού εξέτασαν 48.000 ανθρώπους, εκ των οποίων περισσότεροι από τους μισούς ακολουθούσαν αγωγή με ασπιρίνη.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το παυσίπονο μείωνε κατά το 1/3 τον κίνδυνο καρδιακού και εγκεφαλικού επεισοδίου, αλλά ταυτόχρονα αύξανε κατά 70% τις αιμορραγικές επιπλοκές, ακριβώς λόγω της αντιπηκτικής δράσης που έχει το φάρμακο στο αίμα.

Οι ερευνητές συμφωνούν ότι, εάν υπάρχει σοβαρός λόγος να πιστεύουμε ότι κάποιος έχει 15% πιθανότητες να πάθει καρδιακό επεισόδιο στα επόμενα δέκα χρόνια, τότε η λήψη 75mg ασπιρίνης μία φορά την ημέρα είναι καλή για την υγεία του.

Ωστόσο, ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Λάρι Ράμσι δήλωσε ότι «η δυσκολία έγκειται στο να υπολογίσει κανείς την πιθανότητα να παρουσιάσει καρδιοπάθεια. Ο υπολογισμός είναι δυνατός με τη βοήθεια ειδικών τεστ, παράμετροι των οποίων αποτελούν το οικογενειακό ιστορικό, το επίπεδο χοληστερόλης και παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, όπως το κάπνισμα».

Στην Ελλάδα τουλάχιστον 600.000 άνθρωποι πάσχουν από ΧΑΠ, με τους 150.000 εξ αυτών να βρίσκονται σε πολύ μεγάλο κίνδυνο.

Καπνιστής, ηλικίας άνω των 45 ετών, με συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού, καθημερινό βήχα, έντονη απόχρεμψη, δύσπνοια και παροξυσμό: αυτό είναι το προφίλ του Έλληνα ασθενούς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), μία παθολογική κατάσταση που πλήττει σημαντικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντος αλλά που δυστυχώς δεν διαγιγνώσκεται εγκαίρως ούτε και αντιμετωπίζεται συνήθως με τη σωστή θεραπεία.

Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τουλάχιστον 600.000 άνθρωποι πάσχουν από ΧΑΠ, με τους 150.000 εξ αυτών να βρίσκονται σε πολύ μεγάλο κίνδυνο. Οι νόσοι που ανήκουν στην κατηγορία της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας είναι η χρόνια βρογχίτιδα, το πνευμονικό εμφύσημα και το χρόνιο άσθμα (βρογχεκτασίες και βρογχιολίτιδα). Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η στοχευόμενη θεραπευτική προσέγγιση μπορούν να οδηγήσουν σε αισθητή βελτίωση των συμπτωμάτων όσων πάσχουν από ΧΑΠ και να εξοικονομήσουν πόρους από το σύστημα Υγείας.

Τις επισημάνσεις αυτές έκαναν οι πνευμονολόγοι στο πλαίσιο της επιστημονικής εκδήλωσης «Η σύγχρονη προσέγγιση της θεραπείας της ΧΑΠ, όπως αυτή προκύπτει από τις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες» που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, με την αιγίδα της Εταιρείας Μελέτης Πνευμονοπαθειών και Επαγγελματικών Παθήσεων Θώρακος (ΕΜΠΕΠΘ).

«Παραγωγικός βήχας και δύσπνοια σε καπνιστές, πρέπει να οδηγούν αμέσως σε ειδικό γιατρό προκειμένου να γίνει σπιρομέτρηση και κλινική αξιολόγηση. Το «στοίχημα» για τον ασθενή είναι να απομακρύνει το χρόνο εκδήλωσης της πρώτης παρόξυνσης της νόσου, η οποία οδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής του», τόνισε ο κ. Κωνσταντίνος Ζαρογουλίδης, πρόεδρος της ΕΜΠΕΠΘ, καθηγητής Πνευμονολογίας, διευθυντής της Πνευμονολογικής Κλινικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου», προσθέτοντας πως «το 25% των ασθενών λαμβάνουν σήμερα ακατάλληλη θεραπεία για τη ΧΑΠ, το 35% είναι χωρίς θεραπεία και μόλις το 40% ακολουθεί την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή».

Η κυρία Μίνα Γκάγκα, συντονίστρια διευθύντρια ΕΣΥ, 7η Πνευμονολογική Κλινική του νοσοκομείου «Σωτηρία», τ. Επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρθηκε στην παθογένεια της ΧΑΠ και τη σημαντικότητα της έγκαιρης και σωστής θεραπείας η οποία έχει οφέλη τόσο για τον ασθενή όσο και το σύστημα Υγείας. «Οι παθογενετικοί μηχανισμοί άσθματος και ΧΑΠ δεν συνδέονται απόλυτα» ανάφερε, «αλλά υπάρχει σαφώς γενετική προδιάθεση και περιβαλλοντική έκθεση, προκειμένου να εκδηλωθούν κλινικά τα εν λόγω νοσήματα. Στους ασθενείς που χορηγείται τακτική θεραπεία, μειώνεται σημαντικά ο αριθμός των παροξύνσεων και η εξέλιξη της νόσου. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό πως οι παροξύνσεις συνδέονται με την επιδείνωση της ΧΑΠ, άρα η μείωσή τους βελτιώνει την πρόγνωση του ασθενούς, μειώνοντας παράλληλα το κόστος της θεραπείας τόσο για τον ίδιο όσο και το σύστημα Υγείας».

Στον ορισμό και το κόστος των παροξύνσεων στη ΧΑΠ αναφέρθηκε ειδικότερα ο κ. Διονύσης Σπυράτος, Επίκουρος Καθηγητής Πνευμονολογίας, στην Πνευμονολογική κλινική του νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου». Ο κ. Σπυράτος εξήγησε ότι «παρόξυνση είναι ένα οξύ συμβάν, που χαρακτηρίζεται από επιδείνωση των αναπνευστικών συμπτωμάτων πέραν της «φυσιολογικής» ημερήσιας διακύμανσης και οδηγεί σε τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής. Προκαλεί πάνω από το 50% του κόστους νοσηλείας της ΧΑΠ, ενώ οι ασθενείς αντιμετωπίζουν κίνδυνο 19,9% να υποστούν πνευμονική εμβολή, ποσοστό το οποίο αυξάνεται στο 24,7% στους νοσηλευόμενους. Όσοι εμφανίζουν σοβαρού βαθμού παρόξυνση, έχουν θνησιμότητα 50% έπειτα από 3,6 έτη».

Ο κ. Σταύρος Τρύφων, διευθυντής ΕΣΥ στην Πνευμονολογική κλινική του νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου» αναφέρθηκε στη θεραπευτική προσέγγιση της ΧΑΠ, χαρακτηρίζοντας ως θεραπεία πρώτης γραμμής τον συνδυασμό ινδακατερόλης και γλυκοπυρρονίου – «έναν συνδυασμό, ο οποίος μπορεί να αυξήσει κατά 35% το χρόνο εμφάνισης της πρώτης μέτριας έως σοβαρής παρόξυνσης και να έχει ως αποτέλεσμα την αισθητή βελτίωση της εικόνας του ασθενούς με ΧΑΠ. Ο συνδυασμός διπλής βρογχοδιασταλτικής δράσης ινδακατερόλης – γλυκοπυρρονίου βελτιώνει την αναπνευστική λειτουργία και μειώνει τα συμπτώματα του ασθενούς», επεσήμανε.

iefimerida.gr