Η Carrera πιστεύει ότι το πάθος είναι αυτό που μας οδηγεί να υπερβούμε τα όρια μας. Το πάθος μας κάνει ακούραστους, ανήσυχους και περιπετειώδεις. Μας πηγαίνει σε μέρη που δεν ξέραμε καν πως υπάρχουν και μας χαρίζει εμπειρίες που δεν περιμέναμε ποτέ.
Το 1956 ο Wilhelm Anger αποφάσισε να δώσει στην εταιρία αθλητικών γυαλιών του το όνομα του μεγαλύτερου, γρηγορότερου και πιο επικίνδυνου αγώνα του κόσμου, του Carrera Panamericana. Γιατί αυτό ήταν το μέλλον. Η σκέψη του ήταν μπροστά, ήταν... Out There!
Και ήταν αυτό το πνεύμα και η στάση που συνέχισαν να ωθούν τον σχεδιασμό και την καινοτομία της Carrera με την σκέψη μπροστά στο μέλλον. Αυτή είναι η οπτική της Carrera για τα προϊόντα της και τους ανθρώπους με πάθος, που τα φορούν.
Το 2015, η Carrera λανσάρει το πρότζεκτ Out There, με μια πλήρως ολοκληρωμένη παγκόσμια καμπάνια που φωτογράφισε και σκηνοθέτησε η Magdalena Wosinska, η διάσημη φωτογράφος που έχει ως βάση της το Los Angeles.
Οι εικόνες της αντιπροσωπεύουν απόλυτα την ελευθερία, τον αυθορμητισμό και το πάθος που εκπέμπει κάθε ζευγάρι γυαλιών Carrera.
Το «Out There» είναι πολύ περισσότερo από ένα σύνθημα. Είναι ένας τρόπος ζωής, μια αποστολή και μια άποψη που διέπει ολόκληρη τη μάρκα.
Και για την Carrera, όσοι βρίσκονται Out There είναι αυτοί που έχουν το κουράγιο να ακολουθήσουν αυτό που τους λέει η ψυχή τους λέει το newsbeast.gr. Να υπερβούν τα όρια ασφαλείας τους, να ρισκάρουν, να δοκιμάσουν νέα πράγματα. Είναι αυτοί που ακούν το «ναι» στην καρδιά τους, και ποτέ το μίζερο «όχι» στο μυαλό τους.
Αυτοί που είναι Out There γνωρίζουν ότι το χειρότερο που μπορεί να κάνεις είναι να μείνεις μέσα για όλη σου την ζωή. Η ζωή Out There είναι αχαρτογράφητη περιοχή. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, πάντα θα έχεις να διηγηθείς μια ιστορία. Ζήσε μια ζωή γεμάτη εμπειρίες, γεμάτη ιστορίες.
Με το πρότζεκτ «Out There», η Carrera ξεκινά το επόμενο βήμα στο ταξίδι της, αναδεικνύοντας όσους ακολουθούν το πάθος τους και τους θέτει μια ερώτηση που θα βάλει τον καθένα σε σκέψεις:
Νέα τάση στις βαφές των μαλλιών!
Αν η γιαγιά σας μέχρι εχθές ένιωθε κάπως για τα μαλλιά της, από σήμερα μπορούν κάποιες να της κάνουν παρέα. Το γκρι στα μαλλιά ήρθε και μάλλον θα μείνει, τουλάχιστον για φέτος.
Και μας το αποδεικνύουν άπειρες φωτογραφίες γυναικών που το επιλέγουν και το επιδεικνύουν στα social media.
Είναι η χρονιά που και οι… γιαγιάδες παίρνουν την εκδίκησή τους.
Δεν ξέρω αν είμαι οπισθοδρομική αλλά έχουμε χάσει πλέον το γούστο μας ή όχι;
Από τα edgy καινούρια brands μέχρι τα νέα hot shapes υπάρχουν πολλά για να προκαλέσουν τον ενθουσιασμό μας στον κόσμο του denim αυτή τη στιγμή. Πρόσθεσε λοιπόν τώρα στη λίστα των denim trends για την άνοιξη και την τάση patchwork!
Αυτά τα κομψά και stylish κομμάτια δείχνουν φανταστικά σε συνδυασμό με κατάλευκα tops ή παντελόνια, έντονα χρώματα στα χείλη και αξεσουάρ διακοσμημένα με κρόσσια. Αν όμως είσαι ακόμα δύσπιστη ρίξε μια ματιά στις παρακάτω εικόνες...
tlife.gr
Μετά τα βίντεο με την παρουσίαση των τάσεων της μόδας της Αμερικής μέσα σε 100 χρόνια, την εμφάνισή του έκανε ένα ακόμα βίντεο όμοιου περιεχομένου, αυτή τη φορά με τις αλλαγές στην εμφάνιση και τη νοοτροπία των γυναικών του Ιράν.
Το βίντεο ονομάζεται «100 χρόνια ομορφιάς στο Ιράν» και παρουσιάζει τις αλλαγές τόσο στο στυλιστικό των γυναικών ανά δεκαετία όσο και στην ιστορία του έθνους η οποία επηρέασε άμεσα τον τρόπο που οι γυναίκες φρόντιζαν τον εαυτό τους.
Από το 1936 που το Ιράν ήταν κοσμικό κράτος με Σάχη (βασιλιά) μέχρι την Πράσινη Επανάσταση που έφερε τα πάνω κάτω στα δεδομένα, παρουσιάζεται η εξέλιξη του Ιράν σε ένα βίντεο που αξίζει να παρακολουθήσετε.
Οι γίγαντες της… βιομηχανίας έχουν αφιερώσει εκατομμύρια… δολάρια σε καμπάνιες για δημόσιες σχέσεις φτάνοντας μέχρι να λανσάρουν «συλλογές συνείδησης» και να δωρίζουν έσοδα σε καλούς σκοπούς.
Παρά αυτές τις προσπάθειες, όμως, η αλήθεια παραμένει – η μόδα είναι μία από τις πιο βρώμικες βιομηχανίες στον κόσμο. Δείτε τι δεν θέλουν να ξέρετε:
1. Η βιομηχανία της μόδας είναι φτιαγμένη για να σε κάνει να αισθάνεσαι «εκτός μόδας» μετά από μια βδομάδα.
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχαν δύο σεζόν μόδας:
Άνοιξη/Καλοκαίρι και Φθινόπωρο/Χειμώνας. Πηγαίνοντας στο 2014 η βιομηχανία της μόδας δημιουργεί 52 «μικροσεζόν» το χρόνο.
Με νέες τάσεις να έρχονται κάθε βδομάδα, ο στόχος της «γρήγορης μόδας» είναι οι καταναλωτές να αγοράζουν όσο περισσότερα ρούχα γίνεται, όσο γρηγορότερα γίνεται.
2. Υπάρχει μόλυβδος και επικίνδυνες χημικές ουσίες στα ρούχα σας. Σύμφωνα με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Υγείας, το Charlotte Russe, το Wet Seal, το Forever 21 και άλλες διάσημες -γρήγορης μόδας- αλυσίδες ακόμη πουλούν μολυσμένες με μόλυβδο τσάντες, ζώνες και παπούτσια πάνω από το νόμιμο ποσό, χρόνια μετά την υπογραφή συμφωνίας για το όριο χρήσης βαρέων μετάλλων στα προϊόντα.
3. Τα ρούχα είναι σχεδιασμένα να καταστρέφονται. «Ένα κατάστημα όπως το H&M παράγει εκατοντάδες εκατομμύρια ρούχα κάθε χρόνο», λέει ηElizabeth Cline, συγγραφέας στο NPR.
«Βάζουν ένα μικρό κέρδος στα ρούχα για να έχουν μεγάλο κέρδος πουλώντας έναν ωκεανό από ρούχα». «Βλέπεις κάποια ρούχα να είναι απλά σκουπίδια», λέει ο Simon Collins, διευθυντής της μόδας στο Parsons, στο NPR. «Ναι, θα το φορέσεις στο πάρτι σου το Σάββατο βράδυ – και μετά κυριολεκτικά θα καταστραφεί.»
4. Οι «εκπτώσεις» δεν είναι πραγματικά εκπτώσεις. «Παρά την κοινή αντίληψη, τα ρούχα outlet ποτέ δε μπαίνουν σε ένα -κανονικό-μαγαζί αλλά πιθανότατα παράγονται σε ένα εντελώς διαφορετικό εργοστάσιο από τα -κανονικά- ρούχα», γράφει ο Jay Hallstein στο «The Myth of the Maxxinista».
Η πραγματικότητα είναι ότι οι μεσίτες των outlets κάνουν συμφωνίες με τους σχεδιαστές για να βάζουν τις ετικέτες των σχεδιαστών στα φτηνά φτιαγμένα ρούχα που κατασκευάζονται στα δικά τους χαμηλής ποιότητας εργοστάσια.
5. Οι χάντρες κι οι πούλιες είναι δείγμα παιδικής εργασίας. Εκτιμήσεις της βιομηχανίας υποδηλώνουν ότι το 20 έως το 60% της παραγωγής ρούχων ράβεται στο σπίτι από παράνομους εργαζόμενους, σύμφωνα με τη συγγραφέα Lucy Siegle στο βιβλίο της,
«To Die For: Is Fashion Wearing Out the World?» Ενώ υπάρχουν μηχανές που μπορούν να τοποθετήσουν χάντρες και πούλιες με τρόπο που να φαίνεται ότι είναι χειροποίητες, είναι πολύ ακριβές και πρέπει να αγοραστούν από το εργοστάσιο ρούχων.
Σύμφωνα με τη Siegle, είναι ιδιαίτερα απίθανο ένα υπερατλαντικό εργοστάσιο να επενδύσει σε εξοπλισμό, ιδιαίτερα εάν τα ρούχα φτιάχνονται για ένα brand γρήγορης μόδας.
Συχνά με τη βοήθεια των παιδιών τους, οι εργάτες από το σπίτι ράβουν όσο πιο γρήγορα μπορούν και όσο το φως της ημέρας το επιτρέπει για να στολίσουν και να κάνουν εκθαμβωτικά τα ρούχα που καταλήγουν στις ντουλάπες μας.
k-mag