Προωθούνται ρυθμίσεις που επιτρέπουν τη χρήση αιγιαλού και παραλίας για επιχειρηματικά πάρκα και την παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης για λόγους ασφαλείας σε βιομηχανικές ή ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις
Μπάζουν νερά» οι νέες ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, οι οποίες αναμένεται να περιληφθούν στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, το οποίο θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση τις επόμενες ημέρες. Μόλις πέντε μήνες μετά τη δημοσίευση σε ΦΕΚ του νόμου 4607/2019 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τον αιγιαλό, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο για νομιμοποίηση ορισμένων κατηγοριών αυθαιρέτων «πάνω στο κύμα», έρχεται η νέα Διοίκηση να ικανοποιήσει, έτι περαιτέρω, τις απαιτήσεις παραγωγικών φορέων που δεν είχαν εκπληρωθεί πλήρως από την προηγούμενη.

Σύμφωνα με το τελευταίο κείμενο των διατάξεων που έχει στη διάθεσή του το «Βήμα», προωθούνται ρυθμίσεις που επιτρέπουν τη χρήση αιγιαλού και παραλίας για επιχειρηματικά πάρκα, ενώ όσοι έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα στον παλιό αιγιαλό θα μπορούν να χτίσουν. Επίσης, μπορεί να παραχωρηθεί αποκλειστική χρήση αιγιαλού και παραλίας εάν επιβάλλεται για την ασφάλεια των βιομηχανικών ή ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Ακόμη, παρατείνονται οι παραχωρήσεις χρήσεως αιγιαλού, σε λατομικές ή μεταλλευτικές εγκαταστάσεις για όσο χρονικό διάστημα υφίσταται το δικαίωμά τους. Επίσης, υπάρχει πρόβλεψη ώστε οι διατάξεις περί παραλίας και αιγιαλού να μην θίξουν την επένδυση στο Ελληνικό.

Οι βασικές αλλαγές

Ειδικότερα, οι αλλαγές που προωθεί το νομικό επιτελείο της κυβέρνησης για αιγιαλό και παραλία περιλαμβάνουν τα εξής:

– Όσοι έχουν ιδιοκτησία σε παλαιό αιγιαλό και παλαιά όχθη θα μπορούν να χτίσουν. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά δεν θίγονται εκτάσεις με ήδη κτηθέντα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και ισχύουσες συμβάσεις παραχώρησης, στις οποίες «χωρεί πολεοδομική ανάπτυξη δυνάμει της κείμενης πολεοδομικής νομοθεσίας.».

Επιτρέπεται η χρήση και εκμετάλλευση σε αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο, πυθμένα και υπέδαφος βυθού σε Επιχειρηματικά Πάρκα (των νόμων 2545/1997 ή 3982/2011) με μέτωπο τη θάλασσα.

η παραλία καθορίζεται σε πλάτος έως 50 μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού αλλά δεν ορίζεται κατώτατο όριο, όπως στον νόμο 4607/2019, ο οποίος όριζε την παραλία από 30 έως 50 μέτρα.

-Για υφιστάμενα έργα και εγκαταστάσεις σε αιγιαλό και παραλία που έγιναν με βάση αναπτυξιακούς νόμους (μετά τη λήξη σύμβασης που έχει συναφθεί μεταξύ ιδιωτών και το Ελληνικό Δημόσιο, τον ΕΟΤ, τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, τους δήμους κλπ. ή τη λήξη παραχώρησης), ο Υπουργός Οικονομικών θα μπορεί να καθορίζει το αντάλλαγμα της χρήσης τους για όσο χρονικό διάστημα ισχύει η άδεια ίδρυσης/εγκατάστασης. Επίσης, θα ορίζει και το χρονικό διάστημα της παραχώρησης και χρήσης τους, δίχως να τίθεται χρονικό όριο όπως προβλεπόταν πριν (ήταν στα 20 χρόνια).

– Παρατείνεται από τους δύο στους έξι μήνες το χρονικό περιθώριο που επιτρέπει στον παραχωρησιούχο να υποβάλλει αίτηση αδειοδότησης για αυθαίρετα κτίσματα που αφορούν σε τεχνικά έργα και εγκαταστάσεις δημοσίου ή κοινωφελούς σκοπού και είχαν χτιστεί χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής σε αιγιαλό, παραλία, έως την 28.7.2011.

Παραχωρήσεις χρήσεως αιγιαλού, οι οποίες αφορούν έργα που εξυπηρετούν υφιστάμενες λατομικές ή μεταλλευτικές εγκαταστάσεις παρατείνονται προκειμένου να συνεχισθεί η ίδια χρήση για όσο χρονικό διάστημα υφίσταται το μεταλλευτικό ή λατομικό δικαίωμα της οικείας επιχείρησης.

οι προβλέπεις του νομοσχεδίου σε περιπτώσεις προσχώσεων και διάβρωσης των ακτών (π.χ. αν απειλούνται με καταστροφή αρχαία, ή η ακεραιότητα των εγκαταστάσεων αρχαιολογικών χώρων, αν απειλείται ιδιωτικό ακίνητο κλπ), ορίζεται σαφώς ότι δεν θίγουν τις διατάξεις του νόμου 4062/2012 που αφορούν στην αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού – Αγίου Κοσμά.

στην περίπτωση παραχώρησης απλής χρήσης πρέπει να παραμένει ελεύθερη έκταση αιγιαλού τουλάχιστον 100 μέτρων μήκους. Ο τελευταίος νόμος για τον αιγιαλό προέβλεπε ότι πρέπει να παραμένει ελεύθερη έκταση αιγιαλού σε ποσοστό τουλάχιστον 60% του συνολικού εμβαδού του, ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζομένου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος και με τους περιορισμούς, ως προς το ποσοστό κάλυψης του αιγιαλού, που ορίζονται σ’ αυτήν.

Μπορεί να παραχωρηθεί αποκλειστική χρήση αιγιαλού και παραλίας εάν επιβάλλεται για την ασφάλεια των βιομηχανικών ή ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων.

– επιτρέπεται ο παραχωρησιούχος να μεταβιβάσει σε άλλον τα δικαιώματά του, αν πρόκειται για εταιρείες του ίδιου Ομίλου.

– για τον καθορισμό της τιμής βάσης (σε αυτή βασίζεται το αντάλλαγμα χρήσης)θα λαμβάνονται πλέον υπόψη οι αντικειμενικές και μισθωτικές αξίες των εκτός σχεδίου πλησιέστερων ακινήτων και όχι απλώς των πλησιέστερων ακινήτων όπως προβλεπόταν.

Πηγή tovima.gr

Τράτσα Μάχη

Στο ΦΕΚ 65Α (24-04-19) N. 4607, το οποίο αναφέρεται σε Ι. Κύρωση της Συμφωνίας για την Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων, ΙΙ. Εναρμόνιση του Κώδικα Φ.Π.Α. με την Οδηγία (ΕΕ) 2016/1065, ΙΙΙ. Ενσωμάτωση των σημείων 1, 2, 4 και 5 του άρθρου 2 και των άρθρων 4, 6, 7 και 8 της Οδηγίας 1164/2016, ΙV. Τροποποίηση του ν. 2971/2001 (αιγιαλός – παραλία) και άλλες διατάξεις, δημοσιεύθηκαν και τέθηκαν σε ισχύ, οι νέες ρυθμίσεις για τον Αιγιαλό και την Παραλία.

Ολόκληρο το ΦΕΚ, ΕΔΩ

 https://money-tourism.gr/fek-oi-rythmiseis-ton-aigialo-keimeno/ | ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ money-tourism.gr

Επιτρέπονται τραπεζοκαθίσματα, καταργούνται τα 100μέτρα μεταξύ παραλιούχων. Εξετάζεται ρύθμιση για 12μετρη λωρίδα στην Δωδεκάνησο.
Τελικά οι προσπάθειες για επίλυση ζητημάτων που αφορούν όχι μόνο την περιοχή μας αλλά ολόκληρη την χώρα δικαιώθηκαν κατά την ψήφιση του σχετικού Ν/Σ του Υπουργείου Οικονομικών.
 Επιτρέπεται και η χρήση τραπεζοκαθισμάτων υπό όρους.
 Επιβάλλεται ποσοστό 60% ελεύθερης παραλίας ισοκατανεμημένο "ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά" καταργώντας έτσι την υποχρεωτική απόσταση των 100 μέτρων μεταξύ των παραλιούχων που δημιουργούσε αυθαιρετούχους και δεν προστάτευε την παραλία.
 Καταθέσαμε πρόταση - τροπολογία στο Υπουργείο για εξαίρεση από την 12μετρη λωρίδα που ισχύει στα Δωδεκάνησα των νόμιμων προ του 1948 ιδιοκτησιών όπως αυτές απεικονίζονται με κτηματολογικές μερίδες στους κτηματολογικούς χάρτες. Επειδή υπήρχαν διαφορετικές προτάσεις από άλλους συναδέλφους, το Υπουργείο θα φέρει σχετική ρύθμιση σε επόμενο Ν/Σ μετά από επεξεργασία των ζητημάτων που ανακύπτουν.
 Δίνεται η δυνατότητα αδειοδότησης κατασκευών από ΟΤΑ (π.χ. πρόχειρες προβλήτες - σκάλες σε παραλίες για προσέγγιση μικρών σκαφών όπως στην Σύμη).
Για άλλα ζητήματα που βάλαμε όπως π.χ. για την λειτουργία των θαλάσσιων σπορ, θα δοθούν λύσεις μέσα από την Κοινή Υπουργική Απόφαση που θα εκδοθεί.
Κατά την τοποθέτηση του ο βουλευτής Δωδεκανήσου Ηλίας Καματερός στην ολομέλεια της Βουλής στηλίτευσε απαντώντας και στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Ν.Δ. Νίκο Δένδια την υποκριτική στάση της δεξιάς που ενώ είναι υπεύθυνη για την ελλιπή νομοθέτηση ως τώρα προστασίας των ακτών, παρουσιάζεται σήμερα ως "προστάτης του περιβάλλοντος" διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενο του Ν/Σ.
Μιλά για νομιμοποίηση αυθαιρέτων, ενώ αποκλείονται ξενοδοχεία, κατοικίες, καταστήματα, και αδειοδοτεί υπό όρους μόνο δίκτυα, δρόμους κ.α. Βάζει τάξη δηλαδή εκεί που υπήρχε ασυδοσία.
Αλλά όπως είπε είναι και αυτή μια προσπάθεια της δεξιάς να πλήξει το φιλοπεριβαλλοντικό πλεονέκτημα της αριστεράς όπως προσπαθεί να κάνει με όλα τα πλεονεκτήματα που έχει καταξιωθεί η αριστερά στην συνείδηση του λαού, την κοινωνική πολιτική, την πάταξη της διαφθοράς, την δίκαιη κατανομή του πλούτου, την αξιοκρατία.
Για όλα αυτά η δεξιά αντί να απολογείται, προσπαθεί να πείσει ότι "όλοι ίδιοι είμαστε".

Γραφείο Τύπου

Την απόσυρση των άρθρων για τον αιγιαλό και την παραλία που συνδέονται με τακτοποιήσεις αυθαίρετων κατασκευών πριν και μετά την 28η Ιουλίου του 2011, που είναι η κόκκινη γραμμή των αυθαιρέτων, βελτιώσεις αλλά και προτάσεις επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών, κατέθεσαν χθες οι τοπογράφοι μηχανικοί στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της βουλής.

Στο υπόμνημά του, ο πανελλήνιος σύλλογος ζητά να αποσυρθούν στο σύνολό τους από το νομοσχέδιο για την Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων, τα άρθρα 28 και 34, κάνοντας λόγο για περιβαλλοντικό έγκλημα που ο τεχνικός κόσμος δεν μπορεί να συναινέσει.

Ζητά να αναρτηθούν στην συνέχεια σε δημόσια διαβούλευση οι ρυθμίσεις και να κατατεθούν αυτόνομα ξανά στην βουλή, με την συμμετοχή του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Οι τοπογράφοι μηχανικοί προτείνουν επίσης στην επιτροπή εξέτασης των παραχωρήσεων χρήσης να συμμετέχει και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς αφορά περιοχές οι οποίες είναι περιβαλλοντικά ευαίσθητες αλλά και να υπάρξει μηχανισμός ελέγχου και εντοπισμού νέων αυθαιρέτων κατασκευών αρχικά μέσω δορυφορικών εικόνων.
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Συλλόγου κ. Μιχάλη Καλογιαννάκη, χρειάζεται να υπάρξει μέριμνα και για την οριστική και καθολική οριοθέτηση του αιγιαλού και της παραλίας. Όπως σημειώνει, το προκαταρκτικό υπόβαθρο είναι έτοιμο από την ΕΚΧΑ ΑΕ από το 2008 και ο αρχικός στόχος ολοκλήρωσης ήταν το 2016.

Τα επίμαχα άρθρα

Ας δούμε όμως τι περιλαμβάνουν τα άρθρα του νομοσχεδίου που προτείνει ο κλάδος να αποσυρθούν.

Ειδικότερα, το άρθρο 28, αφορά σε αυθαίρετα που έχουν κατασκευαστεί μέχρι την 28.7.2011 χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής σε αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο, πυθμένα.

Εφόσον στην απόφαση διατήρησης και παραχώρησης της χρήσης περιλαμβάνονται έργα και εγκαταστάσεις χωρίς άδεια, ο παραχωρησιούχος υποχρεούται μέσα σε προθεσμία δύο μηνών από την έκδοση της απόφασης περί διατήρησης και παραχώρησης, να υποβάλλει αίτηση αδειοδότησης ή εξαίρεσης από την κατεδάφιση για κτίρια που δεν καλύπτονται από την αρχική άδεια έργων. Ο νόμος ορίζει ότι είναι δυνατή η διατήρηση και παραχώρηση της χρήσης τους με απόφαση του υπουργού Οικονομικών. Οι τοπογράφοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει προηγούμενο για αδειοδότηση εκ των υστέρων. «Ακυρώνει τις αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες να αδειοδοτούν, δηλαδή να δίνουν την άδεια, διότι δεν μπορούν να ελέγξουν τι έχει γίνει σε προηγούμενο χρόνο, ώστε να δώσουν την έγκριση τους. Πρώτη φορά τακτοποιούνται αυθαιρεσίες που έχουν γίνει σε κοινόχρηστα τμήματα».

Σε ό,τι αφορά το άρθρο 34, περιλαμβάνει έργα που έχουν κατασκευαστεί μέχρι τις 28.7.2011 στον αιγιαλό και την παραλία χωρίς να υφίσταται απόφαση παραχώρησης της χρήσης.

Τα έργα αυτά μπορεί να αδειοδοτηθούν με αιτιολογημένη απόφαση του υπουργού Οικονομικών, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερόμενου προς την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία μέσα σε 2 έτη από την έναρξη της ισχύος του νόμου. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται ξενοδοχειακές μονάδες που έχουν κατασκευαστεί από το δημόσιο, τον Ε.Ο.Τ. το δημόσιο ή αποτελούν λειτουργικό σύνολο με καταλύματα ή ξενοδοχειακές μονάδες του ΕΟΤ.

Με τον τρόπο αυτό, όπως αναφέρεται αδειοδοτούνται εκ των υστέρων καταπατητές δημοσίων εκτάσεων, μιας και δεν είχαν την παραχώρηση της χρήσης, την οποία κατασκεύασαν αυθαίρετα. Το νομοσχέδιο προβλέπει σε αυτό το σημείο ότι εξαιρούνται απότην κατεδάφιση, κατά παρέκκλιση κάθε γενική ή ειδική διάταξη με απόφαση του υπουργού Οικονομικών, έργα που κατασκευάστηκαν μετά την 28.7.2011 αν αφορούν: α)έργα και δραστηριότητες που εξυπηρετούν σκοπούς Εθνικής Άμυνας και ασφάλειας, β) έργα εθνικής σημασίας, γγ) έργα υποδομής δικτύων κοινής ωφέλειας, συμπεριλαμβανομένου των έργων Α.Π.Ε»

Όπως επισημαίνεται «πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαιρέτων που έχουν κατασκευαστεί μετά την ημερομηνία-κόκκινη γραμμή που έχει αποδεχθεί το ΣτΕ.»

Προσθέτουν επίσης ότι υπάρχει σημαντική ασάφεια για το ποια έργα είναι εθνικής σημασίας. Σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο και την δυνατότητα να γίνει η αίτηση εντός 2 ετών από την ισχύ του νόμου, σημαίνει ότι αυθαίρετες κατασκευές μπορούν να γίνονται για τα επόμενα δύο χρόνια, και συγχρόνως να «τακτοποιούνται».

Σε άλλο σημείο, οι τοπογράφοι εξηγούν ότι ο υποχρεωτικός καθορισμός ζώνης παραλίας 30 μέτρων θα δημιουργήσει σημαντικά ζητήματα στην αναγκαστική απαλλοτρίωση καθώς θα απαιτείται πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό για αποζημιώσεις.

Συγχρόνως και σε αυτό τον νόμο, δεν θεσπίζονται αντικειμενικά κριτήρια για το καθορισμό του πλάτους της παραλίας, με αποτέλεσμα η διαδικασία αυτή, ενδεχομένως, να είναι πηγή συναλλαγής.

Στην διάταξη που προβλέπει αντίστοιχα ότι δεν παραχωρείται η χρήση του αιγιαλού, όταν το μήκος ή πλάτος αυτού είναι μικρότερο των τριών μέτρων, οι τοπογράφοι-μηχανικοί εκτιμούν ότι το μήκος είναι αρκετό και πρέπει να αυξηθεί.

Επισημαίνουν ότι σε περίπτωση που παραχωρηθεί η χρήση μπορεί εύκολα να καταληφθεί από μία ξαπλώστρα. «Το νομοσχέδιο, σε αυτό το σημείο, αναιρείται μιας και ορίζει ότι η ζώνη, πλέον, θα είναι 30-50 μέτρα».

Η δημοπρασία παραχώρησης της χρήσης, αλλά και κάθε άλλη διαδικασία που προβλέπεται, θα πρέπει να γίνεται μόνο ηλεκτρονικά.

Οι ενστάσεις τους επεκτείνονται και στο πρόστιμο καθώς όπως αναφέρουν η πρόβλεψη για έκπτωση 50% στην εφάπαξ καταβολή, ισοδυναμεί με ποσό μικρότερο από το να είχε παραχωρηθεί η χρήση νόμιμα. «Η αποζημίωση δεν έχει επομένως χαρακτήρα τιμωρητικό, αλλά επιβραβεύει τον αυθαιρετούχο».

πηγή newmoney.gr

Το καταστροφικό σχέδιο νόμου για την ‘’Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας’’ και οι ευθύνες των τοπικών βουλευτών το σχέδιο δεν εξυπηρετεί την ανάπτυξη του τόπου αλλά τα μεγάλα συμφέροντα

Τα τουριστικά επιχειρηματικά συμφέροντα επιβάλλουν μια ακόμη αλλαγή της νομοθεσίας για την δόμηση παρά στην θάλασσα επί το δυσμενέστερο για το περιβάλλον και την ποιότητα των παραθαλάσσιων υπηρεσιών, κινούμενα σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που εφαρμόζουν οι ευρωπαϊκές τουριστικές χώρες. Η Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία αύξησαν τις αποστάσεις δόμησης από την θάλασσα ενώ κάνουν σοβαρές επενδύσεις διάνοιξης θέασης και της ελεύθερης πρόσβασης στις ακτές. Εδώ με ευθύνη των αριστερών και οικολογικών παρακαταθηκών κυβερνητικό σχήμα του κ. Τσίπρα τα πράγματα οδεύουν στην αντίθετη κατεύθυνση. Στο σχήμα μας φαίνεται η ιστορία της ‘’παρά θιν αλός’’ δόμησης στην Ελλάδα. Από τα 100 μέτρα απόστασης από την θάλασσα της εποχής των Πλυτά-Τρίτση φτάνουμε σήμερα στα 30 μέτρα!
Το 2001 επέβαλαν στην τότε κυβέρνηση την μείωση των αποστάσεων δόμησης από την θάλασσα και την θέσπιση ενός ελαστικότερου πλαισίου εμπορικής εκμετάλλευσης της αδόμητης ζώνης αιγιαλού και παραλίας. Οι πιέσεις είναι συνεχείς από τότε για την νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών εντός της αδόμητης παραθαλάσσιας ζώνης των 50 μέτρων από το μέγιστο χειμέριο κύμα και την εμπορική εκμετάλλευση της ζώνης αλλά και της θάλασσας.
Σε σχέδιο νόμου του 2004 ο ‘’συνήγορος του πολίτη’’ γράφει προς τον τότε υπουργό: ‘’ Στις παραχωρήσεις αιγιαλού, είτε για εκτέλεση έργων, είτε για επαγγελματική εκμετάλλευση ή για εξυπηρέτηση λουομένων, καταργείται κάθε περιοριστική πρόβλεψη, η οποία λάμβανε υπόψη τη φέρουσα ικανότητα των παράκτιων οικοσυστημάτων, διασφάλιζε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης και απόλαυσης του χώρου (καταργείται η πρόβλεψη ελάχιστου μήκους/ελάχιστης επιφάνειας παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού ή και παραλίας, καταργείται η πρόβλεψη δημιουργίας ελεύθερων χώρων μεταξύ διαδοχικών παραχωρήσεων, προς απόλαυση των λουομένων), ενώ καταστρατηγείται και η αρχή της ίσης μεταχείρισης των πολιτών, σχετικά με την απόλαυση των κοινόχρηστων χώρων/αγαθών. Επεκτείνεται η δυνατότητα παραχωρήσεων αιγιαλού ή και παραλίας, πέραν αυτών που αφορούν στην κατασκευή έργων και σε παραχωρήσεις για ευκαιριακούς και επιχειρηματικούς σκοπούς, ακόμη και αν επιφέρουν σοβαρές μορφολογικές αλλοιώσεις (επιχωματώσεις θαλάσσιου χώρου – κατασκευή τεχνητών νησίδων), δίχως να ορίζονται περιβαλλοντικά κριτήρια ή να λαμβάνεται μέριμνα για την περιβαλλοντική προστασία του χώρου, τόσο κατά τη λειτουργία της επιχειρηματικής δραστηριότητας, όσο και μετά την περαίωσή της. Συγχρόνως, παρέχεται, για πρώτη φορά, δυνατότητα νομιμοποίησης παρανόμως υφιστάμενων έργων, εκ των υστέρων, υπό τον μανδύα της ενσωμάτωσής τους σε νέα έργα. Με τη διαδικασία αυτή υπάρχει σοβαρή πιθανότητα, μετά τη διακοπή ή την περαίωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, τα έργα να παραμείνουν σε αχρηστία και υφιστάμενα διάβρωση, τελικώς, να επιβαρύνουν τον παράκτιο ή θαλάσσιο χώρο’’.
Σήμερα, με κυβέρνηση κάποιων αριστερών και οικολογικών καταβολών είναι ανεπίτρεπτο να κάνει αυτά που οι προηγούμενοι δεν έκαναν! Και όμως το κάνει και συνδιαλέγεται και ικανοποιεί τις πιο αρπακτικές απαιτήσεις του τουριστικού επιχειρηματικού τομέα.
Στο σχέδιο νόμου με το άρθρο 1 αλλάζει τον ορισμό της ‘’αιγιαλού και παραλίας’’

Στο Άρθρο 5 θεσμοθετεί ότι ‘’Η ζώνη παραλίας δεν μπορεί να υπερβαίνει σε πλάτος τα πενήντα (50) μέτρα’’. Δηλαδή μπορεί να είναι και μικρότερη!!! και έτσι φθάνουμε στα 30 μέτρα.

Στο Άρθρο 11: θεσμοθετεί την παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση!!! Δηλαδή στην ουσία πάγια παραχώρηση-ενοικίαση!!!

Στο Άρθρο 13.5. φροντίζει να ‘’Επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων ή για την οποία έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ (δηλαδή στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις). Για κάθε κλίνη που διαθέτει η όμορη τουριστική μονάδα μπορούν να επιχωματωθούν μέχρι πέντε (5) τετραγωνικά μέτρα θαλάσσιου χώρου! Δηλαδή μια μονάδα 3000 κλινών μπορεί να μπαζώσει 5Χ3.000=15 στρέμματα!!! Πολύ αριστερό και πιο πολύ οικολογικό!

Στο Άρθρο 15 έχουμε την Νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών!

Το νομοσχέδιο μπαίνει στον χωρο των λιμενικων εγκαταστασεων και της διαχειρησης των λιμενικων ταμειων και των ιδιωτικών λιμανιων. Νομιμοποιεί παράνομα λιμενικά έργα με απόφαση του διορισμένου από την κυβέρνηση Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης (βγάζοντας τον Δήμο εκτός) από τον οποίο εξαρτώνται όλα τα μικρά και μεγάλα επισκευαστικά έργα στα λιμάνια ελέγχοντας πλήρως τα λιμενικά ταμεία ενώ απελευθερώνει την διαχείριση των ιδιωτικών λιμανιών!
Στο Άρθρο 24 Μεταβατικές και τελικές διατάξεις αναφέρεται στο ειδικό καθεστώς της πρόσθετης 12-μετρης ζώνης προστασίας της θάλασσας που ισχύει στα Δωδεκάνησα λέγοντας Οι διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν εφαρμογή και στα νησιά του Νομού Δωδεκανήσου, εφ’ όσον δεν ορίζεται διαφορετικά στις διατάξεις του Κ.Δ. 132/1929 περί Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου, που διατηρήθηκαν σε ισχύ με το άρθρο 8 του Ν. 510/1947 (Α 298).
Γιατί αλλάζουν την πρόβλεψη του ισχύοντος νόμου ‘’περί παράλληλης εφαρμογής του κυβερνητικού διατάγματος 132/1929 του κτηματολογικού κανονισμού Δωδεκανήσου’’ με την ύποπτη διατύπωση ‘’εφ όσον δεν ορίζεται διαφορετικά’’; Αυτή η διατύπωση μαζί με την πρόβλεψη ότι το εύρος του αιγιαλού ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να υπερβαίνει τα 50 μέτρα οδηγεί στην κατάργηση της 12-μετρη λωρίδα προστασίας ακτών στα Δωδεκάνησα. (οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την καθοριστική συμβολή του κ. Α. Παυλίδη στην κατάργηση του νόμου Λάσκα 1989 και την επαναφορά του μέτρου το 2001).

ΕΡΩΤΗΣΗ στους Βουλευτές Δωδεκανήσου του ΣΥΡΙΖΑ: Θα καταργήσετε τη 12-μετρη λωρίδα που οι κατακτητές Ιταλοί άφησαν στα νησιά μας, όπως έκανε και ένας προηγούμενος υπουργός της Αριστεράς το 1989; Η διατύπωση είναι τουλάχιστον ασαφής και δρομολογεί την κατάργηση μιας ευνοϊκής για τον τόπο μας πρόβλεψης που θα έπρεπε να έχει επιβληθεί σε όλη την Ελλάδα.

σημείωση: στο σχήμα φαίνεται η συνεχής προσέγγιση των κτισμάτων των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων από τα 100 μέτρα της δεκαετίας του ’80 στα 40 μέτρα το 2019, από την θέση Α στη θέση Ε. Αυτό δεν είναι ανάπτυξη. Αυτό είναι αυτοκαταστροφικός ωφελιμισμός και περιβαλλοντικός τυχοδιωκτισμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ απλά επιβεβαιώνει τον ιδιοκτήτη FIAT της Tζιάνι Ανιέλλι: ‘’ έχουμε και μια αριστερά που μας κάνει ότι δεν μπορεί να μας κάνει η δεξιά’’.

Νίκος Μυλωνάς