Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που αμφισβητεί τις ρυθμίσεις για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση διακριθέντων αθλητών δημιουργεί εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα για την ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού" αναφέρει το υπουργείο Παιδείας σχετικά την απόφαση του ΣτΕ.
"Δημιουργεί, όμως, και πολλά ερωτηματικά, αφού αυτή τη φορά το Ανώτατο Δικαστήριο δεν ασχολείται με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, αλλά με μια ρύθμιση που ισχύει εδώ και δεκαετίες. Η απόφαση, δε, έρχεται δύο μήνες πριν από τις εισαγωγικές εξετάσεις!
Το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων αναμένει την επίσημη ανακοίνωση της απόφασης και διαβεβαιώνει τους υποψηφίους και τις οικογένειές τους πως θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα και τις πρωτοβουλίες που πηγάζουν από τις αρμοδιότητές του για να βρεθούν όλες οι δυνατές λύσεις ώστε οι διακριθέντες αθλητές και αθλήτριες να έχουν ένα ισοδύναμο με το σημερινό καθεστώς πρόσβασης στα ΑΕΙ. Και, εν πάση περιπτώσει, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα ως προς τις φετινές εξετάσεις" τονίζει το υπουργείο Παιδείας.
Την αντίθεσή της στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα προνόμια των διακριθέντων αθλητών εξέφρασε δημόσια η χρυσή Ολυμπιονίκης, Κατερίνα Στεφανίδη.
Η παγκόσμια πρωταθλήτρια, με ανάρτησή της στο Twitter, κατέκρινε την απόφαση, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «καταδικάζει τον ελληνικό αθλητισμό σε εποχή αγραμματοσύνης».
Αναλυτικά όσα έγραψε η Στεφανίδη: «Αντισυνταγματική η ρύθμιση που επιτρέπει σε διακριθέντες αθλητές την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Μπράβο στο Συμβούλιο Επικρατειας που όχι απλά διαγράφει το τελευταίο κίνητρο που είχε απομείνει για τους νέους αθλητές αλλά καταδικάζει τον ελληνικό αθλητισμό σε εποχή αγραμματοσύνης».
«Παραβιάζει τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας, η ρύθμιση που επιτρέπει την εισαγωγή διακριθέντων αθλητών σε σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ της προτίμησής τους καθ’ υπέρβαση του προβλεπόμενου αριθμού εισακτέων», έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το ανώτατο δικαστήριοέκρινε αντισυνταγματικές τις σχετικές ρυθμίσεις, ενώ με την απόφαση της Ολομέλειας υποχρεώνεται το υπουργείο Παιδείας να εγγράψει ως υπεράριθμο στην Ιατρική Σχολή υποψήφιο των πανελλαδικών εξετάσεων του 2016-17 ο οποίος δεν εισήχθη, καθώς την θέση του κατέλαβε συνυποψήφιός του αθλητής με λιγότερα μόρια από εκείνον.
Η διάταξη του άρθρου αυτού (34 του νόμου 2009 του 1992 ) για τους αθλητές κρίθηκε ότι αντίκεινται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας, της αξιοκρατίας και της ορθολογικής οργανώσεως της παρεχομένης εκπαιδεύσεως, σε συνδυασμό με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας μέτρου/σκοπού, κατά το μέρος που προβλέπουν:
α) την πριμοδότηση αθλητών ακόμα και για επιτυχίες σε αθλητικούς αγώνες ήσσονος σημασίας,
β) την καθ’ υπέρβαση εισαγωγή αθλητών στις Ανώτατες Σχολές στο δυσανάλογα υψηλό ποσοστό του 4,5% των προβλεφθεισών θέσεων, το οποίο παρίσταται αυθαίρετο και
γ) την εισαγωγή διακριθέντος αθλητή σε Σχολή της προτίμησής του, εφόσον συγκεντρώσει αριθμό μορίων τουλάχιστον ίσο με το 90% του αριθμού των μορίων του τελευταίου εισαχθέντος στη συγκεκριμένη Σχολή στο ίδιο ακαδημαϊκό έτος, μετά την προσαύξηση του συνόλου των μορίων του από τις αθλητικές του διακρίσεις.
Α
Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό το πρόγραμμά των Θρησκευτικών, καθώς «κλονίζει τη θρησκευτική χριστιανική συνείδηση».
Συγκεκριμένα, ακύρωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας σε έκτακτη συνεδρίαση του σε σχηματισμό Ολομέλειας, την υπουργική απόφαση (του τέως υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη) με την οποία άλλαξε ο τρόπος διδασκαλίας των Θρησκευτικών.
Και αυτό γιατί κρίθηκε, πως η επίμαχη απόφαση κλονίζει την θρησκευτική χριστιανική συνείδηση, και συνεπώς είναι αντισυνταγματική αλλά και αντίθετη στην ΕΣΔΑ.
Ειδικότερα, με τους ανώτατους δικαστές, η υπουργική απόφαση αντιτίθεται:
-Στο άρθρο 16 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι ότι η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και μεταξύ των σκοπών της είναι η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης. Με το πρόγραμμα σπουδών που εισάγεται για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο «φαλκιδεύεται ο επιβαλλόμενος από τη συνταγματική αυτή διάταξη σκοπός της ανάπτυξης της Ορθόδοξης Χριστιανικής συνείδησης των μαθητών.
-Στο άρθρο 13 του Συντάγματος που κατοχυρώνει ως απαραβίαστη την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης. Η υπουργική απόφαση, σύμφωνα με τους δικαστές, κλονίζει την Ορθόδοξη Χριστιανική συνείδηση που πριν από την έναρξη του σχολικού βίου διαμορφώνουν οι μαθητές το πλαίσιο του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Μάλιστα, επειδή τα παιδιά δεν διαθέτουν την κριτική αντίληψη των ενηλίκων μπορεί να εκτραπούν από την Ορθόδοξη συνείδηση, με την διδασκαλία που προτείνεται μέσω της υπουγικής απόφασης.
-Προσβάλλεται η ΕΣΔΑ (ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου) γιατί στερεί από τους μαθητές του Ορθόδοξου Χριστιανικού δόγματος το δικαίωμα να διδάσκονται αποκλειστικά τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού.
Επίσης, οι Σύμβουλοι της Επικρατείας σημειώνουν ότι το πρόγραμμα σπουδών παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις ως προς το περιεχόμενο της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας, καθώς:
α) Δεν γίνεται αναφορά στην Αγία Ομοούσιο και Αδιαίρετο Τριάδα την οποία επικαλούνται στην επικεφαλίδα τους όλα τα Ελληνικά Συντάγματα και
β) Στη Γ΄ τάξη του Δημοτικού ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως ξένος, ως προσδοκώμενος Μεσσίας, ως δάσκαλος που όλοι θαυμάζουν, ως αγαπημένος φίλος, όχι όμως ως Σωτήρας του κόσμου.
Στο ανώτατο δικαστήριο είχαν προσφύγει, η Ιερά Μητρόπολη Πειραιά, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ Μεντζελοπουλος, η Εστία Πατερικών Μελετών, γονείς , καθώς και φορές, ζητώντας την ακύρωση της υπουργικής απόφασης με την οποία όπως έλεγαν επέρχεται ριζική αλλαγή στο χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, αλλοιώνοντας «τον από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα ορθόδοξο χαρακτήρα του».
 iefimerida.gr
Το «πράσινο φως» έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας για το πλήρες άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, κρίνοντας

ως συνταγματικό και νόμιμο το οικειο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του υπουργειου Υγείας_ πλην της διαταξης περι τη συμμετοχή των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων.
Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προβλεπει τη χορήγηση άδειας σε:
1) Φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιδιότητα του φαρμακοποιού,
2) Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του φαρμακοποιού (ιδιώτες μη φαρμακοποιοί ) και
3) Συνεταιρισμούς μέλη της «Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας διατυπώνουν ένσταση μόνον στη διάταξη εκείνη που «θεσπίζει απόλυτη απαγόρευση συμμετοχής ως εταίρου, σε εταιρείες που λειτουργούν φαρμακείο, φυσικού ή νομικού προσώπου που μετέχει υπό οποιαδήποτε ιδιότητα σε εταιρείες ιδιωτικών διαγνωστικών εργαστηρίων, σε φαρμακευτικές εταιρείες κ.ο.κ., εφόσον καθ’ όλη τη χρονική περίοδο από την έναρξη έως την παύση λειτουργίας του φαρμακείου και ως προς την εταιρεία στην οποία μετέχει το φυσικό πρόσωπο «είναι ή υπήρξε κύριος αριθμού μετοχών που το κατατάσσουν ή κατέτασσαν μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων μετόχων της εταιρείας», ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα στην εφαρμογή της, διότι συναρτά την ιδιότητα του κύριου μετόχου με ενέργειες τρίτων προσώπων (αγορές, πωλήσεις μετοχών), ενίοτε βραχείας διάρκειας, που δεν υπόκεινται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στον έλεγχο των συγκεκριμένων προσώπων, ενώ μπορεί να συνεπάγεται αναδρομικές ή επιγενομένως ανακύπτουσες ακυρότητες».
Αναλυτικότερα:
Με γνωμοδότησή του, το Ε΄ Τμήμα του Ανωτατου δικαστηρίου, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο του ανωτατου δικαστηρίου Αθανάσιο Ράντο και εισηγήτρια την πάρεδρο Θεοδώρα Ζιάμου, κρινει ότι είναι σύμφωνοι με το άρθρο 5 του Συντάγματος οι εισαγόμενοι με το σχέδιο διατάγματος «περιορισμοί στην επαγγελματική ελευθερία των φαρμακοποιών και την επιχειρηματική ελευθερία των ιδιωτών – μη φαρμακοποιών, όσον αφορά την υποχρεωτική επιλογή εταιρικής μορφής και τη συμμετοχή στη σύνθεση του εταιρικού κεφαλαίου των φαρμακευτικών ΕΠΕ, με κριτήριο την επαγγελματική ιδιότητα των συμμετεχόντων».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι δεν εγείρει ζητήματα συνταγματικότητας η πρόβλεψη του διατάγματος, «περί της υποχρεωτικής συμμετοχής σε ΕΠΕ ιδιοκτησίας αδειούχου- μη φαρμακοποιού, επιστήμονα φαρμακοποιού με ποσοστό εταιρικής μερίδας 20%» και προσθέτουν ότι
«η νέα ρύθμιση περί διαχωρισμού του ιδιοκτησιακού και επιχειρησιακού τομέα των φαρμακείων από τον τομέα της παροχής αμιγώς φαρμακευτικών υπηρεσιών θεσπίζεται νομίμως, από το ελληνικό Κράτος, κατ’ εκτίμηση των σύγχρονων διεθνών αντιλήψεων περί ανοίγματος των ελεύθερων επαγγελμάτων στον ανταγωνισμό, λαμβανομένων υπόψη και των δεσμεύσεων της χώρας για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων με μείωση των περιορισμών, μεταξύ άλλων στα φαρμακεία». Στο σημείο αυτό επικαλούνται οι δικαστές τη μνημονιακή νομοθεσία.
Μάλιστα, σημειώνεται στην γνωμοδότηση, ότι η επίμαχη ρύθμιση κρίθηκε «αναγκαία για την αντιμετώπιση των φαινομένων της υπερκατανάλωσης φαρμάκων, της τεχνητής ζήτησης φαρμάκων και της προώθησης των μη γενοσήμων φαρμάκων, που προκαλούν αύξηση της κρατικής φαρμακευτικής δαπάνης και υπέρμετρη επιβάρυνση των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, τα οποία εκτιμάται από τα ως άνω κείμενα ότι δύνανται να αποδοθούν, μεταξύ άλλων, και στο μονοπώλιο του εμπορίου φαρμάκων εκ μέρους του κλειστού επαγγελματικού κύκλου των φαρμακοποιών. Η άρση του εν λόγω μονοπωλίου θεωρείται ότι θα συμβάλει στη διαμόρφωση από την ίδια την αγορά τόσο της προσφοράς και της ζήτησης των φαρμάκων, όσο και της ποιότητας των παρεχόμενων φαρμακευτικών προϊόντων και υπηρεσιών».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας χαρακτηρίζουν όχι μόνο αναγκαία, αλλά και συνταγματική την υποχρεωτική συμμετοχή επιστήμονα φαρμακοποιού σε εμπορική κεφαλαιουχική εταιρεία, όπως είναι η ΕΠΕ, με ορισμένο ποσοστό εταιρικής μερίδας.
Αναγκαία για «τη διασφάλιση της αυτοπρόσωπης παροχής φαρμακευτικών υπηρεσιών και τη συνακόλουθη ανάληψη προσωπικής ευθύνης για τις παρεχόμενες υπηρεσίες βάσει των νομοθετικών κανόνων που διέπουν την άσκηση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, και δεν συνιστά, ως εκ τούτο, υπέρμετρο περιορισμό της επιχειρηματικής ελευθερίας».
Εξάλλου, οπως επισημαίνουν οι ίδιοι, «η υποχρεωτική συμμετοχή του φαρμακοποιού σε φαρμακευτική ΕΠΕ με ποσοστό εταιρικής μερίδας μικρότερο του 50% δεν αντίκειται στη συνταγματικά προστατευόμενη επαγγελματική ελευθερία των φαρμακοποιών (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος), καθώς δεν δύναται να θεωρηθεί ότι το Κράτος έχει την υποχρέωση να επιβάλλει ένα συγκεκριμένο, ευνοϊκό για το φαρμακευτικό επάγγελμα, τρόπο λειτουργίας των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, όπως την παραφύλαξη της ιδιοκτησίας των λειτουργούντων φαρμακείων στους επιστήμονες φαρμακοποιούς».
Ούτε όμως, συνεχίζει το ΣτΕ, «η παροχή της δυνατότητας, σε πρόσωπα που δεν έχουν τα ίδια επαγγελματικά προσόντα με αυτά των φαρμακοποιών, να συμμετέχουν σε επιχείρηση εκμετάλλευσης φαρμακείων δύναται να θεωρηθεί ότι περιορίζει ουσιωδώς την επαγγελματική ελευθερία των φαρμακοποιών, καθώς οι φαρμακοποιοί, που δεν καθίστανται απλοί υπάλληλοι αλλά εταίροι στην οικεία επιχείρηση, παραμένουν κύριοι της πλέον σημαντικής συνισταμένης της εκμετάλλευσης φαρμακείου, ήτοι της παροχής του κατάλληλου φαρμάκου στον ασθενή, υπό την ιδιότητά τους ως επιστημονικώς υπευθύνων (εκάστου εξ αυτών) ενός καταστήματος φαρμακείου».
Οι περιορισμοί του σχεδίου διατάγματος «στην επιχειρηματική ελευθερία των αιτούντων την άδεια φαρμακείου, συναρτώμενοι με την τήρηση ορισμένων διαδικασιών και όρων αδειοδότησης φαρμακείου (θέσπιση κωλυμάτων απόκτησης της ιδιότητας εταίρου σε φαρμακείο, υποχρεωτικών προσόντων για την απόκτηση άδειας φαρμακείου, ανώτατου αριθμού αδειών φαρμακείου ανά φαρμακοποιό και ανά εταίρο), δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα, στο μέτρο που οι τιθέμενοι περιορισμοί είναι πρόσφοροι, αναγκαίοι και κατάλληλοι για την προστασία της δημόσιας υγείας από τη δραστηριότητα προσώπων που, χωρίς να διαθέτουν τα επαγγελματικά εχέγγυα του φαρμακοποιού, θα ηδύναντο να προτάξουν τα συγκεκριμένα, απαριθμούμενα στη διάταξη, επιχειρηματικά τους συμφέροντα έναντι των συμφερόντων των ασθενών».
Πηγή:www.dimokratiki.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot