Με εκτίμηση,

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Κωνσταντίνα Σβύνου Μαίρη Τριανταφυλλοπούλο

1. Εδώ και δυο μήνες τουλάχιστον η κατάσταση με την μαζικήείσοδοπροσφύγων-μεταναστώνέχειδημιουργήσειμεγάλα προβλήματα στην λειτουργία και την αντιληπτικήεικόνα της πόληςεπιβαρύνονταςτην καθημερινότητα μας.

Πολλοί εκφράζουν παράπονα και απορία ότι με δεδομένη την κυβερνητική αδυναμία, ή αδιαφορία ή ιδεοληψία,τι κάνει η Δήμος, η Δημοτική Αρχή και τι κάνει η Περιφέρεια;

Ο Δήμος δεν έχει την αρμοδιότητα, τους μηχανισμούς και την οικονομική δυνατότητα, ούτε και την ενίσχυση από κρατικούς πόρους, για να παρέμβει με αξιώσεις στο θέμα. Το ίδιο και η περιφέρεια. Αυτό προκύπτει από την ανάγνωση του Κώδικα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και μόνο ως συντρέχουσες αρχές αν το κρίνουν σκόπιμο ή αν δεχθούν την πίεση της κεντρικής εξουσίας ή των δημοτών, έχουν λόγο παρέμβασης.

2. Η δημοτική αρχή από την αρχή της κρίσης,Μάρτιος 2015, ακολούθησε τηνλογική της αποτρεπτικής πολιτικής και της ΜΗ εμπλοκής της τοπικής κοινωνίας στο πρόβλημα. Επισημαίνοντας τις ευθύνες της κεντρικής κυβέρνησης στην διαχείριση και προβάλλοντας την διαφύλαξη της τοπικής κοινωνικής και παραγωγικής ηρεμίας λογω και της τουριστικής περιόδου,διετύπωσεπροτάσεις, όπως άμεσημεταφορά στην Αθήνα, που απέδωσαν ως ένα βαθμόαλλά που δεν απέτρεψαν την σημερινήκατάληξη. Δεν απέδωσαν και δεν αποδίδει πλέον γιατί στηρίζονται στην στρατιωτική λογική της κρατικής επιβολής μέσωαυστηρά ελεγχόμενης εισόδου λαθρομεταναστών.
Η περιφέρεια αν εξαιρέσουμε την γνησίαλαϊκήσυνείδησηαλληλεγγύης του κ. Επάρχου είναι ουσιαστικάαπούσα.
Η κυβέρνησηέχει το μέγιστο της ευθύνης της κατάστασης. Είναι ΝΤΡΟΠΗ στους εκπροσώπους Ν. Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ που μετέτρεψαν την χώρα σε ανοχύρωτη πόλη να έρχονταισήμερα, την εποχή του ολέθρου, για να μας …βοηθήσουν!

Πέρα από την κυβερνητική αλλαγή (η νέα κυβέρνηση και για ιδεολογικούς λογούς απέχει από λογικές βίαιης απώθησης), η ανεξέλικτη πολεμική έκρηξη στις χώρες της Μέσης Ανατολής και οι καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί στην Τουρκία, είναι η βάση για του περάσματος από τις μικρές ελεγχόμενες ροές σε μαζικές και δύσκολαδιαχειρίσιμες εισροές προσφύγων. Ήτανφυσική συνέπειαη μεγάλη κοινωνικά έκρυθμη κατάσταση των γειτονικώνμας πληθυσμών της Ασίας και της Αφρικήςνα εκτονωθεί με αυτό τον τρόπο και ας μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το φαινόμενο είναι παροδικό και δεν χρειάζονταιβήματασυστηματικήςαντιμετώπισης του. Ας μην έχουμεαυταπάτες γιατί υπάρχει παγκόσμια αποσταθεροποίησηγιατί το κυρίαρχοσύστηματην προωθείως κύριομοχλόδημιουργίαςευκαιριώνοικονομικώνκερδών, αποσταθεροποιώντας και το κατά τόπους πολιτικόσύστημα. Αυτή η ιστορία δεν θα λήξεισύντομα και το σημαντικό είναι να μην πέσουμε στην δύνη του! Γι αυτό χρειαζόμαστεχαμηλούςτόνους, νηφαλιότητα, συνεργασία και αλληλεγγύη σε όλα τα επίπεδαεξουσίαςκαι είναι ανωριμότητα ο κυβερνητικός Βουλευτής να ‘’τα ρίχνει’’ στον Δήμαρχο ή τον Έπαρχο κλπ.

3. Μπροστά στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο νησί,ο Δήμος αναπροσαρμόζει την πολιτική του και βήματααλλαγήςέχουνγίνει και φαίνονταιστις διαδοχικές τοποθετήσεις του κ. Δημάρχου, στην αυξανόμενη συμβολή των υπηρεσιών του στην αντιμετώπιση προβλημάτων ύδρευσης, αποχέτευσης, καθαριότητας και της αποκομιδής των απορριμμάτων από τους χώρους συγκέντρωσης των προσφύγων και πρόσφατα με την εμπλοκή της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας του Δήμου που διοργάνωσε την Κυριακή 2-8-15 σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο-Ιατρική σχολή Αθήνας, ημερίδα για την διαχείριση τέτοιων κρίσεων ( κακώς τα τοπικά ΜΕ την υποτίμησαν με την απουσία τους) με θέμα ‘’διεθνής Ιατρική και διαχείριση κρίσεων υγείας’’ ανοίγοντας ένα αυτόνομο δρόμο συνεργασίας για την διεκδίκηση λύσεων διεθνούς αποδοχής αλλά και πόρων μέσα από καλά στοιχειοθετημένες προτάσεις σε προγράμματα χρηματοδοτήσεων. Πρέπει να απεξαρτηθουμε από την κυβερνητικήπολιτικήκαι να χαράξουμε μια δική μας τοπική πολιτική. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλα τα μεγάλα τοπικά ζητήματα.

4. Εκφράζοντας την προσωπική μαςάποψη στο ζήτημα, αντιλαμβανόμαστε ότι έχειυπερωριμάσει και είναι η ώρατης λύσης μέσωτου αναγκαίουσυμβιβασμούγια να αποφύγουμε τα χειρότερα. Η λύση είναι: ‘’ο Δήμος να επιδιώξει την δημιουργία εκ μέρους της κυβέρνησης χώρου πρώτης υποδοχής και προσωρινής φιλοξενίας μετακινούμενων πληθυσμών με ορους και προϋποθέσεις’’, που εμείς ως κοινωνία θα διατυπώσουμε ως κοινωνία με δεδομένη όμως την πολιτική απόφαση για να μην πέσουμε στην λογική του ‘’έξω από την αυλή μου και όπου νάνε’’ ή όπως λένε οι Ευρωπαίοι ‘’notinmyyard=NIMY’’ που ήταν και είναι ο λόγος για πολλές ανοησίες όπως για παράδειγμα η μη τακτοποιηση του προβλήματος των 50 τσιγγάνων τοπικά ή χωροθέτηση της υγειονομικής ταφής στην Αττική.

Ν Μυλωνάς

Σύμφωνα με μαρτυρίες, η ένταση ξεκίνησε από μερίδα Ιρακινών, οι οποίοι διαμαρτυρόμενοι για την καθυστέρηση (περισσότερο από 15 μέρες παραμονής στην Κω) της απόκτησης των εγγράφων τους δημιούργησαν επεισόδιο.

Στη συνέχεια, ένας ομοεθνής τους, με μεγάφωνο που παραχωρήθηκε από την αστυνομία, προσπάθησε να τους εξηγήσει τη διαδικασία, καθώς και ποιοι έχουν προτεραιότητα, ώστε να ηρεμήσουν και να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. 

Όλα αυτά βέβαια συνέβησαν μπροστά σε δεκάδες τουρίστες και ντόπιους, που απογοητευμένοι και απορρημένοι κοιτούσαν το πλήθος των μεταναστών.

Ο έπαρχος Κω Γ. Χαλκιδιός, έφτασε στο συμβάν, αφού πληροφορήθηκε ότι υπήρχε ένταση, δήλωσε αγανακτισμένος και απογοητευμένος για τα όσα συμβαίνουν, ενώ δέχθηκε και τα παράπονα πολιτών της Κω για την εν λόγω κατάσταση. 

Πιθανότατα οι τοπικές αρχές, σήμερα κιόλας να κάνουν έντονο διάβημα στην κυβέρνηση για την ανεξέλεγκτη πλέον κατάσταση που εξελλίσσεται στο νησί μας... 

Οι φίλοι του Ποδηλάτου Κω συμμετέχουν (με την συμμετοχή μας στη Αλληλεγγύη  Κως)  στο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που έχει προκύψει από τις αρχές του χρόνου και στο νησί μας με την έλευση προσφύγων. 

Με την εμπλοκή μας αυτή θα θέλαμε να καταθέσουμε την άποψη μας.

Ποιοι ονομάζονται Πρόσφυγες (και όχι παράνομοι μετανάστες).

Πρόσφυγαςείναι αυτός που δεν είχε άλλη επιλογή παρά να φύγει από την πατρίδα του. Ο όρος πρόσφυγας αναφέρεται σε άτομο το οποίο βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του και έχει «δικαιολογημένο φόβο δίωξης εξαιτίας της φυλής, της θρησκείας, της εθνικότητας, της συμμετοχής του σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή των πολιτικών του πεποιθήσεων» (ορισμός της Σύμβασης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων) και γι’ αυτό το λόγο δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του.

Τι ζητούν οι πρόσφυγες:

Ταξιδιωτικά έγγραφα για να μπορέσουν για να φύγουν, στέγαση για να φύγουν από τους δρόμους, μεταφορά σε χώρες που ανακοινώνουν ότι είναι έτοιμες να δεχθούν  πρόσφυγες, στήριξη και απόδοση των βασικότερων δικαιωμάτων του πρόσφυγα, δηλαδή στέγη, τροφή, συνένωση οικογένειας, εκπαίδευση, ιατρική περίθαλψη και άδεια εργασίας.

Ιστορία  (Όπως ξεχνάει το παρελθόν υπονομεύει το μέλλον)

Κάποτε, χιλιάδες εξαθλιωμένοι Έλληνες (17000) έφτασαν κυνηγημένοι από τους Τούρκους στη Συρία  (Χαλέπι), ζητώντας προστασία, για να εγκατασταθούν, πρόσκαιρα ή και μόνιμα κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Τι πρέπει να κάνουμε εμείς.

Πρώτα θα θυμίσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν την φυλή μας

Η φιλοξενία (Φίλος + ξένος)

Η ελευθερία ,ο ελεύθερος άνθρωπος για να παραμείνει τέτοιος, ώφειλε με τη σειρά του να έχει Παρρησία, να διαθέτει δηλαδή συγκεκριμένη θέση και γνώμη που να υπερασπίζεται δημοσίως ακόμη και διακινδυνεύοντας την προσωπική του ασφάλεια.

Ευγένεια, ευνομία και ευσέβεια,όπως και από τη στάση του διαρκώς μάχεσθαι και από την θέληση για αρίστευση.

Λογική, Μέτρο, Λιτότητα και Αφιλοχρηματία.

Απόλυτη αυτοθέσμιση των πολιτικών και κοινωνικών του πραγμάτων, όπως και από την συμμετοχή στα κοινά και την καταδίκη της ιδιωτεύσεως και της απαθείας ως εξαιρετικά ατιμωτικές καταστάσεις για τον ελεύθερο πολίτη.

Τι από τα παραπάνω πρεσβεύει ο σημερινός Έλληνας;

 Τελειώνοντας για να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπή την σύντομη παρουσία των εξαθλιωμένων συνανθρώπου μας από το νησί μας, θα πρέπει να απαιτήσουμε από την Δημοτική Αρχή να ανοίξει τις Δημόσιες τουαλέτες που έχει κλειστές, να επικοινωνήσει ο δήμαρχος με άλλους συναδέλφους του σε Ρόδο, Τήλο , Κάλυμνο να ενημερωθεί πως χειρίζονται το συγκεκριμένο πρόβλημα. 

Η Ιστορία δοκιμάζει τον ανθρωπισμό των Ελλήνων.