Είναι απλά και εφαρμόσιμα πολλά από αυτά ακόμη και στις μέρες μας.

Tα περισσότερα υλικά είναι απλά, και τα βρίσκουμε πολύ εύκολα από τη φύση, σε βιολογικά καταστήματα και σε φαρμακεία. Η ομοιοπαθητική απαγορεύει τη χρήση φαρμάκων, οι παλιές γιαγιάδες έβρισκαν λύση σε κάθε πάθηση χρησιμοποιώντας φυσικά προϊόντα, οι ασιατικές χώρες προτείνουν τη χρήση βοτάνων για την αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών.

Πόνοι

ΚΟΙΛΟΠΟΝΟΣ: ένα μάλλινο πανί ποτισμένο με οινόπνευμα ή τσίπουρο το έβαζαν φωτιά, το έσβηναν και το σιδέρωναν. Κατόπιν το έβαζαν στην κοιλιά..

Κάτι παρόμοιο ήταν μαντήλι εμποτισμένο με ζεστό ούζο πάνω στον ομφαλό ή εντριβή με ζεστό νερό με ούζο
Επίσης έβαζαν στην κοιλιά καυτό κρεμμύδι.
Στον κοιλόπονο έπιναν χαμομήλι ή φασκόμηλο ή βράζανε τσίπουρο με νερό και ζάχαρη και το πίνανε

ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ: ούζο ή γαρύφαλλο στο δόντι που πονάει. Κάτι διαφορετικό ήταν αλάτι και ελιά στο δόντι που πονούσε ή σαν λύση απελπισίας έβαζαν φύλλο κισσού στο πονεμένο δόντι άλλα ναι μεν σταμάταγε ο πόνος αλλά ταυτόχρονα δε κατέστρεφε το δόντι!!

ΣΤΟΜΑΧΟΠΟΝΟΣ: έπιναν λικέρ από κράνα.

ΠΟΝΟΣ ΑΥΤΙΟΥ: στάζανε μέσα ζωμό από ψημένο πράσο.

ΠΟΝΟΣ ΛΑΙΜΟΥ: τσάι με κονιάκ και λίγο μαυροπίπερο.

ΚΟΛΙΚΟΣ: βράζανε τριβόλια, αγριάδα( μαζί με τη ρίζα) και τη φούντα του καλαμποκιού. Αυτό το αφέψημα το πίνανε.

ΟΤΑΝ ΠΟΝΑΝΕ ΟΙ ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ: έβγαζαν τα σπόρια από το ρόδι και τα έβραζαν για αρκετή ώρα μέσα σε λίγο νερό. Κατόπιν, στράγγιζαν τα κουκούτσια από το νερό. Αυτόν το χυμό τον φύλαγαν σε ένα βάζο και κάθε φορά που πονούσε ο λαιμός έκαναν γαργάρες. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα.

ΕΝΤΡΙΒΕΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ με χλιαρό ούζο

ΠΟΝΟΙ ΑΠΟ ΡΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ: ζεσταίνουμε σε στεγνό τηγάνι φρέσκια κοπανισμένη ρίγανη και την βάζουμε στο μέρος που πονάει.

Τραυματισμοί-Πληγές

ΜΙΚΡΟΤΡΑΥΜΑΤΑ – ΚΟΙΛΟΠΟΝΟΙ: λάδι από σπαθόχορτο. Μάζευαν το σπαθόχορτο στα μέσα Ιουλίου. Έκοβαν τα άνθη και τα έβαζαν μέσα σε ένα βάζο με ελαιόλαδο. Το άφηναν στον ήλιο για περίπου ένα μήνα.. Μετά το χρησιμοποιούσαν για πληγές αφού πρώτα τις καθάριζαν με χλιαρό νερό.

ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ (παντός είδους χωρίς σκίσιμο): ψίχα ψωμιού εμποτισμένη με ούζο.

ΧΤΥΠΗΜΑ: τοποθετούσαν πάνω κατάπλασμα που έφτιαχναν με κρεμμύδι, λάδι και πιπέρι.

ΓΙΑ ΠΛΗΓΕΣ: σπαθόχορτο, λάδι, οινόπνευμα όλα μαζί σε ένα μπουκάλι και με λίγο βαμβάκι βάζουμε στην πληγή. Η πληγή θεραπεύεται πολύ γρήγορα. Αυτό το φάρμακο λένε πως το είχε στην εκστρατεία ο Μέγας Αλέξανδρος. Είναι το γνωστό Βάλσαμο.

ΚΑΡΟYΜΠΑΛΟ: αμέσως βάζουμε επάνω ένα νόμισμα και ξεπρίζεται.

Για πληγές
Χρησιμοποιούσαν το ΚΑΝΤΟΥΡΙ. Αφού ωρίμαζε και έσκαγε, το έκαναν κομματάκια, το έβαζαν σε ένα μπουκάλι με ελαιόλαδο (όπως το βάλσαμο που κάνει και την ίδια δουλειά) και το έβαζαν στον ήλιο. Από αυτό κάθε φορά που είχαν κάποια πληγή εξωτερική το χρησιμοποιούσαν ως επάλειψη ή εσωτερική το χρησιμοποιούσαν για πόση. (Παράδοση Μακεδονίας)

Για το κόψιμο χρησιμοποιείται με βράσιμο και το ΨΑΘΟΛΟΥΡΙ. (Παράδοση Δημητσάνας)
Επίσης το σταφυλάκι που πρέπει να χτυπηθεί να γίνει σκόνη και μετά να ανακατευτεί με ξίδι. (Παράδοση Δημητσάνας)

Καψίματα-Εγκαύματα

ΚΑΨΙΜΟ: για το κάψιμο κάνανε ασβεστοαλοιφή. Έπαιρναν καθαρό ασβεστόνερο σε ένα φλιτζάνι, έβαζαν μέσα ελαιόλαδο και το χτυπούσαν με ένα πιρουνάκι για αρκετή ώρα.

Εκείνο έπηζε και γινόταν κανονική αλοιφή. Αυτό ήταν το φάρμακο για τα καψίματα.

ΚΑΨΙΜΟ: χυμό ντομάτας ή χοιρινό λίπος ή επίθεμα από λεπτές φέτες ωμής πατάτας.

ΠΛΗΓΗ Η ΚΑΨΙΜΟ Η ΤΡΑΥΜΑ: έβαζαν καπνό πάνω στην πληγή.

ΚΑΨΙΜΟ: βάζανε αλάτι και πολύ ώρα κάτω από το κρύο νερό.

ΚΑΨΙΜΟ: αλάτι και σάλτσα.

ΚΑΨΙΜΟ ΑΠΟ ΗΛΙΟ: αλείβονταν με γιαούρτι.

ΚΑΨΙΜΟ: βάζουμε επάνω πατάτα σε φέτες.

ΚΑΨΙΜΟ: Τοποθετούμε επάνω στην καμένη επιφάνεια κρόκο ΑΥΓΟΥ. Αυτός πρέπει να μείνει κάποιες ώρες μέχρι να πάρει όλη την κάψα. Φροντίζουμε να έχει σε όλη την καμένη επιφάνεια πιάσει γερή κρούστα αυγού. (Παράδοση Μακεδονίας)

ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: έβαζαν επάνω αλεύρι. Δεν άφηνε να δημιουργηθεί σημάδι..

Διάφορα

ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΜΑΤΙΩΝ: κομπρέσες με χαμομήλι

ΑΣΘΜΑ: πρόβειο μαλλί το πότιζαν με ούζο και κόκκινο πιπέρι και το έβαζαν στο στήθος.

ΑΦΘΕΣ: ζουμί από καρότο. Βράζουμε σε ένα μπρίκι 2 καρότα για 5-10 λεπτά και κάνουμε πλύσεις τις άφθες.

ΔΙΑΡΡΟΙΑ: έβραζαν φλούδα από ρόδι.

ΔΙΑΡΡΟΙΑ: πίνουμε πικρό ελληνικό καφέ με μία κουταλιά χυμό λεμόνι ανακατεμένα.

ΛΟΞΥΓΚΑΣ: τρώμε μία κουταλιά ζάχαρη.

ΟΥΛΑ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΟΥΝ: πλύσεις 3 φορές την ημέρα με αφέψημα εχινάκειας, χαμομηλιού ή λεβάντα. Επίσης πλύσεις με λεμόνι.

ΠΙΕΣΗ: έβραζαν δυόσμο και μαϊντανό και έπιναν το ζουμί.

ΠΙΕΣΗ: χαμομήλι

ΠΙΤΥΡΙΔΑ: χτυπάμε 2 κρόκους αυγών με ένα φλιτζανάκι χλιαρό νερό. Απλώνουμε στο κεφάλι κάνοντας μασάζ. Αφήνουμε περίπου 15 λεπτά. Ξεπλένουμε με νερό με ξύδι.

ΠΥΡΕΤΟΣ: κομπρέσες με ξύδι.

ΠΥΡΕΤΟΣ: βάζανε ζεστά πίτουρα κάτω από το σεντόνι που κοιμόταν ο άρρωστος ώστε να ιδρώσει και να του πέσει ο πυρετός.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ: μία σταγόνα ρετσίνι την ημέρα.

ΣΑΚΧΑΡΟ: έβραζαν ένα λουλούδι που το έλεγαν μπαρμπαρόριζα και το έπιναν κάθε πρωί.

ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΜΕΛΙΣΣΑΣ: βάζανε πάνω μία σκελίδα σκόρδο στουμπισμένη ή αμέσως μετά το τσίμπημα βάζανε ξύδι.

ΧΟΛΗΣΤΕΡIΝΗ: βράζανε αγριάδα και πίνανε το ζωμό.

Πρηξίματα-Μελανιάσματα

ΠΡΗΞΙΜΟ – ΣΤΡΑΜΠΟΥΛΗΓΜΑ: μασούσαν ζυμωτό ψωμί και το έβαζαν σαν κατάπλασμα στο πάσχων σημείο.

ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑ: ζεστό νερό και λαδάκι εντριβή, εντριβή στην άρθρωση που πάσχει μέσα σε λεκάνη με ζεστό νερό και σαπουνάδα.

ΜΕΛΑΝΙΑΣΜΑ ΑΠΟ ΧΤΥΠΗΜΑ: σε αυτήν την περίπτωση άλειφαν βούτυρο ή έβαζαν μολυβόνερο οι προνομιούχοι έχοντες φαρμακείο στη γειτονιά.

ΣΤΡΑΜΠΟΥΛΗΓΜΑ ΠΟΔΙΟΥ: έδεναν το πόδι, στο σημείο που πληγώθηκε, με κρεμμύδι και λίγο λάδι.
Επίσης έπαιρναν πρόβειο μαλλί το έβρεχαν με ζεστό νερό και τύλιγαν το πονεμένο μέρος

ΠΡΟΣΟΧΗ - Οι πληροφορίες που αναφέρονται δεν πρέπει να αντικαθιστούν τις συμβουλές ή οδηγίες του γιατρού σας. Για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας σας πρέπει να απευθύνεστε στον γιατρό σας που είναι ο πλέον αρμόδιος για να σας δώσει θεραπεία ή συμβουλές για την περίπτωση σας.

Πηγές - enallaktikidrasi/ lifehub

Μάλιστα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα , από τη χρήση «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων, τα οποία παρουσιάστηκαν στο AAOSAnnualMeeting, που πραγματοποιήθηκε στο LasVegas/Nevada24-28 Μαρτίου.

Δεν είναι λίγοι δε οι επιστήμονες που κάνουν λόγο για ιατρικά θαύματα όσον αφορά την αποκατάσταση τέτοιων αθλητικών κακώσεων καιαποκαλούν τα βλαστοκύτταρα ως την «πενικιλίνη» του 21ου αιώνα»!

Σύμφωνα με τους αθλίατρους τα βασικά πλεονεκτήματα από την θεραπεία με αυτόλογα ενήλικα βλαστικά κύτταρα είναι:
η επιτάχυνση της διαδικασίας ανακατασκευής του τραυματισμένου μυός (κάτω του μισού χρόνου που συνήθως απαιτείται),
η αποκατάσταση του μυός χωρίς τη δημιουργία "ουλής", που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο τέλος της σταδιοδρομίας του έναν αθλητή,
η ασφάλεια που προσφέρει ως αυτόλογη θεραπεία,
το υψηλό προφίλ αντοχής,
η απλή και ανώδυνη εφαρμογή,
η αποφυγή χειρουργείου και νοσηλείας,
η άμεση ανακούφιση από τον πόνο
η αποφυγή υποτροπής νέου τραυματισμού στο ίδιο σημείο»

«Οι συνάδελφοι που κάνουν λόγο για ιατρικό θαύμα δεν υπερβάλουν. Η χρήση των αυτόλογων βλαστοκυττάρων στην θεραπεία των αθλητικών κακώσεων ανοίγει πραγματικά νέες σελίδες στην αθλιατρική» τονίζειο Δρ Σταύρος Αλευρογιάννης, διακεκριμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός και ειδικός Αθλητίατροςπου εφαρμόζει την Αναγεννητική Ορθοπεδική με χρήση αυτόλογων ενηλίκων βλαστοκυττάρων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

«Τα βλαστικά κύτταρα, εξηγεί ο Δρ Αλευρογιάννης, παράγουν πρωτεΐνες που αλλάζουν το κυτταρικό περιβάλλον στο σημείο της μυϊκής βλάβης και επιταχύνουν την επούλωση και την ιστική ανακατασκευή».

Η θεραπεία αθλητών με αυτόλογα βλαστοκύτταρα είναι αρκετά διαδομένη στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό, όπως αναφέρει ο Δρ Αλευρογιάννης. Μάλιστα σε θεραπεία με βλαστοκύτταρα έχουν υποβληθεί στο εξωτερικό, διάσημοι ποδοσφαιριστές όπως ο Diego Costa της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Van Persi της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Frank Lampard της Τσέλσι, ο Λούκα Μόντριτς της Ρεάλ και ο άσος της Εθνικής Αργεντινής Di Maria.Επίσης αθλητές άλλων σπορόπως οι μπασκετμπολίστες Π. Γκαζόλ, Κόμπι Μπράιαντ και ο τενίστας Ράφα Ναδάλ.

Η θεραπεία με τα βλαστικά κύτταρα δεν υποκαθιστά τη φυσιοθεραπευτική αντιμετώπιση αλλά συμπορεύεται με τα πιο σύγχρονα θεραπευτικά μέσα για το μέγιστο αποτέλεσμα, στον ελάχιστο χρόνο!

ΑΥΤΟΛΟΓΑ ΕΝΗΛΙΚΑ ΒΛΑΣΤΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ- ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα, λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή, με τη διαδικασία της μίνι λιποαναρρόφησης. Στη συνέχειαενεργοποιούνται σε πιστοποιημένο εργαστήριο στην Αθήνα. Συγκεκριμένη ποσότητα μπορεί να αποθηκευτεί για μελλοντική χρήση και η θεραπευτικά αναγκαία ποσότητα κατά περίπτωση, επανατοποθετείται στον ασθενή, ως απλή ιατρική πράξη, την ίδια ημέρα.

«Στους επαγγελματίες αθλητές, που δεν έχουμε το χρονικό περιθώριο της επεξεργασίας και ενεργοποίησης των βλαστοκυττάρων, αλλά θέλουμε άμεση παρέμβαση και αποκατάσταση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ετερόλογα ( από άλλο δότη) ή και αλλογενή βλαστικά κύτταρα, καθώς δεν έχουν αντιγονικές ιδιότητες και δεν προκαλούν παρενέργειες» αναφέρει ο Δρ Αλευρογιάννης και προσθέτει

«Ως καλύτερη λύση προτιμούμε να παίρνουμε βλαστοκύτταρα από τούς αθλητές στην αρχή της αθλητικής σεζόν, να τα κρυοσυντηρούμε και να τα έχουμε έτοιμα γι' αυτόν, όποτε τα χρειαστεί. Η διαδικασία αυτή όταν πρόκειται για τοπική χρήση στους μύες δεν θεωρείται απαγορευμένη από τη WADA»

ΜΥΙΚΕΣ ΘΛΑΣΕΙΣ Η ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ ΚΑΚΩΣΗ
Στο ποδόσφαιρο οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν την πιο συχνή αθλητική κάκωση και αντιπροσωπεύουν το 20-37% των αιτιών αποχής από το άθλημα στους επαγγελματίες και το 18-23% στους ερασιτέχνες.

Η πιθανότητα τέτοιου τραυματισμού είναι 6 φορές μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε σχέση με την προπόνηση.

Το 92% αφορά θλάσεις στα κάτω άκρα ( οπίσθιοι μηριαίοι 37%, προσαγωγοί 23%,τετρακέφαλοι 19%,γαστροκνήμιος 13%)
Το 60% των θλάσεων τετρακεφάλου αφορούσε το "κυρίαρχο" σκέλος
Τα 2/3 των θλάσεων είναι αποτέλεσμα άμεσης πλήξης. Τα σύνδρομα υπέρχρησης των μυών είναι πιο συχνά στην περιοχή του ισχίου και βουβώνα.
«Η πιθανότητα μυϊκού τραυματισμού αυξάνει σαφώς με την ηλικία. Αθλητές πάνω από 30 χρόνων, έχουν σαφέστατα αυξημένη πιθανότητα θλάσης σε σύγκριση με αθλητές ηλικίας κάτω των 22 χρόνων» καταλήγει ο Δρ Αλευρογιάννης.

Επίσης η πιθανότητα υποτροπής της θλάσης είναι περίπου 16%, με αυξημένη πιθανότητα σε αυτούς που είχαν μεγαλύτερη αποχή από το άθλημα λόγω του πρωτοπαθούς τραυματισμού.

Σε γενικές γραμμές μια ποδοσφαιρική ομάδα με 25 παίκτες θα πρέπει να περιμένει 15 περίπου θλάσεις ανά σεζόν. Το 58% οδηγούν σε αποχή από προπόνηση και αγώνες για περισσότερο από μία εβδομάδα,ενώ 11% εξ αυτών για περισσότερο από 4 εβδομάδες. Οι θλάσεις του τετρακεφάλου μηριαίου κρατούν τους αθλητές σε αποχή στατιστικά περισσότερο από τις θλάσεις της γαστροκνημίας.

www.dralevrogiannis.gr Τηλ 210 778 6868 & 694 499 8694