Συνέντευξη στην Κατερίνα Νινιού

Δεν θα τον δεις ποτέ να βγαίνει να διασκεδάσει χωρίς να έχει δίπλα του μια όμορφη, εντυπωσιακή γυναίκα. «Ένεκα δουλειάς», θα σου πει, αν τον ρωτήσεις. O Nίκος Μπάμπαλης, είναι ο άνθρωπος που διοργανώνει κάθε χρόνο καλλιστεία ανά την Ελλάδα. Eίναι, επίσης, ο ευφυής επιχειρηματίας που άνοιξε το 1995 το "Must". Ιστορικό μαγαζί το "Must"! Το πιο «in» club όλης της Αθήνας από όπου παρήλασαν τραγουδιστές, ηθοποιοί, εφοπλιστές, αθλητές και wannabe celebrities της τότε χρυσής εποχής του «αθώου» clubbing. Στα εγκαίνια έκλεισε όλη η Κηφισίας. Χωρούσε 800 άτομα το μαγαζί και απ΄ έξω περίμεναν άλλοι 1.000 στην ουρά. Δεν υπάρχει διάσημος που να μην έχει περάσει μια βόλτα από το «Must» του Μπάμπαλη: ο Shaquille O'Neal, ο Versace, ο Valentino, η Sharon Stone, η Jacqueline Bisset, η Linda Evangelista που μου τραβούσε πονηρά, τη γραβάτα. Θέλεις και άλλα ονόματα; Αrmani, Cavalli, Naomi Campbell.
 

Ο «vivere pericolosamente» Μπάμπαλης ομολογεί: «Μέσα στη νύχτα, γνώρισα τις μεγαλύτερες προσωπικότητες: επιχειρηματίες, εφοπλιστές και κάθε είδους παράγοντες. Όταν κάνεις «χαμό» τραβάς τα βλέμματα: σε προσέχουν, σε καλούν στο τραπέζι και σε κάνουν φίλο τους. Εγώ έκανα «χαμό» κάθε βράδυ. Ήμουν η πιο αυστηρή "πόρτα" όλης της Αθήνας. Δεν έμπαινες μέσα στα μαγαζιά, αν δεν περνούσες πρώτα από τον Μπάμπαλη. Κάθε βράδυ καθόμουν μέχρι τις δύο τα μεσάνυχτα, πόρτα. Έκοβα πάντα τις γυναίκες που φορούσαν παπούτσια - πλατφόρμες και ας ήταν οι ωραιότερες της Αθήνας. Με εκνεύριζε αυτό το τακούνι, το θεωρούσα τελείως αντιερωτικό.

»Σε όλα τα μαγαζιά μου υπήρχαν πάντα δύο τραπέζια κρατημένα με 20 μοντέλα το καθένα. Εκεί δεν πλησίαζε ούτε ο Θεός. Μόνο όποιον ήθελα εγώ, έβαζα να καθίσει μαζί με τα κορίτσια. Μην κοιτάς τώρα, τότε τα μοντέλα είχαν αξία. Από τη νύχτα έφυγα πριν τρία - τέσσερα χρόνια. Γιατί; Κουράστηκα, βαρέθηκα. Να στο πω αλλιώς; Έπαψε να μου κάνει κέφι. Υπάρχει πολλή βρωμιά και ζήλια μέσα στη νύχτα. Τώρα πια, ασχολούμαι μόνο με το μαγαζί που έχει η γυναίκα μου στο Παλαιό Φάληρο. Πρόκειται για ένα wine bar, "​Piccolo" λέγεται».
 

«Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με τα καλλιστεία. Ο συγχωρεμένος ο Πρεβελάκης μου ΄χε μάθει τα πάντα.. Ήξερα ήδη πολλά κορίτσια που έρχονταν στα μαγαζιά μου και άρχισα να βρίσκω και από το facebook και να τις προτείνω. Δυστυχώς δεν υπάρχουν πια μεγάλες διοργανώσεις καλλιστείων. Τα καλλιστεία γίνονται τώρα για «αρπαχτή». Είμαι ο μόνος που μπορώ να περηφανεύομαι ότι τα καλλιστεία που έχω διοργανώσει όλα αυτά τα χρόνια συγκρίνονται μόνο με τα αντίστοιχα του εξωτερικού. Θέλω να πω κάτι σε αυτό το σημείο. Συμβουλεύω τα κορίτσια που παίρνουν μέρος να είναι πολύ προσεχτικές με τους «παπατζήδες» φωτογράφους που θέλουν να τις φωτογραφίσουν γυμνές για να τις εκβιάσουν στη συνέχεια. Αν για κάτι μπορώ να περηφανεύομαι όλα αυτά τα χρόνια στη δουλειά, είναι ότι δεν εξαπάτησα ποτέ καμιά κοπέλα. Έχω τη συνείδησή μου καθαρή. Δεν εκβίασα κανένα 19χρονο κορίτσι, πουλώντας του πλαστά όνειρα και λέγοντάς του ότι «θα σε κάνω βασίλισσα». Ίσα ίσα που έχουν φύγει πολλές κοπέλες με κλάματα γιατί ο Μπάμπαλης ήταν τίμιος και τους έλεγε από την πρώτη στιγμή «δεν κάνεις κοριτσάκι μου γι΄ αυτόν τον χώρο». Δεν θέλω να κάνω τον ήρωα στην πιάτσα αλλά συστήνω στα κορίτσια και τους γονείς τους να με ρωτήσουν πριν χτυπήσουν την πόρτα κάποιου πρακτορείου μοντέλων που τους πουλά παραμύθια και τους ρίχνει δίπλα σε επιχειρηματίες για να εισπράξει λεφτά.
 
Οι Ελληνίδες ήταν πάντα οι πιο όμορφες γυναίκες όλης της Ευρώπης.

Κάποτε συνάντησα σε ένα από τα μαγαζιά μου τη Sharon Stone. Την έκανα και παραμίλαγε με την πάρτη μου. Γιατί; Γιατί δεν της έδωσα καμιά σημασία. Δεν την αντιμετώπισα ως super star αλλά ως μια απλή γυναίκα της γειτονιάς μου. Το ίδιο έκανα και με τη Naomi Campbell και την Linda Evaggelista. Αυτή είναι η επιτυχία ενός άνδρα. Να μην δείξει στη γυναίκα ότι σαστίζει μπροστά στην ομορφιά της. 
 
Αν έχει κάνει ποτέ εμένα, γυναίκα να σαστίσω και να χάσω το μυαλό μου;

Σου ‘πα, έχω τακτική μαζί τους. Όταν βλέπω ότι κάτι δεν πάει καλά, φεύγω πριν με στείλουν. Επίσης όσα από τα κορίτσια μου στο μόντελινγκ με έκαναν στην άκρη γιατί πίστευαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν μόνες τους, δεν με ξαναείδαν! Όταν ο Μπάμπαλης φεύγει, δεν γυρνάει πίσω. Αν γυρίσει είναι αποτυχημένος και εγώ την αποτυχία την σιχαίνομαι.  
Ναι, περιτριγυρίζομαι καθημερινά από τις πιο ωραίες γυναίκες. Ωστόσο είμαι παντρεμένος πάνω από σαράντα χρόνια. Και αν θέλω εγώ να κάνω τη «λαδιά» μου, θα την κάνω χωρίς να δώσω δικαίωμα στη γυναίκα μου.
 
Αυτό που μπορώ να σου πω σίγουρα, είναι ότι η Χριστίνα -η γυναίκα μου- υπήρξε μία από τις ομορφότερες γυναίκες της Θεσσαλονίκης. Χωρίς υπερβολές. Aν δεν ήμουν παντρεμένος πάντως, και δεν είχα αποκτήσει δυο παιδιά τώρα, θα' μουν βασιλιάς. Δεν θέλω να περιαυτολογήσω αλλά υπήρξα ένας από τους πιο ωραίους άνδρες της Αθήνας. Περπατούσα στους δρόμους και σταματούσε η κυκλοφορία. Φαντάσου με μαυρισμένο, με το γαλάζιο μάτι και να φοράω καλόγουστα μπλουζάκια. Τις έκανα όλες και παραμιλούσαν.

Δεν υπήρξε γυναίκα που να είπε «όχι» στον Μπάμπαλη. Κάποια στιγμή μάλιστα, μου έτυχε μια γυναίκα - «λαχείο». Κόρη βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας. Τη γνώρισα μέσα στο αεροπλάνο. Την ώρα που επιβιβαζόμουν από Βυρητό για Σαουδική Αραβία, επιβιβαζόταν και αυτή με τη συνοδεία της. Με είδε και έπαθε την πλάκα της. Ξεκινά το αεροπλάνο, με πλησιάζει μια αεροσυνοδός και μου φέρνει σαμπάνια. «Αυτή η Cristal είναι για εσάς, θα με ακολουθήσετε;». Το μυαλό μου πήρε αμέσως, στροφές. Τα επόμενα δευτερόλεπτα βρισκόμουν στον πάνω όροφο του αεροπλάνου, απέναντι από την κόρη του βασιλιά. Άρχισε να μου μιλά, να με κερνά και άλλες σαμπάνιες αλλά μόλις έβγαλε τον φερετζέ και είδα καθαρά το πρόσωπό της, τρόμαξα. Θα μπορούσα να είχα πολλά λεφτά τώρα, αν δεν είχε τα χάλια της η κόρη του βασιλιά.
 
Τα δικά μου λεφτά τα έφαγα όλα στα ρούχα, τα ακριβά αμάξια και τα ωραία μάτια. Τσιγάρο και αλκοόλ ήταν μακριά από ΄μενα. Μόνο σαμπάνια Dom Perignon έπινα στα μαγαζιά μου και κάπνιζα κανένα πούρο για να κάνω «λεζάντα» στους πλούσιους που έρχονταν και μου το ΄παιζαν ιστορία. Ζητούσα επίτηδες, πούρο από τους ίδιους και έβλεπες ότι τσιγκουνεύονταν να το δώσουν.
 
Πέτυχα στη ζωή μου και το μυστικό ξέρεις ποιο ήταν; Ήμουν πάντα, καλός δημοσιοσχετίστας. Αν δεν είχα το «μπίριμπιρι» δεν θα είχα καταφέρει να επιβιώσω τόσα χρόνια. Δεν κωλώνω πουθενά. Αυτός είναι ο Μπάμπαλης
.
Την Ελένη Μενεγάκη ξέρεις ποιος την ανακάλυψε; Εγώ.

Την ήξερα κοριτσάκι τότε από τον Γιώργο Πολυχρονίου. Παράλληλα έκανα παρέα με τον Μίνωα Κυριακού. Τότε είχε φύγει μόλις από τον ΑΝΤ1 η Ρούλα Κορομηλά και είχε έρθει στη θέση της η Πόπη Χατζηδημητρίου. Δεν του έκανε του Μίνωα η Χατζηδημητρίου, με πιάνει, λοιπόν, ένα βράδυ και μου λέει: «ρε γέρο ποια λες να φέρω για το Πρωινό;». Εγώ τότε, ήμουν ανάμεσα σε δύο γυναίκες, την Χριστίνα Παππά και την Ελένη Μενεγάκη. Παίρνει, θυμάμαι, εκείνη την ώρα τηλέφωνο τον Χαραμή και του παραγγέλνει: «θέλω αύριο, στο γραφείο μου την Μενεγάκη». Μετά από δύο μέρες η Ελένη είχε αναγορευτεί ήδη, «βασίλισσα του Πρωινού Καφέ». Είναι πολύ έξυπνη γυναίκα η Μενεγάκη. Βοήθησε, βέβαια, και το γεγονός ότι την εποχή που βγήκε δεν υπήρχε κάποια άλλη να την ανταγωνιστεί.
 
Όσο για το ποια προσωπικότητα γνώρισα και μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια; 

Ζωή Λάσκαρη. Ήταν μια γυναίκα πλασμένη να γίνει star. Μια γυναίκα που ήξερε πάντα, τι ήθελε από τους άνδρες και τη ζωή της. Έξυπνη, συγκροτημένη, μια χωρίς ηλικία star. Λένε ότι οι μύθοι χτίζονται και η Ζωή έχτισε πολύ καλά τον δικό της προσωπικό μύθο. Κάτι αντίστοιχο έκανα και εγώ…