Ο Θανάσης Ασπρούλιας γράφει για τις ντροπιαστικές εικόνες που εκτυλίχθηκαν στο Φάιναλ Φορ Νεανίδων, που διεξήχθη στο “κλειστό” γυμναστήριο της Καλύμνου.

Για την Κάλυμνο μου είναι δύσκολο να εκφράσω αντικειμενικά τις σκέψεις μου. Αυτό που για την πλειονότητα του πληθυσμού είναι ένα άγνωστο ακριτικό νησί, γνωστό για τους σφουγγαράδες του, για εμένα είναι η δεύτερη πατρίδα, που γνώρισα σε ηλικία 18 ετών, είναι ο τόπος που μου πρόσφερε απλόχερα τη δεύτερη οικογένειά μου και της χρωστάω ευγνωμοσύνη.

Στην Κάλυμνο δεν γνώρισα μόνο τον μελλοντικό φίλο, κουμπάρο κι εν τέλει αδελφό, Αντώνη, αλλά ένα σωρό ανθρώπους με σπάνιο πνεύμα, μία ιδιαίτερη σοφία και κυρίως ευστροφία. Αλλοι, όπως ο Νίκος, ή ο Γιάννης κατακτούν την Ευρώπη, κι άλλοι, ο Μιχάλης, ο Σάκης, ο Αντώνης Κ. αρνήθηκαν πεισματικά τα κελεύσματα της πρωτεύουσας αφιερώνοντας τη ζωή τους στην κοινωνία που γεννήθηκαν, αποφασισμένοι να διαιωνίσουν το σπάνιο πνεύμα του νησιού, θυσιάζοντας καριέρες και όνειρα. Πιστέψτε με δεν υπερβάλλω.

Μετά τον δάσκαλο Παπαγγελή, όμως, η σχέση μου με την Κάλυμνο όχι δεν αποτεφρώθηκε ποτέ, αλλά τότε, στα μικράτατα, όταν το μπάσκετ έμπαινε πολύ έντονα στη ζωή και ως επίδοξοι, ονειροπαρμένοι επίγονοι του Γκάλη, του Γιαννάκη και του Φάνη, από την τσάντα του σχολείου δεν έβγαιναν ποτέ τα ευαγγέλια του μπάσκετ. Το θρυλικό “7ήμερο” του Κοτσώνη, αργότερα το “Μπάσκετ” του Ευσταθίου και εν τέλει το ηγεμονικό στο επίπεδο του Τύπου της εποχής, το “Τρίποντο”. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, για εμάς, που ρουφάγαμε ακόμα και τα μονόστηλα των αθλητικών εφημερίδων και των εξειδικευμένων εκδόσεων, μία ομάδα ονόματι Ατταλος είχε γίνει συνώνυμη του υπερβατικού ορίου, δημιουργώντας ένα μικρό μύθο.

Ηταν ο Ατταλος Καλύμνου της Σεβαστής Ασημακοπούλου. της Πόπης Κυπραίου, Κατίνας Κουλλιά, της Μαρίας Ασημακοπούλου, της Σεβαστής Χατζηγεωργίου, της Ειρήνης Ασημακοπουλου, της Ειρήνης Κουρκούτη, της Ειρήνης Φαρμακίδου, της Σεβαστής Ιακώβου με προπονητή τον Γιάννη Γερακιό, που κατάφερε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στην Α’ Εθνική του πρωταθλήματος των Γυναικών. Ενα πρωτάθλημα, που, μη σας ξαφνιάζει, λόγω του Σπόρτιγκ και της Αννυς Κωνσταντινίδου και τις μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες που έκανε, κάθε άλλο παρά ανυπόληπτο ήταν.

Το μπάσκετ της Δωδεκανήσου δε γεννήθηκε στην Κάλυμνο, ήταν όμως το νησί που έστειλε την πρώτη ομάδα του νησιωτικού συμπλέγματος στην Πρωτη Εθνική, και υποδέχθηκε το πρώτο κλειστό της ευρύτερης περιοχής. Αργότερα, η παραγωγική διαδικασία έδωσε κύτταρο ζωής στις σπουδαίες Φωτούλα και Βίκυ Βολωνάκη (αδελφές του Δημήτρη, που έπαιξε ποδόσφαιρο στην ΑΕΚ). Η Κάλυμνος δεν μετετράπη ποτέ σε μπασκετικό λίκνο της Δωδεκανήσου, το κατόρθωμα των κοριτσιών του Αττάλου όμως, τότε, θα παραμένει ως ένας από τους μεγαλύτερους αθλητικούς άθλους. Η μικρή Κάλυμνος, ταξίδεψε το όνομά της σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, είναι οι ίδιοι (κατεστραμμένοι) τοίχοι, το ίδιο (λιωμένο και επικίνδυνο πια) πλαστικό ταρτάν, οι ίδιες (απαρχαιωμένες) μπασκέτες, η ίδια (τρυπημένη από την αδιαφορία) στέγη, που θυμίζουν τον άθλο του Αττάλου. Το πρώτο κλειστό της Δωδεκανήσου, αυτό στο οποίο παίζουμε όλοι εμείς ως επισκέπτες κάθε καλοκαίρι μέσα στο λιοπύρι, είναι πλέον το χειρότερο, το πιο εγκαταλελειμμένο, το πιο επικίνδυνο του συμπλέγματος κι ένα από τα χειρότερα αθλητικά κουφάρια της χώρας.

Μέχρι που προ ημερών, στη διάρκεια του Φάιναλ Φορ Νεανίδων, η ντροπή και η θλίψη πολιόρκησαν συναισθηματικά τους κατοίκους του νησιού, που έτσι κι αλλιώς, εδώ και δεκαετίες, αισθάνονται μόνοι. Ολους αυτούς που η Πολιτεία θυμάται μονάχα σε περιόδους κρίσεων και στις επετείους της κρίσης των Ιμίων. Χορτασμένοι από ψέματα, υπερβολές και υποσχέσεις πια, οι κάτοικοι της Καλύμνου, που περίμεναν δεκαετίες ολόκληρες να ολοκληρωθεί το μισοχτισμένο (και αφημένο στην τύχη του επί χρόνια) αεροδρόμιο, δεν περιμένουν τίποτα. Δεν ανέχονται όμως να είναι Πολίτες τρίτης, ούτε, εν έτει 2017, να γίνονται πρωταγωνιστές σκηνών, που ακόμα και πριν από 30 χρόνια θα ήταν εξευτελιστικές για τον τόπο και την αξιοπρέπειά των κατοίκων της.

Ακόμα χειρότερη όμως, ήταν η εικόνα των κοριτσιών, που στην προσπάθειά τους να πετύχουν το στόχο τους, έσκαγαν σαν ζαλισμένα κοτόπουλα στο πλαστικό του γηπέδου, που δεχόταν σταγόνες βροχής από παντού. Κουβάδες και πανιά επιστρατεύτηκαν για να ευνοήσουν την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, που εξελίχθηκε σε μπάσκετ ανώμαλης επιφάνειας.

Ο αγώνας διήρκησε τρεις ολόκληρες ώρες, διότι ΕΠΡΕΠΕ να γίνει, εξαιτίας των δρομολογίων των καραβιών και των επιπλέον εξόδων που θα γεννούσε μία πιθανή αναβολή. Η ζωή στα νησιά, έτσι είναι, μην απατάσθε! Ζω στην Ελλάδα, όπως κι εσείς… Δεν έχω απολύτως καμία απαίτηση από τις ομάδες, ή τους διοργανωτές και τους διαιτητές να αποφασίσουν ελαφρά τη καρδία μία αναβολή.

Είχαν ανθρώπινη υποχρέωση να το παλέψουν. Είναι άλλο αυτό όμως, κι άλλο να μπαίνει σε κίνδυνο η σωματική υγεία των νεαρών αθλητριών, που από την πλευρά τους, όχι μόνο αγωνιούσαν να αγωνιστούν, αλλά θα έπαιζαν ακόμα και σε ανοιχτό γήπεδο με χιόνι τον αγώνα της ζωής τους. Αυτά τα κορίτσια δε βρέθηκε κανείς να τα προστατεύσει. Η Κάλυμνος, που έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για την διοργάνωση του Φάιναλ Φορ, ανέλαβε την ευθύνη με προσευχές κι επικλήσεις να μην ανοίξουν οι ουρανοί αυτό το διήμερο. Ομως άνοιξαν. Και οι εικόνες έμοιαζαν να έρχονται από τις σελίδες μία αθλητικού περιεχομένου Αποκάλυψης.

Η Κάλυμνος έχει αφεθεί στη μοίρα της, μαζί και οι υποδομές της, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των αθλητών και των αθλητριών του νησιού, που έχει παράξει ποδοσφαιριστές και πανελλήνιους πρωταθλητές στο στίβο. Με το κλειστό του μπάσκετ όμως, δεν ασχολείται κανείς. Παραμελημένο στο γήρας του φιλοξενεί φυντάνια που έχουν έρωτα για τον αθλητισμό, αγνοώντας τους κινδύνους που κρύβει. Υποσχέσεις; Πολλές! Εξαγγελίες; Ακόμα περισσότερες! Χρόνια και χρόνια επαναλαμβάνεται το ίδιο ποίημα, που πλέον έχει πάψει να δημιουργεί ελπίδα για ένα ακριτικό νησί, που εκτός των προβλημάτων στις συγκοινωνίες, δεν προσφέρει στους κατοίκους του μία διέξοδο ενασχόλησης ή ψυχαγωγίας.

Μάλλον είναι δευτερεύουσα ανάγκη για τη Δημοτική Αρχή και όλες που προηγήθηκαν. Η Κάλυμνος των σφουγγαράδων, βρήκε χώρο στην επικαιρότητα, όχι, όμως, για καλό. Οπως συμβαίνει συνήθως με τους ακριτικούς τόπους και ιδιαίτερα με τις περιοχές εκτός της τουριστικής ελίτ ζώνης της ελληνικής επικράτειας. Ας είναι η κατασκευή ενός γηπέδου, σε ένα νησί με αθλητική παράδοση, η αφορμή για να γίνει ο Κάλυμνος φορέας όμορφων ειδήσεων. Και κυρίως για να υπάρξει ένα αντίβαρο στην δεδομένη, πια, γνώμη ότι τους ακρίτες θυμόμαστε όποτε μας καπνίσει. Η όποτε μας βολεύει!

kalymnos-news.gr

Γράφει ο Δημήτρης Δρόσος

(Ενημέρωση 11-3-2017. 11:30 / Μετά από καταγγελία στην Dailymotion όπου ήταν ανεβασμένο το παραποιημένο βίντεο της εφημερίδας Sozcu , αφαιρέθηκε αμέσως , σε επόμενη ενημέρωση μας θα το αναρτήσουμε προς γνώση των αναγνωστών μας)

Γνωστοί για την τακτική τους , αυτή η ράτσα των ανθρώπων που διεκδικούν και θέση στην Ευρωπαϊκή  Ένωση χτύπησαν και πάλι. Μέσα από ένα κατάπτυστο ψευδές άρθρο, τόσο στην έντυπη εφημερίδα Surkuz όσο και στην ιστοσελίδα τους ,αμφισβητούν την Ελληνικότητα ορισμένων νησιών, με αφορμή την επίσκεψη την περασμένη Τρίτη 7 Μαρτίου 2017 του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου στη Ψέριμο,αναφέροντας ότι επισκέφτηκε νησί που ανήκει στην Τουρκία!!

Παράλληλα με λύπη διαπιστώσαμε πως τόσο οι φωτογραφίες που χρησιμοποίησαν όσο και το βίντεο που ανάρτησαν στην ιστοσελίδα τους είναι προϊόν κλοπής (πνευματική μας ιδιοκτησία) καθώς ουδέποτε πήραν άδεια από την εφημερίδα μας  για να τα χρησιμοποιήσουν πόσο μάλλον να τα παραποιήσουν , όπως και έπραξαν αλλάζοντας μάλιστα στο βίντεο που ανάρτησαν και τα λογότυπα μας και βάζοντας τα δικά τους,  θέλοντας έτσι να το οικειοποιηθούν για τους δικούς τους λόγους που δεν είναι επί του παρόντος να αναλυθούν.

Παρακάτω παραθέτουμε την απάντηση που στάλθηκε στο δημοσιογράφο  Saygı ÖZTÜRK,  του αρθρογράφου του κατάπτυστου κειμένου, καθώς και την απάντηση μας για τα περί Ελληνικότητας των νησιών. (η απάντηση στάλθηκε μέσω Facebook μεταφρασμένο στα Αγγλικά στο λογαριασμό του Saygı ÖZTÜRK).

Στο τέλος υπάρχουν το βίντεο το δικό μας και και το «προϊόν υποκλοπής».

Ενώ στις φωτογραφίες φαίνεται ξεκάθαρα και η αλλοίωση των λογοτύπων.

«Χαίρετε. Είμαι ο ιδιοκτήτης της έντυπης εφημερίδας Νησιωτικής Διαδρομής και του site kalymnos-news.gr  από όπου «αντλήσατε» τις φωτογραφίες και το βίντεο του άρθρου σας που αφορά την επίσκεψη του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ελληνικό νησί της Ψερίμου.  Με λύπη μου πληροφορήθηκα και διαπίστωσα και εγώ ο ίδιος, πως αναρτήσατε στον διαδικτυακό τόπο της εφημερίδας σας, φωτογραφίες τραβηγμένες από καρέ από βίντεο το οποίο εγώ ο ίδιος τράβηξα , όπως επίσης και κομμάτι από το βίντεο μου αλλοιώνοντας τα λογότυπα της εφημερίδας και τοποθετώντας δικά σας , θέλοντας έτσι να το οικειοποιηθείτε ..

Σε μια μάλιστα φωτογραφία δεν κάνατε «καλή δουλειά» και δεν σβήσατε καλά το λογότυπο της εφημερίδας μας. Οι φωτογραφίες μου χρησιμοποιήθηκαν χωρίς την άδεια μου ενώ το βίντεο είναι ξεκάθαρα παραποιημένο και τοποθετήσατε πάνω τα δικά σας λογότυπα. Επίσης οι φωτογραφίες μου χρησιμοποιήθηκαν και στην έντυπη εφημερίδα σας. Τόσο οι φωτογραφίες όσο και τα βίντεο είναι πνευματική ιδιοκτησία δικιά μου και γνωρίζετε καλά πως χωρίς την έγγραφη μου άδεια να τα χρησιμοποιήσετε αυτό που κάνατε είναι παράνομο πόσο μάλλον να παραποιήσετε τα λογότυπα του βίντεο και να βάλετε δικά σας θέλοντας έτσι να δείξετε πως ειναι δικό σας!!!

Όσον αφορά το περιεχόμενο του άρθρου σας εδώ γελάω. Η Ψέριμος ήταν είναι και θα είναι Ελληνική. Για την παράνομη χρησιμοποίηση των φωτογραφιών μου και του βίντεο μου για τα οποία δεν σας έδωσα καμιά άδεια να τα χρησιμοποιήσετε απαιτώ να κατέβουν άμεσα απο την ιστοσελίδα της εφημερίδας σας , ενώ για την χρησιμοποίηση των φωτογραφιών στην έντυπη έκδοση σας , σας ζητώ να μου αποστείλετε τα φορολογικά στοιχεία της εφημερίδας σας προκειμένου να σας κόψω το σχετικό τιμολόγιο. Σε διαφορετική περίπτωση επιφυλλάσομαι να κινηθώ νομικά εναντίον σας.

Τέλος να σας παραπέμψω στην ιστοσελίδα μου για τα περί Ελληνικότητας  των νησιών κτλ . Αυτό δεν σας το κάνω μετάφραση (σας αφήνω να το κάνετε εσείς) γιατί ως γνωστοί και γνήσιοι απόγονοι ψευτών και ανήθικων ανθρώπων θα ερμηνεύσετε ούτως η άλλως όπως σας βολεύει τα γραφόμενα μου, οπότε τσάμπα κόπος η μετάφραση.» Απευθύνομαι σε εσάς που είστε και ο αρθρογράφος του επίμαχου άρθρου.

Απάντηση περί Ελληνικότητας των νησιών στον δημοσιογράφο Saygı ÖZTÜRK

Μιλάνε οι Τούρκοι για κατοχή της Ψερίμου και τόσων άλλων νησιών;;;;; Γιατί πότε ήταν δικά τους και τους τα πήραμε; Αυτοί που κατέχουν παράνομα εδάφη της Κύπρου από το 1974 με στρατιωτική εισβολή;  Η Τουρκία αυτή τη στιγμή είναι ένα κράτος υπό διάλυση και κάνουν εξαγωγή της κρίσης τους προς τα έξω. Εδώ πέρασαν οι αρχηγοί τους έξω από τα Ελληνικά μικρονήσια Ίμια και την επόμενη τους μισούς τους συνέλαβαν!!!  Στο ΝΑΤΟ γελάνε μαζί τους για την «δήθεν στρατιωτική ικανότητα τους» – όποτε γίνονται ασκήσεις πάντα τελευταίοι έρχονται. Τα αεροπλάνα τους τα πετάνε παιδάκια που μάθανε να πετάνε στο Playstation, καθώς μετά το πραξικόπημα το 70% των πιλότων τους , βρίσκονται φυλακή . Πως να ξεχάσουμε επίσης όταν η Κύπρος είχε παραγγείλει τους Ρώσικους  S-300 πυραύλους που κλαιγόντουσαν δεξιά και αριστερά να μην τους τοποθετήσουν στην Κύπρο; Γιατί άραγε; Τολμάνε και μιλάνε αυτοί, που η ικανότητα του στρατού τους φάνηκε περίτρανα στο πραξικόπημα!!! Όπου βγαίναν οι πολίτες της Τουρκίας και ρίχνανε κυριολεκτικά χαστούκια στους ένοπλους στρατιώτες και τους μαστιγώνανε στην γέφυρα !! Μέχρι και τάνκς «άρπαξαν» οι άοπλοι πολίτες από τους «ένοπλους στρατιώτες». Μόνο λόγια λόγια λόγια και ψεύτικους τσαμπουκάδες είναι οι Τούρκοι. Θρασύδειλοι και τίποτα άλλο. Μιλούσανε για νομιμότητα όταν ρίχνανε το Ρώσικο αεροπλάνο επειδή πέρασε για μερικά δευτερόλεπτα στον εναέριο χώρο τους. Αυτοί που παραβιάζουν καθημερινά τον δικό μας εναέριο χώρο για αρκετά λεπτά ; Αν τους τα ρίχναμε δεν θα ήμασταν και εμείς νόμιμοι σύμφωνα με την λογικής τους; Γελάει όλος ο κόσμος μαζί τους , με την γνωστή Τούρκικη τακτική της φουλ παραπληροφόρησης και ερμηνείας του Διεθνούς δικαίου κατά τα συμφέροντα τους αποκλειστικά. Και τέλος ειδικά για τα μικρονήσια Ίμια, υπάρχουν χάρτες της ίδιας της Τουρκίας όπου αναφέρονται και οριοθετούνται οι μικρονησίδες Ίμια εντός Ελληνικής επικράτειας.

Το βίντεο της εφημερίδας μας (δείτε από το 14:00 και μετά):