«Η εορτή των εορτών» για τη Χριστιανοσύνη είναι η Ανάσταση του Κυρίου.

«Πάσχα» στα Εβραϊκά σημαίνει: διάβαση, πέρασμα. Είναι εβραϊκή γιορτή εις ανάμνηση της Εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο, της θαυματουργού διαβάσεως της Ερυθράς Θάλασσας υπό τον Μωυσή και της σωτηρίας τους από τη δουλεία του Φαραώ. Για τους Χριστιανούς σημαίνει τη λύτρωση από την αμαρτία και το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή.

Ο Χριστός θυσιάστηκε την ημέρα του εβραϊκού Πάσχα, που εκείνο το έτος έτυχε Σάββατο και αναστήθηκε μετά το Σάββατο, «τη μιά των σαββάτων», δηλαδή την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, που γι’ αυτό το λόγο ονομάστηκε Κυριακή.

Στις εκκλησίες, από τις 11 το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, τελείται η ακολουθία της παννυχίδος, ο όρθρος και η λειτουργία του Πάσχα.

Τα πρώτα λεπτά της Κυριακής του Πάσχα, αμέσως μόλις ο ιερέας εκφωνήσει το «Χριστός Ανέστη!», ο τόπος σείεται από τα βεγγαλικά, τις κροτίδες, ενώ δεν λείπουν οι πυροβολισμοί στον αέρα («μπαλωθιές»).

Νωρίτερα, οι πιστοί ανάβουν τις λαμπάδες τους με το Άγιο Φως, μετά την πρόσκληση του ιερέα «Δεύτε λάβετε φως». Τα δύο αυτά εκκλησιαστικά γεγονότα συγκροτούν την «Τελετή της Αναστάσεως». Διαβάζεται περικοπή από το Ευαγγέλιο του Μάρκου (ιστ’ 1-8), που αναφέρεται στην Ανάσταση του Κυρίου.

Το απόγευμα της Κυριακής τελείται στις εκκλησίες ο «Εσπερινός της Αγάπης» ή Δεύτερη Ανάσταση (σε πολλούς ναούς τελείται το πρωί). Λέγεται έτσι, διότι οι Χριστιανοί παλαιότερα αντάλλασσαν μεταξύ τους το Φιλί της Αγάπης. Διαβάζεται περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη (κ΄19-25), που αναφέρεται στην εμφάνιση του Χριστού μετά την Ανάστασή του στους μαθητές του.

Ο Θωμάς, που δεν ήταν παρών δεν πείθεται για το γεγονός και ζητά αποδείξεις. Το Ευαγγέλιο αυτό, όπου είναι δυνατό -η Μητρόπολη των Αθηνών είναι μία από τις εκκλησίες- διαβάζεται σε πολλές ξένες γλώσσες.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Σήμερα η εκκλησία μας γιορτάζει την Ανάσταση του Λαζάρου. Το όνομα «Λάζαρος» είναι εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού Ελεάζαρ.

Στην Ελλάδα, αλλά και στο νησί μας το Σάββατο του Λαζάρου, σύμφωνα με το έθιμο, φτιάχνουν ειδικά ψωμάκια που μοιάζουν με σαβανομένο άνθρωπο και ονομάζονται λαζαράκια ενώ τα παιδιά τραγουδούν τα λαζαρικά, ειδικά κάλαντα για την ημέρα. Το Λύκειο Ελληνίδων παράρτημα Κω κάθε χρόνο ετοιμάζει δεκάδες "λαζαράκια" τηρώντας το έθιμο και συνεχίζοντας την παράδοση. Η σημερινή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στη Λέσχη Αξιωματικών παρουσία των μελών του παραρτήματος αλλά και φορέων του τόπου. Σημαντική στιγμή η αναπαράσταση της Aνάστασης του Λαζάρου από παιδιά του Λυκείου Ελληνίδων, αλλά και τα κάλαντα που έψαλλε η παραδοσιακή μας ερμηνεύτρια Άννα Σαρρή Καραμπεσίνη που καταχειροκροτήθηκε από τους παρευρισκόμενους.

Ο Λάζαρος, ο επονομαζόμενος Δίκαιος και Τετραήμερος, ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας της γυναίκας που άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού λίγες ημέρες πριν από τη σταύρωση και στη συνέχεια τα σκούπισε με τα μαλλιά της, με τις οποίες ζούσε στη Βηθανία, κοντά στα Ιεροσόλυμα. Στο σπίτι τους είχε φιλοξενηθεί επανειλημμένα ο Χριστός, όταν περνούσε από την περιοχή, με κατεύθυνση προς την Ιερουσαλήμ. Κατά την Καινή Διαθήκη (Ιωάννου ια’ 1-44), μια μέρα ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά και πέθανε. Οι αδελφές του ειδοποίησαν τον Ιησού ότι ο φίλος του ασθενεί βαρέως, αλλά εκείνος καθυστέρησε να έλθει. Στους μαθητές του είπε ότι ο φίλος του κοιμήθηκε και ότι θα μεταβεί στη Βηθανία για να τον ξυπνήσει. Όταν έφθασε στη Βηθανία με τους μαθητές του, η Μαρία του παραπονέθηκε ότι αν ερχόταν εγκαίρως δεν θα πέθαινε ο αδελφός της.

Όταν έφθασε στο μνημείο ο Ιησούς, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: «Λάζαρε δεύρο έξω!» (Λάζαρε, βγές έξω). Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44).

Η αρχαία παράδοση λέει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».

Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ.

Σύμφωνα με το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, για τον εορτασμό της μνήμης του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, υπάρχει ειδικός τρόπος υπολογισμού.

Ο τροπαιοφόρος Άγιος Γεώργιος

Κάποιες φορές η γιορτή είναι σταθερής ημερομηνίας και γιορτάζεται στις 23 Απριλίου.

Κάποιες άλλες φορές η γιορτή είναι κινητή και αλλάζει ημερομηνία ανάλογα με το πότε πέφτει το Πάσχα.

Το γεγονός αυτό πολλές φορές προκαλεί σύγχυση, αλλά ευτυχώς υπάρχει ένας εύκολος τρόπος για να υπολογίζουμε πότε γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου.

Πότε είναι κινητή γιορτή;

Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου γιορτάζεται κανονικά στις 23 Απριλίου. Επειδή όμως είναι πολύ μεγάλη γιορτή και επειδή ορισμένα τροπάρια που ψάλλονται για την μνήμη του περιέχουν αναστάσιμα λόγια, η γιορτή δεν μπορεί να γιορταστεί πριν από την Ανάσταση του Χριστού. 

Έτσι, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν το Πάσχα, τότε αυτομάτως η γιορτή του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για την Δεύτερη μέρα του Πάσχα. Διαφορετικά γιορτάζεται κανονικά στις 23 Απριλίου.

Ενδεικτικά, το 2016 πέφτει την Δεύτερη μέρα του Πάσχα, δηλαδή στις 2 Μαΐου, ενώ το 2017 γιορτάζεται κανονικά στις 23 Απριλίου.

Οπότε τώρα ξέρετε πως να βρίσκετε πότε πέφτει η γιορτή του Αγ. Γεωργίου του Τροπαιοφόρου κάθε χρόνο!

Ας πούμε δυο λόγια για τον ίδιο τον Άγιο Γεώργιο.

Η ζωή του Αγίου Γεωργίου

Ο Άγιος Γεώργιος, γνωστός και ως Μεγαλομάρτυρας ή Τροπαιοφόρος, γεννήθηκε γύρω στα 275 μ.Χ., δηλαδή την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, στην περιοχή της Καππαδοκίας.

Προερχόταν από πλούσια και εύπορη οικογένεια, ενώ και οι δυο γονείς του ήταν χριστιανοί. Μάλιστα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο πατέρας του Αγίου μαρτύρησε για χάρη του Χριστού όταν ο Άγιος Γεώργιος ήταν μόλις δέκα ετών.

Μετά την ενηλικίωση του, ο Γεώργιος κατατάχτηκε στο ρωμαϊκό στρατό και ήταν υπόδειγμα στρατιώτη.

Ο βίος του ήταν πλούσιος σε θαυματουργές πράξεις, ωστόσο, η πιο διάσημη είναι εκείνη κατά την οποία ο Άγιος καβάλα πάνω σε ένα λευκό άλογο σκοτώνει έναν δράκο. Αυτή μάλιστα είναι και η πιο γνωστή εικόνα του Αγίου Γεωργίου στην εκκλησία μας.

Ο Άγιος Γεώργιος σκοτώνει τον δράκο
Σύμφωνα με τον μύθο, ο δράκος αυτός φρουρούσε μια πηγή στην περιοχή της Λιβύης, μην αφήνοντας τους ντόπιους να εφοδιαστούν με νερό.

Μάλιστα οι κάτοικοι της περιοχής υποχρεώνονταν να θυσιάζουν τα παιδιά τους -ένα κάθε μέρα- για να εξευμενίσουν το θηρίο.

Μια μέρα ο Άγιος Γεώργιος που περνούσε από την περιοχή, σκότωσε με την βοήθεια του Θεού τον δράκο ελευθερώνοντας τους κατοίκους από την περίεργη αυτή ομηρία.

Ο Γεώργιος είχε μαρτυρικό θάνατο, ο οποίος οδήγησε στην αγιοποίηση του. Μετά από πολλά βασανιστήρια, από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, καταδικάστηκε σε θάνατο δι' αποκεφαλισμού λόγω της πίστης του στον Θεό.

http://coolweb.gr/

Σεβασμιότατε κ.κ. Ναθαναήλ, με την ευκαιρία των ονομαστηρίων Σας, σας ευχόμαστε ο Θεός της αγάπης, να σας χαρίζει υγεία, κουράγιο και δύναμη για τη συνέχιση του Πνευματικού Σας έργου, που προσφέρετε στους ανθρώπους της Περιφερειακής Ενότητας Κω και την πραγματοποίηση της υψηλής Σας διακονίας.

Το ενδιαφέρον και οι πράξεις Σας για την καλή πορεία του ποιμνίου Σας, είναι αναγνωρισμένο από όλους τους κατοίκους της Κω και της Νισύρου.
Όσο απρεπή και εσκεμμένα λόγια κατηγορίας και συκοφαντίας ακούγονται για το πρόσωπο Σας, από αδιάντροπους, αχάριστους και χωρίς φόβο Θεού, δήθεν «ευσεβείς χριστιανούς», μην τα λαμβάνετε υπόψη Σας.

Σας παρακαλούμε Σεβασμιότατε να μη μας εγκαταλείψετε και να συνεχίσετε το εξαιρετικό έργο που επιτελείτε καθημερινά προς το ποίμνιο Σας ,με την αγάπη, την καλοσύνη, την ανοιχτή καρδιά σας, την άοκνη και γεμάτη αγάπη προσπάθεια Σας.

Γνωρίζοντας τις καλές Σας διαθέσεις και την πατρική Σας συμπεριφορά, είμαστε δίπλα Σας.
Μετά τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση. Καλό Πάσχα.
Με σεβασμό και πολλή αγάπη

Ο ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΩ ΝΙΣΥΡΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΟΣ

ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΠΕ ΚΩ

ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩ

Απέναντι σε μία πράξη όπως αυτή που είχε αποδέκτη τον Επίσκοπο της Κω και της Νισύρου, Μητροπολίτη Ναθαναήλ, ο κάθε ένας μπορεί να έχει διαφορετική αντιμετώπιση και να κάνει διαφορετικές σκέψεις.

Αναμφίβολα, το φαινόμενο των αδίκων και αστήρικτων κατηγοριών δεν είναι άγνωστο για κάποιον που κάνει έναν σοβαρό αγώνα για να προοδεύσει πνευματικά και να βοηθήσει τους εμπερίστατους αδελφούς του. Αυτός ο αγώνας δεν είναι εύκολος, δεν είναι αναίμακτος, δεν είναι απλός! Είναι σκληρός, πρέπει να δώσεις αίμα, το αίμα της καρδιάς σου, για να λάβεις το πνεύμα και να καρποφορήσεις.

Δυστυχώς όμως το μίσος, και μάλιστα το τυφλό, το χωρίς αιτία, είναι ένα από τα χαρακτηριστικα της ζωής μας όπως τη ζούμε στον κόσμο μας από την Πτώση και έπειτα.
Τι νιώθει άραγε ο καθένας από εμάς;

Άλλος οργή, άλλος θυμό, άλλος ντροπή για την αδικία που υφίσταται κάποιος που εκδαπανάται για τον πλησίον, άλλος απογοήτευση . . .

Εμάς, μάλλον θλίψη μας κατέχει για αυτούς τους ανθρώπους που απευθύνονται με μίσος και έπαρση στον Επίσκοπό τους, για αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουν το αγαθό και το νιώθουν ως κακό, που τους ενοχλεί να βλέπουν να ενισχύεται το έργο της Εκκλησίας στα νησιά μας, να τρέφονται πεινασμένοι, να κατηχούνται νέοι, μεγάλοι, Έλληνες και μη, να ανοίγουν οι καρδιές των ανθρώπων, να γελούν, να μεγαλώνει η ελπίδα, να καλλιεργείται η αγάπη προς τον αδελφό . . .

Παρά ταύτα, ίσως η οδύνη της αδικίας και η πικρία της κακίας να είναι αναγκαία και κατάλληλη εισαγωγή στη Μεγάλη Εβδομάδα και το πλέον άριστο προοίμιο της Αναστάσεως!

Χρόνια πολλά Σεβασμιώτατε! Καλή Ανάσταση!
Ελένη Ζαρίφη - Θανάσης Μουστάκης