Επόμενη ψηφοφορία 23 Δεκεμβρίου.

 

Ο υποψήφιος που προτάθηκε από την κυβέρνηση Σταύρος Δήμας έλαβε 160 ψήφους, σαράντα λιγότερες από τις 200 που προβλέπει για την πρώτη ψηφοφορία το Σύνταγμα και 20 από τον πήχη των 180 που απαιτούνται στην τρίτη και καθοριστική ψηφοφορία. 135 βουλευτές επέλεξαν «Παρών», ενώ πέντε απουσίαζαν – με την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Χατζησοφιά ανάμεσά τους για άγνωστο λόγο μέχρι στιγμής.

 

Η κυβέρνηση ανέμενε τουλάχιστον άλλη μία θετική ψήφο, αυτή του Παναγιώτη Μελά, ο οποίος όμως προτίμησε να δηλώσει Παρών. Μόνο πέντε ανεξάρτητοι βουλευτές προστέθηκαν τελικά στην κυβερνητική δύναμη των 155 βουλευτών: Οι Χρήστος Αηδόνης, Σπύρος Λυκούδης, Γρηγόρης Ψαριανός, Κατερίνα Μάρκου και ο Γιώργος Νταβρής.

Απόντες τέσσερις ανεξάρτητοι

 

Τέσσερις ανεξάρτητοι βουλευτές προτίμησαν να απουσιάσουν: Οι Κώστας Γιοβανόπουλος και Γιώργος Κασαπίδης (από τους οποίους η κυβέρνηση αναμένει μεταστροφή σε επόμενη φάση), καθώς και οι ανεξάρτητοι που προέρχονται από τη Χρυσή Αυγή Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος και Στάθης Μπούκουρας.

 

Ο Γιώργος Κασαπίδης απουσίασε λόγω του αιφνιδίου θανάτου του πατέρα του, και ο Κώστας Γιοβανόπουλος βρισκόταν μαζί του στην κηδεία για να του συμπαρασταθεί.

Από τους συνολικά 24 ανεξάρτητους βουλευτές οι υπόλοιποι 15 επέλεξαν το ΠΑΡΩΝ, αλλά δεν είναι όλοι στην ίδια κατηγορία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις: Οι περισσότεροι εξ αυτών θεωρείται μεν ότι θα διατηρήσουν την ίδια στάση μέχρι τέλους, αλλά για περίπου τους μισούς η κυβέρνηση τρέφει ελπίδες ότι μπορεί τελικά να ψηφίσουν υπέρ.

Κατά τα λοιπά δεν υπήρξαν εκπλήξεις καθώς τηρήθηκαν οι κομματικές γραμμές: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν υπέρ του κ. Δήμα, ενώ όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ψήφισαν Παρών.

 

Κατά τα φαινόμενα το αποτέλεσμα πυροδοτεί νέες διεργασίες και αναζητήσεις συναινέσεων, καθώς δεν φαίνεται ότι με τις παρούσες συνθήκες και συσχετισμούς να εκλέγεται πρόεδρος και πάντως όχι ο κ. Δήμας.

 

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος επανέφερε λίγο πριν την ψηφοφορία την ιδέα της ευρείας συναίνεσης, ακόμη και με τον ΣΥΡΙΖΑ, για την εκλογή προέδρου με ανοιχτό το σενάριο επίσπευσης των εθνικών εκλογών εντός του 2015, ενώ ανεξάρτητοι βουλευτές που είχαν ζητήσει κυβέρνηση ειδικού σκοπού επανέρχονται σιγά – σιγά στην πρότασή τους.

protothema.gr

 

Αλλά αν βασιστούμε σε όλες τις πληροφορίες, ο αποψινός «γύρος», όπως και ο δεύτερος της ερχόμενης Τρίτης, δεν θα απαντήσουν το ερώτημα εάν η Ελλάδα οδεύει με βήμα ταχύ προς τις πρόωρες κάλπες ή όχι, καθώς γίνονται για να συγκεντρωθούν 200 «ναι». Πλην απροόπτου, ο λευκός ή ο μαύρος καπνός θα φανεί πάνω από το Κοινοβούλιο το βράδυ της τρίτης ψηφοφορίας, στις 29 Δεκεμβρίου, όπου απαιτούνται 180 θετικές ψήφοι.

 

Η πυκνή ομίχλη παραμένει. Φροντίζουν γι΄ αυτό και ορισμένοι… πολύφερνοι ανεξάρτητοι βουλευτές, όπως ο Γιάννης Κουράκος (πρωην ΑΝΕΛ) ή ο Βασίλης Οικονόμου (πρώην ΔΗΜΑΡ) οι οποίοι δήλωσαν επισήμως χθες ότι απόψε θα ψηφίσουν «παρών» αλλά στις άλλες ψηφοφορίες «θα δούμε» – δηλαδή, μάλλον ναι.

 

Ενωτική πρωτοβουλία – ξανά

 

Ο κ. Οικονόμου φέρεται να περιμένει ακόμη μία «ενωτική πρωτοβουλία» από τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο που θα συμβάλλει στην εκλογή του Προέδρου με τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία.

 

Δεδομένου ότι ο κ. Σαμαράς έχει ξεκαθαρίσει ότι… δεν αλλάζει υποψήφιο, οι υπέρμαχοι μίας τέτοιας πρωτοβουλίας θα ήθελαν να υπάρξει συμφωνία για εκλογές εντός του 2015 – και πάντως όχι πριν από τον Νοέμβριο.

 

Στελέχη της Χ. Τρικούπη αναφέρουν ότι ο κ. Βενιζέλος είναι θετικός σε μία τέτοια εξέλιξη, ενώ η επισήμανση «η υποψηφιότητα Δήμα δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελιγμών», συντηρεί τα σενάρια για συμφωνία σε νέο πρόσωπο.

 

Αλλιώς «οι αριθμοί δεν βγαίνουν», λένε: στους 155 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας πρέπει να προστεθούν άλλοι 25 για να φτάσουμε στους 180. Από τους 24 ανεξάρτητους όμως οι εννέα έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα καταψηφίσουν. Χρειάζεται, άρα, ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ (10 μέλη) ή των ΑΝΕΛ (12 μέλη).

 

Μέχρι 165 απόψε

 

Για απόψε, το κυβερνητικό επιτελείο δεν υπολογίζει περισσότερες από 161-163 θετικές ψήφους –αν και οι νυχτερινές συνάξεις ή οι κατ’ ιδίαν συζητήσεις δημιουργούσαν προσδοκίες για μεγαλύτερο αριθμό.

 

Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές, η μάχη για τον Σταύρο Δήμα ξεκινά με τα “ναι” των 127 βουλευτών της ΝΔ, των 28 του ΠΑΣΟΚ και των 6 ανεξάρτητων βουλευτών που τοποθετήθηκαν πλέον ανοικτά: των πρώην ΔΗΜΑΡ Γρηγόρη Ψαριανού, Σπύρου Λυκούδη, Κατερίνα Μάρκου, των πρώην ΑΝΕΛ Γιώργου Νταβρή και Παναγιώτη Μελά και του πρώην ΠΑΣΟΚ Χρήστου Αηδόνη.

 

“Δήμας” και “παρών” χωρίς “όχι”

Η ψηφοφορία θα είναι ονομαστική και φανερή. Θα ξεκινήσει στις 7 μμ και αμέσως, δεν θα προηγηθούν δηλαδή ομιλίες.

 

Ο κάθε βουλευτής που θα ακούει το όνομά του θα μπορεί είτε να εκφωνεί το όνομα του κ. Δήμα είτε να δηλώνει “παρών”, καθώς το “όχι” δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής.

 

Για τον λόγο αυτό, δεν θα μπορεί να βγει συμπέρασμα πόσα από τα ”παρών” υποδηλώνουν επιφύλαξη και πόσα άρνηση…

 

Στις ψηφοφορίες θα μετέχουν και οι προφυλακισμένοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι απέσπασαν χθες τη σχετική άδεια.

 

Αναμένεται να δηλώσουν “παρών” ενώ φρουρά και λοιποί βουλευτές θα βρίσκονται σε επιφυλακή, στην περίπτωση που προβούν στις συνήθεις λεκτικές προκλήσεις.

Πηγή:capital.gr

 

Υστατη προσπάθειά κάνουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση προκειμένου να επηρεάσουν τους αναποφάσιστους βουλευτές ενόψει της αυριανής πρώτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

 

Τα αποτελέσματα θα αποτελέσουν κατά κάποιο τρόπο τα exit polls για τις επόμενες δύο -και κυρίως την τελευταία και κρισιμότερη ψηφοφορία- χωρίς πάντως να είναι δεδομένο ότι η αυριανή εικόνα θα είναι απαραίτητα αντίστοιχη με αυτή της 29ης Δεκεμβρίου.

 

Μαξίμου και Κουμουνδούρου έχουν επιλέξει την μετωπική σύγκρουση και ενώ τα μηνύματα από τις αγορές καταδεικνύουν μια έντονη ανησυχία για τις εξελίξεις. Στο τραπέζι της αντιπαράθεσης έπεσαν χθες μέχρι και τα σενάρια του bank run (από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα) και του «πιστωτικού γεγονότος» (από τη Σοφία Βούλτεψη, επικαλούμενη διεθνείς οίκους αξιολόγησης), οδηγώντας την κόντρα στα άκρα. Η συγκεκριμένη τακτική δεν προβλέπεται να αλλάξει ούτε τις επόμενες ώρες και μέχρι την ονομαστική φανερή ψηφοφορία, η οποία, εκτός από τις εντυπώσεις, ασφαλώς θα αποτυπώσει και τη διαμορφούμενη τάση.

 

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, που αισιοδοξούν να συγκεντρώσουν αύριο τις θετικές ψήφους περίπου 165 βουλευτών, επιμένουν να επενδύουν στον «κίνδυνο» έλευσης του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας, εγκαλώντας τον για υπονόμευση της εθνικής προσπάθειας, την ίδια ώρα που συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα κατηγορούν τον Αντώνη Σαμαρά ότι εκφοβίζει τους βουλευτές για να υφαρπάξει τις ψήφους τους.

 

Οι χθεσινές παρεμβάσεις του Ευρωπαίου επιτρόπου Οικονομικών Πιέρ Μοσχοβισί και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα πυροδότησαν έναν ακόμα κύκλο πολιτικής αντιπαράθεσης. Ο Γάλλος πολιτικός χαρακτήρισε «κρίμα» το ενδεχόμενο η Ελλάδα να βρεθεί αντιμέτωπη με Grexit εάν δεν συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, ενώ ο διοικητής της ΤτΕ ΕΛΛ -0,10% προειδοποίησε πως «η ρευστότητα στην αγορά μειώνεται με ταχύ ρυθμό», μιλώντας για «μεγάλο κίνδυνο όχι μόνο ανακοπής της αναπτυξιακής πορείας που μόλις ξεκίνησε, αλλά και ανεπανόρθωτης βλάβης της ελληνικής οικονομίας».

Η Κουμουνδούρου, με σχόλιό της, ταύτισε τον Διοικητή της ΤτΕ ΕΛΛ -0,10% με τον πρωθυπουργό, απορρίπτοντας παράλληλα ένα από τα σενάρια που ακούγονται έντονα τις τελευταίες ώρες, αυτό της συγκρότησης κυβέρνησης εθνικού σκοπού, με άλλον πρωθυπουργό.

 

Παρασκηνιακές πρωτοβουλίες

Σε εξέλιξη, όμως, είναι σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr, πρωτοβουλία ανεξαρτήτων βουλευτών για τη συγκέντρωση υπογραφών με στόχο τη συνεννόηση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ. Το νέο κείμενο που φέρεται να διακινείται, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο συνέχεια του αντίστοιχου των οκτώ βουλευτών (ανεξαρτήτων και ΔΗΜΑΡ) πριν από λίγες μέρες και ζητά εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και συμφωνία σε μείζονα ζητήματα, ακόμα και στο χρόνο προκήρυξης των επόμενων εθνικών εκλογών. «Η χώρα καταστρέφεται και μερικοί, σαν μικρά παιδιά, παίζουν τα παιχνίδια τους. Ας κάτσουν επιτέλους στο τραπέζι πριν είναι αργά», έλεγε χθες ένας από τους συμμετέχοντες στις συγκεκριμένες διεργασίες.

 

Διάφορες ερμηνείες προκάλεσε, επίσης, η χθεσινή τοποθέτηση του Προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη ότι δεν θα θεωρήσει αποστάτες ή αργυρώνητους όσους βουλευτές δεν τηρήσουν την πολιτική γραμμή του κόμματος να ψηφίσουν «όχι». Και παρά την προσπάθεια της Αγίου Κωνσταντίνου να τα «μαζέψει» λίγο αργότερα, πολλοί ερμήνευσαν την δήλωση Κουβέλη ως έμμεσο «παράθυρο συνεννόησης» στην επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με δεδομένη τη βούληση τριών βουλευτών (Νίκης Φούντα, Θωμά Ψύρρα και Νίκου Τσούκαλη) να κινηθούν σε αυτό το πλαίσιο.

eutoday.gr

Αν λοιπόν εκλεγεί Πρόεδρος, ο Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να προχωρήσει σε μια μίνι (επειδή ήδη διαπραγματεύεται πολύ καιρό) διαπραγμάτευση με την τρόικα, να κλείσει τη συμφωνία και να προχωρήσει στο νέο μνημόνιο.

 

■ Αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος όμως, τι γίνεται;
Τα χρονικά περιθώρια είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Θα φάμε τον Ιανουάριο με εκλογές και αν υπάρξει κυβέρνηση μέχρι να ορκιστεί και να κάνει προγραμματικές δηλώσεις, θα έχει δύο εβδομάδες μέχρι τo τέλος Φεβρουαρίου για να διαπραγματευτεί.

 

■ Τι ακριβώς θα διαπραγματευτεί η επόμενη κυβέρνηση;
Οι θέσεις των πιστωτών είναι δεδομένες, τις ξέρουμε και συνοψίζονται στα πλεονάσματα του 2015 και του 2016, στα χαμηλά φορολογικά έσοδα, στον ΦΠΑ, στο Ασφαλιστικό και στα Εργασιακά. Θεωρούν ότι ο Προϋπολογισμός μας δεν στέκει, ότι έχουμε ένα δημοσιονομικό κενό 2,5 δισ. ευρώ (μέχρι σήμερα) και ενδεχομένως θα πουν ότι αυτό αυξήθηκε λόγω των εκλογών και έφτασε τουλάχιστον στα 3,5 δισ. εξαιτίας της καθυστέρησης στην είσπραξη των φόρων κατά την προεκλογική περίοδο. (Ηδη ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης είπε στη Βουλή ότι οι εκλογές θα καθυστερήσουν τις εισπράξεις των φόρων κατά 1 δισ. ευρώ.)

 

Υπό αυτές τις συνθήκες, η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους ακόμη και για τον κ. Αντώνη Σαμαρά θα είναι δυσκολότερη απ’ ό,τι ήταν για δε τον ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση που σχηματίσει κυβέρνηση, θα είναι ακόμη δυσκολότερη διότι θα πρέπει να ξεκινήσει από άλλη βάση. Ή, μάλλον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση από άλλη βάση, δηλαδή θα πει στους Ευρωπαίους ότι δεν θα έχουμε πλεονάσματα, αλλά δεν θα έχουμε ούτε έλλειμμα και ότι για να προχωρήσουμε σε συμφωνία μαζί τους θα πρέπει να μας κουρέψουν το χρέος. Αυτή είναι η βασική γραμμή διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν σε αυτή τη βάση, θεωρούν ότι άλλα έχουμε συμφωνήσει και ότι μιλάνε με μία χώρα (την Ελλάδα) και όχι με δύο πολιτικούς (Σαμαρά ή Τσίπρα) και γι’ αυτόν τον λόγο δεν θα συζητήσουν απολύτως τίποτα. Το μόνο που ενδέχεται να δεχτούν, που και αυτό μάλλον δεν θα το δεχτούν, είναι να παρατείνουν το μνημόνιο για ένα εξάμηνο μέχρις ότου βρούμε μια λύση μεταξύ μας. Ακόμη, όμως, και να θέλουν να το κάνουν αυτό, πρέπει να πάρουν την έγκριση των κοινοβουλίων όλων των χωρών της Ευρώπης, πράγμα που δεν είναι καθόλου βέβαιο. Με λίγα λόγια, αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο τελευταίος αν επιμένει να διαπραγματευτεί σε νέους όρους, δεν προλαβαίνει.

 

■ Τι απαντά σε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ;
Οτι έχει άλλες λύσεις για να διατηρήσει τη ρευστότητα στη χώρα, τις οποίες τελικά περιγράφει ο «άτυπος» Συριζαίος, καθηγητής Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος δηλώνει στο «ΘΕΜΑ»: «Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι έτοιμη στην περίπτωση τέτοιας απειλής να πει “όχι”, έχοντας ήδη προετοιμάσει μέτρα για τη διατήρηση της ρευστότητας κατά τη διάρκεια της σκληρής, πραγματικής διαπραγμάτευσης που θα ακολουθήσει. Και το πιο σημαντικό: αν η ελληνική κυβέρνηση είναι προετοιμασμένη να αντισταθεί, έχει τον ελληνικό λαό με το μέρος της και διαθέτει μέσα διατήρησης της ρευστότητας για ένα χρονικό διάστημα, η ΕΚΤ δεν θα τολμήσει να κάνει πράξη την απειλή της - ούτε καν να την εκστομίσει».

 

Αυτή η εσωτερική χρηματοδότηση μεταφράζεται σε εκδόσεις εντόκων γραμματίων και ομολόγων που θα πουληθούν στις ελληνικές τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία υποχρεωτικά (παίρνοντας δηλαδή τα διαθέσιμά τους) και ενδεχομένως σε φόρο επί των καταθέσεων, ίσως και σε άλλους έκτακτους φόρους. Θεωρούν επίσης στον ΣΥΡΙΖΑ ότι λεφτά υπήρχαν στο ταμείο, αλλά χάθηκαν επειδή τους τελευταίους μήνες δεν μας έδωσαν τις δόσεις οι Ευρωπαίοι και αναγκάστηκε η κυβέρνηση να πάρει ήδη 1,25 δισ. ευρώ με έκδοση εντόκων γραμματίων που αγοράστηκε υποχρεωτικά από τις τράπεζες. Σημειώνεται εδώ ότι πολλοί τραπεζίτες θεωρούν παράτυπη τη χρηματοδότηση του Δημοσίου με την υποχρεωτική πώληση στις τράπεζες εντόκων γραμματίων και ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί ο Μάριο Ντράγκι, ως επικεφαλής του ευρωσυστήματος, να την απαγορεύσει.

Ούτε όμως τα 11,5 δισ. του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα υπάρχουν στο δημόσιο ταμείο αν φύγουμε από το πρόγραμμα, δηλαδή μετά το τέλος Φεβρουαρίου, ούτε θα γίνει διευκόλυνση της ΕΚΤ προς το τραπεζικό σύστημα εφόσον δεν θα είμαστε πλέον σε πρόγραμμα (ισχύει μόνο για τις χώρες που είναι), ούτε τη νομισματική χαλάρωση που θεωρούμε ότι θα κάνει ο κ. Ντράγκι θα τη δικαιούμαστε εφόσον δεν θα είμαστε σε κάποιο πρόγραμμα.

 

Με λίγα λόγια, δεν θα υπάρχουν λεφτά ούτε για να πληρώσουμε τις δόσεις των δανείων μας τον Μάρτιο και μετά τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, ούτε για μισθούς του Δημοσίου και συντάξεις. Αντέχει το τραπεζικό σύστημα αυτή την κατάσταση; Οχι. Την αντέχουν τα ασφυκτιούντα ασφαλιστικά ταμεία; Οχι. Την αντέχουν οι φορολογούμενοι που δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τους βεβαιωμένους φόρους; Οχι.

 

■ Αφού κανείς δεν το αντέχει, τι θα γίνει;
Θα κατεβάσουν τα ρολά οι τράπεζες, τα ΑΤΜ δεν θα δίνουν λεφτά, οι Ευρωπαίοι θα κόψουν κάθε χρηματοδότηση μέσω ΕΚΤ (ο Ντράγκι τόλμησε να το εκστομίσει, δεν περίμενε να δει τις σκέψεις Βαρουφάκη στην πράξη) και οι Ευρωπαίοι θα επιβάλλουν μια λύση τύπου Κύπρου (bail in), δηλαδή κατάσχεση των καταθέσεων για να σωθούν οι τράπεζες που σκάνε, δηλαδή όλες. Αν φυσικά υπάρχουν καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες μέχρι τότε και δεν τις έχουν σηκώσει οι πολίτες για να κρύψουν τα λεφτά στα σεντούκια ή στο εξωτερικό.

 

■ Υπό αυτές τις συνθήκες, ποια θα είναι η κατάληξη;
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είτε θα αναγκαστεί να κάνει τη μεγαλειώδη κωλοτούμπα και να τρέξει παρακαλετά να υπογράψει το μνημόνιο είτε θα προσφύγει σε ένα δημοψήφισμα (ο Θεός ξέρει πώς θα διατυπωθεί το ερώτημα και τι είναι) είτε θα τυπώσει εγχώριο νόμισμα, δραχμή ή κάτι άλλο. Εξάλλου, ο οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας δήλωσε πρόσφατα στο ραδιόφωνο ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει plan B για τη δραχμή», μεταφέροντας την ευθύνη στον λαό, ο οποίος, όπως είπε, πρέπει να βγει μπροστά και να πει τι χρειάζεται και να παλέψει γι’ αυτά. Το άλλο σενάριο, αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει, ή εν πάση περιπτώσει παρουσιάζει, είναι να τρομοκρατηθεί η Ευρώπη και να συμβιβαστεί με τις απαιτήσεις να μας χαρίσει το χρέος και να μας χρηματοδοτεί ασύστολα βαθιά μετανιωμένη για το λάθος της.

 

Το σενάριο αυτό πιστεύουν προφανώς τόσο ο υπαρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος είπε «είναι απαράδεκτη η θεωρία ότι δεν μπορούμε να δράσουμε μονομερώς» όσο και ο γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βίτσας ο οποίος δήλωσε ότι «δεν αναγνωρίζουμε το δίμηνο της παράτασης μέχρι τον Φεβρουάριο και θα έχουμε όσο χρόνο θέλουμε για να διαπραγματευτούμε και να περάσουμε τους όρους μας». Λίγο δύσκολο μου ακούγεται να συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι, καθώς μου θυμίζει τη δήλωση Παπακωνσταντίνου «το πιστόλι είναι στο τραπέζι» το 2010, όταν τελικά βρεθήκαμε κι αυτός και όλοι μας με το πιστόλι στον κρόταφο. Σε κάθε περίπτωση, το δίλημμα είναι απλό και σαφές. Είτε μένουμε στην Ευρωζώνη με κάποιο νέο μνημόνιο, το οποίο προσπαθούμε να φέρουμε στα μέτρα μας, είτε φεύγουμε όχι μετά βαΐων και κλάδων, αλλά με γιούχα και άφραγκοι.

Ολο αυτό, θα πουν κάποιοι, είναι μια κινδυνολογία για να ψηφίσουμε Πρόεδρο και να αποφύγουμε τις εκλογές και μια ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.

Οχι, δεν είναι αυτό. Είναι μια απεικόνιση των πραγμάτων όπως φαίνονται σήμερα, όπως τα είδαμε να συμβαίνουν στην Κύπρο, όπως τα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια σε κάθε διαπραγματευτική προσπάθεια, όπως τα περιγράφουν με σαφείς επίσημες και ανεπίσημες δηλώσεις τους οι Ευρωπαίοι ηγέτες.

 

■ Ποια είναι, λοιπόν, η λύση για τη χώρα;
Για να προχωρήσουμε σε μια οποιαδήποτε κατεύθυνση θα χρειαστούν ισχυρές και ευρείες συνεργασίες μεταξύ των πολιτικών μας. Ούτε ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο μπορούν να σηκώσουν το βάρος ενός νέου μνημονίου μόνοι τους (αν μπορούσαν, θα το είχαν σηκώσει και θα είχαν προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που δεν έκαναν ως τώρα και πλέον καλούνται να κάνουν), ούτε ο Τσίπρας με τον Κουβέλη ή τον Καμμένο μπορούν να τραβήξουν το σκοινί στην Ευρωπαϊκή Ενωση και να στείλουν τη χώρα σε αχαρτογράφητα ύδατα και στην πτώχευση. Το βάρος είναι ασήκωτο για όλους.

 

 

Και γι’ αυτό πρόοδος μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν κάτσουν μαζί όλοι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι, να βρουν μια κοινώς αποδεκτή λύση. Θα μου πείτε, θα κάτσει ο ΣΥΡΙΖΑ να συζητήσει με τον Σαμαρά; Υπό συνθήκες, ναι. Αν δηλαδή είναι κυβέρνηση και έχει την καυτή πατάτα στα χέρια του, δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο. Ή θα παραιτηθεί ή θα αναζητήσει συναίνεση. Θα κάτσει ο Σαμαράς να μιλήσει με τον Τσίπρα όπως έκατσε και με τον Βενιζέλο; Εύκολα.

Η συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών είναι η μόνη λύση για να προχωρήσουμε παρακάτω και να φύγουμε από το τέλμα στο οποίο μας έχει σπρώξει η δική τους αδιαλλαξία, αλαζονεία και ανικανότητα.

 

Οι πιέσεις των αγορών δεν συνδέονται με την εκλογική διαδικασία ή την πιθανότητα να αλλάξει  κυβέρνηση. Συνδέονται με το ρίσκο να υπάρξουν διακοπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής και σοβαρή σύγκρουση της Ελλάδας με τους διεθνείς πιστωτές. Η παραπάνω επισήμανση περιλαμβάνεται σε έκθεση της Goldman Sachs για τη χώρα μας, η οποία καταλήγει με την πρόβλεψη ότι σε περίπτωση σύγκρουσης με τους δανειστές μια πιθανή διακοπή της παροχής ρευστότητας θα μπορούσε να οδηγήσει σε κρίση ανάλογη με αυτή της Κύπρου.

Οι αναλυτές της αμερικανικής τράπεζας επικεντρώνονται στον κίνδυνο σοβαρής ρήξης με τους δανειστές, ενδεχόμενο που δεν μπορεί να αποκλειστεί αν τελικά οδηγηθούμε σε εκλογές. Μέχρι τότε, όμως, η ελληνική κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με έναν σοβαρό κίνδυνο που απειλεί να προκαλέσει συστημικούς κραδασμούς.

 

Ο λόγος είναι τα έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου. Το επόμενο διάστημα -μέχρι το τέλος του χρόνου, αλλά και μετά- υπάρχουν λήξεις εντόκων γραμματίων τα οποία δεν είναι στα χέρια Ελλήνων επενδυτών, αλλά ξένων. Με την εκρηκτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί οι ξένοι επενδυτές που διαβάζουν αναλύσεις όπως αυτές της Goldman Sachs και της Moody’s, που χαρακτήρισε τις εκλογές πιστωτικά αρνητικό γεγονός, δεν θα δεχτούν ανανέωση των εντόκων.  Δεν θα δεχτούν δηλαδή στη λήξη τους τα έντοκα γραμμάτια που κατέχουν τα ξένα funds να αντικατασταθούν με άλλα νεότερης έκδοσης, όπως γινόταν μέχρι σήμερα ώστε να μετακυλίουμε την πληρωμή. Το Ελληνικό Δημόσιο θα κληθεί να εξοφλήσει τα συγκεκριμένα ποσά στα ξένα funds, και αυτό είναι πολύ πιθανόν να δημιουργήσει ταμειακή πίεση στο υπουργείο Οικονομικών. Μάλιστα έχει ιδιαίτερη σημασία το γενικότερο κλίμα που θα επικρατεί εκείνες τις ημέρες. Το Δημόσιο, μη έχοντας επαρκείς εναλλακτικές, θα στραφεί στις τράπεζες, οι οποίες αν αντιμετωπίζουν εκροές καταθέσεων θα έχουν περιορισμένες δυνατότητες.

 

Το Δημόσιο με τις δημοπρασίες εντόκων αφαιρεί ρευστότητα από τις τράπεζες, που είναι οι βασικοί αγοραστές τους. Αυτές μένουν με τα έντοκα, τα οποία δεν μπορούν να ενεχυριάσουν στην ΕΚΤ για να πάρουν ρευστότητα. Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Τετάρτη το Δημόσιο έκανε δημοπρασία για 6μηνα και 3μηνα έντοκα συνολικής αξίας 2,92 δισ. ευρώ, ενώ την επόμενη Τετάρτη έχει προγραμματιστεί νέα δημοπρασία για να αντλήσει ακόμη 1 δισ. ευρώ. Σύνολο δηλαδή 3,92 δισ. σε μία εβδομάδα. Είναι προφανές ότι με απόδοση 11,1% στο τριετές οι ξένοι επενδυτές θα παίρνουν πίσω στη λήξη τα χρήματά τους από τα έντοκα και τα χρηματικά κενά θα καλούνται να τα καλύψουν οι ελληνικές τράπεζες που συμμετέχουν στη δημοπρασία.  
     
protothema.gr