Ο Dr John Ashley Burgoyne, μουσικολόγος και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Amsterdam, έστησε μαζί με το Μουσείο Επιστήμης Βιομηχανίας του Manchester, ένα διαδικτυακό παιχνίδι, με τίτλο “Hooked On Music”, με σκοπό να βρει ποιο είναι το πιο εύκολα αναγνωρίσιμο κομμάτι όλων των εποχών. Και το βρήκε…

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι οι πάνω από 12.000 συμμετέχοντες έπρεπε να αναγνωρίσουν κάποια επιλεγμένα τραγούδια, από μια λίστα 1000 κομματιών. Οι χρήστες ξεχώρισαν το “Wannabe” των Spice Girls, σε 2,3 δευτερόλεπτα κατά μέσο όρο, πολύ πιο γρήγορα από τα 5 δευτερόλεπτα που έκαναν για να αναγνωρίσουν άλλα τραγούδια. Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά, το πρώτο Νo1 του Βρετανικού girl group φαίνεται ότι είναι ακόμα χαραγμένο στη μνήμη μας.
“Αυτό που μας ενδιέφερε περισσότερο ήταν η σχέση μουσικής και μνήμης και γιατί συγκεκριμένα είδη μουσικής μένουν στη μνήμη μας για τόσο χρονικό διάστημα”, δήλωσε ο Burgoyne. Το παιχνίδι είναι ακόμα διαθέσιμο και θα είναι μέχρι το τέλος του χρόνιου. Όπως επίσης είπε ο ερευνητής, αυτή η διαδικασία μπορεί μακροπρόθεσμα να βοηθήσει στη θεραπεία ασθενών με άνοια, αν και η πραγματική πρόκληση για αυτούς είναι να βρούνε ποιο είναι το καλύτερο είδος μουσικής.

Η υπόλοιπη δεκάδα που συμπλήρωσε τη λίστα με τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια είναι η παρακάτω:
1. Wannabe – Spice Girls

2. Mambo No 5 – Lou Bega

3. Eye Of The Tiger – Survivor

4. Just Dance – Lady Gaga

5. SOS – ABBA

6. Pretty Woman – Roy Orbison

7. Beat It – Michael Jackson

8. I Will Always Love You – Whitney Houston

9. Don’t You Want Me – The Human League

10. I Don’t Want To Miss A Thing – Aerosmith

clickatlife.gr

Παρόλο το νεαρό της ηλικίας της (μόλις 24 ετών) έχει καταφέρει να περπατήσει αρκετά βήματα στον χώρο της μουσικής είτε ως τραγουδίστρια είτε ως μουσικός. Αρκετά ώριμη για την ηλικία της, προσγειωμένη και με όνειρα για το μέλλον η Εμμανουέλα Βαληνάκη απ’ τα «Μουσικά ταξίδια» συστήνεται στο κοινό της Κω μέσω της Kostoday.com μιλώντας για την πορεία της, για τις σπουδές της στην μουσική, την νυχτερινή ζωή της Κω αλλά και για τα σχέδια της.

Ποια είναι η Εμμανουέλα Βαληνάκη;

Σε ηλικία 7 ετών ξεκίνησαν μαθήματα κλασικού πιάνου και ακολούθησε η συμμετοχή μου στην παιδική χορωδία του Δήμου με τον Χρήστο Γαμβρέλλη. Σε ηλικία 11 ετών έγινα μέλος της φιλαρμονικής του Δήμου Ηρακλειδών τότε, παίζοντας σαξόφωνο ALTO με αρχιμουσικό το Νίκο Γκαναβούλα. Στην συνέχεια έδωσα κατατακτήριες εξετάσεις στο Ωδεία «Μουσικοί ορίζοντες» Ρόδου όπου και πήρε πτυχίο μέσης τάξης στο κλασικό πιάνο και σολφέζ. Απ’ την παρέα της φιλαρμονικής προέκυψε ένα μουσικό συγκρότημα, οι «Τύποι Ανοχής» όπου συμμετείχα ως τραγουδίστρια και πραγματοποιούσαμε συναυλίες στα Ηράκλεια του Δήμου και σε διάφορα μαγαζιά. Φεύγοντας για σπουδές ξανασυναντήθηκα με τον Αντώνη Αυγουλλά (μέλος των «Τύπων Ανοχής»), και δημιουργήσαμε τους Just The 2 Of Us που κάναμε Live ακουστικά μόνο πιάνο και φωνή. Το 2013 ακολούθησε η πρόταση απ’ τα «Μουσικά ταξίδια» για εμφανίσεις στο κοσμικό κέντρο «Φαντασία» και από τότε συνεχίζουμε όχι μόνο ως συνεργάτες αλλά και σαν παρέα πια σε διάφορα μαγαζιά της Κω.

Ποιά είναι τα σχέδια σου για το μέλλον; Έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου την καριέρα εκτός νησιού;

Επειδή ζούσα στην Αθήνα και γνωρίζω ότι αυτός ο χώρος όχι μόνο δεν είναι αξιοκρατικός, αλά δε μπορείς να ζήσεις από αυτό μόνο οικονομικά ή χωρίς κάποιο γνωστό να σε «σπρώξει» δεν θα ήθελα λοιπόν καριέρα εκτός νησιού (με αυτά τα δεδομένα). Έχω σκεφτεί βέβαια την πιθανότητα να παίξουμε στο εξωτερικό ως «Μουσικά» ταξίδια σε περιοχής με Έλληνες μετανάστες αλλά είμαστε ακόμα σε συζητήσεις και είναι μακροχρόνιο σχέδιο.

Είσαι αρκετά νεαρή αλλά μετράς ήδη πολλές ώρες στην πίστα. Ποια θα έλεγες ότι είναι η καλύτερη σου στιγμή μέχρι τώρα;

Πάλκο θα έλεγα. Η πίστα εκπέμπει περισσότερα σε μπουζούκια και δεν έχω μεγάλη εμπειρία εκεί. Καλύτερη στιγμή που έχω ζήσει ήταν αυτή ως μουσικός σε παγκόσμιο Φεστιβάλ φιλαρμονικών όπου εκπροσωπούσαμε την Ελλάδα και κυμάτιζε η Ελληνική σημαία ανάμεσα στο πλήθος απ’ τα παιδιά της αποστολής (πήραμε την δεύτερη θέση). Ως τραγουδίστρια δεν θεωρώ ότι έχω ζήσε ακόμα την μεγαλύτερη μου στιγμή. Είμαι πολύ μικρή για να το πω αυτό. Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον…
Ένας δίσκος, είτε προσωπικός, είτε με τα μουσικά ταξίδια θα ήταν στα σχέδια σου;
Φυσικά. Κάθε καλλιτέχνης πιστεύω να χρειάζεται ένα υλικό δικό του είτε για να βρίσκει δουλειά η για να αφήσει κάτι πίσω του στον χρόνο άσχετα με το αν είναι δημοφιλής ή όχι. Όταν ασχολείσαι με την μουσική δίνεις ψυχή και αυτό το μεταδίδεις στον κόσμο. Γιατί να μην θες να υπάρχει η επιλογή σε κάποιον να σε ακούσει εκτός Live ; Ποιος καλλιτέχνης δεν θα ήθελε να ανοίξει το ραδιόφωνο και να ακούσει τον εαυτό του;

Σε ότι αφορά την νυχτερινή ζωή της Κω, διασκεδάζει ο κόσμος; Βλέπεις μια πτώση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια η τελικά ο Έλληνας βρίσκει τον τρόπο να περνάει καλά;

Αρχικά έχει αλλάξει το είδος της μουσικής που ακούει η νεολάια η οποία πρωταγωνιστεί στη νυχτερινή ζωή της Κω. Με αποτέλεσμα ότι μαγαζί ανοίγει με Live μουσική άλλου είδους δουλεύει λίγους μήνες (επειδή είναι κάτι καινούργιο) και μετά κλείνει γιατί δεν βγαίνει οικονομικά. Κατά καιρούς έχουν ανοίξει μπουζουξίδικα, μουσικές σκηνές, αλλά δεν τραβάνε και αυτό γιατί ζούμε στην εποχή του Club. Ακούμε ότι μας πλασάρουν και αυτό είναι το στενάχωρο. Αυτοί που ξέρουν πραγματικά να διασκεδάζουν είναι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, οικογενειάρχες που πλέον δεν βγαίνουν τόσο συχνά. Ο Έλληνας (30+) βρίσκει τρόπο να περνάει καλά απλά λόγω οικονομικής στενότητας γυρνάει ταβερνάκια, τα ρακάδικα, τα κουτουκάκια. Τα καλό της υπόθεσης είναι ότι μας φέρνει πιο κοντά. Ο κόσμος ξαναχορεύει όσα προβλήματα και αν υπάρχουν. Το πρόβλημα μας είναι η νεολαία.

Ο επίλογος δικός σου για ότι θέλεις να προσθέσεις, αφού σου ευχηθούμε καλή συνέχεια στην καριέρα σου και κάθε επιτυχία.

Το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι κάτι για τους γονείς. Καλά είναι τα Αγγλικά, καλός ο αθλητισμός αλλά η μουσικά σου προσφέρει μια παιδεία που δεν στην προσφέρει τίποτα άλλο. Και είναι κρίμα να χάνονται ταλέντα επειδή δεν βοήθησαν οι γονείς ή οι εποχές. Να είσαι καλά. Καλή επιτυχία και σε σένα γι’ αυτό που κάνεις.

Η Μελίνα Ασλανίδου την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου στην Ρόδο για μια μοναδική συναυλία!!

Το μεγάλο μουσικό γεγονός του φετινού χειμώνα …
Η Μελίνα Ασλανίδου ρομαντικά και εκρηκτικά ταξιδεύει σε ζεστούς μουσικούς χώρους σε όλη την Ελλάδα και πυροδοτεί τη σκηνή σε κάθε της παράσταση!
Μαζί της στο μουσικό ταξίδι, μια κεφάτη, δυναμική παρέα μουσικών χορεύουν με τα τραγούδια, απογειώνουν τους στίχους με τη μουσική, συνοδεύουν τη φωνή της Μελίνας με τον πιο μοναδικό τρόπο.

Τραγούδια της νέας της δουλειάς, γνωστά και αγαπημένα από τη δισκογραφία της, τραγούδια παραδοσιακά, βαλκανικοί ήχοι, κλασικά λαϊκά τραγούδια με σύγχρονες ενορχηστρώσεις και την μοναδική, ιδιαίτερη χροιά της Μελίνας, το εκρηκτικό της ταμπεραμέντο και τη δυναμική της σκηνική παρουσία δημιουργούν μία ατμόσφαιρα μαγική την οποία θα την ζήσουμε την

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΉ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ COLORADO
σε μια ακόμα μουσική παράγωγη του 12ηχου.

Μαζί της:
Μανόλης Ανδρουλιδάκης (ενορχηστρώσεις, κιθάρες, τραγούδι), Ανδρέας Καραντίνης (μπουζούκι), Λεωνίδας Κυρίδης (μπάσο), Βασίλης Μπαχαρίδης (τύμπανα)
Στον ήχο: Αγγελίνα Υφαντή