Η ανάρτηση των δασικών χαρτών πάντως είναι γεγονός ότι έφερε στην επιφάνεια προβλήματα που κρύβονταν επιμελώς κάτω από το χαλί επί δεκαετίες
Το μέγεθος του ιδιοκτησιακού προβλήματος που έχει προκύψει από την ανάρτηση των δασικών χαρτών σε νησιά του Αιγαίου πρόκειται να επιλύσει το υπουργείο Περιβάλλοντος με 2ετή καθυστέρηση προκειμένου να μην τεθούν υπό αμφισβήτηση οι περιουσίες των πολιτών.

Σε διαφορετική περίπτωση -αν δεν υπάρξουν οι κατάλληλες ρυθμίσεις- τεράστιες εκτάσεις δεν αποκλείεται να περάσουν στην κυριότητα του Δημοσίου. Την παραδοχή πάντως του ζητήματος έκανε και ο αναπ. ΠΕΝ Σωκράτης Φάμελλος κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου και της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου, ο οποίος συμφώνησε στο να συμμετάσχουν μέλη από τις ανωτέρω στην ειδική επιτροπή που θα συσταθεί για να εκπονηθούν ρυθμίσεις της δασικής νομοθεσίας, έτσι ώστε να μην απαξιωθεί και δεσμευθεί η ιδιωτική περιουσία.

Βέβαια, το θέμα που αντιμετωπίζουν νησιά όπως Πάτμος, Σύμη, Αρκιοί, Σύρος, Μύκονος, Σίφνος, Μήλος, Κίμωλος, Σίκινος, Φολέγανδρος και Ανάφη μόνο καινούργιο δεν είναι ενώ πολλές περιοχές εξ αυτών μέχρι πρότινος έδειχναν ασυνέπεια προς το έργο, μιας και δεν κατέθεσαν στις προβλεπόμενες προθεσμίες τα όρια οικισμού και τις οικιστικές πυκνώσεις.

Η ανάρτηση των δασικών χαρτών πάντως είναι γεγονός ότι έφερε στην επιφάνεια προβλήματα που κρύβονταν επιμελώς κάτω από το χαλί επί δεκαετίες και αυτό γιατί στις συγκεκριμένες περιπτώσεις αμφισβητείται η κυριότητα πατρογονικών ιδιοκτησιών, πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν αλλάξει το πλαίσιο θα απαιτηθεί πολύχρονη και δαπανηρή διαδικασία.

Κατά την περιφέρεια, μετά την έκδοση του Π.Δ. 32/2016, δόθηκε εντολή στις Διευθύνσεις Δασών για το χαρακτηρισμό των εκτάσεων με φρυγανική βλάστηση (λαδανιά, θυμάρι, άστοιβη, σπαράγγια, αχινοπόδι κ.λπ.) ως δασικές. Ετσι, εισάγεται για πρώτη φορά η έκφραση «μη ξυλώδη», με την οποία επιχειρείται ο χαρακτηρισμός της φρυγανικής χορτολιβαδικής έκτασης ως δασικής. Με πιο απλά λόγια, αν δεν υπάρξουν οι κατάλληλες ρυθμίσεις, χιλιάδες εκτάσεις δεν αποκλείεται να περάσουν στην κυριότητα του Δημοσίου.

Σύμφωνα με τα όσα εξήγησε στον Ελεύθερο Τύπο ο αναπ. Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος, αυτό που συμφωνήθηκε είναι «να ολοκληρωθεί και να προωθηθεί το έργο των δασικών χαρτών. Από πλευράς υπουργείου παρουσιάστηκαν οι δράσεις που έχουν γίνει, όπως η τροπολογία για τις οικοδομικές άδειες σε χορτολιβαδικά που εξαιρούν το ακίνητο από τη δασική νομοθεσία, οι χορτολιβαδικές εκτάσεις που είχαν παλαιότερα είτε το 1945, είτε το 1960 αγροτική χρήση και επίσης νομοθετικά εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία».

Τα θέματα που αναμένεται να επιλύσει λοιπόν η επιτροπή αφορούν:

1. Το τεκμήριο κυριότητας Δημοσίου στις περιοχές των Κυκλάδων που δεν είναι ολοκληρωμένο και νομοθετημένο.

2. Τη δυνατότητα μεταβιβάσεων και πράξεων σε μικτές εκτάσεις (πολλές χρήσεις όπως γεωργική, χορτολιβαδική κ.λπ.).

3. Το ζήτημα για τη φρυγανώδη βλάστηση (φρύγανα).

Στο μεταξύ, κατατέθηκε χθες στη Βουλή τροπολογία με την οποία προβλέπεται 6μηνη παράταση για την ολοκλήρωση των εργασιών των Επιτροπών Αντιρρήσεων των περιοχών που έχουν ήδη μερικώς κυρωθεί οι δασικοί χάρτες και η προθεσμία έληξε στις 25/9/2017.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, η παράταση κρίνεται επιβεβλημένη καθώς «λόγω των νέων διαδικασιών και των υφιστάμενων δομών της διοίκησης, υπάρχουν περιοχές στις οποίες δεν έχουν εκκινήσει οι εργασίες των ΕΠΕΑ ή οι εργασίες αυτές βρίσκονται σε εξέλιξη. Με το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα παράτασης αφενός διασφαλίζεται η ολοκλήρωση των εργασιών αυτών και αφετέρου τηρούνται τα γενικά χρονοδιαγράμματα ολοκλήρωσης του έργου ολικής κύρωσης των δασικών χαρτών».

Στην ίδια τροπολογία, δίνεται μικρής διάρκειας παράταση για περιοχές σε Αττική, Κυκλάδες, Τρίκαλα, Καβάλα, Δράμα και Κοζάνη για την υποβολή αντιρρήσεων, αιτήσεων πρόδηλων σφαλμάτων και υπαγωγής στις διατάξεις της εξαγοράς/χρήσης εκτάσεων δασικού χαρακτήρα για γεωργική εκμετάλλευση επί των αναρτημένων δασικών χαρτών. Η νέα καταληκτική ημερομηνία είναι 29 Μαρτίου 2019.

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Χωρίς αμφιβολία εξετάζοντας κανείς τα γεωπολιτικά δεδομένα των περιόδων Ιανουαρίου 1996 και Ιανουαρίου 2019 στη περιοχή, θα διαπιστώσει πολλά κοινά σημεία, τα οποία δικαιολογημένα προκαλούν σοβαρούς προβληματισμούς και δημιουργούν ενδεχομένως συνθήκες επανάληψης της Ιστορίας, η οποία υπήρξε αφετηρία – μέσω ενός ιδιαίτερα επώδυνου για την τιμή των ΕΔ επεισοδίου στα Ίμια – ενός νέου κύκλου αντιπαραθέσεων και διεκδικήσεων εκ μέρους της Τουρκίας στη περιοχή του Αιγαίου και όχι μόνον.

Τον Ιανουάριο του 1996, η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ, εκ πεποιθήσεως ακραία και επιθετική σε ότι είχε να κάνει στις σχέσεις της με την Ελλάδα, μετά τις εκλογές της 24 Δεκεμβρίου 1995 που ανέδειξαν μία ασταθή ισορροπία δίχως κάποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αναζητά ευκαιρία για το χτίσιμο ενός δυναμικού προφίλ στο εσωτερικό και την ασφαλή εδραίωση της στην πρωθυπουργία της χώρας.

Έχει προηγηθεί στις 25 Δεκ. ’95 η (τυχαία ή προσχεδιασμένη) προσάραξη του πλοίου «Φίγκεν Ακάτ» στα αβαθή ύδατα κοντά στα Ίμια, η πτώση του τουρκικού μαχητικού στις 28 Δεκ. κοντά στη Λέσβο, η ρηματική διακοίνωση του Τουρκικού ΥΠΕΞ στις 29 του ίδιου μήνα για την κυριότητα των βραχονησίδων Ίμια, καθώς και τα γνωστά συμβάντα με την έπαρση και υποστολή των σημαίων Ελλάδας και Τουρκίας στη βραχονησίδα.

Αντίστοιχα στην Ελλάδα την ίδια περίοδο επικρατεί πολιτική αστάθεια, καθώς ουσιαστικά δεν υπάρχει κυβέρνηση ή έστω υπολειτουργεί. Ο πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου βρίσκεται άρρωστος στο Ωνάσειο, – από όπου παραιτείται στις 15 Ιανουαρίου – ενόσω οι διάφορες ομάδες εντός του κόμματος αγωνίζονται για τη διαδοχή. Αποτέλεσμα της εν λόγω κατάστασης, η έλλειψη αντανακλαστικών στο ΥΠΕΞ και η καθυστερημένη κατά 10 ημέρες αντίδραση και απόρριψη της τουρκικής διακοίνωσης της 29ης Δεκεμβρίου.

Ο Κ. Σημίτης εκλέγεται πρωθυπουργός από την κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος στις 19 Ιανουαρίου και κατά το διάστημα που η κατάσταση εξελίσσεται – μέχρι στις 30 Ιανουαρίου – η κυβέρνηση ασχολείται κυρίως με την προσπάθεια λήψης της ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή, ενώ κατά τις κρίσιμες εκείνες ώρες, κανείς στη κυβέρνηση δεν ασχολείται σοβαρά με το θέμα. Παράλληλα εμφανής είναι και η σύγχυση εντός του ελληνικού πενταγώνου με την έλλειψη κεντρικής κατεύθυνσης και παντελή απουσία του πνεύματος της διακλαδικότητας. Η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την δύσκολη για την Ελλάδα πολιτική συγκυρία, πραγματοποιεί στρατιωτική απόβαση επί αφύλακτου ελληνικού εδάφους και καταλαμβάνει τη βραχονησίδα των Ιμίων, με τις γνωστές έκτοτε συνέπειες.

Σήμερα, αν και οι καταστάσεις διαφορετικές, παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες. Η Τουρκία, με την ακολουθούμενη πολιτική του Ερντογάν αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, τόσο στη Συρία, όσο και στην Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο. Ο «αυτό-εγκλωβισμός» της σε σπασμωδικές ενέργειες, επιθετική ρητορική και σε δηλώσεις που δύσκολα αναιρούνται – τόσο από τον ίδιο τον Ερντογάν, τους υπουργούς Αμυνας και Εξωτερικών, αλλά και από τον συνεργαζόμενο μαζί του Αρχηγό των «Γκρίζων Λύκων» Μπαχτσελί – δημιουργούν συνθήκες αυξημένης έντασης και προβληματισμού ως προς τον τρόπο ενεργείας και κατεύθυνσης της τουρκικής πολιτικής, η οποία αναζητά «διεξόδους» επίτευξης των εθνικών της στόχων και αποφυγή της αποδοχής – όπως αυτή ενίσταται – «τετελεσμένων».

Ομοίως, η ένταση στη περιοχή του Αιγαίου έχει αυξηθεί δραματικά το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα με τις υπερπτήσεις τουρκικών Α/Φ σε χαμηλό σχετικά ύψος πάνω από ελληνικά νησιά και μάλιστα κατοικημένα (Καστελόριζο) κατά τις ημέρες των Χριστουγέννων. Άραγε σ’ αυτή την περίπτωση κατάφορης εθνικής παραβίασης, που βρίσκονται οι «κόκκινες γραμμές» της ελληνικής αμυντικής πολιτικής;

«Νερό στο μύλο» της τουρκικής προπαγάνδας και συμπεριφοράς έριξαν οι συνεχείς δηλώσεις του έλληνα ΥΠ.ΑΜ, αλλά κυρίως οι ατυχείς κατά την άποψη μου δηλώσεις του Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος φυσικά δεν είπε τίποτε περισσότερο από το αυτονόητο για την περίπτωση κατάληψης εθνικού εδάφους, έπεσε όμως στη παγίδα της τουρκικής προκλητικής συμπεριφοράς. Τέτοιου είδους δηλώσεις – ιδιαίτερα από την στρατιωτική ηγεσία – ανήκουν σε αξιωματούχους χωρών του είδους της Τουρκίας, που κυρίως στοχεύουν στο εσωτερικό της. Εάν ο Α/ΓΕΕΘΑ είχε κάποιες πληροφορίες και ήθελε να στείλει κάποιο μήνυμα στη αντίπερα όχθη, υπάρχουν πλείστοι όσοι άλλοι τρόποι, περισσότερο ίσως αποτελεσματικοί και σίγουρα απολύτως πιό σοβαροί από τις δηλώσεις περί ισοπέδωσης ελληνικού εδάφους.

Σε ότι αφορά στη πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την πολιτική αστάθεια. Η συγκυβέρνηση «πνέει τα λοίσθια» και το μέλλον της κυβέρνησης φαντάζει αβέβαιο και προβληματικό. Επί της ουσίας δεν υπάρχει υπουργός εξωτερικών μετά την παραίτηση Κοτζιά (η ύπαρξη του Γενικού Γραμματέα, Πρέσβη κ. Παρασκευόπουλου αποτελεί ίσως την μοναδική έγκυρη άποψη στο ανώτατο επίπεδο), ο ΥΠ.ΑΜ βρίσκεται «υπό προθεσμίαν», αναμένοντας όλοι από ημέρα σε ημέρα την υποβολή της παραίτησης του, ενώ ακόμη και στην στρατιωτική ηγεσία υπάρχει αναταραχή λόγω των επικείμενων κρίσεων και φημολογούμενων αλλαγών.

Εάν αποδεχθεί κανείς με το γνωμικό «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», τότε η παρούσα κατάσταση προσφέρει ίσως γόνιμο έδαφος και ανοίγει παράθυρα ευκαιρίας σε αυτόκλητους υπερασπιστές του διεθνούς δικαίου – κατά την δική τους φυσικά αντίληψη και θεώρηση – στη περιοχή. Παρά τον ρόλο που προτίθεται να διαδραματίσει ο διεθνής παράγοντας και η αυξημένη γεωστρατηγική ασφάλεια που είναι δυνατόν να μας προσφέρουν οι διεθνείς συμμαχίες που διαμορφώνονται στην Αν. Μεσόγειο, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει απονενοημένες ενέργειες, που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν ντόμινο αρνητικών εξελίξεων στη περιοχή.

Επομένως, η κατάσταση επιβάλει νηφαλιότητα, αυξημένη επαγρύπνηση σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, απόλυτη ετοιμότητα και κυρίως επίδειξη ψυχραιμίας και σοβαρότητας από όλους. Η πολιτική ηγεσία στα συναρμόδια για την άμυνα υπουργεία (ΥΠΕΞ, ΥΠΑΜ και ΥΠτΠ/ΕΥΠ), δεν πρέπει να επιτρέψει στην περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα να επηρεάσει τα απαιτούμενα αυξημένα αισθητήρια παρακολούθησης των δεικτών έγκαιρης προειδοποίησης και μαζί με την στρατιωτική ηγεσία, η οποία απαλλαγμένη από προσωπικές ανασφάλειες, δεν θα επιτρέψουν την δημιουργία αρνητικών τετελεσμένων για τη χώρα. Κύριο έργο και αποστολή όλων, δεν είναι άλλη από την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, η δε Ιστορία δεν πρόκειται να συγχωρήσει ποτέ ολιγωρίες, με καμία δικαιολογία.

*Ο Χρήστος Βαΐτσης είναι Πτέραρχος (Ι) ε.α., Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΑ και Σύμβουλος του Προέδρου της ΝΔ σε θέματα Εθνικής Ασφάλειας.

πηγή kathimerini.gr

Συνεχείς παραβιάσεις τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο
Τέσσερα F-16, που πετούσαν σε δύο σχηματισμούς των δύο, και δύο κατασκοπευτικά CN-235, που πετούσαν μεμονωμένα, έκαναν, επίσης, έξι παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών. Δύο από τα τουρκικά μαχητικά ήταν οπλισμένα.

Μόνο την Παρασκευή (4/1), τουρκικά αεροσκάφη παραβίασαν 66 φορές τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών σε Βορειοανατολικό, Κεντρικό και Νοτιοανατολικό Αιγαίο.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Αλιευτικό ρεσάλτο στο Αιγαίο πραγματοποιούν τους τελευταίους μήνες μεγάλα ιταλικά αλιευτικά σκάφη, κλιμακώνοντας τη μεγάλη πίεση που δέχονται εσχάτως οι Ελληνες αλιείς αλλά και τα ευαίσθητα ιχθυαποθέματα. Ιταλικές μηχανότρατες μήκους άνω των 30-32 μέτρων, σαρώνουν τα θαλάσσια «λιβάδια» μεταξύ Δωδεκανήσου και Κρήτης, προκαλώντας σοβαρές ανησυχίες για οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους. Η κάθοδος των Ιταλών ψαράδων στο Ιόνιο είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια.

Στις 3 Σεπτεμβρίου ιταλική μηχανότρατα, σύμφωνα με την καταγγελία επαγγελματιών ελληνικού ψαροκάικου εισήλθε στα ελληνικά χωρικά ύδατα στα ανοικτά του Κατακόλου και αποχώρησε όταν πλησίασε περιπολικό του Λιμενικού. Αλλά το Ιόνιο δεν έχει πια τόσο ψάρι ώστε να καλύπτεται το κόστος των μεγάλων αλιευτικών σκαφών.

Ετσι φέτος, για πρώτη φορά τόσο μαζικά και με διάρκεια, μεγάλες ιταλικές μηχανότρατες κατέβηκαν στο Αιγαίο, «κουρσεύοντας» τον βυθό δυτικά των Δωδεκανήσων, μεταξύ Δωδεκανήσων και Κρήτης, ενώ προσεγγίζουν και τις Κυκλάδες. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», πάνω από 10 ιταλικά μεγάλα αλιευτικά επιχειρούν εκεί, κινούμενα στα διεθνή ύδατα σύμφωνα με το στίγμα που καταγράφεται στο σύστημα, του οποίου η ακρίβεια βέβαια αμφισβητείται από πολλές πλευρές, καθώς κυκλοφορούν πολλά συστήματα παραπλάνησης.

Μέρος τουλάχιστον των συγκεκριμένων ιταλικών σκαφών είναι «εμπειροπόλεμα». Ανήκουν σε μία από τις μεγαλύτερες ιταλικές αλιευτικές εταιρείες, με έδρα στη δυτική Σικελία. Τα προηγούμενα χρόνια κινούνταν κυρίως στα ανοικτά της Τυνησίας και της Λιβύης. Το 2012, όμως, δύο σκάφη της εταιρείας κρατήθηκαν από τις Αρχές της Τυνησίας και ελευθερώθηκαν μετά την καταβολή προστίμου. Τον Σεπτέμβριο πέρυσι οι τυνησιακές αρχές προχώρησαν σε κατάσχεση ενός ακόμα σκάφους της εταιρείας, το οποίο επιστράφηκε μετά δύο εβδομάδες ύστερα από καταβολή χρηματικού ποσού. Ακόμα πιο άγρια ήταν τα πράγματα πέρυσι στον λιβυκό κόλπο, όταν περιπολικό σκάφος της αφρικανικής χώρας επιχείρησε να αιχμαλωτίσει δύο ιταλικές μηχανότρατες (που φέτος βρίσκονται στο Αιγαίο), οι οποίες απέφυγαν τη δυσάρεστη εξέλιξη ύστερα από επέμβαση του ιταλικού πολεμικού ναυτικού! Οι ιταλικές αρχές λένε πως τα αλιευτικά βρίσκονταν στα διεθνή ύδατα και πως οι Λίβυοι έδρασαν παράνομα, το περιστατικό όμως είναι ενδεικτικό της μάχης για τον (μειούμενο) αλιευτικό πλούτο της Μεσογείου.

«Οσο μειώνονται οι ψαριές τόσο αυξάνεται ο ανταγωνισμός. Η προστασία των εθνικών αλιευτικών πεδίων είναι κρίσιμη για την επιβίωση των χιλιάδων παράκτιων αλιέων, που αποτελούν και τον κύριο όγκο των ψαράδων. Οι Ιταλοί σήμερα ψαρεύουν πάνω στην υφαλοκρηπίδα, πάνω στα αλιευτικά πεδία που τροφοδοτούν την εγχώρια αλιεία. Οι δικοί μας παράκτιοι αλιείς δεν έχουν βέβαια τη δυνατότητα να ψαρέψουν στην Αδριατική», λέει στην «Κ» ο κ. Θοδωρής Τσιμπίδης, διευθυντής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος».
Εξαιρετικής σημασίας είναι και η περιβαλλοντική ζημιά από τις τεράστιες μηχανότρατες. «Τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη διαθέτουν σύγχρονα βυθόμετρα με τα οποία κάνουν ακτινογραφία στον βυθό. Δεν τους ξεφεύγει ούτε λέπι. Προχωρούν σε τρισδιάστατη απεικόνιση σε βάθος εκατοντάδων μέτρων, παρέχοντας μάλιστα και αυτόματη ογκομέτρηση της βιομάζας! Μάλιστα, ο έμπειρος “ανιχνευτής” υπολογίζει την ψαριά σε τελάρα», τονίζει ο κ. Τσιμπίδης. «Οταν εντοπιστεί ο στόχος κατεβαίνουν δύο τεράστιες πόρτες βάρους 5-6 τόνων που σαρώνουν τα πάντα και τα μαζεύει στη μέση ο σάκος. Οι σιδερένιες πόρτες κτυπούν συχνά τον βυθό, σηκώνουν τεράστιο κουρνιαχτό, ό,τι υπάρχει κρυμμένο μέσα στο ίζημα βγαίνει έξω και πιάνεται. Είναι παράνομο, δεν μπορεί να καταστρέφεις το ίζημα, εκεί αναπαράγονται οι οργανισμοί, καταστρέφεις το οικοσύστημα», εξηγεί ο ίδιος.

Ανυπολόγιστη καταστροφή

«Πρόκειται για ανυπολόγιστη και ανεπανόρθωτη καταστροφή», τονίζει ο διευθυντής του «Αρχιπελάγους», ο οποίος εξηγεί πως για να είναι οικονομικά αποδοτικό μια μεγάλη μηχανότρατα πρέπει να δουλεύει συνέχεια. Σύμφωνα με υπολογισμούς, μια ιταλική μηχανότρατα σηκώνει πάνω από 150 τελάρα την ημέρα, δηλαδή τρεις τόνους αλιευμάτων.

«Μεγάλο μέρος από αυτά, πάνω από το ένα τρίτο των ψαριών, πετιούνται νεκρά στη θάλασσα, γιατί δεν έχουν οικονομική αξία για τέτοια σκάφη! Ο παραλογισμός σε όλο το μεγαλείο», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Λιβάνιος, εκ μέρους του Πανελληνίου Δικτύου Παράκτιων Αλιέων. «Δεν μας έφταναν οι δικοί μας με τις μηχανότρατες, πλάκωσαν και οι Ιταλοί.

Κάθε χρόνο και χειρότερα, το ψάρι μειώνεται και εμείς βγάζουμε τα μάτια μας, τρώμε το μέλλον μας» σημειώνει, τονίζοντας πως «δεν υπάρχει έλεγχος από τις Αρχές».

Αδεια απόπλου για αλιεία σε διεθνή ύδατα δίνουν οι χώρες που ανήκουν τα σκάφη (στην περίπτωσή μας η Ιταλία), αλλά η αλιεία στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου πρέπει να ασκείται με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις κατευθύνσεις της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο (GFCM) του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων.

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τις ιταλικές μηχανότρατες. Ποιος ελέγχει εάν συμμορφώνονται με τις οδηγίες της GFCM; Ποιος ελέγχει το ημερολόγιο αλιευμάτων; Πού ξεφορτώνονται τα αλιεύματα και ποιος τα καταγράφει; Ακολουθούνται όλες οι νόμιμες ενέργειες για την πορεία των εμπορευμάτων;

Κι ένα συνολικό ερώτημα: Για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται η αλιεία της μηχανότρατας, που «ξεσκίζει» τους βυθούς;

Η ένταση του Αυγούστου με τους Τούρκους

Σοβαρή ένταση είχε δημιουργηθεί το καλοκαίρι όταν τουρκικά αλιευτικά εμφανίστηκαν «κατά ριπάς» να ψαρεύουν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. «Ηταν ιδιαίτερα προκλητικά περιστατικά, καθώς οι τουρκικές μηχανότρατες όχι απλά παραβίαζαν την ελληνική οριογραμμή, αλλά έφταναν μέχρι και 100-200 μέτρα από ελληνικά νησιά», λέει στην «Κ» ο κ. Θοδωρής Τσιμπίδης, από το «Αρχιπέλαγος». Εξάλλου το σκάφος του Ινστιτούτου είχε καταγράψει αρκετά τέτοια περιστατικά. «Θεωρώ πως η συγκεκριμένη επιλογή συνδεόταν και με πολιτικά παιχνίδια και όχι μόνο με τις οικονομικές επιδιώξεις», συμπληρώνει. Εξάλλου, τα περιστατικά αυτά κάποια στιγμή σταμάτησαν, εκδόθηκε μάλιστα και σχετική ανακοίνωση από τις τουρκικές αρχές με την οποία καλούνταν οι Τούρκοι ψαράδες να είναι προσεκτικοί. Σύμφωνα με αλιείς, η επιλογή του Αυγούστου ως μήνα τέλεσης των παραβάσεων δεν ήταν άσχετη με την τουριστική περίοδο, καθώς θεωρήθηκε πως δεν θα υπάρξουν οξυμένες αντιδράσεις για να μη διαταραχθεί η τουριστική ευρυθμία. «Το θέμα είναι να μη δημιουργηθεί προηγούμενο και κάθε καλοκαίρι έχουμε το ίδιο σκηνικό», τονίζουν.

πηγή kathimerini.gr

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), οι «ινδιάνοι μαχητές» των αιθέρων (Kiowa, φυλή ινδιάνων της Αμερικής) θα ενισχύσουν την άμυνα των νησιών του Αιγαίου με στόχο να αποτελέσουν σημαντική ασπίδα
Ο αμερικανικός στρατός έχασε τη μεγαλύτερη βοήθεια του μαχητή, τα ελικόπτερα OH-58D Kiowa Warrior, όπως αποδείχθηκε στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Λυπούμαστε που δεν τα έχουμε πλέον στο δυναμικό μας. Χαιρόμαστε όμως που θα τα έχετε εσείς και θα πετούν ακόμη». Τα λόγια που χρησιμοποίησε πρόσφατα ανώτατος αξιωματούχος των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ σε συνομιλία με έλληνα ομόλογό του αποτελούν εγγύηση για την υψηλή αξία του όπλου, το οποίο αποσύρθηκε μεν από τον αμερικανικό στρατό, αλλά σύντομα θα συνεισφέρει στην άμυνα της Ελλάδας.

Μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2019 αναμένεται να βρίσκονται στη χώρα μας 70 μεταχειρισμένα ελικόπτερα αναγνώρισης και ελαφράς επιθετικής κρούσης OH-58D Kiowa Warrior, τα οποία αποκτήσαμε από τον αμερικανικό στρατό πληρώνοντας 44,15 εκατομμύρια δολάρια (για τη μεταφορά τους στην Ελλάδα και την υποστήριξη και εκπαίδευση πληρωμάτων) όταν η συνολική αξία των υλικών φτάνει τα 589 εκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για εξέλιξη που δείχνει ότι οι εναγκαλισμοί της Ουάσιγκτον με την Αθήνα έχουν δημιουργήσει πλέον ένα νέο στρατηγικό πλαίσιο συνεργασίας και δεν περιορίζονται μόνο σε «καλά λόγια» και την εκατέρωθεν διαμόρφωση θετικού κλίματος.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), οι «ινδιάνοι μαχητές» των αιθέρων (Kiowa, φυλή ινδιάνων της Αμερικής) θα ενισχύσουν την άμυνα των νησιών του Αιγαίου με στόχο να αποτελέσουν σημαντική ασπίδα στην ολοένα και αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα. Θεωρείται μάλιστα βέβαιο ότι τα ελικόπτερα Kiowa θα προσφέρουν τεράστιο αβαντάζ στον τομέα της επιτήρησης των συνόρων, στον Εβρο και τα ακριτικά νησιά του Ανατολικού και του Νοτιοανατολικού Αιγαίου, αφού θα έχουν την ικανότητα να επιχειρούν ημέρα και νύχτα χάρη στο σύγχρονο σύστημα Mast Mounted Sight που φέρουν πάνω από τους έλικες.

Ικανοποίηση
Οι επιτελείς του ΓΕΣ δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους όχι μόνο επειδή αποκτούμε ελικόπτερα πλήρως εξοπλισμένα, εγνωσμένης αξίας, δοκιμασμένα σε πολεμικές επιχειρήσεις, αλλά και γιατί προσφάτως έφτασαν από τις ΗΠΑ επιπλέον άλλες ευχάριστες ειδήσεις: το Κογκρέσο αποφάσισε να δώσει στην Ελλάδα τα ανταλλακτικά των Κiowa που προορίζονταν για την Κροατία και την Τυνησία, οι οποίες έχουν επίσης προμηθευτεί ίδια ελικόπτερα. Ετσι, όταν αυτές οι χώρες χρειάζονται ανταλλακτικά, θα απευθύνονται σ’ εμάς.
Ακόμη, η Αεροπορία Στρατού ενημερώθηκε ότι θα παραλάβει παραπάνω κινητήρες από το αρχικά προβλεπόμενο πακέτο, και τελικά θα διαθέτει ένα στοκ 67 κινητήρων. «Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν όλα τα ελικόπτερα θα είναι ετοιμοπόλεμα και επιχειρησιακά» εξηγούν πηγές του ΓΕΣ, καθώς εξαρχής είχε προβλεφθεί 10 ελικόπτερα να χρησιμοποιούνται για ανταλλακτικά.
Σημειώνεται πως ήδη το πρώτο ελικόπτερο είναι έτοιμο και βαμμένο με την ελληνική σημαία, ενώ υλικά φτάνουν συνεχώς στην 651 Αποθήκη Βάσεως Υλικού Πολέμου (ΑΒΥΠ), στον Αγιο Στέφανο.
Το υπερπλεόνασμα ανταλλακτικών, τα εξτρά και οι διευκολύνσεις που μας προσφέρουν απλόχερα οι Αμερικανοί συνδέονται άμεσα με τον αναβαθμισμένο γεωπολιτικό ρόλο που έχουν προσδώσει οι ΗΠΑ στην Ελλάδα στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις διανύουν μία από τις καλύτερες περιόδους και στον στρατιωτικό τομέα. Αυτό επιβεβαιώνεται – τονίζουν υψηλόβαθμες πηγές του Στρατού Ξηράς – από μια σειρά πραγμάτων. Γίνονται συχνά συνεκπαιδεύσεις, πραγματοποιούνται για πρώτη φορά κοινές ασκήσεις ελληνικών και αμερικανικών μονάδων και τμημάτων, ενώ είναι πυκνές οι επαφές σε ανώτατο επίπεδο.

Πολλαπλασιαστής ισχύος
Τα κέρδη από την ένταξη των ελικοπτέρων OH-5D Kiowa Warrior στον Ελληνικό Στρατό θα είναι πολλά, εκτιμούν στρατιωτικές πηγές. Με τους «Ινδιάνους» οι Ενοπλες Δυνάμεις θα ανεβάσουν κατακόρυφα την αποτρεπτική ισχύ τους. Οπως έχει επισημάνει άλλωστε ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, τα Kiowa Warrior θα αποτελέσουν «πολλαπλασιαστή ισχύος» για τον Ελληνικό Στρατό, και είχε συμπληρώσει πως θα αλλάξουν εντελώς τη μορφή μιας πιθανής μάχης στον Εβρο και τα νησιά. Πρόκειται, όπως τονίζεται, «για ένα όπλο ευέλικτο και γρήγορο». Με τα Kiowa η μετάβαση δυνάμεων από ένα μεγαλύτερο νησί σ’ ένα μικρότερο θα γίνεται πολύ γρήγορα, δυνατότητα που έως σήμερα δεν είχαν οι Ενοπλες Δυνάμεις. Εκτιμάται δε πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν και στην αναγνώριση εχθρικών UAV’s.

Επιχειρούν μέρα και νύχτα
Ομως το βασικό ατού των Kiowa είναι το σύστημα Mast Mounted Sight (ΜMS), ο περιστρεφόμενος πύργος – σήμα κατατεθέν που διαθέτουν πάνω από τους έλικές τους.
Εχουν δηλαδή υψηλής ανάλυσης τηλεοπτική κάμερα και αισθητήρες θερμικής απεικόνισης, εργαλεία που τους επιτρέπουν να επιχειρούν ημέρα και νύχτα. Το ΜΜS όχι μόνο διευκολύνει την ορατότητα και την πτήση υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες, αλλά βοηθάει και στην ακριβή σκόπευση με τη χρήση λέιζερ.
Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα στα ελικόπτερα να στοχεύουν και να παρατηρούν παραμένοντας αθέατα. Οσο για τα οπλικά συστήματα που φέρουν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τεθωρακισμένων, σκαφών και δυνάμεων πεζικού. Ολα τα παραπάνω προσφέρουν τεράστιο πλεονέκτημα για επιχειρήσεις επιτήρησης – αναγνώρισης στα νησιά και στο βραχώδες και ορεινό ανάγλυφό τους.
Ενα ακόμη σημαντικό πλεονέκτημα των «ινδιάνων πολεμιστών» είναι πως δεν είναι μεγάλης ηλικίας. Τα έτη κατασκευής των Κiowa warrior που θα διαθέτει οσονούπω ο Ελληνικός Στρατός κυμαίνονται από το 1991 έως το 2011 με το μεγαλύτερο μέρος τους να είναι από το 1995 – 1998, ενώ ο μέσος όρος των ωρών πτήσης είναι 5.800 ώρες. Για να αντιληφθεί κανείς τον εκσυγχρονισμό και τη «φρεσκάδα» που θα προσφέρουν είναι πως τα Chinook που διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός είναι του 1981

Πηγή tanea.gr