Σε στενή ανατομική σχέση, στην οπίσθια επιφάνεια του θυρεοειδούς αδένα, εντοπίζονται οι παραθυρεοειδείς αδένες.

Οι αδένες αυτοί είναι συνήθως τέσσερις, ωστόσο παρουσιάζουν και αρκετές ανατομικές παραλλαγές τόσο στον αριθμό, όσο και στην εντόπισή τους. Επίσης, διαφέρουν από τον θυρεοειδή στο χρώμα (υποκίτρινο) και την υφή.

Οι παραθυρεοειδείς αδένες εκκρίνουν την παραθορμόνη (PTH) η οποία συμμετέχει στον μεταβολισμό του ασβεστίου μαζί με την καλτσιτονίνη και την VitD.

Ωστόσο, η υπερέκκριση παραθορμόνης παραπέμπει σε προβλήματα υγείας που συνδέονται συνηθέστερα με αδένωμα, υπερπλασία ή και καρκίνωμα (σπάνια) των παραθυρεοειδών αδένων.

Η αύξηση του ασβεστίου στο αίμα είναι άμεση ως συνέπεια, με αποτέλεσμα κλινικά να κλινικά παρουσιάζονται:

- Ανορεξία
- Ναυτία
- Εμετοί
- Διάρροιες
- Μυϊκή αδυναμία

Παράλληλα, λόγω της μεγάλης απορρόφησης ασβεστίου από τα οστά, είναι δυνατόν να εκδηλωθούν:

- Αυτόματα κατάγματα
- Μυϊκοί πόνοι
- Λίθοι στους νεφρούς
- Ψυχωσικές διαταραχές

Πώς γίνεται η διάγνωση

Μετά την επίσκεψη στο γιατρό, αυτός θα σας καθοδηγήσει ώστε να πραγματοποιήσετε εξετάσεις αίματος για Ca++ και PTH, υπέρηχο τραχήλου, σπινθηρογράφημα και ακτινογραφίες για ενδείξεις έντονης οστεοπόρωσης, ενώ για τον ακριβή εντοπισμό του πάσχοντος αδένα ή αδένων, απαιτείται σωστός και λεπτομερής προεγχειρητικός έλεγχος.

onmed.gr

Βλεφαρίτιδα είναι η φλεγμονή των βλεφάρων, μία από τις πιο συχνές διαταραχές της περιοχής των οφθαλμών. Τα κύρια συμπτώματα είναι δυσφορία, ερυθρότητα και δακρύρροια.

Άλλα συμπτώματα: αίσθημα καύσου, κνησμός, ευαισθησία στο φως και αίσθηση ξένου σώματος που γίνεται εντονότερη κατά το ξύπνημα.

Υπάρχουν 3 μορφές βλεφαρίτιδας σταφυλοκοκκική, σμηγματορροϊκή και βλεφαρίτιδα λόγω δυσλειτουργίας των Μεβομιανών αδένων. Και οι τρεις μορφές βλεφαρίτιδας έχουν χρόνιο χαρακτήρα. Ασθενείς με σταφυλοκοκκική βλεφαρίτιδα έχουν μέση ηλικία 42 έτη. Οι ασθενείς με σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα και βλεφαρίτιδα λόγω δυσλειτουργίας των Μεβομιανών αδένων, είναι γενικά μεγαλύτερης ηλικίας και έχουν πλούσιο ιστορικό οφθαλμικών συμπτωμάτων.
Στην σταφυλοκοκκική βλεφαρίτιδα υπάρχει κρούστα κατά μήκος των βλεφαρίδων.

Στην σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα υπάρχει λιπαρότητα κατά μήκος των βλεφαρίδων. Οι ασθενείς συχνά πάσχουν απο σμηγματορροϊκή δερματίτιδα.

Στην δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων, υπάρχουν εμφανή αιμοφόρα αγγεία στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος. Επιπλέον υπάρχει έμφραξη στον πόρο του Μεβομιανού αδένα, και ανεπαρκής και ημιδιαφανής ελαιώδης έκκριση.

Ασθενείς με δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων συχνά πασχουν απο  σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ή ροδόχρου ακμή.

Θεραπεία

Η βλεφαρίτιδα είναι χρόνια ασθένεια για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία και απαιτεί μακροχρόνια αντιμετώπιση για να τον έλεγχό της. Η θεραπεία αποτελείται από 2 φάσεις (οξεία φάση και φάση συντήρησης). Η οξεία φάση της θεραπείας προϋποθέτει την εντατική θεραπεία για να τεθούν γρήγορα την συμπτώματα υπό έλεγχο. Κατά τη φάση συντήρησης στόχος είναι να συνεχιστεί επ “αόριστον το ελάχιστο ποσό της θεραπείας που είναι αναγκαίο για τη διατήρηση της νόσου σε ύφεση. Θα επικεντρωθεί στις θεραπείες που βοηθούν τον έλεγχο της διαδικασίας βλεφαρίτιδα ίδια.

Θερμά επιθέματα ακολουθούμενα από τριβή των βλεφάρων είναι απο τα πιό κρίσιμα στοιχεία για τον αποτελεσματικό ελέγχο της βλεφαρίτιδας. Αυτοί οι χειρισμοί αφαιρούν τα άχρηστα υλικά που μπορεί να υπάρχουν στα βλέφαρα (τα οποία μπορεί να είναι αποικίες από βακτήρια), μειώνοντας το βακτηριακό φορτίο και σταθεροποιώντας την δακρυική στιβάδα με την απελευθέρωση των ελαιωδών εκκρίσεων από τούς Μεβομιανούς αδένες, μειώνοντας έτσι την εξάτμιση των δακρύων (έτσι τα συμπτώματα ξηροφθαλμίας μειώνονται).
Τεχνική: Εμποτίζουμε μια καθαρή πετσέτα σε ζεστό νερό (όσο ζεστό μπορούμε να ανεχθούμε) και την τοποθετούμε στα κλειστά βλέφαρα για πέντε έως δέκα λεπτά. Στην οξεία φάση η διαδικασία επαναλαμβάνεται 2 με 4 φορές την ημέρα.

Στην οξεία φάση της βλεφαρίτιδας (που συνοδεύεται απο ερυθρότητα ή πόνο) δεν επιτρέπεται η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων. Αντίθετα η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων βοηθά όσον αφορά στα συμπτώματα και την πορεία της πάθησης τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα!

Εναλλακτικά μετά την εφαρμογή των θερμών επιθεμάτων είναι σημαντικό να εφαρμόσουμε τριβή (μάλαξη) των βλεφάρων Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό κυρίως σε ασθενείς που έχουν δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων. Στους ασθενείς που έχουν δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων οι εκκρίσεις είναι θολερές παχύρευστες και οι εκφοριτικοί πόροι των αδένων είναι σχεδόν κλειστοί. Είναι σαν ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας που περιέχει βούτυρο αντί κρέμας. Σε κανονική θερμοκρασία είναι λιγότερο εύκολο να βγάλουμε το βούτυρο από το σωληνάριο. Εαν ομως το ζεστάνουμε, τότε το βούτυρο θα μαλακώσει αρκετά για να βγει από το σωλήνα, αλλά μόνο εφαρμόζοντας κάποια πίεση. Κάτι ανάλογο ισχύει  και με το περιεχόμενο των Μεβομιανών αδένων.
Γι’αυτό μετά από κάθε 1 λεπτό εφαρμογής των θερμών επιθεμάτων πρέπει να εφαρμόσουμε μάλαξη των βλεφάρων ως εξής: Κλείνουμε απαλά τα βλέφαρα και με ένα δάκτυλο του ενός χεριού “τεντώνουμε” την έξω άκρη του άνω βλεφάρου. Με ένα δάκτυλο του άλλου χεριού πιέζουμε το βλέφαρο στο χείλος (κοντά στις βλεφαρίδες) αρχίζοντας απο την εσωτερική άκρη (κοντα στην βάση της μύτης) και το μετακινούμε πιέζοντας προς την εξω άκρη. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία 5-6 φορές. Εναλλακτικά αντί των δακτύλων, η τριβή μπορεί να γίνει με την μαλακή μικρή πετσέτα που χρησιμοποιούμε για την εφαρμογή των θερμών επιθεμάτων. Στην συνέχεια καθαρίζουμε με παιδικό σαμπουάν οπως περιγράφουμε παρακάτω. Τέλος καλό είναι στο τέλος της όλης διαδικασίας να γίνει εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων για 15΄ περίπου με σκοπό την μείωση της υπεραιμίας και της αύξησης της θερμοκρασίας της περιοχής των βλεφάρων.

   
Υγιεινή των βλεφάρων:
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για καθαρίσετε τα βλέφαρα. Ο καθαρισμός πρέπει να στοχεύει στη βάση των βλεφαρίδων στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος.

Baby Shampoo: Το σαμπουάν για μωρά θα πρέπει να αραιωθεί πρώτα ένα προς ένα με νερό σε ένα φλιτζάνι ή στην παλάμη του χεριού. Αυτό αναμειγνύεται με καθαρά χέρια και στη συνέχεια τρίβουμε με μια απαλή οβάλ κίνηση στη βάση των βλεφαρίδων στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος (με κλειστά βλέφαρα) για 1 λεπτό. Ακολούθως ξεπλένουμε το πρόσωπο με άφθονο νερό.
Υπάρχουν διαθέσιμα στο εμπόριο επιθέματα καθαρισμού τα οποία είναι εξίσου αποτελεσματικά αν και πιο δαπανηρή μέθοδος, ενώ  υποτίθεται ότι είναι λιγότερο ενοχλητικό για τα βλέφαρα.

Αντιβιοτική θεραπεία.
Η εφαρμογή οφθαλμικής αλοιφής στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος αμέσως μετά το τρίψιμο του βλεφάρου μπορεί να συμβάλει στην άνεση των ασθενών. Η επιλογή εδώ είναι συνήθως Ερυθρομυκίνη ή Τομπραμυκίνη σε συνδιασμό με στεροειδή. Επιπλέον, συμβάλλουν στην περαιτέρω μείωση του βακτηριακού φορτίου στα βλέφαρα.
Λήψη απο στόματος Τετρακυκλίνης (δοξυκυκλίνη ή μινοκυκλίνη) για περίπου 3 μήνες μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανθεκτικές δυσλειτουργίες των Μεβομιανών αδένων. Η Τετρακυκλίνη επηρεάζει τις εκκρίσεις των αδένων, αναστέλλει τις βακτηριακές λιπάσες (ένζυμα) και μειώνουν το βλεφαρικό βακτηριακό φορτίο.

Αντιφλεγμονώδης θεραπεία:
Τα Ω-3 λιπαρά οξέα μπορεί να μειώσoυν τη φλεγμονή στα βλέφαρα.

Αντιοξειδωτική θεραπεία:
Η κατανάλωση σταφυλιών μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με βλεφαρίτιδα. Ο σχηματισμός των οξειδωτικών παραγόντων όπως το μονοξείδιο του αζώτου στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος έχει αναφερθεί οτι διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην βλεφαρίτιδα  Η ρεσβερατρόλη είναι ένα αντιοξειδωτικό που είναι πολύ αποτελεσματικό ενάντια σε αυτούς τους τύπους νιτρωδών οξειδωτικών. Τα σταφύλια είναι ιδιαίτερα καλές πηγές ρεσβερατρόλης. Η ρεσβερατρόλη βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών. Η νωπή φλούδα σταφυλιών περιέχει περίπου 50 με 100 μικρογραμμάρια ρεσβερατρόλη ανά γραμμάριο. Το κόκκινο κρασί περιέχει περίπου 1,5 με 3 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο…

iator.gr

Αν καπνίζετε για περισσότερο από πέντε χρόνια, τότε πιθανότατα έχετε αντιμετωπίσει κάποια στιγμή τα γνωστά συμπτώματα της βρογχίτιδας, τα οποία εκδηλώνονται πολύ πιο συχνά στους καπνιστές.

Η βρογχίτιδα συνοδεύεται πάντα με ένα συγκεκριμένο και χαρακτηριστικό είδος βήχα. Βεβαίως, το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να κόψετε το κάπνισμα για να βελτιώσετε την ποιότητα της ζωής σας σε πολλούς τομείς, αλλά αν αυτό είναι σας είναι προς το παρόν πολύ δύσκολο, τότε το λιγότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να προσπαθήσετε μέσω της διατροφής να καθαρίσετε όσο είναι δυνατόν τα πνευμόνια σας.

Υπάρχουν ορισμένες τροφές που θα σας βοηθήσουν σε αυτήν σας την προσπάθεια:

Τζίντζερ

Αυτό το αρχαίο μπαχαρικό έχει χρησιμοποιηθεί επί μακρόν για την θεραπευτική του επίδραση στην υγεία του ανθρώπου. Το τζίντζερ (πιπερόριζα) θα σας βοηθήσει επίσης να εξαλείψετε τη παραπανίσια βλέννα στους πνεύμονές σας.

Κρεμμύδι και το σκόρδο

Είναι ήδη γνωστό πως το σκόρδο και το κρεμμύδι είναι σημαντικές τροφές για την γενικότερη υγεία. Και τα δύο έχουν ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες και είναι εξαιρετικά “εργαλεία” πρόληψης έναντι πολλών κακοηθών ασθενειών.

Τα κρεμμύδια, δε, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην πρόληψη διαφόρων λοιμώξεων του αναπνευστικού.

Κουρκούμη

Αυτό το απίστευτο μπαχαρικό είναι γεμάτο με βιταμίνες και ανόργανα συστατικά και περιέχει επίσης ω-3 λιπαρά οξέα. Έχει, επίσης, αντιιική, αντιβακτηριακή και αντικαρκινική δράση.

Πώς θα φτιάξετε το “ελιξίριο” καθαρισμού των πνευμόνων σας:

Συστατικά:

-400 g κρεμμύδι
1 λίτρο νερό
400 g ζάχαρη
2 κουταλιές της σούπας κουρκούμη
Ένα κομμάτι τζίντζερ, περίπου όσο ο αντίχειρά σας

Προετοιμασία:

Βράστε το νερό και τη ζάχαρη μαζί. Προσθέστε το κρεμμύδι κομμένο σε τέταρτα και το τεμαχισμένο τζίντζερ. Προσθέστε και την κουρκούμη. Μόλις βράσει όλο το μείγμα, χαμηλώστε τη θερμότητα και αφήστε το να σιγοβράζει.

Συνεχίστε μέχρι το μείγμα να μειωθεί κατά το ήμισυ. Στη συνέχεια στραγγίξτε το και βάλτε το σε ένα γυάλινο βαζάκι που να κλείνει αεροστεγώς. Μόλις κρυώσει εντελώς, αποθηκεύσετε το στο ψυγείο σας, όπου και συντηρείτε με ασφάλεια.

Τρώτε δύο κουταλιές της σούπας κάθε πρωί, πριν να φάτε ή να πιείτε τίποτα άλλο και το βράδυ, δύο ώρες μετά το γεύμα σας.

Σημείωση: Να συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε φυσικό φάρμακο, όπως αυτό. Μόνο ο γιατρός σας ξέρει και μπορεί να σας διαβεβαιώσει αν αυτό που θέλετε να κάνετε ενέχει οποιουσδήποτε κινδύνους για εσάς προσωπικά, αφού μόνο εκείνος γνωρίζει την δική σας κατάσταση υγείας.

http://supertastyrecipes.com

Η κατάχρηση αλκοόλ μπορεί να καταδεικνύει κατάθλιψη, τα προβλήματα στύσης μπορεί να είναι πρώιμο σημάδι καρδιακών παθήσεων και η αδύναμη όσφρηση ίσως υποδηλώνει χαμηλά επίπεδα ορμονών σχετιζόμενων με τη γονιμότητα. 

Κοινώς, ο ανδρικός οργανισμός έχει πολλούς τρόπους να δείξει πως κάτι δεν πάει καλά. Όταν όμως το καμπανάκι «χτυπάει» με συμπτώματα που μπορεί να θεωρηθούν τυχαία ή καθημερινά, είναι πιο εύκολο να αγνοηθούν.

1. Στυτική δυσλειτουργία 
Θα μπορούσε να είναι ένα πρώιμο σημάδι καρδιακής πάθησης, προειδοποιούν οι γιατροί κι αυτό γιατί «το σώμα χρειάζεται μια καλή και σωστή παροχή αίματος προκειμένου να υπάρξει στύση και ως εκ τούτου τα προβλήματα στύσης δίνουν μια σαφή εικόνα της καρδιαγγειακής υγείας», εξηγεί ο ουρολόγος Raj Persad. 

Αν οι αρτηρίες είναι φραγμένες με λιπαρά κατάλοιπα, η καρδιά δυσκολεύεται να στείλει αίμα στα όργανα του σώματος κάτι που επηρεάζει τη λειτουργία τους. Σε ό,τι αφορά το πέος, αυτή η δυσκολία στη λειτουργία φαίνεται πιο άμεσα. Παράλληλα, ο καρδιολόγος Graham Jackson επισημαίνει πως οι άνδρες με προβλήματα στύσης είναι πιθανότερο να εμφανίσουν κάποια καρδιακή νόσο μέσα σε τρία έως πέντε χρόνια, ενώ ένας άνδρας στα 40 του με στυτική δυσλειτουργία, διατρέχει 50 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής προσβολής μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. 

2. Ανάπτυξη στήθους 
Καταδεικνύει ορμονική ανισορροπία, η οποία πιθανότατα σχετίζεται με κάποια ηπατική νόσο. Στις περισσότερες περιπτώσεις όταν ένας άνδρας εμφανίζει γυναικομαστία, δεν έχει να κάνει με τον ιστό του στήθους, αλλά με λιπώδη ιστό που αυξάνεται λόγω σημαντικής αύξησης βάρους. «Θα πρέπει να χάσουν βάρος και να πίνουν λιγότερη μπίρα», λέει ο καθηγητής Ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Ashley Grossman. 

Ωστόσο η γυναικομαστία, όταν δεν εμφανίζεται σε υπέρβαρα άτομα, προκαλείται από την ανισορροπία των ορμονών, την ανισορροπία ανάμεσα στην τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα. Όταν τα οιστρογόνα αυξάνονται, πέραν του φυσιολογικού, προκαλούν την αύξηση του στήθους, κάτι που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της εφηβείας, όταν οι ορμόνες «τρελαίνονται» αλλά σε αυτήν την περίπτωση, ηρεμούν από μόνες τους και αν δεν το κάνουν, υπάρχει πάντα η εναλλακτική της ορμονικής θεραπείας ή της χειρουργικής επέμβασης. 

Σε ό,τι αφορά τους ενήλικους άνδρες, η εμφάνιση γυναικομαστίας, αποτελεί σύμπτωμα για πολύ συγκεκριμένες παθήσεις. «Είτε δεν λειτουργεί καλά η υπόφυση και δεν διεγείρει τους όρχεις ώστε να παράγουν τεστοστερόνη, επιτρέποντας στα οιστρογόνα να αυξηθούν, είτε το συκώτι –όργανο στενά συνδεδεμένο με τη ρύθμιση των ορμονών- παρουσιάζει κάποιου είδους βλάβη», εξηγεί ο Grossman. 

3. Συχνοουρία μέσα στη νύχτα 
Αν δεν είναι απότοκο της διατροφής πριν πέσετε στο κρεβάτι, τότε ξεκάθαρα σχετίζεται με τον προστάτη, και θα μπορούσε να είναι σημάδι είτε καρκίνου του αδένα είτε διόγκωσής του. 
Ο προστάτης είναι ένας αδένας στο μέγεθος του καρυδιού, ο οποίος φροντίζει για την ενίσχυση του σπέρματος, και βρίσκεται κάτω ακριβώς από την ουροδόχο κύστη. Έτσι, αν υπάρχει κάποια αλλαγή στο μέγεθος του αδένα, οι συνήθειες ούρησης του άνδρα είναι οι πρώτες που θα επηρεαστούν μιας και η κύστη θα αρχίσει να πιέζεται.  

4. Αδύναμη όσφρηση ή πεσμένη λίμπιντο
Μπορεί να σχετίζεται με προβλήματα γονιμότητας, καθώς «αν ένας άνδρας παρατηρήσει αλλαγή στη λίμπιντό του, μάλλον έχουμε να κάνουμε με κάποιο ορμονικό πρόβλημα» εξηγεί ο Michael Dooley, σύμβουλος γυναικολογίας στο νοσοκομείο King Edward VII. «Θα μπορούσε να είναι ενδεικτικό του ότι οι όρχεις δεν παράγουν αρκετές ανδρικές ορμόνες, οδηγώντας σταδιακά στην έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας και στα προβλήματα γονιμότητας»

Η έλλειψη της όσφρησης είναι επίσης ένα σημάδι πως οι όρχεις δεν λειτουργούν σωστά αφού «συνδέεται με το σύνδρομο του Kallman, μια γενετική διαταραχή κατά την οποία η έλλειψη ανδρικών ορμονών οδηγεί σε μια καθυστερημένη εφηβεία» τονίζει ο γιατρός, επισημαίνοντας παράλληλα πως η όσφρηση είναι στενά συνδεδεμένη με τη λίμπιντο και τις αρσενικές ορμόνες αν και ακόμα οι γιατροί δεν ξέρουν τον λόγο που συμβαίνει αυτό.  

5. Εξόγκωμα στους όρχεις
Θα μπορούσε να είναι μέχρι και καρκίνος των όρχεων αν και οι μικροί όγκοι ή οιδήματα στο συγκεκριμένο σημείο του σώματος, εμφανίζονται συχνά σε αγόρια και άνδρες. Είναι αλήθεια πως στην πλειονότητά τους οι θρόμβοι που παρουσιάζονται είναι καλοήθεις και οι αιτίες που δημιουργήθηκαν δεν χρήζουν θεραπείας. Ωστόσο σε ένα ποσοστό –στη Μεγάλη Βρετανία περίπου 2.000 άνδρες το χρόνο- μπορεί να είναι σύμπτωμα καρκίνου, ο καρκίνος των όρχεων άλλωστε είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου στους άνδρες μεταξύ 20-35 ετών. 

Οι γιατροί βέβαια εξηγούν πως δεν υπάρχει λόγος πανικού, μιας και αν γίνει έγκαιρη διάγνωση η θεραπεία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική και σε κάθε περίπτωση αν παρατηρήσετε οίδημα ή όγκο στους όρχεις σας, επισκεφθείτε άμεσα τον γιατρό σας. 

6. Αίμα κατά την ούρηση
Αιμορροΐδες, ουρολοίμωξη, καρκίνος της ουροδόχου κύστης. Τα παραπάνω προβλήματα σχετίζονται στενά με την εμφάνιση αίματος κατά την ούρηση, ιδίως όταν αυτό συμβαίνει ανώδυνα. Στην περίπτωση που οφείλεται σε ουρολοίμωξη ή αιμορροΐδες, το σύμπτωμα δεν θα είναι το μόνο. Θα συνοδεύεται από διάφορα άλλα όπως συχνοουρία, κόπωση, πόνο στη μέση ή στην κοιλιά, απώλεια βάρους χωρίς προφανή λόγο. Όπως και να έχει, οι άνδρες με οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει άμεσα να επισκεφθούν γιατρό. 

7. Κατάχρηση αλκοόλ
Πιθανόν να καταδεικνύει κατάθλιψη, μιας και η διαδεδομένη στην εποχή μας νόσος δεν εμφανίζεται στους άνδρες με τους τρόπους που έρχονται πρώτα στο μυαλό μας. Διαταραχές ύπνου, απώλεια της ευχαρίστησης, ξεσπάσματα θυμού, ανικανότητα διατήρησης μιας σχέσης, είναι μερικά ακόμα συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύουν την ανάγκη για αλκοόλ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, επισημαίνει ο Dr John Chisholm, πως οι άνδρες που πάσχουν από κατάθλιψη, όπως έχουν υποδείξει πολλές μελέτες, δεν εκπέμπουν τα κλασσικά σημάδια, όπως θα συνέβαινε με μια γυναίκα. «Η ανάγκη για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ πάντως είναι ένα αλάνθαστο σημάδι πως κάτι δεν πάει καλά». 

8. Πόνος στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού
Μπορεί να είναι σύμπτωμα ουρικής αρθρίτιδας, της νόσου που είναι τρεις με τέσσερις φορές πιθανότερο να εμφανιστεί στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Το πιο κοινό σύμπτωμα της ουρικής αρθρίτιδας είναι ο έντονος πόνος σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις, πιο συχνά εμφανίζεται πρώτα και έντονα στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού. Αυτό συμβαίνει γιατί κρύσταλλοι ουρικού νατρίου κατακάθονται σε σχηματισμούς μέσα και γύρω από τις αρθρώσεις λόγω της συσσώρευσης ουρικού οξέως στο αίμα με αποτέλεσμα να γίνονται δύσκαμπτες.

9. Εξογκώματα γύρω από τη θηλή 
Ανδρικός καρκίνος του στήθους. Πρόκειται η αλήθεια είναι για κάτι σχετικά σπάνιο, όχι όμως αδύνατο κι αυτό γιατί οι άνδρες σε αντίθεση με τις γυναίκες έχουν λιγότερο ιστό γύρω από τις θηλές τους, μειώνοντας τις πιθανότητες να μεταλλαχθεί σε καρκίνωμα. Οι όγκοι γύρω ή πάνω στη θηλή όμως είναι το βασικότερο σύμπτωμα της νόσου, ενώ ακολουθούν η αναστροφή της θηλής, η αιμορραγία, το πρήξιμο. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, οι περισσότεροι άνδρες που νοσούν είναι άνω των 60 ετών. Ανεξαρτήτου ηλικίας όμως, είναι κοινώς αποδεκτό πως πρόκειται για μια μορφή καρκίνου, ελέγξιμη και ιάσιμη στην περίπτωση έγκαιρης διάγνωσης.   

e-typos.com

Ο θυρεοειδής είναι ένας μικρός αδένας που βρίσκεται στο λαιμό. Ελέγχει την παραγωγή ορισμένων ορμονών και παίζει σημαντικό ρόλο σε δεκάδες επιμέρους λειτουργίες του οργανισμού, όπως ο μεταβολικός ρυθμός.

Δείτε ποια είναι τα σημάδια που δείχνουν ότι ο θυρεοειδής αδένας δεν λειτουργεί σωστά.

1. Πόνοι στους μύες και τις αρθρώσεις

Οι πόνοι σε διάφορα σημεία του σώματος είναι ένα σχετικά παραμελημένο σύμπτωμα όσον αφορά τις διαταραχές του θυρεοειδούς, απαντάται όμως αρκετά συχνά. Τα άτομα που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό αντιμετωπίζουν συχνά μυϊκούς πόνους ή πόνους στις αρθρώσεις, κυρίως στα χέρια και τα πόδια. Από την άλλη, τα άτομα που πάσχουν από υπερθυρεοειδισμό συχνά εκδηλώνουν πόνο ή αδυναμία στο ανώτερο τμήμα των χεριών ή στις γάμπες.

2. Ενοχλήσεις στο λαιμό

Δεδομένου ότι ο θυρεοειδής βρίσκεται στο λαιμό, οποιαδήποτε δυσλειτουργία του μπορεί να εκδηλωθεί με το πρήξιμο και τη γενικότερη διόγκωση του λαιμού ή με αλλοιώσεις στη φωνή.

3. Αλλαγές στο δέρμα και τα μαλλιά

Η όψη του δέρματος και των μαλλιών επηρεάζονται άμεσα από τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Ιδιαίτερα η τριχόπτωση είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα που εμφανίζεται στα άτομα που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό. Το δέρμα μπορεί να χάσει τη λεία όψη του και να γίνει πιο ξηρό και ευαίσθητο.

4. Γαστρεντερικές διαταραχές

Σε περίπτωση υποθυρεοειδισμού εκδηλώνεται συχνά χρόνια δυσκοιλιότητα που μάλιστα δεν ανταποκρίνεται σε συνήθεις τακτικές αντιμετώπισης, όπως η αυξημένη κατανάλωση φυτικών ινών και η αυξημένη πρόσληψη υγρών. Ο υποθυρεοειδισμός συνδέεται συχνότερα με τη διάρροια ή την ευαισθησία του εντέρου.

5. Προβλήματα γονιμότητας

Οι γυναίκες με υπερθυρεοειδισμό αντιμετωπίζουν συχνά διαταραχές με τον κύκλο τους, όπως η σύντομη περίοδος και η μεγάλη χρονική απόσταση από τη μία περίοδο στην επόμενη. Οι γυναίκες με υποθυρεοειδισμό που δεν λαμβάνουν θεραπεία ή δεν λαμβάνουν σωστή θεραπεία μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα γονιμότητας ή και επαναλαμβανόμενες αποβολές.

6. Υψηλή χοληστερίνη

Τα αυξημένα επίπεδα χοληστερίνης, ιδιαίτερα όταν δεν διορθώνονται με τη σωστή διατροφή, τη σωματική άσκηση και τη φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να αποτελούν σημάδι υποθυρεοειδισμού που δεν έχει γίνει αντιληπτός. Τα ανεξήγητα χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης μπορεί από την άλλη να υποδεικνύουν υπερθυρεοειδισμό.

7. Άγχος και κατάθλιψη

Ο υποθυρεοειδισμός συνδέεται συχνότερα με καταθλιπτικά συμπτώματα, ενώ ο υπερθυρεοειδισμός με το αυξημένο άγχος και τις κρίσεις πανικού.

8. Ανεξήγητες αλλαγές του βάρους

Η αύξηση του βάρους παρά τη χαμηλή πρόσληψη θερμίδων και τη συστηματική άσκηση είναι ενδείξεις υποθυρεοειδισμού. Αντιθέτως, το πολύ χαμηλό σωματικό βάρος και η αδυναμία αύξησης του βάρους ακόμη κι αν η διατροφή περιλαμβάνει πολλές θερμίδες αποτελούν ενδείξεις υπερθυρεοειδισμού.

9. Επίμονη κόπωση

Το μόνιμο αίσθημα κούρασης ακόμη και μετά από 8 ή και 10 ώρες ύπνου και η αδυναμία ικανοποιητικής απόδοσης κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι συνήθη συμπτώματα των διαταραχών του θυρεοειδούς και κυρίως του υποθυρεοειδισμού. Στην περίπτωση υπερθυρεοειδισμού, είναι επίσης συνηθισμένο να εκδηλώνεται αϋπνία που οδηγεί στην υπνηλία και τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας την επόμενη ημέρα.

onmed.gr