Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε τρεις αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) με τις οποίες επιβλήθηκαν αντίστοιχα πρόστιμα στον ΟΤΕ συνολικού ύψους 145.000 ευρώ.

Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν στον ΟΤΕ καθώς δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας (στα γνωστά ΚΑΦΑΟ) για την αποφυγή παραβιάσεων του απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών και για μη έγκαιρη ενημέρωση της Αρχής για τρία συμβάντα υποκλοπών, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ειδικότερα, στην αντίληψη υπάλληλου του ΟΤΕ υπέπεσε ότι άγνωστος είχε ανοίξει ένα ΚΑΦΑΟ στα Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής και κάτι «έφτιαχνε» σε υπαίθριο κατανεμητή του ΟΤΕ. Ο άγνωστος αφού άφησε ανοικτό τον υπαίθριο κατανεμητή μπήκε στην συνέχεια στην απέναντι πολυκατοικία και έπιασε δουλεία στον εσωτερικό κατανεμητή της πολυκατοικίας.

Ο υπάλληλος του ΟΤΕ ακολούθησε το άγνωστο άτομο και μπήκε και αυτός στην πολυκατοικία και ζήτησε από τον άγνωστο να πληροφορηθεί τι έκανε εκεί στον κατανεμητή της πολυκατοικίας.

Ο άγνωστος επιχειρώντας να διαφύγει άρχισε να τρέχει στις σκάλες, ανεβαίνοντας τους ορόφους προς την ταράτσα της πολυκατοικίας. Όμως εγκλωβίστηκε στον τελευταίο όροφο και αφού ο υπάλληλος του ΟΤΕ ειδοποίησε την Αστυνομία συνελήφθη. Στην τσάντα του βρέθηκαν κασετόφωνα, κασέτες, ανιχνευτές, χειροτηλέφωνο, κλειδιά ασφαλείας κατανεμητών και κατσαβίδια.

Τα άλλα τρία περιστατικά τηλεφωνικών υποκλοπών από τα ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ εξελίχθηκαν σε νησί του Αιγαίου.

Συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια ελέγχου τηλεφωνικής γραμμής συνδρομητή, υπάλληλος του ΟΤΕ διαπίστωσε ότι ένας πόλος του καλωδίου σύνδεσης (ραζίμ όπως λέγεται) που αντιστοιχούσε στην γραμμή που πραγματοποιούσε τον έλεγχο, είχε κοπεί και είχε παρεμβληθεί πομπός μεταδόσεως συνομιλιών (κοριός). Ο υπάλληλος του ΟΤΕ αφαίρεσε τον πομπό και τον παρέδωσε στην Αστυνομία. Παράλληλα, στο ίδιο νησί είχαν τοποθετηθεί δύο ακόμη κοριοί, σε αντίστοιχες τηλεφωνικές γραμμές σε ΚΑΦΑΟ και παρακολουθούσαν και κατέγραφαν συνομιλίες.

Κατόπιν αυτών η ΑΔΑΕ επέβαλε πρόστιμα 145.000 ευρώ στον ΟΤΕ για παραβάσεις της Ευρωπαϊκής και Ελληνικής νομοθεσίας περί απορρήτου των τηλεφωνικών υποκλοπών και συγκεκριμένα για: 1) Ελλιπή μέτρα ασφαλείας προς αποφυγή παραβιάσεων του απορρήτου των επικοινωνιών και 2) Μη ενημέρωση της ΑΔΑΕ, με αποτέλεσμα να μην παρίστανται εκπρόσωποι της Αρχής κατά τον χρόνο κατάσχεσης των αντικειμένων παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών (κοριών, κ.λπ.) που βρέθηκαν σε όλες τις περιπτώσεις τηλεφωνικών υποκλοπών.

Όπως αναφέρεται στις αποφάσεις του ΣτΕ, σε περιπτώσεις ευρημάτων υποκλοπών ο τηλεπικοινωνιακός φορέας έχει υποχρέωση από την νομοθεσία να ενημερώνει αμέσως την Αρχή, προκειμένου υπάλληλός της να είναι παρόν κατά την αφαίρεση των κοριών και κατά την διενέργεια των ανακρίσεων, είτε αυτές γίνονται από την Αστυνομία είτε από την Εισαγγελία.

Αντίθετα, ο ΟΤΕ υποστήριξε, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι δεν έχει την υποχρέωση να ενημερώνει για τα περιστατικά υποκλοπών την Αρχή, αλλά και αν ακόμα υποτεθεί ότι ο νόμος προβλέπει την υποχρέωση να παρίσταται εκπρόσωπος της ΑΔΑΕ κατά τις ανακριτικές πράξεις, αυτός που πρέπει να ενημέρωσει την Αρχή είναι η Αστυνομία ή η Εισαγγελία και όχι ο ΟΤΕ.

Το ΣτΕ απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό, κρίνοντας ότι σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 19 Συντάγματος) που εξασφαλίζουν το απόρρητο των επικοινωνιών, αλλά και την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, ρητά προβλέπεται η υποχρέωση των τηλεφωνικών παρόχων να ενημερώνουν αμέσως για ζητήματα ασφαλείας και απορρήτου των επικοινωνιών. Και προσθέτει το ΣτΕ ότι σε αντίθετη περίπτωση θα παρεμποδιζόταν η αποτελεσματική άσκηση του έργου της ΑΔΑΕ, η οποία είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη Αρχή και η ύπαρξη της δεν συνδέεται με τις ενέργειες των άλλων Αρχών, «έστω και των δικαστικών».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η χθεσινή απόφαση (υπ’ αριθμ. 86/2015) του Συμβουλίου της Επικρατείας, συνιστά μία πολύ μεγάλη νίκη των φορολογουμένων ενάντια στην ασυδοσία του Κράτους και θα αποτελέσει στο μέλλον μία πολύ σημαντική “ασπίδα”, η οποία μάλιστα θα συμβάλει στην αλλαγή ολόκληρης της φιλοσοφίας στη φορολόγηση των ακινήτων.

Η απόφαση αφορά πολίτη, κάτοικο του Παλαιού Ψυχικού, στον οποίον επιβλήθηκε Φόρος Ακίνητης Περιουσίας με βάση τις αντικειμενικές τιμές, οι οποίες όμως ήταν παράλογα υψηλές. Ο πολίτης θέλησε να έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει τις τιμές αυτές και να αναγκάσει το δημόσιο να αναλύσει τον τρόπο που αυτό προσδιόρισε την αξία του ακινήτου του, κάτι που όμως η ΔΟΥ Ψυχικού απέρριψε, αφού η αμφισβήτηση εκ μέρους του πολίτη δεν προβλεπόταν από το σχετικό νόμο του ΦΑΠ (ν. 3842/2010).

Ο πολίτης προσέφυγε στο Διοικητικό Δικαστήριο και παράλληλα προσέφυγε και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με βάση τη διαδικασία της πιλοτικής δίκης (Ν. 3900/2010), ώστε να κριθεί “το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα” κατά πόσον ο πολίτης “ο υποκείμενος σε ΦΑΠ βάσει του άρθρου 32 του νόμου 3842/2010 έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει με προσφυγή του στο Διοικητικό δικαστήριο το ύψος της αντικειμενικής αξίας του βαρυνόμενου με τον επίμαχο φόρο ακινήτου του, σε αρνητική δε περίπτωση να κριθεί η συνταγματικότητα της διατάξεως αυτής”.
Την υπόθεση ανέλαβε ο δικηγόρος Αθηνών κ. Χρήστος Κλειώσης, ο οποίος είναι μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Έλληνες Φορολογούμενοι, αλλά και συνεργαζόμενος δικηγόρος του κινήματος πολιτών “Έλληνες Φορολογούμενοι”, ενώ στο δικαστήριο παραστάθηκε η δικηγόρος κα Μαίρη Σκιαδιώτη από το γραφείο Kyros Law Offices.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας αναφέρει ότι, “οι διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 1249/1982 (ο αρχικός νόμος περί αντικειμενικών αξιών) δεν είναι αντίθετες με το Σύνταγμα, αφού με αυτές δεν θεσπίζεται αμάχητο τεκμήριο προσδιορισμού της αξίας των εν λόγω ακινήτων, δεδομένου, ότι ο φορολογούμενος δύναται με δική του πρωτοβουλία να αποστεί από την εφαρμογή του αντικειμενικού τρόπου προσδιορισμού της αγοραίας αξίας, ζητώντας από το δικαστήριο, κατά την παράγραφο 6 της ως άνω διατάξεως, τον εκ μέρους του προσδιορισμό της”.

Κατ’ αναλογία, υπογραμμίζεται στην απόφαση του ΣτΕ, “και οι διατάξεις των άρθρων 32 και 34 του ν. 3842/2010, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με εκείνες της εκδοθείσης ΠΟΛ.1225/24.12.2012 απόφασης του υφυπουργού Οικονομικών, με τις οποίες επίσης παρέχεται στον φορολογούμενο η δυνατότητα να αμφισβητήσει την φορολογητέα αξία ακινήτων, όπως έχει προσδιοριστεί στο εκκαθαριστικό σημείωμα-δήλωση ΦΑΠ βάσει του αντικειμενικού τρόπου προσδιορισμού αγοραίας αξίας και, στη συνέχεια, να ζητήσει από το δικαστήριο, με προσφυγή του κατά της σχετικής απορριπτικής πράξης του προϊσταμένου της αρμόδιας ΔΟΥ, τον εκ μέρους του προσδιορισμό της, δεν είναι κατά το μέρος αυτό, αντίθετες με το Σύνταγμα”.

Και καταλήγει η απόφαση του ΣτΕ: “Εφόσον, ο φορολογούμενος ο υποκείμενος σε φόρο ακίνητης περιουσίας έχει τη δυνατότητα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 32 και 34 του ν. 3842/2010, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με εκείνες του άρθρου 4 της κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 34 παράγραφος 6 του νόμου τούτου (ν. 3842/2010) εκδοθείσης ΠΟΛ.1225/24.12.2012 απόφασης του υφυπουργού Οικονομικών να αμφισβητήσει με προσφυγή του στο Διοικητικό Δικαστήριο το ύψος της αντικειμενικής αξίας του βαρυνόμενου με τον ως άνω φόρο ακινήτου του, η ως άνω ρύθμιση δεν αντίκειται στο Σύνταγμα”.

Με απλά λόγια, με την 86/2015 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας αναγνωρίστηκε το δικαίωμα του φορολογούμενου να φορολογείται επί της πραγματικής αγοραίας αξίας του ακινήτου και όχι επί της αξίας που ορίζει το κράτος (αντικειμενική αξία ή αξία του Ν. 3842/2010). Αν και η απόφαση αφορούσε τον ΦΑΠ είναι σίγουρο ότι επηρρεάζει και τον ΕΝΦΙΑ γιατί η αξία του ακινήτου υπολογίζεται βάσει των ίδιων διατάξεων (αρ. 32 Ν. 3842/2010).

Η απόφαση δεν κρίνει αντισυνταγματικό τον ΦΑΠ. Όμως, με βάση τη στρατηγική που ακολούθησε ο κ. Κλειώσης, δεν ήταν αυτό το ζητούμενο. Κρίθηκε το δικαίωμα των φορολογουμένων να αμφισβητήσουν τις “φουσκωμένες” και εντελώς ατεκμηρίωτες αξίες που υπολογίζει το Υπουργείο των Οικονομικών.
Στο εξής, αν ο πολίτης κρίνει ότι η αξία είναι φουσκωμένη, μπορεί να την αμφισβητήσει. Και βεβαίως, δε θα χρειαστεί ο κάθε πολίτης να προσφεύγει κάθε φορά στα δικαστήρια για να βρει το δίκιο του. Το Κράτος θα αναγκαστεί σύντομα (*) να βρει νέους, πιο δίκαιους τρόπους υπολογισμού της αξίας των ακινήτων και να φορολογεί επί αυτών και όχι επί των παράλογων αξιών που υπολόγιζε με πρωτοφανείς -και συχνά αστήρικτες- μεθόδους. Σε περίπτωση δε προσφυγής του πολίτη, το Κράτος θα είναι αναγκασμένο να αποδεικνύει το πώς υπολόγισε αυτό την αξία του ακινήτου. Και βεβαίως, εάν η υπόθεση κρίνεται υπέρ του πολίτη, ανατρέπονται όλοι οι υπολογισμοί του Κράτους για ολόκληρη την περιοχή, ή και για ομοειδείς περιοχές. Και συνεπώς, το Κράτος θα πρέπει να οδηγηθεί σε τρόπους αποτίμησης πραγματικά αντικειμενικών!

Αυτή η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι οριστική. Και δε θα μπορεί να αλλάξει ποτέ στο μέλλον, ανεξάρτητα του εάν αλλάξουν οι νόμοι για τη φορολογία ακινήτων. Ο πολίτης θα μπορεί πάντα να αμύνεται απέναντι στην αυθαιρεσία του Κράτους και στον παράλογο υπολογισμό των αξιών των ακινήτων.

Η απόφαση αυτή παρουσιάστηκε σήμερα στα ΜΜΕ, αλλά με λανθασμένο τρόπο, αφού το “βάρος” της είδησης δόθηκε στο ότι ο ΦΑΠ κρίθηκε συνταγματικός και όχι στην τεράστια ανατροπή που γίνεται υπέρ των φορολογούμενων. Δείτε μερικούς τίτλους από ΜΜΕ: ΣτΕ: Συνταγματικός ο Φ.Α.Π., ΣτΕ: Συνταγματικός ο νόμος για την επιβολή ΦΑΠ, «Πράσινο φως» για τον ΦΑΠ .

(*) Ήδη, με άλλη πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ, το Υπουργείο Οικονομικών υποχρεώνεται να αναπροσαρμόσει τις υπάρχουσες αντικειμενικές τιμές των ακινήτων μέχρι την άνοιξη. Η χθεσινή απόφαση, έρχεται να περιορίσει μία πιθανή συνέχιση των αυθαιρεσιών του Κράτους ακόμη και στις νέες τιμές που θα ορίσει.

forologoumenoi.gr