Δεν έχουν τέλος οι προκλήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος συνεχίζει να κάνει αναφορές στη Συνθήκη της Λωζάννης και να θέτει θέματα αμφισβήτησης των συνόρων.
Μιλώντας με αφορμή τη συμπλήρωση 93 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πως ότι τα νησιά στο ανατολικό Αιγαίο που ανήκουν στην Ελλάδα με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης ήταν τουρκικά και έχουν στοιχεία τουρκικού πολιτισμού.
"Εγώ εδώ δίνω μάθημα ιστορίας. Εγώ μίλησα για τη Λωζάννη και ενοχλήθηκαν. Γιατί; Τα νησιά που βρίσκονται μπροστά στη μύτη μας, το φωνάζω ήταν δικά μας τα νησιά αυτά. Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, μνημεία μας, τζαμιά μας. Ακόμα ενοχλούνται όταν τα λέμε. Γιατί;", αναρωτήθηκε.
"Όσοι τα υπέγραψαν αυτά είναι υπεύθυνοι", ανέφερε, αφήνοντας αιχμές για τον Κεμάλ Ατατούρκ.
Επαναφορά θανατικής ποινής
Ο Ερντογάν μίλησε και για την επαναφορά της θανατικής ποινής στην Τουρκία και διαβεβαίωσε πως το θέμα θα εισαχθεί προς συζήτηση στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, χωρίς να δώσει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ενώ πρόσθεσε ότι η κριτική που ασκείται επ’ αυτού του θέματος από χώρες της Δύσης «δεν μετράει».
«Σύντομα, σύντομα, μην ανησυχείτε. Θα γίνει σύντομα, Θεού θέλοντος» επισήμανε ο Τούρκος ηγέτης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Άγκυρα, απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στο πλήθος που φώναζε «θέλουμε την θανατική ποινή» για τους δράστες του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Ιουλίου.
"Η κυβέρνησή μας θα το καταθέσει αυτό στην Εθνοσυνέλευση. Κι εγώ είμαι πεπεισμένος ότι η Εθνοσυνέλευση θα το εγκρίνει και όταν αυτό θα καταλήξει σε εμένα, εγώ θα το επικυρώσω" υπογράμμισε ο Ερντογάν.
Μια ενδεχόμενη κοινοβουλευτική συζήτηση με αντικείμενο την θανατική ποινή αναμένεται θυελλώδης, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, σε μια χρονική περίοδο όπου η κυβέρνηση ελπίζει να πάρει με το μέρος της τους βουλευτές της αντιπολίτευσης με στόχο την αναθεώρηση του Συντάγματος και την εγκαθίδρυση ενός αμιγώς προεδρικού συστήματος.
Από την επόμενη κιόλας ημέρα της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, ο πρόεδρος της Τουρκίας υποσχόταν να εξαλείψει "τον ιό" των ταραχοποιών στους κόλπους του Κράτους κάνοντας λόγο για επαναφορά της θανατικής ποινής, με αποτέλεσμα να προκαλέσει την οργή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η θανατική ποινή καταργήθηκε το 2004 στο πλαίσιο της υποψηφιότητας της Άγκυρας για την ένταξή της στην ΕΕ και η επαναφορά της θα μπορούσε να σημάνει το «πάγωμα» των διαπραγματεύσεων.
"Η Δύση είπε αυτό, η Δύση είπε το άλλο. Συγγνώμη αλλά αυτό που μετράει δεν είναι αυτό που λέει η Δύση, είναι αυτό που λέει ο λαός μου" τόνισε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε μια ομιλία που εκφώνησε με αφορμή την τελετή εγκαινίων μιας ενός σιδηροδρομικού σταθμού υπερταχείας στην πρωτεύουσα της Τουρκίας.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Προκαλεί ξανά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αυτή τη φορά πως «θα υπερασπιστούμε και θα προστατέψουμε τους ομοεθνείς μας στην Ελλάδα».
«Οτιδήποτε συμβαίνει στη περιοχή έχει άμεση σχέση με την Τουρκία. Γυρίσαμε ποτέ στο παρελθόν την πλάτη μας όταν αντιμετώπισαν δυσκολίες οι ομοεθνείς μας στην Βουλγαρία, στην Ελλάδα, στα Σκόπια, τα αδέλφια μας στην Βοσνία, στην Αλβανία και στο Κόσοβο;», δήλωσε σε δημόσια ομιλία του.
«Είπαμε ποτέ πως οι υποθέσεις αυτές είναι εσωτερικές; Μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη μας; Οπως έχω αναφέρει, άλλα είναι τα φυσικά μας σύνορα και εντελώς διαφορετικά είναι τα σύνορα της καρδιάς μας», είπε και πρόσθεσε:
«Τα αδέρφια μας, που βρίσκονται από την Ευρώπη μέχρι και την Αφρική, από τη Μεσόγειο μέχρι και τις ατελείωτες στέπες της Κεντρικής Ασίας βρίσκονται στα σύνορα της καρδιάς μας. Για εμάς τα Βαλκάνια είναι το ένα μέρος της καρδιάς μας και ο Καύκασος το άλλο μέρος».
«Η έχθρα προς τους ξένους στην Ευρώπη αυξάνεται και εμείς είμαστε οι πρώτοι που αντιδρούμε. Γιατί; Διότι εκεί ζουν 5 εκατομμύρια μας που έχουν τις ρίζες τους στην Τουρκία. Επιπλέον πρέπει να προσθέσουμε και τα αδέλφια μας από το Τουρκιστάν, το Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία που εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη. Είναι ηθική μας υποχρέωση να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα τους και να βρούμε λύσεις στα προβλήματα τους», τόνισε μεταξύ άλλων.
imerisia.gr
Γράμμα από τη φυλακή έστειλε Τούρκος υπαξιωματικός σε αρθρογράφο της εφημερίδας sozcu της Τουρκίας όπου περιγράφει με δραματικά λόγια το πώς και γιατί βρέθηκε στις φυλακές τύπου F στα Άδανα.
«Αγαπητέ Εμίν Τσιόλασιαν, σας ευχαριστώ πολύ που είστε ένας από τους μετρημένους δημοσιογράφους που ακούτε τη φωνή των θυμάτων. Από τις 18 Ιουλίου 2016 και μέχρι τώρα, είμαι κρατούμενος στις φυλακές τύπου «F» των Αδάνων.
Σε μένα προσάπτουν το αδίκημα ότι στις 15 Ιουλίου, τη βραδιά του πραξικοπήματος, έκανα εναέριο ανεφοδιασμό στα αφη F-16. Mε την πρώτη ματιά, θα μπορούσατε να σκεφτείτε ποιο είναι το λάθος που έγινε στην σύλληψή μου, αλλά αν θέλετε να μάθετε πως στήθηκε η συνομωσία, παρακαλώ διαβάστε αυτή την επιστολή μου.
Υπηρετούσα στην αεροπορική βάση του Ιντζιρλίκ, ως Υπαξκός - χειριστής εναέριου ανεφοδιασμού καυσίμων προετοιμασίας για πόλεμο…
Τις ημέρες που δεν πηγαίναμε για πτήση (το αφος) και με δεδομένο ότι μέσα σε μια ώρα θα έπρεπε να είναι έτοιμο για απογείωση, να το πω έτσι, ζούσαμε μια ζωή φυλακισμένη στα στρατιωτικά οικήματα.
Και στις 15 Ιουλίου πάλι στην ίδια κατάσταση βρισκόμασταν σε ετοιμότητα στα στρατιωτικά οικήματα και στα πλαίσια των επιχειρήσεων του αγώνα με την τρομοκρατία, κλήθηκα στις 2102΄ για πτήση. Άρον – άρον μετέβην στη βάση. Ο Δκτής της Βάσης και ο Δκτής των ιπτάμενων τάνκερ, έδωσαν τη διαταγή στους πιλότους: «Πηγαίνετε πάνω από το Αφιόν, στα αεροσκάφη που θα έρθουν, θα πραγματοποιήσετε ανεφοδιασμό» και φύγαμε για πτήση. Όταν πλησιάζαμε πάνω από το Αφιόν, από το κέντρο αεροπορικών επιχειρήσεων ήρθε η διαταγή που έλεγε: «Δεν υπάρχει προγραμματισμένο καθήκον, επιστρέψτε στη βάση».
Ο Δκτής του αεροσκάφους συμμορφώθηκε με τη διαταγή και ήρθε πάνω από τα Άδανα πήρε επαφή με τη βάση, προκειμένου να τους εξηγήσει την κατάσταση. Τους γνωστοποίησε ότι θα μειώσουν τα καύσιμα και θα πραγματοποιήσουν προσγείωση.
Ωστόσο το προσωπικό της βάσης, μας διαβίβασε τη διαταγή του Δκτού της βάσης που ήταν: «Να μην κάνετε προσγείωση, να συνεχίσετε το καθήκον».
Ως αεροπορική ομάδα δεν ξέραμε τι γινόταν στο έδαφος. Ως στρατιωτικοί ήμασταν υποχρεωμένοι να φέρουμε σε πέρας τη διαταγή που επωμισθήκαμε. Μέσα στο κατάμαυρο σκοτάδι, σε ύψος οκτώ χιλιόμετρα από το έδαφος, πετώντας με 700 χιλιόμετρα την ώρα και χωρίς να έχεις τίποτε άλλο στα χέρια εκτός από τη διαταγή του Δκτού σου, τα θα μπορούσες να κάνεις?
Το τάνκερ, είναι ένα αφος, το οποίο δεν έχει κανενός είδους πυρομαχικά.
Το μοναδικό του καθήκον είναι ο ανεφοδιασμός αφών στον αέρα με καύσιμα.
Από εμάς λαμβάνουν καύσιμα οι πιλότοι των F-16, αλλά ούτε ξέρουμε τι είδους καθήκοντα εκτελούν, ούτε που πραγματοποιούν επιχειρήσεις, ούτε ποιοι είναι οι πιλότοι, ούτε τι είδους επιχειρήσεις και με ποιο σκοπό, εμείς ως αφος τάνκερ, δεν έχουμε καμιά πιθανότητα ενημέρωσης".
Αξιότιμε κύριε Τσιόλασιαν, καταλήγει η επισοτλή προς τον Τούρκο δημοσιογράφο:
αυτοί οι προδότες, χρησιμοποιώντας την ιεραρχία Δκσεως και λέγοντας «Η πατρίδα σας καίγεται, βοηθήστε», έστησαν παγίδα σε πολλούς πατριώτες Αξκούς. Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Αυτοί οι πατριώτες Αξκοί, να μείνουν εκτός σειράς.
Για την εκπαίδευση ενός ιπτάμενου προσωπικού, απαιτούνται εκατομμύρια δολάρια. Σε σας τους αφήνω να λογοδοτήσουν. Αυτοί οι επιλεγμένοι άνθρωποι (πιλότοι και πλήρωμα) μένοντας εκτός σειράς, ο στρατός μας χάνει αίμα. Και φυσικά οι στόχοι δεν ήταν αυτοί.
Σας παρακαλώ, αυτή η παγίδα που στήθηκε στη βάση της επιμελητείας της Πολεμικής Αεροπορίας, να μην περάσει στο ντούκου.
Εκτός από τις ζημιές που προκλήθηκαν κοντά σ’ αυτή την παγίδα, καταστράφηκε και η δική μου ζωή. Να είσαι καλά πατρίδα.
Σήμερα δικάζομαι για συνταγματικά εγκλήματα. Εγώ κατάγομαι από μια φτωχή οικογένεια, στη συνέχεια παντρεύτηκα και τι αλλά σκοπό θα μπορούσα να έχω, εκτός από την δημιουργία της οικογένειας;
Στην απόπειρα του προδοτικού πραξικοπήματος, με τα όπλα στα χέρια κοίταζαν με άδεια μάτια τον περίγυρο οι στρατιώτες, που δεν ήταν σε θέση να μας εξηγήσουν ότι δεν υπήρχε διαφορά μας.
onalert.gr
Λέγε, λέγε, όλο και κάτι θα μείνει στο τέλος -αυτό διδάσκει μια από τις βασικές αρχές της προπαγάνδας και της επικοινωνίας.
Όταν, μάλιστα, το συστηματικό λέγειν συνοδεύεται και από ανάλογο πράττειν προς την ίδια κατεύθυνση, τότε είναι φανερό ότι αυξάνουν σημαντικά οι πιθανότητες όχι απλώς να μείνει κάτι στον ρήτορα και δράστη, αλλά το κέρδος του να είναι ιδιαιτέρως σημαντικό -ειδικά, εφόσον έχει υιοθετήσει μια μαξιμαλιστική τακτική.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή την περίοδο με την Τουρκία και τον πρόεδρό της. Διότι από τη μία, δεν περνά ουσιαστικά ούτε μέρα που να μην ανακινούνται ζητήματα γεωπολιτικών ισορροπιών και συνόρων, προβάλλοντας ουσιαστικά το αίτημα της αναθεώρησης και της αλλαγής τους. Ο Ταγίπ Ερντογάν αμφισβητεί ευθέως τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία καθόρισε πρακτικά τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας και το πλαίσιο των σχέσεών της με τις γειτονικές χώρες, θέτοντας επί τάπητος όλες τις διεκδικήσεις της Άγκυρας, ακόμη κι αυτές που φαντάζουν εντελώς παράλογες και εξωπραγματικές. Από την άλλη δε, με δική του εντολή, η Τουρκία κάνει σε όλα τα μέτωπα συγκεκριμένα και καλά σχεδιασμένα βήματα, τα οποία συνάδουν απολύτως με τις παραπάνω φραστικές διεκδικήσεις.
Για του λόγου το αληθές, εκτός συνόρων, ο τουρκικός στρατός έχει εισβάλει στη Συρία και το Ιράκ, κατοχυρώνοντας ζώνες επιρροής τις οποίες είναι απίθανο να εγκαταλείψει εκουσίως, όπως μαρτυρά με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο και η εμπειρία της Κύπρου. Παράλληλα, χτυπά ανηλεώς τους Κούρδους του YPG και του PKK, που αντιπροσωπεύουν εδώ και δεκαετίες τη μεγαλύτερη απειλή για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας -διεκδικώντας το (αυτονόητο) δικαίωμα να έχουν το δικό τους κράτος.
Εντός συνόρων, επίσης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με τη βοήθεια του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα (το «δώρο του Αλλάχ», όπως το είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος ο Ερντογάν), μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση εκκαθάρισης του κρατικού μηχανισμού, συμπεριλαμβανομένης της δικαιοσύνης, του στρατού και όλων των δυνάμεων καταστολής, από τους αντιπάλους του ισλαμικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και της ελίτ που εκφράζει πολιτικά. Παράλληλα, προωθείται η συνταγματική μεταρρύθμιση που θα δώσει υπερεξουσίες στον πρόεδρο, κάνοντάς τον να μοιάζει με ένα σύγχρονο «σουλτάνο» -όπως ταιριάζει στον νεοοθωμανικό οίστρο που επιδεικνύει ο Ερντογάν, θεωρώντας ότι αδίκως χάθηκε το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Βεβαίως, η μοναδική ελπίδα του Ερντογάν να κερδίσει όλα όσα διεκδικεί -στη Μαύρη Θάλασσα και τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, ακόμη και στην κεντρική Ασία- είναι να συμβούν γεγονότα αντίστοιχα με εκείνα που χάραξαν ανεξίτηλα την ανθρώπινη ιστορία πριν από ένα περίπου αιώνα, σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης και μεγάλης αβεβαιότητας. Να τιναχτούν, με άλλα λόγια, τα πάντα στον αέρα στην ευρύτερη περιοχή, μέσω ενός γενικευμένου πολέμου, περιφερειακού ή και παγκόσμιου, όπως προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Τουρκίας.
Ακόμη κι αυτό να μην συμβεί, όμως, ο Ερντογάν (και όχι μόνο αυτός) γνωρίζει πως σε λίγα χρόνια θα έχουν αλλάξει πολλά. Γι' αυτό, σπεύδει να πάρει πρώτη θέση από τώρα στο τραπέζι της νέας «Λωζάνης», φιλοδοξώντας να έχει στο χέρι του όσο το δυνατόν πιο καλά και ισχυρά χαρτιά. Κι αυτό, προφανώς, είναι κάτι που αφορά και την Ελλάδα και, αργά ή γρήγορα, θα την αγγίξει.
ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ
Σύννεφα και στο Κυπριακό
Καθώς η διεθνής κινητικότητα γύρω από το Κυπριακό εντείνεται και οι εξελίξεις μοιάζουν να επιταχύνονται -στο διάστημα 7-11 Νοεμβρίου προγραμματίζονται διαπραγματεύσεις σε επίπεδο κορυφής για το εδαφικό- η γενικότερη στάση της Άγκυρας στην περιοχή δημιουργεί εύλογο προβληματισμό για τη στάση που θα τηρήσει τελικώς, αλλά και για τις απαιτήσεις που θα προβάλει. Άλλωστε, όπως σημειώνουν διπλωματικές πηγές, την ώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων στην ευρύτερη περιοχή, με την ευθεία αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης, είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι απίθανο, να δεχθεί μία λύση στο Κυπριακό η οποία να μην κατοχυρώνει τα «κεκτημένα» που συνεπάγονται για την Τουρκία τόσο το καθεστώς των «εγγυητριών δυνάμεων» όσο και, κυρίως, η εισβολή του 1974 και η κατοχή του ενός τρίτου του νησιού. Έτσι, δεν αποκλείεται η όποια προσπάθεια να τιναχτεί στον αέρα, ακόμη και στο παρά πέντε.
Παιχνίδι επικίνδυνων ισορροπιών με ΗΠΑ και Ρωσία
Βλέποντας τις εξελίξεις στα πεδία της διπλωματίας και των μαχών, θα έλεγε κανείς ότι η Τουρκία δεν είναι σύμμαχος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, αλλά εταίρος της Ρωσίας σε ένα άλλο συνασπισμό.
Πράγματι, η Άγκυρα έχει βάλει στο στόχαστρό της στη Συρία τους βασικούς και πιο αξιόπιστους συνεργάτες των Αμερικανών, που δεν είναι άλλοι από τους Κούρδους. Μάλιστα, προχθές, ενδεχομένως και σε... αντίποινα για το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες (μετά και το βέτο της Βαγδάτης) δεν επέτρεψαν στις τουρκικές δυνάμεις να λάβουν μέρος στην επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μοσούλης, ο Ερντογάν έστειλε τα μαχητικά του να εξαπολύσουν δεκάδες επιθέσεις εναντίον θέσεων του YPG, σκοτώνοντας εκατοντάδες από αυτούς, καταστρέφοντας πυρομαχικά και κέντρα διοίκησης και καθιστώντας τους πολύ πιο ευάλωτους στους «τζιχαντιστές» που επιστρέφουν για να ανασυγκροτηθούν στη Συρία και την περιοχή της Ράκα.
Την ίδια στιγμή, Άγκυρα και Μόσχα μοιάζουν να είναι... στα μέλια, κάνοντας την ψυχροπολεμική περίοδο που πέρασαν πρόσφατα οι σχέσεις τους να φαντάζει πολύ μακρινή. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Τούρκοι δεν έχουν βγάλει ούτε άχνα για τα όσα συμβαίνουν στο Χαλέπι, αγνοώντας επιδεικτικά τις αντιδράσεις των θεωρητικά συμμάχων τους, ΗΠΑ και ΕΕ. Από την πλευρά τους, οι Ρώσοι έχουν γυρίσει την πλάτη στους Κούρδους, αποδεχόμενοι σιωπηρά τις άγριες και μαζικές εκκαθαρίσεις των Τούρκων. Το συμφέρον πάνω από όλα.
imerisia.gr
Δεν έχουν τέλος οι προκλήσεις του Τούρκου Προέδρου Ταγιπ Ερντογάν, ο οποίος εγείρει εκ νέου θέμα συνόρων από το Ιράκ μέχρι τη Βοσνία και στις οποίες εμπλέκει μέχρι και τη Θεσσαλονίκη.
Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στη Μουσούλη, την ιρακινή πόλη που κάποτε αποτελούσε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Ερντογάν διαβεβαίωσε ότι η Τουρκία σέβεται τα γεωγραφικά σύνορα όλων των χωρών, ακόμη και αν αυτό «βαραίνει την καρδιά» των Τούρκων.
Ο Ερντογάν έκανε το σχόλιο αυτό αφού ο πρωθυπουργός του Ιράκ Χάιντερ αλ Αμπάντι αρνήθηκε την πρόταση της Άγκυρας να συμμετάσχουν οι τουρκικές δυνάμεις στη μάχη για την εκδίωξη των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους από τη Μοσούλη. Η Τουρκία ήθελε να συμμετάσχει στην επιχείρηση καθώς εξακολουθεί να θεωρεί ότι η Μοσούλη βρίσκεται εντός της σφαίρας επιρροής της.
«Κάποιοι αδαείς έρχονται και λένε «τι σχέση έχετε εσείς με το Ιράκ;». Αυτές οι γεωγραφίες για τις οποίες μιλάμε σήμερα είναι μέρος της ψυχής μας», είπε ο Τούρκος πρόεδρος σε μια ομιλία του.
«Ακόμη και αν αυτό πλακώνει την καρδιά μας, σεβόμαστε τα γεωγραφικά σύνορα όλων των χωρών», πρόσθεσε.
Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, πως Τούρκος δημοσιογράφος, μεταφέροντας σημεία της ομιλίας Ερντογάν, αναφέρει σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο ότι ο Τούρκος πρόεδρος είπε ακόμη: «Δεν δεχτήκαμε εθελοντικά τα σύνορά μας όπως είναι σήμερα. Οι άνθρωποι που ίδρυσαν το κράτος μας γεννήθηκαν εκτός αυτών των συνόρων», αποστροφή που συνδέεται, σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ, με τη γέννηση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη.
Erdogan: Our current borders are not something that we accepted voluntarily. Our founding fathers were actually born outside these borders.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ