Tην προκήρυξη πρόωρων εκλογών προκρίνει η πλειονότητα της κοινής γνώμης, όπως φαίνεται στη μέτρηση, της Metron Analysis, για την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν καταλήξει σε συμφωνία με τους δανειστές και οδηγηθεί σε ρήξη.

Ειδικότερα, στο ερώτημα αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές και αν οδηγηθεί η χώρα σε στάση πληρωμών και χρεοκοπία το 64% των ερωτηθέντων απαντά ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, για να έχει και την έγκριση του εκλογικού σώματος. Με την εκτίμηση αυτή φαίνεται να συμφωνούν οι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ 66%, Ν.Δ. 67%, Χρυσή Αυγή 86%, «Ποτάμι» 67%, ΚΚΕ 53%, ΑΝ.ΕΛ. 50% και ΠΑΣΟΚ 64%).

Αντίθετα, το 30% πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες κάλπες. Στην περίπτωση, ωστόσο, που η κυβέρνηση συμφωνήσει με τους δανειστές, το 73% πιστεύει ότι αρκεί η ψήφος της Βουλής και ότι πρέπει να αποφευχθούν οι έκτακτες εκλογές, ενώ το 22% προκρίνει την προσφυγή στις πρόωρες κάλπες, για να δοθεί και η έγκριση του εκλογικού σώματος. Πάντως, η πλειονότητα των ερωτηθέντων (47%) εκτιμά ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να δεχθεί την πρόταση των δανειστών και των εταίρων μας, με το 35% να διαφωνεί και το 9% να δηλώνει «εξαρτάται από την πρόταση». Παράλληλα, το 79% δηλώνει υπέρ της παραμονής της χώρας στη ζώνη του ευρώ, έναντι το 19% που θέλει επιστροφή στη δραχμή. Οσον αφορά το Ασφαλιστικό, το 85% υποστηρίζει ότι χρειάζεται μεταρρύθμιση, έναντι του 10% που δηλώνει ότι θα πρέπει να μείνει όπως είναι. Σχετικά με τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας, το 71% πιστεύει ότι δεν υπάρχει, σε αντίθεση με το 23%, που θεωρεί ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Πάντως, σχετικά με τον τρόπο που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση με το Eurogroup και τους θεσμούς, το 59% των ερωτηθέντων συμφωνεί, έναντι του 35% που διαφωνεί.

«Συμβατή λύση» αλλιώς προσφυγή στις κάλπες

Αθήνα και Βρυξέλλες συζητούν για μια νέα πιθανή λύση, τη στιγμή που κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ θέτουν επί τάπητος το θέμα των πρόωρων εκλογών. Παράλληλα, το Μέγαρο Μαξίμου, κάνοντας μια αιφνιδιαστική κίνηση, με πολιτικό και διαπραγματευτικό χαρακτήρα, ζήτησε από το ΔΝΤ να αποπληρώσει όλες τις δόσεις ύψους 1,5 δισ. ευρώ στο τέλος του μήνα. Η κίνηση αυτή εκνεύρισε ιδιαίτερα τους εταίρους και δη την Κριστίν Λαγκάρντ, αφού όλοι είχαν μείνει με την εντύπωση ότι, όταν ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε στις Βρυξέλλες πως «θα κάνουμε αυτό που πρέπει», εννοούσε ότι η Αθήνα θα πλήρωνε τη δόση των 300 εκατομμυρίων ευρώ προς το ΔΝΤ.

Ο πρωθυπουργός ωστόσο προτίμησε να έχει ένα όπλο στα χέρια του, το οποίο θα χρησιμοποιήσει εάν δεν ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις που γίνονται στις Βρυξέλλες. Παράλληλα, με την κίνηση αυτή εμφανίζεται συνεπής και αδιάλλακτος στο εσωτερικό του κόμματός του, αφού ο συμβολισμός της κίνησης αυτής έχει να κάνει με τη ρήξη, εφόσον οι δανειστές επιμείνουν σε μια κακή λύση.

Οι πληροφορίες λένε ότι τα επόμενα εικοσιτετράωρα και μετά την τηλεδιάσκεψη που είχε με την Αγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει ακόμη μία συνάντηση στις Βρυξέλλες με τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, αλλά και τον επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, προκειμένου να αναζητηθεί μια κοινά αποδεκτή λύση.

Την ίδια ώρα, το ενδεχόμενο παράτασης της υπάρχουσας συμφωνίας φαίνεται να αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Το σενάριο αυτό, που διοχετεύεται από τη γερμανική πλευρά, κάνει λόγο για λύση το φθινόπωρο και ταυτόχρονη χρηματοδότηση από το ΤΧΣ (δηλαδή η Ελλάδα να λάβει 10,9 δισ. ευρώ), προκειμένου να μπορεί να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

ΑΠΟΡΡΙΨΗ

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας χθες στη Βουλή, απέρριψε την πρόταση των δανειστών και δεν δίστασε να παραδεχθεί ότι οι ελληνικές θέσεις «δεν ανταποκρίνονται στις αρχικές της κυβέρνησης».

Πολλοί εκτιμούν ότι οι επόμενες ημέρες αναμένεται να είναι καθοριστικές, αφού όλες οι πλευρές θέλουν να βρουν μια λύση. Από τα χαρακτηριστικά που θα έχει αυτή η συμφωνία αναμένεται να εξαρτηθεί το πόσο δύσκολα θα τρέξουν οι διαδικασίες.

Εάν πάντως -παρά τις όποιες προθέσεις και των δύο πλευρών- τα πράγματα δεν έχουν ομαλή κατάληξη, όλα τα σενάρια είναι ανοικτά και οι κάλπες στη θέση τους…

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία εικοσιτετράωρα πληθαίνουν οι φωνές μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν πρόωρες εκλογές. «Δεν ήρθαμε για να καθίσουμε στο Μέγαρο Μαξίμου με κάθε κόστος», έλεγαν σχετικά κορυφαίοι κυβερνητικοί παράγοντες.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός δέχεται δύο εισηγήσεις για το θέμα των εκλογών από τους στενούς συνεργάτες του. Κοινός παρονομαστής τους είναι ότι, όποτε και αν στηθούν κάλπες, θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού η Νέα Δημοκρατία έχει παρασυρθεί στη δίνη σοβαρών εσωκομματικών προβλημάτων.

ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

Η πλειονότητα ζητάει από τον κ. Τσίπρα να πάει τώρα σε εκλογές, αφού, όπως λένε, οι εταίροι επιδιώκουν την περαιτέρω ταπείνωση της κυβέρνησης. Το σενάριο αυτό προβλέπει κάλπες στις 21 ή στις 28 του μηνός, προκειμένου η όποια κυβέρνηση προκύψει να λάβει νωπή εντολή για να συνεχίσει τις συνομιλίες με τους δανειστές. Στην περίπτωση αυτή, οι εκλογές θα γίνουν χωρίς να υπάρχει συμφωνία. Ετσι, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει και πάλι εντολή διακυβέρνησης, ο Αλέξης Τσίπρας θα θέσει ακόμα και το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ ή χρεοκοπίας μέσα σε αυτό, ενώ θα ξεκαθαρίσει προς τους πολίτες ότι, εάν δεν πάρει καθαρή εντολή, θα πρέπει να θεωρείται αδύνατη η συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου.

Το σενάριο αυτό υποστηρίζεται από όσους ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση και θα έχει σημαντικά κέρδη από αυτή την εκλογική αναμέτρηση για μια σειρά από λόγους:

-Κατ’ αρχάς, η φθορά του είναι μικρή, αφού έχει λίγους μήνες στην εξουσία. Μάλιστα, έχει κάνει πράξη κάποιες από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του, όπως, για παράδειγμα, το άνοιγμα της ΕΡΤ, το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τη ρύθμιση των 100 δόσεων για την Εφορία και τα Ταμεία.

-Υπάρχει η πεποίθηση ότι η σύγκρουση με τους εταίρους και τους δανειστές θα ηρωοποιήσει την κυβέρνηση, ενώ παράλληλα θα προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στην εσωκομματική αντιπολίτευση.

Στα αρνητικά αυτού του σεναρίου είναι ο χρόνος διεξαγωγής, αφού οι εκλογές θα γίνουν μέσα στην τουριστική περίοδο και οι όποιες συνέπειες δεν αποκλείεται να εκφραστούν στις κάλπες.

Επιπλέον, το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός θα ζητήσει λευκή επιταγή ενδέχεται να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη ανασφάλεια στους πολίτες, οι οποίοι εμφανίζονται κουρασμένοι από τις συνεχείς διαπραγματεύσεις, αλλά και από δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν έξοδο της χώρας από την Ε.Ε.

Φθινόπωρο με deal, αλλά και 10,9 δισ. ευρώ

Σύμφωνα με τη δεύτερη εισήγηση συνεργατών του πρωθυπουργού, αν γίνουν εκλογές προς το τέλος Σεπτεμβρίου ή τον Οκτώβριο, ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να έχει πετύχει μια πολιτική συμφωνία επί της αρχής, στην οποία να καταγράφονται κάποιες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάποια επώδυνα μέτρα από το σχέδιο των δανειστών, ενώ θα υπάρχει ταυτόχρονη αποδέσμευση των 10,9 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα αποθεματικά του ΤΧΣ. Το σενάριο αυτό θέλει στη συμφωνία να καταγράφεται πρωτογενές πλεόνασμα 1% για φέτος, 2% για το 2016, 3% για το 2017 και 3,5% για το 2018, τα εργασιακά και το Ασφαλιστικό να παραπέμπονται για το φθινόπωρο, ενώ θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά και στην απομείωση του χρέους.

Ο πρωθυπουργός, έχοντας ανά χείρας τη συμφωνία, θα μπορεί να απευθυνθεί στον λαό, λέγοντας ότι, μετά από τέσσερις μήνες διαπραγματεύσεων, κατάφερε να κερδίσει τη συγκεκριμένη λύση, την οποία θα συνδυάσει με ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα. Η προσφυγή στις κάλπες θα έχει δημοψηφισματικό χαρακτήρα, αφού στην πραγματικότητα θα εγκρίνει ή θα απορρίπτει τη συμφωνία. Οι υποστηρικτές αυτού του σεναρίου θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας θα λάβει άνετα την εντολή, ακριβώς επειδή τους προηγούμενους μήνες η ελληνική κοινωνία εισέπραττε ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά και δεν δέχεται τα τελεσίγραφα των δανειστών. Οπως λένε όσοι υποστηρίζουν αυτό το σενάριο, στην περίπτωση αυτή, η αυτοδυναμία θα είναι δεδομένη, γεγονός που θα βοηθήσει τον κ. Τσίπρα να φτιάξει μια καινούργια κυβέρνηση όπως την επιθυμεί, χωρίς αυτή η επισήμανση να αφορά τους υπουργούς που προέρχονται από τους ΑΝ.ΕΛ.

Οσοι μιλούν, πάντως, για εκλογές το φθινόπωρο ισχυρίζονται ότι όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα ήταν σε πλήρη γνώση του πρωθυπουργού εδώ και πολύ καιρό και εντάσσονται σε ένα μεγάλο σχέδιο, το οποίο γνωρίζουν η Αγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο Αλ. Τσίπρας. Αναφέρουν, μάλιστα, ότι για αυτό η κυβέρνηση μία μέρα πριν από τη συνάντηση με τον πρόεδρο της Κομισιόν έστειλε το κείμενο με τις ελληνικές θέσεις, ενώ ο πρωθυπουργός μίλησε για ρεαλισμό, επισημαίνοντας ότι η όποια συζήτηση θα γίνει με βάση το ελληνικό κείμενο.

parapolitika.gr

Πολιτική ήττα-σοκ για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και τους υποστηρικτές του αποτελούν τα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών,

καθώς για πρώτη φορά τα τελευταία 13 χρόνια το κυβερνών κόμμα όχι μόνο δεν παίρνει την ενισχυμένη πλειοψηφία που ήθελε ο Ερντογάν για να αλλάξει το σύνταγμα, αλλά χάνει και την αυτοδυναμία στην Εθνοσυνέλευση.

Η θριαμβική είσοδος του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, το οποίο κατάφερε να ξεπεράσει άνετα το όριο του 10%, εξανεμίζει προς το παρόν κάθε σκέψη που μπορεί να έκανε ο «σουλτάνος» Ερντογάν για αλλαγή του Συντάγματος και για προεδρική δημοκρατία, ενώ κολλάει το AKP με την πλάτη στον τοίχο μετεκλογικά, αναγκάζοντάς το είτε να ψάξει για συμμάχους και μια κυβέρνηση συνεργασίας είτε να πάει σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών, το ισλαμοσυντηρητικό κόμμα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, με καταμετρημένο το 98% των ψήφων, καταφέρνει να συγκεντρώσει ποσοστό 41% και να λάβει 259 έδρες, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) συγκεντρώνει 25,2% και παίρνει 131 έδρες, το εθνικιστικό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) 16,5% και λαμβάνει 82 έδρες και το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP) συγκεντρώνει 12,5% και παίρνει 78 έδρες στη μεγάλη τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Συνολικά οι έδρες της Εθνοσυνέλευσης είναι 550 και για να έχει ένα κόμμα αυτοδυναμία θα πρέπει να λάβει 276. Σύμφωνα με δηλώσεις ανώνυμου υψηλόβαθμου αξιωματούχου του AKP στο Ρόιτερ, το κόμμα του προσανατολίζεται στο σενάριο δημιουργίας μιας κυβέρνησης μειοψηφίας και στη συνέχεια στη διενέργεια νέων πρόωρων εκλογών.

Η ιστορική είσοδος του φιλοκουρδικού HDP στην Εθνοσυνέλευση και ο συνακόλουθος σημαντικός περιορισμός της δύναμης του AKP ανακατεύουν την τράπουλα των πολιτικών ισορροπιών στην Τουρκία. Το αποτέλεσμα, όπως εκτιμούν αναλυτές, είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει μεταξύ άλλων και εσωκομματικές διεργασίες στο ισλαμοσυντηρητικό κόμμα των Ερντογάν - Νταβούτογλου, αφού οι πιέσεις προς τον πρωθυπουργό για τη μη αυτοδυναμία αναμένεται ότι θα είναι αφόρητες.

Μάλιστα πριν από μερικές εβδομάδες ο Αχμέτ Νταβούτογλου είχε δηλώσει πως σε περίπτωση που το κόμμα του χάσει την αυτοδυναμία στην Εθνοσυνέλευση, θα παραιτηθεί, μια κίνηση που αποτελεί επιπλέον πλήγμα στον Ερντογάν, ο οποίος ήταν αυτός που είχε στηρίξει τον Νταβούτογλου για να τον αντικαταστήσει στο τιμόνι του κόμματος και της κυβέρνησης όταν έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος της χώρας. Βέβαια λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο Τούρκος πρωθυπουργός έσπευσε να δηλώσει ότι «θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην αποσταθεροποιηθεί η χώρα από το εκλογικό αποτέλεσμα».

Λίγο νωρίτερα, πάντως, εν μέσω πανηγυρισμών, ο ηγέτης του HDP, Σελ. Ντεμιρτάς, είχε δηλώσει από την πλευρά του: «Από αυτήν τη στιγμή έχει τελειώσει στην Τουρκία η συζήτηση περί προεδρικού συστήματος και δικτατορίας. Η Τουρκία γύρισε από το χείλος του γκρεμού. Η νίκη αυτή είναι νίκη των καταπιεσμένων, δηλαδή είναι κοινή νίκη της Αριστεράς. Είναι κοινή νίκη όσων εναντιώνονται στο σύνταγμα της χούντας και στο όριο του 10%. Είναι κοινή νίκη όσων λένε ότι οι Κούρδοι πρέπει να ζουν στη χώρα αυτή ως έντιμος λαός».

Οσον αφορά τα σενάρια κυβέρνησης συνεργασίας, το HDP μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστεί με το AKP, ενώ ο αντιπρόεδρος του εθνικιστικού κόμματος MHP (στο οποίο συμμετέχουν οι Γκρίζοι Λύκοι και το οποίο θεωρείται από τους αναλυτές ως το πιο ανοιχτό σε μια συνεργασία με το AKP), Οκτάι Βουράλ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δήλωσε: «Θα ήταν λάθος από πλευράς μου να κάνω κάποια εκτίμηση για μια συνεργασία. Το κόμμα μας θα εξετάσει το ενδεχόμενο αυτό το επόμενο διάστημα. Και πιστεύω πως και το AKP θα κάνει τις δικές του εκτιμήσεις ύστερα από αυτό το αποτέλεσμα».

ethnos.gr

Τελεσίγραφο προς τους δανειστές θα θέσει σύμφωνα με πληροφορίες του arouraios.gr ο Πρωθυπουργός αύριο στις 18:00 από το βήμα της Βουλής.

Η αδιαλλαξία των δανειστών και η απαίτηση για τη λήψη εδώ και τώρα πρόσθετων σκληρών μέτρων οδηγεί τον Αλέξη Τσίπρα στα άκρα.

Έτσι, αν μέχρι αύριο δεν υπάρξουν θετικές εξελίξεις από το μέτωπο της διαπραγμάτευσης, ο Πρωθυπουργός θα ενημερώσει τη Βουλή πως η κυβέρνηση του δεν είναι διατεθειμένη να κάνει πίσω από τις κόκκινες γραμμές που όρισε ο λαός με την ψήφο του στις 25 Ιανουαρίου, προειδοποιώντας ταυτόχρονα τους δανειστές πως αν δεν υποχωρήσουν και δεν δεχθούν τις δίκαιες και ήδη συμβιβαστικές προτάσεις της Αθήνας, δε θα έχει άλλο δρόμο από το να ζητήσει την εξουσιοδότηση της ρήξης από τον Ελληνικό λαό.

Το arouraios.gr εξηγεί γιατί η ρήξη για τον Αλέξη Τσίπρα είναι μονόδρομος

Οι ημέρες που ζούμε είναι ιστορικές. Βρισκόμαστε μπροστά στη λήψη αποφάσεων που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας για τον επόμενο αιώνα.

Η κυβέρνηση της αριστεράς, που βρέθηκε στην εξουσία υποσχόμενη κοινωνική δικαιοσύνη στην πλειοψηφία ενός λαού που έχασε αναντίστοιχα πολλά σε σχέση με την οικονομική ελίτ που λυμαίνεται τη χώρα εδώ και δεκαετίες, βρίσκεται απέναντι σε μια απρόθυμη και βολεμένη Ευρώπη που όχι μόνο δεν είναι δεκτική στο να στηρίξει ελαφρύνσεις και ανάπτυξη, αλλά ζητά πολλαπλάσια μέτρα από αυτά που οδήγησαν το Δεκέμβριο τον Αντώνη Σαμαρά στην ντροπιαστική για τον ίδιο έξοδο και παράδοση της εξουσίας.

Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που όλοι ψάχνουν να βρουν τι θα ξημερώσει την επόμενη ημέρα πρέπει να αναρωτηθούμε:

Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση της αριστεράς που δεσμεύθηκε για άμεση κατάργηση των μνημονίων, να υλοποιήσει πενταπλάσια (τουλάχιστον) μέτρα λιτότητας από αυτά που απέτυχε να υλοποιήσει η μνημονιακή κυβέρνηση του Σαμαρά;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ΟΧΙ για μια σειρά από λόγους που θα ξεκλειδώσουν και την απάντηση για το που θα πάει η χώρα μας το αμέσως επόμενο διάστημα:

Γιατί δεν θέλει.

Με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν πως η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού δεν είναι σε καμία περίπτωση διατεθειμένη να δεχθεί πρόσθετα μέτρα λιτότητας και στηρίζει την κυβέρνηση στο να μείνει αμετακίνητη από τις κόκκινες γραμμές της, ακόμη και από την οπτική του μικροκομματικού συμφέροντος, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανέναν λόγο να κάνει κωλοτούμπα.

Η ευθύνη εξάλλου της ρήξης και των όσων ακολουθήσουν από αυτή θα βαραίνει απόλυτα την Ευρώπη, το ΔΝΤ και τους μέχρι πρόσφατα «συνεργάτες» τους στο εσωτερικό τη Νέα Δημοκρατία & το ΠΑΣΟΚ.

Γιατί δεν μπορεί

Ακόμη όμως και αν ο Αλέξης Τσίπρας έκανε στροφή …180 μοιρών και άλλαζε πολιτικές απόψεις σε 100 ημέρες και ήταν αποφασισμένος να υποκύψει στις απαιτήσεις των δανειστών της χώρας, με το που παρουσίαζε ένα πολυνομοσχέδιο στη Βουλή που περιλάμβανε μέτρα λιτότητας, θα έδινε αφορμή σε όλες τις πτέρυγες της Βουλής να ανασκουμπωθούν μπροστά στις νέες πολιτικές ευκαιρίες.

Την ίδια στιγμή ακόμη και Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είτε από πολιτική ευθιξία και πίστη στις αρχές τους, είτε από ατομικές πολιτικές φιλοδοξίες, θα σήκωσουν «αντάρτικο», με τον Αλέξη Τσίπρα να βρίσκεται χωρίς τη δεδηλωμένη στο έλεος πολύπλευρών πολιτικών εκβιασμών.

Γιατί δεν έχει νόημα

Ακόμη όμως και αν η κυβέρνηση, κόντρα στα παραπάνω, αποφάσιζε να κάνει μνημονιακή στροφή και με κάποιο μαγικό τρόπο επιβίωνε από την κοινοβουλευτική διαδικασία, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να υλοποιήσει το νέο μνημονιακό της πλέον πρόγραμμα.

Οι πολίτες καταψήφισαν τις μνημονιακές πολιτικές και γκρέμισαν ΝΔ & ΠΑΣΟΚ γιατί πλέον αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στις σε ισχύ φορολογικές διατάξεις αφαίμαξης τους.

Ήδη από πέρυσι επικρατούσε μια γενικευμένη άτυπη στάση πληρωμών προς το δημόσιο και μπορεί στη ρύθμιση των 100 δόσεων να φάνηκε πως όσοι χρωστούν επιθυμούν μια νέα αρχή με την φορολογική διοίκηση, ωστόσο αυτό απαιτεί ένα νέο δίκαιο και λογικό φορολογικό νομοσχέδιο, με άμεση ισχύ, που θα περιλάμβανε τις μεγάλες δεσμεύσεις του προγράμματος της Θεσσαλονίκης (πχ: αφορολόγητο 12.000€ ).

Όταν τον Ιούνιο έρθουν τα εκκαθαριστικά του φόρου εισοδήματος (αυτό είναι ένα χρονικό όριο που πρέπει να προλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ), είναι βέβαιο πως, η όποια κυβέρνηση, θα κληθεί να διαχειριστεί εκτροχιασμό στα έσοδα, νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές δεκάδων δισεκατομμυρίων που θα πετάξουν εκτός ρυθμίσεων δεκάδες χιλιάδες καλοπροαίρετους πολίτες που ρύθμισαν τα χρέη τους και κατ’ επέκταση ένα τεράστιο έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό που θα απαιτεί χρηματοδότηση μέσω νέων δανείων.

Τα δυνατά σενάρια είναι τρία: Νίκη ή συνθηκολόγηση ή ρήξη

Σενάριο 1 – Αυτοκρατορική Νίκη – Αριστέρα για πάντα

Το ένα σενάριο της απόλυτης ευτυχίας για τον Αλέξη Τσίπρα και την Ελλάδα είναι η μεγαλειώδης νίκη. Αυτή δυστυχώς προϋποθέτει μια άμεση συμφωνία με τους δανειστές που θα περιλαμβάνει σχεδόν άτακτη υποχώρηση από την πλευρά τους. Θα πρέπει να μας δώσουν χρήματα με το τσουβάλι, να μας χαρίσουν μέρος τους χρέους και να μας δώσουν ρήτρα ανάπτυξης, ανάπτυξη την οποία και θα πρέπει οι ίδιοι να χρηματοδοτήσουν. Θα πρέπει ακόμη να γίνει ανεκτό από αυτούς, η άμεση ακύρωση μιας σειράς μνημονιακών νόμων που θα προκαλέσει ένα εσωτερικό σοκ στην αγορά και θα αντιστρέψει την ψυχολογία της αγοράς και που ταυτόχρονα θα πείσει την κοινωνία πως η τεράστια νίκη που μας παρουσιάζει η κυβέρνηση είναι όντως υπαρκτή.

Οποιαδήποτε άλλη θετική συμφωνία για την χώρα που θα μπορούσε αντικειμενικά να πληρρεί τις προϋποθέσεις της νίκης για το ΣΥΡΙΖΑ πολύ σύντομα θα απογοήτευε την κοινωνία και η κυβέρνηση θα έχανε την εμπιστοσύνη του λαού.

Σενάριο 2: Συνθηκολόγηση – Η χαρά της διαπλοκής και των κάθε είδους λομπιστών

Αν ο Πρωθυπουργός επιλέξει το δρόμο της συνθηκολόγησης και του ανέντιμου/έντιμου/ουδέτερου συμβιβασμού, που προκρίνεται από τους καλοθελητές ως ο πιθανότερος δρόμος, θα βρεθούμε μπροστά σε τεκτονικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα από τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει με βεβαιότητα χαμένος.

Ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αναζητήσει και να βρει νέες πολιτικές συμμαχίες, αφού το πιθανότερο είναι πως ο νυν συγκυβερνήτης του Πάνος Καμμένος δεν έχει κανένα λόγο, με την σημερινή Νέα Δημοκρατία να καταρρέει και την κεντροδεξιά να αναζητεί νέους εκφραστές, να ακολουθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το δρόμο. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα νοικιάσουν τα γραφεία της Ρηγίλλης, θα σηκώσουν ακόμη ψηλότερα τα αντιμνημονιακά λάβαρα (και με το δίκιο τους) και θα περιμένουν να διαδεχθούν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Ακόμη όμως και αν οι ΑΝΕΛ παρέμεναν στο σύνολο τους στην κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετρούσε απώλειες στην κοινοβουλευτική του ομάδα, πάλι ο Πρωθυπουργός θα ήταν πολιτικά αναγκασμένος να αναζητήσει όσο το δυνατόν ευρείες συναινέσεις. Έτσι θα έπρεπε να συνθηκολογήσει τουλάχιστον με τη Νέα Δημοκρατία, με ότι αυτό συνεπάγεται για το πολιτικό μέλλον του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ.

Το παραπάνω σενάριο είναι το σενάριο στο οποίο έχει επενδύσει πολιτικά ο Αντώνης Σαμαράς, αφού θα του δώσει την εμμονικά πλέον αναζητούμενη δικαίωση και θα ξαναφέρει την Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση δίνοντας του έτσι επιλογές για να κατευνάσει την εσωκομματική αμφισβήτηση που δέχεται.

Σενάριο 3 – Το μόνο αντικειμενικά ρεαλιστικό – Ρ Η Ξ Η με ΕΚΛΟΓΕΣ και πίεση για παρένθεση κυβέρνησης εθνικής ενότητας

Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο και τελευταίο σενάριο που στηρίζεται στην ΡΗΞΗ με τους δανειστές.

Ο Πρωθυπουργός διαμηνύει στους Ευρωπαίους πως δεν πρόκειται να δεχθεί οτιδήποτε άλλο εκτός από το σενάριο 1, που περιλαμβάνει την αποδοχή των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό τουλάχιστον 70% με όλες τις προϋποθέσεις που αναλύσαμε παραπάνω.

Οι δανειστές αρνούνται και ο Αλέξης Τσίπρας μέσω διαγγέλματος ανακοινώνει πως οι δανειστές δεν δέχθηκαν να δώσουν ανάσα στον Ελληνικό λαό και θέλουν την ταπείνωση του μέσω της άνευ όρων παράδοσης της κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα εξηγεί πως η στάση των δανειστών είναι ευθεία αμφισβήτηση της Δημοκρατίας και πως ο ίδιος σεβόμενος την ένδοξη ιστορία του Έθνους, τους αγώνες της αριστεράς και τα προσωπικά του πιστεύω δεν μπορεί να υποχωρήσει.

Ταυτόχρονα αναλύει στον Ελληνικό λαό πως δεν διαθέτει από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου εξουσιοδότηση ρήξης και προκηρύσσει άμεσα εκλογές με πιθανότερη ημερομηνία τη 21η Ιουνίου.

Το σύνολο του πολιτικο-oικονομικού συστήματος της χώρας αλλά και τα κέντρα εξουσίας της Ευρώπης σε αυτό το σημείο θα ζητούν ένα και μόνο πράγμα: Μετάθεση των εκλογών για αργότερα και σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα αποτρέψει την προεκλογική οικονομική κατάρρευση της χώρας.

Θα γίνουν οι εκλογές;

Σε ιστορικά χαμηλό ποσοστό από το 2009, μόλις 10%, βρίσκεται η πρόταση για εκλογές σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Public Issue» για την εφημερίδα Αυγή.

Από την έρευνα προκύπτει ακόμη ότι σχεδόν οι μισοί πολίτες ανησυχούν για την οικονομική τους κατάσταση, ζητώντας ωστόσο την ίδια ώρα από την κυβέρνηση να μην υποχωρήσει.

Συγκεκριμένα, το 46% των συμμετεχόντων φοβούνται ότι η οικονομική τους κατάσταση θα χειροτερεύσει (30% τον Απρίλιο), το 39% πιστεύουν ότι θα μείνει η ίδια (51% τον Απρίλιο) ενώ μόλις το 15% εκτιμούν ότι θα καλυτερεύσει (19%).

Αντίστοιχες είναι οι απαντήσεις και για την πορεία της εθνικής οικονομίας, καθώς το 48% των πολιτών φοβούνται ότι θα χειροτερεύσει (32% τον Απρίλιο), το 25% εκτιμούν ότι θα καλυτερεύσει (32% τον Απρίλιο), ενώ ότι θα παραμείνει ίδια πιστεύουν το 27% (36% τον Απρίλιο).

«Όχι» λένε οι πολίτες παρόλα αυτά σε ερώτηση για υποχώρηση της κυβέρνησης στις πιέσεις των δανειστών. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 59% ζητούν να μην υποχωρήσει, το 37% να υποχωρήσει και το 4% δεν έχει γνώμη. Ενδιαφέρον, παρουσιάζει, σύμφωνα με την Αυγή, και το ποιοι ψηφοφόροι προτιμούν την υποχώρηση καθώς το 76% των πολιτών που λένε «ναι» προέρχονται από τη ΝΔ, το 79% από το ΠΑΣΟΚ και το 57% από το «Ποτάμι».

Η πρόταση για εκλογές δε, βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλό ποσοστό από το 2009: Είναι στο 10%, όταν επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου είχε φτάσει το 44%, επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη το 38%, επί κυβέρνησης Παπαδήμου το 71%, επί κυβέρνησης Παπανδρέου το 54% και επί κυβέρνησης Καραμανλή το 59%.

Η ανησυχία των πολιτών για την ασφάλεια των τραπεζικών τους καταθέσεων φαίνεται να αυξάνεται, καθώς το 55% θεωρούν πως δεν είναι απόλυτα εξασφαλισμένες και το 6% δεν έχουν γνώμη.

«Εχθρικά» απέναντι στην κυβέρνηση, είναι τα ΜΜΕ σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ίδιας έρευνας. Σε σχετική ερώτηση για τη στάση των μίντια σε ό,τι αφορά την κυβέρνησης το 49% των πολιτών θεωρούν πως είναι εχθρική, το 20% ουδέτερη, το 28% φιλική ενώ χωρίς γνώμη είναι το 4% των ερωτηθέντων.

Πηγή: Αυγή