Ο Π.Α.Σ. Ανταγόρας Κω ζει από το φετινό καλοκαίρι ιστορικές στιγμές. Μετά από τόσα χρόνια επαναλειτούργησε το γυναικείο τμήμα καλαθοσφαίρισης, γράφοντας νέα ιστορία. Μία ομάδα που κατάφερε να ανεβεί από το τοπικό πρωτάθλημα στα σαλόνια του γυναικείου μπάσκετ. Η αθλήτρια της ομάδας Ειρήνη Σβύνου (αριστερά στη φωτό) μίλησε στο 12sports για τη νέα σεζόν και την προσπάθεια που γίνεται: «Χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι μέρος αυτής της ιστορίας και της προσπάθειας που γίνεται. Ήταν μία άνοδος που πέρασε από πολλά στάδια, με ανάμικτα συναισθήματα, την περιμέναμε πως και πως και σίγουρα αποτελεί δικαίωση για τις προσπάθειες όλων όσων πίστεψαν και πάλεψαν γι' αυτό από την πρώτη στιγμή. Η επιτυχία αυτή οφείλεται κυρίως στην σκληρή δουλειά, στο πείσμα, στη θέληση, στους σωστούς αγωνιστικούς προσανατολισμούς και φυσικά σε όλους εκείνους τους "αόρατους" υποστηρικτές μας, που με κάθε τρόπο στηρίζουν ένα όνειρο πολλών χρόνων. Στη διοίκηση και στους ανθρώπους, που τρέχουν την ομάδα με πολύ κόπο, όρεξη, αλλά και με πάρα πολλά έξοδα για να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες.
Όσον αφορά την ομάδα ο βασικός κορμός παραμένει, σίγουρα με κάποιες προσθήκες, αλλά στόχος είναι να δώσει ευκαιρίες σε μικρές αθλήτριες να δείξουν το ταλέντο τους και να αποκτήσουν εμπειρίες, αλλά παράλληλα να δοθούν κίνητρα και σε άλλα μικρά κορίτσια να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Άλλωστε, κοιτάμε το αύριο και αυτά τα μικρά παιδιά είναι το μέλλον της ομάδας. Θέλουμε να χτίσουμε υγιείς ακαδημίες, που θα στελεχώνουν την γυναικεία ομάδα και μέσω αυτής θα διακριθούν και θα αποκτήσουν ευκαιρίες.
Αναφορικά με την Α2, έχω βρεθεί ξανά σε τέτοια κατηγορία ως αθλήτρια και γνωρίζω καλά ότι οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες και το επίπεδο υψηλό. Τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα, γιατί η κατηγορία σίγουρα είναι δύσκολη. Από τα μέχρι τώρα δεδομένα (είναι πολύ νωρίς ακόμη για να έχουμε εικόνα) καμία ομάδα δεν ξεχωρίζει θεωρώ σημαντικά, οπότε αυτό σημαίνει ότι το πρωτάθλημα θα έχει ενδιαφέρον και θα έχει ανατροπές. Σίγουρα ο πρώτος στόχος για εμάς είναι η παραμονή και από κει και πέρα ότι καλό έρθει είναι καλοδεχούμενο. Θέλουμε να παίξουμε καλό μπάσκετ, που να φέρει κόσμο στο γήπεδο, γιατί ο αθλητισμός είναι μία διέξοδος για μικρούς και μεγάλους, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα που η Κως έχει δεχθεί απανωτές πληγές. Για μας έχει μεγάλη σημασία ο έκτος παίκτης, ο κόσμος, που μας οδηγεί και μας "τραβάει" σε αυτές τις επιτυχίες.! Η έδρα είναι το δυνατό μας σημείο και ελπίζουμε το "σπίτι" μας να είναι πάντα γεμάτο!
Αν με ρωτούσε κάποιος πως τα καταφέρνουμε τόσα χρόνια να είμαστε όλοι μαζί; Η απάντηση είναι μία.. Οικογένεια..! Σε μία οικογένεια όσες δυσκολίες και να 'ρθουν, πάντα παλεύουν σαν μια γροθιά για να ανταπεξέλθουν..!
Γι αυτό θέλω να πω ένα μεγάλο “ευχαριστώ” σε όλους τους ανθρώπους, που στηρίζουν αυτή την προσπάθεια από την αρχή, που γεμίζουν το γήπεδο σε κάθε αγώνα και ενισχύουν την ομάδα οικονομικά, γιατί κακά τα ψέματα δεν θα τολμούσαμε ποτέ να κάνουμε όνειρα αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι στο πλευρό μας. Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο προπονητικό τιμ και τις συμπαίκτριες μου, που όλα αυτά τα χρόνια μένουν και επιμένουν.. πιστεύουν και ονειρεύονται.. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!

12sports.gr

Για την Ελένη Δρεττάκη και τη Στέλα Κουζούκα, όμως, είναι μια πραγματικότητα την οποία βιώνουν τα τελευταία τρία χρόνια.

Γράφει η Σοφία Βαλσάμη

Στο νέο τεύχος του EΤ Magazine του Eleftherostypos.gr σας παρουσιάζουμε το… pick and roll μητέρας και κόρης που και φέτος θα είναι μαζί στα παρκέ γράφοντας τη δική τους ιστορία.

Στην ακριτική Κω αρχικά με την ομάδα του Ιπποκράτη και φέτος με τον Ανταγόρα στην Α2 Γυναικών απολαμβάνουν κάτι το μοναδικό. Ζουν το δικό τους όνειρο που, όπως λένε, δεν θα το άλλαζαν με τίποτα.

Την περασμένη Κυριακή αγωνίστηκαν μαζί σε αγώνα για το κύπελλο μπάσκετ και σε λίγες ημέρες ετοιμάζονται για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Α2 γυναικών. Εκεί όπου για πολλοστή φορά η κόρη ως πλέι μέικερ θα πασάρει στη σέντερ μητέρα της για να βάλει το καλάθι… Στιγμές δουλεμένες στην προπόνηση… Στιγμές σπάνιες και συνάμα μοναδικές. Η πάσα, ωστόσο, δικαιολογημένα πηγαίνει στις πρωταγωνίστριες…

Δρεττάκη: Είμαι περήφανη για την κόρη μου
Τα συναισθήματα είναι πολλά για την Ελένη Δρεττάκη. Εχοντας… φάει με το κουτάλι τα παρκέ ζει μια ανέλπιστή και ταυτόχρονα μοναδική εμπειρία. Η ίδια τονίζει… «Είναι ένα δυνατό και έντονο συναίσθημα. Την περασμένη Κυριακή είχαμε αγώνα για το κύπελλο Ελλάδας, όπου η Στέλλα ξεκίνησε βασική και έβαλε και το πρώτο καλάθι. Δεν περιγράφεται πως ένιωσα. Είμαι περήφανη για εκείνη. Είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα το οποίο στο γήπεδο μετατρέπεται σε σεβασμό προς την συμπαίκτρια – κόρη μου».

Στην ερώτηση αν η Στέλλα μέσα στο παρκέ είναι κόρη της ή συμπαίκτρια ήταν κατηγορηματική. «Μόνο συμπαίκτρια είναι μέσα στο παρκέ, καθώς αυτό που προέχει είναι να βοηθήσουμε όλες, ώστε να πάει καλά η ομάδα μας. Τα πράγματα αλλάζουν μόνο αν – ο μη γένοιτο – χτυπήσει. Τότε σκέφτεσαι σαν μητέρα. Πάντως όσο και αν θες να το ξεχάσεις έστω και στα λίγα λεπτά του αγώνα, ο ρόλος της μητέρας δεν φεύγει ποτέ ακόμα και αν δεν το δείχνω».

drettaki11 To pick and roll μητέρας και κόρης: Οι συμπαίκτριες από την ακριτική Κω [εικόνες]

Η Ελένη Δρεττάκη πρέπει να διαχειριστεί, ως μητέρα, ένα ιδιαίτερο ρόλο. «Η αλήθεια είναι ότι πλέον η Στέλλα έχει άλλο ρόλο στην ομάδα και οι υποχρεώσεις της είναι αυξημένες.

Είχαμε αγωνιστεί και πάλι συμπαίκτριες σε εθνική κατηγορία πριν από τρία χρόνια, αλλά τότε ήταν μικρή. Τωρα δεν είναι όπως παλιά. Πλέον οι συμπαίκτριές της την βλέπουν ισάξια. Αν πρέπει να της κάνω κάποια παρατήρηση, επειδή είμαι η πιο έμπειρη παίκτρια της ομάδας γίνεται, αν και σίγουρα δεν είναι εύκολο για μένα. Η Στέλλα, ως πλέι μέικερ μου μοιράζει την μπάλα και έχει την απαίτηση να την βάλω στον καλάθι. Είναι περίεργη θα έλεγα η σχέση που έχουμε μέσα στο γήπεδο με δεδομένο ότι θα πρέπει να πετύχουμε και μια πολύ καλή συνεργασία. Εχουμε απαιτησεις η μία από την άλλη και όταν αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε μητέρα και κόρη είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα».

Στη Στέλλα βλέπω τη συνέχειά μου
Η πρώτη φορά που βρέθηκαν μαζί στο παρκέ ήταν πριν τρία χρόνια με την έμπειρη σέντερ να λέει. «Θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη φορά που αγωνιστήκαμε μαζί. Τότε κατάλαβα ότι εκεί δεν είμαστε μητέρα και κόρη. Όταν φορέσαμε τη φανέλα και μπήκαμε στο γήπεδο αντιληφθήκαμε ότι κάλο άλλο γίνεται… Για μένα ήταν τεράστια η χαρά. Βλέπω μέσα από την κόρη μου τη δική μου συνέχεια».

Η ιδιαίτερη σχέση που έχουν στον Ανταγόρα η Ελένη Δρεττάκη με την Στέλλα Κουζούκα δεν έχει περάσει ασχολίαστη στην ομάδα. Η μητέρα της παρέας αποκαλύπτει… «Η αλήθεια είναι ότι πέφτει τρελό πείραγμα μέσα στην ομάδα. Γίνονται οι σχετικές πλάκες και σε αυτό βοηθάει και το καλό κλίμα που υπάρχει μεταξύ όλων των παικτριών. Η ομάδα πάντως προφυλάσσει τη μικρή και για όλα φταίω εγώ…(γελάει)».

Το γεγονός ότι συνυπάρχει με την κόρη της στην ίδια ομάδα ήταν κάτι που η Ελένη Δρεττάκη δεν πίστευε ποτέ ότι θα το ζούσε. «Δεν μπορούσα να το σκεφτώ ούτε γι’ αστείο αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησα το μπάσκετ σε μικρή ηλικία, παντρεύτηκα, έκανα οικογένεια, μένω στην Κω μόνιμα, αλλά ποτέ δεν μου πέρασε αυτό από το μυαλό όταν η Στέλλα ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ. Είναι πάντως ένα συναίσθημα που με χαροποιεί πάρα πολύ και δεν θα το άλλαζα με τίποτα».

Κουζούκα: Το απολαμβάνουμε και οι δύο
Η 15χρονη Στέλλα Κουζούκα τα τελευταία χρόνια ζει μια μοναδική εμπειρία που λίγοι αθλητές και αθλήτριες την έχουν βιώσει. Είναι κάτι το ξεχωριστό και σίγουρα θα το θυμάται σε όλη της τη ζωή. Η ίδια δεν κρύβει, πάντως, σε ποιο ρόλο προτιμά την Ελένη Δρεττάκη. «Μέσα στο γήπεδο είναι και πρέπει να είναι μόνο συμπαίκτρια για μέσα. Φυσικά μου δίνει συμβουλές για το πώς θα πρέπει να λειτουργώ και να κινούμαι μέσα στο παρκέ. Για να πω την αλήθεια την προτιμώ ως μητέρα. Είναι ένας ρόλος που θα έχει πάντα για μένα… Και ως συμπαίκτρια βέβαια περνάμε τέλεια στο γήπεδο. Εννοείται ότι δεν λείπουν οι πλάκες μεταξύ μας και το γεγονός ότι είμαστε συμπαίκτριες το απολαμβάνουμε και οι δύο πάρα πολύ».

Και όταν μια μητέρα είναι συμπαίκτρια με την κόρη της θεωρείται σίγουρο ότι θα αποτελεί και πρότυπο. «Δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό. Η μητέρα μου είναι το πρότυπό μου και ως παίκτρια και ως άνθρωπος. Είμαι ιδιαίτερα περήφανη για τη μητέρα μου και για όλα όσα μου έχει δώσει στη ζωή μου».

Το «μαμά», βέβαια δεν μπορεί να κοπεί εύκολα κάτι το οποίο παραδέχεται η Στέλλα. «Μέσα στο γήπεδο προσπαθώ να την αποκαλώ Ελένη, αλλά δεν κρύβω ότι πάρα πολλές φορές μου έχει ξεφύγει το μαμά. Μπορεί να φοράμε και οι δύο τις εμφανίσεις ή τα προπονητικά και να είναι συμπαίκτριά μου, αλλά δεν μπορείς να «σβήσεις» ότι βλέπεις τη μητέρα σου απέναντί σου».

Για την ίδια όλα αυτά που ζει είναι μια μοναδική εμπειρία… «Δεν περίμενα ποτέ ότι θα είμαι συμπαίκτρια με την μητέρα μου. Ότι θα της δίνω την μπάλα και θα βάζει καλάθια και ότι εκτός από το σπίτι θα περνάμε και πολλές ώρες μαζί και στο γήπεδο. Εχουμε καλή επικοινωνία, περνάμε τέλεια και πραγματικά είναι κάτι εκπληκτικό για μένα».

Η Στέλλα αποκαλύπτει και τις συμβουλές που τις δίνει η μητέρα της μέσα στο γήπεδο. «Το μπάσκετ μου λέει είναι ένα παιχνίδι και μέσα στο παρκέ θα πρέπει να είμαι ο εαυτός μου και να χαίρομαι την κάθε στιγμή. Να δίνω πάντα τον καλύτερό μου εαυτό κατά τη διάρκεια των αγώνων και των προπονήσεων γιατί μόνο κερδισμένη θα βγω από αυτό ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα».

Η ακαδημία μας θα ανήκει πλέον και επίσημα στο Δίκτυο Σχολών που έχει αναπτύξει σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό η ομάδα των Αθηνών.
Θα γίνει η επίσημη παρουσίαση του πλάνου συνεργασίας καθώς και η ανάλυση του προγράμματος εκπαίδευσης των παιδιών της Ακαδημίας πάνω στα πρότυπα του Ατρόμητου.
Ο κος Τόλης Αποστόλου τεχνικός διευθυντής των υποδομών και υπεύθυνος του δικτύου σχολών μαζί με τον κ. Χόρτσα Άγγελο μέλος του τεχνικού επιτελείου της Κ20 της ΠΑΕ ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ θα βρίσκονται κοντά μας την Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου στις 20:00 στην αίθουσα συνεδριάσεων «Kos Junior Suites Hotel» στην οδό Χαρμύλου 2, Κως.

Η διεθνής πλέι μέικερ έχει αποδείξει περήτρανα την αγάπη της προς την ομάδα και το νησί μας, αφού παρά τα πολλαπλά κόστη, στα δύσκολα έμεινε και πάλεψε, βάζοντας το δικό της λιθαράκι στην κατάκτηση ενός στόχου, που έμοιαζε άπιαστος. Η Θάλεια αποτελεί δικαίως κομμάτι της ομάδας και της ιστορίας της...Είναι πλέον ένα "δικό" μας παιδί!!!

Η πολύχρονη εμπειρία της, οι αγωνιστικές της ικανότητες, το ήθος, ο εξαίρετος χαρακτήρας και η αγάπη της γι αυτό που κάνει προσθέτει ποιότητα στην ομάδα και δίνει περαιτέρω κίνητρα σε όλους..

Θάλεια σε ευχαριστούμε για το πείσμα και την αγωνιστική σου ψυχή.. Σε ευχαριστούμε γιατί δίπλα σου γινόμαστε καλύτεροι, καθώς αποτελείς πρότυπο αθλήτριας και ανθρώπου.. Μία αθλήτρια, που αγωνίζεται για τη φανέλα και παίζει με την ψυχή της και κάθε ομάδα θα ήθελε στο έμψυχο δυναμικό της. Σε ευχαριστούμε που είσαι εδώ και είσαι συνοδοιπόρος σε αυτό το ταξίδι...!