17 Νοέμβρη: 8 τρομοκράτες ασύλληπτοι – Βόμβα Γιωτόπουλου
Νοέμβριος 07, 2016Για ύποπτα παιχνίδια ατόμων και μυστικών υπηρεσιών κάνει λόγο ο καταδικασμένος ως αρχηγός της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη Αλέξανδρος Γιωτόπουλος με επιστολή του στην εφημερίδα “Το Έθνος”.
Ο Γιωτόπουλος επιλέγει σχεδόν 15 χρόνια απ' τη σύλληψή του να μιλήσει για ασύλληπτα μέλη της οργάνωσης, για 8 άτομα που παραμένουν ασύλληπτοι, παρά το γεγονός ότι, όπως λέει έλαβαν μέρος σε αιματηρές επιθέσεις με νεκρούς και τραυματίες.
“Στο παράνομο σπίτι-γιάφκα της 17Ν που αποκαλύφθηκε το 2002 υπήρχε που έκαιγε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Το όπλο αυτό δεν βρέθηκε” λέει ο Γιωτόπουλος στην επιστολή του και αναρωτιέται:
“Ποιος το εξαφάνισε; Οι μυστικές υπηρεσίες; Κάποιος από τους συλληφθέντες που συνεργάστηκε με τις αρχές;”
Μάλιστα ο Γιωτόπουλος μιλάει και για έγγραφα:
“Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή θα 'πρεπε να βρεθούν επίσης σημαντικά χειρόγραφα του ίδιου προσώπου. Ούτε αυτά βρέθηκαν. Ποιος τα εξαφάνισε;”
Και τα πρόσωπα αυξάνονται κατά την εκδοχή που παρουσιάζει για τα στοιχεία που λείπουν ο φερόμενος ως αρχηγός της 17ν:
“Υπήρξαν επιβαρυντικές καταθέσεις εναντίον του ίδιου και εναντίον άλλων δύο κολλητών του από συλληφθέντες που συνεργάστηκαν με τις αρχές. Καταθέσεις περισσότερες από μία. Ποιος έδωσε εντολή να αγνοηθούν, να μπουν στο αρχείο; Οι τρεις αυτοί συνδέονται με άλλους πέντε. Απ' αυτή την ομάδα των τουλάχιστον οκτώ ορισμένοι είχαν άμεση συμμετοχή σε ανθρωποκτονίες. Άλλοι σε βίαιες ενέργειες σοβαρές που προκάλεσαν τραυματισμούς. Ενώ η δραστηριότητα των πιο ασήμαντων ήταν πιο ουσιαστική και πιο συνειδητή απ' αυτή ορισμένων που καταδικάστηκαν στη δίκη σε σχετικά μικρές ποινές και εξέτισαν πραγματική ποινή άνω των 5 χρόνων. Κανένας από αυτούς δεν συνελήφθη. Γιατί;”
Κατά τον Γιωτόπουλο η απάντηση στα ερωτήματα που ο ίδιος θέτει είναι διπλή, για δύο λόγους λέει δεν συνελήφθησαν οι 8 παραπάνω, τους οποίους μάλιστα φωτογραφίζει με τον δικό του τρόπο:
“Ο πρώτος, κυριότερος και καθοριστικός (λόγος) είναι ότι οδηγούσαν σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, τον οποίο δεν ήθελαν να αγγίξουν. Που δεν είναι βέβαια η αριστερά είτε κοινοβουλευτική είτε εξωκοινοβουλευτική. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αν συλλαμβάνονταν έστω 2 η 3 από αυτούς δεν υπήρχε περίπτωση να καταδικαστώ ως ηθικός αυτούργός. Γιατί το προφίλ τους τόσο το πολιτικό όσο και και το επαγγελματικό είχε κάποια βαρύτητα και δεν θα μπορούσαν να τους παρουσιάσουν ως απλά ενεργούμενα που εκτελούν τυφλά εντολές μου. Οι παλιοί μου φίλοι της δικτατορικής περιόδου χρησιμοποιήθηκαν ως μανδύας πίσω από τον οποίο τους έκρυψαν. Δεν έχαναν ευκαιρία να αφήνουν ανοιχτά υπονοούμενα ότι αυτοί ήταν τα μέλη της 17Ν.”
Όσο για το ποιος έστησε αυτή την πλεκτάνη εναντίον του ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος για ακόμη μια φορά κάνει λόγο για ξένες μυστικές υπηρεσίες αλλά και για το πολιτικό κατεστημένο της χώρας.
Το βούλευμα - σόκ που στέλνει «28» σε δίκη για τον «Γοργοπόταμο»
Ιανουάριος 24, 2016Τώρα, στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, οι δικαστές με γλαφυρές περιγραφές που προκαλούν τρόμο μέσα από 585 σελίδες ξετυλίγουν καρέ-καρέ τα σχέδια των έγκλειστων μελών της οργάνωσης για ανατίναξη των φυλακών και αποκαλύπτουν τις σκέψεις τους και την εικόνα που έχουν για τη «Σέχτα», που έχει δολοφονήσει τον δημοσιογράφο Σωκράτη Γκιόλια αλλά και τον αστυνομικό Νεκτάριο Σάββα. Τα στοιχεία που επικαλούνται οι δικαστές προέρχονται από την αλληλογραφία των έγκλειστων μελών της οργάνωσης με τον Χριστόδουλο Ξηρό και την Αγγελική Σπυροπούλου, οι οποίοι βρίσκονταν τότε εκτός φυλακών και προετοίμαζαν με κάθε λεπτομέρεια το χτύπημα στον Κορυδαλλό, που ευτυχώς δεν πραγματοποιήθηκε. Από την αλληλογραφία αυτή, όπως παρατίθεται στο βούλευμα, Χρ. Ξηρός και μέλη της ΣΠΦ εμφανίζονται να συζητούν για ενδεχόμενη επανεμφάνιση των δύο πιστολιών της «παλιάς» εταιρείας, δηλαδή της 17Ν, ακόμη και για χτύπημα «στο κομβόι» του Αντώνη Σαμαρά ή του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Από το βούλευμα προκύπτει ότι τα μέλη της οργάνωσης ήταν «αγχωμένα και ήθελαν άρον άρον να υλοποιήσουν το σχέδιό τους», διότι «ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου είχε δώσει εντολές για μεταγωγές στις φυλακές Γ' Τύπου και ήδη μεταφερόταν εκεί το διάστημα εκείνο ο Νίκος Μαζιώτης».
Σύμφωνα με το βούλευμα, τα μέλη των ΣΠΦ αποκαλούσαν «Κορώνα» τη «Σέχτα», η οποία, εκτός από τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια και του Νεκτάριου Σάββα, είχε προχωρήσει και σε δύο ένοπλες επιθέσεις, μία σε ΔΟΥ και άλλη μία σε τηλεοπτικό σταθμό. Τα έγκλειστα μέλη της οργάνωσης αναφέρονται συχνά στη δράση και το προφίλ της «Σέχτας». «Τα μέλη της οργάνωσης ΣΠΦ στις 6.5.2014 απευθυνόμενοι στον “Νίκο” (Ξηρό), μετά την αποστολή του πακέτου βόμβας στο αστυνομικό τμήμα Ιτέας, τον ενημερώνουν ότι το δέμα έφτασε στον προορισμό του, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ήθελαν», αναφέρει σχετικά το βούλευμα. Η αποτίμηση της ενέργειας αυτής, όπως αναφέρεται στο δικαστικό έγγραφο (που επικαλείται την αλληλογραφία των κατηγορουμένων) «ήταν θετική (σ.σ.: για τα μέλη της οργάνωσης) με μια δόση, ωστόσο, ανικανοποίητου, αφού στην απόλυτη περίπτωση (σ.σ. επιτυχίας) θα ήταν μια ενέργεια, πιθανότατα η πιο μαζική εκτέλεση μπάτσων και επίσης θα δινόταν η ευκαιρία στην “Κορώνα” (σ.σ.: ΣΕΧΤΑ) να επανεμφανιστεί δυναμικά κάτι που το ήθελαν διακαώς».
Τα τρία σχέδια της απόδρασης
Στο βούλευμα γίνεται αναλυτική περιγραφή των τριών σχεδίων απόδρασης από τον Κορυδαλλό, που «επεξεργάζονταν» τα μέλη της οργάνωσης, σε συνεργασία με τον Χρ. Ξηρό και την Αγγελική Σπυροπούλου. Το πρώτο σχέδιο, το οποίο απορρίφθηκε στις 8.4.2014, «θα πραγματοποιούνταν με ελικόπτερο και για το σκοπό αυτό έγινε δοκιμαστική πτήση από άνθρωπο που προσφέρθηκε για το σκοπό αυτό και μόνο». Ωστόσο, τα μέλη της οργάνωσης απέρριψαν το σχέδιο, καθώς οι εταιρείες που μίσθωναν τα ελικόπτερα «ζητούσαν πολλά στοιχεία, ταυτότητες όλων των επιβατών και έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους για μεταλλικά αντικείμενα».
Το δεύτερο σχέδιο που έβαλαν στο τραπέζι οι κατηγορούμενοι προέβλεπε τα έγκλειστα μέλη της οργάνωσης κατά τη διάρκεια του επισκεπτηρίου «να κρατήσουν όμηρο με ομοίωμα όπλου έναν από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και με εκρηκτικά που θα είχαν ήδη περάσει μέσα στη φυλακή να ανατίναζαν τις πόρτες». Εξω από τον Κορυδαλλό θα «είχαν την ανάλογη ένοπλη υποστήριξη» με τους Χρ. Ξηρό και Αγγ. Σπυροπούλου να τους περιμένουν οπλισμένοι, έχοντας χειροβομβίδες και οχήματα διαφυγής.
Το τρίτο ήθελε τον Χριστόδουλο Ξηρό, την Αγγ. Σπυροπούλου και δύο ακόμη πρόσωπα «μια Κυριακή που η φυλακή υπολειτουργεί» να παρκάρει έξω από τις φυλακές ένα βαν. Μέσα σε αυτό θα υπήρχε «ένα βαρέλι με 150 κιλά εκρηκτικής ύλης και προσαρμοσμένο μεταλλικό κώνο ώστε με το ωστικό κύμα της έκρηξης και την ταχύτητα που θα αναπτύσσονταν να πετύχαιναν διάτρηση του τοίχου της φυλακής». Στη συνέχεια ο Χρ. Ξηρός θα τοποθετούσε στο άνοιγμα του τοίχου μια τσάντα με καλάσνικοφ ώστε να εφοδιαστούν με αυτά τα έγκλειστα μέλη της οργάνωσης που θα δραπέτευαν.
Η 17Ν και τα πιστόλια
Τόσο στο βούλευμα όσο και στην πρόταση του εισαγγελέα Εφετών, Δημήτρη Ασπρογέρακα, προς το Δικαστικό Συμβούλιο, παρατίθενται αυτούσιες περιγραφές από τις συνομιλίες των εγκλείστων για συμμετοχή στην οργάνωση και του Χριστόδουλου Ξηρού, ο οποίος τότε είχε παραβιάσει τους όρους της άδειάς του και δεν είχε επιστρέψει στον Κορυδαλλό. Τα μέλη της οργάνωσης, στην προσπάθειά τους να προμηθευτούν οπλισμό, απευθύνονται στο Χρ. Ξηρό, -στον οποίο έχουν δώσει την κωδική ονομασία «Νίκος». Ο Χρ. Ξηρός «τους είχε ρωτήσει με γράμματά του για τα δυο πιστόλια που βρίσκονται στο συρτάρι της παλιάς εταιρείας (17Ν)». Το ερώτημα του Χρ. Ξηρού προς τους πάλαι ποτέ... συντρόφους του ήταν «αν το “σηκώνουν” » (σ.σ.: να κάνουν προφανώς χρήση των όπλων αυτών) και εκείνοι του απαντούν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Στην αλληλογραφία των κρατουμένων γίνεται αναφορά και σε πρωταγωνιστές της υπόθεσης της 17Ν που σήμερα εκτίουν πολυετείς καθείρξεις στον Κορυδαλλό, αλλά και στον Νίκο Μαζιώτη. Αναφέρει χαρακτηριστικά το βούλευμα: «Αναφέρονται στην περίπτωση του Πειραιά, με την εταιρεία του “Νίκου” (σ.σ.: 17Ν), τονίζοντας ότι ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, γι’ αυτό όλο το σχέδιο (της δικής τους απόδρασης) θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένο...».
Σύμφωνα με το βούλευμα, κατηγορούμενοι-μέλη της οργάνωσης και Χρ. Ξηρός «σχολιάζουν τον “Αθωόπουλο” (Γιωτόπουλο) και τον “αχυράνθρωπο” (Τζωρτζάτο)», αφήνοντας ξεκάθαρες αιχμές για τον καταδικασμένο ως αρχηγό της 17Ν Αλέξανδρο Γιωτόπουλο ότι «πούλησε» την οργάνωση. Υποδεικνύουν δε στον Ξηρό ότι «δεν είναι λάθος να γράψει ένα γράμμα για τις βρομιές που λένε (σ.σ.: οι Γιωτόπουλος και Τζωρτζάτος)». Του συστήνουν «το γράμμα να είναι καθαρά πολιτικό και να μην κάνει καμία αναφορά που μπορεί έστω να υπονοήσει ότι ο Αθωόπουλος συμμετείχε και πούλησε την οργάνωση, έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο να υπερασπιστεί (ο Ξηρός) την τιμή της οργάνωσης, αλλά και να δείξει το αόρατο νήμα που συνδέει τον “Νίκο” με τον “Μ” (Μαζιώτη) παρ’ όλες τις διαφορές σας...».
Ο Βλαστός και η «φάση των Τρικάλων»
Τον Σεπτέμβριο του 2014 τα μέλη της οργάνωσης ΣΠΦ επικοινωνούν με Χρ. Ξηρό και Α. Σπυροπούλου («Κώστα») και αναφέρονται στο σχέδιο της απόδρασής τους. Επισημαίνουν ότι «είναι απαραίτητο να είναι γρήγοροι και όχι βιαστικοί», διότι «έχουν μόνο μια ευκαιρία (σχέδιο απόδρασης) και λένε ότι η προηγούμενη ιστορία με τον Παναγιώτη Βλαστό απέτυχε γιατί ήταν βιαστικός και δεν υπολόγισε κάποιες λεπτομέρειες». Οι λεπτομέρειες αυτές, όπως επισημαίνουν, «τελικά τους κρατάνε ακόμη κλειδωμένους, γι’ αυτό τώρα όλα πρέπει να γίνουν σωστά συντονισμένα και μεθοδικά». Αναφέρονται ακόμη «στη φάση των Τρικάλων» και την απόδραση το 2013 «11 Αλβανών» από το εν λόγω σωφρονιστικό κατάστημα. Οπως λένε, η απόδραση αυτή «ενώ πέτυχε στο επιχειρησιακό κομμάτι της, τελικά απέτυχε στο “μετά”, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι μισοί και οι άλλοι μισοί να πιαστούν».
Το πολυσέλιδο βούλευμα αναφέρεται, όμως, και στους τρόπους τους οποίους είχε ανακαλύψει ο Χρ. Ξηρός για να στέλνει δώρα και μηνύματα στην ερωτική του σύντροφο. Οπως αναφέρεται, ένα πρόσωπο με την κωδική ονομασία «Κράσπεδος» παίζει τον ρόλο αγγελιοφόρου. Στο γραφείο του προσώπου αυτού εργάζεται ανιψιά του Χρ. Ξηρού και μέσω αυτής ο «Νίκος» (δηλαδή ο Ξηρός) μεταφέρει γράμματα και δώρα στην Σ.Μ. «με την οποία διατηρούσε αισθηματική σχέση». Σε άλλη επικοινωνία του με τους έγκλειστους για συμμετοχή στην οργάνωση ΣΠΦ ο Χρ. Ξηρός στέλνει συγχαρητήρια στον «σύντροφο-ξάδελφο “Μ” που βρήκε το κανόνι (πιθανόν το RPG)», το οποίο χαρακτηρίζει «ιδανικό πακέτο για τον “Γοργοπόταμο” και για να χτυπήσουμε πρεσβείες, βίλες μεγαλοσχημόνων, εργοστάσια, αντιπροσωπίες μέχρι και το κομβόι του Σαμαρά ή του χοντρο-Μπένι».
Ποιοι παραπέμπονται
Με το βούλευμα παραπέμπονται σε δίκη για την υπόθεση του σχεδίου «Γοργοπόταμος» οι Χριστόδολος Ξηρός, Παναγιώτης Αργυρού, Γεώργιος Πολύδωρος, Ολγα Οικονομίδου, Χρήστος Τσάκαλος, Γεράσιμος Τσάκαλος, Χαρίλαος Χατζημιχελάκης, Θεόφιλος Μαυρόπουλος, Γεώργιος Νικολόπουλος, Μιχαήλ Νικολόπουλος, Damiano Bolano, Hari Koka, Mema Bujar, Αγγελική Σπυροπούλου, Χρήστος Ροδόπουλος, Χρήστος Πατουχέας, Fabjo Dushku, Αθηνά Τσάκαλου, Ευαγγελία Στατήρη, Μάριος Αρσάκ Μουραγιάν, Γεώργιος Γιαννόπουλος, Χρίστος Πολύδωρος, Christian Zacaj, Cela Nimete, Μαρία Τρυπολιά, Cela Ernest, Νικόλαος Ρουμπέας, Πιέρρος Τσατσούλης. Οι κατηγορούμενοι καλούνται να λογοδοτήσουν για σωρεία κακουργηματικών πράξεων και κατά περίπτωση για: συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης, διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, απόπειρα ανθρωποκτονίας με πρόθεση από κοινού και κατά συρροή, κατασκευή, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών βομβών, παράνομη κατοχή πολεμικών τυφεκίων κ.ά.
Νέα πρόκληση από τον Χρήστο Παππά: Το Πολυτεχνείο είναι δική σας γιορτή... - ΒΙΝΤΕΟ
Νοέμβριος 18, 2015Μία μέρα μετά την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς, προκαλεί για άλλη μία φορά, με τις δηλώσεις του στην Ολομέλεια της Βουλής.
«Χθες ήταν μία μέρα για τα κόμματά σας, τα κόμματα του συνταγματικού τόξου, εμβληματική. Ήταν η 17η Νοεμβρίου ή όπως εσείς λέτε η 17η Νοέμβρη και εννοώ την επέτειο από την 17η Νοεμβρίου 1973, με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Κατά μία σύμπτωση αυτή η επέτειος, αυτή η 17 Νοέμβρη, είναι ομότιτλη και με την τρομοκρατική - εγκληματική οργάνωση της 17ης Νοέμβρη, η οποία αποτελεί και σημείο αναφοράς πολλών βουλευτών της αριστεράς» ανέφερε ο Χρήστος Παππάς.
«Δηλαδή εσείς ταυτίζετε και τα δύο» του είπε ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Γιώργος Βαρεμένος και ο Χρήστος Παππάς απάντησε : «Όχι, λέω ότι είναι ομότιτλα».
enikos.gr
ΟΡΑΜΑ: Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ… «αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»
Νοέμβριος 17, 2015Η Δημοτική Παράταξη ΟΡΑΜΑ Κίνημα Πολιτών Κω τιμά την 42η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου επιλέγοντας αντί πολιτικής ανακοίνωσης να στείλει το μήνυμα της Ειρήνης, της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας μέσα από την ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τα’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι’ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ’τα’άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου - ΒΙΝΤΕΟ
Νοέμβριος 17, 2015Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.
Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο.
Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους.
Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.
Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.
Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.
Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.
Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου.
Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.
Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου.
Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων.
Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι.
Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.
Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια.
Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.
Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.
Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία.
Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2.400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού.
Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.
Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα.
Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.
Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.
sansimera.gr
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS