Υπενθυμίζεται πως έξι από τους δράστες των επιθέσεων πυροδότησαν τα γιλέκα με εκρηκτικά που φορούσαν, ένας σκοτώθηκε από την αστυνομία. Σύμφωνα με το Ισλαμικό Κράτος που ανέλαβε την ευθύνη του μακελειού, οι δράστες ήταν οκτώ.

Ενας από τους βομβιστές ήρθε ως πρόσφυγας από την Τουρκία προς την Ελλάδα. ‘Αραγε πόσοι τρομοκράτες έχουν εξασφαλίσει διαβατήριο αναρωτιέται η Handelsblatt…

Ειδικότερα στο άρθρο αναφέρεται πως οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη γαλλική πρωτεύουσα, σήμαναν τον κώδωνα του κινδύνου στην Αθήνα.

Συριακό διαβατήριο, το οποίο βρέθηκε στο σώμα του βομβιστή αυτοκτονίας του Παρισιού, είχε καταχωρηθεί στο ανατολικό Αιγαίο νησί της Λέρου στις 3 Οκτωβρίου, επιβεβαίωσε την Ελληνική Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη το Σάββατο.

Το διαβατήριο είχε υποβληθεί από ένα πρόσωπο που μετέβη μέσω του Αιγαίου από την Τουρκία στη Λέρο ως πρόσφυγας.

Όμως, η υπόθεση εγείρει πολλά ερωτήματα. Πόσοι μαχητές του Ισλαμικού Κράτος (IS) χρησιμοποιούν το κύμα των προσφύγων για να εισέλθουν απαρατήρητα στην Ευρώπη;

Στο θέμα αυτό δεν υπάρχει απάντηση σήμερα.

Η πολιτική πίεση να μην επιτρέπουν σε Σύριους πρόσφυγες να εισέλθουν, είναι πιθανό να αυξηθεί στις χώρες της ΕΕ, ιδιαίτερα η Γαλλία.

Στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από την ΕΕ να μην μετατρέψουν την Ευρώπη σε φρούριο φοβισμένων λαών που ζουν μέσα από τείχους.

Η προσφυγή είναι κατανοητό, αλλά ένα κλείσιμο των συνόρων από άλλα κράτη-μέλη θα δημιουργούσε μια χαοτυική κατάσταση στην Ελλάδα.

Κάθε μέρα, χιλιάδες άνθρωποι με βάρκες και άλλα πλωτά μέσα φθάνουν στα ελληνικά νησιά από τα παράλια της Τουρκίας. Μόνος στη Λέσβο το Σαββατοκύριακο εισήλθαν πάνω από 16.000 άτομα που αναζητούν προστασία. Το Σάββατο μεταφέρθηκαν στο λιμάνι του Πειραιά 5.600 μετανάστες οι οποίοι επιθυμούν να μεταβούν στη δυτική και βόρεια Ευρώπη.

Η ανησυχία μεταξύ των προσφύγων είναι μεγάλη, καθώς οι τρομοκρατικές επιθέσεις θα είναι πολύ πιθανό να αλλάξουν την πολιτική της ΕΕ για τους πρόσφυγες.

Έτσι, ίσως θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολο να ξεκινήσουν οι πρόσφυγες μια νέα ζωή στη Δυτική Ευρώπη.

Αν τα Βαλκάνια κλείσουν τα σύνορά τους στην πραγματικότητα, η Ελλάδα δεν θα είναι πλέον μια χώρα διέλευσης, αλλά η τελευταία στάση για τους πρόσφυγες.

Στη συνέχεια, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα φτάνουν στα ελληνικά νησιά και στην ηπειρωτική χώρα μέσα σε λίγες εβδομάδες – χωρίς να υπάρχουν τρόποι για να τους δώσει καταφύγιο ή ακόμη και ένα πλυντήριο ή τροφίμων…

enikonomia.gr

Η τεράστια τεχνολογική υπεροχή των αρχών και οι πονοκέφαλος της διαχείρισης του όγκου πληροφοριών. Τι θα ανακαλύψουν οι γάλλοι... εκ των υστέρων.

Μέχρι τις 13 Νοεμβρίου, οι οκτώ επιτιθέμενοι που ευθύνονται για τη νύχτα βίας στο Παρίσι ήταν απλώς μια χούφτα Ισλαμιστών σε ένα μεγάλο σύμπαν ακραίων Ισλαμιστών στη Γαλλία. Πολλοί από αυτούς τους ακραίους δεν είναι βίαιοι, ενώ ένα μικρό κομμάτι τους είναι εξτρεμιστές που υιοθετούν τη βία για να πετύχουν την ακραία ατζέντα τους – ο τύπος των ατόμων που αποκαλούμετζιχαντιστές.

Ορισμένοι υποστηρίζουν πως η τζιχάντ θα πρέπει να εξαπολύεται μόνο αμυντικά, για στήριξη άλλων Μουσουλμάνων που καταπιέζονται ή δέχονται επίθεση σε περιοχές όπως η Συρία. Άλλοι τάσσονται υπέρ επιθέσεων σε χώρες της Δύσης όπως η Γαλλία. Ακόμα και σε αυτή την ομάδα, όμως, υπάρχουν αυτοί οι απειλές των οποίων είναι απλά «κούφια λόγια» και αυτοί που είναι πραγματικά πρόθυμοι να δράσουν. Ακόμα και μεταξύ αυτών που είναι πρόθυμοι να δράσουν, ο βαθμός στον οποίον συνιστούν απειλή, διαφέρει.

Για τις Γαλλικές αρχές, το να ταξινομήσουν το σύνολο των πιθανών επιτιθέμενων για να ταυτοποιήσουν αυτούς που συνιστούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, είναι μια μεγάλη πρόκληση –όπως και για κάθε άλλη κυβέρνηση. Η διαδικασία είναι σαν να προσπαθεί ένας καρχαρίας να διαλέξει μερικά ψάρια από ένα τεράστιο κοπάδι ψαριών που κολυμπούν όλα μαζί. Ο καρχαρίας έχει μια απίστευτη αισθητήρια δύναμη που είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στην αναγνώριση του θύματός του. Όμως το κοπάδι παρέχει προστασία στα ψάρια και κάνει σχεδόν αδύνατον για τον καρχαρία να αναγνωρίσει ένα μεμονωμένο ψάρι -στόχο.

Ακριβώς αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Γαλλικές αρχές. Έχουν απίστευτες ικανότητες πληροφοριών και πολύ ικανές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις. Ωστόσο, αυτές οι πηγές πληροφόρησης και επιβολής είναι περιορισμένες και μπορεί να καταβληθούν από το μέγεθος και μόνο του «κοπαδιού» των πιθανών τζιχαντιστών επιτιθέμενων.

Απαιτεί έναν απίστευτο αριθμό πόρων για να γίνουν διαρκείς τηλεφωνικές παρακολουθήσεις ενός και μόνο στόχου, πόσω μάλλον μια 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, φυσική παρακολούθησή του. Αυτό σημαίνει πως οι υπηρεσίες ασφαλείας πολύ συχνά φτάνουν στα όρια των δυνατοτήτων τους. Έτσι, χρειάζεται να κάνουν χρήση της αξιολόγησης κινδύνου προκειμένου να κατατάξουν τις δυνητικές απειλές και να χρησιμοποιήσουν επιλεκτικά τους πόρους τους στις απειλές εκείνες που κρίνονται ότι είναι οι πιο επικίνδυνες.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε μια δημοκρατική χώρα όπως η Γαλλία, όπου υπάρχει κράτος δικαίου και δεν μπορεί κάποιος απλά να κάνει επιχειρήσεις «σκούπα» για να συλλάβει κάθε γνωστή δυνητική απειλή και στη συνέχεια να κάνει το «ξεσκαρτάρισμα» στη φυλακή. Όμως, όπως έχει φανεί ακόμα και στα αυταρχικά καθεστώτα, δεν μπορεί κάποιος απλώς να συλλαμβάνει (ή να σκοτώνει) για να λύσει το πρόβλημα και πολύ συχνά τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας απλώς τροφοδοτούν τον θυμό και τη δυσαρέσκεια, συμβάλλοντας έτσι περισσότερο στη ριζοσπαστικοποίηση.

Λόγω αυτής της πραγματικότητας, ορισμένοι επιτιθέμενοι θα καταφέρουν να «ξεγλιστρήσουν» από τους ελέγχους, όσο ικανές και αν είναι οι υπηρεσίες ασφαλείας. Όταν επιτεθούν, απομακρύνονται αμέσως από το «κοπάδι» των δυνητικών απειλών και υποβάλλονται σε έναν απίστευτο βαθμό έρευνας. Οι ηλεκτρονικές συσκευές τους κατάσχονται ως αποδεικτικά στοιχεία και ερευνώνται, τα περασμένα ταξίδια τους, οι σχέσεις τους και οι επικοινωνίες τους μπαίνουν στο μικροσκόπιο.

Με αυτήν την εξονυχιστική έρευνα, οι ερευνητές αναμφίβολα θα βρουν ξεκάθαρα προειδοποιητικά σημάδια και ενδείξεις ότι οι επιτιθέμενοι κάτι σχεδίαζαν πριν την επίθεση. Πράγματι, αναμφίβολα θα βρουν ότι ορισμένοι, αν όχι όλοι οι επιτιθέμενοι, είχαν προκαλέσει κατά το παρελθόν την προσοχή των αρχών.

Για να χρησιμοποιήσουμε μια ακόμα αναλογία, πριν την επίθεση, οι αρχές είχαν ένα «βουνό» από κομμάτια του παζλ χωρίς πλαίσιο ή κάποια γενική εικόνα –κάποια από αυτά τα κομμάτια θα μπορούσαν να τους είχαν οδηγήσει στους επιτιθέμενους αυτούς αν τα είχαν συναρμολογήσει. Όμως, το να ξεκαθαρίσουν αυτό το τεράστιο βουνό των κομματιών των δεδομένων και να τα βάλουν σε σειρά χωρίς κάποιο πλαίσιο αναφοράς, είναι συχνά πολύ δύσκολο. Μετά από αυτή την επίθεση, οι Γαλλικές αρχές έχουν τώρα και το πλαίσιο και την εικόνα αναφοράς, και καθώς θα εξετάζουν τα μεμονωμένα κομμάτια της πληροφορίας, θα μπορέσουν να τα βάλουν σε ένα πλαίσιο και να ανακαλύψουν, αναδρομικά, τα αδιαμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία.

Πολλοί θα επικρίνουν τη Γαλλική κυβέρνηση ότι «έχασε» τόσο εμφανή στοιχεία, όμως αυτοί που θα το κάνουν, δεν αντιλαμβάνονται την αρχική πρόκληση που συνιστά το «κοπάδι» των υπόπτων και ο τεράστιος όγκος των δεδομένων που σχετίζεται με κάθε μεμονωμένο «ψάρι». Έτσι, η εκ των υστέρων γνώση μπορεί να είναι μακράν πιο ακριβής απ' ότι η πρόγνωση.

EURO2DAY.GR

O 29χρονος Αλγερινός Ομάρ Ισμαήλ Μοστεφάι, που ζούσε στο Παρίσι είναι σύμφωνα με τα γαλλικά ΜΜΕ, ο ένας εκ των τριών δραστών της φονικής επίθεσης στο θέατρο Μπατακλάν του Παρισιού, το βράδυ της Παρασκευής.

Σύμφωνα με τα τελευταία τηλεγραφήματα, στην ταυτοποίηση του δράστη οδήγησε το κομμένο δάχτυλο που εντοπίστηκε στον τόπο της πολύνεκρης επίθεσης. Τόσο ο Μοστεφάι, όσο και οι δύο συνεργοί του σκοτώθηκαν κατά την επιδρομή των γαλλικών δυνάμεων ασφαλείας στο Μπατακλάν.

Ο Μοστεφάι ήταν 29 ετών, αλγερινής καταγωγής, και είναι ο πρώτος από τους επτά τρομοκράτες που αναγνωρίστηκε. Το παλιό σπίτι του, το οποίο βρίσκεται στη γενέτειρά του, σε ένα φτωχό προάστιο στο Παρίσι, έγινε αντικείμενο ερευνών, το Σάββατο, από ομάδα ανδρών της Αντιτρομοκρατικής.

Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, ο Μοστεφάι έζησε μέχρι το 2012 και στη Σαρτρ, στο νοτιοδυτικό Παρίσι. Η ίδια πηγή τόνισε ότι ο νεκρός τρομοκράτης είχε φτάσει, το βράδυ της Παρασκευής, στο θέατρο Μπατακλάν, οδηγώντας ένα μαύρο ή γκρι Volkswagen Polo, που είχε καταχωρηθεί στο Βέλγιο.