Σεισμός 4,4 Ρίχτερ σημειώθηκε 40 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ανοιχτά της Κρήτης.

Ο σεισμός μεγέθους 4,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε σε θαλάσσια περιοχή, νότια από τα Σφακιά. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών, η σεισμική δόνηση σημειώθηκε στις 00:41, με επίκεντρο θαλάσσια περιοχή 29 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από τα Σφακιά. Το εστιακό βάθος του σεισμού ήταν στα 6 χλμ και έγινε και πάλι ιδιαίτερα αισθητός. Μάλιστα, 14 λεπτά νωρίτερα έγινε και άλλη μία σεισμική δόνηση στο ίδιο σημείο, με 3,7 Ρίχτερ.

Το τελευταίο τριήμερο οι σεισμικές δονήσεις στο ίδιο σημείο έχουν ταράξει τους κατοίκους στη νότια Κρήτη. Χθες μεσημέρι έγινε σεισμός ίδιου μεγέθους με το ίδιο επίκεντρο (έγινε άλλη μία στα 4,5 Ρίχτερ προχθές), ενώ ακολούθησαν μετασεισμικές δονήσεις με την μεγαλύτερη στα 3,8 Ρίχτερ
Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ellada/ishyros-seismos-4-4-rihter-sti-kriti

«Της έλεγα “τώρα θα σηκώσω την πλάκα, θα μου τραβήξεις το χέρι, να συντονιστούμε’’ για να είναι πιο εύκολος ο απεγκλωβισμός της. Γενικά της έδινα κουράγιο ότι όλα θα πάνε καλά. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ότι δεν παραπονέθηκε ούτε μία στιγμή! Απλά φώναζε το όνομά μου».

Ο Δημήτρης Ρούπας, επιπυραγός της 1ης Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ), βρέθηκε μαζί με τους 26 συναδέλφους του και τον επικεφαλής της ομάδας, αντιπύραρχο Αθανάσιο Μπαλάφα, στην πόλη Θουμάν της Αλβανίας, περίπου έντεκα ώρες από τη στιγμή που ο φονικός εγκέλαδος «χτύπησε» τη χώρα, αφήνοντας 10.000 άτομα χωρίς στέγη και 52 νεκρούς. Οι ίδιοι επιχείρησαν με κίνδυνο της ζωή τους κάτω από τσιμεντένιες πλάκες που ανά πάσα στιγμή μπορεί να έπεφταν. Ενας δυνατός μετασεισμός αρκούσε.

Ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής τούς συνάντησε, εννέα μέρες μετά τον σεισμό, στην έδρα της 1ης ΕΜΑΚ στη Λεωφόρο ΝΑΤΟ, στον Ασπρόπυργο, όπου επέστρεψαν αφού ολοκλήρωσαν την επιχείρησή τους. Η ταπεινότητα, συνάμα το θάρρος θα μπορούσαν κάλλιστα να περιγράψουν το βλέμμα τους. Ο επιπυραγός περιέγραψε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής, μαζί με τον επικεφαλής της ομάδας, τις πρώτες κρίσιμες ώρες που έκαναν -με ταχύτητα, ταυτοχρόνως και με επαγγελματισμό- αυτό που γνωρίζουν καλύτερα από οτιδήποτε άλλο: να σώζουν ανθρώπινες ζωές σε έκτακτες κρίσεις. Σε αντίθεση με όλους τους άλλους που τους χαρακτηρίζουν -δικαίως- «ήρωες», ο κ. Μπαλάφας ξεκαθαρίζει πως «είμαστε απλώς επαγγελματίες».

Τεράστιο ρίσκο

«Φτάσαμε την Τρίτη, 26 Νοεμβρίου, λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα. Εξι ώρα ήδη ήμασταν στο πεδίο και είχαμε ξεκινήσει τις επιχειρήσεις. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Δεν σταματήσαμε ποτέ. Δουλεύαμε 24 ώρες το 24ωρο. Η μία βάρδια βάσει πρωτοκόλλου έμεινε στο camp για να φτιάξει τις σκηνές και η άλλη ομάδα έφυγε για το πεδίο. Η κατασκήνωση ήταν πάρα πολύ κοντά. Ξεκινήσαμε κατευθείαν. Είχαμε πληροφορίες για δύο εγκλωβισμένους ζωντανούς. Εναν άνδρα και μία γυναίκα», μας λέει ο κ. Ρούπας, που επιχείρησε μαζί με τους συναδέλφους του από την πρώτη στιγμή.

  •  
  •  
  •  

Το ρίσκο εκείνη τη στιγμή ήταν τεράστιο. Οι κατασκευές στην Αλβανία είναι αρκετά πρόχειρες -όπως αποδείχθηκε-, κάτι που σημαίνει πως η επικινδυνότητα της επιχείρησης είχε χτυπήσει «κόκκινο».

«Χωρίστηκαν οι δύο ομάδες. Δουλέψαμε πάντα βάσει προτεραιότητας στους ζωντανούς. Εγώ ήμουν στη γυναίκα, η οποία ήταν εγκλωβισμένη στο ισόγειο, είχε καταπλακωθεί το δεξί της χέρι. Αφού τη σώσαμε, της αφαίρεσαν το χέρι. Ηταν δύσκολο σημείο. Ηταν μεγάλο το ρίσκο συγκριτικά με άλλες επιχειρήσεις στο παρελθόν, όπως αυτή στην Αθήνα, στον μεγάλο σεισμό του 1999. Η διείσδυση στα χαλάσματα δεν ήταν τόσο μεγάλη αλλά ήταν πιο επικίνδυνη γιατί οι κατασκευές δεν ήταν σωστές, δεν υπήρχε πουθενά σκυρόδεμα, υπήρχαν σύρματα. Ηταν επικίνδυνο. Γιατί όπου επιχειρούσαμε κρέμονταν τούβλα και έκανε συνέχεια μετασεισμούς. Επεφταν τούβλα και άλλα αντικείμενα, ακόμη και όταν δεν έκανε μετασεισμό», ανέφερε ο επιπυραγός στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.

  •  
  •  
  •  

Οι έμπειροι διασώστες, που έχουν επιχειρήσει σε αρκετές αντίστοιχες περιπτώσεις, είχαν να αντιμετωπίσουν ακόμη ένα πρόβλημα, το οποίο ήταν «βαρίδι» στη μάχη που έδιναν με τον χρόνο για να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους εγκλωβισμένους. Ο σεισμός «βρήκε» τη γείτονα χώρα στις έξι το πρωί. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι περισσότεροι πολίτες που εγκλωβίστηκαν εκείνη την ώρα στα συντρίμμια των κατεστραμμένων πολυκατοικιών και των σπιτιών ήταν στα κρεβάτια τους, τυλιγμένοι στις κουβέρτες και τα παπλώματά τους. Εν προκειμένω, οι πυροσβέστες έπρεπε πρώτα να «κόψουν» με σχεδόν… χειρουργικές κινήσεις τα υφάσματα και στη συνέχεια να τραβήξουν τα θύματα.

  •  
  •  
  •  

«Ενα από τα πιο δύσκολα υλικά είναι τα υφάσματα και τα πανιά. Ο σεισμός έγινε στις έξι η ώρα το πρωί. Εκείνη την ώρα ο κόσμος ήταν στα κρεβάτια του. Το πάπλωμα για να κοπεί μπορεί να χρειαστεί από μισή ώρα μέχρι και πέντε ώρες. Μας δυσκόλεψε πάρα πολύ το γεγονός ότι υπήρχαν τέτοια πράγματα. Οταν κάποιον τον βλέπεις κάτω από τα ερείπια, βάζεις πιο εύκολα το εργαλείο, θα τον ανασηκώσεις, θα δεις τι και πώς. Οταν είναι τυλιγμένος στο πάπλωμα πρέπει να πας πάρα πολύ προσεκτικά, θα πρέπει να βάλεις μέσα το χέρι σου να ψηλαφήσεις και σιγά σιγά με εργαλείο κοπής, που μπορεί να είναι ένα μαχαίρι ή ένα ψαλίδι, να κόβεις. Οπότε σου παίρνει περισσότερη ώρα, που αρκετές φορές μπορεί να είναι καθοριστική», μας εξήγησε ο κ. Ρούπας.

Υστερα από δυόμισι ώρες, η 45χρονη βγήκε από τα συντρίμμια στην αγκαλιά των διασωστών, στην περιοχή που είναι περίπου 15 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Τιράνων.

Τιμητική υποδοχή της ελληνικής αποστολής της ΕΜΑΚ από την Αλβανία
  •  
  •  
  •  

«Την απεγκλωβίσαμε ύστερα από 2,5 ώρες. Ηταν πάρα πολύ δυνατή. Της έλεγα τι να κάνει. Παραδείγματος χάρη, όταν απεγκλώβισα το δεξί της χέρι, μετά έπρεπε να πάω στο αριστερό της χέρι. Της έλεγα “τώρα θα σηκώσω την πλάκα, θα μου τραβήξεις το χέρι, να συντονιστούμε’’ για να είναι πιο εύκολος ο απεγκλωβισμός της. Γενικά της έδινα κουράγιο, όλα καλά. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ότι δεν παραπονέθηκε ούτε μία στιγμή! Απλά φώναζε το όνομά μου. Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε ομάδα. Οσο εκπαιδευμένος κι αν είσαι, όση εμπειρία και αν έχεις, όσο δυνατός και να είσαι, λειτουργείς σαν ομάδα. Αλλος κοιτούσε, άλλος ήταν από πίσω μας έτοιμος να μας αρπάξει σε περίπτωση μετασεισμού. Δεν την απεγκλώβισα μόνος μου», θυμάται από εκείνη τη δύσκολη ημέρα ο επιπυραγός. Στις επιχειρήσεις συμμετείχε και ο Οσκαρ, ο σκύλος της ομάδας που έκανε έρευνες στα συντρίμμια.

«Ο συντονισμός ήταν τρομερός»

Η 1η ΕΜΑΚ επιχείρησε στο Θουμάν ενώ οι 15 άντρες της 5ης ΕΜΑΚ, με έδρα τα Γιάννενα, επιχείρησαν στο Δυρράχιο απεγκλωβίζοντας και αυτοί με τη σειρά τους έναν άνδρα εν ζωή. Σε κάθε «κρίση» υπάρχει πάντοτε και ένας «εγκέφαλος» που φροντίζει για τη σωστή διαχείρισή της. Στην προκειμένη περίπτωση τον πιο δύσκολο ρόλο φαίνεται πως είχε ο Αθανάσιος Μπαλάφας, επικεφαλής της 1ης ΕΜΑΚ, μαζί με τον συνάδελφό του από την 5η. Οι Αλβανοί, παρά το γεγονός πως ήταν εν μέσω ενός τεράστιου και καταστροφικού σεισμού, κατάφεραν γρήγορα να αποκτήσουν, σε συνεργασία με τους συναδέλφους τους από πολλές χώρες, τον απαραίτητο συντονισμό.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η εκάστοτε επιχείρηση έρευνας και διάσωσης είναι μία αρκετά περίπλοκη κατάσταση. Η «γαλανόλευκη» επιχείρηση, όπως ανέφερε ο επικεφαλής της 1ης ομάδας διάσωσης, ξεκίνησε από την Ελλάδα. Η γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είχε στείλει τις απαραίτητες ενημερώσεις στην αλβανική πρεσβεία με αποτέλεσμα να γνωρίζουν πόσα άτομα θα έπρεπε να περιμένουν, τι δυνατότητες έχει η ελληνική αποστολή αλλά και τι χρειάζονταν τα μέλη της.

«Με περίμεναν…»

«Τα τελευταία τριάντα χρόνια που και τα Ηνωμένα Εθνη και η Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν ρίξει βάρος στον συντονισμό στις καταστροφές έχουμε δει όσοι είμαστε στον χώρο ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο η επικινδυνότητα αλλά το πώς θα συντονίσεις τις ανάγκες πίσω. Πώς θα ταιριάξεις τις πραγματικές ανάγκες στο πεδίο με τους πραγματικούς πόρους και μέσα που φέρνει κάθε ομάδα στον χώρο. Ουσιαστικά η επιχείρηση ξεκίνησε φεύγοντας από την Ελλάδα. Οταν προσγειώθηκα στα Τίρανα, γύρω στις τρεις και τέταρτο το μεσημέρι της Τρίτης, με περίμενε ένας εκπρόσωπος της ελληνικής πρεσβείας μαζί με έναν ανώτατο αξιωματικό της αλβανικής αστυνομίας. Είχα στη διάθεσή μου το αυτοκίνητο που χρειαζόμουν για τον εξοπλισμό, ενώ είχαμε και δικό μας αυτοκίνητο», μας είπε ο κ. Μπαλάφας.

Ηδη οι αλβανικές αρχές είχαν αποφασίσει πού θα επιχειρήσουν οι Ελληνες διασώστες. Στο αεροδρόμιο δύο Ιταλοί είχαν αναλάβει τον ρόλο των ανθρώπων υποδοχής των ευρωπαϊκών ομάδων που έφταναν στη χώρα. «Στην επόμενη ώρα, γύρω στις τέσσερις το μεσημέρι, ως ώφειλα, έψαξα να βρω αν υπάρχει κέντρο υποδοχής των διασωστικών ομάδων. Είναι μία πάγια τακτική, πίσω από τις κουρτίνες, είναι τα άτομα που ξέρουν ανά πάσα ώρα και στιγμή ποιος είναι και πού είναι. Αυτό που στοιχίζει τις πρώτες ώρες μιας κρίσης είναι η έλλειψη πληροφορίας ή οι μαζεμένες πληροφορίες που δεν ξέρουμε αν είναι σωστές και έγκυρες. Αυτόν τον ρόλο τον παίζουν κάποια άτομα. Στο αεροδρόμιο υπήρχαν για αυτόν τον ρόλο δύο Ιταλοί, οι οποίοι έφτασαν πρώτοι και ανέλαβαν αυτόν τον ρόλο. Πέρασα ένα εικοσάλεπτο με αυτούς και τους εξήγησα ποιοι είμαστε. Αντιλαμβάνεστε ότι όλες οι διασωστικές ομάδες έκαναν ακριβώς το ίδιο πράγμα», μας είπε ο επικεφαλής της 1ης ΕΜΑΚ και συνέχισε: «Εκανα τότε αξιολόγηση του χώρου και έβγαλα έξω την πρώτη ομάδα. Η δεύτερη ομάδα έφτιαξε ένα σημείο διοίκησης και τη βάση των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα απαντούσα σε τηλέφωνα και επικοινώνησα με τον Ιταλό ξανά. Με ρώτησε αν έκρινα ότι χρειάζομαι βοήθεια στο χωριό».

Συσκέψεις

Ολες οι διασωστικές ομάδες συμφώνησαν πως η πρώτη συνάντηση που θα έκαναν θα ήταν το πρωινό της Τετάρτης στο Δυρράχιο και ότι δύο φορές την εκάστοτε ημέρα παραμονής τους θα έκαναν αντίστοιχη σύσκεψη. Ταυτόχρονα με τις επιχειρήσεις των διασωστών «έτρεχε» μία σκληρή προσπάθεια να συντονιστούν όλοι στο πεδίο. «Σε πρώτο χρόνο προσπαθήσαμε όλες οι διασωστικές ομάδες απ’ όλες τις χώρες να πείσουμε τις τοπικές αρχές ότι εδώ “αν θέλετε να μας εκμεταλλευτείτε σωστά, θα πρέπει να μπούμε σε έναν κύκλο εργασιών με συγκεκριμένο πλαίσιο’’. Οι Αλβανοί μάς άκουσαν. Ενας από το προσωπικό μας, που έχει εκπαιδευτεί για αυτόν τον σκοπό, έμεινε με τις τοπικές αρχές στο δημαρχείο του Δυρραχίου και ουσιαστικά κατηγοριοποιούσαν ανάγκες: νερό, φαγητό, έρευνες, διάσωση. Ηταν ο σύνδεσμός μας. Υστερα από επτά – οκτώ ώρες είχες 15 ανοιχτά προβλήματα (σ.σ.: κτίρια τα οποία είχαν πέσει), από αυτά τα δύο δεν είχαν κανέναν εγκλωβισμένο, από τα 13 μέσα σε έξι ώρες στα μισά είχαν λυθεί τα προβλήματα και έπρεπε να δουλέψουμε στα υπόλοιπα. Ολοι είχαν διάθεση συνεργασίας. Τους βοήθησε και η εμπειρία που είχαν πριν από δυο – τρεις μήνες. Είχαν πάλι έναν σεισμό», είπε ο κ. Μπαλάφας στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.

Και εκείνο το διάστημα πάντως οι ελληνικές αρχές είχαν αποστείλει σκηνές, φαγητό και ρούχα, τα οποία τότε δεν είχαν χρησιμοποιηθεί αλλά τελικά αποδείχθηκαν αναγκαία μετά τον καταστροφικό σεισμό.

Από την έντυπη έκδοση

https://www.eleftherostypos.gr/

Είναι θωρακισμένα τα κτήρια της Αττικής από έναν μεγάλο σεισμό; Αυτό το ερώτημα μας απασχολεί και θα συνεχίσει να μας απασχολεί, από τη στιγμή που υπάρχουν μεγάλα κενά στην πληροφόρηση για την κατασκευή των κτηρίων, αλλά και επειδή παρά τις αιτήσεις για ελέγχους μετά από μεγάλες δονήσεις, πολλά κτίσματα παραμένουν ανέλεγκτα.

 

Το ερώτημα θα επανέρχεται πάντα, κάθε φορά μετά από έναν μεγάλο σεισμό που θα ταρακουνά την Αττική όπως ο πρόσφατος της Μαγούλας, ο οποίος προέρχεται από το ρήγμα της Πάρνηθας, όπως μας λέει ο σεισμολόγος και επιστημονικός συνεργάτης της ΕΕ και της UNESCO, Γεράσιμος Παπαδόπουλος.

Σε πρόσφατη συνάντηση που είχαμε με τον κ. Παπαδόπουλο αναφορικά με το ρήγμα της Πάρνηθας, μάς είπε ότι η μελέτη του ρήγματος διαχρονικά κάνει τους σεισμολόγους να εκτιμούν κατά πάσα πιθανότητα ότι το μέγεθος πλησίον των 6 Ρίχτερ, είναι και το ανώτερο που μπορεί να δώσει το ρήγμα.

Πάντα, όμως, με κάθε επιφύλαξη γιατί η φύση είναι απρόβλεπτη, όπως λέει χαρακτηριστικά. Ωστόσο, και τα 6 Ρίχτερ στα όρια της Αθήνας είναι ένα μεγάλο μέγεθος που μπορεί να προκαλέσει ζημίες στα επιβαρυμένα κτήρια. Αυτό το είδαμε, άλλωστε, και πρόσφατα στη Μαγούλα- και μάλιστα με μικρότερο μέγεθος.

Και φυσικά δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι δεν θα υπάρξουν σεισμοί με άλλο επίκεντρο.

Κατέρρευσε ο παλιός ταινιόδρομος στην πύλη Ε1 στο λιμάνι του Πειραιά, μετά τον σεισμό μεγέθους 5,1 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ που έγινε με επίκεντρο τον ορεινό όγκο της Πάρνηθας, Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019. ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ

Ο πρόσφατος σεισμός στην Αλβανία και η σεισμική δραστηριότητα στον δυτικό Αιγαίο που έγινε αισθητή και στην Αττική, αναζωπύρωσε, όπως γίνεται συνήθως, τις συζητήσεις για την σεισμική θωράκιση της χώρας.

Ο κ. Παναγιώτης Καρύδης, καθηγητής αντισεισμικών κατασκευών και ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ, μιλώντας στο CNN Greece είπε ότι δεν θα πρέπει να παίρνουμε παράδειγμα από τις ζημιές στην Αλβανία και να μην κάνουμε σύγκριση με την Ελλάδα για το λόγο ότι στην Αλβανία οι κατασκευές γίνονταν με προδιαγραφές που εφαρμόζονται σε μη σεισμικές ζώνες. Γι αυτό και τόσες πολλές ζημιές. Ο τρόπος κατασκευής των κτηρίων στην Ελλάδα είναι βάση αυστηρού αντισεισμικού κανονισμού.

Στην Αλβανία ένα ακόμη πρόβλημα όπως μας είπε ο κ. Καρύδης είναι ότι λόγω της ταχείας ανάπτυξης του τουρισμού έχει γίνει δόμηση σε ακατάλληλα εδάφη που είτε είναι αμμώδη, είτε μπαζωμένα είτε σε έλη. Επισημαίνει ωστόσο ότι και στην Ελλάδα και στην Αττική εν προκειμένω, έχουμε και εμείς παρόμοιο πρόβλημα δόμησης σε ακατάλληλα εδάφη και γι αυτό ο κόσμος θα πρέπει να μην χτίζει και να μην αγοράζει σπίτια σε περιοχές που το έδαφος είναι μπαζωμένο και αυτό το διαπιστώνει συχνά όταν στις συγκεκριμένες περιοχές γίνονται πλημμύρες. «Η σεισμική καταστροφή με την πλημμύρα είναι αδέρφια» τονίζει ο κ. Καρύδης.

 

Μιλώντας πρόσφατα με τον κ. Παναγιώτη Καρύδη ο οποίος μετά τον σεισμό της Πάρνηθας είχε πραγματοποιήσει εκατοντάδες ελέγχους μας είχε πει ότι μετά τον μεγάλο σεισμό της Πάρνηθας εκδόθηκε υπουργική απόφαση για έλεγχο όλων των κτηρίων Δημοσίου συμφέροντος στη χώρα μας τα οποία είναι περίπου 80.000. Από αυτά σύμφωνα με τον κ. Καρύδη έχουν ελεγχθεί μόνο 16.000 και όχι με λεπτομερή έλεγχο που σημαίνει ότι για τα υπόλοιπα 64.000 κτήρια θα χρειαστούν αρκετά χρόνια ακόμη αν υποθέσουμε ότι γίνονται έλεγχοι με μια σταθερή περιοδικότητα.

Ωστόσο, ο κ. Καρύδης επισημαίνει ότι πολλά από αυτά τα κτήρια μπορεί να μην χρησιμοποιούνται ή να είναι δευτερευούσης σημασίας και χρήσης και γι αυτό να μην έχουν ελεγχθεί ή έχουν μπει σε τελευταία προτεραιότητα.

Ο κ. Ευθύμης Λέκκας Καθηγητής του ΕΚΠΑ και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας μιλώντας πρόσφατα στο CNN Greece για την επικινδυνότητα των κτηρίων στην Αττική μας είπε ότι τα κτήρια που χρίζουν μεγάλης προσοχής είναι περίπου 1.800, και είναι παλιά ή διατηρητέα. Ίσως ο αριθμός τους να είναι ελαφρώς μεγαλύτερος εκτιμά ωστόσο ο κ. Καρύδης.

Μετά τον τελευταίο σεισμό της Μαγούλας υπεβλήθησαν 10.000 αιτήσεις για ελέγχους κατοικιών αλλά όπως λέει ο κ. Καρύδης ο αριθμός είναι πλασματικός γιατί οι περισσότερες από αυτές τις ζημιές είναι επιφανειακές και αποτυπώνουν κυρίως την ανησυχία των πολιτών. Έχουν γίνει περισσότεροι από δύο χιλιάδες έλεγχοι οι οποίοι συνεχίζονται. Σε πρόσφατη απάντησή του σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Α΄ Θεσσαλονίκης Γιάννης Δελή για τους ελέγχους στα δημόσια κτήρια, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Κώστας Καραμανλής ειδικά για τα σχολεία είπε ότι έχουν γίνει έλεγχοι σε όλα τα σχολεία που κρίθηκαν ελεγκτέα και μόνο το 1% από αυτά παρουσίαζαν ζημιές. Ο κ. Καραμανλής είπε ότι στην Αττική έχουν ελεγχθεί κτιριακές εγκαταστάσεις άνω του ενός εκατομμυρίου πεντακοσίων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων.

Η ευαλωτότητα των κτηρίων εξαρτάται κυρίως από το έτος κατασκευής κάτι το οποίο συνδέεται άμεσα με τον αντισεισμικό κανονισμό της κάθε περιόδου. Το 70% των κτηρίων σήμερα είναι κατασκευασμένα με τους κατά περιόδους αντισεισμικούς κανονισμούς με πρώτο το 1959 και τελευταίο το 2012.

Όπως μας έλεγε ο κ. Λέκκας σε πρόσφατη συνέντευξή του στο CNN Greece, από τον σεισμό του 1999 κληρονομήσαμε προβλήματα αλλά αποκτήσαμε τεχνογνωσία την οποία εντάξαμε στους επομένους αντισεισμικούς κανονισμούς και σήμερα, ο αντισεισμικός κανονισμός στη χώρα μας είναι από τους καλύτερους. Ο κ. Λέκκας μας έλεγε ότι στην Αττική υπάρχουν περίπου 10.000 κατασκευές, οι οποίες δεν είναι μεν επικίνδυνες γιατί όλα τα κόκκινα είτε επιδιορθώθηκαν είτε κατεδαφίστηκαν, αλλά οι οποίες έχουν προβλήματα γιατί είτε δεν επιδιορθώθηκαν είτε επιδιορθώθηκαν με πλημμελή τρόπο.


Σεισμός Πάρνηθας 1999. Προσπάθειες απεγκλωβισμού στο εργοστάσιο της Ρικομέξ 

Αναφέραμε παραπάνω ότι στην Αττική έχουν γίνει έλεγχοι σε 16.000 από τα 80.000 κτήρια δημοσίου συμφέροντος που θα έπρεπε να ελεγχθούν μετά το μεγάλο σεισμό της Πάρνηθας. Τι γίνεται όμως με τα κτήρια των ιδιωτών, τα χιλιάδες σπίτια; Ουδείς γνωρίζει και όπως μας λέει ο κ. Καρύδης για να μπορούμε να έχουμε μια καθαρή εικόνα.

«Aυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξει επιτέλους ένα μητρώο, μια ηλεκτρονική ταυτότητα κτηρίων στην οποία θα αναφέρεται όλο το ιστορικό οι τροποποιήσεις, ο τρόπος που χτίστηκε το κάθε κτήριο κτλ». Ο κ. Καρύδης μας είπε ότι αυτή είναι η πρότασή του από το 1981, η οποία συζητιέται όλα αυτά τα χρόνια.

Η ηλεκτρονική ταυτότητα κτηρίων αναμένεται να ξεκινήσει εντός του 2020 και εκτιμάται μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια θα ολοκληρωθεί ώστε να έχουμε ακριβή εικόνα όλων των κτηρίων της χώρας.

https://www.cnn.gr/

Σε 45 ανέρχονται οι νεκροί από τον φονικό σεισμό των 6,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στην Αλβανία, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας της χώρας.

Παράλληλα, όπως έγινε γνωστό, εντοπίστηκαν τρία ακόμα σοροί στο τετραώροφο που κατέρρευσε, από τα συνολικά 5 άτομα που αναζητούνταν από χθες. Πρόκειται για μέλη της οικογένειας Λιάλια που θρηνεί 8 άτομα.

Ο συνολικός αριθμός των τραυματιών ξεπερνάει τους 900. Από αυτούς οι 65 φέρουν σοβαρότερα τραύματα. Ο αριθμός των τραυματιών αυξάνεται, διότι οι μετασεισμικές δονήσεις προκαλούν και νέους τραυματισμούς. Έτσι, η σημερινή μετασεισμική δόνηση των 5,1 Ρίχτερ οδήγησε στο νοσοκομείο Τιράνων 7 άτομα.

Στο φως της δημοσιότητας ήρθαν σήμερα τα πρώτα στοιχεία σε σχέση με τις υλικές ζημιές. Τα στοιχεία αφορούν μόνον ένα μέρος των σεισμόπληκτων περιοχών. Μαρτυρούν όμως τις τραγικές συνέπειες του σεισμού. Πρόκειται για περισσότερες από 260 πολυκατοικίες και περισσότερα από 1.600 σπίτια που δέχτηκαν σοβαρές ζημιές ή κρίνονται ακατοίκητα.

Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα συνεχίζει να πρωτοστατεί σε ό,τι αφορά τη συμπαράσταση στον δοκιμαζόμενο αλβανικό λαό. Σήμερα το απόγευμα στο αεροδρόμιο των Τιράνων έφθασαν δύο κινητά μαγειρεία του ελληνικού στρατού μαζί με το εξαμελές προσωπικό τους για να συμβάλουν στην σίτιση των πληγέντων. Η κάθε μονάδα μπορεί να ετοιμάσει 300 μερίδες φαγητού ανά γεύμα.

Νέα σεισμική δόνηση μεγέθους 5,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε στις 12.20 τοπική η ώρα την Πέμπτη, προκαλώντας πανικό στο νοσοκομείο του Δυρραχίου, το οποίο ήδη είχε σοβαρές ρωγμές. Οι μετασεισμικές δονήσεις οι οποίες ξεπέρασαν τις 600, προκαλούν ψυχολογικό, αλλά και υλικό κόστος, καθώς πολλοί κάτοικοι φοβούμενοι και νέο βαρύ πλήγμα εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, ενώ κτίρια που δέχτηκαν πλήγματα καταρρέουν.
Στο μεταξύ, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση για να καταπραΰνει το βαρύ κλίμα, οι σεισμόπληκτοι κάτοικοι διαμαρτύρονται τώρα και κατά των κρατικών δομών που νομιμοποίησαν και επέτρεψαν να κατοικηθούν κτίρια που δεν πληρούν τις απαιτούμενες στατικές προδιαγραφές, ή χτίστηκαν σε ακατάλληλες περιοχές.

Ταυτόχρονα, όπως προκύπτει από τις επιτόπιες έρευνες, ο αριθμός των ανθρώπων που διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνους που προσπαθεί να στεγάσει ο κρατικός μηχανισμός. Τη διαπίστωση αυτή έκανε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος προσπαθεί να καθησυχάσει τον κόσμο με υποσχέσεις γρήγορης αποκατάστασης των ζημιών. Μέχρι το 2020, είπε χαρακτηριστικά, θα επουλωθούν όλες οι ζημιές και με καλύτερες προϋποθέσεις. Ωστόσο, ο ίδιος επισήμανες παράλληλα ότι το ανοικοδομητικό έργο για την αποκατάσταση των ζημιών υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητες του αλβανικού κράτους.

https://www.eleftherostypos.gr/

Αυξάνεται ώρα με την ώρα η λίστα του θανάτου από τον φονικό σεισμό των 6,4 Ρίχτερ στην Αλβανία. Με τη γη να τρέμει συνέχεια, καθώς νέοι μετασεισμοί πάνω από 4 Ρίχτερ σημειώθηκαν τα μεσάνυχτα, οι διασώστες στο Δυρράχιο συνεχίζουν αδιάκοπα τις έρευνες στα συντρίμμια των κτιρίων που κατέρρευσαν.

Τα θύματα από το σεισμό στην Αλβανία έχουν πλέον φτάσει τα 40, σύμφωνα με το shqiptarja.com, οι τραυματίες είναι 658, ενώ δεκάδες άνθρωποι αγνοούνται ακόμα. Ένα ζευγάρι και το δυο ετών κοριτσάκι του είναι τα τελευταία θύματα που ανασύρθηκαν από τα ερείπια κτιρίου, δυστυχώς όλοι τους νεκροί.

Στη Θουμάνα, κωμόπολη λίγα χιλιόμετρα έξω από τα Τίρανα, τα σωστικά συνεργεία, αφού ανέσυραν ακόμη δυο θύματα τα ξημερώματα, σταμάτησαν τις έρευνες. Σύμφωνα με το shqiptarja.com, μετά από 48 ώρες, στην πόλη έχουν ανασυρθεί 24 νεκροί και δεκάδες τραυματίες και οι έρευνες σταμάτησαν αφού όσοι είχαν δηλωθεί αγνοούμενοι, βρέθηκαν. Κάποιοι κατάφεραν να επιζήσουν, άλλοι δυστυχώς όχι.

Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίστηκαν. Στη Θουμάνα, επτά μέλη της ίδιας οικογένειας έχασαν τη ζωή τους όταν κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος το κτίριο όπου διέμεναν.

Σεισμός στην Αλβανία – Σοκαριστικές μαρτυρίες
Ο Φέχμι Βάτα, 73 ετών, είχε πιάσει δουλειά σαν νυχτοφύλακας για να βγάλει λίγα παραπάνω χρήματα. Όταν χτύπησε ο ισχυρότερος σεισμός που έχει σημειωθεί στην Αλβανία εδώ και δεκαετίες, τα ξημερώματα της Τρίτης, δεν ήταν στο σπίτι του, στο κρεβάτι του. Γύρισε πίσω για να δει ότι η γυναίκα του, δύο εγγόνια και μια από τις νύφες του είχαν παγιδευτεί στα συντρίμμια του διαμερίσματός τους, όταν κατέρρευσε η πενταώροφη πολυκατοικία όπου διέμεναν, στη Θουμάνα.

Ο 10χρονος εγγονός του Φέχμι ανασύρθηκε ζωντανός από τα χαλάσματα, όμως η γυναίκα του δεν στάθηκε τυχερή. Σκοτώθηκε, κρατώντας στην αγκαλιά της τον άλλο εγγονό της, προσπαθώντας να τον προστατεύσει. Η νύφη του επέζησε, αλλά είναι βαριά τραυματισμένη και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο.

“Η γυναίκα μου πάντα έλεγε ότι θα πέθαινε για τα εγγόνια της, φαίνεται ότι τελικά το έκανε“, είπε ο απαρηγόρητος Βάτα, καθισμένος σε έναν τσιμεντόλιθο, μπροστά στην κόκκινη ταινία που κρατά τους κατοίκους και τα μέσα ενημέρωσης μακριά από τα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο σεισμός στην Αλβανία.

Ο 73χρονος είχε μιλήσει στο τηλέφωνο με τη γυναίκα του όταν σημειώθηκε ένας μικρός σεισμός νωρίς το πρωί της Τρίτης. Ακολούθησε ο σεισμός των 6,4 βαθμών και το κτίριο κατέρρευσε.

“Η γυναίκα μου ήταν η κολόνα του σπιτιού. Δούλευε όλη την ημέρα στα χωράφια… Μπορεί να στάθηκα τυχερός και να έζησα επειδή δούλευα νυχτοφύλακας αλλά τι μου χρειάζεται η ζωή μετά απ’ όσα μου συνέβησαν;” είπε με δάκρυα στα μάτια ο παππούς λίγο αφότου ο σεισμός στην Αλβανία είχε προκαλέσει τόσο πόνο…

Με πληροφορίες και από shqiptarja.com

 

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot