Επιμέλεια: Καλλιόπη Δανελλάκη - Γιάννης Τσαντήλας.
Φωτογραφικό υλικό: Κ.Δανελλάκη - Γ.Τσαντήλας - Kosinfo.

Η συνάντηση μας ήταν προγραμματισμένη για Τρίτη 10.00 το πρωί, αν και δεν το συνηθίζω φτάσαμε στο Πλατάνι δέκα λεπτά αργότερα από την προκαθορισμένη ώρα. Στο προαύλιο του τεμένους η συμπαθέστατη φιγούρα του Ιμάμη υπομονετικά μας περίμενε...
Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο αν και έχω περάσει αρκετές φορές από εκείνο το σημείο ποτέ δεν είχα δώσει τόση προσοχή όση εκείνη τη στιγμή καθώς το αντίκριζα. Είναι αυτό που λένε αν δεν ασχοληθείς με κάτι ποτέ δεν του δείχνεις την απαιτούμενη σημασία!
Εντυπωσιακό κτίριο με όμορφη και πεντακάθαρη αυλή και στη γωνία να δεσπόζει ο επιβλητικός μιναρές. Το τέμενος όπως αναγράφεται και στην μαρμάρινη επιγραφή χτίστηκε από τον Αλγερινό Γαζί Χασάν Πασά το 1778, στο σεισμό του 1933 υπέστη σοβαρές ζημιές που όμως οι Ιταλοί φρόντισαν ν' αποκαταστήσουν. Περνώντας τη μικρή πόρτα του τεμένους ο Ιμάμης με γρήγορα και σταθερά βήματα και γεμάτος χαμόγελο μας καλωσόρισε και μας οδήγησε στον χώρο που προσεύχονται οι μουσουλμάνοι στο νησί μας. Τηρώντας το τελετουργικό βγάλαμε τα παπούτσια μας και προχωρήσαμε στο κύριο μέρος.
 Η συζήτηση με τον Ιμάμη άρχισε αμέσως ξεκινώντας από την μικρή ηλικία και τον τόπο καταγωγής του.
Γεννήθηκε το 1965 στο Σουφλί στο χωριό Σιδηρό, οι γονείς του κατάγονταν από ένα χωριό της Ροδόπης. Τελείωσε το γυμνάσιο και λύκειο Κομμοτηνής και στην συνέχεια πήγε στην Δαμασκό της Συρίας και μαθαίνοντας αραβικά τελειώνει και εκεί το σχολείο. Το 1987 παντρεύεται και το 1991 αποφασίζει να ταξιδέψει για την Μεδίνα και να τελειώσει εκεί το Πανεπιστήμιο ολοκληρώνοντας τις σπουδές του. Με την λήξη των σπουδών του επιστρέφει στην Ελλάδα και το ελληνικό κράτος τον διορίζει στην Κω όπου φτάνει το 1993 (έως και σήμερα 2014).
Ο νεαρός τότε Ιμάμης εντυπωσιάζεται από το νησί και τους ανθρώπους και αναπτύσσει φιλίες, ενώ παράλληλα ασκεί τα καθήκοντα του.
Ένα μισάωρο περνάει χωρίς να το καταλάβουμε και αφού ο Ιμάμης εξοικειώνεται με τις κάμερες μας λέει για τα 22 συνεχή χρόνια της παρουσίας του στο νησί μας.
''Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στο νησί σας εκτός απ' ότι μου άρεσε σαν τόπος εντυπωσιάστηκα από την φιλοξενία, την αγάπη και την συμπάθεια των ανθρώπων, Κώων μουσουλμάνων και Κώων χριστιανών, αλλά και οι άριστες σχέσεις που είχαν μεταξύ τους (μέχρι και σήμερα 22 χρόνια μετά), αυτό σίγουρα είναι που επιδιώκει ένας θρησκευτικός ηγέτης για τον τόπο που βρίσκεται. Όλα αυτά τα χρόνια με τους συμπολίτες μου προσευχόμαστε όπως ορίζει το Κοράνι (πέντε φορές την ημέρα) αλλά και συζητάμε για προβλήματα με απώτερο σκοπό την επίλυση τους, γι' αυτό άλλωστε είμαστε εδώ.
Στην Κω σήμερα υπάρχουν περίπου 1.400 μουσουλμάνοι και βέβαια αρκετοί μετανάστες, η αλήθεια είναι πως τα προηγούμενα χρόνια ήταν περισσότεροι, έρχονταν για προσευχή ως επι το πλείστον από την Αίγυπτο, το Πακιστάν και Άραβες, σήμερα έρχονται ελάχιστοι και είναι κυρίως Πακιστανοί. Στην Κω σήμερα σώζονται πέντε τζαμιά τα δύο λειτουργούν κανονικά (πλατεία Ελευθερίας, και στο Πλατάνι) τα υπόλοιπα όχι".

Σε ερώτησεις μας για του μεικτούς γάμους, το Βακούφ, την σχέση του με την ελληνική ορθόδοξη εκκλησία, αλλά και για τα τελευταία δημοσιεύματα του τύπου περί μειονότητας στα νησιά Ρόδο και Κω μας είπε:
"Σε ότι αφορά τους μεικτούς γάμους η αλήθεια είναι πως πλέον γίνονται αρκετοί, στην δική μας θρησκεία όπως και σε πολλές άλλες δεν επιτρέπονται αλλά όμως γίνονται με την μορφή του πολιτικού γάμου. Τα πράγματα είναι δύσκολα όταν παντρευτεί μια μουσουλμάνα κάποιον άντρα άλλου θρησκεύματος και όχι τόσο αν παντρευτεί ένας μουσουλμάνος. Η ζωή όμως προχωρά δεν σημαίνει ότι επειδή έγινε ένας γάμος αντίθετος με αυτό που πιστεύουμε ότι δεν θα μιλάμε σ' αυτούς τους ανθρώπους και δεν θα τους βοηθήσουμε αν υπάρχει ανάγκη.
Το Βακουφ βάσει της ελληνικής νομοθεσίας είναι αρμόδιο για τη διαχείριση μουσουλμανικών τεμενών, νεκροταφείων και ακινήτων στο νησί, αλλά παράλληλα φροντίζει να υπάρχει ιμάμης για να μπορούν να προσεύχονται οι μουσουλμάνοι, οι σχέσεις μας όλα αυτά τα χρόνια είναι άριστες.
Η σχέση μου με την ελληνική ορθόδοξη εκκλησία και ειδικότερα εδώ στο νησί μας είναι πολύ καλή, σέβομαι τα πιστεύω και την θρησκεία του καθενός όπως θέλω και απαιτώ να σέβονται και την δική μου.
Θα ήθελα να αναφερθώ και στο σεβασμιότατο μητροπολίτη Κω - Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ, μια ξεχωριστή μορφή για το νησί μας.
Η σχέση μου μαζί του είναι άριστη, θεωρώ πως είναι ένας χαρισματικός και εξαιρετικός άνθρωπος και αυτό δεν φαίνεται μόνο με τις πράξεις του αλλά και με την αγάπη, τη στοργή και την αφοσίωση που δείχνει καθημερινά για τους συνανθρώπους του.
Για τα δημοσιεύματα στα οποία κάνατε αναφορά αυτό που έχω να πω εγώ με απλά λόγια είναι ότι όλοι ζουν, εργάζονται, δημιουργούν οικογένειες αναπνέοντας τον ίδιο αέρα και το ίδιο οξυγόνο, σε ένα πανέμορφο νησί. Έχουν ίση μεταχείριση όπως όλοι, έχουν ίσα δικαιώματα όπως όλοι, καθώς έχουν και ίδιες υποχρεώσεις...αυτό για μένα σημαίνει πολλά και αυτό τελικά είναι η ουσία!
Ο Ιμάμης εκτός από θρησκευτικός ηγέτης και άνθρωπος των τελετών και της προσευχής είναι ένας απλός άνθρωπος που ο καθένας από σας μπορεί να επισκεφτεί να συζητήσει το πρόβλημα του αλλά και να μοιραστεί ότι τον απασχολεί πάντα με διακριτικότητα.
Για μένα το πιο σημαντικό πράγμα και αγαθό σ' αυτή την ζωή είναι η αγάπη, θέλω και επιδιώκω να υπάρχει αγάπη και σεβασμός ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι το υπέρτατο αγαθό και δεν κοστίζει τίποτα..."

Μετά από μία δίωρη περίπου συνομιλία η κουβέντα μας με τον Ιμάμη Σερίφ Δαμάδογλου, είχε φτάσει στο τέλος της, μας κοίταξε και με χαμόγελο έκλεισε αυτή τη συνέντευξη...πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα από έναν μορφωμένο και αρκετά κατασταλαγμένο άνθρωπο.

Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι μουσουλμάνοι της Κω και της Ρόδου είναι απολύτως ενσωματωμένοι στην τοπική κοινωνία των νησιών και αρκετοί εξ αυτών έχουν περιουσίες, καθώς κατέχουν σημαντικές εκτάσεις.
Επιπλέον και σε ό,τι αφορά τη θρησκευτική τους συμπεριφορά είναι πολύ λιγότερο τυπικοί στο θρησκευτικό τελετουργικό σε σχέση με τους μουσουλμάνους της Θράκης.
Οι μουσουλμάνοι των Δωδεκανήσων έγιναν πολίτες του ελληνικού κράτους χωρίς να υπαχθούν, όπως εκείνοι της Θράκης, στους όρους της Συνθήκης της Λωζάνης (1923) που ρύθμιζαν τα σχετικά με την ελληνορθόδοξη μειονότητα στην Τουρκία και τη μουσουλμανική στην Ελλάδα.
Τέλος, οι μουσουλμάνοι των Δωδεκανήσων δεν αποτελούν μειονότητα και δεν εφαρμόζεται στην περιοχή ο ισλαμικός νόμος (Σαρία).
Το σημαντικότερο δε είναι ότι στη Ρόδο και στην Κω δεν υπάρχουν μουφτείες σε πλήρη αντίθεση με τη Θράκη και αυτό διότι τα νησιά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία και όχι από την Τουρκία.

Η Kostoday ευχαριστεί θερμά τον Ιμάμη για την βοήθεια και την φιλοξενία του για την πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης.

Πληροφορίες για τον πληθυσμό των μουσουλμάνων στο Αιγαίο, πηγή: national-pride.
Σύμφωνα με το υπουργείο Ανοικοδόμησης, το 1947 ο μουσουλμανικός πληθυσμός στα Δωδεκάνησα ανερχόταν σε 6.230 άτομα, η μεγάλη πλειονότητα των οποίων ζούσε στη Ρόδο.
Η απογραφή του 1951 προσδιόριζε το συνολικό αριθμό των μουσουλμάνων στα νησιά του Αιγαίου σε 5.063 άτομα.
Από αυτούς, οι 4.937 ζούσαν στα Δωδεκάνησα.
Με δεδομένο ότι ο συνολικός πληθυσμός των νησιών του Αιγαίου ανερχόταν σε 528.766 άτομα –με τη μεγάλη πλειονότητα να είναι ορθόδοξοι (511.568)–, οι μουσουλμάνοι αποτελούσαν μόλις το 9,6 ‰ του ελληνικού πληθυσμού του νησιωτικού Αιγαίου. Από τότε ο αριθμός τους έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο.
Σημαντικότεροι μάρτυρες του πλούσιου ισλαμικού παρελθόντος της Ρόδου και της Κω είναι τα μνημεία της οθωμανικής αρχιτεκτονικής.