Δημογραφικός «σεισμός» απειλεί το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας, μετρατρέποντάς τη σε χώρα γερόντων! Το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας άνω των 65 ετών, από το 20,7% το 2015 θα ανέλθει το 2050 στο 1/3 του συνόλου, ενώ και στην ηλικιακή κατηγορία άνω των 80 εκτιμάται ότι θα σημειωθεί διπλασιασμός του μεριδίου, στο 12,7%.

Την ίδια στιγμή, καταγράφεται μείωση του ελληνικού πληθυσμού μετά το 2010, λόγω μείωσης της γονιμότητας και αύξησης της μετανάστευσης. Σταθερά από το 2011 μετά ο αριθμός των γεννήσεων είναι μικρότερος του αριθμού των θανάτων: το 2014 σημειώθηκαν μόλις 92.148 γεννήσεις έναντι 113.740 θανάτων. Μάλιστα το αρνητικό πρόσημο της φυσικής μεταβολής των τελευταίων ετών εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί και θα οδηγήσει σε σε σταδιακή μείωση τον συνολικό πληθυσμό της Ελλάδας μέχρι το 2050.

Μελέτη
Το Δημογραφικό Προφίλ της Ελλάδας τα Χρόνια της Κρίσης παρουσιάζει μελέτη του Οργανισμού Έρευνας και Ανάλυσης «διαΝΕΟσις» σε συνεργία με το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής υπό την επιστημονική ευθύνη του καθηγητή κ. Γιάννη Τούντα.

Σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, ο πληθυσμός την 1/1/2015 της χώρας ήταν 10.858.018, εκατ. των οποίων 5.268.390 άνδρες και 5.589.628 γυναίκες. Ο πληθυσμός σε απόλυτους αριθμούς έχει «επιστρέψει» σε επίπεδα πριν από το 2012!

Οι γεννήσεις την ίδια χρονιά (2014) ανήλθαν σε 92.148, παρουσιάζοντας μείωση κατά 2,1% σε σχέση με το 2013, σε αντίθεση με τους θανάτους οι οποίοι παρουσίασαν αύξηση κατά 1,17% και ανήλθαν σε 113.740 από 111.794 το 2013. Η φυσική μεταβολή του πληθυσμού (δηλαδή η μεταβολή που οφείλεται μόνον στη διαφορά των γεννήσεων ? θανάτων χωρίς συνυπολογισμό της μετανάστευσης) παρουσίασε αρνητική εξέλιξη, με φυσική μείωση του πληθυσμού κατά 21.592 άτομα.

Όπως τονίζεται στην έρευνα, η αύξηση του πληθυσμού την περίοδο 2004-2010 αποδίδεται κυρίως στη μετανάστευση, καθώς η αναπαραγωγικότητα του ελληνικού πληθυσμού κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Το 2004, ο δείκτης ολικής γονιμότητας (αριθμός παιδιών ανά ζεύγος) ήταν μόλις 1,30, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), ο αντίστοιχος δείκτης ήταν 1,49. Αν και ο δείκτης παρουσίασε μία αύξηση κατά τα έτη 2008 ? 2010 εν συνεχεία παρουσίασε πτωτική τάση και σταθεροποιήθηκε χαμηλά στο 1,3 κατά τα έτη 2012, 2013 και 2014.

Η μείωση του πληθυσμού μετά το 2010, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, οφείλεται στη μείωση της γονιμότητας και στη μετανάστευση (περίπου 80.000 Έλληνες μεταναστεύουν κάθε χρόνο). Και οι δύο αυτές αιτίες σχετίζονται άμεσα με την οικονομική κρίση.

Προσδόκιμο Ζωής
Το προσδόκιμο ζωής το 2011 στην Ελλάδα ήταν 83,1 χρόνια για τις γυναίκες και 78,3 χρόνια για τους άνδρες. Σε γενικές γραμμές παρουσιάζει μία σημαντική αυξητική τάση την τελευταία δεκαετία. Έτσι,το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση το 2011, διαμορφώθηκε στα 80,91 έτη , ενώ στην Ευρώπη ο μέσος όρος ζωής ήταν 80,33 έτη. Το 2012 σημείωσε, ωστόσο, μικρή μείωση καθώς ανήλθε στα 80,82 έτη.

Τα δεδομένα για το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα για το 2012, δεν διαφέρουν και πολύ από το προηγούμενο έτος, αφού ήταν 83 χρόνια για τις γυναίκες και 77,9 χρόνια για τους άντρες, παρουσιάζοντας πολύ μικρή μείωση από το 2011. Το 2013, ωστόσο, το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση σημείωσε μικρή αύξηση και για τα δύο φύλα, πλησιάζοντας τα επίπεδα του 2011 (78,3 έτη για τους άνδρες και 83,4 έτη για τις γυναίκες), ενώ το 2014 παρέμεινε στάσιμο περίπου στα ίδια επίπεδα (78,45 έτη για τους άνδρες και 83,51 έτη για τις γυναίκες).

Με βάση τα πιο πρόσφατα αποτελέσματα, που αφορούν στο έτος 2012, το Προσδόκιμο Ζωής (ΠΖ) στην ηλικία των 65 ετών ανέρχεται στα 21 έτη για τις γυναίκες και στα 18,1 έτη για τους άνδρες, σημειώνοντας αύξηση σε σύγκριση με το 2004 κατά 1,2 έτη και για τα δύο φύλα. Συγκριτικά με το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα το 2013 παρουσίασε υψηλότερο προσδόκιμο επιβίωσης, 81,4 έτη έναντι 80,4 έτη του ΟΟΣΑ. Το υψηλότερο προσδόκιμο επιβίωσης παρουσιάζεται σε χώρες όπως η Ιαπωνία, η Ισπανία, η Ελβετία και η Γαλλία.Η μικρή μείωση του προσδόκιμου ζωής το 2012 θα μπορούσε να αποδοθεί στην οικονομική κρίση, αν και ανάλογες μικρές μειώσεις παρατηρούνται και προ κρίσης (π.χ. 2006-2007). Συνολικά πάντως, το προσδόκιμο ζωής δεν έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση της περιόδου 2009-2012.

Η μείωση της γεννητικότητας, σε συνδυασμό με την επιμήκυνση της διάρκειας ζωής, έχουν ως αποτέλεσμα τη δημογραφική γήρανση του ελληνικού πληθυσμού. Το ποσοστό των ατόμων ηλικίας ως 14 ετών, κυμαίνεται σε σταθερά επίπεδα, ενώ, το ποσοστό του πληθυσμού με ηλικία άνω των 65, παρουσιάζει βαθμιαία αύξηση.

ο ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας άνω των 65 ετών, από το 20,7% το 2015 θα ανέλθει το 2050 στο 1/3 του συνόλου, ενώ και στην ηλικιακή κατηγορία άνω των 80 εκτιμάται ότι θα σημειωθεί διπλασιασμός του μεριδίου, στο 12,7%. Ο μέσος όρος της Ε.Ε.28 αλλά και των χωρών του ΟΟΣΑ, για την κατηγορία άνω των 65 ετών, αναμένεται να διαμορφωθεί σε χαμηλότερα επίπεδα συγκριτικά με την Ελλάδα το 2050.

Προσδόκιμο Υγιούς Ζωής
Οι άνδρες περνούν περισσότερα χρόνια με καλύτερη υγεία

Η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) με την Ευρωπαϊκή Κοινή Δράση συνεργάστηκαν για την κατάρτιση ενός Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για το Προσδόκιμο Υγείας και Ζωής (European Health Life Expectancy Information System ? EHLEIS), η οποία συντονίζεται από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (National Institute of Health and Medical Research -INSERM, Γαλλία), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη. Για την περίπτωση της Ελλάδας κατά το έτος 2011:

Το Προσδόκιμο Ζωής με καλή υγεία (έτη τα οποία οι άνθρωποι θεωρούν ότι θα ζήσουν με καλή ή πολύ καλή υγεία) το 2011 ήταν 8,0 έτη για τους άνδρες και 6,7 έτη για τις γυναίκες, παρουσιάζοντας από το έτος 2005 αύξηση κατά 1,2 έτη για τους άνδρες και κατά 0,5 έτη για τις γυναίκες. Το Προσδόκιμο Ζωής χωρίς χρόνια νοσηρότητα στην ηλικία των 65 ετών, το 2011 ήταν 8,0 έτη για τους άνδρες και 7,7 έτη για τις γυναίκες, παρουσιάζοντας μείωση από το έτος 2005 κατά -0,6 έτη και -1,1 έτη, για άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχα.

Αύξηση
Το Προσδόκιμο Ζωής χωρίς περιορισμό της δραστηριότητας ? Έτη Υγιούς Ζωής στην ηλικία των 65 ετών, το 2011 ήταν 9,1 έτη για τους άνδρες και 7,8 έτη για τις γυναίκες, παρουσιάζοντας μείωση από το έτος 2005 κατά -0,6 για τους άνδρες και κατά -2,2 για τις γυναίκες. Γενικά, στην Ελλάδα, τα προσδοκώμενα έτη ζωής μετά τα 65 έτη αυξήθηκαν όσο περίπου και ο μέσος όρος στην Ε.Ε, ωστόσο, παρατηρείται μείωση του προσδόκιμου ζωής χωρίς χρόνια νοσηρότητα και των ετών υγιούς ζωής, με τα στοιχεία να καταγράφονται θετικότερα για τους άνδρες.

Οι μειώσεις σε αυτούς τους δύο δείκτες πιθανότατα σχετίζονται με την οικονομική κρίση. Κατά την χρονική περίοδο 2004 ? 2012, τα Έτη Υγιούς Ζωής (ΕΥΖ) στην ηλικία των 65 ετών, δηλαδή τα υπολειπόμενα έτη ζωής χωρίς περιορισμό δραστηριοτήτων, που αναμένεται να περάσει ένα άτομο ηλικίας 65 ετών, μειώθηκαν κατά 1 έτος για τους άνδρες, ενώ για τις γυναίκες η μείωση ανέρχεται σε 2,5 έτη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας SILC για το 2012, στην ηλικία των 65 ετών, οι γυναίκες περνούν 7,3 έτη (35% της υπολειπόμενης ζωής τους) χωρίς περιορισμό δραστηριοτήτων, με βάση τα Προσδοκώμενα Έτη Υγιούς Ζωής (ΕΥΖ), 7,1 έτη (34%) με μέτριο περιορισμό των δραστηριοτήτων τους και 6,6 έτη (31%) με σοβαρό περιορισμό των δραστηριοτήτων τους4. Οι άνδρες της ίδιας ηλικίας περνούν 8,6 έτη (47% της υπολειπόμενης ζωής τους) χωρίς περιορισμό των δραστηριοτήτων τους, ενώ 5,1 έτη (28%) περνούν με μέτριο περιορισμό δραστηριοτήτων και 4,4 έτη (24%) με σοβαρό περιορισμό των δραστηριοτήτων τους.

Η διαφορά
Το προσδόκιμο ζωής με καλή υγεία, ο αριθμός δηλαδή των υπολειπόμενων ετών που αναμένεται να ζήσει ένα άτομο ηλικίας 65 ετών με καλή ή πολύ καλή υγεία, ανέρχεται σε 5,9 έτη για τις γυναίκες και σε 7,2 έτη για τους άνδρες. Το προσδόκιμο ζωής χωρίς χρόνια πάθηση για τα άτομα ηλικίας 65 ετών για το 2012 ήταν 7,2 έτη για τις γυναίκες και 7,8 έτη για τους άνδρες.

Διαπιστώνεται, λοιπόν, πως, ενώ συνολικά τα έτη ζωής των ανδρών είναι λιγότερα από αυτά των γυναικών, φαίνεται, ωστόσο, να περνούν περισσότερα χρόνια της ζωής τους με καλή κατάσταση υγείας σε σχέση με τις γυναίκες (Σχήμα 13)5. Ο μέσος όρος για τα Έτη Υγιούς Ζωής στην Ελλάδα, το 2012, είναι αντίστοιχος με τον μέσο όρο της Ε.Ε. 25 για τους άνδρες (8,6 έτη), ενώ για τις γυναίκες είναι χαμηλότερος κατά 1,2 έτη σε σχέση με το μέσο όρο της Ε.Ε.25 (8,7 έτη για την Ε.Ε. και 7,3 έτη για την Ελλάδα).

imerisia.gr

Σύμφωνα με τις προβλέψεις της εθνικής υπηρεσίας απογραφής των Η.Π.Α, ο πλανήτης πρόκειται να βρεθεί μπροστά σε ένα πρωτοφανές φαινόμενο, πριν ακόμα μπούμε στο 2020.

Οι Αμερικανοί ερευνητές, μετά από έρευνα, κατέληξαν πως μέσα στα επόμενα χρόνια, για πρώτη φορά στην νεώτερη ανθρώπινη ιστορία, οι ηλικιωμένοι θα ξεπεράσουν σε αριθμό τα νεαρά παιδιά. Εδώ και αρκετά χρόνια, τα ποσοστά των πρώτων αυξάνονται συνεχώς, ενώ των δεύτερων ακολουθούν αντίθετη πορεία. Φαίνεται πως το σημείο... τομής θα βρεθεί πριν αλλάξουμε δεκαετία.

Πιο συγκεκριμένα, το 2050 αναμένεται οι άνθρωποι άνω των 65 να αποτελούν το 15.6% του παγκόσμιου πληθυσμού, ποσοστό υπερδιπλάσιο των παιδιών κάτω των 5 που θα φτάσει στο 7.2%. «Αυτό το μοναδικό δημογραφικό φαινόμενο είναι άνευ προηγουμένου» αναφέρει η έρευνα.

Φυσικά, υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις ηπείρους του πλανήτη. Η Ευρώπη δικαιολογεί τον τίτλο της... γηραιάς ηπείρου, αφού το 2050 υπολογίζεται πως ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους θα είναι άνω των 65. Στον αντίποδα, περιοχές όπως η Κεντρική Ασία και η Μέση Ανατολή θα είναι οι νεώτερες του πλανήτη.

Δείτε το γράφημα που αποκαλύπτει το πρωτοφανές φαινόμενο:

Ο παγκόσμιος πληθυσμός… γερνά επικίνδυνα και μέχρι το 2050 οι ηλικιωμένοι άνω των 60 ετών θα έχουν φτάσει τα δύο δισεκατομμύρια.

Προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν αυτήν τη δημογραφική «βόμβα», αρκετές χώρες καταφεύγουν σε αντισυμβατικές, ακόμη και… φουτουριστικές λύσεις για να φροντίσουν τα μέλη της τρίτης ηλικίας.
Η παράδοση στην Κίνα επιβάλλει τον σεβασμό στις παλαιότερες γενιές και από το 2013 υπάρχει και σχετική νομοθεσία η οποία απειλεί με πρόστιμα και ποινές τα παιδιά που δεν φροντίζουν τους γονείς τους.
Ο αριθμός των ηλικιωμένων, δε, αναμένεται ότι θα ξεπεράσει το 35% του πληθυσμού της χώρας, φτάνοντας τα 500 εκατομμύρια. Βάσει νόμου, τα παιδιά είναι υποχρεωμένα να καλύπτουν τις οικονομικές και συναισθηματικές ανάγκες των γονιών τους και να τους επισκέπτονται αρκετές φορές τον μήνα.

Καθώς, όμως, δεν είναι όλοι σε θέση -ή δεν θέλουν- να τηρήσουν τον νόμο, βρήκαν ένα… παραθυράκι: αρκετές εταιρείες προσφέρουν τη δυνατότητα επιλογής ενός επαγγελματία ?τέκνου?, το οποίο θα επισκέπτεται έναντι αμοιβής τους ηλικιωμένους γονείς στη θέση του παιδιού τους και θα τους κρατά συντροφιά για τουλάχιστον δύο ώρες.

Στην Ιαπωνία, πάλι, η υψηλή τεχνολογία υποκαθιστά τα εργατικά χέρια: οι Ιάπωνες προτιμούν να αναθέσουν τη φροντίδα των ηλικιωμένων τους σε ρομπότ και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, παρά να ανοίξουν τα σύνορά τους σε ξένους, οι οποίοι θα μπορούσαν να εργαστούν στον τομέα αυτόν.

Ετσι, στην ιαπωνική αγορά κυκλοφορούν κάθε είδους προϊόντα, όπως ένα κρεβάτι που μετατρέπεται σε αναπηρικό καροτσάκι και άρα ο ανήμπορος υπερήλικος δεν χρειάζεται ανθρώπινη συνδρομή για να μετακινηθεί, ή «εξωσκελετοί» που αυξάνουν τη μυϊκή δύναμη του γέροντα, για να μπορεί να ανταποκριθεί στην καθημερινότητα.

Η Ιαπωνία είναι η ταχύτερα γηράσκουσα κοινωνία στον κόσμο, καθώς ένας στους τέσσερις είναι άνω των 65 και το 2050 η αναλογία θα φτάσει το 35%, με αποτέλεσμα οι Αρχές να μιλούν για «γκρίζο τσουνάμι». Με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο προσπαθεί να διαχειριστεί το πρόβλημα η Νέα Ζηλανδία, η οποία «αιμορραγεί», καθώς η νεολαία
εγκαταλείπει τη χώρα για να βρει πιο καλοπληρωμένη εργασία σε άλλες χώρες. Οι Αρχές αυξάνουν τη μετανάστευση από χώρες της Ασίας, για να ενισχύσουν το νεανικό εργατικό δυναμικό και ταυτόχρονα προσπαθεί να δώσει κίνητρα στους νέους για να επιστρέψουν.

Στη Γερμανία, όπου ο συνολικός πληθυσμός μειώνεται και οι ηλικιωμένοι αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς, υπάρχει μια πιο ανθρωπιστική προσέγγιση του ζητήματος: σε αρκετές πόλεις συστήνονται κοινότητες όπου ηλικιωμένοι κατοικούν κοντά σε άτομα ηλικίας μεταξύ 20 και 30 ετών.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο υπάρχει μεγαλύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ των γενεών και ταυτόχρονα οι «παππούδες» δεν νιώθουν αποκλεισμένοι από τον κοινωνικό ιστό. Σε όσες κοινότητες λειτουργούν ήδη, τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά και ουδείς σκέφτεται τη μετακόμιση

Η Αυστραλία είναι αντιμέτωπη με τον γνωστό κίνδυνο για τα ασφαλιστικά ταμεία. Η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι πολύ σύντομα ο αριθμός των συνταξιούχων θα ξεπερνά κατά πολύ αυτόν των εργαζομένων και συγκεκριμένα ένας θα πρέπει να συντηρεί επτά. Εχοντας αυτό κατά νου, οι Αρχές πιέζουν τις επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν εργαζόμενους άνω των 50 ετών και μάλιστα ίσως να επιβάλουν και σχετικό πλαφόν. Μια μεγάλη αλυσίδα σιδηρικών, το εργατικό δυναμικό της οποίας αποτελείται σε ποσοστό 25% από εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, προβάλλεται ως πρότυπο για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις.

Εθνος